GĒrwtikŵn lógwn suggrafeîs@. Erotici scriptores Graeci, recogn. R. Hercher

발행: 1858년

분량: 461페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

λοις και κλήμασι ' καὶ αὐτῶ των παίδων ὁ νεώτατος εῖπετο Τιτυρος, πυρρὸν παιδίον καὶ γλαυκόν, λευκον παιδίον καὶ ἀγέρωχον' και ῆλλετο κουφα, βαδί- ζων ωσπερ ἔριφος. υναπηδήσαντες οὐν συνεστεφά- 25 νουν τον Πῆνα καὶ τα κληματα τῆς κόμης τῆς πίτυος ἐξήρτων, καὶ κατακλίναντες πλησίον αυτῶν συμπότην ἐποιοῶντο. Καὶ οἱα δη γεροντες ὐποβεβρεγμένοι δπρος ἀλλήλους πολλὰ ελεγον ' ως ἔνεμον ἡνίκα ἡσαν νεοι, ως πολλὰς ληστῶν καταδρομὰς διεφυγον' ἐσε- id μνύνετό τις ως λύκον ἀποκτείνας, ἄλλος ως μόνου του Πανὸς δεύτερα συρίσας ' τοὐτο τοs Φιλητὰ το σεμνο

λόγημα ἡν. Ο οὐν Λάφνις καὶ ἡ πιόη πάσας δεήσεις προσέ- 33

φερον μεταδοsναι καὶ αὐτοῖς τῆς τέχνης, συρίσαι τε 1ο ἐν εορτῆ θεοs σύριγγι χαίροντος. ρπαγγέλλεται Φιλητῆς, καίτοι το γῆρας ώς ἄπνουν μεμψάμενος, και ἔλαβε σύριγγα την τοs Aάφνιδος. Η δὲ ὴν μικρὰ et προς μεγάλην τέχνην, οια ἐν στόματι παιδὸς ἐμπνεομένη. Πέμπει οὐν πτυρον ἐπὶ την εαυτοs σύριγγα,

ad τῆς ἐπαύλεως ἀπεχούσης σταδίους δέκα. υ μὲν tοὐν 3ρίψας τὸ ἐγκόμβωμα γυμνὸς ἄρμησε τρέχειν, ἄσπερ νεβρός' ο-Λάμων ἐπηγγείλατο αὐτοῖς τον περι τῆς σύριγγος ἀφηγήσεσθαι μsθον, ον αὐτῶ Σικελὸς αἰπόλος ἐσεν ἐπὶ μισθῶ τράγω και σύριγγι.a5 VAυτη ἡ σύριγξ τὸ οργανον ουκ ἐν ὀργανον αλλὰ 34

παρθένος καλὴ καὶ την φωνὴν μουσική. Αἶγας με - μεν, Νύμφαις συνέπαιζεν, ἐδεν οἷον νsν. Πὰν ταυτης νεμούσης παιζούσης αδούσης προσελθὼν ἔπειθεν ἐς ο τι ἔχρῖζε, και ἐπηγγέλλετο τὰς αἶγας πάσας θή- ad σειν διδυματόκους. υ δὲ ἐγέλα τον ἔρωτα αυτοs, 2

ἐραστὴν ἔφη δέξεσθαι τον j μήτε τράγον ὁντα μήτε ἄνθρωπον ολόκληρον. υρμα διώκειν ὁ Πὰν

342쪽

281προς βίαν ' ἡ Σύριγξ ἔφευγε καὶ τον Πῆνα καὶ την

βιαν ' φεύγουσα κάμνουσα ἐς δόνακας κρύπτεται, εἰς 3 ελος αφανίζεται. Παν τους δόνακας οργῆ τεμών , την κόρην Ουχ ευρών, το πάθος μαθὼν το ὁργανον νοεῖ, τοὐς καλάμους κηρῶ συνδήσας ἀνίσους, καθ' ο τι καὶ 5ὁ ἔρως ἄνισος αὐτοῖς ' καὶ ἡ τότε παρθένος καλὴ νυν ἐστι σύριγξ μουσική '35 ἐπέπαυτο τos μυθολογήματος ὁ Λάμων, καὶ

επήνει Φιλητὰς αυτὸν ώς εἰπόντα μῶθον ωδῆς γλυκύτερον , καὶ ὁ Πτυρος ἐφίσταται την σύριγγα τῶ id πατρι κομίζων, μέγα ἔργανον και αυλῶν μεγάλων,2 και ἶνα κεκήρωτο, χαλκῶ πεποίκιλτο. Εἴκασεν ἄν τις ειναι ταύτην ἐκείνην, ῆν ὁ Παν πρώτην ἐπήξατο. Aιεγερθεὶς οὐν ὁ Φιλητῆς καὶ καθίσας εν καθέδρα ορθὸς 3 πρῶτον μεν ἀπεπειράθη τῶν καλάμων εἰ ευπνοι' ἐπει- 15τα μαθὼν ως ακώλυτον διατρέχει το πνεsμα, ἐνέπνειτο ἐντεsθεν πολὐ καὶ νεανικόν. Aυλῶν τις ἰν ωήθη συναυλούντων ἀκούειν ' τοσοsτον ῆχει το σύριγμα. τ' oλίγον δὲ τῆς βίας ἀφαιρῶν εἰς το τερπνότερονε μετέβαλλε το μέλος. Καὶ πῆσαν τέχνην ἐπιδεικνύμε- χονος ευνομίας μουσικῆς ἐσύριττεν οἷον βοῶν αγέλη πρέπον, οἷον αἰπολίω πρόσφορον, οἷον ποίμναις φίλον. δερπνὸν ἐν το ποιμνίων, μέγα το βοῶν, οξὐ τοαἰγῶν ' ὀλως πάσας σύριγγας μία σύριγξ ἐμιμήσατο. 36 Οἱ μὲν οὐν ἄλλοι σιωπῆ κατέκειντο τερπόμενοι ' ab Βρύας δε ἀναστὰς καὶ κελεύσας συρίττειν Aιονυσιακὸν μέλος, ἐπιλήνιον αὐτοῖς ἔρχησιν ἀρχήσατο ' καιἐώκει ποτε μὲν τρυγῶντι, ποτὲ δὲ φέροντι ἀρρίχους,2 ειτα πατολτι τοὐς βότρυς, ειτα πληροῶντι τοὐς πίθους , εἶτα πίνοντι τοs γλεύκους. Ἀsτα πάντα ου- 30τως εὐσχημόνως ἀρχήσατο Βρύας και ἐναργῶς, ῶστε

343쪽

AO OPἐδόκουν βλέπειν καὶ τὰς αμπελους καὶ την ληνον καὶ τους πίθους καὶ αληθῶς Βρύαντα πίνοντα Tρίτος δη γερων ούτος εὐδοκιμήσας ἐπ' ὀρχήσει 37 φιλεῖXλόην καὶ Λάφνιν' οἱ δὲ μάλα ταχεως ἀναστάν- β τες ἀρχήσαντο τον μῶθον του Λάμωνος. Ο Λάφνις Πῆνα ἐμιμεῖτο, την Συριγγα Xλόη ' ὁ μεν ικέτευε πείθων, η δὲ αμελοῶσα ἐμειδία ' ὁ μεν ἐδίωκε καὶ et ἐπ ἄκρων των ονυχων ἔτρεχε τὰς χηλὰς μιμούμεν0ς, η δε ἐνέφαινε την κάμνουσαν ἐν τη φυγy. Ἐπειτα id Xλόη μεν εἰς την υλην ώς εἰς ελος κρύπτεται, Λάφνις

δὲ λαβων την Φιλητὰ σύριγγα την μεγάλην ἐσύρισε δγοερὸν ώς ἐρῶν, ἐρωτικὸν ώς πείθων, ἀνακλητικὸνώς ἐπιζητῶν, ἄστε ὁ Φιλητὰς θαυμάσας φιλεῖ τε ἀναπηδήσας και την σύριγγα χαρίζεται φιλήσας καὶ ευ- 15 χεται καὶ Θαφνιν καταλιπεῖν αυτην ὁμοίω διαδόχω.

Ο-την ἰδίαν ἀναθεὶς τω Πανὶ την σμικρὸν ροκαὶ φιλησας ώς ἐκ φυγης αληθινῆς εὐρεθεῖσαν τηνXλόην ἀπήλαυνε την αγέλην συρίττων νυκτὸς ἡδη ἐπιγινομένης ' ἀπηλαυνε δὲJ καὶ η Xλόη την κομad μνην τω μέλει τῆς σύριγγος συναδουσα ' καὶ αἶ τε θαἶγες πλησίον των προβάτων ρεσαν, ὁ τε Aάφνις

ἐβάδιζεν ἐγγυς τῆς Xλόης, ἄστε ἐνέπλησαν ἔως

νυκτὸς ἀλλήλους καὶ συνέθεντο θῆττον τὰς ἀγέλας τῆς ἐπιούσης κατελάσαι ' καὶ ουτως ἐποίησαν 'Αρτι δ β γουν ἀρχομένης ημέρας ἡλθον εις την νομήν ' καὶ τὰς Νύμφας προτέρας, εἶτα τον Πῆνα προσαγορευ σαντες, το εντεῶθεν υπὸ τῆ δρυὶ καθεσθέντες ἐσυριττον ' εἶτα ἀλλήλους ἐφίλουν, περιέβαλλον, κατε κλίνοντο, καὶ ουδὲν δράσαντες πλέον ἀνίσταντο. 30 Ἐμέλησεν αὐτοῖς καὶ τροφῆς, καὶ ἔπιον οἶνον μίξαν τες γάλα.Καὶ τούτοις ἄπασι θερμότεροι γενόμενοι καὶ θρα- a

344쪽

συτεροι, προς ἀλληλους ηριζον ἔριν ερωτικην, και μετ' ολίγον εἰς ορκων πιστιν προηλθον. Ο μεν δηαφνις τον Πῆνα ωμοσεν ἐλθὼν επὶ την πίτυν μηζήσεσθαι μόνος ἄνευ Xλόης μηδε μιας χρόνον ημέρας 2 η δε Mόη τὰς Νυμφας εἰσελθοῶσα εἰς τὸ ἄντρον τον 5αυτὸν Aάφνιδι εξειν καὶ θάνατον καὶ βίον. I σου -

τον δὲ ἄρα τη Xλόη τὸ αφελὲς προσην ώς κόρy, ωστε ἐξιΟὐσα τos ἄντρου καὶ δεύτερον ὴξίου λαβεῖν ὁρκον παρ' αυτos Πω Aάφνι ' λέγουσα Π θεὸς ὁ Παν ἐρωτι - 3 κός ἐστι καὶ ἄπιστος ' ηράσθη μεν Πίτυος, ηράσθη istδε Σύριγγος ' παύεται δε ουδέποτε Βρυάσιν ἐνοχλῶν καὶ ' Eπιμηλίσι Νύμφαις παρέχων πράγματα. Ουτος μεν οὐν αμεληθεὶς ἐν τοῖς ὁρκοις αμελησει σε κολάσαι, καν ἐπὶ πλείονας ἔλθyς γυναικας των ἐν τηε σύριγγι καλάμων' συ δέ μοι τὸ αἰπόλιον τοὐτο ὁμοσον 15 καὶ την αἶγα ἐκείνην, η σε ἀνέθρε*ε, μη καταλιπεῖν Xλόην, ἔστ αν πιστη σοι μένη ' ἄδικον εἰς σὲ καὶ τὰς Νύμφας γενομένην καὶ φεsγε καὶ μίσει καὶ απόκτεινον ωσπερ λύκον 5 υδετο ὁ Λάφνις ἀπιστούμενος καὶ στὰς εἰς μέ- 20σον τὁ αἰπόλιον καὶ τη μὲν των χειρῶν αἰγὸς τη δὲ τράγου λαβόμενος ωμνυε Xλόην φιλήσειν φιλουσαν 'καν ετερον προκρίνη Λάφνιδος, ἀντ' ἐκείνης αυτὸν 6 αποκτενεῖν. υ δε ἔχαιρε καὶ ἐπίστευεν ως κόρη καὶ νομίζουσα τὰς αἶγας καὶ τὰ πρόβαπα ποιμένων ab καὶ αἰπόλων ἰδίους θεούς.

24 post κόρη : καὶ νέμουσα

345쪽

Μυτιληναῖοι δὲ ως ησθοντο τον επίπλουν των 1 δέκα νεῶν καί τινες ἐμηνυσαν αυτοῖς την αρπαγην ἐλθόντες ἐκ των αγρῶν, ουκ ἀνασχετὀν νομίσαντες ταῶτα ἐκ Μηθυμναίων παθειν, ἔγνωσαν και αυτοὶ 5 την ταχίστην ἐπ αυτοὐς οπλα κινεῖν ' καὶ καταλέξαν- 2τες ἀσπίδα τρισχιλίαν καὶ Ἀπον πεντακοσίαν ἐξέ- πέμψαν κατὰ γην τον στρατηγον Ἱππασον, ὀκνοῶντες

ἐν ἄρα χειμῶνος την θάλατταν.

Ο δὲ ἐξορμηθεὶς αγροὐς μὲν οὐκ ἐλεηλατει των 210 Μηθυμναίων οὐδὲ ἀγέλας και κτηματα ηρπαζε γεωρ γῶν και ποιμένων, λyστοί νομίζων ταῶτα ἔργα μῆλ- λον η στρατηγοs 'ταχὐ δὲ ἐπὶ την πόλιν αυτην f ηγεν ως ἐπιπεσουμενος ἀφρουρητοις ταῖς πυλαις. Καὶ αυ- 2τῶ σταδίους ὁσον εκατον ἀπέχοντι κῆρυξ ἀπαντα is σπονδὰς κομίζων. Οἱ γὰρ Μηθυμναῖοι μαθόντες δπαρὰ τῶν ἐαλωκότων ως οὐδεν ἴσασι Μυτιληναιοι τῶν γεγενημένων, ἀλλα γεωργοὶ και ποιμένες υβρίζοντας

τοὐς νεανίσκους ταῶτα ἔδρασαν, μετεγίνωσκον μὲν οξυτερα τολμήσαντες εἰς γείτονα πόλιν η σωφρονέστε-2ο ρα, σπουδον δε ειχον ἀποδόντες πῆσαν την αρπαγην ἀδεῶς ἐπιμίγνυσθαι καὶ κατὰ γην καὶ κατὰ θάλατταν. ν μεν οὐν κηρυκα τοῖς Μυτιληναίοις ο Ἱππασος ἀποστέλλει, καίτοιγε αὐτοκράτωρ στρατηγος κεχειρο

τονημένος ' αυτος δε της Μηθύμνης ὁσον ἀπο δέκα 25 σταδίων στρατόπεδον βαλόμενος τὰς ἐκ της πόλεως ἐντολὰς ἀνέμενε. Καὶ δύο διαγενομένων ημερῶν bἐλθὼν ο ἄγγελος την τε αρπαγην ἐκέλευσε κομίσασθαι καὶ ἀδικησαντα μηδὲν ἀναχωρεῖν οἴκαδε ' πολέμου γὰρ καὶ εἰρηνης ἐν αἱρέσει γενόμενοι, την εἰρηνην

30 ευρισκον κερδαλεωτέραν.

346쪽

Γ2853 υ μὲν δη Μηθυμναίων και Μυτιληναίων πόλεμος ἀδόκητον λαβών αρχην καὶ τέλος οὐτω διελύθη.Γίνεται δὲ χειμὼν Λάφνιδι καὶ Xλόη τοs πολέμου πικρότερος ' ἐξαίφνης γὰρ περιπεσοῶσα χιὼν πολλη

πάσας μεν απέκλεισε τας οδούς, πάντας δὲ κατέ- 52 κλεισε τους γεωργούς. Λάβροι μεν οἱ χείμαρροι κατέρρεον, ἐπεπηγει δὲ κρύσταλλος ' τὰ δένδρα ἐωκει κατεσκελετευμένοις ' η γη πῆσα αφανης ην ὁτι μη3 περὶ πηγάς που καὶ ρεύματα. Ουτ ουν αγέλην τις ἐς νομην ηγεν οὐτε αυτὸς προηει των θυρῶν, ἀλλα πυρ 1οκαύσαντες μέγα περὶ ἀδὰς ἀλεκτρυόνων οι μεν λινον ἔστρεφον, οι δε αἰγῶν τοίχας ἔπλεκον, οι δὲ4 πάγας ὀρνίθων ἐσοφίζοντο. Tότε βοῶν ἐπὶ φάτναις φροντὶς ην ἄχυρον ἐσθιόντων, αἰγῶν και προβάτων ἐν τοῖς σηκοῖς φυλλάδας, ὁῶν ἐν τοῖς συφεοῖς ἄκυ- 15λον καὶ βαλάνους. 4 'Aναγκαίας οὐν οἰκουρίας ἐπεχούσης ἄπαντας οἱ μὲν ἄλλοι γεωργοι καὶ νομεῖς ἔχαιρον πόνων τε ἀπηλλαγμένοι προς ολίγον καὶ τροφὰς ἐωθινὰς ἐσθίοντες καὶ καθεύδοντες μακρὸν ἴπνον , ῶστε αὐτοῖς τον 20 χειμῶνα δοκεῖν καὶ θέρους καὶ μετοπώρου και ηρος 2 αυτοs γλυκύτερον. Xλόη δε καὶ Θάφνις ἐν μνημηγενόμενοι τῶν καταλειφθέντων τερπνῶν, ως ἐφίλουν, ως περιέβαλλον, ώς ἄμα την τροφην προσεφέροντο, νύκτας τε ἀγρύπνους διηγον καὶ λυπηρὰς καὶ τηνηρινην B ωραν ἀνέμενον ἐκ θανάτου παλιγγενεσίαν. Ἐλύπει

δε αυτοὐς η πηρα τις ἐλθοῶσα εἰς χεῖρας, ἐξ ης συνησθχον, η γαυλὸς ὀφθείς, ἐξ ου συνέπιον , η σύριγξ 4 ἀμελῶς ἐρριμμένη, δῶρον ερωτικὸν γεγενημένη. M-χοντο δη ταῖς Νύμφαις καὶ τῶ Πανὶ καὶ τούτων αὐ- 30 τοὐς ἐκλύσασθαι τῶν κακῶν καὶ δεῖξαί ποτε αὐτοῖς καὶ ταῖς ἀγέλαις ηλιον ' ἄμα τε εὐχόμενοι τέχνην ἐζη-

347쪽

υν, δι ἐς ἀλλήλους θεάσονται. Η μεν δη Mόη εδεινῶς απορος ὴν και αμηχανος ' αεὶ γὰρ αυτῆ συνῆνη δοκοῶσα μήτηρ ἔριά τε ξαίνειν διδάσκουσα καὶατράκτους στρέφειν και γάμου μνημονευουσα ' ό in 5 Λάφνις, οἷα σχολὴν ἄγων και συνετώτερος κόρης, τοιόνδε σόφισμα ευρεν ἐς θέαν τῆς Xλόης. Προ τῆς αυλῆς του Αρύαντος, υπ αυτῆ τη θαυλῆ, μυρρίναι μεγάλαι dυο και κιττὸς ἐπεφύκει' αἱ

μυρρίναι πλησίον ἀλλήλων, ο κιττὸς ἀμφοτέρων μέ- 10 σος, ῶστε ἐφ' ἐκατέραν διαθεὶς τοὐς ἀκρεμόνας ώς ἄμπελος ἄντρου σχῆμα διὰ των φυλλων ἐπαλλαττόντων ἐποίει ' καὶ ὁ κόρυμβος πολυς καὶ μέγας ὁσος βότρυς κλημάτων ἐξεκρέματο. υν οὐν πολῶ πλῆθος 2περὶ αυτὸν των χειμερινῶν ὀρνίθων απορία τῆς ἔξω ab τροφῆς ' πολῶς μὲν κόψιχος, πολλὴ δε κίχλη, και φάτ'ται καὶ ψαρες καὶ ὁσον ἄλλο κιττοφάγον πτερόν. Tov- 3των των ὀρνίθων ἐπὶ προφάσει θήρας ἐξώρμησεν οAάφνις, ἐμπλήσας μὲν την πήραν ὀψημάτων μεμελι τωμενων, κομίζων δε ἐς πίστιν ἰξὸν και βρόχοος. eto Ira μεν οὐν μεταξὐ σταδίων ὴν οὐ πλέον δέκα ' οὐ- πω δε ἡ χιὼν λελυμένη πολὐν αὐτῶ κάματον παρέσχεν ' ἔρωτι δε ἄρα πάντα βάσιμα και πυρ και υδωρ και Σκυθικὴ χιών. Θρόμω οὐν προς την αυλὴν ἔρχεται και α σει' fra σάμενος των σκελῶν τὴν χιόνα τούς τε βρ ovς

ἔστησε καὶ τον ἰξὸν ράβδοις μακραῖς ἐπήλειψε ' κω ἐκαθέζετο τὸ ἐντεsθεν ἔρνιθας καὶ τὴν Xλόην μερι μνῶν. υλλ ορνιθες μεν και ἡκον πολλοὶ και ἐλήφθησαν ικανοί. ἄστε πράγματα μυρία ἔσχε συλλέγων αν' 30 τοὐς καὶ ἀποκτιννῶς καὶ ἀποδέων τα πτερά ' τῆς δὲ αυλῆς προῆλθεν οὐδείς, οὐκ ἀνήρ,οὐ γύναιον, ου κατοι κίδιος ἔρνις, ἀλλὰ πάντες τῶ πυρὶ παραμένοντες ἔνδον

348쪽

κατεκέκλειντο, ἄστε πάνυ ἡπορεῖτο οAάφνις ως ουκ ἐ-'J αἰσίοις ορνισιν ἐλθών ' καὶ ἐτόλμα πρόφασιν σκηψάμενος ώσασθαι διὰ θυρῶν καὶ εζήτει προς αυ-3 του ὁ τι λεχθῆναι πιθανωτατον. ' Πυρ ἐναυσόμενος

ηλθον.' 'Μη γὰρ Ουκ ἡσαν ἀπὸ σταδίου γείτονες ο υρτους αἰτησόμενος ἡκον 'Aλλ' ἡ πηρα μεστὴ τροφῆς ' ωνου δέομαι ' 'Kαι μὴν χθες καὶ πρωην ἐτρύγησας 'Λύκος με ἐδίωκε. Καὶ πos τὰ ἴτνη του λύκους' 'Θηράσων ἀφικόμην τοὐς ἔρνιθας In οὐνε θηράσας Ουκ ἄπει; ' χλόην θεάσασθαι βούλομαι. Πατρὶ δε τίς καὶ μητρὶ παρθένου τοὐτο ομολογεῖς Πταίων δη πανταχοs 'ἀλλ' οὐδὲν ' ἔφηJ V τούτω, απάντων ἀνύποπτον. υμεινον ἄρα σιγὰν ' Xλόην δε ρος ὀψομαι, ἐπεὶ μη εῖμαρτο, ως ἔοικε, χειμῶνός με

5 ταύτην ἰδεῖν ' ιαὐτα δή τινα διανοηθεις καὶ σιωπὴ i. τὰ θηραθέντα συλλαβὼν ωρμητο ἀπιέναι ' καὶ ωσπερ αυτὸν οἰκτείραντος τοs Ἐρωτος τάδε γίνεται. 7 Περὶ τράπεζαν εἶχον οἱ ἀμφὶ τον χρόαντα ' κρέα διηρεῖτο, ἄρτοι παρετίθεντο, κρατὴρ εκίρνατο. Eις δὴ κύων των προβατευτικῶν ἀμέλειαν φυλάξας, 20

2 κρέας ἁρπάσας ἔφυγε διὰ θυρῶν. υλγήσας ὁ Ἀρέας καὶ γὰρ ἡν ἐκείνου μοῖρα ξύλον ἀράμενος ἐδίωκε

κατ' ἴχνος ωσπερ κύων ' διώκων κατὰ τον κιττὸν γενόμενος ὁρῶ τον Λάφνιν ανατεθειμένον επὶ τοὐς 3 ωμους την ἄγραν καὶ ἀποσοβεῖν ἐγνωκότα. κρέως 25μεν ουν καὶ κυνὸς αυτίκα ἐπελάθετο, μέγα δε βοήσας χαῖρε, ω παῖ' περιεπλέκετο καὶ κατεφίλει καὶ ῆγεν ἔσω λαβόμενος. Μικροs μὲν ουν ἰδόντες ἀλλήλους εἰς την γην κατερρύησαν ' μεῖναι δὲ καρτερήσαντες ορθοὶ προσηγόρευσάν τε καὶ κατεφίλησαν ' καὶ τοὐτο 30 οἱονεὶ ἔρεισμα αὐτοῖς του μη πεσεῖν ἐγένετο.

I χων ουν ὁ Λάφνις παρ' ἐλπίδας καὶ φιλήματος

349쪽

καὶ Xλόης του τε πυρὸς ἐκαθέσθη πλησίον και ἐπὶ την τράπεζαν απὸ των ἄμων τὰς φάττας ἀπεφορτίσατο καὶ τους κοψίχους, και διηγεῖτο πῶς ἀσχάλλων προς την οἰκουρίαν ἄρμησε προς ἄγραν, και ὁπως ται μεν αυτῶν βρόχοις τὰ δὲ ἰξῶ λάβοι τῶν μυρτων καὶ του κιττοs γλιχόμενα. Οι δε ἐπρνουν το ἐνεργὸν και 2 ἐκέλευον ἐσθίειν ων ὁ κυων κατέλιπεν, ἐκέλευον δὲ καὶ τn Xλόη πιεῖν εγχεαι. Καὶ η χαίρουσα τοῖς τε ἄλλοις ἄρεξε και Λάφνιδι μετὰ τοὐς ἄλλους ' ἐσκηπτετο id γὰρ ὀργίζεσθαι, διότι ἐλθὼν ἔμελλεν ἀποτρέχειν ουκἐδών ' δμως μέντοι πριν προσενεγκεῖν ἀπέπιεν ,ούτως ἔδωκεν. V δε, καίτοι διψῶν, βραδεως ἔπινε, παρεχων ἐαυτῶ διὰ της βραδυτητος μακροτέραν ηδ0

νην.

15 υ μεν δη τράπεζα ταχέως ἐγένετο κενη ἄρτων καὶ 3κρεῶν' καθήμενοι δε περι της Μυρτάλης και τον Λάμωνος ἐπυνθάνοντο και εὐδαιμόνιζον αυτοῖς τοιου- του γηροτρόφου εὐτυχησαντας. Καὶ τοῖς ἐπαίνοις μεν ηδετο Xλόης ἀκροωμένης ' ὁτε δε κατεῖχον αυτόν, ως ο θυσοντες Αιονύσω της ἐπιουσης ημέρας, μικoos δεῖνυφ' ηδονης ἐκείνους αντὶ του Aιονύσου προσεκυνησεν. Aυτικα οὐν ἐκτης πηρας προυκόμιζε μελιτώματα δπολλὰ και τους θηραθέντας δε τῶν ὀρνίθων ' καὶ τούτους ἐς τράπεζαν νυκτερινην ηὐτρέπιζον. Θευτερ0ς 25 κρατηρ χτατο καὶ δεύτερον πυρ ἀνεκάετο. Και ταχὐ Φμάλα νυκτὸς γενομένης, δευτέρας τραπέζης ἐνεφοροροῶντο, μεθ' ην τὰ μὲν μυθολογήσαντες τὰ δὲ ἄσαντες εἰς ὁπνον ἐχώρουν, Xλόη μετὰ της μητρός, Θρν ς ἄμα Λάφνιδι. Xλόη μὲν οὐν οὐδὲν χρηστὸν ην ὁτι μη βδο της ἐπιουσης ημέρας ὀφθησόμενος ὁ Θάφνις ' Θάφνις δὲ κενην τέρψιν ἐτέρπετο ' τερπνὸν γὰρ ἐνόμιζε καὶ πατρὶ συγκοιμηθηναι πιόης' ἄστε καὶ περιέβαλλεν

350쪽

αυτὸν καὶ κατεφίλει πολλάκις, ταῶτα πάντα ποιεῖν Xλόην ὀνειροπολούμενος.

10 Dς δὲ ἐγενετο ημερα, κρυος μὲν ἐν ἐξαίσιον καὶ

αὐρα βόρειος ἀπεκαε πάντα. Οι δε ἀναστάντες θύουσιτῶ Αιονύσω κριὸν ἐνιαύσιον και πυρ ἀνακαύσαντες 5 2 μέγα παρεσκευάζοντο τροφην. Tῆς ουν Νάπης ἀρτο ποιούσης και του Αρύαντος τον κριὸν εφοντος, σχολῆς ο Λάφνις και ἡ Xλόη λαβόμενοι προῆλθον της αυλῆς ῖνα ὁ κιττός ' και πάλιν βρόχους στήσαντες καὶ ἰξὸν ἐπαλειψαντες εθήρων πλῆθος ουκ ολίγον ὀρνί- 103 θων. Ην δ' αὐτοις και φιλημάτων ἀπόλαυσις συνεχὴς καὶ λόγων ομιλία τερπνή. 'Aιὰ σὲ ἐλθον, Xλόη Οἶδα, Λάφνι ' V Aιὰ ἀπολλύω τοὐς ἀθλίους κοψίχους ' V Tr οὐν σοι γένωμαι - Μέμνησό μου Μνημονεύω, νὴ τὰς Νύμφας, ἔς ωμοσά ποτε εἰς εκεῖνο is το ἄντρον , εἰς ο ῆξομεν ευθυς, αν ἡ χιὼν τακῆ '4 Πυλλὰ πολλή ἐστι, Xλόη, καὶ δεδοικα μη ἐγὼ πρὸ ταυτης τακῶ 'Θάρρει, Θάφνι, θερμός ἐστιν ὁ ηλιος ' 'Eἰ γὰρ οἴτως γένοιτο, πιόη, θερμός, ως το κῆον πυρ την καρδίαν την ἐμήν ' VΠαίζεις ἀπα- Dτων με ' V Ου μὰ τὰς αἶγας, ἶς συ με ἐκελευες ὀμνύειν ' 11 Tοιαῶτα ἀντιφωνήσασα προς τον Λάφνιν 4 Xλόη

καθάπερ ηχώ, καλούντων αυτοὐς των περὶ την Νάπην εἰσέδραμον, πολὐ περιττοτέραν τῆς χθιζῆς θήραν κομίζοντες ' και ἀπαρξάμενοι τω Λιονύσω κρατῆρος ets2 ησθιον κιττω τὰς κεφαλὰς ἐστεφανωμένοι. Καὶ ἐπεὶ καιρὸς ἐν, ἰακχάσαντες καὶ εὐάσαντες προυπεμποντον Θάφνιν, πλήσαντες αυτοs την πήραν κρεῶν καὶ ἄρτων ρδωκαν δε καὶ τὰς φάττας καὶ τὰς κίχλας--μωνι και Μυρτάλy κομίζειν, ως αὐτοι θηράσοντες so

SEARCH

MENU NAVIGATION