GĒrwtikŵn lógwn suggrafeîs@. Erotici scriptores Graeci, recogn. R. Hercher

401쪽

A341την ην διανυομεν θάλατταν καὶ τον ἐπ ἀλληλους ημῆς καλῶς ἐκμηναντα θεόν, ώς ἐγὼ καὶ βραχυ τι

ἀποσπασθεῖσα σos οἴτε ζησομαι οἴτε τον ηλιον ὁψο-6 μαι υτα ἔλεγεν η Mνθεια ' ἐπώμνυε καὶ ουβροκόμης, καὶ ὁ καιρὸς αυτῶν ἐποίει τους ὁρκους φοβερωτέρους. Ἐν τούτω δε η ναός Κῶ μεν παραμείβει και Κνίδον, κατεφαίνετο δ' η Ῥοδίων νησος μεγάλη καικαλη' καὶ αυτοῖς ἐνταὐθα εδει καταχθῆναι πάντως '. δεῖν γὰρ εφασκον οἱ ναῶται καὶ υδρεύσασθαι και 10αυτοὐς ἀναπαύσασθαι, μελλοντας εἰς μακρὰν ἐμπεσεῖσθαι πλοῶν.

12 Κατηγετο δη η ναῶς εἰς Ῥόδον καὶ ἐξεβαινον οι ναῶται, ἐξηει-ὁ βροκόμης ἔχων μετὰ χεῖρα τηνυνθειαν ' συνηεσαν δε πάντες οἱ Fόδιοι, το κάλλος 1ο τῶν παίδων καταπεπληγότες, και οὐκ ἔστιν οστις των

ἰδόντων παρῆλθε σιωπῶν ' ἀλλ' οἱ μεν ἔλεγον ἐπιδημίαν θεῶν, οι προσεκύνουν καὶ προσεποιOsντο. Ἀχὐ δὲ δι ὁλης της πόλεως διεπεφοιτηκει τοὐνομα u 'Aβροκόμου καὶ 'Aνθείας. Ἐπευχονται δὲ αὐτοῖς δη- 20μοσία καὶ θυσίας τε θύουσι πολλὰς καὶ εορτην ἄγουσι την ἐπιδημίαν αυτῶν. οἱ δε την τε πόλιν ἄπασαν ἐξιστόρησαν καὶ ἀνέθεσαν εἰς τὸ τos υλίου ιερὸν πανοπλίαν χρυσην καὶ ἐπέγραψαν επίγραμμα εις υπόμνημα τῶν ἀναθέντων raοι ξεῖνοι τάδε σοι χρυσηλατα τεύχε' ἔθηκαν, 'Aνθία βροκόμης θ', ἱερης 'μεσοιο πολῖται. 3 nsτα ἀναθέντες, ὀλίγας ημερας ἐν τη νησω μείναν

τες, επειγόντων τῶν ναυτῶν ἀνηγοντο ἐπισιτισαμενοι 'παρεπεμπε δε αυτοὐς ἄπαν τὸ Ροδίων πλῆθος. Καὶ ad τὰ μὲν πρῶτα ἐφεροντο οὐρίω πνεύματι, καὶ ην αὐτοῖς

18 post ἐπιδημίαν : ἐκ τῶν

402쪽

ἐπιοsσαν νύκτα ἐφέροντο ἀναμετροίντες την Αἰγυπτίαν καλουμένην θάλατταν ' τη δὲ δευτερα ἐπέπαυτο

μὲν ὁ ανεμος, γαληνη δὲ ζῆν καὶ πλους βραδῶς καὶ

5 ναυτῶν ἐαθυμία καὶ πότος καὶ μέθη καὶ αρχη των μεμαντευμενων. N δε υβροκόμη ἐν τούτω ἐφίστα- 4ται γυνη ὀφθηναι φοβερά, το μέγεθος ὐπὲρ ανθρωπον, ἐσθητα ἔχουσα φοινικην ' ἐπιστῆσα δὲ την ναυν ἐδόκει κάειν καὶ τους μὲν ἄλλους ἀπόλλυσθαι αυτον 10 μετὰ της 'Aνθείας διανηχεσθαι. Ἀλα ώς ευθὐς εἶδεν ἐταράχθη και προσεδόκα τι δεινον ἐκ τοs ονείρατος' καὶ το δεινὸν ἐγίνετο. πτυχον μὲν ἐν Ῥόδω πειραταὶ παρορμούντες αυ- ir τοῖς, Φοίνικες το γενος, ἐν τριήρει μεγάλη ' παρώρ- 15 μουν δὲ ώς φορτίον ἔχοντες καὶ πολλοὶ καὶ γεννικοί. Ουτοι κατεμεμαθηκεσαν τη νηὶ ὁτι χρυσὸς καὶ ἄργυρος καὶ ανδράποδα πολλὰ καὶ τίμια. Aιέγνωσαν Ιοὐν ἐπιθέμενοι τοὐς μεν ἀντιμαχομένους ἀποκτιννύειν, τοὐς δὲ ἄλλους ἄγειν εἰς Φοινίκην πραθη - 20 μένους και τα χρηματα ' κατεφρόνουν δὲ ώς οὐκ

ἀξιομάχων αυτῶν. Τῶν δὲ πειρατῶν ὁ ἔξαρχος Κό- δρυμβος ἐκαλεῖτο, νεανίας ὀφθηναι μέγας, φοβερὸς τὸ βλέμμα ' κόμη ην αὐτῶ αυχμηρὰ καθειμένη. τὶς δὲ ε

ταῶτα οἱ πειραταὶ ἐβουλεύσαντο, τὰ μὲν πρῶτα παρ- 25 έπλεον ησυχη τοῖς περὶ ' ροκόμην ' τελευταῖον δὲ

ην μὲν περὶ μέσον ημέρας, ἔκειντο, πάντες οἱ ἐντη νηὶ υπὸ μέθης καὶ ἐαθυμίας οἱ μὲν καθεύδοντες, οι δὲ ἀλύοντες ἐφίστανται δὲ αὐτοῖς οἱ περὶ τον Κόρυμβον ἐλαυνομένη τη νηὶ σὐν ὀξύτητι πολλy. ad 3ὸς δὲ πλησίον ἐγένοντο, ἀνεπηδησαν ἐπὶ την ναυν V2s post νηία τριηρης ην

403쪽

ἐρρίπτουν εαυτοὐς υπ ἐκπλήξεως εἰς την θάλατταν καὶ ἀπώλλυντο, οἰ-αμυνεσθαι θέλοντες ἀπεσφά-6 ζοντο. υ δὲ βροκόμης καὶ η υνθεια προστρέχουσιτῶ Κορέμβω τω πειρατη, καὶ λαβόμενοι των γονάτων βαντοs 'τὰ μεν χρηματα' ἔφασαν, Π ω δέσποτα, καὶημῆς οἰκέτας ἔχε, φεῖσαι της ψυχης καὶ μηκέτι φόνευε τοὐς εκοντας υποχειρίους σοι γενομένους' μη προς

αυτης θαλάσσης, μη προς δεξιῆς της σῆς ' ἀγαγὼν δεημῆς οποι θέλεις, ἀπόδου τοὐς σοὐς οἰκέτας ' μόνον 10 οἴκτειρον ημῆς ὐφ' ἐνὶ ποιήσας δεσπότη 'I4 'Aκουσας ὁ Κόρυμβος εὐθὐς μὲν ἐκέλευσε φείσασθαι φονεύοντας, μεταθέμενος δὲ τὰ τιμιώτερατων φορτίων καὶ τον ' ροκόμην καὶ την 'υνθειαναλλους τε τινὰς των οἰκετῶν ολίγους ἐνέπρησε την is ναsν, καὶ οἱ λοιποὶ πάντες κατεφλέχθησαν ' το γὰρ 2 πάντας ἄγειν Οἴτε ἐδύνατο οἴτε ἀσφαλὲς ἐώρα. 'mδὲ το θέαμα ἐλεεινόν, των μὲν ἐν τI τριηρει αναγορομενων των δὲ ἐν τη νηὶ φλεγομένων τὰς χεῖρας 3 ἐκτεινόντων καὶ ὀλοφυρομένων. Καὶ οἱ μὲν ἔλεγον ror ποῖ ποτε ἀχθησεσθε, δεσπόται; τίς υμῆς ὐποδέξεται γη, καὶ τίνα πόλιν οἰκήσετε ' οἱ δὲ ροω μακάριοι, μέλλοντες ἀποθνήσκειν ευτυχῶς προ τοὐ πειραθῆναι δεσμῶν, προ του δουλείαν ληστρικην ἰδεῖν ' Ἀλαο λέγοντες οἱ μὲν ἀνηγοντο, οἱ δὲ κατεφλέγοντο. Ἐν 25

τούτω-ὁ τροφεὼς τοs ' ροκόμου πρεσβύτης ἡδη, σεμνὸς ἰδεῖν καὶ διὰ το γῆρας ἐλεεινός, οὐκ ἐνεγκὼν

ἀναγόμενον τον ' ροκόμην, ἐωας εαυτὸν εἰς την θάλασσαν ἐνήχετο ως καταληψόμενος την τριήρη τίνι με καταλείπεις, τέκνον' λέγων, Πτον γέροντα, D5 τον παιδαγωγόν; ποῖ δὲ απερχόμενος, ' ροκόμη; αυτὸς ἀπόκτεινόν με τον δυστυχῆ καὶ θάψον ' τί γάρ

404쪽

ἐστί μοι ζην ἄνευ σos Ἀλα ἔλεγε καὶ τελος ἀπελπίσας ἔτι Aβροκόμην ἴψεσθαι, παραδοὐς λυτὸν τοῖς κύμασιν ἀπέθανε. Tosτο δὲ 'Aβροκόμη πάντων ην 6 ἐλεεινότατον ' καὶ γὰρ τὰς χεῖρας ἐξέτεινε τω πρε- ε σβύτη καὶ τους πειρατὰς ἀναλαμβάνειν παρεκάλει οι δὲ οὐδένα λόγον ποιησάμενοι, διανύοαντες ημέραις τρισὶ τον πλοsν κατηχθησαν εἰς πόλιν της Φοινίκης ρον, ἔνθα ην τοῖς πειραταῖς τὰ οἰκεῖα. υγον δὲ γαυτοὐς εἰς αυτην μὲν την πόλιν οὐχί, εἰς πλησίον δε id τι χωρίον ἀνδρὸς ἄρχοντος ληστηρίου, 'Aψύρτου του- νομα, οὐ και ὁ Κόρυμβος ην υπηρέτης ἐπὶ μισθω καὶ μέρει των λαμβανομένων. - δε τω τοὐ πλοὰς διαστηματι ἐκ πολλης της καθ' ημέραν ἔψεως ἐρα ὁ Κόρυμβος τοs υβροκόμου σφοδρὸν ἔρωτα, καὶ αυτὸν η14 προς το μειράκιον συνήθεια ἐπὶ πλέον ἐξέκαε. Εαὶ εν μὲν τω πλω οἴτε πεῖσαι δυνατὰν ἐδόκει 15

εἶναι ' ἐώρα γὰρ ώς διάκειται μὲν έπ ἀθυμίας πονήρως, ἐώρα δὲ καὶ της 'Aωθείας ἐρῶντα ' αλλὰ καὶ τὸ

βιάζεσθαι χαλεπὸν εἶναι αὐτω κατεφαίνετο ' ἐδεδοίκει ad γὰρ μη τι εαυτὸν εργάσηται δεινόν' ἐπεὶ δε κατη- 2χθησαν εἰς Τυρον, οὐκέτι καρτερῶν τὰ μὲν πρωτα ἐθεράπευε τον υβροκόμην καὶ θαρρεῖν παρεκάλει και πασαν ἐπιμέλειαν προσέφερεν' ὁ δὲ ἐλεοὐντα τον 3Κόρυμβον ἐνόμιζεν αυτοs ποιεῖσθαι την ἐπιμέλειαν τὸ dis δεύτερον δὲ ἀνακοινοsται ὁ Κόρυμβος τον ἔρωτα των συλλύστῶν τινι, Εὐξείν' τουνομα, καὶ δεῖται βοηθὸν γενέσθαι και συμβουλεsσαι τίνι τρόπω δυνήσεται πεῖσαι τὸ μειράκιον. 'Ο δὲ Ευξεινος ἄσμενος ακούει Φτὰ περὶ τοs Kορύμβου καὶ γὰρ αὐτὸς ἐπ υνθείαῖο διέκειτο πονηρως καὶ ηρα της κόρης σφοδρὸν ἔρωτα 'λέγει δὲ προς του κόρυμβον καὶ τὰ αὐτου και συνεβούλευσε μη ἐπὶ πλέον ἐπανιῶσθαι, ἀλλ' ἔργου

405쪽

5 ἔχεσθαι καὶ γὰρ' ἔφη ' σφόδρα ἀγεννὲς κινδυνεύοντας καὶ παραβαλλομενους μη ἀπολαύειν μετὰ ἀδειας ων εκτησαμεθα πόνων ' δυνησόμεθα δε αυ- τοὐς' ἔλεγεν 'εξαιρετους παρὰ Mψύρτου λαβεῖν δω-6 ρεάν Insτα εἰπων ραδίως ἔπεισεν αυτον ἐρῶντα. 5Kαὶ δη συντίθενται κατὰ ταὐτὰ τους ἡπερ ἀλληλων ποιησασθαι λόγους και πείθειν ουτος μενυβροκόμην,

Κόρυμβος δευνθειαν. 16 Ἐν τούτω ἴτῶ χρόνωJ ἔκειντο ἄθυμοι, πολλὰ προσδοκῶντες, ἀλληλοις διαλεγόμενοι, συνεχὲς ὀμνύ- 102 οντες τηρησειν τὰ συγκείμενα. Ἐρχονται δη προς αυτοὐς ὁ Κόρυμβος καὶ ὁ Ευξεινος καὶ φράσαντες ἰδία τι θέλειν ελεόν, ἀπάγουσι καθ' αυτοὐς ὁ μὲν τηνυνθειαν, ὁ δε τον 'Aβροκόμην. Tοῖς αῖ τε ψυχαὶ ἐκραδαίνοντο καὶ οὐδὲν υγιες ὐπενόουν. iba Λέγει οὐν ὁ Ευξεινος προς τον υβροκόμην ἡπὲρ Κορύμβου ' μειράκιον, εἰκὸς μέν επὶ τη συμφορα φέρειν χαλεπῶς, οἰκέτην μεν ἐξ ελευθέρου γενόμενον, πένητα δε ἀντ' εὐδαίμονος. δει δέ σε τη τύχη πάντα

λογισασθαι και στέργειν τον κατέχοντα δαίμονα καὶ 204 τοὐς γενομένους δεσποτας αγαπῆν. Ἱσθι γὰρ ώς ἔνεστί σοι και εὐδαιμοσύνην καὶ ἐλευθερίαν ἀπολαβεῖν, εἰ θελησεις πείθεσθαι τῶ δεσπότη Kορύμβω 'ἐρα γὰρ σου σφοδρὸν ἔρωτα καὶ πάντων λοιμός ἐστι δεσπότην ποιεόν τῶν εαυτοs. missi δὲ χαλεπὸν μὲν etsοὐδέν, εὐνούστερον δε σεαυτῶ τον δεσπότην ἐργάσll. 5 Ἐννόησον δε ἐν οἷς ἡπάρχεις ' βοηθὸς μὲν οὐδείς, γηδὲ αὐτη ξένη καὶ δεσπόται λησταὶ καὶ οὐδεμία τιμω ρίας αποφυγη ὐπερηφανησαντι Κόρυμβον. π δέ σοι γυναικὸς δει νυν καὶ πραγμάτων; τί δὲ ἐρωμένης τη- soλικῶδε ὁντι; πάντα ἀπόρριψον, προς μόνον δεῖ σε τον δεσπότην βλέπειν, τούτω κελεύσαντι ἡπακούειν.

406쪽

τι ἀποκρίνεσθαι ευρισκεν, ἐδάκρυε καὶ ανεστενε προς αυτὸν ἀφορῶν, εἰς οἷα αρα ἐληλυθε ' καὶ δηλέγει προς τον λυξενον 'ἐπίτρεψον, δέσποτα, βου-ε λεύσασθαι βραχύ, καὶ προς πάντα ἀποκρινουμαί σοι τα ρηθέντα 'Καὶ ο μὲν Mξεινος ἀνεχώρει ' ο δὲ Κόρυμβος τι τυνθεία διείλεκτο τον ἔρωτα τον Εὐξείνου καὶ την παροsσαν ανάγκην καὶ οτι δεῖ πάντως αυτην πείθε- 16 σθαι τοῖς δεσπόταις' ὐπέσχετο δε πολλά καὶ γάμου νόμιμον καὶ χρηματα πεισθείση καὶ περιουσίαν. υαυτω τα ὁμοια ἀπεκραατο, αἰτησαμένη βραχυν βουλεύσασθαι χρόνον.

Καὶ ο μὲν Mξεινος καὶ ὁ Κόρυμβος μετ ἀλληλων I

1. ησαν περιμένοντες ο τι ἀκούσονται, ηλπιζον δ' αυτοῖς ραδίως πείσειν ' ὁ δὲ ' ροκόμης καὶ η ' Ανθεια ηκον εἰς τo δωμάτων ἔνθα συνήθως διητῶντο, καὶ προς ἀλληλους εἰπόντες ἄπερ ηκηκόεσαν, καταβαλόντες εαυτοὐς ἔκλαον, ἀδυροντο. πάτερ' ἔλεγον, ' ἁ um μητερ, ω πατρὶς φιλτάτη καὶ οἰκεῖοι καὶ συγγενεῖς VTελευταῖον-ἀνενεγκὼν ὁ ' ροκόμης Πω κακοδαιμονες' ἔφησεν Πημεῖς, τι ἄρα πεισόμεθα ἐν γη βαρβάρω , πειρατῶν υβρει παραδοθέντες; υρχεται τὰ μεμαντευμένα ' τιμωρίαν ηδη με ὁ θεὸς της υπερη- re φανίας εἰσπράττει ' ἐρα Κόρυμβος ἐμου, σου δὲ Ευξεινος. πι της ακαίρου προς έκατέρους εὐμορφίας. 3

407쪽

εἰς τουτο ἄρα μέχρι νυν σώφρων ἐτηρηθην, ινα ἐμαυτὸν υποθῶ ληστη ἐρῶντι την αἰσχρὰν ἐπιθυμίαν; Καὶ τίς ἐμοὶ βίος περιλείπεται πόρνη μὲν αντὶ ἀνδρὸς γενομένω, ἀποστερηθέντι δὲ 'Aνθείας της 4 ἐμης; 'Aλλ' ου μὰ την μέχρις ἄρτι σωφροσυνην ἐκ βπαιδός μοι συντροφον, ουκ ἀν ἐμαυτὸν υποθείην Κορυμβω ' τεθνηξομαι δὲ πρότερον καὶ φανουμαι νεκρὸς 5 σώφρων ' Tαυτα ἔλεγε καὶ ἐπεδάκρυεν '. η δ 'Aνθεια 'φευτῶν κακῶν' εἶπεν ' ταχέως τι τῶν ὁρκων' ἀναγκαζέ θα, ταχέως της δουλείας πειρώμεθα' ἐρα is τις ἐμου καὶ πείσειν ηλπιζεν καὶδ εἰς ευνην ἐλευσε- σθαι την ἐμην μετὰ 'Aβροκόμην καὶ συγκατακλιθη-6 σεσθαι καὶ ἀπολαυσειν ἐπιθυμίας. 'Aλλὰ μη ουτως

ἐγὼ φιλόζωος γενοίμην, μηδ' υπομείναιμιυβρισθεῖσα

ἰδεῖν τον ηλιον. Λεδόχθω ταυτα ' ἀποθνησκωμεν, Myυβροκόμη ' ἔξομεν ἀλληλους μετὰ θάνατον, υπ ου δενὸς ἐνοχλουμενοι ' 2i Καὶ τοῖς μὲν ταυτα ἐδέδοκτο ' ἐν δὲ τουτωυψυρτος ὁ προεστὼς του ληστηρίου πυθόμενος ὁτι τε ηκουσιν οἱ περὶ τον Κόρυμβον κα ὶ ὁτι πολλὰ εἶεν καὶ θαυ- Nμάσια κομίζοντες χρηματα, ηκεν εἰς το χωρίον καὶ εἶδέ τε τους περὶ τὀάAβροκόμην καὶ κατεπλάγη τηνευμορφίαν καὶ ευθυς μέγα κέρδος νομίζων ητησα 2 ἐκείνους. Λ μὲν ουν ἄλλα χρηματα καὶ κτηματα καὶ παρθένους ὁσαι συνελήφθησαν διένειμε τοῖς περὶ τον 26

Κόρυμβον πειρατα 'J ὁ δὲ Ευξεινος καὶ ὁ Κόρυμβος

ἄκοντες μὲν συνεχώρουν τοὐς περὶ τον 'Aβροκόμην 3 τω' υρτω, συνεχώρουν δ' ουν ἀνάγκη. Καὶ οἱ μὲν ἀπηλλάσσοντο ' ὁ 'Ἀψυρτος παραλαβὼν τον ' ρο- κόμην καὶ την υνθειαν καὶ οἰκέτας δυο, Λευκωνα θοδ καὶ Ῥόδην, ηγαγεν εἰς την Ἀρον. Περίβλεπτος δὲ ην αυτῶν η πομπη καὶ πάντες ἐτεθαυμάκεσαν το κάλ-

408쪽

λος, και ἄνθρωποι βάρβαροι μηπω πρότερον τοσαυ- την ἰδόντες εὐμορφίαν θεοὐς ἐνόμιζον εἰναι τοὐς βλεπομένους, ἐμακάριζον δὲ τον Ἀψυρτον οῖους οἰκέτας εἴη κεκτημένος. υγαγὼν δὲ αυτοὐς εἰς την οἰκιαν ob παραδίδωσιν οἰκέτη πιστῶ δι' ἐπιμελείας κελευσας ἔχειν, ὼς μεγάλα κερδανῶν εἰ ἀπόδοιτο της αξίας αυ- τοὐς τιμης.

ὶ οι μεν περὶ τον Ἀβροκόμην ἐν τούτοις ησαν ' 3ημερῶν δὲ διαγενομένων ολίγων ὁ μεν υψυρτος ἐπ' id ἄλλην ἐμπορίαν εἰς Συρίαν ἀπηλθε, θυγάτηρ αυ- του, Μαντὼ ὁνομα, ηράσθη του 'Aβροκόμου ' ην καλη καὶ ωραία γάμων ηδη, πολὐ δε τos Ἀνθείας κάλλους ἀπελείπετο. Aυτη η Μαντὼ ἐκ της συνηθους 2 μετὰ τοs 'Aβροκόμου διαίτης ἀλίσκεται καὶ ἀκατασχέ-1b τως εἶχε και ηπόρει ο τι ποιήσαι ' ουτε γὰρ προς τον βροκόμην εἰπεῖν ἐτόλμα, γυναῖκα εἰδυῖα ἔχοντα και πείσειν ουδέποτε ἐλπίζουσα, οἴτε ἄλλω τινι των εαυ-

της δέει του πατρός ' δι δ δη καὶ μῆλλον ἀνεκάετο 3καὶ διέκειτο πονηρως ' καὶ ουκέτι καρτερουσα ἔγνω 20 προς την Ῥόδην, την σύντροφον τῆς ' θείας, ουσανηλικιῶτιν καὶ κόρην, κατειπεῖν τον ἔρωτα ' ταυτην

γὰρ μόνην ηλπιζε συνεργησειν αυτη προς την ἐπιθυμίαν. Καὶ δη σχολης λαβομένη ἄγει την κόρην προς ετὰ πατρῶα ἐπὶ της οἰκίας ἱερά, και δεῖται μη κατει re πεῖν αυτης καὶ ὁρκους λαμβάνει καὶ λέγει τον ἔρωτα τοs Ἀβροκόμου και ικετεύει συλλαβέσθαι καὶ πDλλὰ υπέσχετο συλλαβομένη. Ἐφη δ' ' ἴσθι μεν οἰκέτις οὐσα θωη, ἴσθι οργης πειρασομένη βαρβάρου καὶ ηδικημένης sτα εἰποῶσα ἀπέπεμπε την Ῥόδηυ ' η ad ἐν ἀμηχάνω κακῶ ἐγεγόνει ' τὸ γὰρ εἰπεῖν 'Aβροκόμη παρIτεῖτο, φιλουσα την υνθειαν ' πάνυ-ἐδεδοίκει της βαρβάρου την οργην. Ἐδοξεν οὐν αυτy καλῶς si

409쪽

ἔχειν Λεύκωνι πρῶτον ἀνακοινῶσαι τὰ υπὸ της Μαν-τοsς εἰρημένα. υν δὲ καὶ τn 'κδρ κοινωνηματα ἐξ ἔρωτος γενόμενα προς Λεύκωνα, και συνησαν ἀλλη-7 λοις ἔτι ἐν Ἐφέσω. Tότε δη λαβομένη μόνου Πω Λεύκων' ἔφη, ' ἀπολώλαμεν τελέως ' νυν ουκέτι τους 5 συντρόφους εξομεν ' η του δεσπότου θυγάτηρ 'Aψύρτου ἐρα μὲν βροκόμου σφοδρὸν ερωτα, απειλεῖ δε, 8 εἰ μη τύχοι, δεινα ημῆς ἐργάσεσθαι ' σκόπει τοίνυν τί δει ποιεῖν ' το γὰρ αντειπειν τsi βαρβάρω σφαλε-οόν, τὸ δε ἀποζευξαιυβροκόμην λθείας αδύνατον ' 16Mκούσας ὁ Λεύκων δακρύων ἐνεπλήσθη, μεγάλας εκ τούτων συμφορὰς προσδοκῶν' ὀψε δε ἀνενεγκὼν σιώπα ' ἔφη, ' Ῥόδη, εγὼ γὰρ εκαστα διοικησω 4 Tαυτα εἰπὼν ἔρχεται προς υβροκόμην. N δε ἄρα ουδεν ἔργον ην η φιλεῖνυνθειαν και υπ ἐκείνης ab φιλεῖσθαι και λαλεῖν ἐκείνd και ἀκούειν λαλούσης. Ἐλθὼν παρ αυτους 'τί ποιουμεν, σύντροφοι TE 2 δε βουλευόμεθα, οἰκεται.; VAοκεῖς τινι των δεσπο- των , βροκόμη, καλός' η θυγατηρ η υψύρτου πονηρως ἐπὶ σοὶ διάκειται, και αντειπεῖν ἐρώση βαρ- 20βάρω παρθένω χαλεπόν ' συ ουν ὀπως σοι δοκεῖ βουλευσάμενος σῶσον ημῆς ἄπαντας καὶ μη περιίδyς οργn δεσποτAν υποπεσόντας. 3 Ἀκούσας ὁ βροκόμης ευδυς μὲν οργης ἐνεπλη- σθη, ἀποβλέψας δε ἀτενες εἰς τον Λεύκωνα ἁ πο- 25ωηρε' ἔφη 'καὶ Φοινίκων των ἐνταυθα βαρβαρώτερε, ἐτόλμησας εἰπειν προς Aβροκόμην τοιαυτα ρηματα και παρούσης υνθείας ἄλλην παρθένον μοι διηγρ;

σιν ἐξουσίαν μου του σώματος, την ψυχην δε ἐχευ- δοθέραν ἔχω. υπειλείτω νυν, εἰ θέλει, Μαντὼ ξίφη καὶ βρόχους καὶ πυρ καὶ πάντα ἴσα δύναται σῶμα

410쪽

ἐνεγκεῖν οἰκέτου ' ου γὰρ αν ποτε πεισθείην έκὼν υνθειαν ἀδικῆσαι

υλὶδ ὁ μεν ταυτα ἔλεγεν, η δὲ Aνθεια υπὸ Di 2 6 συμφορῆς ἔκειτο αχανής, ουδὲ φθέγξασθαί τι δυναε μένη ' ὀψὲ δὲ καὶ μόλις αυτην ἐγείρασα ' ἔχω μεν'

φησίν, ' βροκόμη, την ευνοιαν την σην και στέργε- σθαι διαφερόντως υποσου πεπίστευκα ' ἀλλα δέομαι

σου, της ψυχῆς της ἐμης δέσποτα , μη προδως σεαυτὸν μηδὲ εἰς Οργην ἐμβάλῖς βαρβαρικην, συγκατάθου

10-τη της δεσποίνης ἐπιθυμία ' κἀγὼ υμῖν ἄπειμι 6 ἐκποδών, ἐμαυτην ἀποκτείνασα. Ἀσουτον σου δεήσομαι, θάψον αυτὸς καὶ φίλησον πεσουσαν καὶ μέμνησο υνθείας ' υτα πάντα εἰς μείζονα συμφορὰν τον 'Aβροκό- i5 μην ηγε και ηπόρει ὁστιs γένηται. καὶ οἱ μεν ἐν τουτοις ησαν ' η δὲ Μαντὼ χρονι - 5ζουσης της 'ειδης ουκέτι καρτερουσα γράφει γραμματίδιον προς τον 'Aβροκόμην ' ην δὲ τὰ εγγεγραμμένα τοιάδε

ad ' ABFORΟΜΗι υι KAΛΩι BEΣ Ι Η ΣΗ XAL IN. Μαντὼ ἐρῶ σου, μηκέτι φέρειν δυναμένη ' απρεπες μὲν ἰ σως παρθένω, ἀναγκαῖον δε φιλουση ' δέομαι, μη με περιίδης μηδὲ οβρίσης την τὰ σὰ ἡρημένην. Ἐὰν γὰρ et ισθῆς, πατέρα 2τον ἐμὸν Aψυρτον ἐγὼ πείσω σοί με συνοικίσαι, καὶ την νυν 25 σοι γυναικα ἀποσκευασόμεθα, πλουτήσεις δε καὶ μακάριος ἔση ' ἐὰν δε ἀντείπης, ἐννόει μεν οἷα πείση της υβρισμένης λοτην ἐκδικούσης, οἷα δὲ οἱ μετὰ σου, κοινωνοὶ τῆς σῆς υπερηφανίας καὶ l σομβοολοι γενόμενοι.

Tαυτα τὰ γράμματα λαβουσα καὶ κατασημηναμέ- 33ο νη δίδωσι θεραπαίνη τινὶ εαυτῆς βαρβάρω, εἰπουσαυβροκόμη κομίζειν' ὁ-ἔλαβε καὶ ἀνέγνω καὶ πῆσιμεν ηχθετο τοῖς ἐγγεγραμμένοις, μάλιστα δε αυτὸν ἐλυπει τὰ περὶ της 'Aνθείας. Κἀκεινην μὲν την πι- 4