장음표시 사용
71쪽
λωλεκα τί γαρ αυτω τοιουτον δωρον ἐχ si μην φια- χρη , - πίνων ἐχρητο μου - δωρ ' τρυφωνι εγω Aa κακοδαίμων ἐχαριζόμην Θηρίον μειρακίω καλώ, εκαλλωπιζον σε και τοΘηρίον προστροι&ις, προμετωπιδίοις, φαλά- ραi αργυραις, χρυσαῖς νίαις. οἴμοι αρίκλεις. εκά μησά σου ον ονε χρυσω. εππε πάντων θηρίων
αγριωτατε, πονηρε - αχάριστε και αναίσθητε κάλλους. o με κατεψα σου του ιορωτας, και τροῖας
επηγγέλλετο ' πλείονας, και επήγει τον δρόμον απέκτεινας επαινουμενος ου ηδου προσαπτομένου σου
τοιούτου σωματος ου ην σοι τοιουτος ἱππευς ρυ η,
ἀλλ' ἔρριψας ἄστοργε το κάλλος χαμαί οἴμοι δυστυ
χης εγω σε σου ον ονεα τον αγοροφονον, νη μην. pericillum istud reavi Nani uul ego illi munus eiusmo- es misit An non mini aureum poculum erat, quo sacra faciens biberet, naeoque munere frui gaudoivit Ego miser Miltiam sormoso adolescenti dono dedi, eamque argenteis pnaleris, aureis naben:s, alusque in frontis. tum pectoris ori ramentis communivi. Ego me miseriam, mi Oraricle perderet, auro insignivi. feraruiti omnium inrinanissina hellua scelesta, ingrata , a pulati ranusinis cognitione abnorrirns Hic tibi tutorem abstersit, largum pabulum pronusit, cursiim laudavit rii vem laudibus affectus eum peremisti tu non solum eiusnaodi min-tis onere non es aetatus; sed etiam amoris sensu carens pulcnruiuinium una deiecisti. O me inselicem' i eum, a lao interficereris, nai.
Σπούω, - ω . . . Ita re svina οὐ roύων. se ipsiniis partim e Cossit par ' πηγγέλλετο moe verbii nitit e coniectura. V. πινων in in mendo cubare videtur nisi cinis inclusimus, tanquam flos ad puerile insenium reseras.
72쪽
ροὶ καταστορς ὐπο χορω κιόνων - δε τοι κίοσιν ἔνδον ην η των δένδρων πανηγυρις εθαλλον οι κλάδι, συνεπιπτον αλληλοι αλλος ἐπ αλλον, αι γείτονες των πετάλ, προπλοκα των φύλλων προβολή, των καρπων συμπλοκαί το υτ τις ην μιλία των
ςυτων ἐνίοις δε των δένδρων των ἁδροτέρων, κιττος καὶ σμίλαν παρεπεzύκει η μεν ξηρτημεν πλατάνου,
και περιπυκαζουσα αδ is τη κομη - κιττος, περιπεύκην ειλιχθεις κειουτο το δίνορον ταῖς περιπλοκαῖς, και ἐγίνετο τω κιττω χχμα το υτον, στεφανος κιττος του του. αμπελοι δὲ κατέρωθεν του δώ-
δρου, καλάμοις ἐποχούμεναι, τοῖς φυλλοις ἔθαλλον'
XV. Posteaquam iuneri nista soluta sent, ad talici
pen, quae nostro in hornato tum morabatur, convolavi. Νentius illic creverat adspectu iurumsissimo , maceriaque iustae altitudinis circita ingente cuius latera quatuor, tot erum omnino erant, recto columnis imminente operta visebantur. Pars interior arborum serie consita erat, ramis florentibus . se minii complicantibus, soliis autem mictinusque inter se permixtis tanta erat plantarum familliaritas. Porro trinioriuiis quilamulam arboribus edera smilax adnatae errant. Atque haec riden e platano pelidens, eam molli, ni stipabat illa vero piceae ad. haerens, mancum ainplexu teneriorem efficiebat. Hoc pacto arto hederae vehiculum, hellera arbori corona erat. Ex utra die arboris parte luxuriabant harundinibus ali
73쪽
και καρπος οὐραίαν χε την ανθην, και δια της πης - καλάμων ἐφ κρίματο, και η βόστρυχος του του - δε Cύλλων νωθεν αιωρουμενων ὐ ' λίω
προς ἄνεμον συμμιγ', χρων μαρμαιρεν η γη την
σκιαν τα δε ανθη ποικίλην χοντα την χροιαν, ε με- ρει συνεξεῖαινε, καλλος, και η τουτο της γης πο-
φύρω, και νάρκισσος και ροδον μία με τω οδω καιναρκίσσω κάλυξ, οσο ει περιγρα ην, και η τι λη του υτου η χροια δε των περὶ την κάλυκαχύλ- λων σχισμένων, τοῦ ρόδω μἐν--ατος, μολίων ἀγαλακτος το κατω του τυλλου, και ο ναρκισσος ντο παν μοιον τω κατω του ροδου. το ιον καλυο μεν
ουαμου χροίαν δεδείαν η της Θαλάσσης αστράπτει γαληνη ἐν μέσοις δε τοῖς ἄνθεσι πηγη ανεβλυζε κἀπεριεγεγραπτο τετράγωνος χαράδρα χειροποίητος m
gatae quarum racemi tempestivos flores at ipsis hariindinum soraniinibus tanqtram attoris cincinnos quosdam pendentes ostetulebam. Terri alitem, quam superi pendentes frorules opacal ant, niodo hic, modo illic illustrabatur, dum eae piae frondes vetito impuliae varianti is solis radiis aditum praeberent. Ad haec varii suam quisque pulchrariusnen flores certatim commonstrabam, purpureamlue narcissus ac rosa te Tam cisiciet ant, qu riit calathi, quin ad trum attinet, e similes erant . plantaeque calicis vicena praestabant. Folioriin rosae fisi forum pars circa pateram langvinis ac violae, inferior vero lactis colorem prae serurebat. Namissus nihil omnis no ab ima rosae parte colore sistat at Violae nullusinin- dein calathus erat, vertim color is, quem tramimilli maris aquam nabere ceritimus. In florum medio scariiriens fons quadraro alveo, rivoque iam iacto excipieturire,
74쪽
ρεύματι το δείδωρ των ἀνθων ν κατοπτρον ω δοκῶν το ἄλσος εἶναι πλουν το μεν της ληθείας, το δε της σκιας ορνιθες δε οἰ - χ ροηθεις προ τοαλσος ἐνεαοντο, ους ἐκολάκευον αἱ των ανθρωπων τρο- σα οἱ δε ἐλευθερον ἔχοντες το πτερον, προ - των
ἄνδρων κορυῖα ἔπαιζον οἱ μεν αδοντες α βων
- ματα οἱ δετν των πτερων αγλαῖζόμενοι σπολῆ οἰωδο δε τέττιγες, και χελιδόνες οἱ μεν τηνυους αἰον
τες εὐνην, οἱ δε την Τηρεως τράπεζαν οἰ δε χειροηθεις,
ταως, και κυκνος, και ψιττακος ο κύκνος, περ τας
- ὐδάτων πίδακας νεμόμενος, ο ψιττακος εν οἰκίσκω περ αδρον κρεμαμενος, ταως τοῖς α iam περισύρωντο πτερόν αντελαμπεν ο η - ανθων Θεα τῆ -
ροι, χροια, και η ανθη πτερων.
ισα Βουλομενος οὐν ευάγωγον την κόρην εις ρωτα παρασπιυασαι, λογον προς το Σάτυρον ρχόμην, απο ου ορνιθος λαβων την εὐκαιριαν διαβαδίζουσα
specillumque unae erat floriuus, adeo, ut illic duo oreti, alter re, alter u ra esse vulerentiar. In nemore aves aliae clonaesticae, numnoque cibo mansuesectae pascebantur aliae lilaerae in arborum cacumin us ludebant: partim quidem proprio canti insignes, cicadae vi telicet, alvi hirundines partim vero pennariin fulgore praestan-m, nempe pavo, cygnus, psittaciis Cicadae Aur rae citdile, irrundines Terei nimiam canebant Cygnus prope sontis exortuna pascetat psimi ni pen&ns ab a irare cavea continetiva pavo i ter flores pennas explicatat sed floriini splendor cum volutatum colore contemiabat. Quin immo pennae ipsae flores erant. XVI. Puellam igini in amoris sensum inducere cupiens, initium lo*aendi cum Satyro, sumto a pavone sermonis argumento, sciri sorte fortuna ciuin cui Cio deambu-
75쪽
γαρ ἔτυχεν αμα ἡ Κλειοῖ, και ἐπιστα -- ω κατ αυτην ἔτυχε γα τύχη τινι συμβα τότε το οργιναναπτερω- το καλλος, και το Θεατρον ἐπιοεικνυνατων πτερων Τουτο μέν τοι, υκ ανευ τεχνη o ορνις,ἔῖην ποι si αλλ' ἔστι γαρJ ἐρωτικός ἰτα γαρ ἐπήγαγεσθαι Θελ την ἐρωμένην, τότε Ουτως καλλωπίζεται. ορας κείνην την της πλατάνου πλησίον Ἀώξας
θηλειαν ταωνα ταυτη νυν ουτος το κάλλος ἐπιδείκνυται λειμωνα πτερων ' ο δε του τὰ λειμων εὐαν- Θέστερος πετύτευται γαρ αυτω και χρυσος ἐν τοῖς ροῖς κύκλω δε, αλουργες τον χρυσον περβίει τον
ον κυκλον, και εστιν ο θαλμος εν ω πτερω.
ιζ'. Και ο Σάτυρος συνεις του λογου μου τηνί - θεσιν, ωα μοι μαλλον, προ τούτου λέγειν Η, ο ερως, φη, τοσαύτην εχε την ἰσχυν, ω καὶ μέχρι
Iam adversus uti constiterat, Oudae ornatuin casu mi dam pandentena ostentantem pennas omnibus spectandas Atque non equulem sine acie hoc, inquam, a pavone fit sed cum ad amanduin pronus sit, dile in a se seminam allicere cupiens, no sese pacto exorarat. Videsne is manu indicavi, iuxta pinantu seminam illam Et nunc ni pulchritii nem suam, pennarum id licet privum, spectandam proponit. Saneque pavonis pretitum hoc alio quovis longe flori sitis est in eius enim pennis vel iurum nascitiar, cingitur autem orbiculus au-ruus orbicillo in pureo, ita ut ociatum efficiat in pennis. XVII. Tum Satyriis cognita orationis meae sente tia, quo mini esset, uius coeptum sermonem longius proinducerem Tana laten patet, in*yt amoris vis, ut avia
76쪽
τρυτο γαρ ου Θαυμαστόν ἐπει και αυτος ἔχει πτεροναλλα και ἐρπετων κα Θχρων καὶ υτων. ἐγω σὲ δοκωμοι καὶ βων ἐρα γουν ἐμαγνησία, λίθος του σιδηρου καν μόνον ἁ και Θέγη, προ αυτην Ἀκυσεν ωσπου
ἐρωτικον ἔνδον ἔχουσα πυρ. και μη τι τουτ εστιν ἐρω-
σης βου και ρωμενου σιδηρου φίλημα; ΓΙΘ των φυτων λέγουσι παῖδες σοῖων, καὶ μυόον ἔλεγον τον
λογον εiναι, εἰ μη παῖδες ἔλεγον γεωργων ο δε λογος αλλο με αλλου υτὸν ἐραν τω A Oeίνικι τινερωτα μαλλον νοχλειν λεγουσι δε τον μεν αξξενήτων φοινίκων, τον si Θηλυν ο αρρην οὐ του Θηλεος ἐρα, καν χηλυς ἀπωκισμενος - τη της φυτείας στάσει, ο ἐραστης ο αρξην αυαίνεται συνίησιν οὐ ο γε - γος την λύπην του υτου καὶ et την του χωρίου πε-bus etiam ignem uni uat Non avibus solum, inquam. hoc enim non nuriam. qitoniam ipse alariis est; sed etiam
serpentinus, Qquadrupe scitis, istantis, atque in mihi quilaeiri videriir, etiam laxis Fereum eniti magnes amat, si modo videat, tangatve ad se trahit, quasi amatoriam in se flammana contiri mi. Id vero an non est ainantis saxi, auliae amati serri oscillatio Qtiod ad plantas attinet, philosophorum sententia est, quam plane ia-l illosam putarem, nisi ei agricolae substrinerent, plantas alterana alterius amore capi atque ex iis molestiorem eum palmam sentire. Aiunt enim, cariam alterum marem, lamnam alteram esse. arena igitii sentinae de serio teneri. Ac si contingat feminam procul ab eo consera, marem amantem arescere. Quam ob rem agricolam plati desulemuni intelligentem editiore loco inscenso displi
77쪽
σον πτορθον γάρ του Θηλεος φοίνικος λαβων,, τηντο ἄρρενος καρδία εντBησιν, και νε υξε μεν την
- του υτου το δε σωμα ὰ ποθνησκον πάλινανεζωπυρησεν, και ξανεστη, χαῖρον tam ν της ερω- μενης συμπλοκη και τουτό ἐστι γάμος υτων.
ιη Γίνεται δε και γάμος ἄλλος ὐδάτων διαποντιος. και σπιν ὀ με ἐρασπης ποταμος λῖειος η δ ἐρωμένη , κρην Σικελικη διά γά της θαλάττης ὐποταμος, δι πεδίου τρέχει ηδ υκ ατανίζει γλυκυνερασπην αλμυρο κυματι σχιοεται σε αυτ ρεοντι,κά το σχίσμα της Θαλάττης χαράδρα - ποταμῶ γίνεται και τι την Ἐρίθουσαν ούτω τονἈλῖεῖον νυμ-cοστολει. οταν οὐ ν των λυμπίων εορτη, πολλοι μεν εἰς ας δίνας του ποταμοὶ sιασι αλλος ἄλλα δωρα ου εὐευς προς την ἐρωμένην κομιζει. και ταυτα ἐστω
re auam in partem sese i Enet, inclutatur enim amatam seminani versus is cognitae illius aegrarii lini medelam adhibere. Feminae enim sui culo sumo in maris cor inserere iraque eius antiniim recreari, corpusque moriens excitari, ac reviviscere amatae complexu celectatum. Atque liae nuptiae plantariun sunt. XVIII. Astu etiani aqinicitii Alphes fluvii amantis, Arethusae sontis amatae connubium Fluvius per mare non aliter, quam per terras, ueritat nec dulcem eius aquam salso fluctu mare iiMisit sed discedu , ac praeter- latiunt fluvio cliscessus ille alvei usum praestat, eoque pacto ad Arethulam Alplaeus leollacinir. In quinquennali autem Olympiae celebritate multi, alius alias res in fluvii vortices latinittunt quas ille id amatam statim deseri; G-
78쪽
αλληλοι συνελθεῖν, ο μεν εις τον ιγιαλον ἐλθων --
ρίζει προς την Θαλασσαν, σμυραι' σύμβολον η ὁ
γνωρίζει το συνθημα, και ἐκ των κυματων ' αναδυε- ται. λά - εὐθέως προς το νυμῖίον πχεται οι- δε γαρ λιβανατον ἐν τοις οδουσι Qέρει ἀλλ' ανει- σιν εις την πετραν, και προμένει τον νυμῖίον καθάραι
que fluvii nuptialia dono stitit. In serpenti is non solum Hiis in sed etiam siversi generis, aliud amoris arcanun invenitur . an vipera terrestris serpens inaraenae in mari lemniis amore flagrat. Est alitem muraena torna aui- leni serpens, usu vero piscis. I ciam congressi voluiit,inas in litore consistens, a mare versus sibilans, muraenae signum dat. Illa, eo cognito, ex undis egressitur non tamen ad sponsu in ciuilis dent morti seros ne cognoscit, statim properiit veriam scopulo aliquo constenso illic tantisper cxspectat, dum ille ore venenum eiecerit. In
79쪽
το στομα -ουν - τοτεροι προ αλληλους
βλέποντες, - πειρώτης ἐρασπης ξεμέση της νυμ-φη τον Oόβον, η δεἰ μένον ζΠ τον Θάνατον χαμαὶ,
τοτε καταβαίνει της πετρας, και εἰς την πεiρον ξηροχεται, και τον ἐραστην προπτύσσεται - ουκέτι φοβεῖται - φιληματα. ις. αυτα λέγων ἔβλεπον - την κορον, πως εχει προς π α Οασιν την ρωτικην η δε πεσημαινεμ εν ου δω ακουειν του κάλλος αστράπτον του
το - του σωματος κάλλος αυτης, προ τα του λει- νος ριζεν ανθη ναρκίσσου πιν το προσωπον ἔστιλ- πε χροιαν, ροθον σε πιετελλεν - της παρειας, ιον ε
στρυχουμεναι μαλλον εἰλίσσοντο κιττου Τοσουτος νterim continentis incola amator, insulae habitatricam ta muria sese, naen plantiir. in primum igitii amans meri sponsam litteravis, illaque venenum humi piraiectum vitiet, e scopulo in continentem delabinir amantemque complectinir, oscillationes eius minime amplius verita. XIX. Haec dum commemorarem, quonam naculo Leucippe amatoriam hanc narrationem auisiendo mereriar, observabam quae sane non illibenter aiulire se subvulicavis. Ceteriin pavonis exinuam illam formam Leucippes vultus longe superare nisini visus est quippe citius pulcncinuis clina prati floribus certabat. arcissi enim in si on- rosarum in genis color renidebat, octilorhitri sulgor violarum splendorem inritabatur capilloriina cincinni laedetae contorsionibus implicatiores cernebannit . Ac tale
80쪽
μαυτον της μυθολογίας, ο δε τι μοι τας -ορμας
παρεσχεν και μετα μικρον του δείπνου καιρος ην, και πάλιν μοίως συνεμίνομεν. erat , Mod illi riacies pretitiam referebat. Non tituli autem post illa illi it pullandiae enim cithariae tempus
eam invitaverat nec tanam mihi non a si vitatatur, utpote rae meis in ociis imaginem silan cisiisdem re- siquerire. Satyriis autem at pie ego nosmet ea ratione minio commendabamus, quod ipse labulas naimissem, ille narrandi occasionem praebuisset Paulo post coenancti tempus venit. Priorem itaque in nimium,irsus acciabuimus.