Anecdota Graeca Theodosii canones. Editoris annotatio critica. Indices

271쪽

υστέον δε ἔτι το ανεο, πάτερ, σωτερ, δαερ, συστε λαπα το ῆεὶς το ε ἐν τῆ κλητικῆ, εὐλόγως ἐβαρύν σαν ' τω γαρ εἰς ρ λ - γοντα βραχυκατάληκτα υπὲρ μίαν Ουλλυβὴν ειποστρεφον Ται την ὀξείαν τίσιν, χωρὶς τῆς υπέρ προθέσεως καὶ του αὐτάρ καὶ ὐτόρσυνδέομου. 1oτωσαν δὲ παραδείγμαχα του κανόνος ταυτα, μάκαρ, ἰθΠρ, ηπαρ, ωρ, φρεαρ, κέαρ, δέλεαρ, ἔνειαρ , ατερ. Oυτως οὐθηαι ανερ, πάτερ, οων , δαερ βαρυτόνως. πρόςκειτυο ,, βραχυκ τάληκτα '' δια το πατηρ καὶ ἀνήρ ὀξυνόμενα. πρόςκειταε ,, υπερμίαν συλλαβὴν '' δια τον γυρ Ουνδεσμον ὁξυνόμενον. λα μὲν περὶ του ανερ, πάτερ, σωτερ, δαερ. το δε δέσποτα, ἀκάκητα, μηροίετα, εὐρύοπα ἐσημειωσάμεθα, ἐπειδὴ ταυτοκλητικὰ δντα προπαροξύνονται της ευθείας παροξυνομενης' ὁ

ἔστιν η ευθεῖα. και περὶ μὲν του ευρύοπα καὶ ἀκάκητα εχομεν εἰπεῖν απολογίαν Ποιαυτην. ἔστιν ευθεῖα εὐρύοφ ω ερ Αἰθίον, καὶ κλίνεται εὐρύοπος εὐρύοπι ευρύοπα, καὶ εὐλόγως προπαροξν. νεται η αἰτιατικὴ ωςπερ Αἰθίοπος Αἰθίοπι Λιθίοπα. καὶ παλιν ἔστιν ἶκύκης ἰκάκητος ἀκάκ Πι ἀκάκητα - σημαίνει δὲ τον μητχοντα κακίαν ' καὶ εὐλόγως προπαροξύνεται η αἰτιατικη ωπερ

οχν o ευρυόπης καὶ O ἄκακέτης, αι τινες γινόμεναι κατὰ μετ πλασμὸν ευρύοπα και ακάκ'Πα ἄμοφωνησαν τῆ αἰτιατικῆευρύοπα καὶ ἴκάκητα τῆ γενομεν9 onis του ευριοφ καὶ ἀκάκης. καὶ ἐπειδὴ ἄμοφωνησαν αυται αι ευθεῖαι αι κατὰ tε-πλασμὸν Etiῖς αιτεατικῶς, ἡναγκάσθη-ν καὶ ὁμοτονῆσαι αὐταῖς καὶ προπαροξυνθῆναι ομοίως αυταις. κανὼν γαρ ἶ στιν ὁ λέγων ἔτι παμπτωσις ὁμοφωνήσασα ετρέα πτώσει κατὰ τον αυτόν αριθμὸν κώτον αυτὸν ἐπιδέχεται τόνον, οῖον Μουσα d Μουσα ' ἀμφοτέρων

272쪽

πιδυσσεύς καὶ Ἱδομενευς ἐστιν η εὐθεια ἰ καὶ ὐμως οὐκ ἐπιδέχον- ηαε τον αυτον τόνον ' η μὲν γὰρ εὐθεῖα ὀξυνεται, η γενικηπερισπῶται. πρό ειταε ,, κατὰ τὸν αυτὸν αοιθμόν ' διὰ τό mc-γορῶς καὶ τὰς αγοράς. ἰδοὐ γὰρ η αιτιαλκη των πληθυντικωνομοφωνεῖ τῆ γενικ& των ἔνικων καὶ ora ὁμοτονεῖ αυτῆ ' η μὲν γὰρ γενικη των ἔνικων περισπυται, η δὲ αἰτιατικη των πληθυναικων όξύνεπαι' da Ουκ εἰσὶ κατὰ et oν αυτὸν ἄριθμόν. ἐπει οὐν τὁ ευρυόπης καὶ ἀκακητης, αἱ κλπτικαὶ αυτῶν εἰς οῦ ἐγένοντο, οἷον ω εὐρέοπα καὶ ω ἀκάκητα, του μὲν ῶς ἐχοντος τὸ ' του δὲ ώς οντος iac πης, καὶ ὁμοφωνηοασαι ταις εὐθείαις ταῖς γινομέναις κατὰ μεταπλασμὸν ἀπό του ευρυόπης καὶ ἄκακητης, λεγω δη του εὐροοπα καὶ ἄκάκητα, τούτου Οἶν χάριν καὶ ἄμοτόνησαν αὐταῖς καὶ προπαρωξυνθησαν Ομοίως αὐταῖς κατὰ τον πθολεχθεντα. κανόνα, τον λθοντα ἔτι πῶσα πτῶσις ὁμοφω-σασα ἐτερα πτωσει

κατὰ τον απιὰν ἄριθμόν καὶ τον αυτον ἐπιδεχεπαι τόνον. διὰ κοῖτο Ουν προπαροξυνονται αυται αι κλητικαί, λεγω δη η εὐρύοπα καὶ ἄκάκηπα. maῖτα μὲν ἐν TOώιοις. Περὶ δὲ του μvτίετα ἔστιν εἰπεῖν απολογίαν τοιαύτην, ἔτι ἔστι μητιέτης η εὐθεια. τούτο θει την αἰτιατέκην τον μητιετην, καὶ κατὰ μεταπλασμὸν γίνεται μητίετα. καὶ ἐπειδη αι γινομεναι κατὰ μεταπλασέν εἰς si αἰτιατικαί, μη ἄπὸ προηγουμενης γενικης ηδοτικης μεταπλασθείσης εἰς α im ρ δύο συλλαβὰς ουσαι, προπα-- eo ινεσθαι θελουσιν, o ν άλίτροχον ἁλίτρο , πυργοκεραπον πυργοκέρατα, διθύραμβον διθύραμβα, εὐλόγως οὐν και η μητίετα ' αἰτιατικη ἀπὸ τοῖ μητιετην κατὰ μεταπλασμὸν γινομενη προπαροροξύνεται. ουδὲ γὰρ 1χει γενιαην η δοτικην προμεταπλασθεῖσαν ἐν πλάτει εἰς οῦ, ει καὶ σπανίως τις θέλει εἰπεIν ἐπὶ τούτων γενικηνη δοτικην μεταπεπλασμένην. της οὐν αἰτιατικης Πρωπον μετα-

πλασθείσης καὶ η εὐ=εῖα η ἀπὸ τοὐ μητιέτης γινομενη κατὰ με

273쪽

νομένη ἰπὸ του μητιέτης κατα μεταπλασμόν, υνιῶς προπαροξύ-

νεται πω προλεχθέντι κανονι τω λέγοντι ποῦσα πτωσις Ομοφωνονοο

274쪽

ου προπεριοπῶται κατὰ τουν κλ ικην, δια τον χαρακτηρα ον μάθομεν ανωτέρω, προπερισπῶ αι. . ἐμάθομεν γὰρ ὁτι τα διατου ωδ μοῦ προπερισπωνται κατA την κλοικην, οἷον λοίδης δους-ῶδες, 'ευώδης δυῶδες ' ουτως ουν καὶ Αειωδης Λειῶδες προπερισπωμένως κατὰ την κλητικήν, οῖον Αειῶδες ποιόν σε ἔπος φυγεν ερκος ὀδόντων. εto o δὲ Ου συνθετόν ἐστι' περὶ των εM G συνθέτων ἐστὶν ὁ λόγος. ἰστέον δὲ ὁτι τινες θέλοtiσι λέγειν το Λειωδης Εἶναι σύν

θετον πωρὰ τό ἴδειν τω λαω, τουτέστιν ἀρέσκειν τῆ δελο ' ἐμίσει γὰρ' την ράχην, ῶς καὶ ὁ ποιητὴς δηλοῖ λέγων ἀιασθαλίαι δέ οἱ oris

' παρὰ γὰρ τὸ λεῖον bis ομυλόν ἐγένετο Aειωδης κατὰ παραγωγὴν ' λέγει γὰρ Ο ποιητής ὁ δ' ἐπεὶ κάμε χεῖρας ἀνέλκων ἀτρίπτους ἁπαλάς. μπαρὰ τὸ λόῖον ουν ἐστὶ Αειωδης παραγωγον. ουδὲ γὰρ ω παι ἶναι συνθετον, ἐπειδὴ καθόλου ta διὰ του -ης ἄπαντα ἡ υπλῶεἰσὶν ἡ παρασύνθετα, ουδέποτε δὲ Ουνθετα. ἡ γὰρ Gπὸ ἄπλῶν

παράγονται καὶ εἰσὶν απλοῦ, οῖον πετρων πετρωδης, λίθων λιθώ- ς, γεων γεωδης, ἡ απὸ συνθέτων παράγονται καὶ εὶσι -ραοίνθετα, et ς ἐπὶ του δυςώδης και ευωδης ' απὸ γὰρ συνθέτων των σώων καὶ ευάων γεγονασι δι σαώδης καὶ εὐ-δης, κυι κατὰ qῶ-οιν os οῦ και G εἰς si δυσώδης καὶ ευωδης. εἰ ουν τὸ --δης Vκ εστι παρασύνθετον ουδὲ γὰρ παρήχθη απὸ συνθέτου, ἄλλ' M- απλου του λείου , δηλονότι ἁπλοῖν ἐστe. πάντα δὲ τὰ , διὰ vG ωδης, ῶς εἴρηται, προπερισπῶνται κατὰ την κληπικήν, οῖονἐ λιθῶδες, ὼ πετρωδες, ῶ Αειῶδες, d δυσωδες, g ειῶδες. καὶ τὰ διὰ του ωλης δὲ και τὰ διὰ του ηρης καὶ τὰ διὰ του ωρης, uροξυνόμενα κατὰ την ευθόων, ἐν τη κληροιηs προπερισπῶνται,

λα μὲν ἐν τουτοις. . L . - δοτέον δὲ δει τὰ εἰς ης ἐπίθετα βαρυπονα συνθετα απὸ Ουδε- seM' Aχοντα τηρο κλπτικὴν εἰς ες, προπαροξυνονται κατὰ την πλη

275쪽

-- οξυνόμενα καπὰ πην ευθεῖαν, καὶ κατὰ την κλητικην οξύνονται, οἷον O τριε ς ω τριετές, o πενταειης ω πενταετές, O εξαετὴς ω ἔξαετές, παρὰ δὲ τοῖς Ἀθηναίοις παροξυνομενα κατα την ευθεῖαν ἐν τῆ κλητικὴ προπαροξύνονται, οῖον Ο πενταέτης ω πεντάετες, ὁ - ἐξαέτης ω εξάετες-

. . Λεῖ δὲ γινώσκειν ἔτι et ἁ παρὰ το ἄντω καὶ τὰ παρὰ to ἀρκωκαὶ τὰ παρὰ το ἄδειν o σημαίνει το ἀρέσκειν καὶ τu παρὰ το ἀκή ο σημαίνει την oξύτητα τοὐ σιδήρου , βαρυτονούμενα κατὰ

την ευθεῖαν, υουσι την κλητικὴν προπαροξύτονον, οἷον κατάντης κάταντες, προςάντης πρόςαντες,.αυτάρκης Γλυταρκες, ολιγαρκης ολιγαρκες, αυθάδης αὐθαδες, τανυήκης τανίηκες , ἄμφήκης ἄμφηκες. ούτω γὰρ κάλλιόν ἐστι λήγειν οτι χαρακτηρι ταυτα ὁποπίπτουσι καὶ μὴ σημειοῖσθαι, ῶς ἔποίησεν Ο παρων τεχνικός. καὶ τὰ εἰς ne δὲ παροξύτονα, ὁταν ἔχωσι την κλητικὴν εις ερ, προπαροξύνονται κατὰ την κλητικήν, δηλονότι υπερ δύο συλλα

βὰς ἀντα. οἰον θυγάτηρ θύγατερ, μήτηρ Θήμητερ, εἰνἀτηρ e

νατερ. πρόςκειται ,,ὐπὲρ δύο Ουλλαβὰς ὀντα '' διὰ τὸ μήτηρ μη- τερ' τουτο γὰρ Ου προπαροξύrεται κατὰ την κλητικήν, αλλ' οὐκ ἔστιν υπὲρ δύο συλλαβάς. Ἱστέον δὲ Oτι πταίουσιν οἱ λέγοντες ω παντόκρατορ κατὰ την κλητικὴν προπαροξυτόνως' δέον γὰρ ομοτόνως τῆ εὐ9εω λέγειν πειροξυτόνως, οῖον ω παντοκράτορ. οἴ γάρ ἐστι τοῖτο εἰς ηρ, Dae ἀναβιβάση τον τόνον ἐν τῆ κλητικὴ και προπαροξυνθῆ.Aεῖ γινώσκειν ὁτι αε εις ὁ περατούμεναι κλητικαὶ ἐν ταύτητῆ συλλαβῆ φυλάττουσι τον τGον ἐν ἡ συλλαβῆ ἔχει αυτὸν καῖ ἡ ευθεῖα. και εἰ μὲν παραλήγονται φίσει μακρ , προπερισπωνται, oroν ὁ Πολυμηστωρ ω Πολυμῆστορ, ὁ Ἀδμήτωρ ω 'Aδμῆτορ, o οἰκήτωρ ω οἰκῆτορ' εἰ δὲ μὴ παραλήγονται φύσει μακροῦ, παροξύνονται, οῖον ὁ μστωρ ω μσιορ, ὁ Ἀκτωρ ω Ἐκτορ. ουτως οἶν καὶ ὁ παντοκράτωρ ω παντοκράτορ ομ-όνως τῆ εὐμέγ

276쪽

πρω ν οι θεοὶ ἔλαχον και ἐκληρώσαν ro τὰς πόλεις, οἱονεὶ Αα-χεδαίμων τις οὐoα. σημειουuεθα δὲ καὶ τὸ ἁ Παλαγον προπερι- οπώμενον κατὰ τὴν κλητικὴν και Ου προπαροξυνόμενον ' ε στι ὁδουνθετον παρὰ τὴν πάλην και τὸ Grμων, ο σημαίνει τον ἐπιστή

μονα. θ μόυσι δὲ και τό EOAIMON τὀ κύριον μὴ προπαρο-

277쪽

τικά υπερ duo συλλαβὰς oret α προπαροξυνονται κατὰ et ν xi ι κεν, οῖον ὁ βελτίων ia βελτιον, ὁ γλυκίων ω γλυκιον ' ἴτι - ταυτα προπαροξὐνονται κατὰ την κλητικήν, δηλουσι τὰ Ουδέrεροτοόπων προπυροξυνόμενα, οῖον - βελτιὼν, τὸ γλύκιον. ἔστιν ob εἰπεῖν εἰν αιτίαν ταύτην,, ἐν Rησιν ο Ἀπολλώνιος ἐν τῆ περὶ xa τηναγκαομενων τόνων, ἔτι τὰ συγκριτικὰ προπαροχυνεσθυι μλουσιν, οῖον ὁ Θυτερος, ταχύτερος, oοq ώτερος, λογιώιερος ' ἐπεψiουν ταυτα τὰ εἰς ων συγκριτική, φημι δε τὸ βελτίων και vis

Toσαυτα υομεν εἰπεῖν περὶ τοῖ τόνου τῆς κλητικῆς.

278쪽

λιμένα λιμένε, γυναῖκα γυνα7κε, θυγατέρα θυγατέρε, χηνα χηνε, Arαντα πιαντε, λεβητα λέβητε, δενοφῶντα δενοφῶντε, Ποσειδωνα Ποσειδῶνε, Ῥδυσσέα πιδυσσέε. ἰστεον δὲ ὁτο η εἰς ε ληγουσα ενθεῖα των δειλῶν παροξυνομένη μεν ἐν τ' ἐντελεω και Ουναι- ρονμενη περισπῶται, οῖον ευγενέε επενη, εὐοεβέε ευσεβῆ ' ἔχομεν rue ιν τοῖς προλαβοῖσιν ὁτι η ὁξεῖα και η βαρεἶα εἰς περισπω- μενην συνέπονναι, οἰον πάχ παῖς, Πηλa Πηλεῖ, ποιώ ποιω 'προπαροξυνομένη δὲ ἐν τη ἐντελε* και συναιρουμένη παροξυνεπαν, οῖον Ακμοσθένεε Λημοσθένη, Θιομηλε Λομη ' Ιχομεν γὰρ ὁ νιη οξεῖα και αἱ δυο βαρῶαι εις ὀξεῖαν καὶ βαρῶαν συνέρχοντα ηγουν συναιρουνται, οἷον μοσ9ένεος Λημοσθένους, Θιομήδεος - μηδους, τείχεα τείχη το γὰρ ωρος ηρος καὶ κωρος κηρος διὰ το εἶναι φύσει μακρὰν προ μιας βραχείας προπεριεσπάοθησαν . ''Tστεον δὲ καὶ τουτο, ὁτι η εὐθεῖα ταν δνῖκων τω πρέσβη πειρὰ τοῖς ρήμορσι βαρυτόνως ἄνε γινώσκεται, ῶς ἄπι του πρω-

279쪽

κριτά, ποιητὴς ποιητά, αυλητής αὐλητά, ευρετής εὐρετά, λ&στής χηστά ' εἰ vi περισπῶται ἡ εὐθεῖα των ἐνικῶν, και ἡ ευθῶα τῶιδυῖκων περισπῶσαι, οῖον Μηνῶς Μηνῶ, 'Ερμῆς 'φυῶ, Φιλητῶς. Φιλητοῦ, χρυσῆ χρυσὰ, χαλκη χαλκῆ. -υπα μὲν ἐν τούτοις. Φησι δὲ ὁ τεχνικὸς ἔτι τὸ ἄμφω καὶ δύο θεματικά εἰσι, --τέστιν οὐκ ἐγένοντο ἄM ἐνικῶν ' γὰe σημαινόμενον κωλύει

πως γὰρ ὁ δύο ἀριθμὸς δύναται ἐνικτ ἄριθμῶ θεωρεῖο ι ἔδετέον δὲ ἔτι τό μὲν ἄμφω αει διὰ τοῖ ω'rρώφεται καὶ χωρ Mρθρου λέγεται, το Ε δύο καὶ δῶ του o γράφεται καὶ διὰ Οὐ ω, κειὸ κοινως μὲν δῶ τοῖ T γράφεται, 'Aττικῶς δὲ διὰ τοῖ G καιαναλόγως του δυῖκω ἄριοου' τὀ γὰρ si τελικόν ἐστι τῆς au Oεως

280쪽

καὶ πάλιν i i

' καὶ πάλιν