Anecdota Graeca Theodosii canones. Editoris annotatio critica. Indices

241쪽

i μένη. περὶ γὰρ της βαρεία ἐμάθομεν δrι συλλαβικος τόνος ἐστι πασα γὰρ si λιωη χωρὶς της ονλλαβης τῆς ἐχούσης τον κύριον

Ταντα μὲν ἐν χούτοις. εοτωσαν δε παραδείγματα. που κανόνος

243쪽

ωρ ἐπὶ των προλεχ ντωσι ναραδειγμάτων ' ἐὰν δὲ ἄρα καὶ kχωσι, πάντως εὐρίσκῆται η τὸ λ η ais e, ῶς ἐπι τοῖ χρυσόκερως, -ὀ- γελονς. Λεῖ δὲ γινωοκειν ὁτι ἐπὶ τοῖ πόλεως καὶ μάντεως δεπολογούμενος ὁ τεχνικός δοτι μακροῦς Ουσης της τελευTαίας συλλα- βης προπαροξὐνεται, λέγει ὀτι ταυτα απῖ του πόλιος καὶ μάντιος

γεγονότα την των κοινων ἐφύλαξαν. τίσιν. . e

Eτι δει προς9ῶναι ,, καὶ χωρὶς της οι διφθόγγου καὶ της v.' διψ9όrνου ' τούτων γὰρ ἐπι τέλους Ουσων -ὶλάκις προπαρο- ξδνεται η λέξις , οῖον 'Oμηροι, ἄνθρωποι, Ἀρίστανοι ', τράπεζαι, ἴμαξαι, δελλαι, ἐπει αντὶ κοινης -ραλαμβάνονται καὶ προς ενα ' ημισυν χρόνον ἔχουσM e Ἀλλ' Iλθωμεν καὶ μάθωμεν πότε η os καὶαι δίφθογγος ἐν τοῖς τονικοῖς παραγγέλμασιν ειντὸ κοινης παρα λαμβανονται ἐστέον οτι η οι καὶ η αι δίφθογγος ἐπὶ πων εὐθειων,των πληθυντικῶν δηλονότι, ' καὶ των κλητικων τῶ τονικω παραγγέλματι διτὶ κοινης παραλαμβάνοντυι ηγουν αντι βραχείας ς οἰον γηροι ω 'γηροι, ἄνθρωποι ia ἄνθρωποι, Ἀρίσταρχοι ω ' μσταρχοι, αι ἄμαξαι ω αμαξαι, αι τράπεζαι ω τράπεζαι, αι &λλαιω ὐελλαι. πρόςκειται ,, ἐπι των εὐθειῶν των πληθυντικῶν καὶ των κλητικῶν V διὰ τὰς, δοτικάς' ἐπὶ τούτων γὰρ Ου παραλαμβάνονται

244쪽

ριν Ου παραλαμβάνονται αντὶ κοινης. τὸ γὰρ σύμφωνον το ἐπιφω- ρεμενον ἔτερον ημιχρόνων χαρίζεται ανταῖς καὶ πιοτελεῖ αὐτὰe φύσει μακράς' τα γὰρ σοφωνα, δηλονότι τμ απλῶ, Φιχρόνων ουσι. πρῶςκε'αι ,, δηλονότι ἄπλα, ' ἐπειδη - διπλῆ, ἄτε δυο

συμφώνων Ιηοντα δύναμιν, προς ενα χρονον ν ουσιν. 'ἐν δὲ τοῖς ἀπτώτοις καὶ τοῖς εὐκτικοῖς ρημασιν ουδεποπε η o. δίφθονος τω TOνικω. παραγγέλματι ἄντὶ κοινης παραλαμβάνεται ηγουpαντὶ βραχείας, άλλ ἄντι φύσει μακρῶς, οἰον ώμοι, ποιη- σοι. ἔτι γὰρ ἐπὶ τούεων ἀντο φύσει μακρας παραλαμβάνεται ηοι δίφυγγος, δηλον ἐκ του μη προπερισπῶσθαι αυτὰ ἀλλα πα ροξύνεσθαι. ἔθεν και το OIKOI ηνίκα μεν ἐστιν ἐπηρημα καὶ

σημαίνει etὸ ἐν οἴκω, παροξύνεται, ῶς της οφ διφθέγγου ἀντὶ φύσει μακρας παραλαμβανομένης, οιον οἴκοι ' οτε δε ἐστιν ευθεῖα

των πληθυντικων, Oχν οἶκοι, προπερισπῶται, ως της οι διφ=ὀγ- γου ἀντο κοινης παραλαμβανομένης ηγουν ἀν τὸ βραχείας, ῶςπεδεδημοι, κηποι. η δὲ αι δίφθο77ος, ως εψηται, ἐν τ2 ευθεία των πληθυντικῶν και ἐν τy κλητιην σε πονικω παραyγέλματι μοι κοινης παραλαμβάνεται ηγουν αντι βραχείας, καὶ Dre ημιουν χρανον ἔχει, οἰον αι αμαξαι ia ἄμαξαι, αι τρώπεζαι β τράπεζαι, ul&λλαι δ ύελλαι. . ωσαύτως δὲ καὶ ἐν τοῖς ρημασιν μητὶ κοινης παραλαμβάνεται, καὶ ἐν τοῖς ὁριστικοῖς, ὼς ἐπὶ τοῖ τύπτονται, πεποίηνται, καὶ ἐν τοῖς απαρεμφατοις, ωον τυπτεο ι, λέγεσθαι,

μίμησαι, καὶ ἐν τοῖς sποτακτικῶς, οἰον ιὰν λέγωμαι, ἐὰν τοῦπιω- μαι. ἐν δε τοῖη εὐκτικοῖς αντὶ φύσει μακρῶς παραλαμβώνεται ηυι δίφθογγος καὶ ουδέποτε ἀντι κοινης, οἰον ποιήσαιμι ποιηGαις Ποιησαι. οτι γὰρ ἀντὶ φύσει μακρεις παραλαμβάνεται η αι δ - θογγος καὶ Ουδέποτε ἄντὶ κοιrης ἐν τοῖς εὐκτικοῖς, δηλον ἐκ τοῖ ὁ ποιησαι εἴκτικὸν μη προπερισπαοθαι ἄλλα προπαροξυνεσθαι. ὀθεν ιδ ΠΟΙΗΣΑΙ ηνίκα μευ ἐστιν εὐκτικόν, ποίησαιμι πονη- , ΟΠις Ποιησαι, παροξύνεται, ώς της αι διφθὀπου ἄντε φύσει μακρῶς παραλαμβανομένης ' οτε δέ ἐστιν ἄπαρέμφαιον, οῖον ποιησαν Oaω , προπερισπαται, ώς της αι διφθόγγου αντὶ κοινης παραλπιβανομένης ηγουν ἄντὶ βροχείας. καὶ δια τι η αι δίφθογγος

iu τοῖς ὁριστικοῖς καὶ ἄπαρεμφάτοις καὶ προῆτακτικοῖς καὶ υποτακτικοῖς ἀντὶ κοινης παραλαμβάνε αι, ἐν ὁὲ τοῖς ευκτικῶς αντὶ

245쪽

τονικω παραγγελματι αντε κοινης εχουσι παραλαμβανομε3ην την

διφθόγγων, ἐστερηθησαν και τοῖ χρόνου του παρεπομενευ ταῖς διφθόγγοις, και τούτου χάριν αὐται μόναι ἐκ των διφ, γων v gονικω παοαγγελματι αντὶ κοινης παραλαμβάνονται καὶ προς ενα ημισυν χοονον εχουσιν. προσκειται δεη ἐ-ωνουσα to ι e

246쪽

n ἄνεκφωνητον ἴχουσα τὸ P, ως εχηται, κατ ἐπικράτειάν ἐστι ' καὶ γὰρ ταλ αις ο φθογγος που υ επικρατεῖ, ειον τ ι

111 a

247쪽

'κπειδη δὲ εἰ καμεν ἔτι ποῦσα γενικη alς ος ληγουσα νηὶ δύο συλλαβὰς ἀπέστραπται την ὀξειαν τάσιν, δει γινωσκειν, μπασα ρονικὴ ε- ος ληγουσα υπῖρ δυο συλλαβάς ὐπεοταὶ nli δηλονότι et ης γυναικός καὶ 9Dγατρός γενικης ὁ ξυνομένης πυρσὸρ γως η παροξυνεται η προπαροξύνεται η προπερισπαται. προπο ροξύνονται μὲν ουν αἱ εἰς ος ληγουσαι. γενικαί, υπὲρ duo ονλὶφ βὰς δηλονότι ουσαι, ἴσαι εισὶν ἀπὸ παροξυνομενων ευθειων, O, '

ωίτερος σημαίνει δὲ την συνυμφον, , καὶ εἰνατέρων εὐπεπλων .υρην ουν καὶ παρὰ τὸ μητηρ καὶ θυγάτηρ παροξυτονον μ' . καὶ θιγώτερος εἶναι κατὰ την γενικην προπαροξvτονως' μιι η'εψ Παν, παρωξύνθηoαν ομοίως τοῖς ἰδίοις συγγενικοῖς, θιον ρττέρος καὶ θυγατερος, ωςπερ πατερος, ἶνέρος καὶ δαερος. υπὸπGροξυνομενων δέ, Οχν Ἀδωνις 'Ἀδώνιδος φίλημα φιλημμ' 'ητὀημα νοηματος, υοτεμὶς 'Αρτέμιδος, AOηνιζ υθηριδος, ωρ HΘεόγνιδος. ἴαδ προπερισπωμένων δέ, 'oων μνημα μνω μ'

248쪽

Ποσειδῶνος, δμους Σιμουντος, πλακους πλακουντος, τεμης τι

τον τόνον ἐφ' ῆς ἔχει και η εὐ 9εῖκ' οὐκ ἐγένετο ουτως αλλι ς. ηαι μιας περισπωμένως. καὶ λέγει ὁ τεχνικος ο τι ταυrα μνικην ἔχουσι Σαοιν, και οὐκ ἐσαφήνισεν ἡμῖν τό λεγεμενον. ἔστι δὲ To λεγόμενον τοιαυτην. Iχον τὴν ἐξήγησιν. ἐπι των εἰς si βραχυ' καταλήκτων εἰώθαοιν οἱ Ἱωνες βαρυτον ῖν τας λέξεις ως καὶ ημεῖς, οῖον ἄγυια, οῦρπυια, Πλάταια ' ὁταν δὲ γένηται η τελευταία συλ'λαβη μακρά, μνικον ἔθει καταβιβάζεται ὁ etόνος, οιον οργνιN ἀγυιῶς, Θεσπιῶς, Πλαταιας ' ἰδού ταὐτα ἐν τs τελεima' συλλαβν ἐπιδέχονται τον τόνον. ἐπειδὴ οὐν το Ια και μία ἐν τη γενικn Atat δοτικη μακροκαταληκτούσι, τούτου χάριν 'κω ἔθει κατεβίβα-

θρωπος ἀνθρώπου, υμηρος 'Oμηρου, δίψα δίψης, Αντι εια --- τιοχείας, Ἀλεξάνδρεια υλεξανδρείας, Μήδεια Μηδείας. ουτως ουνκMι ru ιας και μία μιας διὰ μακροθ τοὐ ta κατα την γενι ην. πρόςκειτυι ,, ἰοοσυλλάβως κλινομένη V δια et o Aτας Aruντος Αὐης Ζάχητος' ταῖτα γὼρ ου μακροκαταληκτοῖσε -τὰ την γενικήν, ἀλλ' οὐ κλίνονται ἰσοσυλλάβως. ἡ πατρος και μητρος νη σικη ιoosυλλαβοῖσα εὐθεία, σημι δὲ τη πατηρ κοι νοτηρ

249쪽

λυὰις ιχουσα τὸν εόνον, πιρισπωμένην δέχεται, χωρὶς εἰ μὴ u q

250쪽

νεσθαι θέλουσιν, οῖον μηνος, χηνος, τραυς, φωτος. ποδος, ἔρε'

νός, ονός, δρυός, σφ ος, σπληνός, Κρητός, κτενος, χθονός, ἐνος, βοός, χροός, ὁμωός, σαρκός , Σφιγγος, πατρος, μνδρος, μητρος, χωρὶς εἰ θη απὸ Ουrαιρεο rus ευρεγρι η γενικη η προς αντιδια- ολην ἐιερου σημαινομένου η χαρακιηρι ακολουθησει, απο -- ναιρέσεως μὲν διὰ το λαος ' ἰπο γαρ τρισυλλαβον γενικης τουλάαoc ἐνενεeto λῖος, συναιρεοεως παρακολουθηοίσης η; ουν κρά

ἔστιν