Artium scriptores

91쪽

testimoniis longe praeserendus auctor et sane cnm haec ex alictoritate sola sint pondei anda, nisi alia vel Λristotele inaior Obstaret auctoritas, a vulgata illa sententia discedetis Periclis

1 aliones exstitisse credi domni nunc ut eandena pietini nul1nlis nius irisistetim Viani naxini lite iove Plato tostis locuples,

qui Pnaeilriin pag. 62. ita lomienteni pa oducit σύνοισθά που και αντὼς οτι ι μέγισxον δυνώμενοί τε και σεμνότατοι νταῖς πόλεσιν αισχύνονται λόγους τε γράφειν καικατ αλε i πειν συγγράμμα et α. αὐτῶν δόξαν φοβούμενοι του πειτα χρόνου μὴ σοφισταὶ καλῶνται id, Periclen intelligenduin esse et sonsus flagitat et in scDoliis nota-tiina refutat iidem Socrates nae dii dictuna, φισμάτων lamian auctor es, at noc ipsuri ad Periclem petetinet de Pio

Pluta hiis pag. 604. Reish εγγραφον ἐν Ουδεν ἀπολελοιπεπλην των ψηφισμάτων. is silmilia in Protagora Iam

si quid ille scriptum reliqDissct nocinendacii a teretur Plato haud dubie Omniviri maxime cavisset Thucydidi si Periclis oratio functaris liliani ille Pretiescns recitatan λItasse aii verat, o lita esset ca ad Vectum ab oratore composita, ne alienis iam satis notis sua immisceret, inseremia crat; at haec et ingenio et dicendi rationi Thucy Iuli tam apta est ut nerminem Fi eius esse neget sere existimem. 'ua quurn non sint, iam PIO nodo Aristoteles curri nisconveniat Plaeremtum; non inittemium nilosopnum non inirginit Periclis lociam eiusque Vori a , Variant eniim asscire, sed met noram solam Pulcro illo usitatam ait IaIi, 'uvii aut suido translatam alit Ilio 1 laaud scio an sit Veritis, cx libi Oillitis actatis rhetorico ibi talia notata invenit, Antiphontis vel alius suinptaui suis inandavit scriptis Aristotcles sic et alia

κατόπτεσθαι καὶ τοῖς Βοιωτοῖς προ αλληλους μαχομένους, et III, 10 pag. 186 κα Περικλης την ἴγιναν ἀφελεῖν ἐκε- λευσε et βημ του Πειραιεως et III, 18 pag. 211 οἰον Περικλῆς Λάμπον επηρετο περ της τελετῆς των ζς Σωτείρας ιερῶν εἰπόντος δὲ υτι οὐχ υἱόν τε ἀτέλεστον ἀκούειν,βρετο

. - ε

92쪽

gula apophlegmata, de PQIiclo servata. Iarorminii runt Orationes ab laetorii us posteriori ni exercitationis causa et Oratae Vel sine auctoris nomino naiticuantiir, uno factum ut alii ipsius criclis, Nicia aliorii naue esso silia ors dirent; sunt entiae nomini ad artis Praecepta sicino saepius apud Ier- iogenem et Selioliastas leguntur. Alcibiades an scriptormin sit adnumerati lii Ox lini nec ne equidem nescio nullialienius pag. XXXIX. qua dicit de Sopatri loco, vix ipse crediderit, alia melior ratio Ara emosincne hausta est sed huic quoque non militum esse tribitendum es solemnem esse somniilantia φασι recte iam nuti-anannus ad Iulian pag. 80 vidit ipse orationcs non exstitisse Consens Fortasse vero sed cum mora sit coniectura necisue COIIlImria opinio possit resutari si inui vani illius hominis ingenio scripta non inepte conveniant, Ioni ut incertain in medi relinPiainus. Hos duos uamvis nilii ad nostruin iaciunt finem me in

transitu tetigisse ignoscant octoios illud de Periclo inuniis

certo erat Ostentandum. Itaque Mnsi Est utilii Siculoriam schola Athenas venisset, apud Graecos Sopnistarum opera ars oratoria sensim emersit, a sicut Vellent, Piod uiaxini voleDant, persuadiro, ut in dicendo essent eno Versati, primini oratin iuul lagitare tuae. Omnino Graeci sopnista es vios viximus et alii minus noti recte Et dilucide elo*1 stia let,ant, et si uno vocaDido omnia OmΡrenen lainus, Graeci ορθοέπειαν, Siculi ευέπειαν DIUOra . nant, scd posterius iam latius erit demonstrandum. Diximam inniuin gloriam facultate sua Iolienu assecuistus est Gorgias Barniantidis ultus, discipulus Tisiae, Piem tuimΡrimum cum legationem in patriae suae auxilium ousisset Athenas Venisso Diodorus XII, 53. Ioco noto et memorandi nis e Dis tostatur;

Ἐπ ἄρχομοςEυκλεους ... κατὰ Σικελίαν Αεοντῖνοι παλκιδεων μεν οντες ἄποικοι, συγγενεῖς ὁ ληναίων ετυχον υ Συρακουσίων πολεμούμενοι πιεζόμενοι δε τρο πολεμφκαὶ διὰ την περοχην των Συρακουσίων κινδυνευοντες αλ

ναι κατὼ κρατος, ζεπεμψαν πρέσβεις εἰς τὰς Ἀθήνας ἀξιουν- τες τον δημον βοσμαι την ταχίστην καὶ την πόλιν εαυτῶν

93쪽

ε τῶν κινδυνωνένσασθαι hi δε των πεσταλμένων ρχι

ωντας ευνυεῖς κα φ ι λολυγους, διαφέρουσιν ἀντιθέτοις κα ὶ0οκάλοι- α παρέσο ις και μοι τελευτοις re τισιν τέροις τοιουτοις α τότε

μεν δι το ζένον et ς κατασκε της ἀποδοχῆς Iξιουτο, νυν δε περιέργειαν ἔχειν δοκεῖ και φαίνεται κατ αγέλαστὰ, πλεον ήκις και κατακό μω ς τιθέμενον τέλος πείσας τοὐς 'Aθηναίους συμμαχqσαι τοῖς -οντίνοις Ουτος μεν αυ μασθε ἐς εν ταῖς Ἀθηναις επὶ τέχνθ ρητορικὴ την εἰς Λεοντίνους πάνοδον ἐποι

Idem supra in Prolegg. ad Hemiogenen iam vissimus quem Trailus semiitur sopnista apud Monteialc BD. Coisi pag. b9 a 'iodoro tamen qui Gomani donitu revertisse nareat, au- Iulum liscedens: οὐδἐ Γοργιαν Ἀθηναῖοι κατέσχον καὶ τους εαυτῶν παῖδας παρέσχον αυτφ μαθησομένους L eg tum ut ii effecisset cives suos ipse certiores faceret, in

Λ idem Gor gias Suidae Periclis licitur praeceptor, Pnil stratus loque Gorgiam a Periclo sene visituri fuisse musi tiliae minime oonaerent illo enim anno, in . ILXXXVIII, 2. Pericles vita iam decesserat. Uesselingitis ad Diodori locumili sit illiti leni ut tolleret Gorguini iam ante illus ter 1pus AtlIE-nas suo ei laetum videri si ij. Ita duduin sensit Gesolitus neatrinnetomani I, 6. SuDscrit,u Bunnhenius de Antipnonte pag. 798. Reish et Verissimum hoc esse ex ipso collio nilostrato pag. 493, Gomani nam ante Ainenienses contra Persas incitasse et eos riti in pntio ita 'ἔilii nititia cecidisserit oratione sun eum decorasse, quam vulgaris nunc est sententia, inoris imite. tom. II pag. 46.mari. Sed prius illud Philostratum dubium

narrare

94쪽

narrare omiserunt docti dicit enim pag. 402 διαλεχθεὶς auo Ἀσιν ηδη γηράσκων εἰ μεν - των πολλῶν ἔθαομάσθη, ουπω Θαυμα ὁ δἐ οἶμαι καὶ τους ελλογιμωτάτους ἀνηρτήσατο Κριτιαν ι ἐν καὶ Ἀλκιβιάδη, νέω ον τε Θουκι- δίδην ὁ καὶ ΠEHOEA δη γηράσκοντε Ergo

ipsius est coniectura non magni facienda ac pio de Thucydide almae de Pericle. Alteram Io Hulinhenius licit Gorgiani in pugna Salaniani occisos laudasse niaxi nil sane esset momenti, sed ut taceam temporiana rationes non Dene convenire ' nevereum vitiloen de illo praelio apud nilostratum exstat et Donus vir loco levissime inspecto sint ipsi confinxit')3, 1od ut omnes videant, en Pnilostrati verna, pag. 493

ὁ δε 'OAYMIKOΣ λόγος περ του μεγίστου αυτῆkω- λιτεύθη στασιάζουσαν γαρ την Ἐλλάδα ορῶν μονοίας σύμ- βοολος αὐτοῖς εγένετο τρεπων in τους βαρβάρους καὶ πείθων δεια ποιεῖσθαι των πλων μὴ τὰς αλλήλων πόλεις, αλλὰ την των βαρβάρων χώραν. δὴ mTAGIOxo διῆλθεν Ἀθήνxσιν Ωρηται μενεπὶ τοῖς εκ των πολέμων Γ πολεμίων id πεσούσιν Ους οι Ἀθηναῖοι δημοσια ξδνεπαίνοις ε2αφαν, σοφία δε περ νάλλου σῖ ξύγκειται, παροξύνων τε γαρ τους 'Aθηναίους επὶ Μήδους τὸ και Περσας, καὶ τον αυτὰ νουν του λυμπικρο

αγωνιζόμενος πω μονοιας ἐν της προς τους Ελληνας ουδεν διῆλθεν, πειδὴ πρους 'Ast ναχης ν αὐχῆς ρῶντας η οὐκ ἐν κτήσασθαι μὴ το δραστήριον αἱρουμένους, διετρεψε

δε τοις τω μδικῶν τροπαίων παίνοις, ἐνδεικνυμενος

li Apud Photium pag. 486. D. iiiiiis Iocus revera eorruptus vialetiir etrari de Antiphonte dicitur: o δε χρόνος ν καθ' ινηκμαζεν, ἔν διαπέπρακται τὰ Περσιαλο λιν προτερον T. ρ- νέου του σο ισἔ οὐ γεγονώς Bulanlionius ile Antipli pag. 797. ex Pseiuloplut ὀλιγ νεωτερος tori igit lenius et probatulisis fortasse γεγονότος ausereniti casu. εβ Errorem ut nune video, notavit Ianimans i. t. pag. 12 not. X. nihil tempore ex Philostrati vectis concludi posse monens Ividetur tamen Gorgias quem postea Athenas denuo venissenu P a n traditur, non multum Post adventum illas orationes habitiisse, quo et Platonis Pro oras dictus fingitur. S συναγωγ τεχνῶν. b

95쪽

αυτοῖς τι τὰ μεν κατὰ των βαρβάρων τροπαῖα υ μνους παιτεῖ, τὼ δἐ κατὰ Ἐλλήνων Θρή, o si in

Tanta igitur historiae cognitione erat nutini enitas, ut iam tum Graecos inter se factioni Dus, veluti in Dello Peloponnesiaco de vi ni serino est, divisos et Ainoniensos communis capessendi inperii cupidissimos circi Bai a noDis accidit fortuna ut liuius epitapnii ragmentum quod optime laetoris docet rationem dicendi, insta adscriDendum ex clioliis in

Hei mogenem redderemus.

Quid si Gorgiani initulliani suisse Periclis praeceptorem

luculent sirenai e possumus auctoro Platonen dico qui Italis oratorinus multas prata iis altilitOIuni oDtunderent aures iactantiDus siguras, sanum opponit Periclena quem si e mortuis reVi- Visceret, inanes nas res rei sumi in illosque non rnetoricen, sed viae hanc praecedant arier invenisso licturiin Psse I O-

nunciat 7 . Periclein si a Gorgiae sive iuvenis sivo sonox disi iplina usus esset, nae vel sina ilia dicor potuisse piri Platonem loceri velini aut ille contraria et salsa ilicet o aut Plato errorci nullo tota excusan mina corianaisisset. In ano certissi nauti lio os argumentum non Inod Gorgiam Pericloin non erodisso, sed elovientiam Siculam tunc Atlaenis prorsus

τε καὶ μου ιδ ιδ η και υσέα πεβάλετο sed verius seudo. Plut pag. 39. Huit sitiIae neutrit m ex eodem alictor haec sua descripsisse docent τον δὲ πανηγυρικόν ἔτεσι δέκα συνέθηκεν, ων με πιενηνοχέναι ἐκ του Γοργι υ του εον Σίνου και

υσίου. mul si illae Gorgiae orationes superessent, optirnas indo Isoerati sententias repetita aspiceremus. 3 id Plat Pliae trita pag. 85 se l. hy.

. . . . .

96쪽

suisse ignotam Piod alius Dorie sonat apud Platonem locus 'Aliun huic adiungant auctorem non leveni, Timaeum, do*1 Dion ustiis Halicam in sesiae iudicio pag. 458. Reisti.

ηψατ ει και τῶν Ἀθήνyσι ρητόρων ξ ποιητική τε και τροπικὴ φράσις ως μεν TIMA IO φησι Γορθά, αρξαντος ἡνίκα layήναζε πρεσβεύων κατεπλήξατο τους ακούοντας ἐν τῆ δημηγορία, ως δέ ἀληθἐς χει, ὁ και παλαιότερον

ἀει θαυμαζόμενος Θουκι δίδης του νομα δαιμονιώτατος των συγγραφέων ἔν τε του πιταφίο κανεν ταῖς δημηγορίαις ποιητικ κατασκευy χρησάμενος εν πολλοῖς ἐξήλλαξε την ρμηνείαν εἰς ονον ἄμα και κόσμον ονομάτων ἀζyέστερον.

Μire Timaeo fidem derogat Monysiiis sub Delli enim finem vi suos Dros elabor tua Thucydicles, Gorgiae doctrina diu nullium me eria vulgata. tami Dionysius ipse nuic opinioni non multum trituram videtur Dum alii, Goliani principem fuisse fateatiar . Est locus aptu Scnoliastam Hermogenis pag. 378. lignus ii adscriDatur os με προ ημῶν 'γποιητικὰ μεν ξργουνται τον πεποιημένον καὶ πιτηδευμένον λόγον προς τὰ τοιούρδε του ἀκούοντας καταστῆσαι, ως Ου ποι τικὰ δὲ και γαρ τὴν σ'Wαρνησιν του ρηττ προς- τίθεσαν, - ἐπιτετηδευμενον μεν, μὴ μέντοι δοκούντα. α ιεινον Moo 'Aλικαρνασσε Λιονυσι επομένους ποιητικὰν ἐν λόγον φάναι τυν τροπικ τε και μεταφορικῆκαι διθυραμβώδει συνθηκy συντεθειμένον, ποία η ΓυμTIO του ρήτορος φράσις πρῶτον γαρ κεῖνος, ως φησιν ὁ Ἀλικαρνασσε ἡ ἐν se περ μιμήσεως, δε ρακτήρων και συνθεσεως νομάτων' , τὴν ποιητικὴν και διθυραμβώδη λεξιν εἰς τους πολι- lat. Hippiasmaior pag. 411

' mod Monae. VIII. προοιμῶν om. Aidus et quocum semper eon. sentit Cod Monae CCCXXVII. sidoni oni μὲν et ως desunt item verba καὶ ναρ - προςετμε- ex cod. VIII suppleta maiinfra hane sententiain omittit scriDe - ποιητικὰ δε λόγονευρυθμίας H, Iegendunt ἄλλ' oti οὐ ποιητικόν. Aldus eum altero eo die δ ιονυσιος , eode apud orellium

κτηρων.

97쪽

γαρ υτω τινες γραφουσιν, αλλ υ ποιητικὰν τον ευρυθμίας

με και αρμονίας μαλῆς κατειληφότα κατὰ περίοδον καικωδε ε απηκριβομενην σύνθεσιν τὴν δε γε διθυραμβώδη καὶ ποιητικὴν συνθήκην κιστα ζηλώσαντα ta τίς ἐστιν του Ἱσo ράτους φράσις περ η και is ιονυσιο εν τυπρώτφ των χαρακτήρων δέ πως λεγει pag. 38.

ετ γε μὴν εν τυ περ ι μιμήσεως φησὶ τι TOPΓΙΑΣ μἐν τὴν ποιητικὴν ερμηνείαν μετήνεγκεν ς

λόγους πολιτικου ου ἀξιωνώμαιον των ρήτορα τοῖς διώταις εἶναι Arara δε του ναντέον επωλησε τὴν γαρ φανεραν πασι και τενδι με νην λέξιν ζήλωσε εγγιστα νομίζων ε ιναι του πελσαι των διωτῶν κοινὰν της νομασίας, αἰ

G6rgias cum Praestantissimus haberetur orator aliud lisPIEinvenisset IlIOrlini gloria non sinus esset clara discipulos, Pericles a ue a recentioribus, seu ut Gorgiae augeret famam s. M Mevi innotesceret oratoII Praeceptor, Omm

Oratione sita, Ainenis in VEI'lia fecisset, eum D iniunt in eoncione peribulisse animos, uno pronuntiant Me scripto re Piod a Veriam, Orgiani novo ante ineniensibus non audito In DI E in ut uni fuisse ponatur. Miui et qualis eius eloDentiae Iae ii tore tantope Ie Onan ove it ratio fuisset, Veteres at notaverant. Au laciores metapnorae ultiIIn ea frePientatae, niinia poetariam licentia in suam translata regi

nem, esseminata quaedam et linieris dulcis lectio, peregrinari inusitata 'ecta, interituri Athenis fortasse ne intellecta 1idern ininu, liciis figuramini usus quilnis iam dicta denuo dicerentur, tales teliciae et festivitates usque redeuntes Veluti Sicula mensa multiplici instructa diluin et voluptatur genere, 8s mons Naeclinas de Choerilo sanito pag. 21 seq.

98쪽

λάβωσιν εlσελθόντα διαπειρώμενον τῆς των λογων ρωμης, ταράττειν και κυκῆν τοῖς ἀντιθέτοις τοι πέρασι, τοις παρισώμῶσι, τοῖς ἀπλανέσι τοῖς μεγέθεσι, νουβιστίκως, 'Prodici autem πιδείξεις eatas eleg nisi Mistem viae,sius et reqte collocatis, io siqui minus cura se videntur, ne dicam paucis tantum Momia scilicet Gis . . solvendo essent, patuisse, poetico tamen vestitii nitidoque colore 1o Gorgias suas dicitur omasse oratione , omnino destitutae erant. Haec ex Siculorum poes vias haeressitate in eloque vitiam traducta a Gorgia et vii nunc comitati sunt, Tisia, olo aliisque, Iiniis Athenas deportata mutos ae eo In poetas ut nanc aevi alvis illam sivi Vindicarent alliciebant. Talia granddovia vulgus ad plaudendum inprimis concitant eoni in iis 1am certa argumenta persuadendi habent vim. De poetarum dictions in o ratione soluta piae dicit Miastoteles Bliet III, 1 pag. 163. si non mole Prensis, Vera sunt:

με de οἱ ποιηται λέγοντες ευήθη διὰ την λέξιν δόκουν πορίσασθαι - νδε την δόξαν, ιὰ τουτο ποιητικὴ πρώτη γένετο οἷον η Γοργιον και νυν ἔτι οἱ πολλοὶ

των παιδευτων τους τοιούτους- νται διαλέγεσθαι καλ- λιστα τουτ de υκ στιν, αλλ ετέρα λορου και ποιγεως

λέξις ἐστι δηλοι δε τὰ συμβαῖνον sud γαρὰ τὰς τραγωδίας ποιουντες ἔτι χρῶνται τον αδ ν τρόπον αλλ' σπερ και ἐκ των τετραμέτρων εῖς τὰ ἰαμβεῖον μετέβησαν δια,3 F λόγω.

τουτο των μετρων ὁμοιότατον εἶναι τωὐαλλων, ου, καὶ των νομάτων ἀνήκωιν - παρὰ την διαλεκτόν εστιν. Exsimi quaedam singulae lectiones sinus Gorgias usus esse ducitur apud Aristotelen Rhetor. III, 3. Pag. 169. τὰ Mψυχρὰ εν τέτταρσι γίγνεται κατὰ την λέξιν, ἔν τε τοῖς διπλοῖς ὀνόμασι, ola amo saNτὸν πολυπρόσωπον ουρα ν δ της μεγαλοκορύφου νης και ἀκτὴν ἡ στενοπόρον και TOPHAI νόμαζε πτωχή μονσος κόλαξ,

99쪽

κ. τ λ. terrum apud Aristotelent ag 1 71. και τι τεταρτοντο ψυχρον εν ταῖς μεταφοραῖς γίγνεται . . . ola I OPTIA χλωρὰ καὶ ε μαιμα τα πράγματα συ δε ναυα α αἰσχρῶς με ἐσπείρας, κακῶς δἐ θερισας ποιητικῶς γαρ αγαν . . . VP rem Y εις την χελιδόνα επε κατ αυτου πε et ομενθ φζκε το περίττωμα, ἄριστα των τραγικῶν

εἶπε γαρ ἰσχρόν γε ω φιλομηλα ορνιθι ἐν γὰρ δ

orationil iis supra tali latis suinpta videntur. s o lice Monac. VIII sol. 42. verso Gorgia exstant dicta laesi is alictor esset, eum suae aetatis oratores non mullum lavi ameos lenite erat Γοργίας ὀχοrωρ ἔλεγε του φιλοσοφίας μεν αμε- λοὐντας περ δε τα ἔγκύκλι μαθήματα γινομόνους μοιον εῖναε

100쪽

Gorgiarn pag. 339. ML. χειρουργημα καὶ κύρωσις ου Αρηται, α δ λέξεις Drem εγχώριοι εοντῖνος γαρ . et aut infra σκόπει ς κυρος εἶπε Πλάτων, ου κύρωσιν καθὰ Γοργίας.

Conseras Catonis vel aliorem eiusdem aetatis si agmentii niae dispersa ex orationinus se vantur cum Cicer nis illa pro Μilone et iantam elocutionis varietatem inter hos invenies, tantaIn inin o maiorem inter Graecos et Gor gian suisse certum est. Pilla O in anus pag. 165. Muriis ad ornandam et iasi pingendam orationem accommHIatas missius princeps Gorgias Lleontinus, sed sine inulo usus sit, exponens non minus quam cluatilior viginti, traiarum n axin a ceri pars turn a In usu frequentata emat, enumerat. Sed etiamsi eius generis avidior eo me intemperantius aDiIte Datiri si non ulsique tamen Gorgiam puerilem fuisse putandiis est. Legitur quidem apud Dion usiun masse. Ι Isaei iudicio pag. 365. ton . VII. Reisll.

Ι ΟΡΓΙΑΝ ἐν τον Αεοντῖνον ἐκπίπτοντα του μετρίου καὶ πανταχου παιδαριώδη γιγνομενον ρῶν sed inmodico

Bossiciano supri scriptum est πολλαχού iod Reifido sinistra renitente reponendum est, ipsitis enim Dionysii est dictio, non a sedulo quotam profecta lectore; nam de issia iudicio

pag. 458 idem Dionysius δηλοῖ δε τούτο DPTra τε Aεοντῖνος εν πολλοῖς πάνυ φορτικην τε καὶ πέρογκον ποιῶν την κατασκευὴν καὶ ου πόήρω διθυράμβων εμ α φθέγ- νόμενος καὶ τῶν ἐκείνου συνουσιαστῶν οἱ περὶ Λικύμνιό ν

τε καὶ Πῶλο, Hac ipsa sunt illa supra pileisia vocata; πανταχου si dessisset Dionysius, non γιγνομενον sed οντα

erit scrinendum.

Apologiam Palamedis Gorgiae esse iam Fulvius Ursinus vir in paucis e litus addimitabat de Helenes vero encornio

nostra quae sit sententia, hac occasione data enodemus. Unus Tor ιι νησι ηοσι ι την Πηνελόπην ἔ-οντες in θε απαινίσιν αυτῆς ἔμιγνυντο δ αδεῖς τους ph τορας ἔφη μολυς εναι βατράχοις τους μὲν γαρ ἐν υδατι κελαδεὶν του δὲ ἐν τῆ ,s id Ciceronis orator cap. 52.s' Cons. Fanrie Binlioth toni II pag. 804. Hari. Beisve Orat gr. toni VII pag. 365. IVolfi Protegomena ad Hon dira m Pag. I.I. et LXVI