De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

141쪽

42δεομένων λόγων ἔτι καὶ ἐν τεκρίνειν σε δίκαιον τω τουθεos ἐξακολουθεῖν θελήματι, καὶ ἡ θεος δικάζει τους μαρτάνοντας καὶ ἐπιστρέφοντας, παραπλησίως καὶ σε κρίνειν.

του Νάθαν καὶ εἰπόντα μετανοεῖν μυς καὶ - θανατουλυτρομαι λέγων Θάρσει, ου μὴ ἀποθάνης γωνὰν ' μὴ θελήσαντα Νινευίταις κηρυξα υπωθαλάσσης καὶ κήτους καταποθηναι ποιήσας, ' ευξαμένου ἐν ' κοιλία ἀνηγαγεν ἐκ ρῆς ιδου την ζωην--ου; 'Eζεκίαν προς ὀλίγον τυφωθέντα, i ' ευξάμενον ' μετὰ δακρέων ἀφηκε του ἐγκλήματος ἀκου- σατε δή, ω ἐπίσκοποι, προς τὰ τοιαυτα φέλιμον ' πόδειγμα γέγραπται γὰρ ἐν τη τετάρτη των βασιλείων καὶ ἐν et δευτέρα των παραλειπομένων τῆ των μερω--τως Γίω Μανασσης, ii ἐν et βασιλευειν αὐτόν δωδεκαετής,. I καὶ πεντήκοντα ' πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ καὶ νομα τῆ μητρὶ αὐτο Eψιβά. καὶ ἐποίησε το πονηρον ἐνώπιον κυρίου, οὐκ ἀπέσχετο απὸ των βδελυγμάτων των ἐθνῶν ων ἐξωλόθρευσε κύριος ἀπὁ προσωπου των υἱων Ισραήλ καὶ ἐπέστρεψε Μανασσῆς καὶ κοδόμησε τὰ

142쪽

43Dψηλά, α κατέσπασεν Ἐζεκίας ὁ πατὴρ αὐτου, καὶ ἔστησε

στηλας et Βάαλ καὶ ἀνέστησε θυσιαστήριον ' τῆ Βάαλ καὶ ἐποίησεν λση, καθὼς ἐποίησεν Ἀχαὰβ ' βασιλεὐ Ισραήλ

καὶ ἐποίησε θυσιαστήρια ' τῆ στρατιὰ το ουραν , καὶ ωκοδύμησε θυσιαστήρια εν οἴκω κυρίου ἐν εἶπεν κύριος 5 προς Θαβὶδ καὶ προς Σολομῶνα τον υἱιν αυτου λέγων οτι - - φήσω ὁ νομά μου ' στησε Μανασσῆς θυσιαστήρια, καὶ ἐν αὐτοῖς ἐδούλευσε τῆ Βάαλ, καὶ εἶπεν Ἐσται, ἔν- μου εἰς τον αἰῶνα καὶ κοδόμησε θυσιαστήρια ἐν ταῖς δυσὶν αὐλαῖς οἴκου κυρίου τῆ στρατιὰ του looυρανοὐ καὶ αυτὸς διήγαγε τα τέκνα αὐτο ἐν πυρὶ ἐν δε- βαν ἐν ὀνόματι, καὶ ἐκληδονίζετο καὶ φαρμακεύετο καὶ ἐποίησεν ἐγγαστριμύθους καὶ ἐπαοιδοὐ καὶ γνώστας καὶ θεραφεω καὶ ἐπλήθυνε ' ὁ πονηρ4ν ἐν φθαλμοῖς κυρίου του παροργίσαι αὐτόν καὶ ἔθηκε τὸ χωνευτήριον καὶ ili

κατέσπασεν xyχt, κατέστρεψεν καὶ .... 2 Βάαλ prius iἔστησεν ἀνέστησεν, ἐπεστησεν θυσιαστήριον 3 ἐποίησεν prius γε ira καὶ στήλας - - ντη alteraim int, τῶ, ira ἐποίησεν altarunt Wxyt, ἐπέστησεν 34 in marginoo tantovaini l insoronda leguntur καὶ προσεκυνησεν πάση τη στρατιῶ του Ουρανου καὶ ἐδούλευσεν αυτοῖς 4-14 v ita καὶ προσεκύνησε πάση τῆ δυνάμει του ov- ρανοῶ, καὶ ἐδούλευσεν αὐτοις, καὶ κοδωμησε θυσιαστήριον ἐν οἴκωικυρίου, ἐν ista κύριος προς δῶ καὶ προς σολομῶνα τον ἴδω αυ-

του λέγων ἐν Φρουσαλὴμ θήσω τὰ νομώ μου ἐξελεξάμην ἐκ πα-σων φυλῶν ἰσραήλ καὶ θήσω τό oνομα μου μου super versum In priI ἐκεῖ εἰς τον αἰῶνα. καὶ ο προσθήσω του σαλέυσαι τον πόδα ἰσραήλ, απὸ τῆς γης ης ἔδωκα τοι πατράσιν αὐτῶν πλην ἐὰν φυλάξονται κατὰ πάντα, καὶ σα ἐνετείλατο ὁ δούλος μου μωώσῆς oissa in textu

m pri in nar gino inferior tamquam ho insorenda Ioguntur καὶ

ωποδώμησεν μανασσῆς θυσιαστήριον πάση τῆ δυνάμει του ορανου ἐν πάσαις ταις αυλαῖς οἴκου κυρίου, καὶ εἶπεν, ἔσται- ονομά μου εἰς τὀν αἰῶνα, καὶ διήγαγε τοὐς vias αυτο ἐν πορί, καὶ κλυδωνίζε eo καὶ οἰωνίζετο, καὶ ἐποίησεν ἐνγαστριμο υς καὶ ἐπαοιδ ς, καὶ γνωστας non adfiint verba καὶ θεραφεί ἐποίησεν θυσιαστηρια .... 5 κοδόμησε bra πάση - b κοδόμησεν cli

143쪽

το γλυπτὁ του αλσους, την εἰκόνα ην ἐποίησεν, ἐν οἴκωκυρίου, ἐν ἐξελέξατο κύριος θέσθαι το νομα -οs ἐκεῖ ἐν Ἱερουσαλὴμ τῆ ' πόλει εἰς τον αἰῶνα, καὶ εἶπεν ου προσθήσω τον πόδα μου σαλεὐσα ἀπο της γης του Ισραήλ, ην δέδωκα τοῖς πατράσιν αυτῶν, πλην ὰν φυλάξωνται κατὰ πάντα oσα ἐνετειλάμην αυτοῖς, κατὰ πῆσαν ἐντολὴν ην νετείλατο ὁ δοsλος μου Μωsσῆς. καὶ ο Ἀκουσαν, καὶ ἐπλάνησεν αυτους Μανασσῆς το ποιῆσαι το πονηρὸν ἐνώπιοι κυρίου περ τα ἔθνη, α ξῆρε κύριος ἀπο προσώπου των

10 υίων Ἱσραήλ καὶ ἐλάλησε κύριος ἐπὶ Μανασσῆν καὶ ἐπὶ τον λαον αυτο ἐν χειρὶ δούλων αυτο των προφητῶν λε-γων Ἀνθ' ων ωα ἐποίησε Μανασσῆς ' βασιλεὐ γούδα τὰ βδελυγματα τὰ πονηρὰ ταμ απὼ πάντων ων ἐποίησεν ὁ Ἀμορραῖος ἔμπροσθεν αυτοί, καὶ ἐξήμαρτεν τοὐγούδαν ἐν II τοῖς εἰδώλοις αυτοs, ' τάδε λέγει κυριος ὁ θε 'σραὴλ γδου ἐγὼ φέρω κακὰ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ ουδαν, στε παντὸς ἀκουοντος αυτ ηχήσει αμφότερα τὰ τ αυτοs, καὶ ἐκ τενῶ ἐπὶ γερουσαλὴμ το μέτρον Σαμαρεια καὶ τον σταθμον οἴκου Ἀχαάβ, καὶ ἀπαλείψω τὴν γερουσαλήμ, καθώς ἀπα- 20 λείφεται το πυξίον ἀπαλειφόμενον, καὶ καταστρέψω ἐπὶ προσωπολαυτο καὶ ἀποδώσομαι ὀ πόλειμμα της κληρον μία μου, καὶ παραδώσω αυτους εἰς χεῖρας ἐχθρῶν αὐτῶν, καὶ ἔσονται εἰς διαρπαγὴν καὶ προνομὴν πῶσι τοῖς ἐχθροῖς αυτῶν ἀνθ' ων σα ποίησαν πονηρὰ ἐν ὀφθαλμοῖς μου,

et καὶ σαν παροργίζοντές με ἀφ' ης μέρας ἐξήγαγον τους πατέρας αὐτῶν ἐκ γης Αἰγυπτου καὶ εως της μέρας -

144쪽

της. καί γε ψα ἀθῶον ἐξέχεε Μανασσῆς πολ σφόδρα,εως ου ἔπλησε την Ἱερουσαλὴμ στόμα επὶ στόματι, πληνώπιτων μαρτιῶν αυτο ων ἐξήμαρτε τον dii δαν ποιῆσαι τοπονηρον ἐν ὀφθαλμοῖς κυρίου καὶ γαγε κύριος ἐπ' αὐ-

τον τους αρχοντας της δυνάμεως του βασιλέως Ἀσσουρ, καὶ 5κατελάβοντο τον Μανασσῆν ἐν δεσμοῖς καὶ ἔδησαν - ἐν ' πέδαις χαλκαῖς καὶ γαγον υτὀν εἰς Βαβυλῶνα καὶην δεδεμένος καὶ κατασεσιδηρωμένος λος ἐν οἴκω φυλακῆς, καὶ ἐδίδοτ αυτ ἐκ πιτύρων αρτος ἐν σταθμῶ βραχῶς καὶ δωρ σὐν ξει λίγον ' στε di αυτόν, καὶ 10ην συνεχόμενος καὶ ὀδυνώμενος σφόδρα καὶ ως βιαίως ἐθλίβη, ἐζήτησε ὁ πρόσωπον κυρίου του θεο αυτοs, καὶ ἐταπεινώθη σφόδρα π προσώπου κυρίου του θεο τῶν πατέρων αυτοs, καὶ προσηύξατο προς κέριον του θειν λέγων Λύριε παντοκράτωρ, ὁ θεος τῶν πατέρων μῶν του 5Ἀβραὰμ καὶ σαὰκ καὶ Σακώβ, καὶ το σπέρματος αυτῶν τos δικαίου, ὁ ποιήσας τον οὐρανον καὶ την η σὐν παντὶτω κόσμω αυτῶν, ὁ πεδήσας την θάλασσαν τω λόγω os προστάγματος σου, ὁ κλείσας την βυσσον καὶ σφραγισάμενος αυτὴν τ φοβερῶ καὶ ἐνδόξω νόματι σου, ον 20 πάντα φρίσσει καὶ τρέμει απο προσώπου της δυνάμεως σου, οτι στεκτος ή μεγαλοπρέπεια της δόξης σου καὶ ανυπόστατος ή ὀργὴ της ἐπὶ μαρτωλοὐς απειλῆς σου, ἀμέτρητόν

τε καὶ ἀνεξιχνίαστον ὁ λεος της ἐπαγγελίας σου - ει κύριος μακρόθυμος εἴσπλαγχνος ' πολυέλεος καὶ μετα 25 νοῶν ἐπι ταις κακίαις τῶν ανθρώπων τι, εἰ ὁ θεός,

κατὰ τὴν χρηστότητα τ' ἀγαθωσύνης σου ἐπηγγείλω μετανοίας Ἀφεσιν τοίς μαρτηκόσι, καὶ τω πλήθει τῶν οἰ-

145쪽

κτιρμων σου ρισας μετάνοιαν μαρτωλοῖς εἰς σωτηρίαν. συ ουν, κέριε ὁ θεος των δικαίων, ου μου μετάνοιαν δικαίοις, φ Ἀβραὰμ καὶ σαὰκ καὶ Ιακώβ τοῖς ου ημαρτηκόσι σοι, αλλ' ἔθου μετάνοιαν ἐπ ἐμοὶ τ αμαρτωλῶ.

διώτι μαρτον υπὲ ἀριθμὸν ψάμμου θαλάσσης ἐπλήθυναν αἱ ἀνομίαι μου ' καὶ οὐκέτι εἰμὶ ζιος ἀτενίσαι καὶ ἰδεῖν τὸ ψος του ουρανο απὰ πλήθους των αδικιῶν μου, κατακαμπτόμενος πολλω δε- σιδήρου, διότι παρώργισατο θυμόν σου καὶ το πονηρον νώπιον σου ἐποίησα τή-i σας βδελυγματα καὶ πληθυνας προσοχθίσματα. καὶ -

κλίνω γόνυ καρδίας , t δεόμενος της παρὰ σο χρηστότητος. 4μάρτηκα, κύριε. μάρτηκα, καὶ τὰς νομίας μου ἐγώ

γινώσκω ἀλλ' αἰτ μαι δεόμενός σου υνες μοι, κέριε, ανες μοι, καὶ μὴ συναπολωρ με ταῖς ἀνομίαις μου, μηδε εἰς id τον αἰῶνα μηνίσας τηρήσρ τα κακά μοι, μηδε καταδικάσyς με ἐν τοῖς κατωτάτοις της γης - συ εἰ θεός, θεος των μετανοουντων, καὶ ἐν μοὶ δείξεις πῆσαν την ἀγαθωσύνην σου, et ἀνάξιον οντα σώσεις με κατὰ τ πολ ἔλεος σου καὶ αἰνέσω σε διὰ παντὁ ' πάσας τὰς μέρας της ζωῆς 20 μου, τι σε υμνεῖ πῶσα ἡ δύναμις των ουρανῶν και os ἐστιν ἡ δόξα εἰς τους αἰῶνας Ἀμήν. καὶ ἐπήκουσε τῆς φωνῆς αυτο κύριος καὶ κτείρησεν αυτύπι καὶ ἐγένετο περιαυτὸν φλὁ πυρός, καὶ ἐτάκησαν πάντα τὰ περὶ αυτον σίδηρα καὶ ἰάσατο κύριος το Μανασσῆν ἐκ τῆς θλίψεως ra αυτο καὶ ἐπέστρεψεν αυτὸν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ την βασi- λείαν αυτοs. καὶ ἔγνω Μανασσῆς τι κύριος αυτός ἐστι θεω μόνος, καὶ ἐλάτρευσε μόνω ' κυρίω τω θε ἐν an καρδία αυτο καὶ ἐν λ τῆ ψυχ αυτο πάσας τὰς μέρας τῆς ζωῆς αυτοs, καὶ ἐλογίσθη δίκαιος καὶ περιειλε τους 30 θεοὐ τους αλλοτριου καὶ τὀ γλυπτὀν ἐξ οἴκου κυρίου καὶ

3. 4 ημαρτηκόσιν κοριε ληθυναν αἱ ἀνομίαι μου - , solunt

κυριε recto se habent quae adnotavi l 8 κατακαπτόμενος κ

146쪽

β 22-2 47 πάντα τὰ θυσιαστήρια, α κοδόμησεν ἐν ορε οἴκου κυρίου,

καὶ ' ἐν Ιερουσαλήμ, καὶ ἐξέβαλεν ἔξω της πόλεως καὶ

κατώρθωσε το θυσιαστήριον κυρίου, καὶ ἐθυσίασεν ἐπ' αὐτῶ θυσίαν σωτηρίου καὶ αἰνέσεως καὶ εἶπε Μανασσῆς τεγούδα του δουλευμ ' κυρίω φ θεῶ σραήλ. καὶ ἐκοι bμήθη ἐν εἰρήν μετὰ των πατέρων - ' καὶ ἐβασίλευσεν Ἀμὼς λυιδ αυτ Ἀντ αυτοs, καὶ ἐποίησε το πονηρενώπιον κυρίου κατὰ πάντα σα ἐποίησε Μανασσῆς ὁ πατὴρ αντο ἐν πρώτοις, καὶ παρώξυνε κύριον τον θευ αυ-τos. ηκ σατε, τέκνα ποθητὰ μῶν, πως κύριος ὁ θεος loτον εἰδώλοις προσανασχόντα καὶ πολλοὐς θώους φονεύσαντα, βραχέως τιμωρησάμενος, μεταγνύντα προσελάβετο,

κάι ἀφεὶς αὐτω τὰ πλημμελήματα ἐπέστρεψεν αυτὸν ἐπὶ την βασιλείαw ' ου μόνον γὰρ ἀφίησι τοῖς μετανοοsσιν, ἀλλα 23 και την προτέραν ἀξίαν ' αυτοὐς ἐπανάγει. μείζων εἰ- 15δωλολατρείας οὐκ ἔστιν αμαρτία ει θεον γάρ ἐστι δυσσέβεια ἀλλ' oμως καὶ αυτ δια γνησίας μετανοίας συγκεχώρηται. ἐὰν δέ τις εὐπαρατάξεως μαρτάνy, πειράζων τονθε- ως μὴ ἐπεξιόντα τοῖς πονηροῖς, ὁ τοιοsτος φεσιν οὐχ εξει, κἀν λθ παρ' εαυτω υσιά μοι γένοιτο, τι πορεύσω mμαι ἐν τῆ αναστροφῆ της καροίας μου της πονηρὰς τοι-ομος γάρ τις ἐγένετο ' Ἀμως ὁ το Μανασσῆ υως φησὶ

γὰρ ἡ γραφὴ Καὶ παρελογίσατο Ἀμὼς λογισμον παραβά

σεως κακὀν καὶ εἶπεν υ πατήρ μου πολλὰ παρηνόμησεν ἐκ

147쪽

23 24

νεότητος καὶ ἐν γήρα μετέγνω καὶ - ἐγὼ πορεύσομαι καθὰ ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή μου, καὶ στερον ἐπιστρέφω πο

κύριον. καὶ ἐποίησε το πονηρδω ἐνώπιον κυρίου παρὰ πάντας τους γενομενους ἔμπροσθεν αυτοὐ καὶ ἐξωλόθρευσεν

αυτον κύριος ὁ θεος ἐν τάχει ἐκ της γης της ἀγαθης αὐτ καὶ ἐπέθεντο αὐτῶ οἱ παῖδες αυτο καὶ ἐθανάτωσα αυτ ἐν- οἴκω αυτοs, καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη δύο μόνα προσέ- 24χετε υν, οι λαῖκοί, μή τις ἐξ υμῶν τον λογισμον-os Ἀμώς ἐπὶ την καρδίαν αυτοὐστηρίξη, καὶ ἔσται-- τω Ῥμώς ἀπολ l λυμενος ομοίως ' ὁ ἐπίσκοπος συντηρείτω, καθ δύναται, τους μὴ μαρτηκύτας ἀναμαρτητους μεῖναι, καὶ τους πὀαμαρτιῶν πιστρέφοντας θεραπεύων δεχέσθω. εὰν δε ' μετεγνωκότα ἀνελεὴς, μὴ προσδέξηται, μαρτήσει εἰς κύριοντο θεδν--οὐ δικαιῶν εαυτὀν περ τὴν ἐκείνου δικαιo ui σύνην καὶ μὴ προολαμβανόμενος ον προσεδέξατο δια χριστos, δι ν ἀπέστειλεν εἰς τον κόσμον τον ἱδ αυτο ἐπὶ γης τοῖς ἀνθρώποις ς ἄνθρωπον, δι ον εὐδόκησεν ἐκ γυναικωαυτὸν γεννηθηναι τον ποιητὴν ανδρὸς καὶ γυναικός - χάριν, μὴ φεισάμενος, σταυρῶ καὶ θανάτω και ταφῆ συνεχώ - 20 ρησε παθεῖν τόν τῆ φύσει ἀπαθη τον υἱὸν τον ἀγαπητόν, τον θεὁ λόγον, ὁ της μεγάλης αυτο βουλῆς αγγελον, πως

τους ποκειμένους θανάτω ρυσηται ' θανάτου τομον

παροργίζουσιν οἱ μὴ προσδεχόμενοι τους μετανοοῶντας ου- τος γὰρ Ματθαῖον ἐμὲ τελώνην οντα το πρότερον ου ἐπΠ-25 σχύνθη καὶ Πέτρον, ἀρνησάμενον αυτὼ δια δέος τριτον καὶ διὰ μετανοίας ἐξιλεωσάμενον καὶ προσκλαύσαντα πι-

148쪽

κρως προσήκατο καὶ ποιμένα των ἰδίων ἀρνίων κατέστη σεπι καὶ Παυλον δε τον συναπόστολον ημῶν, πολλὰ τοπρότερον εἰς μῆς ἐντριψάμενον κακὰ καὶ βλασφημήσαντα εἰς το νομα τλαγιον, ἀπόστολον ἀντὶ διώκτου προεχειρίσατο, σκευος αυτιν ἐκλογῆς ἀναδείξας καὶ ἄλλη τινὶ ἀμαρτωλω γυναικὶ λέγει Ἀφέωνταί σου αἱ άμαρτίαι αἱ πολλαί, ν Θι γάπησας πολs. τέραν δέ τινα μαρτηκυῖαν ἔστησαν οι πρεσβύτεροι ἔμπροσθεν αυτου, καὶ ἐπ' in θεμενοι την κρίσι εξῆλθον ὁ δὲ καρδιογνώστης κύριος, πυθόμενος αυ- τῆς εἰ κατέκριναν αυτην οἱ πρεσβύτεροι, καὶ εἰπούσης τι lu , ἔφη προς αυτην Υπαγε - ουδ εγώ σε κατακρίνω.rομον του σωτῆρα, ' βασιλέα καὶ θεολημῶν ησουν, ω ἐπίσκοποι, σκοπον μῆς ἔχειν δεῖ, ' τούτου μιμητὰς εἶναι, πραε- , συχίους, υσπλάγχνους, ἐλεήμονας, εἰρηνικοώς, ἀοργήτους, διδακτικούς, ἐπιστρεπτικούς, εἰσδεκτικους, παρα- θαλητικούς, μη πλήκτας, μη ὀργίλους ' μη βριστάς, μηαλαζόνας, μη περοπτικούς. μη οἰνόφλυγας, μη μεθύσους, μὴ εἰκαιωαπάνους, μη τρυφητάς, μη πολυδαπάνους, φώς ἀλλοτρίοις αλλ' ς ἰδίοις τοῖς του θεο δόμασι χρωμένους ώς καθεστῶτας ἀγαθους οἰκονόμους, ώς μέλλοντας λόγον πἀπαιτεῖσθαι παρὰ θεου . αυτάρκη ἐχέτω τροφην καὶ ἀμφιασμον ὁ ἐπίσκοπος τον η χρεία καὶ τη σεμνότητι προ - κοντα μὴ τοῖς κυριακοῖς ἀλλοτρίοις κεχρήσθω, αλλὰ μεμετρημένως ' ξιος γαρ ' ο ἐργάτης του μισθο αυτου

149쪽

ἐστιν μὴ σπαταλός, μηδε περπερος, ἀλλα μόνων των o σύστασιν φιεμενος, τα διδόμενα κατ' ἐντολὴν θεου τῶν 25 δεκατων καὶ των παρχῶν ως θεου ἄνθρωπος ἀναλισκέτω τα εἰσφερόμενα επὶ προφάσει πενητων ἐκ σια καλῶς οἰκο- νομείτω ὀρφανοῖς καὶ χήραις καὶ θλιβομένοις καὶ ξένοις ἀπορουμενοις, ως χων θειν λογιστευτην τούτων τον ἐγχει ρίσαντα αὐτῶ ταύτην την οἰκονομίαν. -ἀσι δε τοι δεο-

μενοις μετὰ δικαιοσύνης ἐπιμερίζοντες, καὶ ἡμεῖς αὐτοι χρωμενοι ἐκ τῶν κυριακῶν αλλὰ μη παραχρώμενοι, ἐσθίοντες l ἀλλὰ μη κατεσθίοντες αυτὰ μόνοι. κοινωνοὐντες ε τοῖς - χρήζουσιν, ἀπρόσκοποι θεῶ γίνεσθε ἐὰν γὰρ μόνοι αὐτὰ αναλώσητε, νειδισθήσεσθε παρὰ θεου λεγοντος ως προς ἀπληστους καὶ μονοφάγους ὁ γάλα ἐσθίετε καὶ τὰ ἔρια περιβάλλεσθε κα εν ἄλλοις μὴ οἰκήσητε μόνοι επὶ της id γῆς διο και εν se νύμω προστέτακται μῖν γαπησεις τον πλησίον σου εαυτύν. καὶ τοίτο λέγομεν οὐχ ta μὴ μεταλαμβάνητε μῶν τῶν πόνων γεγραπται γὰρ οὐ φι- μώσεις osi ἀλοῶντα , ἀλλ' is μεμετρημένως μετὰ δικαιοσύνης. 4 τρόπον οὐν ὁ βοsς. ἐργαζόμενος ἐν τῆ αλω20 ἀκήμωτος, ἐσθίει μεν, ἀλλ' οὐ τωπῶν κατεσθίει, λως και ἡμεῖς ἐργάζομενοι ις την ἄλω, τοs ἐστιν εἰς την ἐκκλ

σίαν του θεοs. ἐκ της ἐκκλησίας ἐσθίετε ον τρόπον και ι

150쪽

Λευῖται, λειτουργἀντες τη σκην τολμαρτυρίου, τις νωπος της ἐκκλησίας κατὰ πάντα προσέτι δὲ καὶ κ του ονόματος μαρτυριον της ἐκκλησία. σκηνη προωρίζετο.ενταυθα γουν ' οἱ Λευῖται- σκηνη προσεδρεύοντες ἐκ των εἰς την προσφορὰν του θεο διδομένων π παντος uos δώρων καὶ ἀφαιρεμάτων καὶ παρχῶν καὶ δεκατῶν καὶ θυσιῶν καὶ προσφορῶν μετεῖχον ἀκωλυτως. αυτοὶ καὶ αἱ γυναῖκες αυτῶν καὶ οι se καὶ αἱ θυγατέρες αυτῶν ἐπειδὴ δὲ ὁ ἔργον αυτῶν ην ' λειτουργία της σκηνῆς, διατ το κληροδοσίαν γης - ἔλαβον εν τοῖς υἱοῖς Ἱσραήλ, i0δτι αἱ εἰσφοραὶ το λαο κληροδοσία του Λευὶ καὶ Ἀληρονομία της φυλῆς inos. ' ἡμεῖς ου σήμερον, ω ἐπίσκομποι, ἐστε τω λα υμῶν ιερεῖς Λευῖται, οι λειτουργοsντες

τλιερ σκηνῆ, λάγια ' καθολικῆ ἐκκλησία, καὶ παρεστῶτες τω θυσιαστηρίω κυρίου το θεολημῶν καὶ προσάγον 15τες αὐτῶ τὰς λογικὰς καὶ ἀναιμάκτους θυσίας δια του μεγάλου ἀρχιερέως. μεῖς τοῖς ἐν μω λαγοί ἐστε προφῆται, αρχοντες καὶ γούμενοι καὶ βασιλεῖς, οἱ μεσμω θεο καὶ τῶν πιστῶν - , οἱ δοχεῖς το λόγου καὶ ἀγγελτῆρες, οἱ γνῶσται τῶν γραφῶν καὶ φθόγγοι του θε do καὶ μάρτυρες το θελήματος αυτοs, οι πάντων τὰς μαρτίας βαστάζοντες καὶ περὶ πάντων ἀπολογουμενοι Ου, ςηκούσατε, ἐμβριθῶς ὁ λόγος πειλεῖ, ἐὰν κρυφητε ἐξ αν- θρώπων την της γνώσεως κλεῖδα οἶς κίνδυνος ὀλεθριος,εὰν μη διαγγείλητε τὸ θέλημα αυτο τ υτ υμῶς λα- ου 25