장음표시 사용
171쪽
νυνι λ ποικίλος λαμβάνω , συμπαίζειν προκαλεῖται. ἡ δ', εστι γαρ απ' εὐκτίτου ΑΛεσβω , τρο μεν ἐμ κὴμ ν , λευκη γάρ, καταμέμῖεται, προς δ' ἄλλην - τινα χάσκει. Και την Σαπτω προς αὐτον ταυrά φησιν με. Κῶον,' ia χρυσόδιονε M.οῖο, ενισπες ηύμνον , ἐκ τῆς καλλιγύναικος εσθλας
Τφος ' χωρας ον ' άειδε τερπνως πρέσβυς ἀγαυός. '
Globo, age, me pur ιπσpetens auricornus Amor, kiae, varis me pressam, ut colludam provocat. At ilia, est rem ex bene stabiflata Lesbo , meam qui ri comam, cana cum fit, visu erat, O asii Gipiam inhiat.
172쪽
κτα περι τούτου του ἔρωτος. καὶ γαρ Δίτιλος ὁ κωμωδοποιος πιποίηκD εν Σαπῖο ι δραματι Σαπφους ἐραστας Ἀρχίλοχον και Ἱππωνακτα. e Tαῖτα υμῖν, ω ἐταῖροι, μα αμεριμνως δοκω τον
ἐρωτικον τουτον πεποιησθαι κατάλογον, οὐκ ων ούτως
εραπομανης, ῶς διαβάλλων με ώρηκεν ὁ Κύνουλκος
λ ερωτικος μεν ειναι ομολογω , ερωτομανης ost m. Tis δ' ἔστ' ανάγκη δυστυχειν is πλείοσιν,εξω σιωπαν καν σκότω κρύπτειν τάδε I
δ' ἐστὶν Aισχυλος a και τα AIεσσηνιακα επη συνθεις, ἄν δε ευπαίδευτος. . 'Υπολαμβάνων ουν μίγαν εἰναι δαίμονα και δυνατωτατον τον Ερωτα, προσέτι τε και την AOροῖτην την χροσην, τα Εὐριπίδου επι νουν λαμβάνων, λέγω creontiis amore scripsisse Flemnesianactem. Nam Diphilus quoque, conriciis poeta, in tabula quae Sapplio inscripta est, ainatores Sapphsis fecit Arelsilochum &Hipponactem. Atque ita , Amici, videor mihi non indiligenter reis rensum hunc vobis fecisse Amanti m; qui non sun qtudem ita insane amans, ut me calumnians dixit CynitI-ciis: sed amantem qvidem me esse profiteor, non vero insane anaante IT . Q A Mιm nre . eg mtiliti verbis a A cara uiser iam , m tarere liceat, O tenebris haec resere' ait Aeschylus Alexandrinus, in Ainplairi yone. Est autem hic Aeschylus idem, qui etiam Messeniaca compo sitit carmina, vir sine quan erit litus. 73. Igitiir cum magnum esse Deum potentissintvimque existimem Amorem, itemPae a eam Aphroriun, Euripiadis versus illos mecum rectam, aio: AMEhyliis
173쪽
ην οὐδ' ἀν εἴποις, οὐδε μετρησειας ἄν , ἐκ - κε, και ἐῖ' ἄσον δερχεται Aυτη τρέτει σε καμε και πάσας βροτους.
τεκμηριον σὲ μη, λόγω μόνον μάθης, shγω δε δείξω το σθένος το της Θεοῖ. REρα μεν ἔμβρου γαῖ', οταν ' ξηρὸν πGον, ἄκαρπον αὐχμω , νοτίδος ἐνδέως ἔκν. φερα δ' ἡ σεμνος ουραν , πληρουμενος ἔμβρου, πεσεῖν εἰς γάῖαν Apροδίτης -ο. Ioeταν δὲ συμμιχσητον ἐς ταυτὸν δυο , ουπιν ἡμῖν πάντα, καὶ τρεῖαπ' α μαλ' ὼν βρ ειον si τε καὶ Θάλλει γένος. Κα ό σεμνότατος δ' AI υλος , ἐν ταῖς Δαναί ν , αὐ- παράγει την Ἀφροδῖτην λέγουσαν Tρα μεν αγνὸς Ουρανὸς πρωσαι ' χθόνα, b
Q m magna vis sit Veneὐ an nondum νides 'mia lingua san valeat, haud mens asse res quanta Ha , quoque numen extendat suum. Assit via teque meque o omne ho num munirie hesere nudas u voto verbis fini: orationis i a res sponsor meae est. cerae, anael ut tinbrin Terra, ciram fleriti solum fi liore lugens posUt humectas opes. Rufran amat O Aethυ ipse, Venerisque impetu foetos a Gns explet in Terram sinus: quae Diaerata murias a Dexatis, quod Guyue rerum est pro Mint ac nutrium phane urta inque faecisiis inomalsus.
Similiter gravissimus Aeschylus, in Danaidiis ipsini
Vm,etrat indiicit elicentem: Penetrare terram pluus iae Aether ωpbe
174쪽
.,ως δε γαῖαν λαμβάνει γάμου τυχεῖν ομβρος δ', απ' εὐνάεντος οὐρανίῖ πεσών, ε σε γαῖαν' ἡ δε τίκτεται βροτό. μηλων τε βοσκὰς καὶ βίον Δημητρυον sδενδρων τις ωρα δ' ἐκ) νοτίζοντος γάμου
τέλειος εστί. των δ' ἐγω παραίτιος.
Ἐν qππολύτω Εὐριπιδείω πάλιν ἡ Α δίτη φησίν
c σοι τε πόντου τερμόνων τ' Ἀτλαντικωκναίουσιν ἐίσω, zως kωmς ἡλίου, τους μεν σέβοντας τἀμα πρεσλύω κράτη , σφάλλω δ' .οι Cρονῶσιν εἰς η-ς μέγα. Νεανίσκω γυ την πασαν ἀρετην ἔχοντι, τουτο μόνοντο Μάρπημα προσὸν, ἔτι οὐκ ἐτίμα την AOροδίτην, αἴτιον εγίνετο του ὀλέθρου και αυτε ἡ Αρτεμις ἡ περισσως ἀγαπησασα, ουτε των ἄλλων Θεων τις η δαι- όνων εβοηθησεν αυτω. κατὰ τον αυτὴν οὐν ποιητην ,
e Ut vies m Terea eoniugio sies. Ab amante creto uctu Teream simul Decimiat imber, Ma mortali pantemale mera permen , O PUω mpormaturitarem dat suam arboritura quoque mador maritiu. causa at his cienstis Ego. 74. In Euripideo Hippolytis rittius Vrarus ait: otquot intra mare raminosqM Atlantisos a tant, Iunis qiu solita adymiunt; homm eos . qia meum nMnen eolunt, honore prosequor.everio q*ciisque adversus nos superbiunt. Iuveni enim omni virtute praedito, hoc uniun Vitilina adhaerens , quod Venerem non coleret, causia sula exserit: & nec Diana, mai adprime fuerat carus, nec ali rum Deorum aut genior in ullus opem illi tulit. It vie, secundum eumdem poetam,hXXIV.
175쪽
, 1 ATHENAEI DEIPNOSOPH. C. 8. οστιι Ερωτα μη μόνον κρίνει Θεον, si
η σκαιος ἐστιν, η καλων ἀπειρες ιυν,
οὐκ οδ τον μέγιστον ανθρωποις Θεον AnaoeoΛεώπ ό σοτὶς ὐμνων ἀεί ποτε ' Ἀνακρεαν πασίν εστι δίαςises στόματος. Λ M οὐν προ αὐτῶ και ὀ κράτιστος Κριτίας τάδε Tον δε γυναικείων μελέων πλεξαντα aris ci
ἡδυν Ἀνακρείοπα Τέως εἰς Ἐλλά δ' ει γεν ,
συμποσίων ἐρεθισμα, γυναικων ροτερόπευμα, αὐλων αντίπαλον , Qιλοβάρβιτον, ἡδυν , αλυπαν. eου ποτέ σου Qιλότης γηράσεται , οὐδε Θανειται, ἔστ' - υδωρ οἴνω συμμιγνύμενον κυλίκεσσι si παῖς διαπομπευη, προπόσεις ἐπιδέζια νωμων δε
παννυχίδας θ' ἱερας Θηλεις χοροὶ ἀμάπωσιν,
Qui non Amoris numen admirabile DpraqM cunctos coesura possim putat,aιιι st Uus ille, Me orbus ex Henia, ignorat homum maximus quis sit Deia Querra quavis occasione canens sapiens an-Non omnium in ore veriatar: de quo viidem optinuis Oitas
176쪽
p. 6 H. L I B E R XIII. I 3πλάστιγξ Θ' ἡ χαλκου θυγάτηρ ἐπ' ακραισι ' κα-
R μανα γεγονεναι των ἐρωτικαν μελων ἡγεμόνα, Alcman, και εκδεῖναι πρωτον μέλος ακόλαστον, ' οντα ε και -Heus. περὶ τας γυναῖκας και την τοιαύτην μουσαν - β εἰς τας διατριβας λο καὶ λεγειν εν τινι των μελων'
καρδίαν ἰαίνει. λίγει δε και ώς της Mεγαλοπρατης συμμίτρως ἐρασθεὶς, ποιηΠροίας μεν ουσης, δυναμένης δε καὶ δῖα τηνa ομιλίαν τους ἐραστας προσελκύσασθαι. λέγει δ' οὐ- τως προ αὐτης
ν si ν supplet Casaut . Ian. e aenω summo eottabi ins is sublimi venies, Bromia guttis depressa et s. Archytas vero Harmonicus, ut ait Chanaaeleon, principem ainatorior in carminum auctorem Alcinanem fudIe diuit, eumque primum edidisse lascivum oranen, et illius Musae genus . cum libidinosus ipse esset, in convivia introduxisse. Quarie etiani dicere eum, ait, in aliquo carmine: Amor vero mrsus , Cypradisper partiam , datas cor meum Detita pej unrit. Idem vero etiam amare se misce Megalostratam profiteriar, poetriam, quae sitiis colloquEs adlicere amatores
sciret. De Pia haec cicit: Disit eo by Cooste
177쪽
Tοῖθ' αδειαν Mουσαν εδειξε δωρον μακαιρα παρθενων, φὰ ξανθα Μεγαλοστράτα. Και Στησίχορος δ', οὐ μετρίως ερωτικὸς γενόμενος,
συνεσπι σε και τουτον τον τρόπον των ασμάτων' α και το παλαιὴν μαλεῖτο παιδα και παιδικά. ω
Nιοβη, τον των παίδων in δύο και παισεραστάν si τινες καλουσι την τραγωδίαν ' καὶ εκδεχονται 7 τα τοιαῖτα ασματα οἱ Θεαταί.
Και Ο Ρηγῖνος δε Ιβυκος βοα καὶ κεκραγεν
FDe Davium Musarum tisdu nunus beassista vi ginum , flava Megalostrata.& Stemorus, i alui mediocriter de litus amori, hoc idem genim composuit carminum: quae nimirrum olim lusu & Iussiera vocabantur. Ita autem Ceriatam atra at muni genus carinintun tractabatur, ac tantiam abfuit ut aegre semet quisqtiam poetas eroticos, tu etiaIn Aeschylus, magnus ille poeta, & Sophocles, suis in tragoediis masculos amores in theatra inti oduxerint; ille quidem, Achillis adversus Patroclum; hic vero, in Ni be, ainorem filioriim Niobae: quare etiam nonnulli tragoedia in istam puerirasen adpellant: & placent talia cantica spectatoribus.76. Item Rheginus Ibyciu clamat & voci seriitur: Duiliroes by G
178쪽
- ροῖσιν ' ροπιν ' Oiναρεας Θαλεθοι ν. 3,, ἐμοι x ἔρος ' οὐδεμίαν κατάκοιτος - , is f&ήτε μ ὐπο στεροπας ολέγων Θρηίκιος IC M βορεας, ασσων παρὰ Κύπριδος, καλέαις ,, μανίαις ἐρεμνις ' εθάμβησε,' κραταιως φὐ παιδόθεν ' φυλάσοι ἡμετέρας et ρένας και Πίνδαρος οὐ μετρίως - ἐρωτικος, φησίν Εἴη και ερὰν και ἔρωτι χαρίζεσθαι και λ κατὰ καιρον μη πρεσβυτέραν ἀριθμου δίωκε, θυμε, πρῶξιν. Διόπερ και ο Τιμων εν τοῖς Σίλλοις ' in ἐραν , ωρη σὲ γαμεῖν, ωρο δε πεπαυσθαι'
B Vere tiaran cydoniae mali , ricatae rivomm siue is iis, in m mum est immo lis horitis, O MIM D nes areae, erestentes umbrasis sub pia tibω υ mri is, florent. Mihi velis amor, nullo inteῬιiseram tempore. v. ti sulpira ardens Thracius Boreas, ir-
Sed S Pinianus, halus mediocrito amori declitiis, ait: Esto O vinare o amori initis erat Et in tempore ne vetustiorem ραο numero annoriin 'sque , anime, rem
Quare etiam Timon in Sillis dixit:
179쪽
Mnκ ἐκρην δυνειν, νυν ἄρχεται ἡδυνεσθαι. dMνησθὰς δε καὶ του Τενεδίου Θεοξενου ο IIώδαιος .- ρο αὐτοῖ ερώμενος, τι iησί;Xρῆν με κατα καιρον ἐρώτων δρεπεσθα, Θυμε, συν ηλικία. τας δε Θεοζίνου -τινας προσώπου μαρμαριζοίσας δρακεις, ος μη ποθω κυμαίνεται, ε ξ ἀδάμαντος ηε σισάρου κεχάλκευται sμίλαιναν καρδίαν - ψυχρα φλογὶ , προς δ' Ἐχοῖτας ἀτιμασθεις 3 ελικοβλεῖψω, η προ χρημ*σι μοχθίζει βιαίως, η γυναικείω Θράαι ψυχαν ' ρεῖται πάταν ὀδον Θεραηαύων. Io e
n x exspectandum donec tibi aliqita illud adclamet, s cundiim eum lena philosophum: Quam oporiebat recipere, tum demum indulsere voluismaritiis ine trit.
Sed & Tenedii Theoxeni mentionem faciens Pindarus, qui fuit ipsuis amasius , quid ait
Oron at me in tempore amomin ea*ere flores. anim . e m ferebat aetas. Theoxnii vero rarios o lorum splendetura cernens quisquis derio non aestuat, ex adamante arre foro cissum s
O a Venere versati Mus - praedu- - palpet is hic reprobararas alia elaea pecuniam violenter laborat,aiu anticebά insolentiae quovis moao inserviens vitam trahit aerumnosam.
180쪽
D ς δε τρυς παιδικους ερωτας των επι ταις LxxVII. θηλείαις προκρίνου πολλοί. παρα γαρ ταις ἄλλαις si Μmultu
σθναι Τ τόδε το εθος. Κρητες γουν, ὼς εῖν, καὶ οἱ εν Εὐβοία Xαλκιδεῖς πιρὶ τα παιδικα δαιμονίως ἐπτόηνται. Ἐχεμενης γουν εν τοῖς Κρητικοῖς , οὐ τον Δια , f σησὶν, ἁρπάσαι τον Γαν - , ἀλλα Mίνωα. οἱ A Ganyme- προειρημενοι Xαλκιδεῖς, παρ' αὐτῶῖς, φασὶν,3 -πιω - ε'σθηναι τον Γανυμ ν ὐπο του Δίος, και τόπον δει-
Md ego per Veneris numn, Meluti rerantestiferarum apum , liqvso, quum adspicio pueroraran iis lem stulum. At nempe etiam Tenedu O Suada habitat
77. Omnino vero pueroriam amores multi anteponunt amori mulieriani: nam & in aliis Graeciae civitat diis quae bonis legi is administrantiar, in Gera , J ni rem istum aiunt obtinuisse. Oetenses sane, ut dixi, & alculenses Euboeae pii et Orum amore miriim in myclum Hagrarunt. Itaque Echemenes in Geticis ait, non a I Ve raptit in esse Ganymedem, sed a Minod. Chalcidenses Vero, qlios modo nominavi, apud se raptiam esse a Iove Ganymedem, aiunt, ipsumque locum oster clunt, quem Athen. Vol. V. Μ