Corpus scriptorum historiae Byzantinae. Editio emendatior et copiosior, consilio B.G. Niebuhrii C.F. instituta, opera eiusdem Niebuhrii, Imm. Bekkeri, L. Schopeni, G. et L. Dindorfiorum aliorumque philologorum parata Ioannis Cantacuzeni ... Historiar

301쪽

A. c. i 32 εγνωσαν αδύνατοι εῖναι ἀντιπαρατάξασθαι προς μάχην, ἔπι - θοντο δε, μέχρι αανθειας βασιλέα εφθακέναι, oυκ εδόκει λυ-e σιτελειν επὶ τος αυτος μένειν στρατοπεδείας, ἀλλ' αραaet ες ἐκεῖθεν, ηλθον εις σερὰς, αμα μεν καὶ διὰ το την πολινοχυρὰν ειναι καρτερωτάτων τειχῶν περιβολαῖς καὶ α φθονίαν5I των επιτηδειων δυναμένον χορωρεῖν στρατιῶ τ0σαντI 0Vra, ἄμα δε ἐλπισαντες, καἰ βασιλέα, αν αυτοῖς πυθοται ωσΠεου στρατοπέδω τη Oεραιων χρωμένους καὶ α φθονίαν εχοντας σίτου, ἄσπερ ἀποδειλιάσαιτα το υχυρού αὐτους O2μα- σθαι στρατοπέδου, προς πριστουnoλιν μενειν. βασιλευς δει ώς ἐγίνετο ἐν πριστουπόλει, επεi επύζλετο αυτοὐς αφιγμε

πέδευσεν ἐν πολιχνίω τινὶ πιχνα προσαγορευομένω, εγγυς οε ρῶν. οι δε αχνιοι καὶ πρότερον μεν ἀφεστηκότες ηδο τμις γνώμαις Πρ0ς βασιλέα τον νέον, 'Aλεξίου Tζαμπλάκωνος τοὐ Gμεγαλου Παπιου ἐνάγοντος προς τούτο , ἐκ μιστουπ0λεως κρυφ προς αυτὴν διαλεγομένου, τότε δε οὐκ ἐν ἐλπίσιν, αλλ'

ἐν βεβαίω ηδ' την βοήθειαν ὁρῶντες, απέστησαν ἀναταν'

P. 162ὐον, καἰ βασιλει προσεχώρησαν τῶ νέω καὶ τὸ πόλισμα er

χείρισαν. στρατοπεδεύσας δὲ ὁ βασιλεύς ἐν Ζίχνα ημiρuς QP di 0, ῶς ἄν εκ τε τῶν το ς οδοιπορίας πόνων καὶ τῶν υετῶν καὶ τῶν χειμώνων η στρατιὰ ἀνακτοσοται εαυτή ην γ P

II. Lege ex Iutpr. αύτούς. rissein, consortiirais. Iil cuni sciatis Imodo, ait piigna in vos eXpellite. Ista in litteris tinperator. Iui se in si iuniores ituricantes, qtia tu ut iaci E lecertar ut .. audi clitesque, isnperatore in Xantlii aut accessisse, COIasulti In fore decreverunt, motis castris, alio se traiisi erre. Igitur Plieras petunt, et qliod urbs ea firmissimis septa moenilius eSSet tanto Iiae exercitiit coin incatu in suppeditare largiter posset, et clui spera lγant, imperatorem, libi intellexisset, eos urbem illam Pro castris habere, annonaque et relictilo cona incatu a mirere, Inetuentem, ne a Castris adeo Inuuius eruin pereii ι, Clirastopoli ruari sumini. Qui ut

Christopolin venit ct eos Plicras se credidisse accepit, persequi iusti iiiii ct ad oppidum Zichna appellatilin, prope Pheras, exercitum a l-dit xii. Ziclinii iam aute, impulsore Alexio Zainplacone inag λο PRP Pia, Pii e Christopoli occulte cum ipsis egerat, animis ad itinioremi inperatore in defecerant. Et clitia tum non spe, sed oculis ipsis certum Villeliaut auxili itin, Propalain ad eum, dedita urbo, transierunt. Transacto ibi hi duo ad reficiendii in recreandum lito ex itineris labore ex Plii vi artim et fragoris iniuria militem, quippe mense Ianitario, diis tertio bene mane sit utina ad araua capiencla clari itissit. Titin instructis vellit ait Pugnain Orali nil is, coinposito et citin sileutio incedentes,

nou procul Plictis, si uviolo Lit,obis to trausinisso , in procinctu, tam v

302쪽

ἄμα εω ὁπλιζεσθαι τον στρατιαν τη σάλπιγγι ἐκέλευσε ση-μοναι. ἐπεὶ δε περιέθεντο τα οπλα, ταζάμενοι ώς ἐς μάχον , φηεσαν ευκόσμως ἄμα και μετὰ σιγης. ώς δε εγένοντο εγγος Φερῶν, διαβάντες ποτίμιόν τι λεγόμενον - βοβιστὀν, επη-5σαν παρατεταγμένοι ώς τοις εναντίοις συμβαλουντες. και V. i3o διομερευσαντες εκει, επει ουδεῖς αυτοῖς ἀντεπεξολθεν, εστρα-BToπεδευσαντό τε και διενυκτέρευσαν εκεῖ. οι δὲ της εσπερίου

στρατιῆς ηγεμὀνες εκκλησιάσαντες τος αυτος νυκτὸς ἄμα ἐλη, τω των στμμάχων Πιβαλῶν στρατηγοὶ, εβουλευ-

Φουντο, ει δέοι μάχεσθαι βασιλει' και εδοξεν αλυσιτελες και' Pωμαιοις και τοις συμμάχοις. 4 γὰρ ευταζια και η σιωποκαι 4 καρτερία της βασιλεως στρατιῆς δέος αυτοῖς ου μετρίως ἐνεποιει, ώς ουκ αν αυτοῖς Ουτως ὁρμη παρέστη δαιμονια πλείοσί τε μάχεσθαι εαυτῶν και παρὰ πόλει τη σφε-25τέρα στρατοπεδευομένοις, ει μο πρότερον ουτω παρεσκευα- σαν εαυτοῖς, ῶς η νικήσοντες μαχόμενοι η πεσουμενοι παρὰ τον μάχην. εδοξε δε αυτοῖς λυσιτελεῖν, τειχῆρο κατέχοντας Cτην στρατιῶν, φρουρεῖν την nόλιν και vn ομένειν τον πολιορκίαν, ώς του βασιλεως οὐ περιμενούντος ενταυθοῖ, αλλ' 2oεπαναστρέφοντος ταχέως. ἄμα δὲ δω εις τον υστεραιαν ὁ βασιλεὼς τον στρατιὰν ώπλισμένην παρατύξας ώς ἐς μάχην, αχρι μεσεμβριας ἐμεινε προ των τειχῶν, ἐλπιζων ἐς μάχον προκαλέσασθαι τοὐς ενδον. ώς δὲ Ουδεις αυτοῖς ἀντεπεζίοι,τον Αουκῶν Γεώργιον πέπομφε προς αυτοῖς ὁ βασιλεῖς, ἐκ

25τῶν οἰκετῶν μεν οντα τῶν αυτοῖ, συνετον δὸ ἴλλως καιΠρος πρεσβειυς εχοντα ἐπιτηδειυς. ον γενόμενον προς ταῖς

. MS. Intpr. Αιβοβιοστυν. ED. P. ' . . . quam eum hoste iam iam dimicatura, por diem constiteriant. Ut nemo contra exiit, eastris ibidem positis, noctem duxeriint. Qita ipsa

Nocte e Piaraim occidentali lini illices , a liuncto etia in Clir te Trabalorum ut et ore, de pii gna con initieu la disceptarii Iit. Decretum , id neqtie Ro nauis , Ieque heu e castimim. Eteni in tant ratiis Orito, silcii titim et tolerantia a lucrsarioriana rioix parvi m eis ti no I cIn i Iacutiebat arbitranti triis, non eos talia mirifico ini petu a l pi nausitim cum pluralitas et sitam ipsoru in lirbem insulcntu us fera i potuisse, ni Pritis sectim plane coiistitii issoni in proelio alit Vincere atri Oc- cum 're. Placuit igitur, intra Initros se continere, Urbem custocli re, et obsidionein tolerarer ac si imperator diu illic liaesuriis non ess t. Postri ille, exorta ilice, ina perator, amitato et disposito quasi a l Pugnam milite, ait tueri lieni ias Itio spo liostis elicien ii nitie muros perse-Verat. Niillo prodeunte , ILucani Georgilian ite sana iliarimiis miri istris, virum caltitia et togationi l3iis Obeii ii iis i loneitIn ait eos ruittit. Portam ut accessii , pars intronaittendana dicere, Pars negare. Tam eu

303쪽

A. c. i 328 πυλαις οἱ δεῖν εφασαν δέχεσθαι εἰς την πολιν, οἱ δὲ ἀντ ' Dλεγον. ἐπει δε και ὁ των Τριβαλῶν στρατπος ὁ μέλης των ἀζιουντων ην δεχεσθαι τον βασιλεως πρεσβευτὴν, εισεδεξαντο αντον, του μὴ δοκεῖν ἐζεπιτηδες τον συμμαχον ανιαν. γενόμενος δε προς αυτους ο λυκας, πάντας προσηγορευεν ἐκ5βασιλέως' ελεγέ τε προς αυτους, ως ,,βασιλευς ὁ εμὸς δεσπότης πολλὴν τμῶν αναλγοσιαν κατεγνωκώς, υτι χειμῶνος ωρ εν ὴμέραις ἡδο εισι προς ταῖς πυλαις εστηκὼς υμῶν, καὶ πολλὴν, ώς εἰκὸς εν ωρα τοιαυτηὶ, ταλαιποριαν υπο κρυους υπομένων, ουδεμιῶς ῆξιωται προνοιὰς παρ' υμων, επεμφεν εμὲ τὴν Io μικρολογίαν υμῖν ὀνειδιουντα καὶ αμα ἀξιωσοντα, ὁ βασιλέα τον ἐμον δεσπότην εντὸς τειχων αντους φιλοφροσυνος ἔνεκα κα-χεῖν, ξ αυτους εζω προς αυτὸν ελθειν τῆς αὐτος ἔνεκα αἰτια αλλὰ ταυτα μεν ἐμοi παιζο3τι μῶλλον, εφη, λέλεκται ραστῶνος

P. 1M χάριν. βασιλευς δὲ τμιν μηνοει, ώς, ὁ εμὸς πάππος καὶ βα-rs

μῖν σονθῆκας, ἄς πρὸς ἀλλήλους τῆς ειρήνης ἔνεκα εθέμεθλ

διαλύσας, τὸν πόλεμον τουτονὶ κεκίνηκε κατ' εμου μηδεν μήτε ἀδικῆσαντος, μήτε παραβεβηκότος τὰς συνθῆκας. καὶ πολλὰ πολλάκις εμου δεηθεντος καἰ πάντα κάλων κινήσαντος ἄστεα o

tr. ἀξιώσοντα ΕD. P. pro ἀξιώσαντα

nuctoritate Clirelae moti, ne socium de industria contrIstare viderentur, Lucam intromiserunt. Ille omnes imperatoris nomine saltite im-Iertit: narrat, dominum suum eoriam stuporem admirari , quoil cumiberno tempore ad portas urbis hi lito steterit militani lire, ut tali tempestate , molestiam frigoras pertulerit, nulla ab eis clara lignatus ait. Ideo se nunc a i sordes istas et inhumanitatem illis exprobrandam missum esse et sinuat rogatiim , ut aut imperatorem humaniter iii tramoenia Vocarent, aut Ipsi ad illum eadem de causa exirent. Sed hanc, in Itiit, ioco potius ad ali inritin relaxandum dixerim; imperator haec Vobis significat: avum suum ab obtrectatoribiis ad pacis foedera dissilenda in luctum, hoc belli in contra se immerentem noc so cliis Violantem suscepisse. Crebro atque omnibus precibus orasse et rudentem omnem moVisse, ut ne faceret, nihil pro secisse; quia is, ut apparet, ait Vos respectilin habens, illiini non dissicit Iter armis vestras vita et sortunis exutumian sese confidat. Quoniam alitoni CODSPicerent, rem contra at Itae is opinaretur, evenisse et qii: in ipsis sperias am concepisset, nunc Persisse, obsucrare, ut miserati Romanam

304쪽

τος των Ῥωμαίων ἔχεον λαβδντας, ουτω δεινως αλληλων luc. φθειρομενων διὰ τον πόλεμον ημῶν τον προς ἀλλὴλ si πω ψαι προς βασιλέα τιτα διωζοντα περι των ἐνταυλῖ πραγμέ- των τἀληθές. οἱ os αι γὰρ, ἄν πω ηται τὰ ἐνταυθα πράγματα 50I κεχώροκε, μῶλλον et φησε iv της πρ0ς εμὸ οργος και τ0ν πόλεμον ἐθελησειν καταθέσθαι, ουκόθ' ομοίως ἄσπερ καὶ πρότερον τὰς προς τον πόλεμον ελπίδας εχων. εγῶ δὲ πρῶτον μὲν ἄπρακτος καθεδουμαι, μηδὸν κινῶν υσον ἄν συμβῶμεν χρ νον, ἔως ἄν ὁ πεμφθεῖς προς βασιλέα ἐπανηζI. καν μὲν αυ-Iοθις. ὁ βασιλεῖς μη προσδεζηται την εἰρήiην, ἄπτεσθαι του Cπολέμου ' ἀν δὲ, θεου συνευδοκουντος, τ0ν πόλεμον ἐθεληση καταθέσθαι, παρεζομαι ύμῖν ἐγὼ πίστεις ισχυρὰς δι' ὁρκον V. 131τ0υ μοδενι μνησικακοσειν, εἴ τις καi του παρόντος εδοξεν αἰτιώτατος γενέσθαι πολέμου , αλλὰ πῶσιν ευμενῶς διατεθεις, i5ἀσφάλειαν καὶ αμνηστίαν παρεζειν τῶν κακῶν. Tot αυτα μῖν

προς αυτοῖς ὁ λυκῶς ἐκ βασιλέως εἶπε του νέου. οι δὲ μ ταστησαντες αυτὸν mi μικρὸν, ἄστε βουλεύσασθαι ἐφ' εαυτῶν , πάλιν μετακαλεσάμενοι, μη δυνασθαι μηδὸν εἶπον δν βασιλεῖς προκαλὲδεαι πρῶζαι. τό, τε γὰρ ἐκεῖνον εις την π D

ται μάχη διακριθοναι προς αυτόν. εἰ γὰρ γελλον, τη προτεραία ἄν ἄμα τω αυτὸν ἐλθεῖν η μάχη συνηφθη ἄν δέ τις αυτ0ῖς ἐπὶ A., ἀμυνουιται ἀναγκαίως απὰ τῶν τειχῶν. τό γεμον εις Βυζάντιον προς βασιλέα ἀποστεῖλαι τὸν ἀπαγγελ0υντα

rem Pul licam, quae Propter mutuum avi et nepotis bellum sic a semet ipsa dilaceretiir , aliquem ni ittant, senem Vere edocturum, quo Pacto se res hic habeant. Sperare en ini, si cognoverit, Ilio inscii- citatis illae devenerint, parci iis irasciturum, amissaPae Praeteritastillicia, helliini valere iussit mini: sc intorim , qtiam diu sibi clam illisCOHVenerit, donec nimi mina nuntius redierat, nillil inceptumina. Si ini Perator pacem non a limiserit, Martem inva tendum: si, clivino aPProbante nil minc, hello abstinere volucrat, se fidem illis iitreiurando ol,strictitrum, in nemincin , tan etsi armorum istorii in alictorem maXin In, Osrensum iniit iaminamio incinorem an initina gesturii in e sed iis olγlivione sepultis, universis securitatein lonaturaim. Haec L. cas: Itie in illices patitisper stibna tum , ut sentcntias conferrent, reVOcant: aiunt, Niliit penitiis horun , ad quae imperator hortetur ac Provo cet, Praestare posse. Nam ipsum intra mo nia recipere haud tem- Pestivum esse , ad Pi P am vero cuna illo Iniscondam non exituros r luoil si tu irasset, heri statim ac venisset facturos sitisser si DPPu Uient tir, le nio niblis nec ssario se ito serasti ros. I. garo autem Guem Piam Bb Zantilina, Dii de his retriis i inperatorena doccat, in icecus idem. Nam cum subditi sivi, et nune mino illo imperaucrit sese

305쪽

A.C. i3a8περι των ἐνταυθοῖ πραγμάτων οὐ προσηκειν αυτοῖς. υποχειριοι γειρ οντες βασιλέως, νυν τε α προσετάχθησαν ποιεῖν και εις του niaν αττα αν τὰ πράγματα και ὁ καιρὰς υφηγελται πράζει αυτω δἐ εζειναι ἁ βουλοιτο και νομιζοι λυσι

κῶς ελθων απηγγειλε ταυτα τω νέω βασιλει, συναγαγὼν τους τελει πάντας, εβουλευετο O , τι δέοι ποιεῖν αυτους. συνεβουλευε δε ὁ μεγας δ0μεστικος ἀναχωρεῖν, και μο πονεῖν εἰ- , κο και μάτην, των δείντων πράττοντας ουδέν. ου τε γὰρ αυ-io τους Φερὰς δυνατὸν παραστήσασθαι τειχομαχία' η τε ενδεν α στρατηγοῖς πολιορκουμενο στρατιὰ Ουδ' αν αυτοὶ ἀρνο--αῖεν το μο 0υκ εκ παρατά ζεως τολμοσαι αν ποτε εις χεῖρας αυτοῖς ἰέναι. καίτοι γε εἴποι τις αν, ὼς ου χρο Πιστευειν τοῖς των πολεμίων λόγοις αεὶ τἀναντία λεγόντων ων διανο-r5ουνται πράττει εγώ δε εκ των πραγμάτων αυτῶν, ἀλλ' ου κε ζ ὼν ἐκεῖνοι λέγουσι, στοχάζομαι πολιορκεῖσθαι μῶλλον ηBμ εσθαι ημῖν αἱρουμενους. ὁrε τοίνυν ου τε βία ελεῖν αυ--τ0υς εγχωρεῖ τειχήρεις ἔντας, ουτε μηχαν τινι καὶ στραTV-γία των τειχῶν ἀaοστοσαντας ἀναγκάσαι μάχεσθαι ημῖν, ουκao

ἀναγκαῖον ενταυθα τόν τε χρόνον παραναλίσκειν εν ω τῶν δεόντων ε εσται τι πραζαι, καὶ τον στρατιὰν ἀνονητοις κατατείνειν πόνοις. ἀλλ' ἀπαγαγόντας εντευθεν, ὁπου τῶν επιτοδείων την αποκομιδον εζουσι ραδίαν στρατοπεδευσαι ' εἰνεζος ἁ δοκεῖ λυσιτελεῖν ἐκ τῶν παρόντων πράττειν. τοιαῖτα 25

exsequi: et tu posterii in quaecun Iuc res ti napris Ille si aserint transacturos. Licitii in osse ipsi sacere quae velit citiae lite sibi fratctuosa PittaVerit. Haec duces tui peratoris sevioris ri'sPOri lcrunt. viiii His Q Luca Perceptis, iunior Proceres sitos cosi git omnos, et filii l ngcri lumin consultatio ite posuit. Maoni iloni estici consili lini suit, reec leu- liliu et cum uitlluim oporae Protiuin cons Pierentur, non esse tern re sciis traque latiora nilum: neque enitu Plioras ex pii guatit ros, ct Obsessos nailites cuni duci laus nec ipsos inficiaturos, ni inittia in se cli recta acie uobiscutu alisuros con e li. At onim, obiiciet quispiana, noriosi habentia sides veri, is liostiurn, qui sena per iis coinraria Io iurantur, Iliac sacere maestinantur. Ego vero ex re ipsa, Non ex verbis corii in coniecturain capio, illos ollisi lori malle, cyiani aequo se canipocredere. Igitur qtiando neque vi capi possi ut, i utra nauros lclitontes , uecluc ulla ni acti ina aut strategeinate ali iis clivelli et ait procliuin cogi, nihil necesse est, templis ibonis relaus cssiciundis Coinnaodum lite male Perilere exercit tintilite ius migii cris ilefatigare molestiis:

306쪽

βουλην μὴ νει και οἱ εν τέλει συνεπεφηφιζοντο πάντες. και A. c. i 328 ἀναστρεφαντες ἐκεῖθεν, ἐστρατοπεδευσαντο πάλιν εν Zχνα C

εν 4μεραις δυσίν.

νγ. Ἐν τούτοις δε των πραγμάτων οντων, ηκεν εκ in

5σαλονικος ώς βασιλέα ὁ Φιλομμάτης υ πο των ἐκει τα βασιλέ

ως του νέου πραττόντων πεμφθεiς, τά τε ἄλλα ἀπαγγέλλωνώς εχει καλῶς, και ώς, εἰ νυν ἀφίκοιτο, συν Ουδενι παραλη-V. 33a ψόμενος πόντ τον πόλιν. επει δὲ επύθετο ὁ βασιλευς, τά τε Dἀχθοφόρα των ζώων και τὰς ἀποσκευὰς και στρατιωτῶν μοι Ioμο ευπόρουν Ἀπων ευρωστων και τὰ πολέμια ἀγαθῶν κα

ταλέλοιπεν ἀπολεξάμςνος ἐν κυνα ἄμα Tζαμπλάκωνι τῶ

μεγάλω παπία και τισιν ἔτέροις ὀλιγοις - αυτὰς δ' ἄμα δε- μεστικΨ τω μεγάλω και τοῖς λοιποῖς ηγεμωι την ἀπολεχθεῖσαν στρατιὰν παραλαβών, ἔδοξεν ἐπι Αράμαν ώς πολιορκη-

15σων ἀπιέναι. ἐπεὶ δὲ ἐπεγένετο 4 νυξ , ἀναστρέψας ἀφ' ης

ἐπορευετο ολυ, ηλαυνεν ἐπι Θεσσαλονικον διὰ Στρυμονος. και διαβὰς τον ποταμὸν, κατὰ το Μαρμάρων προσαγορευ0μενον Μικρὸν ἐκέλευσε τον στρατιὰν τυχεῖν ἀναπαύλης καταβάντας απὸ των Iππων. ἀναπαυσάμενοι δἐ εἴχοντο πάλιν της uoαυτος ὁδου, και την τε ἐπιουσαν και την νυκτα τqν μετ' P. 165 αυτην ὁδεύσαντες, ἄμω εω κατὰ την τριτην ησαν ἐν πιεται -

τον. τI προτεραια δὲ αυτος φημη τις διὰ Θεσσαλονικης διηει, ώς βασιλευς ὁ νέος τό,τε κιχνα εἷλε προσχωθησαν, και εἰς Φερὰς ἐλθών, την ἐκ της εσπέρας στρατιὰν ἄμα Πιβα-

αέ. ἔσπέρας ED. P. pro ἔσπέραν.

sed hinc eo aluiticere, ubi victus commoditas: tiim dein cle, quae Pro tempore utilia videbuntiar, ca conficere. ILaudat cous uitian imperator et nobilitas consentit. IIule Zichnani duobus diebus redeuut. 53. In hoc statu res erant, cum Thessalonica adest Philonarnates, allegatu eoru in , qui illic partes imperatoris titebantiar. Is et alia bono esse loco et, si Inoilo veniret, urbem nullo Ial ore Deci Paturaim nuntiabat. Itaque dossuaria iumenta et in P climenta et mani liti latis, quibus non esseut evii valentes et bellatores , secernit et Zielanae cum Zamplacone magno pappia aliisqite praeterea Paucis re lin I iit; ipse cum magno dontestico et illicit iis reli Itiis selecto litonii lite Dra inani eius obsidendae visiis est proficisci. Sed nocte ipsa Viana relegens, per Stomonem Tliessalonicam petiit, transito Ille numine, iiixta Marinaritim oppidi nomen cat) exercitiit ab c Itiis descendere Patillanique requiescere Praecepit. Ubi requieveratnt, rursum coepto instantes uiueri, se Itienti Itie die ac nocte Pergentes, tertia luce dilii euio Chortaeti silerunt. Pridie alitem rumor P r Thessalo nicam distia Ierat, imperatorem iuniorem et Ziclinam se cledent In recepi. e , et Pheras cum adventasset, oceidentales copias , cum Trim

307쪽

. Qi3α8λοῖς ταῖς συμμάχοις ἐγκατέκλεισεν ἐντος τειχων, μηδε do φθαλμοσαι δυνηθέντας ' ἀναζευζας δε πάλιν εις κιχνα, τον

τε παρακοιμώμενον Ἀπόκαυχον και Ἀλέζιον τον Παλαιολεγον πέπομφεν ενταυθα, πρόφασιν μεν, ώς προς τον ἐπιτρο-Bπευοιτα Θεσσαλονικης μέγαν στρατοπεδάρχην τον πιυμ νονS καὶ τον μπροπολιτην διαπρεσβευσομένους ' τη δ' αληθεια,

τοῖς τα αυτῶν πράττουσι κρυφα διαλεξομένους και αμα κατασκοπευσοντας, ει Θεσσαλονικην Υπαγαγέσθαι δυνατόν. παρῶμεν ουν τος φημος τοιαύτα διε υλλεῖτο ' πολλὰ δὲ ἀνερευνησας ὁ Σούμνος ἄστε τον ἀπαγγειλαντα τὰ τοιαυτα εζευ- ορειν, -κ ηδννηθο. ομως δε ἐδόκει λυσιτελειν αυτρ τε καιμ ροπολίτη , εις τον υστεραίαν εις Xπταιτου τον μητροπολιτην ελθόντα, τόν τε Παλαιολόγον Ἀλέξιον και τον παρα-

κοιμώμενον τυν Ἀπόκαυχον, εἴγε ἀληθη τὰ περὶ αυτῶν δια- θρυλληθέντα εἴη , ώς βασιλέα ἀναστρέφειν κελεύειν, ὼς ου 25

σνγχωρηθοσομένης αυτοῖς της εἰς Θεσσαλονικην εισόδου. εἰ δ' ἀπειθοῖεν και βιάζοιντο την ἄφιζιν, προαναφωνε . υτοῖς, ῶς ειρχθησονται ἐπιβουλεύοντες αυτοῖς και βουλόμενοι Θε

σαλονίκον ἀποστοσὰι βασιλέως. τοιαυτα οι μεν περὶ των ἀκουσθέντων εβουλευσαντο πράττειν. ἄμα δε εον εἰς την Σοἐπιουσαν ο μοτροπολιτης μἐν κατὰ το συνθομα την εις γορ-

ταιτου ηει ' ὁ δέ γε λοῖμνος ἄμα τοῖς ἀμφ' αυτὸν της προ- tiγορευομένης τῶν Ἀσωμάτων πυλης εζελθών, o, τι αν ἀπο- βαι' ἶστατο ἀποσκοπῶν, καὶ 4 πόλις πῶσα μετέωρος προς I τας φήμας ην. τοῖς μέντοι δεκουσι τὰ βασιλέως του νέου ashalorum subsidio Intra muros eone iisisse , Prae ne aspectum qui dem eius sustinuissent; reversum Ziclinam, Apocatichum a cubicu- Iis et Alexium Palacoloni in eo misisse, in speciem ciuidem, ut praesectum Τhessalonicae Cliti Innum magnum stratopeuarchaia et metropolitanum legatos; re ipsa, ut cum suarii in partium studiosis clandestinum sererent couoPitum simulque specularentur, Possetne aula ditionem subiungi civitas. Haec quidem fama disseminabatur; Cuius auctorem Chuninus, tametsi multa inquisitione ailhibilia , invenire non potuit. Nilitio minus ex re sua et metropo itani futuriuncensuit, si ille postcro die Chorinetum prosectus, Alexitim Pala-- Iogum et Apocauchum, si verus esset dissipatus rumor, ad in peratorem retrocedere hortaretur: non enim Thessalonicam admissum ira Si refragautes eo summa Vi conteIHlerent, praediceret, tamquam insidiatores et urbem ab imperatore avertere stii lentes , in Carcerem tradendos. Haec illi super au litis sacere in animum induxerunt. Dio altero, sole recenti, Inetropolitantis ex con licto Viani Chorinctiim Versus arripuit; Cliumnus clina comitatu stio Porta , clitae Asomatori vocatur, Pgressus, rerum eventiam observat,at. Ac tota urbs a saIna

Peudebat. Ceterum iis, Mi ab imperatore videbantur esse, iudicium

308쪽

HISTORIARUM I. 53.

πράττειν προείρητο μῆτε οπλοις μ ε Ἀποις χρησθαι, αλλ' L l328η οἴκοι διατρίβειν, η πεζη και Onλων προῖέναι χωρις τότε και αυτοὶ, επεῖ πανταχόθεν τὰ βασιλέως διεθρυλλεῖτο, ἐπὶ των τειχῶν της αυτης πύλης ἀνελθόντες ανοπλοι την εκ-5βασιν περιέμενον των πραγμάτων. ὁ μεντοι μητροπολίτης

επεὶ επῶς ἐγένετο λορταίτου, ἀπροσδοκήτως ἐντυχὼν τουτέου βασιλει, εζεπεπληκτό τε καὶ της ἀφιζεως κατεμεμφετο

την ακαιριαν. προσαγορεύοντος ει αὐτὸν βασιλέως, αυτὰς προς τον εκ του αιφνιδιου κινδυνον θορυβοθεῖς, μηδε αντι- οπροσειπὼν, ηλαυνεν ώς ειχε τάχους προς τον πόλιν, την

εφοδον μηνυσων βασιλέως. εἶπετο δ' αὐτου καὶ ὁ βασιλεὼς P 166

ουντονώτερον βαδιζων. οἱ δὲ τὰ αυτω πράττοντες τοῖς τείχεσιν ἐφεστῶτες, ἐπεὶ απὸ των σημαιῶν εγνωσαν βασιλέα V. προσελαύνειν, ἀναθαρσῆσαντες ἐπιτίθενται τοῖς εζω τῶν πυ- i5λων, λίθοις βάλλοντες απὸ τῶν τειχῶμ' οἱ δὲ, τῶν τε πολεμίων ἐξωθεν ἐπιόντων, τῶν τε ενδοθεν φανερῶς ἐκπολεμωθέντων, οὐκ εχοντες ο,τι χροσωνται, ενδον μὲν εἰσολθον τῶν τειχῶν καὶ ἀπέκλεισαν τὰς πύλας ' μη δυνάμενοι δε ἀντέχειν προς τους βάλλοντας απὸ τού τείχους, ετράπησαν εις φυγον aoκαὶ την ἀκρόπολιν κατέσχον ελθόντες ώς ἀμυνούμενοι εκεῖθεν.

ηρχε ει αυτ ς μζικὸς Γεώργιος εκ Βερροίας. οι δε απο Bτοὐ τείχους κατελθόντες καὶ τὰς πύλας ἀνο αντες, εἰσεδέξαντο βασιλέα. ἄμα δὲ καὶ η πόλις πῶσα προσετίθετο τω νέφ

βασιλεῖ, καὶ ησπάζοντο ἐλθόντες πανδεμεί. βασιλεῖς ει μηα5ἀπὸ Φερῶν εις την ἀκρόπολιν στράτευμα ἐλθὸν δυσάλωτον

neve armis, 'neve equis uterentur, sed aut intra Parietes se continerent, aut sino equis acu sine armis in Publicum proclirent. Qui et ipsi, clitatulo lui leni adventus imperatoris omnitim sermonibus celebrabatiir , InurIs portae iam dictae conscensis, rerum exitum inermes exspectabant. Metropolita ut Cliortaeto propinquavit, improviso in imperatorem incidens, obstupiiit et intempestivam prose- Qtionem aliam incusaviti Salutatiis ab imperatore, ipse repentino Pericillo exterritus nillilque respondens, qtiam celeriter potuit, se Proripuit, eius urbem accessum nuntiaturus. Sequebatur cou tentiore gressit imperator: euius fautores in muris astantes , Post-

qitam e vexillis ipsum adequitare didiceriint, sumpta ali lacia, in eos, qui extra Portam erant, lapidationem faciebant. Ii hostibus soris ingruentibus, et qui intus erant aperie infestis, nescientes quid agerent, iratro se recipiunt, portas occludunt. Et quia de muro saxa iacicntibus resistere nequibant, in fugam conversi, arcem, ut inde se clesensura, occupant. Arei Georgius Lyeticus praeerat. Qui in moenibus stabant descendere, portas recludere , imperatorem reci- Pere, et urbs simili universa in eius Potestatem abiro; poplitus turmatim eum salutari Ium accurrere. Ille veritus, ne Pheris au n-

309쪽

A. -ἀπεργάσηται δείσας, στρατιὰν ἀπολεξάμενος οσην Ψετο ἀρκέσειν προς το εργον, την ἀκρόπολιν προσεταξεν εζωθεν φρουρεῖν, οπως μηδεῖς εισέλθοι ες αυτην. οἱ δε εν σεραῖς οτιεις Θεσσαλονίκην ερχεται πυθόμενοι ὁ βασιλευς, δείσαντες, Onερ ἐγενετο, μη αυτῶ προσχωρηση, τριακοσίους επεμφαν λο-5Cγάδας, ἄστε την τε ἀκρόπολιν κατασχεῖν και τοῖς εν τη πόλει θάρσος παρασχειν ἀντιστηναι βασιλεῖ. συμβαλόντες δε αυ--

τοῖς οἱ παρὰ βασίλέως προστεταγμενοι την ἀκρόπολιν φρουρεῖν, ετρεφαντο κατὰ κράτος, και τους μεν ἀΠεκτειναν αυ Tων,

τους δε ειλον ζῶντας. βασιλεῖς δε ἐπεὶ τα προς φυλακον io της ἀκροπόλεως εζορτυσμτο, ηκεν εις τον αγίαν σορὸν Σ μητρίου του μάρτυρος κὰi μυροβλυτου, ἄμα μεν προσκυνοσωναν τὸν, sην γὰρ ες ὴλικίας πρώτης τιμον αυτῶ και πίστιν πλείω η κατὰ τους ἄλλους μάρτυρας παρέχων και ἄσπερ ερα-Dστος αυτου ἄν,) ἄμα δὲ και τος παρουσης ενεκα ευτυχίας II

ἀμειφόμενος ευχαριστίαις. προσκυνοσας δὲ και ευχαριστησας,

ἐπεi καὶ τον πόδα ἐκ της προς Πέρσας μάχης τραν Gτισθεὶς, ἐν τέσσαρσι καὶ δέκα μησὶ θεραπευθηναι Ουκ η νήθο, πολλὰ των ιατρῶν πραγματευσαμένων, αλλὰ σφακε

λίζων αεὶ οὐ φορητὰς παρεῖχε τὰς ὀδύνας,) το υπόδημα λύ-a

σας, τ* μυρ ν χρίειν εμελλε του ἁγίου, ἐνθυμηθεiς, ως ἄμο δυναιτο ἀνθρωπίνη τέχνη καὶ σπουδο, ταυτα θεὸς τοῖς ἁγίοις μάρτυσι δυναoθαι παρέσχεν. ἐπεὶ δὲ τόν τε πόδα

39. σφακελίζων ED. P. pro σφακελλίζων.

missa, in arcem manus eius expugnationem remorarettir, copiam

uantana sussicere arbitrabatur deles it eanaque foris, ne cui introittis arctur, custocliri mandavit. Qui Pheris manebant, cognito, imperatorem Tlicssalonicana pergere, timentes, mi o l accidit, ne se illide teret, trecentorum Viruin delecta eorpora inittit ut, citii et arcem teneant et civibus in urbe ad resistendum limperatori animos faciant. Qitos qui ad arcis aditus servandos selecti erant, collato pede, Viet virtute in fugam coinpulerunt; et alios qui leni occulerunt, alios vivos ceperunt. Constitutis quae ad arcis custodiam pertinebant, ina Perator ad sanctum Demetrii martyras et myroblytae, id est, uu- .guentiam scaturientis, conditorium processit, simul ut precitatis evnx Veneraretur, quippe quem a Puero prae aliis maru ribus liOnorabat, et plus tu eo spei reponebat, quam in ceteris, impenseque illum diligebat; simul ut eidem gratias oblata selietiate ropenderet. Peracto utroque , quoniam etiam pedem in conflictu cum Persis Vulneratus, Pratuordecim mensibus curari non poterat, Inulta medicisatixilia Diistra experientibus, sed eo paulatim tabcscente, doloribris intolerandis cruciabatur; soluto calcco, sancti unguento illiam Parabat perlinore, ita secum volvens, quae ars humana et studium ne I irent, ea Deum sanctis martyribus posse concedere. Ablatis fasciis

310쪽

DISTORIARUM I. 53.

27 I

ti πεγυμνου καὶ τὰς υθόνας, αἷς εδεσμεῖτο, περιῆρει, ω τος A.C. i 328 πολλῆς του θεου περὶ τους μάρτυρας φιλοτιμιας l ὁ μὲν μοτυς ε ζω ευρητο ερριμμενος, τγιος ὁ ε ὁ πους ἐς τοσοῖτον , P. 167ώς μηδε ἰχνος ουλος η τραυματος ουποφαίνειν, αλλ' ἀγνο-5εῖσθαι εἴ ποτε και ετρώθη. οπερ ἰδὼν ὁ βασιλευς μῶλλον τε

ἀπεδιδου. και ἡ πόλις δε πῶσα τον εις τον βασιλεα πυλμενοι θαυματουργίαν, nολλοῖς ἔμνους εις τε θεὸν ηδον καi OZμμοτριον τον ἐκείνου θεραπευτῆν. εκειθεν δε εζελθὼν ὁ βασιλευς, κλινουσης ἡδο τῆς ημέρας, εἰς τα βασιλεια ηυλισατο την νυκτα ἐλθών. ἄμα δὲ ἔτ εις τον υστεραιαν αυτός τε ὁπλισάμενος και - στρατιὰ, και τοὐ Θεσσαλονικέων δῆμου Bπροθύμως συστρατευομένου, ξεσαν εις τον ἀκρόπολιν, ώς, 5εἰ μη προσχωροῖεν ἔκοντὶ οι κατασχόντες, βιάσαιντο τοῖς οπλοις. πρῶτα μεν οἶν πέμφας ὁ βασιλεῖς, προσηγόρευέ τε τοῖς ἐνδον καὶ προυκαλεῖτο αυτοῖς ἀμαχεὶ την ἀκρόπολιν V. i3έπαραδιδόναι, αμνηστίαν τε παρέχων καἰ ἐπαγγελλόμενος ποιήσειν ευ. ώς δ' ουκ ἐσήκουον, αλλὰ ἐσκλη2υνοντο, καταστάν-2οτες ετειχομάχουν. καὶ μέχρι μῖν τριῶν ἡ τεττάρων ἄρῶν καὶ αυτοῖ ἐμύνοντο καρτερῶς ἀπὸ τῶν τειχῶπι επειτα Οι - τον ἀκρόπολιν κατοικοῖντες καi οσοι τῶν Θεσσαλονικέων ἐσαγμο Πάνυ προσκειμενοι τῶ πρεσβυτέρω βασιλεῖ, διεστασιασάν Cτε ταῖς γνώμαις προς τους ἄλλους, καὶ ἀνακωχὴν αἰτήσαν-3. ἐῆριμμένος correxi, cum antea ἐζῆημμένος legeretur. nudatoque pede, linanientum illud earptum, quod vulneribus In li-tiir o naamam Dei ad mar pres suos honorandos curam Proviilen-riam l) extra vulnus appararit: pes autem adeo saIIus, Ut nec Vulneris, nec cicatricis ulliana restaret vestigium, ct Vulneratusne aliqualido fuisset i Pilararetiir. Hoc viso miraculo, magis Piam acquisii a Thessalonica exsultavit imperator, scrventiori sque et maiores ola lio beneficium gratias e*t; ac tota civitas , intellecto in eum e lito tali admirabili opere, militas Deo et Demetrio, a clito curatiis suerat, lau-cles docantavit. Inde ogressus, inclitiante iam in noctem clie , in regia somno se dedit. tibi diluxit, ipse et milites armis titillati, coinitante etiam alacriter in amnis Thessalo ilicensi popillo, ait arcein Pro dierunt; tit, nisi 'sponte eam traderent qui retinebant, vi eo adigerentiir. Pranium igitiir imperator eos salutatum et ait arcem sine caedo et sangit ine dedendam invitatiim mittit, oblivionein ossensionum et i eneficentiam pollicitus. Ubi ob liirantes oratorem clinat- semini, quibus datiam negotium, ad horas tres aut Pratuor nat ros, adversariis intus viriliter se deson lernilius, oppugnarunt. Post iii marcis ipsius incolae, tum quotviot e Thessaloniceusibus seniora im-