GĒrwtikŵn lógwn suggrafeîs@. Erotici scriptores Graeci, recogn. R. Hercher

101쪽

νεανίσκος καὶ αυτος παρεστὼς 'ἐγὼ ταυτ αν ἐδείκνυν' ἔφη τοσαυτας ἴβρεις ἐξ ερωτος παθών V Καὶ 2τι πέπονθας' εἶπον, Πωγαθέ; και γὰρ ὁρω σε την ὀψιν ου μακρὰν ὁντα της του θεου τελετης' V η-5 νος ανεγείρεις' εἶπε ' λόγων ' τα γαρ ἐμὰ μυθοις ἔοικε V ΠΜη κατοκνησης, ω βέλτιστε' ἔφην, ' προς του Λιὸς καὶ του 'Ερωτος αυτου, ταυτy μἀλλον ησειν, εἰ καὶ μυθοις ἔοικε ' καὶ ταυτα δη λέγων δεξιουμαί τε 3αυτον καὶ ἐπί τινος αλσους ἄγω γείτονος, ἔνθα πλά- 1ο τανοι μὲν ἐπεφυκεσαν πολλαὶ και πυκναί, παρέρρει δὲ Γδωρ ψυχρόν τε και διαυγες, οἷον απὸ χιόνος ἄρτι λυθείσης ἔρχεται. Καθίσας ουν αυτον ἐπί τινος θώκου χαμαιζηλου καὶ αυτος παρακαθισάμενος Πωρα μοι' ἔφην 'της των λόγων ἀκροάσεως ' πάντως δ'

io ὁ τόπος ηδυς καὶ μυθων ἄξιος ἐρωτικῶν. Ο δ' ἄρχεται του λέγειν ώδε' ἐμοι Φοινίκη γέ- ηνος, Tυρος fηJ πατρίς, ὀνομα Κλειτοφῶν, πατηρ Ἱππίας, αδελφὸς πατρὸς Σώστρατος, ου πάντα δὲαδελφός, ἀλλ' ὁσον ἀμφοῖν εἷς πατηρ ' αἱ γαρ μητέρο ' ρες τω μὲν ην Βυζαντία, τω δε ἐμω πατρὶ Tυρία.

Ο μὲν ουν τον πάντα χρόνον εἶχεν ἐν Βυζαντίω ' πο-

λῶς γὰρ ὁ της μητρὸς κληρος ην αυτω ' ὁ δε ἐμὸς

πατηρ ἐν Τυρω κατωκει. Tην δε μητέρα Ουκ οἶδα την 2ἐμήW ἐπὶ νηπίω γάρ μοι τέθνηκεν. Ἐδέησεν ουν ab τω πατρὶ γυναικὸς ἐτέρας, ἐξ ης αδελφη μοι Καλλιγόνη γίνεται. Kαι ἐδόκει μεν τω πατρὶ συνάψαι μῆλλονJ ημῆς γάμω ' αἱ δὲ Μοῖραι των ανθρώπων κρείττονες ἄλλην ἐτηρουν μοι γυναῖκα. Φιλεῖ δὲ τὁ δαιμόνιον πολλἄκις τοῖς ἀνθρώποις το μέλλον νυ- ad κτωρ λαλεῖν ουχ ῖνα φυλάξωνται μη παθεῖν ου γὰρ ειμαρμένης δυνανται κρατεῖν), ἀλλ' ἶνα κουφότερον

102쪽

δόκητον ἐκπλησσει την ψυχην ἄφνω προσπεσὸν καὶ κατεβάπτισε, τὸ δὲ προτοs παθεῖν προσδοκώμενον προκατηνάλωσε κατὰ μικρὸν μελετώμενον του πάθους την ακμην. 'Επεὶ γὰρ ειχον ἔνατον ἔτος ἐπὶ sτοῖς δεκα, καὶ παρεσκεύαζεν ὁ πατηρ εἰς νέωτα ποιη' l oc i4 σων τους γάμους, ηρχετο του δράματος η τύχη. πιναρ

ἐδόκουν συμφῶναι τη παρθένω τὰ κάτω μερη μέχρις ὀμφαλοs, δύο δε ἐντεsθεν τὰ ἄνω σώματα ' ἐφίσταται δέ μοι γυνη φοβερὰ και μεγάλη, τὸ πρόσωπον id ἀγρία, οφθαλμὸς ἐν α ατι, βλοσυραὶ παρειαί, αἱ κόμαι ' - ἄρπην ἐκράτει τη δεξιὰ, δἀδα τy λαιῆ.

Ἐπιπεσοῶσα ουν μοι θυμω καὶ ἀνατείνασα την ἄρ- πην καταφέρει της ἰξύος, ἔνθα των δύο σωμάτων ησαν αἱ συμβολαί, καὶ ἀποκόπτει μου την παρθένον. ibb Περιδεης πν αναθορὼν ἐκ του δείματοςJ φράζω μεν προς οὐδένα, κατ ἐμαυτὸν δε πονηρὰ ἐσκεπτόμην. Ἐν δὲ τούτω συμβαίνει τοιάδε. 'μ αδελφός,ώς ἔφην, τοs πατρὸς Σώστρατος. Παρὰ τούτου τις ἔρχεται κομίζων ἐπιστολὰς απὸ Βυζαντίου, καὶ ην τὰ 20

γεγραμμένα, τοιάδε ' Ιππία τω ἀδελφω χαίρειν Σώστρατος.

6 Ηκουσι προς σε θυγάτηρ ἐμη Λευκίππη καὶ Πάνθεια γυνη ' πόλεμος γὰρ περιλαμβάνει Βυζαντίους Θρακικός. ζε δη μοι τὰ ωλτατα τοὐ γένους μέχρι της τοὐ πολέμου τύχης.

θάλατταν ἐκτρέχει καὶ μικρὸν ἴστερον αὐθις ἐπανηκεν. αποντο δε αὐτω κατόπιν πολὐ πληθος οἰκετῶν καὶ θεραπαινίδων, ὼς συνεκπέμψας ὁ Σώστρατος δο1 post γάρ ' ἐξαίφνης

103쪽

καὶ πλουσία τη στολῆ. 'Ως δὲ ἐνέτεινα τους ὀφθαλ- 2 μοὐς ἐπ αυτην, ἐν αριστερὰ παρθένος ἐκφαίνεταί μοι, καὶ καταστράπτει μου τους οφθαλμοὐς τωι προσώπω. ιαύτην εἶδον ἐγώ ποτε ἐπὶ ταύρω γε - 3γραμμένην Σεληνην ' ομμα γοργὸν ἐν ηδονῆ ' κόμη ξανθή, το ξανθὸν ουλον ' ὀφρὐς μέλαινα, τὸ μέλαν ἄκρατον ' λευκὴ παρειά, τὸ λευκὸν ἐς μέσον ἐφοινίσσετο καὶ ἐμιμεῖτο πορφυραν, οῖαν εἰς τον ἐλέ-

is φαντα Λυδία βάπτει γυνή ' τὸ στόμα ρόδων ἄνθος ἐν, ὁταν ἄρχηται τὸ ρόδον ἀνοίγειν των φύλλων τὰ χείλη. Mς δε εἶδον, εὐθὴς ἀκψώλειν' lκάλλος γὰρ ὀξύτερον τιτρώσκει βέλους καὶ διὰ των, ὀφθαλμῶν ἐς την ψυχὴν καταρρεῖ' ὀφθαλμὸς γὰρ is ὁδὸς ἐρωτικω τραύματι. Πάντα δέ με εἶχεν ὁμοs, bἔπαινος, ἔκπληξις, τρόμος, αἰδώς, ἀναίδεια ἐπήνουν τὸ μέγεθος, ἐκπεπλήγμην τὸ κάλλος, ἔτρεμον τὴν καρδίαν, ἔβλεπον ἀναιδῶς, ἐδούμην ἀλῶναι ' τοὐς δὲ οφθαλμοὐς ἀφέλκειν μὲν απὸ τῆς κόρης ἐβιαζό-m μην, οἱ δὲ οὐκ ἡθελον, ἀλλ' ἀνθεῖλκον εαυτοὐς

ἐκεῖ τω του κάλλους ἐλκόμενοι πείσματι, καὶ τέλος ἐνίκησαν.

At. μὲν δὴ κατήγοντο προς ημῆς, καὶ αὐταῖς ὁ 5 πατὴρ μέρος τι τῆς οἰκίας ἀποτεμόμενος εὐτρεπίζει eta δεῖπνον. Καὶ ἐπεὶ καιρὸς ἐν, συνεπίνομεν κατὰ δύο τὰς κλίνας διαλαχόντες, οὐτω γὰρ ἔταξεν ὁ πατήρ αυτὸς κἀγὼ τὴν μέσην, αἱ μητέρες αἱ δύο τὴν ἐν ἀριστερῆ, τὴν δεξιὰν εἶχον αἱ παρθένοι. Ἐγὼ δε ως Ιταύτην ἡκουσα τὴν ευταξίαν, μικροῶ προσελθὼν ad κατεφίλησα τον πατέρα, ὁτι μοι κατ οφθαλμοὐς ανέκλινε τὴν παρθένον. Π μὲν ουν ἔφαγον, μὰ τοὐς 3

θεούς, ἔγωγε οὐκ δειν, ἐωκειν γὰρ τοῖς ἐν ὀνείροις

104쪽

κωνα καὶ ἐγκλίνας ἐμαυτόν, ολοή ἔβλεπον την κόρην τοῖς προσώποις, κλεπτων ἄμα την θέαν ' Msτο γάρ μοι ην το δεῖπνον. Dς δε ὴμεν απὸ του δείπνου, παῖς εἰσέρχεται κιθάραν ἀρμοσάμενος, του πατρὸς soἰκέτης, καὶ ψιλαῖς το πρῶτον διατινάξας ταῖς χερσὶ τὰς χορδὰς ἔκρουε καί τι κρουμάτιον λιγήνας υποψι θυρίζουσι τοῖς δακτύλοις, μετὰ τοsτο ἡδη τω πλήκτρω τὰς χορδὰς ἔκρουε, και ολίγον ὁσον κιθαρίσας b συνῆδε τοῖς κρουμασι. Tο δε ασμα ὴν 'Aπόλλων μεμ- νοφόμενος την Aάφνην φευγουσαν καὶ διώκων ἄμα και μέλλων καταλαμβάνειν καὶ γινομενη φυτὸν η κόρη καὶ 'Aπόλλων το φυτὸν στεφανουμενος. TOsτο μοι 6 μῆλλον την ψυχὴν ἐξέκαυσεν ' ἡπέκκαυμα γὰρ επιθυμίας λόγος ἐρωτικός ' καν εἰς σωφροσύνην τις ibεαυτὸν νουθετῆ, τω παραδείγματι προς την μίμησιν

ἐρεθίζεται, μάλισθ' ὁταν ἐκ τοὐ κρείττονος θ το παράδειγμα ' ἡ γὰρ ων αμαρτάνει τις αἰδὼς τω τοs7 βελτίονος ἀξιώματι παρρησία γίνεται. Καὶ ταυταπρος ἐμαυτὸν ἔλεγον ' ἰδου και 'Aπόλλων ἐρῶ, κἀκεῖ- Nνος παρθένου, καὶ ἐρῶν οὐκ αἰσχύνεται, ἀλλὰ διώκει την παρθένον ' συ-ὀκνεῖς και αἰδῆ και ἀκαίρως σωφρονεῖς; μη κρείττων εἶ τοὐ θεos

6 Mς δὲ ἐν ἐσπέρα, πρότεραι μὲν προς υπνον

ἐτράπησαν αἱ γυναῖκες, μικρὸν δὲ ἴστερον και ημεῖς, ab

οἱ μὲν IδὴJ ἄλλοι τῆ γαστρὶ μετρήσαντες την ηδονήν,

ἐγὼ δε την ευωχίαν ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς φέρων, των τε τῆς κόρης προσώπων γεμισθεὶς καὶ ἀκράτω θεάματι καὶ μέχρι κόρου προελθὼν ἀπῆλθον μεθυων 2 ἔρωτι. Ως δὲ εἰς το δωμάτων παρῆλθον, ἔνθα μοι ad

105쪽

44 AMAAEΩΣ ΟΤΙΟΥ καθεύδειν ἔθος ἐν, ουδὲ υπνου τυχεῖν ἡδυνάμην. Ἐστι μὲν γὰρ φύσει καὶ τἀλλα νοσήματα καὶ τὰ του σώματος τραύματα νυκτὶ χαλεπώτερα, καὶ ἐπανίσταται μὰλλον ἡμῖν ἡσυχάζουσι καὶ ἐρεθίζει τὰς s ἀλγηδόνας ' οταν γὰρ ἀναπαύηται το σῶμα, τότε 3 σχολάζει το ελκος νοσεῖν ' τα-της ψυχῆς τραύματα μὴ κινουμένου του σώματος, πολὐ μὰλλον ὀδυνα. 'μ ημέρα μὲν γὰρ ὀφθαλμοὶ καὶ ἁτα πολλῆς γεμιζόμενα περιεργίας ἐπικουφίζει τῆς νόσου την ἀκμήν, 10 ἀντιπερισπῶντα την ψυχὴν τῆς εἰς το πονεῖν σχολῆς '

ἐὰν δὲ ησυχία το σῶμα πεδηθῆ, καθ' εαυτὴν ἡ ψυχὴ

γενομένη τῶ κακω κυμαίνεται. Πάντα γὰρ ἐξεγείρε- 4ται τότε τὰ τέως κοιμώμενα ' τοῖς πενθοῶσιν αἱ λυπαι, τοῖς μεριμνῶσιν αἱ φροντίδες, τοῖς κινδυνεύ- 15 ουσιν οἱ φόβοι, τοῖς ἐρῶσι το πυρ. Περὶ δὲ τηνεω μόλις ἐλεήσας μέ τις ὐπνος ἀνέπαυσεν ολίγον. υλλ' ουδε τότε μου τῆς ψυχῆς ἀπελθεῖν ἡθελεν ο ἡ κόρη ' πάντα γὰρ ἐν μοι Λευκίππη τὰ ἐνύπνια διελεγνμην αυτῆ, συνέπαιζον, συνεδείπνουν, ἡπτό- 20 μην, πλείονα εἶχον ἀγαθὰ τῆς ημέρας. Καὶ γὰρ κατεφίλησα, καὶ ἐν το φίλημα ἀληθινόπι ἄστ ἐπει

δή με ἡγειρεν ὁ οἰκέτης, ἐλοιδορουμην αὐτῶ τῆς

ἀκαιρίας, ώς ἀπολέσας ἄνειρον ουτω γλυκύν. 'Aνα- 6 στὰς ουν ἐβάδιζον ἐξεπίτηδες εἴσω τῆς οἰκίας κατὰ 25 πρόσωπον τῆς κόρης βιβλίον ἄμα κρατῶν, και ἐγκεκυφὼς ἀνεγίνωσκον ' τοῖς δὲ ὀφθαλμοῖς, εἰ κατὰ τὰς θυρας γενοίμην, ἐπίλλιζον κάτωθεν, καί τινας περι πατήσας διαύλους και ἐποχετευσάμενος ἐκ τῆς θέας ἔρωτα σαφῶς ἀπήειν ἔχων τὴν ψυχὴν κακῶς. Καὶ ad ταυτά μοι τριῶν ημερῶν ἐπυρσεύετο. Ην δέ μοι Κλεινίας ανεψιός, ορφανὸς καὶ νέος, Tδύο ἀναβεβηκὼς ἔτη τῆς ἡλικίας τῆς ἐμῆς, ἔρωτι τετε-

106쪽

φιλοτιμίας προς αυτό, ῶστε καὶ Ἀπον πριάμενος, επεὶ θεασάμενον το μειράκιον ἐπήνεσεν, ευθὼς ἐχα-

αεὶ της ἀμεριμνίας, ὁτι σχολάζει φιλεῖν καὶ δοsλος ἐστιν ἐρωτικῆς ηδονῆς ' ὁ δε μοι μειδιῶν καὶ την

κεφαλὴν ἐπισείων ελεγεν ' Dp ποτε καὶ σύ μοι δου - 3 λος ταχύ ' Προς τομον ἀπιὼν καὶ ἀσπασάμενος και παρακαθισάμενος ' ἔδωκα' ἔφην ' ἁ Κλεινία, σοι δίκην τῶν σκωμμάτων ' δοὐλος γέγονα κἀγωρο υνα - κροτήσας οὐν τὰς χεῖρας ἐξεγέλασε και ἀναστὰς κατεφίλησέ μου το προσωπον ἐμφαῖνον ἐρωτικὴν αγρυπνίαν, καὶ 'ἐρας' εἶπεν 'ἐρας ἀληθῶς ' οἱ οφθαλμοί σου λέγουσιν 'Ἀρτι δε λέγοντος αυτοs Xαρικλῆς

4 ρυβημένος ' οἴχομαί σοι ' λέγων ' Κλεινία. Καισυνεστέναξεν ὁ Κλεινίας, ωσπερ ἐκ τῆς ἐκείνου ψυχῆς κρεμάμενος, καὶ τῆ φωνῆ τρέμων ' ἀποκτενεῖς' εἶπε 'σιωπῶν ' τί σε λυπεῖ; τίνι δεῖ μάχεσθαι; ' Καὶ ὁ πιρικλῆς γάμον' εἶπεν ' ὁ πατήρ μοι προξενεῖ, και γάμον ἀμορφου κόρης, ἴνα διπλῶ συνοικῶ κακῶ 'πονηρὸν μεν γὰρ γυνή, καν εἴμορφος ἐ' ἐὰν δὲ καὶ, ἀμορφίαν δυστυχῆ, το κακὸν διπλοῶν. 'Aλλὰ προς τον πλο6τον ὁ πατὴρ ἀποβλέπων σπουδάζει τὸ κῆδος ' ἐκδίδομαι ὁ δυστυχὴς τοῖς εκείνης χρήμασιν, Ἀαγήμω πωλούμενος V8 Mς οὐν ταῶτα ἡκουσεν ὁ Κλεινίας, ωχρίασεν.

Ἐπιπαρωξυνεν οὐν τὰ μειράκιον απωθεῖσθαι τον γάμον, τὸ τῶν γυναικῶν γένος λοιδορῶν. ' Γάμον

εἶπεν Πῆδη σοι δίδωσιν ὁ πατήρ; τί γὰρ ἡδίκηκας,2 ῖνα πεδηθῆς; Ουκ ἀκούεις τos Λιὸς λέγοντος

107쪽

46AXΙΛΛΕΩΣ ΤΑΤΙΟΥ 'τοις δ' ἐγὼ ἀντὶ πυρὸς δώσω κακόν, A κεν

ἄπαντες

τέρπωνται κατὰ θυμόν, εῖν κακὸν ἀμφαγαπῶντες 5 Aυτη γυναικῶν ηδονή, καὶ ἔοικε τῆ των Σειρήνων φυσει' κἀκεῖναι γὰρ ηδονῆ φονεύουσιν ωδῆς. Ἐστι 3δε σοι συνιέναι το μέγεθος του κακου καὶ ἀπ αυτῆς τῆς του γάμου παρασκευῆς. Bόμβος αυλῶν, δικλίδων κτύπος, πυρσῶν δαδουχία. Ἐρεῖ τις ἰδὼν το -

1ο σoῶτον κυδοιμόν' Aτυχὴς ὁ μέλλων γαμεῖν ἐπὶ πόλεμον, δοκῶ μοι, πέμπεται 'Aλλ' εἰ μεν ἐδιώ- 4της ῆσθα μουσικῆς, ἡγνόεις ἰν τὰ τῶν γυναικῶν δράματα ' νυν δε κἀν ἄλλοις λέγοις ὁσων ἐνέπλησαν μύθων γυναῖκες την σκηνήν. πιρμος Ἐριφύλης, Φι-

is λομήλας ἡ τράπεζα, Σθενεβοίας ἡ διαβολή, 'Aερόπης ἡ κλοπή, Πρόκνης ἡ σφαγή. υν το μυσηίδος κάλ- 5λος 'Aγαμέμνων ποθῆ, λοιμὸν τοῖς Ελλησι ποιεῖ ' ἀντο Βρισηίδος κάλλος 'Aχιλλεῶς fποθῆJ, πενθος αὐτῶ προξενεῖ' εὰν εχη γυναῖκα Κανδαυλης καλήν, φο -

20 νευει Κανδαυλην ἡ γυνή. I ὁ μὲν Ἐλένης τῶν 6 γάμων πυρ ἀνῆψε κατὰ τῆς Tροίας ἄλλο πυρ, ὁ δε

Πηνελόπης γάμος τῆς σώφρονος πόσους νυμφίους ἀπώλεσεν; 'Aπέκτεινεν Ἱππόλυτον φιλοῶσα Φαίδρα, Κλυταιμνήστρα δε 'Aγαμέμνονα μη φιλοsσα. N 725 πάντα τολμῶσαι γυναῖκες ' καν φιλῶσι, φονεύου- σι καν μη φιλῶσι, φονεύουσιν. υγαμέμνονα ἔδει φονευθῆναι τον καλόν, ου κάλλος ουράνιον ὴν,

ἔμματα καὶ κεφαλὴν ἴκελος Αιὶ τερπικεραύνω 'καὶ ταύτην ἀπέκοψεν, o Zευ, τὴν κεφαλὴν γυνή. ab Καὶ ταsτα μεν περὶ τῶν ευμόρφων ἀν εἴποι τις γυ- 8ναικῶν, ἐνθα καὶ μέτριον το ατύχημα ' τὸ γὰρ κάλ-

108쪽

A47λος ἔχει παρηγοιίαν τῶν κακῶν, καὶ τοὐτ' ἔστιν ἐν ἀτυχημασιν ευτύχημα ' εἰ δὲ μηδὲ ευμορφος, ώς φyς, η συμφορὰ διπλη. Καὶ πῶς αν τις ἀνάσχοιτο, καὶ 9 ταῶτα μειράκιον ούτω καλόν; νη, προς θεῶν, χαρίκλεις, μηπω μοι δοsλος γενI, μηδε το ἄνθος προ βκαιροs της ηβης ἀπολέσyς. Προς γὰρ τοῖς ἄλλοις καὶ

τοὐτ ἔστι τοs γάμου το ατύχημα ' μαραίνει τηνακμην. μ, δεομαι, πιρίκλεις, μηπω μοι μαραν-θἴς' μη παραδῶς εὐμορφον τρυγησαι ρόδον ἀμόρφω10 γεωργῶ ' Και ὁ χαρικλης 'ταλα μὲν ἔφη ' θεοῖς 1οκἀμοὶ μελήσει ' καὶ γὰρ εἰς την προθεσμίαν τῶν γάμων χρόνος ἐστὶν ημερῶν, πολλὰ δ' αν γένοιτο καν

II νυκτὶ μια. Tο δὲ νsν ἔχον εφ' ἱππασίαν ἄπειμι. οτου γάρ μοι τον Ἀπον ἐχαρίσω τον καλόν, οἴπω σου τῶν δώρων ἀπέλαυσα. Ἐπικουφιεῖ δε μοι το γυμνά - 14σιον της ψυχης το λυπούμενον. Ο μεν οὐν ἀπηειτην τελευταίαν οδόν, ἴστατα και πρῶτα μελλησων ἱππάζεσθαι. 9 Ἐγὼ δε προς τον Κλεινιαν καταλέγω μου τυδρῆμα πῶς ἐγενετο ' πῶς ἴδοιμι, πῶς πάθοιμι, την 20 καταγωγην, το δεῖπνον, το κάλλος της κόρης. δελευτῶν δὲ τῶ λόγω συνίειν ἀσχημονῶν Που φέρω λέγων ' Κλεινια, την ανίαW ὁλος γάρ μοι προσέπεσεν ὁ ἔρως, και αυτόν μου διώκει τον ὐπνον τῶν 2 ὀμμάτων' πάντοτε Λευκίππην φαντάζομαι. Ου γέ- a. γονεν ἄλλω τινὶ τοιοsτον ατύχημα ' τὸ γὰρ κακόν μοι

καὶ συνοικεῖ Και ὁ Κλεινίας Πληρεῖς' εἶπεν Πούτως εἰς ἔρωτα ευτυχῶν. Ου γὰρ ἐπ ἀλλοτρίας θύρας

ἐλθεῖν σε δεῖ οὐδὲ διάκονον παρακαλεῖν ' αυτην σοι

δέδωκε την ἐρωμένην η τύχη καὶ φέρουσα ἔνδον δ'

I3 post μια: καὶ κατὰ σχολην τηρησομεν

109쪽

ῆρκεσε τῆς ἐρωμένης παρθένου, καὶ μέγιστον τοὐτοαγαθὸν νενόμικεν εραστὴς εὰν καὶ μεχρι των ὀμμάτων ευτυχῆ, οι δε εὐδαιμονέστεροι των ἐραστῶν ἀνο τύχωσι καν ρήματος μόνον' σὐ δε καὶ βλέπεις αεὶ

και ακούεις αεὶ και συνδειπνεῖς και συμπίνεις. και εταῶτα ευτυχῶν ἐγκαλεῖς; αχάριστος εἰ προς ἔρωτος δωρεάν. οὐκ οἶδας οἷόν ἐστιν ἐρωμένη βλεπομένη μείζονα των ἔργων ἔχει τὴν ηδονήν. 'Oφθαλμοὶ γὰρ id ἀλλήλοις ἀντανακλώμενοι ἀπομάττουσιν ως ἐν κατόπτρω των σωμάτων τὰ εἴδωλα, ἡ δὲ τοs κάλλους απορροὴ δι' αυτῶν εἰς τὴν ψυχὴν καταρρέουσα ἔχει τινὰ μίξιν ἐν ἀποστάσει' και γλυκίων ἐστι τῆς τῶν bσωμάτων μίξεως ' καινὴ γάρ ἐστι σωμάτων συμ- i5 πλοκή. Ἐγὼ δέ σοι και το ἔργον ἔσεσθαι ταχὐ μαντεύομαι ' μέγιστον γάρ ἐστιν ἐφόδιον εἰς πειθὼ συνεχὴς προς ερωμένην ομιλία. υφθαλμὸς γὰρ φιλίας πρόξενος και το σύνηθες τῆς κοινωνίας εἰς χάριν ἀνυσιμώτερον. Εἰ γὰρ τὰ ἄγρια τῶν θηρίων συν- 620 ηθεία τιθασεύεται, πολὐ μὰλλον ταύτη μαλαχθείη καὶ γυνή. Ἐχει δέ τι προς παρθένον ἐπαγωγὸν ἡλικιώτης ἐρῶν ' το δε ἐν ἄρα τῆς ακμῆς ἐπεῖγον εἰς

τὴν φύσιν καὶ το συνειδος τοs φιλεῖσθαι τίκτει πολλάκις ἀντέρωτα. Θέλει γὰρ ἐκάστη τῶν παρθένων 25 εἶναι καλὴ καὶ φιλουμένη χαίρει και ἐπαινεῖ τῆς μαρτυρίας τον φιλοῶντα κῶν μὴ φιλήση τις αυτήν,

Οἴπω πεπίστευκεν εἶναι καλή. 'Eν ουν σοι παραινῶ 7 μόνον, ἐρῆσθαι πιστευσάτω, και ταχέως σε μιμήσε-eὰι Πῶς δν ουν' εἶπον 'γένοιτο τοὐτο το μάν- lao τευμα; δός μοι τὰς ἀφορμάς' σὐ γὰρ αρχαιότερος μέ - στης εμοs και συνηθέστερος ήδη τῆ τελετῆ τοs θεοs.

110쪽

10 ΠΜηδόν' εἶπεν ὁ Κλεινίας ηπρος ταῶτα ζητει παρ' αλλου μαθεῖν' αὐτοδίδακτος γάρ ἐστιν ὁ θεὸς σοφιστής. Σὸσπερ γαρ τὰ ἀρτίτοκα τῶν βρεφῶν ου- εδεὶς διδάσκει την τροφήν αὐτόματα γὰρ ἐκμανθάνει καὶ οἰδεν ἐν τοῖς μαζοῖς οὐσαν αὐτοῖς την τράπεζαν),Oυτω και νεανίσκος ἔρωτος πρωτοκύμων ου δεῖται

2 διδασκαλίας προς τὸν τοκετόν. Ἐὰν γὰρ η ώδὶς παραγένηται καὶ ἐνστy της ανάγκης η προθεσμία, μη - 1οδὲν πλανηθείς, καν πρωτοκύμων ὴς, ευρήσεις τεκεῖν υπ' αὐτου μαιωθεις του θεου. ἰσα δ' ἐστὶ κοινὰ καὶ μη της εὐκαίρου τύχης δεόμενα, ταυτα ακούσας μάθε. μηδεν μεν εἴπης προς την παρθένον ἀφροδί-3 σιον, τὸ δε ἔργον ζήτει πῶς γένηται σιωπῆ. Παῖς γὰρ id και παρθένος ὁμοιοι μεν εἰς αἰδῶ ' προς την της

Ἀφροδίτης χάριν καν τηνJ γνώμην ἔχωσιν, δ πάσχουσιν ἀκούειν ου θέλουσι ' την γὰρ αἰσχύνην κεῖσθαιε νομίζουσιν ἐν τοῖς siήμασι. Γυναῖκας μὲν γὰρ εὐφραίνει και τὰ ρηματα ' παρθένος δὲ τοὐς μεν ἔξωθεν ad ἀκροβολισμους τῶν ἐραστῶν εἰς πεῖραν φέρει καὶ ἄφνω συντίθεται τοῖς νεύμασιν ' ἐὰν δε αἰτησῖς τὸ ἔργον προσελθών, ἐκπληξεις αὐτης τὰ ἄτα τd φωνll, καὶ ἐρυθρια καὶ μισεῖ τὸ ἐῆμα καὶ λοιδορεῖσθαι δοκεῖ καν υποσχέσθαι θέλη την χάριν, αἰσχύνεται' 26

τότε γὰρ πάσχειν νομίζει τὸ ἔργον, ὀτε μῆλλονJ τηνο πεῖραν ἐκ της τῶν λόγων ηδονῆς ἀκουει. Ἐὰν δετην πεῖραν προσαγαγὼν την ἄλλην καὶ εὐάγωγον αὐτὴν παρασκευάσας ἡδέως ἐδη προσέρχρ, σιώπα μὲνουν τὰ πολλὰ ως ἐν μυστηρίω, φίλησον δὲ προσελ- δοθῶν ἡρέμα ' τὸ γὰρ ἐραστου φίλημα προς ἐρω μένην θέλουσαν μεν παρέχειν αἴτησίς ἐστι, προς