De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

361쪽

σοι καὶ των διακόνων, καὶ ευχόμενος λέγε Κύριε παντοκράτωρ, ὁ θεὁς ημῶν ὁ δια χριστοφσου τα πάντα δημιουργήσας καὶ δι αὐτο τῶν λων προνοων καταλλήλως ψ γαρ δύναμις διάφορα ποιησαι, τουτω δύναμις καὶ διαφόρως προ- νοησαι δια γαρ αὐτos, ὁ θεός, προνοεῖς τῶν μεν ἀθανάτων φυλακῆ μύ , τῶν δε θνητῶν διαδοχη, τῆς ψυχης φροντίδι νύμων το σώματος αναπληρωσε τῆς ἐνδειας αυτος - καὶ νυν ἐπίβλεψον ἐπὶ τὴν γων σου ἐκκλησίαν καὶ αυξησον αὐτήν, καὶ πλήθυνον του ἐν αὐτ προεστῶ-i τας καὶ δος δύναμιν προς- κοπιὰν αὐτοὐς λόγω καὶ ἔργωεις οἰκοδομην το λαοs σου. αὐτὸς καὶ νῶν ἔπιδε Ἀπὶ τον δοsλόν σου τοὐτον -- φω καὶ κρίσει το κλήρου παντὸς ις πρεσβυτέριον ἐπιδοθέντα, καὶ ἐμπλησον αὐτον πνε μα χάριτος καὶ συμβουλίας ' το ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ κυ- 15 βερνῶν τον λαύν σου ἐν καθαρα καρδία, ον τρόπον ἐπεῖδες ἐπὶ λαον ἐκλογης σου καὶ προσέταξας Μωυσεῖ αίρησασθαι πρεσβυτέρους, ους ' ἐνέπλησας πνεόματος καὶ νυν, κέριε, παράσχου, ἀνελλιπὲς τηρῶν ἐν μω τὸ πνεω τῆς χάριτός σου, πως πλησθεὶς ἐνεργημάτων ἰατικῶν καὶ λόγου διδα- et κτικο , ἐν πραότητι παιδευ σου ὁ λαμ καὶ δουλεύη σοι εἰλικρινῶς ἐν καθαρα διανοι καὶ ψυχ θελουση, καὶ τὰς με τω λαολσου ἱερουργίας ἀμωμους ἐκτελn διὰ τos χρι- στορσου μεν ου σοι δόξα, τιμὴ καὶ σεβας καὶ Φάγω πυ--ματι εις τους αἰῶνας ἀμήν. περὶ δε χειροτονίας διακμων is 25 γῶ Φίλιππος διατάσσομαι Θιάκονον καταστησεις, ω ἐπίσκοπε, ἐπιθεὶς αὐτ τὰς χεῖρας, παρεστῶτός σοι παντωτο πρεσβυτερίου καὶ τῶν διακύνων καὶ ἐπευξάμενος ἐρεῖς

υ θεος ὁ παντοκρατωρ, ὁ ἀληθινὀς καὶ ἀψευδής, ὁ πλου- Π

362쪽

Π-20 263των εἰς πάντας τους ἐπικαλουμένους σε εν λqθεία, ὁ φοβερος ἐν βουλαῖς ὁ σοφὀς ' διανοια, ὁ κραταιἡς καὶ μεγας εἰσάκουσον προσευχῆς μῶν κύριε, καὶ ἐνώτισαι την -- σιν μῶν, καὶ ἐπίφανον ὁ πρόσωπον σου επὶ τον δ λ σου τόνδε τον προχειριζόμενόν σοι εἰς διακονίαν, καὶ πλῆ 5σον αὐτὼ πνεύματος καὶ δυνάμεως, ς ἔπλησας Στέφανον τον μάρτυρα καὶ μιμητὴν τῶν παθημάτων του χρι- στω σου καὶ καταξίωσον αυτόν, εὐαρέστως λειτουργήσαντα την ἐγχειρισθεῖσαν in διακονίαν ἀτρέπτως, ἀμέμπτως, ἀνεγκλήτως μείζονος ἀξιωθηναι βαθμοs δια της μεσιτείας loτου μονογεν ς σου υι , μεθ' ου σοι δόξα, τιμὴ καὶ σέ-

1 8 βας καὶ τω γίω πνεύματι εἰς τους αἰῶνας ' μήν. περὶ διακονίσσης ' Βαρθολομαῖος διατάσσομαι In ἐπίσκοπε, ἐπιθήσεις αυτ τὰς χεῖρας, παρεστῶτος του πρεσβυτερίου 10 καὶ τῶν διακόνων καὶ τῶν διακονισσῶν, καὶ ἐρεῖς νυ θεδ i5 αἰώνιος, ὁ πατὴρ του κυρίου μῶν γησο χριστοs, λαν- δρὸς καὶ γυναικὁ δημιουργός, ὁ πληρώσας πνεsματος -- ριὰμ καὶ Αεββῶρα καὶ Ανναν καὶ λδάν, ὁ μὴ ἀπαξιω- σας τον μονογενῆ σου υἱὸν γεννηθῆναι ἐκ γυναικός, ὁ καὶ ἐν τῆ σκην το μαρτυρίου καὶ ἐν τω ναῶ προχειρισάμε 20νος τὰς φρουρους τῶν γων σου πυλῶw αυτος καὶ sν ἔπιδε ἐπὶ τὴν δούλην σου τήνδε τὴν προχειριζομένην εἰς διακονίαν, καὶ δ αυτ πνε, αγιον καὶ καθάρισον αὐτὴν απι παντος μολυσμου σαρκὸς καὶ πνεύματος προς τὸ ἀξίως ἐπιτελεῖν αυτὴν ὁ ἐγχειρισθὲν αυτὴ ἔργον εἰς δό- 2bξαν σὴν καὶ ἔπαινον os χριστο σου, μεθ' o σοι δόξα καὶ προσκύνησις καὶ λάγω πνεύματι εἰς τους αἰῶνας

20 ἀμήν. περὶ δε ποδιακόνων ἐγὼ Θωμὰς διατάσσομαι ἡμῖν

τοῖς ἐπισκόποις Υποδιάκονον χειροτονῶν, λεπίσκοπε, ἐπι-

σεις ἐπ αὐτ τὰς χεῖρας καὶ ἐρεῖς Λέσποτα θεέ, οὐρα M

363쪽

νου καὶ γης δημιουργὲ καὶ πάντων ων ἐν αὐτοῖς, ὁ καὶ ἐν τῆ σκηνῆ του μαρτυρίου του νεωκόρους ἀναδείξας τωναγίων σου σκευῶν φύλακας, αυτὸς καννυν ἐπίβλεψον ἐπὶ τον οὐλόν σου τόνδε τον χειροτονηθέντα ποδιάκονον, καὶ δὸς αυτ πνε- αγιον προς το ἐπαξίως ἐφάπτεσθαι των λειτουργικῶν σου σκευῶν καὶ ποιεῖν το θέλημα σου δια- παντος δια του χριστου σου, μεθ' ου σοι δόξα, τιμὴ καὶ

σεβας καὶ,φ γω πνεύματι εἰς τους αἰῶνας αμήν. περὶ sti

δε ἀναγνωστῶν ἐγώ Ματθαῖος ὁ καὶ Λευὶ ο ποτε τελώνης i διατάσσομαι Ἀναγνώστην προχείρισαι ἐπιθεὶς αυτ την χεῖρα, καὶ ἐπευξάμενος προς το θεον λέγε m θεὸς ὁ αἰώ 22νιος, ὁ πολὐς ἐν ἐλέει και οἰκτιρμοῖς, ὁ την του κοσμου συστασιν διὰ τῶν ἐνεργουμένων φανεροποιησας καὶ - αριθμον ' τῶν ἐκλεκτῶν σου διαφυλάττωμ' --δ καὶ i5 νυν ἔπιδε ἐπὶ τον ' ἐγχειριζόμενον τὰς γίας σου γραφὰς ἀναγινώσκειν φλαῶ σου, καὶ δὸς αὐτεπνε- αγιον, πνεω προφητικόν ὁ σοφίσας Ἐσδραν τον θεράποντα σου ἐπὶ τὸ ἀναγινωσκειν τους νόμους σου Φλαφ σου, και

παρακαλούμενος φ' μῶν σόφισον τοὶδ λόν σου καὶ δω2 αλ' ἀκατάγνωστον διανύσαντα τὸ ἐγχειρισθὲν αὐτs ἔργον, αξιον ἀναδειχθηναι μείζονος βαθμο διὰ χριστοs, μεθ' υσοι ἡ δόξα καὶ τὸ σέβας καὶ τ άγω πνεύματι εἰς τους αἰῶνας ἀμήν. γάκωβος ' ὁ λφαίου κἀγώ διατάσσομαι 23 περὶ ὁμολογητῶν μολογητὴς ου χειροτονεῖται ' γνώμης γὰρ 25 τοὐτο καὶ πομονης τιμῆς δε μεγάλης ἐπάξιος ως μολ γησας, ονομα το θεο καὶ το χριστο αυτ Ἀνώπιον ἐθνῶν καὶ βασιλέων. ἐὰν δε χρεία αὐτο ρ εἰς ἐπίσκοπον πρεσβύτερον ῆ διάκονον, χειροτονεῖται. εἰ δέ τις ὁ λογητὴς μη χειροτονηθεὶς ρπάσρ έαυτῶ ἀξίωμά τι τοιο λον

364쪽

ως διὰ τὴν ὁμολογίαν, ομος καθαιρείσθω καὶ ἀποβαλλέ- σθω ου γὰρ ἔστιν, ἐπείπερ ρνηται τὴν χριστο διάταξιν 24 καὶ ἔστιν ἀπίστου χαρων ira αυτὀ περὶ παρθενων ' Παρθμος - χειροτονεῖται ἐπιταγὴν γαρ κυοίου - ἔχωμεν γνωμης γάρ ἐστι το ἔπαθλον - ἐπὶ διαβολα του 5

25 γάμου, αλλ' ἐπὶ σχολῆ της ευσεβείας. t κἀγὼ εββαῖος ὁ ἐπικληθεὶς αδδαῖος τάδε περὶ χηρῶν διατάσσομαι λήρα

- χειροτονεῖται, ἀλλ' εἰ μεν ἐκ πολλο ἀπέβαλε τον αν- δρα καὶ σωφρύνως καὶ ἀκαταγνώστως ἔζησε καὶ των οἰκείων αριστα ἐπεμελήθη, ς Τουδὶθ καὶ Αννα αἱ σεμνότα loται, κατατασσέσθω εἰς τὸ χηρικόπι- δε νεωστὶ ἀπέβαλε του

ὁμόζυγον, μὴ πιστευέσθω, ἀλλα χρόνω νεότης κρινέσθω τὰ γὰρ πάθη ἔσθ' τε καὶ συγγηρα ἀνθρώποις, ' μὴ πικρείττονος χαλινο εἰργόμενα. --ὁ περὶ ἐπορκιστοs' πορκιστὴς ου χειροτονεῖται ' εὐνοια γὰρ κουσίου 5το επαθλον καὶ χάριτος θεο δια χριστο ἐπιφοιτήσει τοίαγίου πνεύματος ὁ γὰρ λαβὼν χάρισμα ἰαμάτων δι ἀποκαλυψεως - θεο ἀναδείκνυται, φανερῆς ἴσης πῆ- σιν τῆς ἐν αὐτω χάριτος. ἐὰν δε χρεία αυτο γενηται εἰς 26 ἐπίσκοπονή πρεσβύτερον ῆ διάκονον, χειροτονεῖται Σίμων 20 δὲ ὁ Κανανίτης κἀγὼ διατάσσομαι - πόσων ὀφείλει χει ροτονεῖσθαι ὁ ἐπίσκοπος πίσκοπος υκ τριῶν δέ ἐπισκόπων χειροτονείσθω εὰν δέ τις π ενὰς χειροτονηθῆ ἐπισκόπου, καθαιρείσθω καὶ αυτὸς καὶ ὁ χειροτονήσας αυ- τόν - ἐὰν δε ἀνάγκη καταλάβρ - ένὀς ἐπισκόπου χειροτο- 25νηθῆναι δια τὸ μὴ δύνασθαι πλείονας παραγενέσθαι, διω-

mos -- ῆ ἄλλης τοιαύτης αἰτίας, νήφισμα κομιζέτω τῆς

bet ab homine non graeco scr, quid sunsit nescio ira ἐστιν x G α

365쪽

2 28

επιτροπῆς πλειόνων ἐπισκόπων. ὁ αὐτὸς ' περὶ κανόνων τεπίσκοπος υλογεῖ, οὐκ ευλογεῖται χειροθετεῖ, χειροτονεῖ, προσφέρει εὐλογίαν παρὰ ἐπισκόπων λαμβάνει, παρὰ δὲ πρεσβυτέρων ουδαμῶς ἐπίσκοπος καθαιρεῖ πάντα κληρι- κον οντα καθαιρέσεως ἄξιον, πλην επισκόπου μόνος γαρ οὐχ οἰός τε ἐστίν. πρεσβύτερος εὐλογεῖ, οὐκ εὐλογεῖται ευ- λογίας δέχεται παρὰ ἐπισκόπου καὶ παρὰ συμπρεσβυτέρου, ώσαύτως ἐπιδίδωσι συμπρεσβυτέρω χειροθετεῖ, ου χειροτονεῖ, οὐ καθαιρεῖ, φορίζει δε τους ποβεβηκότας, ἐὰν ωσιν 10 ὐπεύθυνοι, τοιαύτη τιμωρία διάκονος οὐκ εὐλογεῖ οὐ δίδωσιν εὐλογίαν, λαμβάνει δε παρὰ πισκόπου καὶ πρεσβυτέρου οὐ βαπτίζει, os προσφέρει του δε επισκόπου προσενεγκόντος -- πρεσβυτέρου, αὐτὸς ἐπιδίδωσι φλαω, οὐχώς ἱερεύς, ἀλλ ως διακονούμενος ἱερευσιν των δε αλλων 15 κληρικῶν τωτου διακόνου εργον ποιῆσαι οὐδενὶ ἐξόν. διακόνισσα οὐκ εὐλογεῖ, ἀλλ' οὐδέ τι, ποιουσιν οἱ πρεσβύτεροι οἱ διάκονοι πιτελεῖ, ἀλλ' η του φυλάττειν τὰς θέ- ρας καὶ ἐξυπηρετεῖσθαι τοῖς πρεσβυτέροις ἐν τω βαπτίζεσθαι τὰς γυναῖκας δια et εὐπρεπές. διάκονος φορίζει ποδιά- 20 κονον, ἀναγνώστην ψάλτην, διακόνισσαν, ἐὰν τι τοιουτον, μὴ παρόντος πρεσβυτέρου ποδιακόν οὐκ ἔξεστιν ἀφορίσαι in μην ἀναγνώστy ουτε ψάλτρ -τε διακονίσσρ,

os κληρικόν, οὐ λααύω υπηρέται γάρ εἰσι διακόνων. περὶ 28 ἴδατος καὶ ἐλαίου ἐγὼ Ματθίας διατάσσομαι ψλ et γείτω ὁ ἐπίσκοπος το δωρ η τὸ ἔλαιον ἐὰν δε μη παρst, εὐλογείτω ὁ πρεσβύτερος, παρεστῶτος του διακόνου. ἐπὰν δε ὁ ἐπίσκοπος παρῆ, παριστάσθω ὁ πρεσβύτερος καὶ ὁ διάκονος λεγέτω δε υτως κύριε Σαβαώθ, ὁ θεις των δυνάμεων, κτίστα των ωάτων καὶ χορηγὲ του ἐλαίου, οἰκτίρ- η μων καὶ φιλάνθρωπε, ὁ δους τὀ δωρ προς πόσιν καὶ κά-

366쪽

θαρσιν, καὶ ἔλαιον, Ἀλαρῶναι πρόσωπον εἰς ἀγαλλίαμαευφροσύνης αυτὸς καὶ - δια του χριστο σου ἡγίασον τωνδω τοὐτο καὶ ὁ ἔλαιον ἐπ'Ἀνόματι του προσκομίσαντος της προσκομισάσης , καὶ δὸς ' δύναμιν πείας ἐμποιητικήν, νόσων ἀπελαστικήν, δαιμόνων φυγαδευτικήν, ' πάσης 5 ἐπιβουλῆς διωκτικήW δια χριστο της ἐλπίδος μῶν μεθ' - σοι δόξα, τιμὴ καὶ σέβας καὶ τω άγω πνευματι εἰς τους αἰῶ-29 να ε μήν. αυτὸς περὶ παρχῶν καὶ δεκατῶν ἔτι προστάσσω πῆσαν ἀπαρχὴν προσκομίζεσθαι τω ἐπισκόπω καὶ τοι πρεσβυτέροις καὶ τοῖς διακονοις εἰς διατροφὴν αυτῶν, loπῆσαν δε δεκάτην προσφέρε- εἰς διατροφὴν τῶν λοιπῶν κληρικῶν καὶ τῶν παρθένων καὶ τῶν χηρῶν καὶ τῶν ἐν πενία ξεταζομένων αἱ γαρ ἀπαρχαὶ τῶν ἱερέων εἰσὶν καὶ 30 τῶν αυτοῖς ἐξυπηρετουμένων διακόνων ira τω περὶ περισσευμάτων ' ὰς περισσευ σας ἐν τοῖς μυστικοῖς εὐλο id γίας κατὰ γνώμην του ἐπισκόπου τῶν πρεσβυτέρων οἱ διάκονοι διανεμέτωσαν τω κλήρω, τω ἐπισκόπω μέρη τέ σαρα, πρεσβυτέρω μέρη τρία, διακόνω μέρη δυο, τοῖς δεαλλοις, ποδιακόνοις ἀναγνώσταις ' ψάλται διακονίσμσαις, μέρος επι τουτο γὰρ καλον καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον re του θεου, καστον τιμῆσθαι κατὰ τὴν αυτο ἀξίαν - γὰρ ἐκκλησία - αταξίας, αλλ' υταξίας ἐστὶ διδασκαλεῖον. 31 l κἀγὼ Παὐλος ὁ τῶν ἀποστόλων λάχιστος τάδε διατάσσομαι μῖν τοῖς ἐπισκόποις καὶ πρεσβυτέροις περὶ κανόνων οἱ πρώτως προσιδντες τω μυστηρίω της εὐσεβείας διὰ τῶν re διακόνων προσαγέσθωσαν τω ἐπισκόπω τοῖς πρεσβυτέροις καὶ τὰς αἰτίας ἐξεταζέσθωσαν, ου χάριν προσῆλθον

τῶ κυριακῶ λόγω, οῖ τε προσενεγκόντες μαρτυρείτωσαν αυ- τοῖς ἀκριβώσαντες τα κατ αυτούς. ἐξεταζέσθωσαν δε αλτῶν καὶ οἱ τρόποι, ' ὁ βίος καὶ εἰ δοsλοι εἰσιν ἐλεύθε χροι καὶ ἐὰν τις οὐλος, ἐρωτάσθω ' ὁ κύριος histos

367쪽

268 εἰ μαρτυρεῖ αὐτῶ ἐὰν δε μή, ἀποβαλλέσθω, ως ἄν εαυτον αξιον ἐπιδείξη φ δεσπότην εἰ δε μαρτυρεῖ αὐτῶ, προσδεχέσθω. εἰ δὲ ἐθνικο η οἰκέτης, διδασκέσθω ευαρεστεῖν τω δεσπότη. να μὴ βλασφημῆται ὁ λόγος. εἰ μεν οὐν ἔχει γυναῖκα φή γυνὴ νδρα, διδασκέσθωσαν ἀρκεῖσθαι αυτοῖς εἰ δε γαμοι εἰσιν, μανθανέτωσαν μὴ πορνεύειν, αλλὰ γαμεῖν ' νόμω εἰ δὲ ὁ δεσπότης αὐτοs, πιστὸς ων καὶ εἰδώς - πορνεύει, - δίδωσιν αὐτῶ γυναῖκα λτῆ γυναικὶ αν- δρα ἀφοριζέσθω. ἐὰν δε τις δαίμονα ἔχον, διδασκέσθω μὲν l την εὐσέβειαν, μὴ προσδεχέσθω δε εἰς κοινωνίαν, πρὶν ἀνκαθαρισθῆ εἰ δε θάνατος κατεπείγοι, προσδεχέσθω. εἴ τις πορνοβοσκός, παυσάσθω του μαστροπεύειν Ἀποβαλλε- σθω πόρνη πρomosσα η παυσάσθω η ἀποβαλλέσθω εἰδωλοποιδ προσιὼν ῆ παυσάσθω- ἀποβαλλέσθω. 4ων ἐπὶ

μενος φκάπηλος, ῆ παυσάσθωσαν ῆ ἀποβαλλέσθωσαν στρατιώτης προσιών διδασκεσθω μὴ ἀδικεῖν, μὴ συκοφαντεῖν,2 ἀρκεισθαι δὲ τοῖς διδομένοις ὀψωνίοις ' πειθύμενος' προσδεχέσθω, ἀντιλεγων δε ἀποβαλλέσθω ἀρρητοποιός, κίναιμος, βλάξ, μάγος, ἐπαοιδώς, στρολόγος, μάντις, θηρεπωδός, ῶ- ταξ, ὀχλαγωγός, περιάμματα ποιῶν, περικαθαίρων, Οἰωνιστής, συμβολοδείκτης, παλμῶν ρμηνεύς, φυλαττόμενος εν

ἐπιφωνήσεων ὐπαρακροαμάτων συμβολικῶν χρόνω δοκιμαζεσθωσαμ δυσέκνιπτος γὰρ ἡ κακία παυσάμενοι -

368쪽

269 προσδεχέσθωσαν, μη πειθόμενοι δε ἀποβαλλέσθωσαν παλλακή τινος απίστου ' δούλη, ἐκείνω μόνω σχολάζουσα προσδεχέσθω εἰ δε καὶ προς αλλους ἀσελγαίνει, ἀποβαλλέσθω. πιστις ἐὰν ἔχη παλλακήν, εἰ μεν δούλην, παυσάσθω καὶ νόμω γαμείτω, εἰ δε ἐλευθέραν, ἐκγαμείτω αυτην νόμω - 1δὲ m, ἀποβαλλέσθω. λληνικοῖς τις ἔθεσιν ἐξακολουθῶν ἰουδαειοῖς μυθοις ῆ μετατιθέσθω φἀποβαλλέσθω θεατρο μανία εἴ τις πρόσκειται κυνηγίοις λειποδρομίοις φῶγῶ- σιν η παυσάσθω ἀποβαλλέσθω ὁ μελλων κατηχεῖσθαι τρία ἔτη κατηχείσθω - δε σπουδαῖος τις ἡ καὶ εὐνοιαν ἔχη io περὶ το πρῆγμα, προσδεχέσθω μι - ὁ χρόνος, αλλ' ὁ τρόπος κρίνεται ὁ διδάσκων εἰ καὶ λαικω , ἔμπειρος δετο λόγου καὶ τον τρόπον σεμνός, διδασκέτω ἔσονται γαρ πάντες διδακτοὶ θεοs. πῶς πιστω φπιστή, εωθεν ἀναστάν τες ἐξ πνου, προ του ' ἔργον ἐπιτελέσαι νιψάμενοι προσευ i5χέσθωσαπι εἰ δε τις λόγου κατήχησις γένηται, προτιμηθσάτω του ἔργου τι λόγον της εὐσεβείας ὁ πιστὸς Ἀπιστὴ τοῖς οἰκέταις ευμενῶς προσεχέτωσαν, καθὼς καὶ ἐν τοῖς προλαβ σι διεταξάμεθα καὶ ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς ἐδι- 32 δάξαμεν. ἐγὼ Πέτρος καὶ ἐγὼ Παὐλος διατασσόμεθα mγαζέσθωσαν οἱ δοsλοι πέντε μέρας, σάββατον δε καὶ κυριακὴν σχολαζέτωσαν ἐν τῆ ἐκκλησία δια την διδασκαλίαν της εὐσεβείας ' το μεν γαρ σάββατον εἴπομεν δημιουργίας λόγον ἔχειν, τὴν δὲ κυριακὴν ναστάσεως τῆν μεγάληνεβδομάδα πῆσαν καὶ τὴν με αυτὴν ἀργείτωσαν οἱ δμλοι ' o

369쪽

M 4 μεν πάθους στίν ή δε αναστάσεως, καὶ χρεία σκαλίας τίς ὁ παθὼν καὶ ἀναστὰς -- συγχωρήσας καὶ ἀναστήσας τὴν ἀνάληψιν ἀργείτωσαν δια- περας της

κατὰ χριστὸν οἰκονομίας την πεντηκοστὴν ἀργείτωσαν διὰ την παρουσίαν του γίου πνεύματος τὴν δωρηθεῖσαν τοῖς πιστεύσασιν εἰς χριστόν. τὴν των γενεθλίων ἐορτὴν ἀπείτωσαν δια το ἐν αὐτη τὴν ἀπροσδόκητον χάριν δεδόσθαι ἀνθρώποις, γεννηθηναι τον του θεο λόγον Ἀσμ χριστὸν ἐκ Μαρίας της παρθένου ἐπὶ σωτηρία του κόσμου τὴν 10 των θεοφανίων ἐορτὴν ἀργείτωσαν δια- ἐν-- ἀνάδειξιν γεγενησθαι της του χριστο θεότητος, μαρτυρησαντος αὐτῶ του πατρος ἐν φ βαπτίσματι καὶ το παρακλήτου ἐν εἴδει περισχερὰς ποδείξαντος τοῖς παρεστῶσι τον μαρτυρηθέντα. τὰς μέρας των ποστόλων ἀργείτωσαν δι-l δάσκαλοι γαρ υμῶν εἰς χριστον κατέστησαν καὶ πνευματος υμῆς ἐξίωσαν πίου τὴν ἡμέραν Στεφάνου τοὐ πρωτομάρουρος ἀργείτωσαν καὶ των λοιπῶν άγων μαρτύρων τῶν προτιμησάντων χριστὸν της εαυτῶν ζωῆς. εὐχὰς ἐπιτελεῖτε --33θρου καὶ τρίτη ρα καὶ κτη καὶ ἐννάτ καὶ σπέρα καὶ 20 ἀλεκτοροφωνία ορθρου μὲν εὐχαριστο-τες υτι ἐφώτισεν

ήμῆς ὁ κύριος παραγαγών τὴν νύκτα καὶ ἐπαγαγὼν τὴν ὴμέραν τρίτη δέ, - ἀπόφασιν ἐν αυτ ὐπὁ Πιλάτου ἔλαβεν ὁ κύριος κτη δέ, τι ἐν αυτ ἐσταυρώθη ἐννάτ δε,

μι πάντα κεκίνητο, το δεσπότου σταυρουμένου, φρίττοντα

et τὴν τόλμαν τῶν δυσσεβῶν Ιουδαίων, μὴ φέροντα τοs κυρίου

τὴν υριν εσπέρα δὲ εὐχαριστοsντες Θι,μῖν ἀνάπαυσιν ἔδωκε τῶν μεθημερινῶν κόπων τὴν νύκτα ' ἀλεκτρυόνων δὲ κραυγῆ

370쪽

εἰς ἐργασίαν των του φωτω ἔργων. εἰ μὴ δυνατον ἐν ἐκκλησία δια τους πίστους προαναι, κατ οἶκον συνάξεις, ἐπίσκοπε, να μη εἰσέρχηται υσεβὴς εἰς ἐκκλησίαν ἀσεβων. - ὁ τόπος γαρ τοὐανθρωπον αγιάζει άλλ' ὁ ἄνθρωπος si του τόποw ἐὰν δε σεβεῖς κατέχωσι τον τόπον, φευκτέος σοι ἔστω δια το βεβηλῶσθαι α' αυτῶν. ως γαρ οἱ ὁσιοι ἱερεῖς γιάζουσιν, -τως οἱ ἐναγεις μιαίνουσιν. εἰ μήτε νοίκω - μητε ἐν ἐκκλησία συναθροισθηναι δυνατόν, καστος παρ' εαυτῶ ψαλλέτω ἀναγινωσκέτω, προσευχέσθω, ῆ καὶ loαμα δύο η τρεῖς που γαρ α ωσι, φησὶν ὁ κύριος, δύο τρεῖς συνηγμένοι ἐν μονόματι μου, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσωαυτῶν πιστος μετὰ κατηχουμένου μητε κα οἶκον προσευ- χεσθω - γα δίκαιον τον μεμυημένον μετὰ του μυητου συμμολύνεσθαι. ευσεβὴς μετὰ αἱρετικο μητε κα οἰκον 5 συμπροσευχέσθω τις γὰρ κοινωνία φωτὶ προς σκότος πιστὸς η πιστὴ δούλοις συναφθέντες η ἀφιστάσθωσαν η ἀπο-34 βαλλέσθωσαν. κἀγώ υκωβος, δελφος μεν του χριστο κατὰ σάρκα δ λος δε ς θεολμονογενοsς, ἐπίσκοπος δὲ παυτο το κυρίου καὶ τῶν αποστόλων Ἱεροσολύμων χειρο 20τονηθείς, τάδε φημὶ ' πέρας γενομένης, συναθροίσει τὴν ἐκκλησίαν, ω ἐπίσκοπε καὶ μετὰ Ουηθῆναι τον ἐπιλύχνιον ψαλμὐ προσφωνήσει ὁ διάκονος ὐπὲρ τῶν κατηχουμένων καὶ χειμαζομενων καὶ τῶν φωτιζομένων καὶ τῶν ἐν μετανοία ως προείπομεν. μετὰ δε τὼ ἀπολυθῆναι--οὐ 25 ὁ διάκονος ἐρεῖ πισοι πιστοί, δεηθῶμεν το κυρίου καὶ 35 μετὰ τὸ προσφωνησα αυτὸν τὰ της πρώτης ευχῆς ἐρε - σον καὶ ἀνάστησον ημῆς, ὁ θεός, διὰ τοί χριστοs σου. ἀναστάντες αἰτησώμεθα τὰ ἐλέη το κυρίου καὶ τους οἰκτιρ- μους αὐτοs, τον αγγελον τον ἐπὶ της εἰρήνης, τὰ καλὰ καὶ 30 τὰ συμφέροντα, χριστιανὰ τὰ τέλη, την σπέραν καὶ τὴν