Corpus scriptorum historiae Byzantinae. Editio emendatior et copiosior, consilio B.G. Niebuhrii C.F. instituta, opera eiusdem Niebuhrii, Imm. Bekkeri, L. Schopeni, G. et L. Dindorfiorum aliorumque philologorum parata Ioannis Cantacuzeni ... Historiar

발행: 1828년

분량: 603페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

25 a

τα, ἐν τη μονῆ των Μαγγάνων ἀπρόλον μένειν τους δε προς D τον νέον βασιλεα παραγενομένους αρχιερέας μήτ' αυτοῖς προ-

ταυτα μὲν ουν , προσέταξεν ἐγένετο ο βασιλευς. μετὰ δε τηνἄἐκ του νέου βασιλέως των πρέσβεων ἀναχώρησιν πέντε προς

των δέκα δεμερων διηνυσμένων, ἐπεὶ μῆτε παρὰ βασιλέως του

πρεσβυτέρου, μῆτε τοὐ πατριάρχου απολογία τις ἀφίκετο προς αυτον, οὐκ ἐπ' ἀγαθῶ τεκμαιρόμενος ειναι την σιγῆν, μμ του μεγάλω δομεστίκου καὶ πρωτοστράτορι ἐβουλεύοντο τί δέοι Io ποιεῖν. εἶπεν οἶν ὁ μέγας δομήστικος ' ,,οὐκέτι δέον, ω βασιλεῖ, απράκτους καθῆσθαι, ἀλλ' εργου εχεσθαι. ουδὸ γαρ ετο

τινος ἐνδεῖν, ο πραζαντας εχπὰ τον πόλεμον καταλῶσαι. ο, τε

γὰρ χρῶνος, ον ἐνταυθα καθήμενοι δεόμε, βασιλέως, τοσου- τον υπερ λασε καὶ τὰ δέον, ωστ' ηδ' οὐ μεγαλοφυχία και 5 P. 156 καρτερία - επιπλέον παράτασις, ἀλλ' εκπληζις προς τα δεινὰ καὶ ἀτολμία δόξαι ἴν τισι δικαίως πρός τε βασιλέα ουδὲν

ομι παραλέλοιπας των δεόντων, αλλὰ πρότερόν τε πολλάκις- επρεσβεύσω πρὸς αυτὸν δεόμενος μὴ καταλῶσαι την ειρῆνον,

καὶ νῶν πρὸς τοὐς ἐκεῖθεν ἀφιγμένους πρέσβεις οσα ἐν επι-ao θυμοῖντος την ειρῆνον, ἐπιαὐθά τε εἶπας καὶ πρὸς ἐκεῖνον διεπρεσβευσω. ο, τε παρελθων χρόνος μετὰ τὸ τοῖς πρέσβεις

u. Palatium et monasteritim huius nominis aliis scriptoribus μἀγγανα; I romiscue, ut Φράγγος et μάγκος. ED. P. Inter- Pres απρύσιτον : et ad eum neminem ρ raro a itti; sed hic et apud Gregoram est uneorro M. ED. P. rabili ira efferbuit praecepitque, illos in carcerem statim ab luci,

Macari una Serraru in Inetropolitain in palatio sub custodia teucri, Patriarcham patriarcilio eiectiana, in Μ an ganensi monasterio manere nec foras Progredi, Prosectos vero ad nepotent episcopos neque ipsos nectibiis suis Pellem esserre, neque ad illos quemquaHI Ventitare. Facta ad ei iis arbitratim Oinnia. Dieruis quindecim a recessu legatoriam transactis , citim ne Pie ab avo, neque a patriarcha responsi masscrrctit r. nihil boni ex hoc silentio coniiciens. iuuior, cum magno . domestico et pro tostratore cluill ageniluin esset, cloliberationem instituit. Ibi magnus domesticus, Non ultra sedendum, sed manus operi admoliendas: nihil enim restare amplius , quo ab ipsis praestito, bellum quietumini spes sit. Nam et tempus, quo II ic morarentur, imperatorem avum i ogitantes, iisque eo terminum excessi Sse, at tam longior exspectatio non magnanimitati ac tolerantiae , sed consternationi in rebus arilitis et ignaviae nierito tribuenda Videatur: et onanos ossicii partes erga illum expletas esse , citan ct antea toties Per tes atos, tit Pactis convcutis staret, ala eo petiVerit, et nilne cum

iis . qui illinc vcnerant legatis, quae nin pie potuit quispiaru Pacis

292쪽

ἐντευλν ἀπελλD ἱκανος καὶ περι του πράγmmmς βασιλεα A. C. 33a διασκεφασθαι και ἀπολογιαν δουναι , εἴ τι μετριωτερον διενοεῖτο. το δ' εν τοσουττ χρόνω παρὰ βασιλεως τινὰ ἀπολο- 'γίαν μο ειθεῖν, τεκμ ξριον εναργες του μο προσδε ασθαι τον B5εἰρήνην, ἀλλα προς τον πολεμον ηδο φανερῶς χωρει καi V. ia5

ψος, ῶς αν εχη χρησθαι μεγάλη παρασκευη Προς αυτὸν κα- ἔοταστὰς, ουκ άν ραδίως τὰς ἐκειθεν πρόηται ελπίδας. διὸ ου- δε ημῶς απράκτους δει καθοσθαι, αλλὰ πανταχόθεν, ἀπεγνωκότας τον ειρήνην, πρὸς τὸ ἀμυνεσθαι παρασκευάζεσθαι τους επιόντας ' Toιαιτα του μεγάλου δομεστίκου ειπόντος, και ὁ πρωτοστράτωρ εργου ἄπτεσθαι παρ νει. Aει μῖν γὰρ ῆγν00λci 5μεν'' ειπεν ,,οτι βασιλευς εκ πολλου κεκίνοται πρὸς τὰ πολεμεῖν 4μῖν και πανταχόθεν εαυτω δυναμιν συναθροίζει καθ' ημῶν, εχρῆν διασκέπτεσθαι επιπολυ, μὴ , αντον τῆς ειρῆνος

εχομένου, ἡμεῖς δοζωμεν ἐξ αβουλίας πολέμου ἐρχθαι. ἐπει

δε τουτο εκ πολλῶν ὴμῖν γεγένηται καταφανὲς, και ου δ' αυ- '

αοτὸς ἄν ἀρνῆσαιτο βασιλεὼς, μὴ ουκ αυτὸς αἴτιος γεγενῆσθαι

υ νυνι πολέμου, ἀναγκαῖον και ημῶς οθεν αν τις ωφέλεια η ει πράττειν I' βασίλει δὲ και αυτῶ μεν ουκ επιπλέον ἔτι

ἐδόκει μέλλειν, αλλ' ἀπελθόντας παρασκευάζεσθαι πρὸς τὸν πόλεμον, παρίνει δἐ μηδε τον τελευταίαν ελnίδα τῆς ειρῆνος

eupi Ins , et hic coram locutiis sit et per eosdem cum ipso egerit. Tempus elapsum post illorum cliscessiim ait capientium in iiDe Nego . tio consilium clauciani Ilio rPsponsionem, si quid mo terat uin cognaret, sit incere potuisse. Seil tanto intervallo tacere argit Inento ESSE manifesto, pacem repiuliari, belli In appritim cogitari: i l citio l etiam ex re ipsa non lubia coniectura cytispiam assequatiir. Qiii enim tantum temporis in apparatu militari consumpserat, tam Inultos ea gratia in occulentem emiserit, tit cum Vonisset, omnia assati H suPPeditarent, spes sibi in te iniectas halici facile proiectirrum. Qi are nec ipsis templas tereri luna, seci, pace iam desperata, ad propulsan lam a lVersario mi in vi in undiPie sit,sidia eornparantia. Excipiens 'mal rarim tormestici ni protostrator, ea lena hortatiis esti Si, in Iuit. ina Pyrat rein contra noti hol luna pridem nanelia natum et tindicit e co- Pim in illud contrahere igitora rennis , circilinspiciendii ui fuisset Gligenter et, ne, iPso Pacem capessrnte, nos stilite bellum incoptaremus. Sed quonia in ni illa nobis ii iiii lii in laci lint, nee ipse inet inficiari Possit, se armis istis caiisam et captat esse, nos quoque, tindecun clite utilitas aliqua assiilserit, ea iiii convenit. Ipsi quo lite impera- tori iuniori ite cetero non cunctandum, seil e loco abcumluna Vici batur belloque insistendum. Admonebat lamcn, spein Pacia uon

293쪽

A C. ira απολιπεῖν, ἀλλ' αντονς προς Βυζάντιον ἐλειντας, δι' εαυτῶν

λεμον, το ζητουμενον ἐνυσθαι' εὰν δε μὴ, λον επιμαρτυραμένους καὶ αυτους Βυζαντιους, ώς Παντι τρόnt τον ειρήνην αι-- τουντες ἀπωλυνται va' αυτῶν, ἀναχωρεῖν. ὁ μέντοι μέγας 0-5 μεστικος ,,προς μεν Βυζάντιον'' ειπεν ελευσόμεθα, καθάπερ εκελευσας, βασιλευ' πάνυ δε θυυμάζω, οτι et οσαυτα καὶ τοιαυταπρος το μὴ καταλυθῆναι την ειρῆνον πραγματευσαμένων ημῶν καὶ πλεον ῆνυκότων μηδὲ,, την αἰdῶ ξλπισας μονην τουτο αν ποτε δυνηθῆναι. συγγνώμη δ' ομως του λόγου, τοῖς υπο πυ- Io. . P. λαυρου κατεχομένοις. πάσχοντι ταυτόν. ἐκεῖνοί τε γὰρ tiεi κρήνας διίασι καὶ ποταμους τω νω καὶ πάντα χρῆματαωδωρ ἀναβλυζειν αυτοῖς ἀζιουσι καὶ δυσχεραίνουοι τούτου μὴ γινομενον, και τοι γε ειδίτες σαφῶς, ῶς αδύνατα αβιουσι' mi

σοὶ τῆς εἰρήνης σφοδρα περικαῶς ἐχομέν p, ουδεν θαυμαστὸν is . . καὶ τὰ πάντ' ἀνέφικτα ἡγεῖσθαι δυνατὰ, καὶ εξ απόρων, το

λεγόμενον, πόρους επινοεῖν. εγώ δε αλλοις τε πολλοῖς ἀπηγόρευκα την ειρῆνον καὶ τῶ εrri τοσαυταις ὴμέραις μηδεν τον πατριάρχον σοὶ μεμηνυκέναι. εστι μεν γὰρ ἡπονοεῖν διατο τὰς B τῆς πόλεως πύλας ασφαλῶς φρουρεῖσθαι, μ'δ' αυτῶ εζεῖναι et o τινα πέμφαι προς ημῶς' inoi δε δοκεῖ ου διὰ τουτο μῶλλον. η διὰ το μὴ κακῶν ἄγγελος γενεσθαι ἀσπάσασθαι τον GIωπῆν'' οι μεν ουν τοιαυτα προς ἀλλήλους βουλευόμενοι ειπον.

ro. Excidit, ni fallor, σοὶ post λόγου. sunditus abiicicrulam, scit ipsi Bomantium prosccti , eam Peterent.

Ac si lii idem eos reverati adversarii ab aranis disce terent, inventiriuesse citioil citiaerebatiir: sin minus, testixti De uni ipsosque Byzantios, Be enixe Pacein Poscentcs, ab ipsis repulsam tulisse , recederent. Hi magniis domesticus: ByZantium quid In , imperator, ibiInus, tit it - .hes : miror autem furninopere, cum tot et inrita pacis lucri lae conati ai Iritis nillil Iue prouiOverimus, quid ita iii piidorem et reverentia insolatia tioc libi coIisectiiram speres. Ignosco huic scrinoni tiro, clitan loidem ttini accidit, ciliod arilentissima solari correptis solet. Illi cniin Perpetuo sontes et illina ina soniniarates , vellent Omnia sibi aqMas Scaturire; et hoc non fieri, moleste Patiuntur, tan et si certo nori Iit, Cupere se clitae fieri neclii eant. Sic tibi lain Valde desperate Itie eii in Pace connictanti, nihil intrum, si, ad cluae pertingi prorsus Iae luit, 'ad ea perVeniri posse existimas, et viam per invia, qtiod dicitur, excogitas. Equidem clim ob alias causas pacein in per litis liabeo, turn ilii Oil spatio tot dierum nitin tibi a patriaretia significatu in vilico. Siispicari qiii lena licet, citioniam portae tirbis seditio clistocli Intur, ' nec ipsi concessum, quenquam foras ad nos transmittere; Veminitamen arbitror, eum non mas Iis ob hoc silere, quam ne malor tu nuutius fiat. Scrmones consultantiium hi erant.

294쪽

νί. δὲ εδόκει πρῶτον εις Βυζάντιον ἐλθεῖν, α Οαν-A. C. τες εκ 'Pηγιου αμα τριακοσιοις καὶ χιλιοις λογάσιν, οἴς ηπον, Cτην ες Βυζάντιον επορευοντο. μετὰ δε το τον αυτόθε

ραν διελθεῖν, παρὰ των εν Βυζαντι- βασιλέως φίλων ηκε 5γράμματα προς βασιλέα, πάντα κατὰ μέρος διεξίδντα, ο πως ' τε οἱ ἀφιγμένοι πρέσβεις ου δ' ἐρωτησεως προς βασιλέως αζιωθεῖεν του πρεσβυτέρου, οσα τε δυσχεράνας ὁ πατριάρ-

χης τουτου ἔνεκα εἴποι προς βασιλέα και ων τυχοι των ἀποκρίσεων, καὶ τελευταῖον, ώς αυτός τε και οι συμμετασχόντες

Ioαυτω της προς βασιλέα απολογίας εἱρχθεῖεν. τl μὲν Ουν πέμ-L φασι τα γράμματα βασιλευς διὰ του κεκομικότος τος εις αυτὸν ευνοίας ἀντέπεμπε χάριτας πολλὰς, τοῖς δε ἀμφ' αυτὸνεκέλευε τὰ οπλα περιθέσθαι, νομίζων, ουκ ασφαλὲς εἶναι οὐδ' εμπειρίας στρατιωτικος διὰ πολεμιας ἰόντας ἀφράκτους

σίον ἐγένοντο των Βυζαντίου τειχῶν, τον στρατιὰν μεν ἐστο- σε βασιλεῖς ἀπωτέρω αυτὸς δ' ἄμα τω μεγάλω δομεστίκωκαὶ πρωτοστράτορι καὶ στρατιώτας ετέρους τριάκοντα παραλαβών, ηλθεν ἐγγῖς τειχῶν παρὰ την της Γωρολίμνης προ ροαοαγορευομένον πυλον. ἐφ' ων ἄλλοι τε ησαν ἄπλισμένοι πολ

λοὶ καὶ αρχων αυτῶν ὁ της βασιλικος τραπέζης δομἐστικος Φωκῶς ὁ Mάροολης, ον αυτὰς δι' ἔαυτοὐ προσηγόρευεν ὁ

βασιλεύς. ὁ δ' ἀπεκρίνατο μὲν ουδὲν, προσεκυνει δὲ μόνον P. IMσιγη. το, τε γὰρ ώς βασιλέα καὶ δεσπότον εαυτου δέος οδα5μικρὸν ἐνεποίει προσαγορεύσαι, την ἐκ βασιλέως του πρεσβυ-5 I. Ut prinatim statuerunt Byzantium petere, motis Rhegio castris, eo intenderiint cum mille trecentis , quos ducebant, selectis militiinus. . Ponte transito , amicis ex urbe Venilint litterae, speetati In o Innia reconsentes , quomodo avus legatos reversos ne interrogare quidem ilis natus sitisset; et quaenam patriarcha ob id succensens ei dixerit; qii id responsiam sit; ac postremo, ut ipso et socii respondere imperii tori itiniori prohibiti sint. Ei igitur, a qlio litteras Reeeperat, Per ulu in ipsii tu, qui auulerat, do benevolentia declarata gratias ins entes egit: suos arma istituere iussit, ratus, nec tutum, nec usili militari consentanetina, per hostilia loca in crines ince lerc. Ut muri Bygantia in conspectu fueriint, exercitu In imperator Nitra Procedere vetitit: ipse, magno domestico et protostratore comitibus, Praetcrca triginta militibus, quana proximo ii xta portam Gyroli- . Inulam accessit. In muris cum alii inulti conspiciebantur, itini dux eorum Phocas Marules, mensae inipcratoriae domesticus , quent ore auo salutavit imperator. Ille nillil respomlens, capite tantii minodo inclinato honorem habuit. Et cuim ut in peratore in ac dominiam silum 3alutare, ne seniori pocnas duret, admoduin reformidabat: et

295쪽

A. Q 13a τερον βλάβην/ γφορωμένφ, και το ώς ιδιωτη προσενεχθηναι,ου μόνον ἰταμὸν δεινῶς, αλλὰ και αυτω μηδαμῶς προσοκον,

- ατε πεπαιδευμενΨ περι τα τοιαυτα ἱκανῶς. βασιλευς δε εκ - λευεν αυτὰν πρὸς βασιλεα τον πάππον ελθόντα ἀπαγγεῖλαι,' ώς Aδειτιά σου βασιλευς ὁ σὸς εγγονος η αυτὴν κελεῆσαιSπρὀς σε ελθεῖν, η εἰ τουτο δυσχερες, ἀλλα, τό γε δευτερον,

λεχμηναι πρῖς σὲ, η εἰ μηδε τούτο δυνατὸν, τό γε τρίτον, τὰν θειον αἰτρ si κέσην πρὸς αυτὸν ἀποστειλαι ἀρτίως ηκοντα Iota Aovi παρδίας, ἄμα μεν επι μίαν εχοντα αὐτω συγγενέσθαι χρόνον ηδο συχνὸν ἀποδομουντι, ἄμα δ' ἷνα χρησο- ται αὐτω καὶ πρεσβευτη πρὸς αὐτόν.'' ὁ μεν ουν Μαρούλης εἰπὼν, ὼς ποι σει τὸ κελευσθεν, ἀπηλθεν. ὁ μέντοι Μαρκέσος Θεόδωρος ωιὸς βασιλεως ην τοῖ πρεσβυτερου εκ βασιλί- i5

ς Ηρήνης τῆς θνγατρὸς Μαρκέση μγύντης Φαράντες τοὐ Aous παρδίας ἄρχοντος μέρους γεγενημένος' κατὰ δὲ μητρῶον

V. κλῆρον εις -υμπαρδίαν ἀπελθών, ηπεν εκεῖ την μητρόθεν αὐτέο προσήκουσαν αρχήν. τότε δὲ εἰς Βυζάντιον μυχεν ἐλ-Cθῶν, ἄμα μεν ἀφωενος τοὐς συγγενεῖς, ἄμα δ', ἶνα καhao. παρὰ βασιλεως τοὐ πατρὸς ευεργετηθηρ τούτο δ' ἰν αὐτουποιεῖν εξ ἔθους κατά τινας περιόδους μῶν. ὁ δὲ ναρούλης

μετὰ μικρὸν ἐκ βασιλέως ἐλθών, απῆγγειλε τῶ νέου βασιλεῖ

5. Intpr. βασιλεύ. Io. αὐτοo ut supra pro uors. ED. P. i 6 Si Peritis vocaverat Mουμφαρὰ, dicetas autem μαρκέσιον Mύντος Φεράκτις. ED. P. se Vclut erga Privatum, non solitin impii lens factum erat, sed etiam ut in liuiusni odi moriun civilitate iustituto , nequaquam eo veniebat. Iubet igitur nepos, ad avii ni abiens, ei suis Verbis haec dicat: Orat te nepos tuus , iniperator, ut aut ipsum ad te accersas, aut si hoc difficile, ipse progressus, de turrI hac paucis te alio uentem aiulias: et hoc lacuesici una, quod illi pro mamo erat, necneges. Quod si neque hoc fieri potest, saltem patruiim eius Ma

chionem , recens ex Lombardia praesentem, ad elina mittas, clit icti In Post longam absentiam serinouem conserre desiderat, et Ilio etiam 1egato ad te utatiir. Marii Ies se rem curati ruIn recipiens, ahiat.

Marchio ille Theodorus sertioris imperatoris filius, ex Irene marchionis Montisserrati, qui pariem I Onibardiae tenebat, filia procreatus. Qui . in Lombardiam prosectus , illic materna sorte ait se d volutuin principatum regebat. Per id vero tempus, uti post aliquot annorum curriculuna semper solebat, Byyantilam venerati simul ut eonsanguineos viseret, simul ut a Patre munus beneficiumque acciperet. Paulo Post Marules ab imperatore reMessus nuntiat, avum Inaudare, inde abscedat: neve uitatur eius urbem sibi asse-

296쪽

χωρειν, μοδ' ἱστάμενον αυτοῖ, την αυτου πόλιν περιποιεῖνε αυττ εβαπατῶντα καὶ παραπειθοντα τον προστυχόντα. Ουτε

γὰρ αυτὰν δυνατὸν επι τὸ τεῖχος ελθεῖν, ουτ' αυτω Tvν εισ05δον συγχωρησαι, ἀλλ' ουδε μον τὸν θεῖον ουτω τον Μαρκεσον ἀποστελεῖ προς αυτόν. πλησιον δε αυτου Μαρουλη καὶ Μάρ

κος τις Καβαλλάριος ωνομασμένος ὁ Καβαλλαρίου του Βύρδα

εστώς, εκ των οἰκετῶν του πρεσβυτέρου βασιλέως ων, σκαιως II και ἀπαιδευτως προς βασιλέα τὰν νέον ειπεν, ἀποχωρεῖν των Ioενθένδε πριν κατεδοδοκεναι την κεφαλ*ν την εαυτos. ηδυ δεγελάσας ὁ βασιλευς επι τω λόγω, ,,αλλ' ουκ αν εἴη δυνατὸν ειπεν ,,ω Μάρκε, τουτο. ζῶν τε γὰρ Ουκ ἄν καταφάγοιμι τηνιδιαν κεφαλην, και ἀποθανόντα -οίως ἀδυνατώτερον τουτοπράττειν, ωστε σε συμβαίνειν καὶ ἀμφοτέρωθεν εφευο ιI

I5πρὸς μεν οδν Μάρκον τοιαυτα παίζων εἰρηκεν ὁ βασιλευς, τὸν -ρου λην δε ἐκέλευεν ως εζ αυτου τοιαυτα ἀπαγγέλλειν βα- σιλει, ως ,,αυτὸς ἄν ειδείη θεὸς, οἶδα δε καἰ αυτὸς, καὶ αυτῶν - μεμοὶ συνεπιμαρτυρουντων των πραγμάτων, ως ουδεν ενέλιπον

προ μίας ουδε σπονδος εις τὰ πράττειν ἄ τε προσέταττες καὶ aoην σοι κατὰ γνώμον' ἐλογιζόμην δ', οτι καὶ συ μῶλλον ἀν ει- P. IS9δείης αυτὰ των ἄλλων' εχρον γάρ. επεὶ δ' ουτω τὰ πράγματα φθονερός τις συνεσκευασε δαίμων, καἰ ῶν μεν εν τοῖς παρασχουσι καιροῖς ευνοίας ἄμα καἰ εὐπειθείας της προς σε επιδεδειγμαι εργω ἐπελάθου, ἀνθρώποις δὲ συκοφάνταις καὶ φθό- αἴροις πεισθεὰ, κεκίνηκας αυθις τὸν πόλεμον τὸν πρὸς γε, πολλὰ πρότερον καὶ βουλευσάμενος καὶ συσκευάσας κατ' --, ῶς

rere, dum obvium quemque decipiat et fallaci persuasIone deIudat. Neque enim fieri posse, ut ipse in moenia procedat, neque ut iu- gressum illi concedat, sed neque patruum missurum. Stabat ProPter Marialem Marcus illi illam, cognomento Caballarius, Barilae Caballariistius , unus imperatoris domesticis, qui stolido et iniperite imperatori iuniori, Recederet, prius litam suum ipse caput devorat ei. Α lhoc Verbum subradens ille, At liti, Marce, inquit, non est, ut hoc P033it. Nam vivus meum ipsius caput devorare nequeo , et mortuus multo minus quivero; ut te utrinque mentitum appareat. Ac Mareo quidem ludens talia respondit: Marulae autem suo nomine RVO haec referenda dedit: Seire Deum ipsit in , scire etiam se, quod res iPsae testentur, nihil se studii alacritatisque ad ea, quae Ille mandasset ibique Placere ostendisset, exscciueuila praetermisisse. I xistimasse Porro , eum quoaue haec prae aliis scire, ut oportebat: sed qtro niam daemonis a Licuius invidia ita comparatum ait, ut amoris atque obedientiae antehac suae erga ipsum argumenta ventis tradiderii, εycophantisque ac perditis hominibus auscultans, multa Prius adVer Cantae tenus. T

297쪽

A C. i3 a ἐγένετο καταφανες ἐμοι εκ των ἔαλωκότων γραμμάτων, α και

τῆς οργῆς, ἀλλ' ἄπρακτ0ν ἀπεπεμφω, ωσπερ τι σκευος Mχρηστον ἀπορριφα ς' ηλπικας δ' επι την δεδεμενην παρδαλιν, ην ελυσας κατ' ἐμου. ιδου τὴν μεν ειρήνην και τους δι' αυτὴν γεγενημένους ορκους παραδίδωμι θεω, ον αυτος ευορκῶ πάντα δε τω πάντα δικαιως κρίνοντι ἀναθεις τα κατ' εμε, Io ἀναγκαίως ηδη προς τον πολεμον χωρῶ. πεποιθα δε ως, ολι- γου παρελθόντος χρόνου, ου δ' αυτὸς αγνοήσεις τον αβουλιαν τὴν νυνι, αλλ' εκ των πραγμάτων αυτῶν μαθῆση σαφῶς, ῶς ἄν μεν ἀποσχεσθαι εδει, ταυτα προειλου, α δε Cεκρινας καταλιπεῖν, τουτων ἐν βέλτιον εχεσθαι παντι σθένει- 'a 5 τοιαυτα βασιλευς ὁ νέος ειπών , καταβὰς του ιπΠου , προσ-

λης δὲ ομοιως ῶσπερ και προτερον απὰ του τειχους σιγῆ

τὴν προσκυνοσιν παρειχε τω νέω βασιλεῖ. ειτα και τοὐς αλ-λους τους απὸ τοὐ τειχους ἀσπασάμενος ὁ βασιλευς, ἀνεχώ-αορησεν ἐκειθεν, και ἐλθεν εις Σηλυβριουν. και διοικῆσας τὰ ἐκει η αυτῶ ἐδόκει ἄριστα εχειν, και ἄρχοντα ἐπιστήσας Σηλυβριανοις, ἐλθεν εις Αιδυμόrειχον, καταλιπών εν Σολυβρια παρακοιμώμενον τυν 'Anόκαυχον, ὼς οῦν εἴ τι ασφαλειας ἐν

IG. vos Ἀπου recte ED. P. pro zον Ἀπον. sum se mirilitatiis institiose pie molitus, ut pateat ex interceptis tit-lcris, quas per episcopos reveri cutes illi nais erit. lacllum renovarit;

ct cuna sarpe multu tra lue ros ans, uti pacem acciperet, non ini Petrarit, et nunc ciam litic veniens, genita eius amplex iis sit, Pt ut Pax constitit oretur Dilan non tentarit, ipse tatuen se Dorullina fregerit; soli supplicem, re insccta, cliniis orit et lain qua In Vas iniitilo abiecerit, sperii lite suam in Pardali collocarit , qualia solii tan ODtra se inliniserit ; ideo paccna ct ilicia propter illani sacranienta Deo se committere, Per qtiem it irata religiose adtrirc serVet, et Onanes res sitas iniustiun oinnium iii liceim referre; iam Ille necessitate eoia strictum, bcllo manuin in liticare. Considere se, ipsum cluo Iuc an entiam si ambrevi cos uitii mi in et Ox eventis pPrspectiirain , ea eles isse, citiae Vitar in Primis , ea reliquisse, clitae toto pectore complecti lebuissol. II acclatiis, do equo clescerialit et qii arravis absentein aviina ritti consueto Veneratus est I ac Marules Periri te ut pratis, cuin silentio de Inoenibus

caput ei summisit. Aliis dein te in nratro stantimis salutatis , discessit; veniensque Solyibria iri, rena pul licana suo iii licio sortia avit, et Praesecto ibidcin leclarato, Dillyria otictilina abiit, relicto Selybria Apocaucho mamo cubiculario, ut si quid opus esset securitatis causa

298쪽

δει Σηλυβρίας εκα καταστησάμενος, ἀφικηται Πάλιν προς A.C. i3a γαυτόW ο καἰ εποιησεν ολιγων ημερῶν εἴσω. βασιλευς - δ' ἐν DAιδυμοτειχω προσδεαζεν ἀθροιζεσθαι τον στρατιάν. καὶ Ουπ0λλαις υστερον ημέραις οι κατὰ Θράκην συνηλθον πάντες V. i 285πλῆν των Κομάνων, ους ὀλιγl ἐλάσσους ἴντας δισχιλιους τον ἀριθμῖν, sοσαν δ ' ουτοι οι ἐκ Βαλματίας τευ βασιλεῖ προσελθόντες Μιχα λ μ δευτέρω,) προστάξαντος του πρεσβυτέρου βασιλέως, ὁ Toρνικος Ἀνδρόνικος καὶ ὁ λσκαρις Μανον λ ἀνέστησάν τε απὸ Θράκος καὶ ταῖς νησοις A ssum καὶ Θάσω

Οεγκατωκισαν καi τη -Ul. αιτία δε ην της ἀναστάσεως αυ- τῶν ευδολος μεν ουδεμία, ελέγετο δε ώς βασιλευς πύθοιτο περὶ αυτῶν, ώς κρυφα διαλεχθεῖεν προς τοὐς σατράπας των Σκυθῶν, ἴνα στρατιὰν πέμφαντες, εκεῖθεν μετὰ τος αλλος λείας ἀπαγάγωσι καὶ αυτοὐς προς την Σκυθικον προσχωροσαντας 60

15 α γυναίζἰ καἰ τέκνοις. ἀπόδείζις δε ην της αιτίας ταύτης ουδεμία διὸ καὶ βασιλεὼς ὁ νέος εδυσχέραινεν ου μετρίως αυτῶν ἀνισταμένων, ηνεγκε δὲ σιγη τω μη δοκεῖν εναντία βούλεσθοι τη βασιλεως γνώμη.νν. Ἐπεὶ δε συνήθροιστο ἡ στρατιὰ, τον μεν πρωτοστρά- Baoτορα βασιλεῖς της Θράκ'ς ἀπέδείζεν επίτροπον πάσης, καταλιπών αυτου καὶ μέρος της στρατιῶς, ῶστε δύνασθαι προς τους ἐκ Βυζαντίου ἀντέχειν αυτὰς δὲ ἄμα του μεγάλω δομεστίκωτην ἐπίλοιπον παραλαβὼν, προς νακεδονίαν ἐχώρει, ώς ἐκειμαχουμενος τοῖς ἐκ τος εσπέρας του πρεσβυτέρου βασιλέως 25στρατηγοῖς. ἐπυθετο γὰρ, αυτοῖς ἐκ τῶν εσπεξιὰν πόλεων

id constitueret et ad se veniret; viod eis paneos dies sactum est. Exercitus ad Didymotichum coiis rogari Iussiis. Nou ita multis interiectis dicbus, qui erant in Thracia assuerisnt omnes extra Comano mim Paulo minus duo millia, cilii e Dalmatia Micliaelis secti nili eastra secuti sierant. Eos secundit In cilici ini impcratoris senioris o Diracia summotos Andronicus Tornices et Manuel Lascaris in insitus Lernuo, Thaso et Lesbo collocaverant. Cuius rei caiisa manifesta non eXStabat. Ferebattar, eos cum Scylliarum satrapis clandestina habuisse collo Iilia, uti in Thraciam copias mitterent, unaque cum cetera Praecla iPs seu In coniug'bus atque liberis se illis dedentes secum aluit coroni. Scit nulla huius eraminis erat probatio. Quare iunior imperator eos sedem mutasse non parum inclignabatur: serobat tamen tacitus, ne quid ab avi sententia discrepare videreti r. 52. Exercitu iam congregato, imperator proto stratorem universae Thraciae praeficit: partem copiarum ad ByZantinis erumperitib rs resistendum ei attribuit: eunt altera parto et magno domestico in Μacedoniam tenilit, lini clina dii ethiis senioris ex occidente signa Collaturus, quos, en urbibus occidentalibus non contemnendo collecto

299쪽

C. t 327 στρατιὰν -κ εὐκαταφρον ον συνηθροικὀτας, ἄμα ει καὶ Πιβαλῶν Ουκ ολίγην συμμαχίαν ἐπαγομένους, χωρεῖν κατ' Cαυτου. βασιλιδα δε τον αυτοὐ γαμετην εν δυμοτείχω καταλέλοιπεν αμα τη αυτοῖ θεία Θεοδώρα τη Καντακουζηνη

τη του μεγάλου δομεστι κου μ'τρι γενόμενος δε ἐν Γρατζιά-5νου πόλει περὶ εκβολὰς της Θράκης κειμένη, ει ν αυτού

μητέρα την βασιλιδα την εκ Βυζαντιου επάνοδον αυτοὐ περιμένουσαν ευρεν. αυτο γὰρ ετι των προς ἀλληλους τοῖς βασιλευσι σπονδῶν ουσῶν, προς βασιλέως ητησατο τοὐ κηδεστουπρος Θεσσαλονίκην ἐν ἐν φροντιστηριω τὰ μοναχικον ὐφιά- Oσατο σχομα πάλιν επανελθει καὶ επετράπη. ῶς δὲ μεταξύ

D της ὁδου ὁ προς ἀλληλους των βασιλέων πόλεμος ἀνερριπίσθη,

εμεινεν , ἐν Γρατζιάνου, δεισασα την αταξιαν των εσπεριὰν. ώς γὰρ ηγγέλθη αυτοῖς, οτι διελέλυντο αι σπονδαι, τους τω νέω βασιλεῖ προσκειμένους εἶρξάν τε πάντας καὶ εἰχον εν φρουρα. 5

ημέρας δε ολιγας αμα τη μητρὶ διατριφας αυτού, ἐπεῖ ὴ ἐκτος εσπέρας στρατιὰ ηγγέλθη περὶ δάμαν καὶ την ωιλια-

που, πόλεις Μακεδονικὰς, ἐστρατοπεδευκέναι, θεω καὶ τη πανάγνω αυτοὐ μητρὶ ευξάμενος καὶ θυσίαν αἰνέσεως αυτοῖς σας, τους ἐπὶ ταῖς σπονδαῖς γεγενημένους τοὐ πρεσβυτέρου βασι-2OV. 29λέως ορκους, ους αυτὸς τετο ευορκειν, ἐκέλευσεν ἐπὶ της σο- μαιας ἀναθέντας, ευθυ χωρεῖν των πολεμιων. ἐστρατvγουν δὲαυτῶν Ο, τε et οὐ πρεσβυτέρου βασιλέως α νεφιὰς Ἀσάνης Μι-

amine, et cum Tral alorum non modicis auxiliis se oppugnatum Vo-nirc intellexerat. UxorcIn Augustam cum consolarina Tlico lota Cantacu gena , Inagiit ilomestici matre, Didymoticlii relinquit. Postquam Gratianopoliti in sinibus Tliraciae positam attigit, Xenam matrem imperatricein, sitiun B Zantio reditu in Praestolantem , invenit. Narneliainuuin clurante medere, a Prosocero imperatore conleii Ioiat, ut sibi ait ino uast triti In Tliessalonicae , in quo naonasticiani in litisset liabilliin, redire fas esset: qito Voto Potita est. Diina autem proficiscitur, hello inter iiii peratores concitato, GratianoPoli, occidentalium tuinii 1-tii in et iiis olentiana Inctilens, substitit. Statim enirn at lite nil titiatum est, sociliis periisse, Prot litot relatis itinioris bene clipiebant ine iistodiam itati sunt. Paucis Porro dicta is cuni matre consumptis, ut i niintilis allatiis est, exercitu III oecidentalem circa Drainani et Plii lippos, Macedo iliae oppi la, ea Strametari, Deum eiusque parentem castissi inani cori precatiis et sacrificium latulis iis lena sacrificans, iussin. iustiirandum, quo l aviis in foedere sanctemio iii rarat et servare se putabat, in vexillo sit spendi, et recta in liostes procedere, quorii ncilices linperatoris senioris ex Sorore si litis Michaci Asanes, et Mononiacitus praefectias, et Andronictis Palaeologiis protovestiartiis , a post eos Denictraiis despota, imperatoria filius ; Tribalorem duode-

300쪽

nisTORIARUM I. M.

λαιοχὀνος Ioδρόνικος, καἰ ἐπι τούτοις Λημητριος ο δεσπόμης Tὁ του βασιλέως υιός. του δὲ εκ των Τριβαλῶν συμμαχικοῶ, δυοκαιδεκα ταγμάτων ἔντων, ὁ μέλης εστρατηγει, των τε παρὰ Πιβαλοῖς ευπα et ριδῶν καὶ ἀνδρίας και εμπειρίας στρα-5τηγικος τὰ πρῶτα φερων παρ' αυτοῖς. ἄμα δε τω ἄφασθαι της επ' εκείνους οδου ὁ βασιλευς πρόσταγμα πέπομφε προς

αυτους, περιέχον τοιαυτα ' μου δεσπότη και υμεῖς θεῖοί μου και οι λοιποὶ ἄρχοντες της στρατιῶς. οποίαν τινGευπείθειαν και αιδῶ και φιλίαν προς τον εμὸν πάππον καιIοβασιλέα - παντὶ τl παρασχόντι επεδεικνυμην, οπως τε Ουδε-Bμίαν αvτω παρέσχον αφορμην πολέμου , ἀλλα μῶλλον πῶσανεπίνοιαν ἐκίνησα και μηχανὴν, ἄστε μηδὲ την αρχὴν κινη-

θῆναι τον πόλεμον τουτονi, θεός τε οἰδεν ὁ πάντα εἰδὼς καιαντὸς συνοιδα ἐμαυτl. βασιλέα μεν ουν πεῖσαι ταῖς συνθή-

5καις ἐμμένειν ουκ ὴμνῆθον, πολλὰ δεηθεῖς, ταῖς επαγγελίαις

νος δὲ, καἰ ομῶς τὰ κατὰ τὴν εσπέραν ώς ἄν ωμῖν αριστα εἶχεν οικονομησαμένους, νυν ἐκειν ἄχρι Αράμας καὶ τῆς Φιλίππου, οπερ εστιν υπενόησα, ἐμε ζητουντας ἄχρι τουτον

- κος μένων, ἐπὶ τῆς σημαίας τῆς ἐμῆς τους του βασιλέως ορκους ἀναθεῖς, ους ἐπi ταῖς συνθήκαις ὀμώμοκεν ἐμοὶ, τῆς Προς τμῆς φερουσης 4φάμην, ὼς οπου περ ἄν ἐντυχω μαχου- α 5μενος ιμιν δ δὴ καὶ ωμεῖς εἰδότες ἰδ' , παρασκευάσασθε Προς μάχην.'' τοιαυτα μεν ἐδήλου τὰ γράμματα οι δ' ἐπεῖ

eIna eohortibus Chroles praeerat, qiii inter nobiles suae nationis so tuumne et hellicis lauilii, iis antecellebat omniinus. Simul alitem Viam ingressus est imperator iunior, huiusmodi mandatum ad eos mittit: Ni Patrue despota et vos cognati mei reli liiique principes exercitus:

Iliautam Venerationem, obedientiam et anaorem avo nieo hacteuus in Peucierim, et quomoclo bellum a me nequaquam ortum sit, sed omnem potius in eo cogitationem locarim omnemque Inacti inam Ino

erim, ut id omnino nullum esset, Deus, quem nihil fugit, noVit, et egomet mihi sitIn consciiis. Imperatorem auidem ad foedus ser-Vandum quamquam erebris obsecrationibus flectere non potui, De- tum Promissis, quae vos ei in caput meum dedistis. Audito autem, et Vos, rebus occulentatu us pro commoditate vestra ordinatis, nunctisque Bramam et Plii lippos venire, suspicatiis sum, ill quod est, Hic ite quaesitum adventare. Qitia vero aetate stim inserior, bati l fas iudicavi, in Thracia manendo plures labores vobis creare: sed Ve- Aulo me Imperatoris sacramentum, quo in laedere mihi se obligavit, .u eudens, viam ad vos ducontem caprasivi, manum, ubi ocmu-

SEARCH

MENU NAVIGATION