De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

발행: 1869년

분량: 541페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

ατιμία καὶ νειδος γαρ τοιαύτη λοιπον φειδῶς τετρωμένη παγιδεύει ψυχὰς φρόνων μάθωμεν ουν καὶ τὰς τοι

αύτας πῶς θριαμβεύει ὁ θεῖος λόγος φάσκων μίσησα περ

τον θάνατον - την γυναῖκα, τις ἐστιν θήρευμα καὶ σα- γήνη καρδίας, δεσμοὶ αἱ χεῖρες αυτῆς καὶ ἐν αλλοις Nσπερ ἐνώτιον χρυσουν ἐν ἐιν υός -τως γυναικὶ κακόφρονι κάλλος καὶ πάλιν σπερ ἐν ξύλω σκώληξ, υτως ἀπόλλυσιν ανδρα γυνὴ κακοποιίς. καὶ πάλιν ρεῖσσον οἰκεῖν εν ωνία υπαίθρου η μετὰ γυναικος γλωσσώδους καὶ μαχίμης μὴ tu ουν μιμεῖσθε τὰς τοιαύτας γυναῖκας, μεῖς αἱ χριστιαναὶ lυπάρχουσαι πιστη δὲ θέλουσα εἶναι, τω, ἀνδρὶ πρόσεχε επὶ τω ἀρέσκειν αὐτῶ μόνω, ἐν δε ταῖς πλατείαις σκέπουσα την κεφαλήν σου διὰ γαρ της επικαλύψεως ἀποκλείσεις την θέαν τοις περιεργοτέροις μη καταζωγράφει σου l το - θεο πεποιημένον πρόσωπον οὐδὲν γὰρ ἐν σοὶ κοσμήσεως δέεται, ἐπείπερ πάντα σα ἐποίησεν ἐν σοὶ ὁ θεὸς καλὰ λίαν, ἀσελγὴς δε ἐν καλῶ ἐπικόσμησις τεχνίτου χάριν ἐνυβρίζει κάτω βλέπουσα την ὁδοιπορίαν σου ποιου περικαλύπτουσα αυτήν, καθώς πρέπει γυναιξίν. πε- 20 ριίστασο καὶ την ἐν βαλανείω μετὰ ἀνδρῶν ἄτακτον γινομένην οὐσιw πολλὰ γὰρ τὰ δίκτυα του πονηροs. ἀνδρωγυνον πιστη γυνὴ μὴ λουέσθω εἰ γὰρ περικαλυπτεται γυνὴτο πρόσωπον, τὴν ἀπ' ἀλλοτρίων ἀνδρῶν ἔψιν μετὰ αἰδοsς κρύπτουσα, πῶς γυμνὴ μετὰ ἀνδρῶν τοιαύτη εἰς λουτρει

25 εἰσελεέσεται γυναικείου δε οντος βαλανείου, εὐτάκτως

μετὰ αἰδους μεμετρημένως λουέσθω μὴ περισσοτέραν δελοsσιν ποιείσθω μηδε πολλὴν μηδε πολλάκις μηδε ἐν μέση

112쪽

τὐημέρα, ἀλλ' εἰ δυνατόν μηδὲ καθ' ἡμέραν. ρα δέ σοι

ἔστω τακτη της καιρολουσίας δεκάτη δεῖ γάρ σε πιστὴν ούσαν ἐκ παντὰς καὶ πάντοτε την πολυόφθαλμον περιεργίαν 10φευγειν. - δε μάχιμόν σου προς πάντας, μάλιστα δε προ τυν ανδρα σου, περίκοψον, πιστη πάρχουσα, να σου 5

ἀνηρ, ει η πιστω η ἐθνικός, μὴ δια σε σκανδαλισθεὶς βλασφημήση θεόν, καὶ σωτ- οὐαὶ κληρονωος ευρε σν παρὰ θεῶ -αὶ γάρ, φησί, δι' o τ ονομά μου βλασφημεῖται

ἐν τοῖς ἔθνεσιν. εἰ δε πιστος πάρχει σου ὁ ἀνηρ, ἀναροκασθησεται, εἰδώς τὰς γραφὰς εἰπεῖν τὸ ρῆμα τι γεγραμ io μένον εν τῆ σοφία ρεῖσσον οἰκεῖν ἐν ἐρημω η μετὰ γυναικος γλωσσώδους καὶ μαχιμης αἱ ουν γυναῖκες δια της αἰδους καὶ πραότητος την θεοσέβειαν ἐνδείκνυσθε εἰς ἐπιστροφην καὶ προτροπὴ, πίστεως καὶ τοῖς ἐκτὀ πῆσιν εἴτε γυναιξὶν εἴτε ἀνδράσιν καὶ εἰ δι ὀλίγων νουθετήσαντες 5 ἐπαιδεύσαμεν μῆς, ἀδελφαὶ καὶ θυγατέρες καὶ μέλη μῶν,ώς σοφαὶ καὶ αὐται ἀλοιδώρητοι του βίου , ἐκζητειτε μαθηματα γινώσκειν, δι ν δυνήσεσθε ij του κυρίου ἐγγίσαι βασιλεία εὐαρέστως και ἀναπαύεσθαι .

Περὶ δε των ἐπισκόπων ουτως κούσαμεν παρὰ το mκυρίου μῶν τὸν ποιμένα τον καθιστάμενον ἐπίσκοπον εἰς τὰς ἐκκλησίας ἐν πάσsi παροικία δε υπάρχειν ἀνέγκλη-

ἀναπαυεσθε x, ἀναπαυσεσθε l εἰς τους αἰῶνα των αἰώνωναμήν - subscriptum libro in x καθολικὴ διδασκαλία περὶ λαι- κων τετέλεσται Titullis περὶ ἐπισκόπων πρεσβυτέρων καὶ διακόνων βιβλίον δεο- τερον xt nisi io ν xt βιβλ καὶ et βιβλίον δεοτερον l20 ovem 22 πάσι παροικεία

113쪽

14τον, ἀνεπίληπτον, ἀνέπαφον πάσης δικίας ανθρώπων -κ ἔλαττον ἐτων πεντήκοντα, τι τρόπω τινὶ τὰς νεωτερικὰς ἐπιθυμίας κά τὰς ἔξωθεν διαβολὰς ἐκπεφευγώς πάρχει προς τὰς τινῶν ψευδαδέλφων εἰς πολλως ἐπιφερομένας βλασφημίας - γινωσκόντων ρῆμα θεο το ἐν τω εὐαγγελίω εἰρημένον υ αν εἴπη ρῆμα ἀργόν, αποδώσει περ αυτο λόγον τω κυρίω ἐν μερα κρίσεως. καὶ πάλιν - των λόγων σου δικαιωθήση, καὶ ἐκ των λόγων σου καταδικασθήσy. ἔστω υν, εἰ δυνατόν, πεπαιδευμένος εἰ δὲ καὶ 10 αγράμματος, ἀλλ' - ἔμπειρος των λόγων, καθήκων νηλικία. εἰ δε καὶ ἐν παροικία μικρὰ παρχουρο που προβεβηκώς τω χρόνω μὴ εὐρίσκηται μεμαρτυρημένος καὶ σοφος εἰς ἐπισκοπὴν κατασταθῆναι, νέος δε η κει, μεμαρτυρημένος πι των συνόντων αὐτσως ἄξιος ἐπισκοπης, διὰ Ib της νεμητος ἐν πραύτητι και ευταξία γῆρας ἐπιδεικνύμενος, δοκιμασθεὶς εἰ - των πάντων λως μαρτυρεῖται, καθιστάσθω ἐν εἰρήνy. καὶ γὰρ Σολομῶν δωδεκαετὴς τ υραὴλ ἐβασίλευσεν, καὶ χωσίας ἐν δικαιοσύν οκτήμων ἐβασίλευσεν, ομοίως δε καὶ γωὰς επτὰ ἐτων ρξε τολλαos. 20 τε εἰ καὶ νέος, αλλὰ πρῆος παρχέτω δεῖλός τε καὶ σύχιος - λέγει διὰ το υσαχυ κύριος ὁ θεὸς Ex τίνα επιβλέψω, ὰλ ἐπὶ τον πρῆον καὶ σύχιον καὶ τρέμοντά μου του λόγους ' Ῥοίως καὶ ἐν τω ευαγγελίω λτως Μακάριοι οἱ πραεῖς, μι αυτοὶ κληρονομήσουσι τὴν 25 γῆν. ἔστω ουν καὶ ἐλεήμων, τι πάλιν εἴρηται Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, υτ αυτοὶ ἐλεηθήσονται. ἔστω δε καὶ εἰρην

114쪽

I-315ποι , τι πάλιν λέγει Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, τι αυτοὶ υἱοὶ θεο κληθησονται. γινέσθω δε καὶ ευσυνείδητος, πάσης κακίας καὶ πονηρίας και αδικίας κεκαθαρμένος, στι πάλιν εἴρηται Μακάριοι οἱ καθαροὶ, καρδία, τι αυτοὶ τον ' θεου ψονται ἔστω - καὶ νηφάλιος, σώφρων, κύνιος, 5

εὐσταθης, τάραχος, μὴ πάροινος, μὴ πλήκτης, αλλ' ἐπιει- κής, ἄμαχος, ilφιλάργυρος μη νεοφυτος, να, τυφωθεὶς εἰς κρίμα ἐμπέση του διαβόλου τι πῶς ὁ φῶ εαυτὀν

ταπεινωθήσεται τοιοίτον δε δεῖ εἶναι τον ἐπίσκοπον μιας

γυναικι ανδρα γεγενημένον, μονόγαμον, καλῶς το ἰδίου id

οἴκου προεστῶτα. υτως γαρ δοκιμαζέσθω, πόταν την χειροτονίαν λαμβάνων καθίσταται ν τω τόπω της ἐπισκοπης,

εἰ ἔστι πιστός, σεμνὀς καὶ κόσμιος, εἰ γυναῖκα σεμνῆν καὶ πιστην ἔχει η ἐσχήκει, εἰ τέκνα θεοσεβῶς ἀναθρώνας καὶ ἐν νουθεσία κυρίου παιδεύσας προήγαγεν, εἰ οἱ κατ' οι 15κον-- , εὐλαβούμενοι καὶ ἐντρεπόμενοι αυτόν, πήκοοι πάντες εἰσιν αὐτῶ. εἰ γαρ οἱ κατὰ σάρκα διο αυτ Ἀραυτὸν στασιάζουσι καὶ ἀπειθομι, πῶς οἱ ἔξω της οἰκίας 3 αυτos, ἰδιο αυτο γενόμενοι, αὐτῶ ποταγήσονται δοκιμαζέσθω οὐν εἰ αμωμός ἐστι περὶ τὰς βιωτικὰς χρείας re γέγραπται γὰρ Ῥωμοσκοπεῖσθαι τον μέλλοντα εἰς ἱερωσύνην προχειρίζεσθαι. παρχέτω ουν καὶ ἀόργητος, τι λέγει σοφία υργὴ καὶ φρονίμους ἀπόλλυσιν. ἐστ δε εἴσπλαγχνος, βάναυσος, ἀγαπητικός - ὁτι λέγει κέρως - τούτω γνώσονται πάντες ει ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἀνώγαπῆτε ἀλ- 25λήλους ἔστω καὶ εὐμετάδοτος, φιλόχηρος, φιλύξενος, πηρετικός, εὐδιάκονος, εὐσκυλτος, νεπαίσχυντος, εἰδώς τον

115쪽

μῶλλον οντ αξιον πολήψεως. εἰ γα χήρα τις υπάρχουσα ἡ δυναμένη ἐπαρκεῖν ν τω βίω τα χρηστηρια, τέρα δεου χήρα, αλλ' ἐνδεὴς πάρχει καὶ δια νόσον ῆ τεκνοτροφίαν δι ἀσθένειαν χειρῶν, ἐπὶ ταύτην ἀλλον ἐκτεινάτω την χεῖρα. εἰ δέ τις ς καταφαγῆς η μέθυσος η ἀργὸς εν τοῖς βιωτικοῖς θλίβεται, οὐκ ἔστιν αξιος πικουρίας, υτε μην ἐκκλησίας θεοs. λέγει γαλῆ γραφὴ περὶ τούτων φάσκουσαοτι ρύφας ὀκνηρὸς την χεῖρα αυτο υπ τον κόλπον υ δυνήσεται ἀπενεγκεῖν αυτὴν εἰς το στόμα -οῆ καὶ πάμi λι- ο ἀοὐς περιέλαβε τὴν χεῖρα αυτολκαὶ ἔφαγε τὰς σάρκας -οὐ πῶς γαρ μέθυσος καὶ πορνοκόπος πτωχεύσει, καὶ ἐνδύσεται διερρηγμένα καὶ ἐακώδη πῆς πνώδης καὶ ἐν αλλοις vi δε εἰς τὰς φιάλας καὶ τα ποτήρια φ τους ὀφθαλμούς σου, στερον περιπατήσεις γυμνότερος πέρου.

σκοπος προσωπόληπτος, μήτε πλούσιον ἐντρεπόμενος κολακεύων παρὰ το προσῆκον, μήτε πένητα παρορῶν καταδυναστεύων. - λήφι γάρ, φησὶν ὁ θεὸς φ Μωσῆ, πρόσωπον ἐν κρίσει πλουσίου, καὶ Πένητα οὐκ ελεήσεις ἐν 20 κρίσει, τι το κυρίου ἡ κρίσις. καὶ πάλιν Λικαίως διώξει το δίκαιον τροφη καὶ πότω λυσιτελὴς καὶ αυτάρκης ὐπαρχέτω ὁ ἐπίσκοπος, να δυνηθῆ νήφειν προς το νουθετεῖν τους παιδευτους ἔστω μὴ δάπανος, μὴ τρυφητής, μὴ ἡδύβιος, μὴ χρηστοφάγος ἔστω ἀνεξίκακος, μακρόθυμος ἐν 25 ταῖς νουθεσίαις, πολυδίδακτος, μελετῶν καὶ σπουδάζων

116쪽

ἐν ταῖς κυριακαῖς βίβλοις, πολῶ ἐν ἀναγνώσμα ν, να τὰς γραφὰς ἐπιμελῶς ερμηνευ si ὁμοστοίχω τοι προφηται καὶ τω νόμω το εὐαγγέλιον , ομοίως τω εὐαγγελίω στοιχείτωσαν αἱ ἐκ νόμου καὶ προφητῶν ρμηνεῖαι λέγει γαρ ὁ κύριος Ἀσοsς ρευνῆτε τὰς γραφάς, τι αὐται εἰσιν αἱ Iμαρτυρ σαι περὶ mos καὶ πάλιν Περὶ γὰρ ἐμο Μωσῆς ἔγραφεν προ πάντων δὲ διαστολεὐ ἀγαθος γινέσθω νύ μ καὶ δευτέρωσιν διαιρῶν, καὶ δεικνύων τί νόμος ἐστὶ πιστων καὶ τί δεσμὰ ἀπίστων, να μή τις ποπω τοῖς δεσμοῖς ἐπιμελο οὐ του λόγου, ἐπίσκοπε, να, εἰ δυ- 0νατόν σοι, πάντα κατὰ λέξιν ερμηνευσρ καὶ ε πολλῆ διδαχῆ πλουσίως τρέφης καὶ ποτῆρς ὁ λαόν σου - φωτισμον του νόμου φωτίσατε γάρ, φησίν ' εαυτοῖς φως γνώσεως, se καιρός. εστ δε ὁ ἐπίσκοπος, αἰσχροκερδής, καὶ μάλιστα ἐπὶ των ἐθνικῶν, βλαπτόμενος μῆλλον 5

βλάπτων, μη πλεονεκτης, μη αρπαξ, μὴ ἀποστερητής, μὴ φιλοπλούσιος, μὴ μισόπτωχος, μὴ κατάλαλος, μὴ ψευδομάρτυς, μὴ θυμώδης, μὴ φιλήμαχος, μὴ ταῖς του βίου πραγματείαις συμπεπλεγμένος, μὴ ἐγγυώμενός τινα συνηγορῶν δίκαις χρηματικαῖς, μὴ φίλαρχος, μὴ δίγνωμος, μὴ δίγλωσ- 20σος, μὴ πρὸς διαβολὴν η καταλαλιὰν φιλήκοος, μὴ πο- κριτής, μὴ ταῖς ορταῖς τῶν ἐθνῶν ἐπορεγόμενος, ἀπάταις κεναῖς μὴ χρώμενος, μηδὲ ἐπιθυμητικός, μὴ ' φιλάργυρος

- πάντα τα τοιαμα ἐχθρὰ το θεου τυγχάνει καὶ δαιμόνων φίλα ταλα δε πάντα καὶ τοίς λαειοῖς ὁ ἐπίσκοπος 25

διαβεβαιούμενος παραγγελλέτω, νάγων αυτοὐ μιμητὰς γονεσθαι τολεαυτοὐ τρόπου. -υλαβεῖς γάρ, φησί, ποιήσατε

117쪽

τους BQ Ισραήλ. ἔστω δε σοφός, ταπεινόφρων, νουθετικὁ ἐν ταῖς κυριακαῖς παιδείαις, καλογώμων, ἀποτεταγμένος πῆσι τοῖς ἐν τω βίω πονηροῖς ἐπιτηδεύμασιν καὶ ἐθνικαῖς ἐπιθυμίαις. ἔστω εὐπρόστοχος, οξῶς προς- γνῶ b ναι τους φαύλους καὶ φυλάσσεσθαι ἀπ αυτῶν, φίλος δὲ ων πάντων, δικαιοκριτικός, καὶ σα καλὰ ἐν ἀνθρώποις ἔστιν η υπάρχει, αὐτα ὁ ἐπίσκοπος ἐν εαυτῶ κεκτήσθω. ὁτι ἀνεπίληπτος ἀδικίας ν ποιμὴν τους ἰδίους α os μα- τας ἀναγκάσει καὶ δια της ἀναστροφῆς αυτο προτρέ-li ψασθαι των ἰδίων αυτο ποιημάτων μιμητὰς ἀξίους ' γενη-

ναι ill λέγει που καὶ ὁ προνήτης Ἀαὶ ἔσται καθώς ὁ αιερεύς, οὐτως καὶ ὁ λαός καθὼς καὶ ὁ κύριος μῶν καὶ διδάσκαλος γησοὐς ὁ χριστὸς ὁ α το θεο ηρξατο

πρῶτον ποιεῖν καὶ τότε διδάσκειμ- διό φησιν 'υς δ' ἄν ποι-

i54σι; καὶ διδάξn, ουτος μέγας κληθησεται ἐν τη βασιλεία τοὐθεοs. σκοποὐ γαρ δεῖ εἶναι μῆς ταλα τους ἐπισκόπους, τι καὶ ἡμεῖς σκοπὸν ἔχετε τον χριστόν. καὶ ἡμεῖς Ουν γίνεσθε σκοποὶ ἀγαθοὶ τω λα το θεοs, τι λέγει κύριος δια τοὶ γεζεκιὴλ προς ἔκαστον μῶν φάσκων Ta20 ἀνθρώπου, σκοπον δέδωκά σε τω ta Ἱσραήλ, καὶ ἀκούσηἐκ ' στόματός μου λόγον καὶ διαφυλάξεις καὶ διαγγελεῖς αυτὀν παρ' mos. 4 τω λέγειν με τω νόμω Θανάτω ἀποθαν=j, καὶ οὐκ ἐλάλησας το διαστεῖλαι νομον ἐκ της ανομίας αυτοs, Ἀνομος ἐκεῖνος ἐν τῆ νομία αυτο ἀπο-

I. 2 νουθετηκὸς v. νουθετητικὸς xl l 2 ἐν .... παιδείαις cum καλο

118쪽

θανεῖται, καὶ τ αυα αυτου ἐκ της χειρός σου ἐκζητήσω συ δε εὰν διαστείλη τω ἀνόμω Ἀπλτης δολαυτου ' ἀποστοέψαι ἀπ' αυτης καὶ, ἀποστρωρ, αυτὀ ἐν τῆ νομία αυτου ἀποθανεῖται, καὶ συ την πῆν σου ἐρρύσω. σαυ-

τως καὶ μάχαιρα πολέμου ἐὰν η ἐρχομένη, καὶ στήσιν ὁ λα Ἀσκοπον εἰς προφυλακήν, καὶ ἰδὼν αυτην ἐρχομένην, προ- μηνυορ, καὶ λάβρ φυχην ῆ με ψυχὴ τῆ μαρτία αυτης ἐλήφθη, το δε αἷμα ἐκ χειρὸς του σκοπο ἐκζητηθησεται, ὁτι - ἐσήμανεν ἐν τῆ σάλπιγγι ἐαν δε σημάνη η κερατίνη, καὶ, φυλάξηται ὁ ἀκούσας, καὶ ελθη ἡ μάχαιρα is

καὶ λάβη αυτόν, τ αιμα αυτου ἐπ' αυτον ἔσται, ὁτι υκ

ἐφυλάξατο ἀκούσας της κερατίνης, ὁ δε φυλαξάμενος την ψυχὴν αυτου ἐρρύσατο, καὶ ὁ σκοπής, τι ἐσήμανε, ζωῆζήσεται. μάχαιρα μεν ἔστιν ἡ κρίσις, σάλπιγξ -δ ιερο ευ- αγγέλιον, σκοπις δε ὁ κατασταθεὶς τῆ εκκλησία ἐπίσκοπος, i5 - δεῖ κηρύσσοντα διαμαρτύρε- ' περὶ της κρίσεως. εὰν γα μὴ διαγγείλητε καὶ ' διαμαρτύρησθε ταλαω, εἰς μῶς

φαμαρτία των ἀγνοουντων ευρε σεται ' διὸ τους ἀναστρεφομένους ἐν ἀπαιδευσία ' νουθετεῖτε καὶ ἐλέγχετε μετὰ παρρησίας, τους ἀγνοουντας διδάσκετε, τους ἐπισταμένους στη- 20ρίζετε, τους πεπλανημένους ἐπιστρέφετε. -υτὰ περὶ τωναυτῶν λέγοντες, δελφοί, in μαρτησόμεθα ἐκ γαρ του πολλάκις ἀκούειν εἰκός τινας δυσωπηθέντας καν παξ τι των καλῶν ποιῆσαι καὶ των πονηρῶν παραιτήσασθαι λέγει γαρ δια του προφητο ὁ θεὁς ιαμαρτυρε αυτοῖς αὐ- 25 ἰσως ἀκούσονται της φωνῆς σου καὶ πάλιν αν ἄρα ἀκού-

119쪽

σωσιν, ἐὰν ἄρα ἐνδῶσιν καὶ ὁ Μωσῆς φησι τῶ λα; υκουε, υραήλ, κύριος ὁ θεός σου κυριος εις ἐστιν. καὶ ὁ κύριος ἐν τῶ ευαγγελίω πολλάκις μιμνήσκεται λεγων Ἀχων ταἀκουειν ἀκουέτω. καὶ ὁ σοφὼς Σολομων φησιν Ακουε, G, παιδείαν πατρός σου, καὶ μ' ἀπωση θεσμοῖς μητρώς σου. καὶ μέχρι σήμερον υκ κουσαν, καὶ οι δοκοὐντες δε ἀκηκοέναι παρήκουσαν, καταλείψαντες - να καὶ μόνον ἀληθινον θεον καὶ εἰς τὰς ὀλεθρίους καὶ δεινὰς αἱρέσεις κατασυρέντες, περὶ λαυθις ἐρουμεν. γνωστὀν δε ἔστω Tl υμῖν ' γαπητοί, τι οἱ βαπτισθέντες εἰς τον θάνατον του κυρίου ' γησο ' ου ὀφείλουσιν μαρτάνειν οἱ τοιομοι. ώς γαρ οἱ ποθανόντες ἀνενέργητοι προς μαρτίαν πάρχουσιν, ουτως καὶ οἱ συναποθανόντες τω χριστῶ πρακτοι προς μαρτίαν. οὐ πιστευομεν ουν, δελφοί, λουσάμενόν id τινα το της ζωης λουτρον ἔτι πράσσειν τα των νόμων

ἀσελγήματα ra δε μαρτήσας μετὰ το βάπτισμα, υτος, ἐὰν μη μεταγνῶ καὶ παύσηται του πλημμελεῖν, εἰς γέενναν κατακριθησεται. εἰ δέ τις π απίστων συκοφαντμὴ 8διὰ ὁ μηκέτι αυτοῖς συνασελγαίνειν, γινωσκέτω et μακά- 20 ριος ὁ τοιοsτος πάρχει παρὰ θεῶ καθώς και ὁ κυριος ἐν τῶ ευαγγελίω ἔφη Μακάριοι ἐστε, ταν ὀνειδίσωσιν μῆς καὶ διώξωσιν η εἴπωσι καθ' υμῶ πὰν πονηρὸν ρῆμα ψευδόμενοι ἔνεκεν mos χαίρετε καὶ ἀγαλλιῶσθε, τι ὁ μισθὸς υμῶν πολὐς ἐν τοῖς ουρανοῖς. 4 ουν τις βλασφημηθῆ ἐπὶ

25 ψεύσματι, μακάριος ὁ τοιοfτος λέγει γὰρ ἡ γραφὴ νὴρ

120쪽

β η lo2lαδόκιμος πείραστος παρὰ τῶ θεῶ εἰ δέ τις ἐλεγχθῆ πρά- ξας τι ανομον, ὁ τοιομος ου μόνον εαυτὸν ἔβλαψεν, ἀλλακαὶ βλασφημίαν προσέτριψε τε κοινῶ της ἐκκλησίας σώματι καὶ τ διδασκαλία. ς μὴ ποιουντων ἐκεῖνα α λέγομεν εἶναι καλε καὶ μειδισθησόμεθα καὶ μεῖς πο ου κυρίου 53τι θουσι καὶ ου ποι σιν. θεν του τοιουτους ἐλεγχθέντας ἀληθῶς παραιτήσεται μετὰ παρρησίας ὁ ἐπίσκοπος, εἰ μὴ μεταβάλωνται τον τρόπον. ου γὰρ μόνον ἀπρόσκοπον εἶναι χρη τον ἐπίσκοπον, ἀλλὰ καὶ ἀπροσωπόληπτον, εὐχρ ηστότητι σωφρονίζοντα τους ἁμαρτάνοντας εἰ δε καὶ io αυτ υκ υσυνείδητος παρχων, προσωπολήπτης ' γενύμενος διὰ τινὰ αἰσχροκερδῆ δωροληψίαν φείσεται του ἀνόμως μαρτάνοντος, ἐάσας ἐν ἐκκλησία μένειν αυτόν, παρακουσας της θείας καὶ κυριακῆς φωνης ' λεγούσης --καίως διώξει το δίκαιοw ' Ου λήφ πρύσωπον ἐν κρίσει. i5 ου δικαιώσεις τον ἀσεβη , Ου λήφ δῶρα ἐπὶ ψυχῆ, τὰ γὰ δῶρα ἐκτυφλοῖ ὀφθαλμους σοφῶν καὶ λυμαίνεται ρήματα δικαίων. καὶ ἐν ἄλλοις φησὶν 'Eξαρεῖτε τον πονηρδνεξ υμῶν αυτῶν. καὶ ὁ Σολομῶν λέγει ἐν παροιμίαις Ἐκβαλε λοιμον ἐκ συνεδρίου, καὶ συνεξελεύσεται et κῶ νεμ 30 10 κος. ὁ δὲ μὴ προσεχων τούτοις ἀκρίτως φείσεται ἐπὶ τω ὀφείλοντι τιμωρίαν. Mos ἐπὶ τῶ Ἀγὰγ καὶ ὁ πιεὶ επὶ τοῖς υἱοῖς τοῖς Ουκ εἰδόσι τον κυριον, ὁ τοιομος ἐβεβήλωσε καὶ την οἰκείαν ἀξίαν καὶ την os θεου ἐκκλησίαν την κατὰ

SEARCH

MENU NAVIGATION