De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

371쪽

κτα εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον, καὶ πάντα τον χρόνον της ζωῆς μῶν ἀκατάγνωστον αἰτησώμεθα ' εαυτους καὶ αλληλους τω ζῶντι θεῶ δια του χριστο αυτο παραθώμεθα. καὶ ὁ ἐπίσκοπος ἐπευχόμενος λεγέτω αναρχος καὶ 36 ατελεύτητος, ὁ των λων ποιητὴς διὰ χριστολκαὶ κηδεμων, αὐeos δὲ θεὸς καὶ πατήρ, ὁ του πνεύματος προβολευς καὶ των νοητῶν καὶ αἰσθητῶν βασιλεύς, ὁ ποιήσας μέραν προς ἔργα φωτις καὶ νύκτα εἰς ἀνάπαυσιν της σθενείας

io τηρτίσω φαμιν καὶ λιον αυτος καὶ ν, δέσποτα φιλάνθρωπε καὶ το πῆν αγαθέ, ευμενῶς πρόσδεξαι την ἐσπερινὴν παριστία, μῶν ταύτην ὁ διαγαγών μῆς- μῆκος της ημέρας ' καὶ ἀγαγὼν ἐπὶ τὰς αρχὰς της νυκτός, φλλαξον μῆς δια του χριστο σου εἰρηνικὴν παράσχου την i54σπέραν καὶ τὴν νύκτα ἀναμάρτητον, καὶ καταξίωσον μῆς της αἰωνίου σου ζωῆς δια του χριστο σου, δι υ σοι δόξα, τιμὴ καὶ σέβας, Ἀγίω πνεύματι εἰς Ους ωνας' μήν. καὶ ὁ διάκονος λεγέτω λίνατε τῆ χειροθεσία καὶ ὁ ἐπίσκοπος λεγέτω Θεε πατέρων καὶ κύριε του ἐλέους, - σο-20 φία σου κατασκευάσας ανθρωπον, ὁ λογικον φον τὸ θεοφιλες τῶν ἐπὶ γῆς, καὶ δους αὐτῶ τῶν ἐπὶ τῆς χθονος ἄρχειν και καταστήσας γνώμη σῆ ρχοντας καὶ ιερεῖς μὲν πρὸς ἀσφάλειαν τῆς ζωῆς, τους δε προς λατρείαν ἔννομοπι υτι καὶ νυν ἐπικάμφθητι, κύριε παντοκράτωρ, καὶ et ἐπίφανον τι πρόσωπον σου επὶ τον λαόν σου του κάμ- φαντας αυχένα καρδίας αυτῶν, καὶ εὐλόγησον αυτοὐς διαχριστ , δι ου ἐφώτισας μῆ φῶς γνώσεως καὶ ἀπεκάλυψας μω σεαυτόw μεθ' ου σοι καὶ ἐπάξιος φείλεται προσκύνησις παρὰ πάσης λογικῆς καὶ αγίας φύσεως καὶ πν--κ ματι τρο παρακλήτω εἰς τους Δεινας ἀμήν. καὶ ὁ διάκονος λεγέτω Προσέλθετε ἐν εἰρήνρ. ,σαύτως ρθρου ὁ διά-

372쪽

27 ικονος μετὰ δυηθῆναι-- ὀρθρινι καὶ ἀπολῶσα αυτ τους κατηχουμένους καὶ χειμαζομένους καὶ βαπτιζομένους καὶ τους ἐν μετανοία καὶ την ὀφειλομένην ποιήσασθαι προσφώνησιν, να μὴ πάλιν λέγωμεν τα αυτά, ἐπιφερέτω μετὰτ 2ωσον αυτους, ὁ θεός, καὶ ἀνάστησον εν et χάριτί σου -τησώμεθα παρὰ του κυρίου τὰ ἐλέη αυτο καὶ τους οἰκτιρμούς, τον Ορθρον τομον καὶ την ὴμέραν εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον καὶ πάντα - χρόνον της παρεπιδημως μῶν, τον αγγελον τον ἐπὶ της εἰρηνης, χριστιανὰ τὰ τέλη. λεωκα ευμενῆ τον θεόν. αυτούς καὶ ἀλλήλους τω ζῶντι t tu διὰ os μονογενοs αυτο παραθώμεθα. καὶ ὁ ἐπίσκοπος

38 ἐπευχόμενος λεγέτω νυ θεῖς ' των πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός, λασύγκριτος καὶ ἀπροσδεής, ὁ δοὐ τον λιον εἰς ἐξουσίαν της ημέρας, την δε σελήνην καὶ τὰ ἄστρα εἰς ἐξουσίαν της νυκτός αυτὁ καὶ - ἔπιδε ἐφ' μῆς εὐμενέσι i5 ὀφθαλμοῖς καὶ πρόσδεξαι τὰς ἐωθινας ημῶν ευχαριστίας καὶ ἐλέησον μῆς ου γὰρ διεπετάσαμεν τὰς χεῖρας μῶν προς

θεὼ ἀλλότριον ου γὰρ ἔστιν ἐν μν εὐ πρύσφατος, ἀλλὰ si ὁ αἰώνιος καὶ ἀτελεύτητος, ὁ τι εἰναιχμῖν διὰ χριστο παρασχόμενος καὶ τ ευ εἶναι δι' αυτοὶδωρησάμενος ma-Mχμῆς δι' αυτολκαταξίωσον καὶ της αἰωνίου ζωῆς, μεθ' - σοι δόξα καὶ τιμὴ καὶ σέβας καὶ τω γίω πνεύματι εἰς τους αἰῶνας Ἀμήν. καὶ ὁ διάκονος λεγέτω Κλίνατε τη χει-3 ροθεσία καὶ ὁ ἐπίσκοπος ἐπευχέσθω λέγων νυ θεδ ὁ πιστος καὶ ἀληθινός, ὁ ποιῶν ἔλεος εἰς χιλιάδας καὶ μυριὰ 25δας τοῖς ἀγαπῶσί σε, ὁ φίλος ταπεινῶν καὶ πενήτων προστάτης, οὐ πάντα ἐν χρεία καθέστηκεν, ὁτι τὰ σύμπαντα

δosλά σου ἔπιδε ἐπὶ τον λαόν σου τοὐτον, τους κεκλικότας σοι τὰς ἐαυτῶν κεφαλάς. καὶ εὐλόγησον αυτοὐς εὐλογίαν πνευματικήν, φύλαξον αυτοὐς ς κύρην φθαλμοs, o

διατήρησον αυτοὐς ἐν ευσεβεία καὶ δικαιοσύνxi, καὶ καταξίωσον αυτοὐς τῆς αιωνίου ' ζωῆς ἐν χριστῶ γησο τω γαπημένω σου παιδί μεθ' οὐ σοὶ δόξα, τιμὴ καὶ σέβας καὶ

373쪽

τῶ γίω πνεύματι νυν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰώνωw μήν. καὶ ὁ διάκονος λεγέτω Προέλθετε ἐν εἰρήνη. επὶ δε ταῖς προσφερομέναις ἀπαρχαις ουτως ευχαριστείτω ὁ ἐπίσκοπος χυχαριστο- έν σοι, κύριε παντοκράτωρ, 405 δημιουργε των λων καὶ προνοητά, δια του μονογενοsς σου

παιδὁ γησο χριστο του κυρίου μῶν ἐπὶ ταῖς προσενεχθείσαις σοι ἀπαρχαῖς, οὐχ οσον ὀφείλομεν, αλλ' is δυνάμεθα. τίς γα ἀνθρώπων ἐπαξίως ευχαριστῆσαί σοι δύναται περ ων δέδωκας αὐτοῖς εἰς μετάληψιν ὁ θεωio Ἀβραὰμ καὶ σαὰκ καὶ γακώβ καὶ πάντων ων γιων, ὁ πάντα τελεσφορήσας δια του λόγου σου καὶ κελεύσας τῆ γῆ παντοδαπους ἐκφῶσαι καρπους εἰς ευφροσύνην καὶ τροφὴν ήμετέραν, ὁ δους τοῖς νωθεστέροις καὶ βληχώδεσι χιλόν, ποηφάγοις χλόην, καὶ τοῖς με κρέα, τοῖς δε σπέρματα, i5 μῖν δὲ σῖτον ' την πρόσφορον καὶ κατάλληλον τροφήν, καὶ ετερα διάφορα, τὰ μὲν προς χρῆσιν, τὰ δε προ υγείαν,

τα δε προς τέρψιν ἐπὶ τούτοις ουν ἄπασιν μνητω πάρχεις της εἰς παντας ευεργεσίας δια χριστοὐ μεθ' o σοι

δόξα, τιμὴ καὶ σέβας καὶ πνεύματι λάγει εἰς του αἰῶ-20 νας αμήν. ἐπὶ δὲ των ἐν χριστῶ ἀναπαυσαμένων μετὰ 41το προσφωνησαι τὰ της πρώτης ευχῆς ῖνα μὴ πάλιν λέγω μεν ὁ διάκονος προσθήσει και αὐτα αὶ περ τῶν ἀναπαυσαμένων ἐν χριστῶ δελφῶν μῶν δεηθῶμεν, περτης κοιμήσεως roso τῆσδε δεηθῶμεν, πως ὁ φιλάν-25 θρωπος θεος ' προσδεξάμενος αυτο την ψυχὴν ἀφήσti

αυτ πῆ αμάρτημα ἐκουσιον καὶ ἀκούσιον, καὶ λεως καὶευμενὴς γενύμενος κατατάξη εἰς χώραν εὐσεβῶν ἀνειμένων, εἰς κόλπους Ἀβραὰμ καὶ σαὰκ καὶ Σακώβ μετὰ πάντων τῶν ἀπ' αιῶνος ευαρεστησάντων καὶ ποιησάντων ὀm θέλημα αυτοs, ἔνθα ἀπέδρα dsνη καὶ λύπη καὶ στεναγμός.

374쪽

ἐγειρωμεθα εαυτοὐς καὶ αλλήλους τῶ ἀιδίω θεῶ δια του ἐν ἀρχη λόγου παραθώμεθα. καὶ ὁ πίσκοπος λεγέτω τη φύσει ἀθάνατος καὶ ἀτελεύτητος, παρ' ου πὰν ἀθάνατον καὶ θνητὸν γέγονεν, ὁ ὁ λογικι τομο ζῶον τοπιανθρωπον τον κοσμοπολίτην θνητον ἐκ κατασκευῆς ποιήσας 5 καὶ ἀνάστασιν ' ἐπαγγειλάμενος, ὁ τυνγνω καὶ τον υλίαν

θανάτου πεῖραν μὴ ἐάσας λαβεῖν, ὁ θεὁς Ἀβραὰμ καὶ σαὰκ καὶ Πακώβ, ων οὐχ ς νεκρῶν, αλλ' ς ζώντων θεος εἰ

- πάντων αἱ φυχαὶ παρὰ σοὶ ζῶσιν καὶ των δικαίων τὰ πνεύματα ἐν ' χειρί σου εἰσίν, ἄν οὐ μὴ ἀφηται βάσανος io πάντες γαρ ορήγιασμένοι υπὸ τὰς χεῖράς σου εἰσίν αυτὸς καὶ - ἔπιδε ἐπὶ τινὰosλόν σου τόνδε, Οὐεξελεξω καὶ προσελάβου εἰς τέραν λῆξιν, καὶ συγχώρησον αὐτῶ, εἰ τι ἄκων φέκων ἐξήμαρτεν, καὶ ἀγγέλους ευμενεῖς παράστησον αὐτῶ

καὶ κατάταξον αυτον ἐν τω κόλπω των πατριαρχων καὶ των ibπροφητῶν καὶ τῶν ποστόλων καὶ πάντων τῶν ἀπ' αἰῶνος εὐαρεστησάντων σοι δπο ουκ ἔνι λέπη καὶ μένη καὶ στεναγμώς, ἀλλα χῶρος ευσεβῶν ἀνειμένος καὶ γη εὐθέων o ἀνακειμένη καὶ τῶν ἐν αὐτ ὁρώντων τὴν δόξα, ο χρι στos σου, μεθ' οὐ σοι δόξα, τιμὴ καὶ σέβας ευχαριστία καὶ 20

προσκύνησις καὶ τωέγω πνεύματι εἰς τους αἰῶνας Ἀμήν. καὶ διάκονος λεγέτω Κλίνατε ' καὶ εὐλογεῖσθε. καὶ ὁ ἐπίσκοπος εὐχαριστείτω πὲρ αυτῶν λέγων τάδε Σῶσον, κύριε, τον λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, πιπεριεποιήσω τῶ τιμω αῖματι οὐ χριστοs σου καὶ ποίμανον αὐ- 25τους πωτὴν δεξιάν σου καὶ σκέπασον αυτοὐλυπι τὰς πτέρυγάς σου, καὶ ὀ αὐτοῖς δ αγῶνα τελέσαι ὁ καλόν, τὐν δρόμον ἀνῶσαι, τὴν πίστιν τηρῆσαι ἀτρέπτως ἀμέμπτως,

375쪽

ἀνεγκλήτως δια τοs κυρίου μῶν γησο χριστο το αγαπητο σου παιδός, μεθ' ου σοι δόξα, τιμὴ καὶ σέβας καὶτ ἀγίω πνεύματι εἰς τους αἰῶνας αμήν. ἐπιτελείσθω 42 τρίτα τῶν κεκοιμημένων ἐν ψαλμοῖς καὶ ἀναγνώσμασιν καὶ προσευχαῖς δια τον δια τριῶν μερῶν ἐγερθέντα καὶ

ἔνατα εἰς πόμνησιν τῶν περιόντων καὶ τῶν κεκοιμημένων, καὶ τεσσαρακοστὰ κατὰ τον παλαιον τύπον Μωσῆν γαρ -

τως ὁ λα- πένθησεν , καὶ ἐνιαύσια υπερ μνείας αυτολ καὶ διδόσθω ἐκ τῶν υπαρχόντων αυτου πενησιν εἰς ἀνάμνησιν Io αυτου ταμ δε περ ευσεβῶν λέγομεμ περὶ γαρ ἀσεβων 43εὰν τὰ το κόσμου δῶ πένησιν, ουδὲν ὀνησεις αυτόν. γὰρ περιύντι ἐχθρινήν το θεῖον, δῆλον οτι καὶ μεταστάντι οὐ γὰρ ἔστιν δικία παρ' υτῶ δίκαιος γὰρ ὁ κύριος καὶ δικαιοσύνας ηγάπησεν καὶ δολανθρωπος καὶ το εργον αυ- i5 os. ἐν δε ταῖς μνείαις αυτῶν καλούμενοι μετὰ υταξίας 44 εστιῆσθε καὶ φόβου θεοs, ς δυνάμενοι καὶ πρεσβεύειν περ τῶν μεταστάντων. πρεσβύτεροι γὰρ καὶ διάκονοι χριστos

υπάρχοντες, νήφειν φείλετε πάντοτε και προ εαυτους καὶ προς ἐτερους is δύνησθε τους ἀτακτοὐντας νουθετεῖν. μ20 ε δεχ γραφὴ Οι δυνάσται θυμώδεις εἰσίν οἶνον , πι-

νετωσαν, να μὴ πιόντες ἐπιλάθωνται της σοφίας καὶ ρθὰ κρίνειν ου μὴ δύνωνται. ουκοῶν καὶ οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ διάκονοι μετὰ ψεδν τον παντοκράτορα καὶ τον γαπημενον αυτο υίδ δυνάσται πάρχουσι της ἐκκλησίας τομ δε

et φαμεν ουχίνα μὴ πίνωσιν αλλως γὰρ υκ ἔστιν βρίσαιτο πι θεο γενόμενον εἰς ευφροσύνην , ἀλλ' is μὴ παροινῶσιν. ου γὰρ ειπεν γραφὴ μὴ πίνειν ινον, ἀλλὰ τί

376쪽

νησιν Μη πω οινον εἰς μέθην και πάλιν Ἀκανθαι φύονται ἐν χειρὶ ' με σου τομο δε - περι των ἐν κλήρω μόνον φαμέν, ἀλλὰ καὶ περὶ παντος λαῖκου χριστιανου, ἐφ' ου ἐπικέκληται το νομα του κυρίου μῶν γησο χριστοί καὶ αυτοῖς γαρ εἴρηται - ουαί τίνι θόρυβος; τίνι ἀηδίαι , καὶ λεσχαι; τίνος πελιοὶ οἱ ὀφθαλμοί; τίνι συντρίμματα διακενῆς; υ των ἐγχρονιζόντων ἐν οἴνω καὶ των κατασκο- 45πουμένων πο πότοι γίνονται , τους διωκομενους δια πίστιν καὶ πόλιν ἐκ πόλεως φεύγοντας δια το μεμνῆσθαιτων λόγων του κυρίου προσλαμβάνεσθε ἐπιστάμενοι γαρ 03τι το μεν πνεsμα πρόθυμον η δὲ σὰρξ ἀσθενής, ἀποδιδράσκουσιν καὶ τηνήρπαγην των υπαρχόντων προῖενται, ῖνα ἀνεξάρνητον ἐφ αυτοῖς το νομα το χριστο διατηρήσωσιν. ἐπικουρεῖτε ουν αὐτοῖς τὰ προς ' χρείαν, ἐντολὴν κυ-

46 ριακην πληροῶντες. ἐκεῖνο δὲ κοινῆ πάντες παραγγέλλομεν, 15εκαστον ' ἐμμένειν et τάξει τῆ δοθείση αυτ καὶ μη περβαίνειν του δρους ου γάρ εἰσιν μετεροι, ἀλλα os θεοί. υμῶν γάρ, φησὶν ὁ κύριος, ἀκουων μο ἀκούει, καὶ ὁ εμο ἀκουων ἀκοsει το ἀποστείλαντός με καὶ ὁ υμὰς ἀθε των ἐμὲ ἀθετεῖ, ὁ δε με ἀθετων ἀθετεῖ - ἀποστείλαντά et i με. εἰ γὰρ τὰ ἄψυχα γενόμενα την ευταξίαν ἀποσώζει, οἰον νύξ, μερα, λιος, σελήνη, στρα, στοιχεῖα, τροπαί, μῆνες, εβδομάδες, μεραι, ραι, καὶ δουλεύει τῆ διατυπωθείσηχρεία κατὰ τ εἰρημένον πιριον θου, - παρελεύσεται καὶ πάλιν περὶ της θαλάσσης ὐέμην - δρια περι- 25

377쪽

λετε ' παρακινεῖν των ἡμῖν κατὰ γνώμην θεο παρ' μῶν ορισθέντων ἀλλ' ἐπειδὴ πάρεργον οἱ πολλοὶ καὶ τομο γη- σαντο εἶναι, συγχέειν δε τὰς τάξεις καὶ την φ εκάστου χειροτονίαν παρακινεῖν τολμῶσιν, φαρπάζοντες αυτοῖς ξιωματα τα μη δεδομόνα καὶ ἐπιτρέποντες αυτοῖς τυραννικῶς

μὴ ἔχουσιν ἐξουσίαν διδόναι, καὶ δια τομο παροργίζουσιμεν θεόν, σπερ οἱ Κορεῖται καὶ ὁ βασιλεὐλυζίας παρ' 10 ἀξίαν ἐπιβέμενοι ἄνευ θεολτη ἀρχιερωσύν καὶ γενόμενοιο μεν πυρίφλεκτοι, ὁ δε κατὰ του μετώπου λεπρός, παροξυνουσι δε καὶ τον Ἀριστον τον διαταξάμενον, λυπομι δεκα το πνεὐμα το γιον ἀκυροὐντες αυτολτην μαρτυρίαν, εἰκότως τον ἐπηρτημένον κίνδυνον τοῖς τα τοιαλα πράτ-l τουσι προχύμενοι καὶ την εις τὰς θυσίας καὶ ευχαριστίας

ἀμέλειαν ἐκ του φ ων μὴ χρη προσαγομένας ἀσεβῶς, παιδιὰν γουμένων την ἀρχιερατικὴν τιμην, τις μίμησιν περιέχει το μεγάλου ἀρυερέως γησο χριστο το βασιλέως ημῶν, ἀνάγκην ἔσχομεν καὶ τοsτο παραινέσαι ηδη γάρ τι-

20 νες ἐξετράπησαν ὀπίσω της εαυτῶν ματαιότητος λέγομεν δε ς Μωσῆς ὁ τολθεos θεράπων, ω ὁ θεὁ ἐνώπιος ἐνω- πω μίλει ως εἴ τις λαλησε προ εαυτο φίλον, ω ειπεν Οἰδά σε παρὰ πάντας κατὰ πρόσωπον μίλει καὶ ου δι'

ἀδηλων η ἐνυπνίων η ἀγγέλων η αἰνιγμάτων, οὐτος, νίκα

25 την θείαν νομοθεσίαν διετάσσετο, διεῖλε τίνα μεν χρὴ ποτῶν ἀρχιερέων ἐπιτελεῖσθαι, τίνα δε πωτῶν ἱερέων, τίνα δὲ π τῶν Λευιτῶν, κάστω την οἰκείαν καὶ ἀνήκουσαν τῆλειτουργία θρησκείαν ἀπονείμας καὶ περ με τοῖς ἀρχιερεsσι προστέτακτο ἐπιτελεῖν, τούτοις τοὐς ἱερέας οὐ θε-

378쪽

279μιτὁ ην προσιέναι, περ δε τοῖς ἱερε ιν ριστο, τούτοις οἱ Λευῖται υ προσήεσαν, ἀλλ' εκαστοι α παρειλήφεισανυπηρεσίας περιγεγραμμένας ἐφύλαττοπι εἰ δέ τις πέρα της παραδόσεως προσιέναι ἐβούλετο θάνατος ην, ἐπιτίμιον. τομ δε μάλιστα διέδειξε καὶ κατὰ τον Σαοὐ πεῖρα, o li σαι νενομικώς δίχα του προφήτου καὶ ἀρχιερέως Elas Oi λεσπασεν εἰς εαυτον αμαρτίαν καὶ κατάραν ἀναπόβλητον, καὶ οὐδε ὁ κεχρῖσθαι - αυτοί εἰς βασιλέα ἐδυσώπησε - προ- ητην ἐνεργεστέρα δε- πράξει διέδειξεν ὁ θεὸς ' τοῖς κατὰ τον ζων, ου εν μελλην τὰς ἐπι- παρανομία 10 εἰσπραξάμενος δίκας καὶ ὁ της ἀρχιερωσύνης καταμανεὶς καὶ της βασιλείας αλλότριος κατεστη. τὰ δε φ' μῶν σως - αγνοεῖτε Ἀστε γαρ πάντως ἐπισκόπονς τε παρ' ημῶν ὀνομασθέντας καὶ πρεσβυτέρους και διακόνους ευχη καὶ χειρῶν ἐπιθέσει, τη διαφορὰ των νομάτων ' την διαφορὰν 15 τῶν πραγμάτων δεικνέοντας ου γὰρ ὁ βουλώμενος παρ' ημῖν ἐπλήρου την χεῖρα, σπερ ἐπὶ της κιβδήλου τῶν δαμάλεων ἐπι το Ἱεροβοὰμ παρακεκομμένης ερωσυνης, αλλ' ο κα-λosμενος υπωτολθεοs. 4 με γαρ μη θεσμός τις ην καὶ τάξεων διαφορά, ρκει α δι ενος νόματος τὰ λα τελεῖ mσθαι αλλ' π το κυρίου διδαχθέντες ἀκολουθίαν πραγμάτων, τοῖς με ἐπισκύποις τὰ της ἀρχιερωσύνης ἐνείμα- μεν, τοῖς δε πρεσβυτέροις τὰ τη ιερωσυνης, τοι δε διακόνοις τὰ της προς ἀμφοτέρους διακονίας, ν' ἡ καθαρῶς τὰ της θρησκείας πιτελούμενα. Ἀμε γὰρ διακόνω προσφέ- 25ρειν θυσίαν θεμιτὸν η βαπτίζειν η εὐλογίαν μικρὰ η μεγάλην ποιεῖσθαι, υτε πρεσβυτερον χειροτονίας ἐπιτελεἴν '

γὰρ ὁσιον ἀνεστράφθαι την τάξιν. - γάρ ἐστιν ὁ θεὸς

ακαταστασίας Ἀνα οἱ μοβεβηκότες τὰ τῶν κρειττόνων τυραννικῶς σφετερίζωνται νομοθεσίαν καιρον ἀναπλάττοντες m

379쪽

ἐπὶ κακῶ τῶ εαυτῶν, ἀγνοοὐντες τι σκληρ- αυτοῖς τοπρος κέντρα λακτίζειν ου γαρ μῆς ῆ τους ἐπισκόπους πολεμοsσιν οἱ τοιουτοι, ἀλλὰ τον πάντων ἐπίσκοπον καὶ του πατρος αρχιερέα, χριστὸν γησομ τον κυριον μῶν. -ὁ Μωσέως μεν γα του θεοφιλεστάτου ρχιερεῖς κατεστάθησαν καὶ ἱερεῖς καὶ Λευῖται, πο δε του σωτῆρος μῶν ημε οἱ δεκατρεῖς ἀπόστολοι, υπὸ δε των ἀποστόλων ἐγώ γάκωβος καὶ ἐγὼ Κλήμης καὶ συν-μῖν τεροι, να μη πάντας

πάλιν καταλέγωμεν, κοιν δὲ π πάντων μῶν πρεσβυτε- 10 ροι καὶ διάκονοι καὶ ποδιάκονοι καὶ ἀναγνῶσται πρῶτος

τοίνυν ' τῆ φύσει ἀρχιερευς ὁ μονογενῆς χριστός, ουχ ἐαυτωτην τιμὴν άρπάσας, ἀλλα παρὰ του πατρος κατασταθείς' ς γενόμενος ανθρωπος δι' μῆς καὶ τὴν πνευματικὴν φυσίαν

προσφερων τεθεῶ αυτου καὶ πατρὶ προ του πάθους, μῖν 15 διετάξατο μόνοις τοsτο ποιεῖν, καίτοι -των συν μν καὶετέρων τῶν εἰς αυτον πεπιστευκότων Ἀλλ' ου πάντως πῶς ὁ

πιστευσαςήδη και ἱερευς κατεστηi ἀρχιερατικῆς ἀξιας ἔτυχεν. μετὰ ' τὴν ἀνάληψιν αυτου μεῖς προσενεγκοντες κατὰ τὴν

διάταξιν αυτου θυσίαν καθαρὰν Ἀναίμακτον, προεχειρι 20 μεθα ἐπισκόπους καὶ πρεσβυτέρους καὶ διακόνους πτὰ τ

ἀριθμόν ων εἷς ην Στέφανος ὁ μακαριώτατος μάρτυς, ο ἀπολειπόμενος μῶν κατὰ τὴν προς θεδ ευνοιαν - τοσου - τον τὴν θεοσέβειαν τῆ πίστει ἐνεδείξατο καὶ τὴν εἰς τον κυριον μῶν γησουν χριστον ἀγάπην, ς περ αυτου δοὐ- 25 ναι καὶ τὴν ψυχήν, προς τῶν κυριοκτόνων γουδαίων λίθοις βληθείς. ἀλλ' ομως ὁ τοι το καὶ τηλικουτος ἀνηρ, ὁ τω πνευματι ζέων ὁ τον χριστὀ ορῶν ἐκ δεξιῶν os θεos καὶ τὰς Ουρανιους πυλα ἀνεωγμένας ουδαμου φαίνεται τοῖς μὴ ἀνήκουσι τῆ διακονία χρησάμενος, θυσίαν ἀνενεγκών 30 χεῖρας ἐπιβείς τινι, ἀλλὰ το της διακονίας τάγμα φυλάξας μέχρι τέλους in γὰρ ἔπρεπε τῶ του χριστου μάρτυρι τὴν

κουσιν ira ἔπρεπεν,

380쪽

ευταξίαν ἀποσώζειν. εἰ δε Φίλιππον τον διάκονον μῶν καὶ Ἀνανίαν τον πιστον ἀδελφον αἰτιῶνταί τινες, τι ὁ μεντον ευνουχον ἐβάπτισεν ο δε ἐμὲ Παυλον, ἀγνοουσιν αυτοὶ ο λέγομεν μεῖς εἴπομεν γὰρ - ου ἐαυτω τις ἁρπάζει το ἱερατικο αξίωμα, αλλ' η παρὰ του θεου λαμβάνει 5

ώς Μελχισεδὲκ και I. η παρὰ ἀρχιερεως ς Ἀαρών παρὰ

Μωσέως Ουκουν καὶ Φίλιππος καὶ Ἀνανίας υχ αυτους προείλοντο, αλλ' π του χριστου προεχειρίσθησαν του ἀρχιερεως του ἀσυγκρίτου θεου. αρχιερέων uris v xt ou αυτοὶ Lagarile reliq p 8, 16

τορος.

ea quae x habent communi more scripta edo, quae unus tantiim codex praebet, a prosero ut in illo exarata leMintur.