De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

381쪽

Ἐφέσφ ἰδίω τέλει χρησάμενος, οὐ τὸ λείψανον ζητηθεν ου εὐρηται

Matthaeus est de quo nihil adnotatur.

117' θ άκωβος ἀλφάιου τὰς ιβ φολῆς ταῖς ἐν τη διασπορῶ

κηρυττει et ευαγγέλιον, ς καὶ αυτὰς κεῖται ἐν ἰοδαία.

174 Il8 ι αδδαῖος ὁ καὶ Αεββαῖος, ἐπικαλούμενος δὲ καὶ ἡ γούδας ζηλωτης, δεσηνοῖς ἐδαισηνοῖς κηρυξας τον λόγον και τοι ἐν τη μέση των ποταμῶν βγάρου δέσης τοπαρχοῶντος, δι τέλει χρησάμενος - τέθαπται θάπτεται J ἐν Βηρυτ της

Φοινίκης.

Aidon ια Σίμων ὁ κανανίτης και -- y κήρυξ το λόγου σταυρῶ δια σταυρο y τελειοὐται ἐν τη Dγουδαία ἐπὶ Λομετιανοῶ. Il8' ιβ ατθίας ἐω ἰουδαία διδάσκων τον χριστο λόγον των εοδομηκοντα γεγονώς μαθητῶν Ο μετὰ την χριστο ἄνοδον συνκατηριθμηθη τοι ιβ ἀποστόλοις ἀντὶ ἰούδα τοὐ γενομένου προδότου κεῖται ἐν ἰλημ. 17b his iis Παὐλος ὁ των ἐθνῶν διδάσκαλος Ἀναπὸ Ἱερουσαλὴμ και κύκλω μέχρι το Ἱλλυρικο καταγγείλας τὰ τω- χριστο ευαγγέλιον τοις ἔθνεσιν ἐν Ῥώμη διδάσκων τον λόγον ἀνηρέθη πὀΝέρωνος καὶ Ἀγρίππα βασιλέων ' μης κεφαλη κολασθεὶς την κεφαλήν ἀποτμηθεὶς y καὶ τέθαπται ἐν τη αὐτη ' μη. 178. y 20i γάκωβος ὁ οὐ κορμο δελφὸς λίθοις Iesam ylυπό Λυδαίων ἐν Ἱεροσολύμοις δια τον χριστο λόγον ἀνηρηται ρει-

ται J. conser notum bellunt tem o codico v I 4T' - 140 his edo ut scriptus est nisi quo lis in no vocabuloriam retinere nolui: ιππoluto ni σκοπου ρώμης καὶ δωροθέου ἐπισκόπου τέρου καιίεοομάρτυρος περ των μαθητῶν το κυρίου, σπου καστος αυτῶν ἐκήρυξε τι εοαγγέλιον to χριστοῖ, και ἐτελεμώθη id est Aradibus Homeritis. Eusebi ε 10. ' recto Sol, Tongnage Aemdni Purea litoris persicis margini

adscripsit. ' i nn pndo in editione Hippolyti omisisse, quod feci non uia non nossem, sed quia propter additum Doroino nomon viderotii inauspicionem vocari posse sod manifesto ad eundem aue torona pertinet, iem chronicon similiter aeriptus est canon muratorianus qui dicitur chronici contuli codico in nariolanum 525l tam pia liber enerationi ua dum usque ad ordinem uae conrenetur in huius volt in libra. tota autem tota hippoly ea de integri retexenda est.

382쪽

α Πετρος onto ἐκήρυξεν ἐν γαλrλαία καὶ ἐν τοι μεσογείοις πόντου καὶ γαλάταις καὶ ἀσίας καὶ βιθυνίας καὶ ωμης ἔνθα καὶ ἐσταυρώθη π άγρίππα πρετεκτον ἐν χρόνοις νερωνος, βασιλέως

Παὐλος Ουτος ἐκήρυξεν απι ιερουσαλημ εις του 1aορικos' καὶ ἰταλίας καὶ ἐσπανίας μέrρ ἐώμης, ἔνθα καὶ την κεφαλὴν ἀπε- εμήθει πό τῶν vetῶν σεβῶν αρχόντων κηρυξας την ἐοσεβῆ πίστιν τῆ ἀνθρωπότητι ἐν ἔτεσι λε ἐτελιώθη δε μετὰ πέτρου, ἐν τῆι εἰρημένη πόλει ρώμη γ γάκωβος ὁ του ζεβεδάιον οτος ταῖς ιβ φολαῖς του ἰσραὴλ ταῖς ἐν τῆ διασπορῆι ἐυαγγελισάμενος τον χριστι, αναιρεῖται μαχαιρα, πλήρώδου του τετράρχου γ γωάννης ὁ δελφδ αοτοὐ ovro τῆ ἀση κηρύσσων, υπὸ δο- μετιανο βασιλέως ρώμης, ἐξωρίσθη ἐν πάτμω τῆ νήσω ἔνθα καὶ συνεγράψατο τ ἐναγγέλιον αvro ἡ ἐν τοι χρόνοις τρα vos που καὶ την ἀποκάλυφιν ἐθεάσατο ἐτέθη δε ἐν ἐφέσωι μετάρσιος γεγονώς δι καὶ ὁ λόγος κεκράτηκε. σον τῶ ἐνὼχ καὶ λία ἔτι ἐν σαρκὶ αὐ-

τον πάρχειν γε Ἀνδρεας ὁ δελφὸς πέτρου τος ἐκήρυξε, πάση τηι παραλίω 'βωυνίαμε καὶ πόντου ' θράκης καὶ σκυθίας μετεπειτα δε ἐπορεο ἐν σεβαστουπόλει τῆ μεγάληι orro παρεμβάλλει φάρος καὶ φάσις ποταμός - ἐσώτερον λάιθίοπες ἰκΟὐσιπι ἔπειτα ἐν πάτραις της ἀχαως καὶ ἐσταυρώθη π αἰγεάτου ἀνθυπάτου καὶ ἐτέθη ἐν κά- τραις της ελλάδος μετετέθη δε, ἐν κωνσταντινούπολει μεταχουκάιτο ἐπαγγελιστου καὶ τιμοθέου. ΦΩrππος ουτος ἐν φρονία ἐκήρυξε τον χριστὸν καὶ ἐστα ρώθη ἐν ιεράπολει της ἀσίας ἔνθα καὶ ἐτέθη ζ Βαρθολομαῖος ουτος τοι ἰνδοῖς τοι καλουμένοις ἐυδαίμοσι κηρυξας τον χριστὀν καὶ δεδωκὼς αὐτοῖς ὁ κατὰ ματθαῖον ἐυαγγέλιον, τέθαπται ἐν υρβανουκολει την κεφαλὴν ἀποτμηθείς προ της σφαγῆς ἐκδαρθεὶς σπερ θυλαξ γη Θωμῶς ουτος ἐκήρυξε πάρθοις καὶ μήδοις καὶ γερμανοῖς. καὶ ρκανοῖς Θελειουται δε λογχευθεὶς ἐν πόλει τῆς ἰνδως, καλαμίτη λεγομενη κεῖται δε ἐν ἐδέση τῆς ὀσδρόνης υ Ματθαῖος ὁ τελώνης Ουτος τῆ εβραῖδι γλώσση, τὸ ἐοαγγέλιον αυτο συνεγράψατο πρῶτος ἐν ερουσαλὴμ ήρμηνευθη δεδεῆ ελληνικῆι γλώσσηι οπ ἰωάννου του ζεβεδάιον Ουτος κηρυξας τον χριστὸν ἐν εραπόλει τῆς σορίας πυρὶ τελειουται γ Λυδας ἰακώβom Deo ἐν πάση τῆ μεσοποταμίαι κηρυξας τον χριστόν, υπ ἰουδαίων ἀναιρεῖται λίθοις κεῖται δε ἐνεδέση φπόλει για Θαδδαῖος ὁ λεβαῖος καὶ ἰούδας oveto ἐδεσινοῖς ἐκήρυξε τε- θαπται δε ἐν ὀστρακν τῆ πόλει τῆς ἀγυπτου. - ταυρωθείς - ιβ άκωβος ουτος ην δελφὸς του κυρίου, κατα σακα sic ΤJ καθίσταται δε πρῶτος ἐπίσκοπος ἐνιερουσαλὴμ ουτος μαρτυρησε καταβληθεὶς υπὸ ἀνομων ανδρῶν, ἐκ του πτερυγίου του ναου του ἐν

383쪽

rερουσαλὴμ κειμένου-οτο κάτω καὶ ἔτι ζῶντος, κναφευς ἀνεῖλεναο tbW πατάξας τῶι ξολω μεθ' ο ἐβάσταζε τὰ ιμάτια καὶ ἐπορεέετο ἀποπλύναι αυτ οι Σίμων ὁ κατανίτης ὁ ζηλωτὴς Ουτος ἐκήρυξε πάση τῆ βρεττανία καὶ τῆ τῶν φρῶν χώρα μετέπειτα δὲ ἐν τῆ ἰουδαία καθίσταται ἐν σιῶν πίσκοπος μετα ἰακωβον τὸν δίκαιον, τιν δελφόν κυρίου ' στις ζήσας ἔτη ρκε, μαρτυρησε σταυρωθεὶς, ἀδριανο βασιλέως. ρώμης Φιδ Μαεθίας δὲ Ουτος ἐν τῆ ἰουδαία ἐκήρυξε τὸν λόγον εἷς ων, ἐκ τῶν ἐβδομίκοντα μαθητῶν μετὰ τὴν του κυρα ἀνάστασιν

συγκαταριθμηθεις τοις α ἀποστόλοις ἀντὶ ἰούδα o και ἐν τῆ πρώτη αἰθιοπία κηρύξας ὁ χριστον, τελειοὐται καὶ τέθαπται ἐκει οι Λουκῶς ὀ ευαγγελιστὴς Ουτος σον τῶ παύλω ἐκοπίασεν ἐν τῶ ἐναγγελίωι του χριστos ' στις ὁ εὐαγγέλιον αυτου και τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων ἔγραψε θεοφίλω ἐπισκὀπω ἀντιοχείας τῆς μεγάλης Ουτός ἐστιν ου μέμνηται παῶλος ἐν ταις ἐπιστολαῖς αυτο λε-γων συνέπεμψα δε μετὰτούτων, τὸν ἀδελφὸν γ ἔπαινος ἐν τῶι ἐοαγγελίωι ) καὶ πάλιν' ἀσπάζεται μῶς oοκῆς ἡ ἰατρός ις Μάρκος ὁ εοαγγελιστὴς ' οτος ἐν τῆ αἰγύπτω ται ι φυλαῖς ταῖς ἐν τῆ διασπορῆι κηρύσσων τὴν πίστιν. καθίσταται ἐπίσκοπος ἐν ἀλεξανδρεία τῆ μεγαληι ος καὶ τὸ εὐαγγέλιον συνέγραψε, ς πέτρος ὁ ἀπόστολος αὐτῶ πιφηγήσατο ' ον καὶ ιδ ονομάζει ἐν τηι ἐπιστολῆι αυτο ὁ πέτρος οτως λέγωμ' ἀσπάζεται μῆς, μάρκος ὀοῖός μου - λου μὲν φίλιππος Ἀποβηθσαιδὰ κεῖται ἐν ίεράπολει, - και ἐσταυρώθη - ὀ 34 εἰστοὐς βδομίκοντα φίλιππος εἷς ων ἐκ τῶν επτἀδιακόνων ὁ και τον κανδάκην βαπτίσας θυγατέρας ἔσχεν τέσσαρας καὶ κεῖται ἐν τράλη τῆς ἀσίας μετὰ καὶ τῶν θυγατέρων αυτου, στερον δε μετετέθησαν

Cariones apostolor in non sunt nisi in ut noulvo oos in Hunnuam suisso crodo, cui in in no nautilus sit, uuitationi locili dat praeceduntur in v eo libello quo ni in re liquiis ineis p 36 37 edidi discrepanu scriptura liae est: retinuiarum p 36

6 καταταγέσθω μεταλαβὼν του σώματος l aoύσηται καὶ non ornit titiir ira ἐξέλθη si soquitur canori decimus quartus. ζ vocati s

384쪽

ia .... p 22, v, sed numeras margini adscriptis manifestilinest librarium ni in autographo non invenisso aut consulto omisisse,

-ος tura ἐθέλοντας tura γαρ μὰς ὁ κύριος ταῶτα tu

386쪽

ταὐτα δἰἐταξάμεθα μιν ω ἐπίσκοποι, καὶ πασιν ταιν τοις ριστιανοῖς l ἀιδιος ἀγέννητος ι ob σθενώσει ενώσει l καὶ Ili καταρτίσει , καταστήσει in καὶ καταξιώσει καταξιώσει τε tura πατρὶ σον καὶ πατρὶ ἐν 20 τε in post οὐ l 20 τέλος τῶν

διατάξεων τῶν ἄγων ποστόλων siil,sem qui canones ritimeraviti:

Gao διαταγῶν τῶν γων ἀποστόλων δια χημεντος καθολικῆς διδασκαλίας subscr t.

387쪽

A Uenda et oreigenda

In oditionis venetas pagina aliteponultiina oritatoriun tabula inveni-tiir, quam non animai verti nisi lil,ro meo finito qua pudenda no-glegentia mea factum est, ut in commentario sive corrigenda sive supplenda hae sint Tiirriantis in scripturas auis asserendis ipso interitum reat r

388쪽

RELIQUI LE

390쪽

Πλάφω, μὶ ψι μεγάλα, exiλώσω ea cis 6ΜΘα. Ius olimst ianuin ante Constantinuit inveteriit potius coclesiae consuetuditae climstui nominusue nior tuus. iiiiii aut episcopor umodlictis aut synodo ruiti scitis aut ulla denique coria iactori trito constituo Datui . an illo tena poli ιμο vocat,antui praecepta in pentateuclio collecta sicut leges apud Romanos appella Dantur, quae oondi: cion populi libera lata essent. Sed quam sua in anti- vii insis tein pominis leges ivltricae tenuisse Iirristianos videntili , Naum qui ad nova sacra convci terentii Iudaei veteri tu religione in non statiin a Dic erent, sed Superstitione in speciein severitatis cor-rrepta curistianae liuortati illi id ero conarentur tanton a aetate. de ilia nunc ago pentateuenit solio Ologi ac non iuris sons esse credebatur conlpiniatas legos imos nicas et ronianas hoc clesia non

sitato aliqua cogentis, sed divina religionis et anioris necessit ti-dine ad sibi obseque iactu ui invitantis et tranentis, illiu in iistit in

ultristiana non inperetur, sed natur et o sacra qua lani liristi quasi contagione ultio pitveniat. διατὰ ξεις vero et consti tuti ones, ut principi Ducro inanis, ita apostoli, nil sciri DODantur: ita inien iitetsi essent pii constitutiones apostoliens at ipsis niusti lisci pillis editas eroderont, vix ni ulti invenirentii r olui ait iis 1 OvOCaro auderent καυθυες, mi Os latine 'esulas, notaritio ri' possunt iis diceres ), a iiii Diis lana tua si tiro consulti clii istianis dostina-Dantur eis, liti nil gilvo in an lana ecclosia in lecti taliori volloni