장음표시 사용
151쪽
ρας. ἡ Νεαιρα ὴν Στρατοκλείδου ερωμένη, καὶ Em
νοκλείδου του ποιητῶ , και Iππάρχου τοῖ ὐποκριτοῖ . και Φρυνίωνος τῶ IIαιανιεως, α ἡν Δημωνος μεν υιος,
λεῖ, ως σου Δημοσθενης ἐν τω κατὰ Νεαίρας. ος καὶ Sinope. περι Σινωπης της ἐταίρας τάδε λέγει' ,,Ἐρχίαν τον
ret a vero meretrix, Stephani oratoris si ut antasia; LY-siae vero sophistae, Melanira. Erant autem hae sera ae sit Isiis potius, UrarissiJ Elei, simul eum aliis trier tricidiis. Antea, Stratota , Aristoclea, Phila. Isthmiade, Neaerii. Neaera vero SN atocliusis amasia fuit. & X noclulae merae, & Hipparchi actoris scenici, & Phrynionis Paeaniensis. vii Demonis filius fuit, Democh ris vero e fratre sive sorore) nepos. tantilem Neaera in Phrynio & Stephanus orator alternis halnaerant diebus, cum athitri de ea re amici ira stantissent. Filiam vero Neaerae Strymbelam, sive, Strybelain, quae deinde Phano nominata est, tamquam suam filiam Steplian Phrastori elocavit Aegialensi, ut ait Demosthenes ira oratione contra Neaeram. Idem Damostlienes de Sinope me. Diuiiigod Coos
152쪽
Διαβόητος δ' εμίρα γέγονε καὶ ἡ Μιλησία T l'
Πλαγγων G περικαλλεστάτης Οἄσης ηράσει τις iae. νεανίσκος Κολοφωνιος , Βακχίδα ἔχων ἐρωμένην την
Σαμίαν. λόγους ' ουν πραανέγκαντος του νεανίσκου προς αυτην, ἡ Πλαγγων ακου - της Βακχίδος τακάλλος, και ἀποτρέψαι θέλουσα τον νεανίσκον του
e σίας ματθον τον Βακχίδες ορμον, διαβόητον οντα. o R.
retrice haec dicit: n In Arcti in hierophanram, convictum in ivilicio impietatis, quini praeter leges patrias sacra fecisset . vos anmiadvertistis: cui cum alia eri inina obiecta sunt, tum quod victimam a Sinopa mereti ice festo Cereali ad focitu, qui Eleusine in aula est oblatam mactasset: quum nefas esset illo die vim nam caedere nec ad illum periineret ius sacrificansti , sed ad foeminam facetaotem. α66. Fannosa etiam meretrix Planoo stas Milesia. Quae cum esset sorinosissima , ari ore eius captus est adolescens Colophonius, qui amasiani habebat Me tin Samiam. Plangonem igitur cinn solicitaret acloiescens, illa fama cognitam habens pulcritii linein Bacchi sis, & avem tere iuvenem a sui anaore cupiens . quum nihil proficeret, mercedem concubitus ait illo postulavit Bacchidi monile vulgo celeriatum. Tum ille, vehementi amore
153쪽
τον ἀπολλύμενον. και ἡ Βακχις την ορμην κατιδεμπατου νεανίσκου , εδωκε. ΙΠλαγγων ra υ α ηλον συνι- δοῖσα της Βακχίδος, τον μεν ἀπίπροψεν εκείνη, τωδε μίλησε. και του λοιπου Οἰλαι ἐγένοντε , κοινως προέπουσαι τον ἐραστην. io' οὰ Ιωνες ἀγασθεντες, ως
χος περι αυτης is τούτοις dΣυκη πετραίη πολλας βόσκουσα κορωνας,
εὐηθης ξείνων δεκτρια Πα 2ίλη. cirrera. MN δε και Mίνανδρος ἡ ποιητης ηρα Γλυκέρας, κομ-1sia. νόν. ἐνεμωηθη a. Φιλημονος γαρ ἐταίρας ἐρασθέντος. καὶ πηττην ταύτην 3 ὀνομάσαντος δί- του δράματος, ' αντέγραψε Μένανδρος ὼς οὐδεμιῆς ουσης χρηστης.
lagrans, Bacchidem precatus est. ne se misere pereuntem negligeret. Et Bacchis, linperiam adolescentis videns, monile declit. Tum Plango , post*am adeo alienam ab invidia Bacchidem intellexit, monile ei remisit, cum adolescente vero concctuit. D ah eo tempore arra cae hae inter se fuerunt, & communi benevolentia amatorern sunt prosecurae. Quam rem mirati Iones , ut ait Menetor in libro De Donariis temploriam . Palfilam Vocamini Plangonem. Evi etiam tetanonium exlubet Arellilochus in istis rLrit sicius in s mulis nata mutiarum est altrix com-- , se Mn na hospitiis ex trix Pasinuti. Menam zm Vero poetam an asse Glyreram , in vulgus -- tum est. Nihilo vero minus sin censuit ei. Nam quum Philemon, meretricis amore captus, optimam illam in aliquo dramare sve, in alimo scripto, aut epigrammate adpes ei; contra Menan ter scripsit, nullam O bonam.
154쪽
e λα χρημάτων συλησας, καὶ καταφυγων εἰς Ἐμνας, Pythioni re,
εταιραν οὐ ν' και ἀποθανουση πολυταλαντον μνημεῖον κατεσκεύασεν ' ἐκῖερων τε αυνν ἐπι τὰς τως- , ως φησι Ποσιδώνιος εν Tν δευτέρα και cικοστ των Ιστοριων, τεχνιτων των επισημοτάτων χορω με γάλω και παντοίοις οργάνοις και εὐῖωνίαις - παρέπεμπε το σωμα. Δικαίαρχος δ', εν τοις Περι της εἰς
Τροτωνίου ' καταβάσεως. Qησί ' ,,Ταὐτο δε πάθοι τις f ἀν ἐπὶ την Ἀθηναίων πόλιν ἁ2ικνούμενος , και ' ταατην -' 'Eλευσῖνος την 'Iεραν όδον καλουμένην. και Eiusdem
67. Ha*alus vero Macedo, is qui Alexandrii in ingenti pecuniae, sus it spoliavit, Athenasque confugit, 'moni- amore capriri, mi ita in eam insumserat, clinascortum t ipsius γ esset; post cuius obirem multorii ni t lentoriam monumenrum ei posuit: quumPIe ad sepultiiram efferret, ut ait Postilonius Inaro vicesimo secutulo Historiarum, ciun ingenti celebei moram artificum choro, & omnifarioram n visicor m H str memorrum & caris nuntun caminus cadaVer est prosectutis. Dicaearctius vero, in libris De Descen fit in Trophonii Amraim, ait eis Simile quid aeculerit ei. qvi ad Atheniensium urbem accesserit hac ab Eleusine via, qtrae Sacra vocari DNam ibi statis ubi primum versus Athenas respicienti in oculos incurrit templum & arx , iuxta ipsam viam conspiciet exstriinum Inoaumentum. cuius cum magnitu
155쪽
συνεγγυς εὐδίν ἐστι - μεγίθει. τώυτο A το μεν πρω- τω , οπερ εἰκος, η Μιλτιαδου zησειε σψως, η ΙΙερικλεως, η Κίμωνος, η τινος ἐτερου των ἀγαθων αν- Rδρων εἶναι μάλιστα μεν υπὸ της πόλεως δημοσία κατεσκευασμένον' εἰ δε μη , δεδογμένον κατασκευά
εν τρόπον IΠυθιονίκην περιεστειλε τελευτηπασαν. η B--
χίδος μεν - δουλη της αὐλητρίδος' ἐκείνη δε Σινωπης της Θραττης, της εξ Αἰγίνης Ἀμίναζε μετενεγκαμί- h
νης την πορνείαν ωστε γίνεσθαι μη μόνον τρίδουλον , ἄλλα και τρίπορνον αὐτην. ἀπο πλειόνων ταλάντων η διακοσίων , δυο μνηματα κατεσκευασεν αὐτης' o
cline multum abest iu alimi ullum possit conseret. Hoc igitur. statim dixerat ille, esse aut Miltiadis havit dubie . aut Pericli , aut Cimonis, aut alterius euius Iam optirnorum virorum: illudque pissili eo maxime civitatis si in ria fuisse exstriinum; sin minus , publico cerae decreto positun . Rursus vero eum sciscita itilo cognoverit esse Pythionicae meretricis, qualem de Atheniensibus J op nionem debebit concipere t re Theopompus vero, in Epistola ad Alexandrum . Harpali accitians insolentiam, . aat: n Dispice vero, & plane cognosce ex Babyloniis. quo nuiuo Pythionicam vita Rinctam pros iniri M. Bacchi sis haec serva fuerat tibicinae; quae ipse Sin pae servierat Thraciae, ei quae scortationis officinam ex Aegina Athenas transtulit: ut adeo non modo trisma, sed & triboniam Pythionica suerit. Huic igitur duo monumenta posuit, in quae amplius ducenti, talenti, impe
156쪽
και πάντες ἐθαυμαζον , ἔτι των μεν ἐν Κιλικία τελευτησάντων ὐπερ της σης βασιλείας και 'ς των Ἐλλήνων ἐλευθερίας , οὐδεπω νυν ουτ' ἐκεῖνος , οὐτε αλλος εὐδεὶς των ἐπιστατων κεκόσμηκε τον τψον' Πυθιονίκης δε της παίρας. φανησεται το μεν A 'σι, το δ' ἐν Βαβυλωνι μνημα, πολυν ηδη χρόνον ἐπιτετε εν C νον. ην γάρ πάντες νδεσαν κοινης δαπάνης κοινην τί. βουλομένοις γιγνομένην, ταύτης ἐτόλμησεν ο ῖίλος ε - ναι σου Sασκων ἱερον και τέμvος ἱδρύσασθαι, και προσαγορευσαι τον ναον καὶ τον βωμον Πυθιονίκης Azροδίτης' ἄμα της τε παρα Θεων τιμωρίας κατα-σρονων, καὶ τὶς σως τι ψας προπηλακρύειν Γνιχειρων. A1νημονεύει τουτων και Φιλημαν εν Βαβυλωνίω Βασίλι- ε Βαβυλωνος, ἄν ουτω τύχν. την Πυθιονίκην οισθα καὶ τον Αρπαλον.
d μνημονεύει σ' αυτης καὶ Αλεξις ἐν Λυκίσκω.
dit: ut mirarentiar omnes. his qui in Cilicia pro tuo regno & pro Graecorum liberrate mortem Obierunt, non-diun nec ab illo, nec ab eorum quoquam qui rebus praesent. ori ara esse sepulcra; Pythionicae vero meretriei monitinenciam altius Allienis, astitit Babylone conspiei .
iam pridem absolutum. ira enim norunt omnes mercede aema ali omninus proposita con munem fuisse v lenti cuique . huic austri est is, qui tuum se amicum vicit, templum atque lacram aream statuere, nominare Ples anum arque aram P onteae Veneris; simul civini nuntinis spernens vinvictam. & citos honores ivilibrio habere ausus. a Meminit horum etiam Philemon in Babsonior Repna eris Babylonis, si ita in tuleris. Pythionieam nosti. Haryalumque. Eorumdem Alexis meminit in I. Tisco.
157쪽
την πόρνην. , tam τέ τε εἰκόνα χαλ- της Γλυκέρας ἐν 'Ρωσσαν τει Συρίας, ουπνω και - καὶ αυτὸν - - τιθεναι μελλει. ' παρέδωκέν νε αλ κατοικεῖν εν τοῖς βασιλείοις τοῖς ιν Ταρσω. καὶ ψα υπὸ του λαου προσκυνουμενην, καὶ βασίλισσαν προσαγορευομενην , και ταῖς ἄλλαις δωρεαῖς τιμωμενην , ακ πρέπον ην eτην σην μητέρα καὶ τρο σοὶ συνοικουσαν. Συνεπι- Asen. drama μαρτυρῶ δε τούτοις καὶ ό τον 'Aρονα το Σατυρικὸν
- γ - -γιγραῖάς' οπερ ἐλδαφε, Διονυσίων ἄντων ἐπὶ ταυ 'Υδάσπου του ποταμῶ , εἴ τε ΙΠύθων ν ό Καταναῖος η ο Βυζάντιος, ἡ και αὐτὸς ὁ βασιλεύς. ἐαδάχθη in το δραμα η- συγόντας του Ἀρπάλου ἐπὶ
Θάλατταν , ε και ἀποστάντος. και της μεν Πυθιον
68. Post Pythionicae obitrum Glyemtim arcessivit Hampalus, eam quoqtie meretricem, iit tradre Theomni- Ptis , dicem vetuo. Harpalum , ara pias ipsisma eorona dura ret, qian simul seonum illud cononaret. n Posuisque aeneum
Glycerae signitin Rosii in Syria, ubi & te & se ipsum
dedicaturiis est: eidemque regiam, quae Tatii est, h ditandam dedis; & adorari vult a populo, & reginam adpellari, & aliis munerabiri honorari , qui, s linam ni trem imamque coniugem Cesi par erat. α His testini nium etiam exhibet is qui senem conscripfit, Satyricumdon Mion ', qt-1, qtium Bacchanalia agerentiar M Ηydaspen fluvium, docuit sive Pyclion Catanaeus aut BDrantius, sive rex ipse. Acta est autem fabula cum iam ad mare profugisset Η. alus, defecissetque. Et Pythi
158쪽
εντάὐθα - β των βαρβάρων τινες μάγοι, s
hωντες αυτὸν παγκάκως 7 δὶακείμενον,επεισαν ως ἄξουσι - τήν ψυῶνα Οεν ΙΠυθιονίκης. Παλλιδην δ' ἐντῶθα ἐκάλεσε τὸν Ἀρπαλον. ἐν δ 'το ς ἐξης τω κυρίω καλέσας αυτον φησίν - B. 'Εκμαθεῖν δέ σου ποθω,
n cae quidem, ut lana defunme, meminit; GHeractvem. tu api id iiiviri veriam is, & quae illi auctor Hisset dana mittendi Atheniens ια Verba haec sunt: A. v, in ealamus nascitur, istud fastigium super avium volatum elatum: a sinistria vem Deseoni famosum remptum p quod nempe Passides postquam os πιι, ipse ad exsilium ραγ poena se eam
Ibi 'sileti bailarorum m. Psdam, in viderent ilium summa tristaea adfectum, persuaserant homiri , se sursum ducturos animam
Fadia n hic nominavit Harpalum: in sequentibus vero Proprio eum ein nomine adpellat; ubi cici.- B. - ῶμοι ea ιι MUM,
159쪽
αὐτοῖσον ὀλεθρου, κοὐχ' ἐταίρας ἀρραβών. νδοξους δε λαίρας καὶ ἐπi κάλλει δαῖε - η νει και η Ναυκρατις' Δωρίχαν τε. ν ἡ καλη Σαπφω, ἐρωμένην γενομένην Xαραξα τῆ ἀδελφῶαυτης, κατ' ἐμπορίαν εἰς την Ναυκρατιν απαίροντος , δα της ποιησεως διαβάλλει. ως πολλα τῶ X
non muriores, quam Men, illis ιm P fmmaenii. O Aurin eo re tuns. A. Gbeerae Elud 'unonis erat: est vero fortes. illis non amicae areha, fid existi. 69. Sed & Naueraris celebres trulit meretrices, & puIerarii fine sorinae praestatues. In his primum Doricham: miae cum esset Charaxi ainasia, fratris Sapphus. qui mercariirae caussa Naucratin adpulerat, Sappho in suis carminibus eam accusat, quod multa illum pecunia sp
160쪽
e ξα νο ισαμίνην. Ηρόδοτος in αυτην POCmν καλεῖ, ἀγνοων οτι ἐτέρα της Δωρίχης εστιν - ' ἡ και τους π βοητους οβελίσκους ἀναθεῖσα εν Δελτοῖς, - μέμνηται Κρατῖνος δία τούτων Eic δε την Δ ρίχαν τόδ' ἐποίησε τοὐπίγραμμα Παδππος, καίτοι ἐν πιν ' At Θιαία πολλάκις αυτης μνημονευσας. τι δε τοδε' 3 Δωρίχμ, ὀστία μεν - πάλαι ' κοιμησατο, γ δε μον οχαίτης, η τε μύρων εκπνοος 7 αμπεχόνη d η ποτε τον χαρίεντα περιστέλλουσα Xάραξον. συγχρους ορθρινων ηψαο κισσυβίων. Σαψωαι δε μένουσι φίλης ἔτι, και μενέουσι, sωδης αἱ λευκαὶ Oθεγγόμεναι σελίδες.ουνομα σον μακαριστον, ο Ναυκρατις νουλά ti
Iiaverit. Herodotiis mutilem Rhoia in nominat; nesciens clive sani a Doricha esse hanc, quae etiam famosa illa verticula Delphis dedicavit, quorum Q atinus meminit his .verbis: In Doἀcham veri Posidonius, qui eiusdem in sua Aethiopia etiam saepius meminit, gramma hocce composuit :
erinium, O unguenta spirans vestimentum: m, quae olim venustum P sequens Garaxum, adeubans G, mazurinia tractasti poeula. Sapphoae veris manent adhuc, manebumque, Alectorum eaniaeorum loquentes splenaedae monari Tuum nomen beatum prata andum, quod mutavi filaeust et, Dissiligod by Cooste