장음표시 사용
261쪽
περιωτῆσονται Ῥωμαίους του πρὸς ἀλλήλους εννοων πολλV. iio μου δέομαι δέ σου μ' τοιουτοις κακοῖς τους υπηκόους περιπεσόντας περιωεῖν, ἀλλα στοσαι τον συμφορὰν , βασιλεῖ τωεγγόντ διαλλαγέντα, ουδεν, οσα γε εμε εἰδέναι, ουτε εν πράγμασιν ουτε εν λόγοις, ουτε πρόrερον προσκεκρουκότι ου τε νυν,5
οισθα δε σαφως, ώς ουδεν ουτε φθέγγεται Ουτε πράττει, μοCσυνειδότος εμου ) μη δ' τὰς συκοφαντιας των ἐπ' ολε φ ὴδ μένων τl κοιντ της κοινος προθεῖναι σωπορίας, μηδ' αυτοῖς
πεισθηναι προς το πολεμεῖν ενάγουσιν, εd αντης τος Πειρας
ἀκριβῶς δεδιδαγμενος , ώς ἀδυνάτοις ἐπιχειρουσι καὶ αχθος io
ῖραι την δυναμιν αυτῶν ἐθέλουσιν υπερβαῖνον. καταλυων μενουν τον πόλεμον, τὰ δέοντα βουλευση και σαυτω καὶ ὴμ του ναντίον δε ποιων , ουκ oῖδα οποτέροις μῶλλον ἀλυσιτελέστερον βουλευσI. βασιλευς μῖν ουν ὁ σὸς εγγονος δίκη δια- λυεσθαι τὰ ἐγκλοματα προκαλεῖται, και παρὰ σοi δικαστῆ, i5ο πάντες αν αυτῶ ν συμφαῖεν, ώς δικαια η αζίωσις ' η, τό γε δευτερον, εἰ μο αυτόν σοι κατὰ γνώμην προς την δίκον ἀπαν-Dτησαι, ἀλλ' αντον εμὸ υπὲρ των αυτῶ διαφερόντων τὰς ευθύνας παρασχειν . ει μὲν Ουν αυτον ελθειν κελεύσεις, πέπεισμαι
σαφῶς, ώς ὀφθεῖς μόνον αρανιὼν ιστῶν ἀδρανεστέρας απο-αολίζει τὰς συκοφαντίας ' εἰ ει, τό γε δευτερον, εμὲ, ελπι ζω καὶ αυτὸς ου μόνον ουδὲν ηδικηκότα, αλλὰ καὶ φιλοπάτορα
καἰ τον προσοκουσαν αιδῶ καἰ ευπείθειαν μέχρι παντὸς ἐπιδεδειγμένον ἀποδείζειν. ει δ' ἀμφοτέρων τουτων καταφρονη- σεις, πεισθεὶς τοῖς συκοφαντουσιν, Ἱμῶς μἐν ὁ θεὸς Ου περιό-as
rantem calamitates, quae Romanos Propter belliina Vestriam oppressu- sunt. Ego Vero te obsecro , ne Popillos tuos tantis cladibus ma- etari sinas, malum Pie in minens repra inas, clina nepote redactus in concordiam: qui, quanitim milii constat, nee sacto, nec verbo neque pridem, neque recens te offendit. Ne Itie enim ignoras , cum me inscio nihil vel dicere solere vel facere. Noli igitur obtrectatorum ineonirntini peste exsultantium scriniincillos conam uni saliati anteferret noli ad arnia incitantibus illis ait res accornnao clare: siqui deIn experiundo probe di ilicisti, eos conari quae fieri nequeunt, et onus tol- Icre, qliod eorum humeri sustinere hali 1 possunt. Itaque si belliinx valere iiisseris , tibi nobis lue consulueris. Si sceus saxis, de te an de nobis petiis nacreare, e luidem nescio. Nepos igitii r tilus ad iu- licium provocat tiluinque tribunal appellat: cuius petitionena esse iustam nemo negabit: et si ipsum in iudicium venire non vis, ut a me rationes illitas reposcas, rogat. Si eum per se sisti Volitet is , solo aspectu calumnias aranearum telis invalidiores ostensurum nihil penitus dubito: sin, qtiod huic Proximum optat, me, Sp.rO non. Solii In nihil eum sceleris secisse, sed etiam iui ut parentis semper amantem
fuisse, debitamque tibi revelentiam Praestitisse in omnimis, me Pa-
262쪽
φεται gδικουμένους' ωμει δε οποι τὰ πράγματα τελευτήσει, ἐμοι μεν ἄμεινον σιωπαν, ὴ πειρα δε διδάζει σμφῶς. πλὴν τὰ παρόντα μοι γράμματα τηρεισθαι δέομαι ἐν ἀσφαλει, οπως' εκ των αποβησομένων ει αγαθῶς σύμβουλος πώ φανῆ. 5 μ . in μὲν ουν τοι αὐτα του πρεσβυτέρω επέστελλον βα- P 133σιλεῖ ὁ δε τὰ γράμματα ἀναγνοῖς, οὐδὲν ἀπεκρινατο πλέον,
κου νον ἐν Βυζαντιω δέχεσθαι. βασιλεῖς δε ὁ νέος ἀκουσας τὴν βασιλέως ἀπόκρισιν, ηλγησε μὲν σφοδρῶς ἐφ' οἷς ουτω
χοπαρὰ πάντα δικαιδυ λόγον καἰ αυτῆς εἶργετο απολογίας ἀπαγορευσας δὲ τῶ βασιλέα πείθειν ἐπιχειρεῖν, τῶ πατριάρχηγράφει τοιαυτα' ,,δἐ οτα πατριάρχα καὶ ἡ περὶ αυτὰν θεία
σύνοδος καὶ ιερὰ, ἰστε σαφῶς ἴσα βασιλέως μεταξὼ καὶ εμού Bπρο χρόνου συμβέβηκέ τινος, διὰ τὰς αμαρτίας φαίην ἄν
x5ἔγωγε τὰς εμάς. ταῶτα μὲν οJν ὁ πάντα σοφῶς οἰκονομῶν.
Θεὸς διέλυσέ τε λειως καὶ βαθεῖαν ἐχορ γησεν ειρήνημ' ἔτε
ει πάντα τὰ ἐν μέσω σκῶλα καὶ προσκόμματα Περιηρέθο, καῖ βαθείας ἀπελαύομεν γαλήνης, ονδ' - λογισμού ἐμφυλίου πέρι μηδὲν πολέμου ἐννοοῖντες, αἰφνίδιον ἀνερράγη κλύ- v. iiiaoδων βαρὼς καὶ χαλεπὴ τρικυμία τὴν Ῥωμαίων αἴτανδρονηγεμονίαν απειλοῖσα καταδύειν, καἰ συμβέβηκέ τι παραπλῆ- σιον ῆμιν ἄσπερ καὶ τοῖς ' νοσοῖσιν. ἐκεῖνοί τε γὰρ κατὰ μῆντὴν πρώτην μάλιστα τῆς νόσον προσβολὴν, καν σφοδρὰ τύχη cουσα χαλεπῆ, ἀντέχουσιν ἰσχυρῶς' ἀν δὲ ραῖσασι δεύτερον
lefacturam. Si tu utramque eonditionem, a criminatoribus praeoccu- Patus videlicet, contemnis, Deus nos certe iri ligne habitos non contemnet: res autem Vestra qt O EVasura sit., Silere Praestat; EX pericuti a manifeste docebit. Ceteririn has litteras meas litto asservari rogo, donec ex eventis constiterit, ecquid bonus consiliam iis fuerim. 46. Haec ambo ad imperatorem seniorem scripseriinti litialis Ille perlectis, alimi non responclit, quain, clinicile esse Vel nepotem vel Canisci genii in ad caiisam dicendam Constantinopolin adimittet e. Ex quo responso itinior maipatina dolorem accepit, elim se praeter omne iiis fasvie deserisione excituli cerneret: fessus Iire eonatibiis ad Persuadendi ni Irritis. patriarchae scribit hoc exemplo: Non suntinati lita vobis, domine patriarcha et qtii etam eo estis sacrosancti episcopi, quaecunque inter me aVumqtie meum halita ita Pri leni, peccatis meis fortasse id Exigentilrias, eontigeriint. irae ornutum reruIn sapiens modoretitor Deus saeue missipavit concorcllam lite summam Iargittis est. Ciani iam renaotis e medio obstaculis ina pelli mentisque omnibiis, tranquillissinia qiliete frueremur, bcIli civilis ob- Iiti sun Iittis , derepente vastris citii laIn fluctus et turbia Ienta tempestas exstitit, quae ROrnanum in peratim velut navin ctim ipsis vectoribus summersuram se minaretiar. Ac nobis Mona, quod aegrotis
263쪽
A. c. i3α αυλς ῆ-τρβον ἐπίθηται εἰ τυχοι, ἀσθενεστέροις περιπου-
χουσα, κατεργαζεται ραδίως τους ανθρώπους . καὶ ημῖν λ αυτὸ συμβέβηκε νυν. υπό τε γὰρ των πρότερον ἐμφυλιων γεγενημένων πολέμων καὶ των ε ζωθεν ῆμῖν υπο των βαρβάρωνεπενεχθέντων τω πλειονι κατειργασμένοι μέρει, ουδὲ αν τι5
βλέφαι δυνησόμεθα προς τὰ ἀναφυόμενα κακὰ, aua δι-
- φθαρησόμεθα αυτοὶ υφ' εαυτῶν. ἄπερ ἄπαντα συνορων κώαυτος, καὶ τον κίνδυνον ουκ ἴδιον, ην γὰρ αν ἀνεκτῖν,) α λα κοινον των Ῥωμαιων απάντων Dτα σαφῶς ορῶν, ἐν εξήκοντα ημεραις οδη μάλιστα περὶ Ῥῆγιον κάθημαι, καθάπερ roi ιστε καi αυτοὶ, βασιλέως δεόμενος ὁσημέραι μετὰ της προ ηκουσης αἰδοῖς -οἰ καἰ μετριότητος καἰ δουλειους, συπν μης τυχεῖν, καίτοι γε μοειν ἐαν' συνειδὼς οργος ωζιον πεπραγμένω. ώς δὸ πολλὰ μοχθησας, ευρισκον οὐδεμίαν ονη- σιν απὰ τῶν πόνων, ἐτραπόμην ἔτέραν, μετὰ κομιδη τινων 25
ἐπὶ του βασιλέως ἐλθεῖν αἰτῶν, καὶ ωπὲρ ἀν
ἐγκαλουμαι ευθυνας ταυτη παρασχεῖν ' η εἰ μηδὸ τουτο κατὰ
ἀπολογ/εῖσθω. καὶ επ' ουδεμια προκλησει εἰσηκούσθην, αλλ' ουτως ἐρημον παρῶ πάντα του δικαιου νόμον καταδικάζομαι.ao
ἐγώ δὸ, εἴγε βασιλευς αντὸς ρητην τινα δίκην ὁποιαν ἄν αυ-.ττ εδόκει ἐκέλευεν υπὲρ ων ἐγκαλουμαι δουναι, ηγάπησα ἄν, . . καὶ συν προθυμιg πολλῆ παρέσχον νυνὶ δὲ ορῶν τον εἰς ἐμὰ νην κατὰ πάντωω Ῥωμαίων εζύγουσαν τ - βλάβον, οὐκ
ustivenit. Illi nanivie tu Primo morbi accessu quantumvis rapido, potenter resistunt: atu recreatos iterum forte ac tertium occuparat, viribus lain debilitatos iuveniens, cito interficit. Sic nos superiori tuis hellis civilit,iis et externis, qitae barbari intuleriint, Propemodum eousecti, ait versus sirrgentia mala ne oculos quidem tollere poterimus, sed mutuis caedibus Peribimus. Quae omnia eum et ipso animadvertam et Perictilum nou Privatum, esset enim id serendum, verum Publicum conaiderem, iam sexagesimuIn omnino diem, ut nostis, prope Rhegium sedeo, Iliotidianis Precibus, qua Par est reverentia, modestia et subiectione Veniam ab imperatore sagitans; tametsi nillil mali lacinoris in imo reperio, quod eliis ira dignunt sit. Postquam vero multum laborem in stra consumpsi, alia exportus sum via , rogans, ut mihi eum Paucissimis in eius conspectu invenire ibi lenirine crimini biis respou lere licerct: aut si id non placeret, mas ius domesticus meo nomine idem facturus veniret. Boiecta iitra i io conditio, atque ita contra ora uium lcgnini iura, indicta musa, damnati Oncm stibeo. Atqui si a us Poeuas certas pro arbitratu suo Pon loro me iussisset, Pro iis, quae nauit obiectantur, non aequo tantii ua, sed etiam prοInPtissimo animo pependisscan. Nune eum eius in me furorem nornauia universis Pestiferiun fore praevi-
264쪽
ἀνεκτῶς ἀλγῶ . διὰ τουτο' και δεόμενος της Μων ἄγιότητος A.C. I 3ωγγράφω , ειγε του θεου εστε υμεῖς, σπουδάσαι υπερ της ειρῆ-Bνος καὶ μη περιιδεῖν ημῶς τοῖς ομοφυλ0ις άῖμασι καταχρανθέντας, ἀλλ' η πεῖσαι βασH.εα πρὸς υμῶς εμε γενόμενον vΠερ5ων εγκαλουμαι λόγ0ν υποσχειν, ' ενrαυθα γενομένων νεφῶν, ουπερ των ἶσων τον απυλπιαν θέσθαι ' Ἀσαυτα μεν βασιλευς ὁ νεος πατριάρχου καὶ των αλλων δεόμενος αρχιερεωνεγραφεν νπερ τος εἰρηνος, ἁ καἰ φέρων ὁ διακομιστος ει εχει- ρισε τω Πατριάρχη. καἰ των αρχιερέων συνεδριαζόιτων, ἀνα- Ioγνωσθέιτων' dε των γραμμάτων , ώς ἐδόκει θ άξιωσις δικαια του νέου βασιλέως, πάντες ευ ς προς βασιλέα τον πρεσβυτε- Cρον ἐλθόντες , τά τε γράμματα ἐδείκνυσαν του ἐγγόνου καἰ συνηγόρουν αvrω ώς δικαια αζιουντὶ. καi αυτὸ γὰρ εφασαν τοπερi πλείστου ποιεῖσθαι η αυτὸν ἐνταυθα ἐλθόντα ωπερ ων I5εγκαλειται παρέχειν ἐθέλειν ευθυνας, η του πατριάρχου ἐκειγενομένου τὸ αι τὸ ποιειν, et εκμύριον αν εἴη μέγιστον η του μηδὲν ημαρτηκέναι, η εἰ καὶ ημαρτε, του βουλεσθαι ἶν διορθωθοναι. τουτου δὲ Ουτως ἐξ αυτῶν πραγμάτων ἀποδεικνυμένου, δικαιον ἄν εἰ- καὶ ἄμα λυσιτελῶς καἰ ἀναγκαῖον, ἐκαοδυο των ζητουμένων γενέσθαι θάτερον. ορῶν οἶν καὶ ὁ βασιλεῖς τό, τε ἀναντιρροτον τος αζιώσεως καὶ τqν του Πατριάρχου καὶ των αρχιερέων προς τουτο σπουδον, τὸ μεν τὸν Dνέον βασιλε α προς ἐκεῖνον ηκειν ἀπηγόρευεν , ἄσπερ καὶ τὰ τυν πατριάρχην ἐκει γενέσθαι, ουδῖν ειναι προυργου φάμενος α5εκάτερον ' ἐπένευσε δὲ των τε αρχιερέων καὶ των της συγκλο-
4. corr. Pro υπὸ.deam, angor velle Inentissinue. Quocirca Mi sanctitatem vestrant serit orogo lite, si ex Deo estis, .ut Paci redintegrandae navetis operain. Ne perniittite nos cognatorum sangit ine nuictitari: scit in peratorem eo perna ovete, ut aut me illuc ad vos Proficisci ci pro Ine caiisam orare, aut, vobis Iliac profectis, id ipsum lite saccre concelIatiir. Sic Patriarcham et Pontifices per epistolam do pace Oi,testatiis est iii-nior imperator. Qua a tabellario patriarcliae in manus reddita et in consessu episcoporuin recitata, iit Visa est aeqtia Pctiti O, Oliines Protinus ad seniore ni ad elint, eam Inonstrant ci Ut ilista eti pientigiisDagantur. -Nam hoc ipsum aiebant strauissimum argumentitur, a iit nihil eum cleliquisso, alit, si quill ileliquerat, id volle corrigore, quod in beneficio numeraret , si alit Ilic aut ibi, patriarclia praesente, posset intentata sibi scelera depcllere. Quonia in igitur res ipsa clamaret, iustu in pariter et utile ac nocessarium sibi Videri , ex Uuobus, quae desiderarentur, alterii in concelli. Luiperator PO,lulatinccessitatem et patriarct in cpiscopo mini Iuc in eo uruemlo stirilium Perspiciens, nepotem qui leni ad se venire alit patriarinam ad illum abire vetuit: neutrum enim esse operae pretiiim, sed ut ex episcopis cantactizentu. i5
265쪽
A. C. i 327 του τινὰς, ου μον αλλὰ καὶ των της ἐκκλησιας αρχόντων καὶ V. ira των ανιμανδριτῶν, προς τον πγ ονον παραγενομενους, τά τε κλῆματα κομιζειν κώ απολογίαν ζητειν υ Περ αυτῶν. Πέμπονται τοίνυν απὰ μεν τῶν αρχιερέων εI, καὶ τοσουτοι συγκλητικοὶ, ἐκ τε τῶν τῆς εκκλησίας αρχόντων καὶ τῶν ἀρχι-5 μανδριτῶν λεγομένων ἀνδρῶν εὐλαβῶν ἴσοι τον ἀριθμὸν εβεκατέρων. συν τουτοις καὶ οἱ παρὰ βασιλέως πρότερον ἀποσταλέντες, δ, τε τῶν Μογλαίνων επίσκοπος Ni φων καi Kλει- δας ὁ δικαιοφυλαξ, οἷς δη καὶ τὰ κατὰ του νέου βασιλέως ἐγκλήματα ο πρεσβύτερος ἐνεχε πρισε βαυιλεύς. εni τούτο ς πῶσε Io
καἰ ὁ αρχιεπίσκοπος Βουλγαρίας ' Γρηγόριος, ἀνῆρ σοφός τε εἰς λόγους καὶ θαυμάσιος εν συνέσει καὶ τῆς διτως σοφίας ἄκρως ἐπειλωμένος, καὶ συν αυτῶ Θεόδωρος ὁ Σανθόπουλος,
, καὶ αυτὸς ἀρετη τε καὶ συνέσει καi παιδεία κεκοσμομένος.
ουτοι μὲν ουν ἐἰς 'Phιον πάντες ἐλειν τὰς τοῖν βασιλέοιν 15ευτάσοντες διαφοράς . ἰδὼν δὲ αυτους βασιλευς ὁ νέος, εὐ-
ο ὐς μἐν ηδονῆς ἀνάπλεως καὶ θυμηδίας ον, ἄτε δο μέλλων
ωπῖρ ων κατηγορεῖτο διδόναι λόγον' προσαγορευσας δὲ αυτους, B ἐκέλευεν dναπαύλης ἀπολαυειν, ώς ες την δοτεραίαν ἄμα
βασιλευς δὲ ἄμα ετ τῶν τε ιδίων τους ἐΠιφανεστέρους καὶ τους ἐκ βασιλέως ἀφιγμένους εις τον συλλογον ἐκάλει. ώς δὲ πάντες παρῆσαν, σιωπὴ μῖν το θέατρον κατέσχεν επὶ μικρὸν, καὶ πάντες ώς επὶ καινοῖς τισι παρεῖχον. μετεώρους τὰς ἀκ . clo ἐρξατο δ' αρχιεπίσκοπος ουτως εἰπών ' ,,κράτιστε βασιλευ,
proceribias , item ex ecclesiae principibiis et archimandritis religiosis, ut serebatiir, hominibus irent aliqliot, qui accii sationern illi proponerent ab eoqile responsionem reclii irerent, id annitit. Mittiintiir itaque seni de sin Pilis, quos nomi IaaVi, ordini inis, Onanes si intit quatuor et vigi uti. A luitntur quos i inperator ante legaverat, Niphon Mo-glaenorum antistes, ei Clidas clica eo plavlax, liii laus accii sationis capita tradunttiri Posι hos omnes Gros orius Bulgariae archiepisc Piis , Vir et disciplinis emulitiis et aret inarat ili Praulentia praeditus et in sapientia divina plane perscctiis: cunuliae eo Tlieodomis Xantho-Pulus, ipse illi OcIlle Virtute, intelligentiu et doctrina ornatissimus. Iti omnes Rhegiuin controversias imperato mini disceptaturi venerunt rq lioraim e conspectit magnam laetitiae Voluptatem persensit, quod esset tantivn ad Olbiccta responsuriis. Salii talos igitii r quietein capero iussit, et In diem Posterunt usqirct a ni alii lino conventitui indixit. Illi ita seeqriint. Initio lucis nobiliores ite suis et eos, Pii avi missu advenerant, in coetum cogit. Ubi omnes asstierunt, eonticuerunt Paulisper et singula, ut novi PitPPiana audituri, aures ara exerranti Archiepiscopus his vocibus usus est: Propter natum te avumque dia-
266쪽
των μεταξὐ των βασιλέων τμῶν κεκινημένων νυν ἔνεκα δια-Α. C. t 32 φορῶν αντος μεν Βησας, εις Βυζάντιον ελθών επι του βασιλέως τὰς εὐθύνας παρεχειν, η ει μη τοὐτο , τοῖ πατριάρχου Cενταυθοι γενομενου , δι κη διαλύεσθαι τα εγκλῆματα. τούτων 5μεν ουν εκάτερον ου ράδιον ην fi αυτος ηζιωκας γενεσθαι 'προστάξαντος δε βασιλέως καὶ πατριάρχου, ηη0μεν ημεῖς νπερων εγκαλη τὰς απολογιας ῖκουσόμενοι. συ τε δι καιος ἄν εἰ ης, ει τι περi αυτῶν εχεις λέγειν, διεζιεναι .'' ειπεν οὐν ο βασιλεύς μζ. ,, Και βουλομενω μοι πάνυ η προc ἐμε ἄφίξις γε-DIoγένηται τμῶν, καἰ ευχῆς εργον ηγοῖμαι το καi οπωσοὐν υπερων κατογορουμαι καιρόν τινα ευρήσειν απολογιας. ου δικαιον
δε ηγοῶμαι , οἴτε μην τινα λόγον σῶζον, εμὲ μὲν πολλάκὰ τῆς εις τον βασιλέα αἰδούς καἰ εὐπειθει ας αυτοῖς εργοις εμαργεῖς παρέχεσθαι τὰς αποδείξεις, τῆς ἴσος δε εὐνοιας ουδε i5λόγοις γοῶν ψιλοῖς ἀζιοῖσθαι παρ' αντού. καίτοι γε ἐχρῆν V. ii 3προς τὰς πράξεις τὼς εμὰς τους τῶν συκοφαντῶν παραβύλ- λοντα λόγους, ἡ κολάζειν αυτοὐς ἀξίως τῆς κακουργίας εαυτῶ ώς ἄν αυτοί τε παύοιντο συκοφαντούντες καὶ τοῖς ἄλλοις εἰ- εν παράδειγμα σωφροσύνης, ῆ, τό γε δεύτερον, αυτοῖς μὲν σφο-aοδρῶς ἐπιπλῆττειν καὶ επιτιμαν τού τοι αὐτα ἔνεκα τολμαw βε- P. 14 Iβαίαν δὲ καὶ ξ δρασμένην τῆν. εἰς εμι εἴνοιαν τορεῖν, οπερ εφον, ἐκ τῶν εργων σαφεῖς εχοντα τὰς απολίζεις, ῶς εὐνούστατος εγὼ περὶ αυτὰν καὶ την παιδὶ πρέπουσαν ἀγαθρ προς πατέρα αιδῶ τε καὶ εὐπείθειαν καὶ δουλείαν ἀποσώζων. επεὶ δὲ
sidium, Imperator optime , ro 'sti, ut tibi Byzantium pateret Ing cssus, quo illic apud eum musam tuam ageres; aut saltem, ut patriarcha ad te mitteretur, qlio iudice id ipsum Praestares. Neutraim erat concessu facile. Auctoritate tamen imperatoris et patriarchae nos advenimus , defensionem tuam auctituri. Te aequi In est asserre,.si qii id habes dicere ad ea, quae tibi obiectantur. Tilm impcrator r47. summa voluntate mea adVenistis, et perqtiam optabile est, ut ego sentio, qt ornocto linque tantiem mei adversus criminationes defendendi tempus adipisci. At iniustum et a ratione abhorrens duco, cum iactis ipsis multa Deci uenter et minime dubia observationis et obedientiae aviim documenta dederim, me pari benevolentia nec verbis Didoni tenus ab ipso dignatum. Oportebat autem lacta mea cum oDtrectatorum Sermoniblis eomparantem. aut eorum improbitatem cori lignis vindicare stippliciis , ut ne quid et ipsi tale posthac, et alii ex eortim eventu Inodestiana discerent, aut certe, mio I alterum est, iisdem de atralacia severe obiurgatis ac Teprehensis , sirinain constantemiue erga me benevolemiam conser- Iare; ut qui evidentibus exemplis docere possina, me in ipsum D usum esse suavissime, et quemadmoduna bono filio PuIcmina est, erga Patrem reverentiam, obedientiam subiectionemque recinere. Scil
267쪽
A .c. 23 27 τουτο μεν πην ἐναντίαν η προσοκεν ειληχε τάξιν, και τα
ημέτερα εργα τος βασιλέως εξερρυηκε μνῆμης παντελῶς' οἶς δἐ εργον επιμελες, hμας ἀλλήλοις διαβάλλοντας, τη κοινῆ λυ-
Bμαινεσθαι Ῥωμαιων ευδαιμονια , τοῖς λόγοις κατάκρας εάλω, τι λοιπὴν ἡ σφόδρα μεν ἀλγῆσαι εφ' οἷς παρ' αζιαν ατυχῶ,5 Gυγγνώμην δε προς πατρὸς και των διαβολων ενεκα αἰτειν, η, τύ γε δευτερον, βάσανον καi δικον εφ' οἷς ἀδικως εγκαλοῖ- μαιε, ο δὴ και διετέλασα ποιων, εις εζηκοστὴν τήνδε ημέραν
η και μαλλον υπαιθριος ταλαιπωρων μετα τουτωνι πάντων
ῶν ἄγω, ἐν ἄρα μάλιστα χειμῶνος, καθάπερ δὴ ἰ τε και αυ-I
τοι. ἐν μὲν ουν κράτιστον, εni βασιλέως αυτου, παρόντος καιπατριάρχου καἰ του κοινου των Ῥωμαίων παντὸς, ποιεισθαι
C τὰς απολογιας, ν ἡ διαφυγὼν τὰς αἰτιας, Πῶσι καταστήσω εμφανὲς, ῶς βιαιότατα καὶ α δικα υπὸ των συκοφαντουντων
υπωἐνω, ξ άλονς ταῖς απάντων ψήφοις ἀδικῶν, μηκέτι δυ-ISνωμὰι προς ἀναβ0λὰς χωρεῖν μηδ' εφεσιν ζητειν, ώς ἡ προς χάριν ἡ προς φιλονεικίαν υπὸ των δικασάντων καταφοφισθεῖς, αλλὰ τον αζίαν δίκον δῶ. επειδὴ δὲ οἴrω δειν είναι κέκρικεν ὁ βασιλεῖς, χάριτας μἐν πολλὰς ομολογῶ τω πάντων
βασιλευοντι θεῶ, οτι καιρὸν παρέσχεν απολογίας, ουχ ἐττονao δὲ βασιλεῖ τε καὶ πατριάρχη , τω μὲν πείσαντι τον εζέτασιν, τὐ δὲ πεισθέντι ' καὶ τμῖν τοῖς ἀφιγμένοις ενεκα τῶν πλ
Dνων. δέομαι δὲ τμῶν, μὴ ώς βασιλεῖ μοι προσέχειν επὶ τῆς
Pila liaec seciis, quam lignum silit, evenerunt, at aeque iacimus exanimo avi ponitus csiluxerunt; cItiorum at tem inviistria in eo consumitur, iit alterum nostriana apud altorum in invidiam vocando communi. Ronaanorum felicitati perniciem struaui. eoraim mendaciis prorsus irretitus est; cItiad relin Iliebatiir, nisi ut Vel angori me lederem, at in iiii scriam ininterito meo Praecipitatus, Veni an ritie a Patre , quam citrain Ineris calii initiis oppugnatus, Peterem y aut certe Propter ea, qtiae' milii salso aninguntur, exalneii ac iudiciunt Z Qiioci elia in feci, iam pliis sexagesian uni cliena stib dio eum his onantibus, quos cluco, i libernis mensi hus incomnaoda perserens , clii od nec Vos nescitis. Fuisset optiiniim , linperatore , Patriarcha totoque Boinano Populo praesenti- hiis, defensionena Peragere, iit vel absoltitus declararem omnibus, me ab istis sycophantis inclignissinae violari; Vel sceleris omni sim calculis condeinnis. his, nou tiltra a in Pliationem qt aererem ne itie provocarem, clitas i a iussi cibus aut ait gratiain aut ex aemulatione dainnatus, scd clitas contineritissem PoeIIas Stistinerem. Sed quia sic placitii in imperatori, InagiIas universorum tinperatori Deo, qui defensioni in eao hane
opportii nitatrian obtulit, nec ruinus ipsi avo et patriarchae gratias ago : huic, quod aiictor fuit, ut res in inquisitione poncretiir; illi , cilio I sibi id itassus est persuaderi: vobis Item, qui litic iter susceptatis , de Iabore Vestro. Velini auican rogatos, ne in hoc iudicio mihi
268쪽
δίκος ταντησι μοδέ τι ων αν κάταγνωσησθε διὰ το αξίω uta Am. Iaar συγχωρειν, ἀλλ' ἀπαραιτῆτως ἐφ' οἷς ἄν οἰ-σθε καταψηφι- σθαι ἀθικεῖν. ἀν μέντοι μεταξυ απολογουμενος ἀνάγκη γε ου γαρ εκολτι προς τοιουτους ἄν ποτε ηλειν λόγους) τον
5βασιλεα και πάππον τον εμὸν ἀποφαινω ἀδικουντα καὶ επι
ορκουντα , μητ' ἐμοι λογιζεσθαι ἀλλ' αυτῆ τῆ του πράγματος .
dεομαι φυσει τους λόγους μοτ' αυτοῖς φοφον εξάγειν, αλλ' εμοὶ μεν κριτὰς καθοσθαι, εκειντ' δὲ ἀκροατὰς και μόνον. επει δέ με ἐκελευσατε ἀπολογεῖσθαι, ἀναγκαῖον τους κατηγο Ioροῶντας πρῶιον τὰ εγκλήματα εις μέσον ἄγει ν, ῶς ἄν εφ P. 142ξῆς αυτὰς ποιῶμαι τὼς απολογιας.'' Βασιλευς μεν ουν τοι- αῖτα ειπεν ' Οι δικασται δὲ ἐπαινέσαντες τοὐς λόγους, τὰ ἐγκλήματα ἐκέλευον τοὐς επιτετραμμένους εἰς μέσον ἄγειν. καὶ παρελθόντες εἰς μέσους τε δικαιοφυλαξ καὶ ὁ . τῶν Μο-I5γλαίνων επισκοπος, διεξ εσαν πάντα καν' εν. ἀπολογουμένου 'δε βασιλέως, βέβαιον μὲν οὐθεν εδόκουν εχειν, Ουδ' αποδεl- . 33έξιν εναργῆ ουτ' εβ αυτῶν τῶν πραγμάτων, ου τε μον ἐκ μα2-- τυριας τινός' ἐδόκουν δε εξ υποφίας μἄλλον ξ ἀληθείας συνει- Βλέχθαι. τελευταῖον δε τόδε εἶπον' ,,ἐν τοῖς ὁρκοις τοῖς επὶ τ raoεἰρξι η γεγραμμένοις γέγραπται καὶ τουτο, τὸ τον μεν βασιλέα
τῆς αρχῆς, σὲ δὲ vin' αυτὸν τελειν καῖ τὰ προσταττόμενα ἐκπληρου τὸν δὴ παρὰ ταλα ποιουνrα, επίορκον καὶ α δικονεῖναι. συ δὲ, μῆτ' ἐπιτρέφανιος μῆτε μ'ν εἰδοτος βασιλέως,
tamquam imperatori assentiana ini, nevo aliquiit eomim, clitae damnanda senseritis, proptere dignitatis an Plit Hliuem coli lonelis , sed ad ignoscenduin inexorat iles sitis. Si ta inen litterim dum nae ite-fendo, avum Ineum iniqiiii in et periit Nin ost 'nil ero, cluotl Itonuisi necessario faciam, nilius ita in mi ini volens altilii id tale clicerem,) noeam Orationem nauit, scul eoiulitioni titiliis negotia adtrahuerlata in putetis , neve ex illa decoria alis, vemini Ohi tu lices, illi tantii inmodo auditores sedeatis. Et quia Ilio ros 'orulere iussistis , res postulat, ut accusatores criniina Prilis in In odium a liliis aut , qtio ad singilla Orcline rospori lcain. IIacnciliis i inperator. Iitalicos 1licta probaVertint, mandaveratnt lito Niptioni et Cli lae , 'accii sationis capita sibi a seniore tradita depromerent. Illi prodeliratos in ine litim sigillatimoinuia Percensuerunt. Ad quac cit in resporritisset imperator, iri strina, incerta, nou ex rei iis ipsis deliticia, nil uo teste nitentia, se i xinani Potitis suspicione, liam ex Vero collecta, aPPariterit ut Omilia. Ait Oxtreinu in lioc ullatitan est, in iii reiuramio, quo paX Sancita sit. laoc etiam scriptiina filisse, penes aviam imperator In esse doliere totiatu in Peratim et rectionem et iis , ipsum ei siti, ici et ei iis itissa facesssere opori re: qui conti a socerit, Periurii in ac inii sthim fore. Tu autena, inquiunt, ne pie id tibi eommittente neque sciente
269쪽
κοκέναι δὲ, Ουδ' αναίσχυντος και καταφρονητὴς δια τοὐτοδίκαιος κρίνεσθαι βασιλεως. ,,αινίγματι λέγεις ομοιον οι δι-5κάζοντες ειπον ,,εἰ μηδἐν πράττειν ἐπι των ορκων παρὰ γνω-
' μην βασιλέως γεγραμμένου, αυτὸς τὰ χρῆματα βασιλεως ακοντος λαβών, μηdῖ τοὐς ορκους παραβεβηκέναι φαίης. η γῶρ
ον γέγραπται, τον διοίκησιν πῶσαν των πραγμάτων βασιλέα εχειν, σέ τε μηδὲν παρὰ γνώμον ποιεῖν εκείνου, η, τούτου δο-I
θέντος, Ουκ ἄν διαφυγοις το ἐπιορκεῖν, ἄκοντος βασιλέως τὰ χρήματα ειληφέναι ὁμολογῶν. V αανθυπουλος δὲ των ἐκ Βυζαντίου ἀφιγμένων εἶς ,,οὐ δίκαιοκ' εῖπε ,,καταφοφίζεσθαι, πρινοῦν ὁ βασιλεὼς περ i των κατηγορουμένων λόγον δω' τιτε γὰρ, ειν Dδικαιουν η καταφοφίζεσθαι ἐκ των λερομένων δέοι, γνοίημεν αν. i5 συνθὲμένων δὲ καὶ των αλλων, ὁ βασιλεὼς ἀπελογειτο - τοιαυτα
μὴ . ,,Kαὶ δίκαιον ειναι νομίζω καὶ κατὰ γνώμην ην ἄν ἐμοὶ, ει τὰ πραττόμενα βασιλεῖς μετὰ τῆς προσηκουσης ταζεν ἀκριβείας ' ἰ γὰρ ἄν ουκ ἄν εμὲ νυν αναιδειὰς καi P. 143 αφοβίας καὶ, το μέγιστον, εδίωκεν ἐπι0ρκίας. το μῖν γὰρ μῆχοπροκατειλῆφθαι τον δικαστὴν τὴν γνώμην, ἔζάγειν μάλιστα ὀρθὰς ποιεῖ τὰς κρίσεις ο ει μὴ τοὐτον τον τρόπον , σφάλλεσθαι ώς τὰ πολλὰ ανάγκη. εὰν γὰρ τάς τε κατὰ τοὐς προτέ-
avo, a Paestoribus Per vim abstulisti quatuor aureoram miIlia. Ad hoc ille: Abstulisse me pectiniam, confitebor; at idcirco me vere as- sinein esse periurii aut impudentiae, aut avum despexisse , id pe nos o. Rursum iu lices et Qiaasi aenigmata Iocliteris, si, cum scriptum sit, ne tu qii id praeter Voluntatem avi perpetres, ipse eo invito pectiniana avertas , et Duillo minus te itis iurami una haud transgres stini praedices. Aut en In Scriptu In non est, ut aVus plenam rerumoninium administrationem habeat, et tu nil al eo nolente audeas: aut, hoc dato, novilum periuria crimen eistigisti, cum avo ignorante pe-euitiam te intervertisse confiteare. Itic Xanthopulus, cliti cum c toris Bygantio venerat, sibi liaud aequum Videri reum dananare, an in te luam ad accusatioItem respondisset: itinc enim cognosci posse, albo an atro lapillo dignus esset. Relii luis assentientibus, imperator nepos apologiae suae hoc habuit exorali limr48. In perator avus, quod iustitia reqtrarat et ego maxime vellent, convcntcnti accliratione acta examinaret , non me niinci inpii leutiae et audaciae, quodque minime tolerandum, periurii reum faceret. Nam iudex tum demum Vere et incorrupte iudicat, eum
eius incutem non obstaci anticipata opinior alioqui plurinni in saluuecesse est. Itaque si causas toederia prioribus bellis componendi
270쪽
ρους πολεμους αἴτιας γεγενομένας, δι' ας oia τε ξυιθοκαι πρου-A.C. 13a χωρησαν καi Οἱ ορκοι, οθεν τε κἀκ τινος συνεώρα, καὶ τον ἐμον προς τον του πολέμου κατάλυσιν επιμέλειαν καὶ σπουδον και προ9υμίαν, ετι τε ην ἐνεδειξάμον ἐν τω παρασχοντι 5πανri κηδεμονιαν και ευπειθειαν και στοργον προς αυτὸν, ουκBαν νυν τοιαυτα εφευγον εγώ, αλλὰ των τε παρόντων αν αυτὰς εγώ και των προσδοκωμένων οι Ῥωμαῖοι κακῶν ημεν ἀπολ- λαγμένοι, βασιλεύς τε αυτὸς θορύβου τε παντὰς ε ζω και της cino του εκοντι Ῥωμαιοις επὶ φθορα δοκεῖν τὸν πόλεμον ἐπά- ιογειν δυσκλειας γινομένης. νυνὶ δὲ, iac εοικεν, εὐινων απάντων ἐπιλελησμένος, α υμεῖς πάντες ἀκηκόατε κατηγόρηκέ μου V. ii 5 πολλὰ καὶ δεινά. εγὼ δὲ, καιτοι δεινῶν ἔντων τῶν ἄλλων απάντων, ῆνεσχόμην αν σιγη αἰδοῖ τε τῆ πρῖς βασιλέα καὶ τω, μητος απολογιας ἔνεκα τῶν μέμφιν τινὰ αὐτεῖ οἰσίντων εἰπειν i5εἰς ἀνάγκην τι ἐλλιμ τὸ δὲ ἐπιορκιαν εμαντω προστριφασθαι, C. ἐνὸν ασφαλῶς καὶ μετὰ πολλού του περιόντος την δίκην δια- φa γεῖν, ουθ' οσιον ηγημαι οἴτ' ἀνεκτόν. διὸ καὶ πειράσομαι ἐμαυτὀν ῶς οἰόν τε τάς τε σπονδὰς καὶ τοὐς ορκους ἀκεραι-
ονς αχρι νυν μάλιστα διατετηρηκότα ἀποδεῖξαι αν δ' εκεῖνον αοδιὰ τουτων ἀποφαίνω καὶ τοὐς ορκους λελυκότα καὶ τὰς σπονδὰς , μηδεμιαν -οὐ καταγινώσκειν ἰταμότητα μητε προπέ
τειαν αξιῶ, αλλὰ τῆ τοὐ πράγματος λογίζεσθαι ἀνάγκη τον
κατηγοριαν. πρῶτον μὲν οἶν ἐκεινο ἄν εἴποιμι, ῶς τοὐς εni ταις συνθοκαις Oρκους οὐκ αὐτὼς ὀμωμοκα μόνος, αλλὰ
25καὶ βασιλεῖς, καὶ την αυτζν ἀνάγκην ἐκατέροις ἀπαραβά-
inreiurandoque stabiliendi considerassci, unde et a Pro sint, et meam in lactio tollendo sedulitatem, contentionem, alacritaternaue Perpendisset; praeterea citiam antehac semper ostemti erga elim sollicitii linem, obsequelam et amorem respexisset, non ego talium crimi num modo accusarer, esseni Itie ipse praesentii bus, Romani nituris aerumnis liberi imperator extra omnean tumultuin Viveret, nee insantia conflagraret, eum bellum ait peraiiciem Romanoriim sciens volensque introducere videatur. Nunc liorii in oblitus omnium, com-Plliritim nec levium me arcessit, ut ipsimet auctistis. Ego Vero quam is gravia sint omnia , tamen continerem me, tum o D reverentiam
erga regem, turn ne in desensione mea edere cogerer aliquid, Pio lei vitii perationem asserret. At periurii notam mihimet intirere tacendo, clam abuncte possim absolvi, nec fas, nec tolerabile clueo. Qito lai dii in trie insonteni cloeeo , ipsum contra egisse Probavero, ne ultemeritati , neve lingitae incontinentiae, sed rei ipsius necessitati ut a lscribatis, a vobis peto. Hoc itaque primum dico, non me solum, sed illum quoque in foedus iuravisse, eandemque ambobus eiu sancte servandi necessitatem impositam: et alteriam, si in foedifra -