Athenaiou Naukratitou Deipnosophistai. Athenaei Naucratitae Deipnosophistarum libri quindecim ex optimis codicibus nunc primum collatis emendavit ... commodisque indicibus instruxit Johannes Schweighaeuser ...

181쪽

t 8 ATHENAEI DEIPNOSOPH. C. 8.

ναικα ἔδωκε Φαβραι , - Ζηνὶς η Τροί- φησὶν όXῖος ἐν , Προ της Πατρίδος συγγραμματι. θηηVI I νυμος δε ἡ Πεμπαπιπικος περισπουδάστους aia. mνεσθαι τους των παίδων ἔρωτας, ἔτι πολλακις

ἡ των νέων ἀκμη , κα το προς ἀλληλους ἐταιρι- μCρονησαν, πολλας τυραννας καθειλε. παίδων φγαο παρόντων ἐραστης παν ἀ τι οὐν ἔλσιτ' - παθεῖν, η σειλου δόξαν ἀπενεγκασθαι παρα τοῖς παιδικοῖς. εργω γῆν τουτο ἔδειξεν ο συνταχθεὶς Θηβησιν ὐποἘπαμινωνδου ἱερος λόχος καὶ ο κατὰ των Πει στρατιδων Θάνατος ὐπο Ἐρμοδίαι καὶ Ἀριστογειτονος γενόμενος' περι Σικελίαν δ' ἐν Ἀκράγαντι O X Lτωνος καὶ Mελανίππα. Mελάνιππος δ' ην τα παι- h

Hammon vocant; in Pro egregiae myrti nascuntur. Et inimicitias adversus Athenienses , licet ob filii caedem susceptas, composuit Minos, Thesei amore capriis, cui etiam filiam Pl.aedram uxoren dedit, in Z nis sive Zeneus Chius ait in libro quem De Patria scripsit. 78. Hieronymus vero Peripateticus, in puerorum amoribus plurimi in stii sit posuisse Veteres, ait, quoniam saepe iuvenum vigor & ni iuuias an auoris & ania- si consensus tyrannides evertit. Nam praesente amasio quodvis potitis pati sustineat amator, quam in ignaviae aut timulitatis notam apud amasium in citreat. Ipsa quidem re hoc inonstravit Tlaebis ab Epaminontia constituista Sura eohora: & Pisistratidariim caedes ab Harinoctio& Aristogitone commissa: & Agrigenti in Sicilia Charitonis O Melan i mitium amor. Erat autem Melanippus Diuitigod by Cooul

182쪽

δικα, - φησιν Ηρακ'είδης ὁ Ποντικος ἐν τω Περι

Ερωτικων. οὐτοι φααντες επιβουλευοντες Φαλαριδι, και βασανιζόμεναι α/αγκαζόμενοί τε λέγειν τους θυμειδότας, οὐ μόνον οὐ κατεῖπον, ἄλλα και τον Φάλαριν αὐτὸν εἰς ελεον των βασάνων ηγαγον , ὼς ἀπο- λῖσαι αὐτους πολλα ἐπαινέταντα. διὸ και ὀ Ἀπέλ- λων, ἡσθεις επι τουτοις, πιαβολην του Θανάτου τω Φαλαριδι εχαρίσατο, τουτο ἐμοῦνας τοῖς πυνθανομέ

νοις της ΙΠυθίας μως αὐτω ἐπιθωνται ἔχρησέ τε καὶ e περὶ των ἀμα τον Xαρίτωνα, προτάξας του ἐξαμέ

τρου το πεντάμετρον , κοώάπερ υστερον καὶ Διονύσιος Ἀθηναῖος εποίησεν, ὀ ἐπικληθεὶς Xαλκους, εν τοις

Εὐδαίμων Xαρίτων και Mελάνιππος ε , Θείας ἁγητηρες ' ἐφαλαρίοις φιλότατος.

amasias. ut ait Heraclides Ponticus in libro De Amatoriis. Hi igitur deprehensi insistas stri1xisse Phalaridi, ει tormentis fissilem quo coniuratiri denunciare cogere nitar, non modo non denunciariint, sed etiam Phalarim ipsum ad misericormam tormentoriam commoveriant , ut plurimum collaudatos climitteret. Quare etiam Apollo. delectatus facto , moram mortis indulsit Phalaridi . li ipsuin declarans his qui ipsum de ratione , qtia tyrannum adgrederentiar, consulueriant: atque etiam de Oaaritone & Melanippo oraculum e silit, in quo per tameter praepositias hexametro erat; quemadmodum etiam postea Dionysius Atheniensis, is qui AEnciis est cognominatus, in Tegus secit. Erat autem oraclitu in hocce :Hlix O Ora iron O Melanippus erat , morialium prui auctorta coelestis amoris.

Melanippia conspiranta iv. Phalaia ridem

183쪽

oatious pro palma intinoian dum se praeiret.

puerorum mor olim

ubivis in

usu.

Διαβοητα δ' ιροὶ καὶ τα Em Κρατίνω τω 'Aθηναίω γενόμενα. ος μειράκιον ον ' εἴμορῖον, Ἐπιμενιδου καθαίροντος την Ἀττικην ἀνθρωπειω α ματι διά τινα μό-ση παλαια, ὼς ιστορεῖ Νεάνθης ο Κυζικηνος εν δευτερω Περι Τελετων, ἐκων αυτον 3 επέδωκεν ἡ Κρατοῦ d

στης 'Aριστόδημος, λυσιν τ' ελαβε το δεινόν. Δια τους τοιούτους οὐν ερωτας οἱ τύραννοι, πολέμιοι γαρ αυ- τοῖς αυται αἱ φιλίαι το παράπαν εκώλυον τοῖς παιδικοῖς ερωτας, πανταχόθεν αυτοῖς εκκόπτοντες. εἰσι δε ei και τας παλαίστρας, ἄσπιρ Ἀτειχίσματα ταῖς ἰδίαις ααροπώλεσιν, ενεπίμπρασάν τε καὶ κατίσκω

ψαν' ώς ἐποίησε Πολυκράτης ὀ Σαμίων τύραννος. Παμ δε Σπαρτιάταις, ῶς Ἀγνων φησὶν ἡ Ἀκαδημήκος, προ των γάμων τοῖς παρθένοις ῶς παιδικοῖς ενόμος εστιν ὀμιλεῖν. και γαρ ὀ νομοθετης Σόλων ετη

Celebrarii in etiam est Garini factiun Atheniensis: qui, cum forinosus esset adolescentulus, quo tempore Epimenicles Atticani humano sanguine lustravit ob vetusta quaedam piacilla, ill tradit Νeanthes Cyzicentis secti nilo libro De Initiationibus, ultro se ipsum pro patria obtulit: cui iis post morieni Aristodemus etiam, ama. tor eius, sponte vita in finivit, & cessavit malum. Ita. que propter huiusmodi amores tyranni, quibus inimicae sunt hae auriculae, Onanino vetueriant pueror in amores, & undique eos exstirparunt. Sunt Vero qui pa-Iaestras quoque, tripote munimenta quaedam arcibus ipsoriini opposta, inceruleriint everteriintque; quod fecit Polycrates Samiorum t Vranniis. 9. Apud Spartanos Vero, ut ait Agnon Academiacus, ante nuptias viminibus sicut pueris delicatis uti fas est. Namlue etiam Solon legumlator dixit:

184쪽

Mηροῖς ὐπαίθων την Διος πυραννίδα. οὐκ αγνοω si ἔτι - περι Κρατίνου καὶ 'Αριστοδηρουε πεπλάσθαί Cησι ΙΠολεμων ἡ Περιηγητης εν ταις προς ταν Νεάνθην Αντιγραῖακ. ἡμεῖς τε, 3 ω Κύνουλκε, τὶς διηγησεις ταυτας, καν ψευδεις ωσιν, ἀληθεῖς lia

ναι πιστευετs' καὶ τα τοιαυτα των ποιημάτων, α πε-

' τους παιδικούς ἐστιν ερωτας, μεως μελετῶτε' τράπαιδεραστεῖν παρ, πρωτων Κρητων εἰς τους Ελληλα παρελθόντος , ως ιστερῶ Τίμαιος. αλλοι A σασι των

At ae etiam Aeschyliis & Sophoclo aperie clixerimi ille, in Μyrmidoniinus: Castum smonum pudorem non ra reveriura, o inpracssimis sequentium oscilliorum evis d. Hic vero in Colchi sitius, de Ganymede vecta faciens I noribus Dis en mimans Iovis malistarem. Nee vero sum nesciiis , quae de Cratino & Aristode incin rntur . ea ficta esse contendere Polemonem Pera gelarn in Rem iptionibus adueritis Neamhem. Vos autem, o Cynuice, hasce narrari mes, qu- vis falsae snt, vero esse creditis: & id genus carimnum, in quihus de puerorum agitii ν amoribus, libenter a Uitatis. Oriuin aurem cepisse pueroriam amorem apti l Cretenses, & ab his ad Graecos transiisse, Tisiaciis tradit. AEl

185쪽

I. allas

I XXX. . lemaniter

puerorum lator.

18, ATHENAEI DEIPNOSOPH. C. R

τοιούτων ερωτων κατάρξασθαι Λίον , ξενωθέντα παρωΙΠέλοπι, και ἐρασθέτα του υἱου αυτου Xρυσίππου , aeν και ἁρπασαντα και αναθεαενον εἰς ἄρμα εἰς Θρο

σιν, ἁρπασθηναι τον Xρύσιππον. Κα Κελτοὶ σε, των βαρβάρων καίτοι καλλίστας εχοντες γυναῖκας, παιδικοις μαλλον χαίρουσιν ὼς πολλάκις ἐνίους επιταῖς δοραῖς μετά δυο ἐρωμενων ἀναπαύεσθαι. ΙΠερσας δε παρ' Ἐλληνων, φησιν υρόδοτος, μαθεῖν τα παισὶ χρησθαέ. Φιλοπαις δ' ην ἐκμανῶς και Ἀλεξανορος ὀ βα- . σιλεύς. Δικαίαρχος γοῖν, ἐν τω Περι της ἐν Ἱλίω

ε λά. . .' Ο ἰ δ . . a J . e. a -ἀσεαι iad. contra dicunt, amor in tali una initium a Laio esse reperentiumr quem hospitio exceptiam a Pelopo, amore capriani filii illitus Ciu ysippi, iapuisse hunc aium, & cui mi imposuisse. atque Thetas profugisse. Praxilla vero Sicyonia a Iove s sive . ab Oed: de J ait . rapimn s. G

186쪽

.ῖα-ν. Καρυστιος δ' εν 'Iστορικοῖς ' Υπομνημα τι

το DTωδεστατον. αιχμαλώτους γουν λαβων τας Δα- ίω Θυγατέρας, και την γυναῖκα κωλει διαπρεπεκτάτην Ουσαν, οὐ μόνον απίσχετο, ἀλλ' οὐδ' εκείας μαθειν ἐποίησεν σι εισιν χμά τοι, ἀλλ' - ετι. Δαρειυ. is τν βααλεία όντος πάπα αυταῖς χορηγεῖσθαι ἐκέλευσε. διόπερ καὶ Δαρεῖος τουτο μαθων ηυξατο τω υλιω τας χειρας ανατείνας, η αυτὴν βασι-

ἡ λευειν η Αλέξανδρον. Η Ραδαμάνθυος σε του Δικαίου

re eum oscillariis est. Ca Tystius verra in Commentanis Histori eis seritati notaron Gaalcidensis pueriam ha bat forinosvin , Valde sibi carita . Quem cuna a pust Crauerunt aliquando in te pocula Alaxander landasset. puerit m C aron iussit osculari regem : at rex, Mimmeino, inqvit : nu enim ille fantum mihi voluptaris , quantum sibi molestiae est ariaturus. in enim erat in arnorem pronus rex. sic S ad honesti rationem continens, & d cori ob isrvantissinnis. Qui Patim eaptivas cepisset Darii filias uxoremque forinosilsimam, non uicydia abstinuit, sed curavit etiam, in ne ipsae quidem captivas se esse sentirent; &, perinde ac si in regno adhuc Darius esset, Onκlia illis rasinistrari iussit. Qinhre etiam. Darius , hoc cognito. manibus ad Solem elatis precar est, ut aut

e regnum obtinem, aut Alexamder. ω Rhadamanth i. vero

187쪽

Pa. eras ae Iβυκος εραστήν τησι γενέσθαι Ταλαν. Διότιμος o

σθαι παιδικα, διόπερ και τους αθλους ὐπομεῖναι. Ἀγαμεμνονα τε Ἀργύννου ερασθναι λόγος , ιδόντα ἐπιτω Κηzι χομενον ἐν ω και τελε- σαντα αὐτοσ συνεχως γαρ εν - πσαμω τουτω ἀπελούετο Θάψας, εισατε λ και ἱερον αὐτοθι Izροδίτης Ἐργυννίδος.

Λικύμνιος A ό X ος , is Διθυραμβοις , Ἀργύννου

An agonus σησιν ἐρωμενεν 'Υμέναιον γενέσθαι. Ἀντιγόνου δε τοὐβασιλεως ἐρωμενος ρο Ἀριστοκλης ο κιθαρωδος , περι eευ Ἀντίγονος ἡ Καρύστιος τω Ζηνωνος Βιαν γράτειεύτως , ,Ἀντίγονος ἡ βασιλευς ἐπεκώμαζε τω Ζηνω-

n. καί ποτε καὶ μεθ' ἡμέραν ἐλθων εκ τινος πότου , και ἀναπηδησας προς τον Ζηνωνα, ἔπεισεν αυτον συγ--μάσαι αὐτω προς Ἀριστοκλέα τον κιθαρωδον, ου N ορα ηρα ο βασιλεύς.

Iussi amatorem Trium fuisse, Ibycus ait. Diotiuirus Uexo , in Heraclea, Eurysthraum ait Hereulis Diss. amasium . O ωρωρον Her itin labores illos furapis. Porro perhi riir Apam non amore Capriis ruisse Απvnni, cum in phiso nantem eum conspexisset: in quo cum etiam mommus ille esset, assulue enim in hoc fluvio Iavabarere sepeliit eum, & Veneris Ar nnitas templum eodem l co erexi . Licymnius vero Orius in Dillim ambis ait, Are nι ama - Η renararan fuisse. Iam Antigoni regis amasius Aristocles &it citharoedus, de quo Anngonus Carystius in Zenonis Vita haec Rribit: n Antigonus rex comissatum ire soletat apti l Zenone . Alim uitulo vero etiam de die ex compotatione quadam rediens, Zenonem adsit, eique persuasit ut secum ad Aristoclem citharoedum comitarum iret, quem in delicus rex li

188쪽

λογύνης. Iων οὐν α παπης ἐν ταῖς επιγραίομέναις Τπwημίαις, γράτει ουτως , , Σοzοκλει τω ποιητη εν XL συνηντησα, ὀτε ἔπλει ἐς Λέσβον στρατηγος, ἄνδρι παιδιωδει παρ' οiνον και δε ια 'μησίλεω δε, εμνου οι εο τος και προξένου Ἀθηναίων, ἐσοωντος αυτον , ἐπει παρὰ το πυρ εστεως ε τον οἰνον ἐγχέων παῖς - ἐων δηλος ην ,' εἰ τε ra' is Βούλει με μεως πίνων , Upάντος δ' αὐτοῖ' - Bραδας τοίνυν καὶ πρόσCερέ μοι καὶ ἀπίzερε την κυλικα ἔτι πολυ μαλλον ἐρυθριῶσαντος του παιδος , εμε προς τον συγκατακειμενος

8 I. In adolescentiatorum amorem pronus etiam suit Sophoclia, ut in mulieriim Elimpules. Ion quidem poeta. in libro qui inscribitur Epidemiae, s id est, De Vis oriam claroriam in talium insulam adventu haec scridit: DCum Saphoeti polita in Chio congressus sum , quum exemitiis imperator Lesbum navigaret, viro iocoso inter poeita, & viqiane Dicae to. Convivio illum excipiet zit He Resilaus. & privatim hospes, & Atheniensiun publicus. Ad ignem st at puer vinum nil nistrans, ritescunda iacie insimis r quem illa compellans, pis, inquit, siωνλω nu b re ρ Adnuente puero : Imur unu mihi, ait, O admo- ροωι O ain . Tum multo etiam magis eril-bescente pilem, ei qili iuxta ipsum adcumbebat ait S phocles : Q am pulcre sud Lait Phr iehiti ISplendo in purpureis genis lunaen amoris.

Ad hoc clictum respondit Eretrieus aut Ε thraeus LIN

189쪽

βά ου ' χεῖρας, και οὐ γυναικος καλης, ποι τει .

- , Eretrieus Erythraeus J tu si inagister r Sapiens tu sataera, SophoclM, in poesi: verumtamen non bene HEe Phryn chus, purpureas eo di s forinose pium gena s: νιωs enim ρι mr euiore purpureo inungeret pueri huiM Pnas, non amplius formosus adpareret. Non utipue oporaet yulcmm Granm quod pulmum non est eomyarare. Ibi risum non tenens

Sophocles, interrogavit Eretraeum : Ne istud p mn, h spes, tibi prure Sisonii ni, Fod sane lene iactum videtin Graeris ρ

quis roseo colore mutieris fingeret sotos, pu*vrariae manus faceret, non formosae mutans. Tum orto risit On niuin,

190쪽

το ' γάρ μιν, ἀπὸ της κύλικος κάοῖος τω μικρω δα

λικα του εαυτου στόματος ἡγεν, ὀνα δ' ἡ κεzαλη τν κεφαλν ἀσσοτερα γένηται. ῶς δε ην οἱ κάρτα πλη-υον , προσλαβων τη χειρὶ , ἐφίλησεν. επικροτησάντων ε πάντων συν γε τι καὶ βόν, ευ ὐπηγάγετο τον

-περ Περικλης ποιειν μεν εῖη με ,si στρατηγεῖν δ' οὐκ ' ρ la. '

ἐπίσπασθαι. αρ' οὐν οὐ κατ' ὀρθόν μοι πεπτωκε τοστρατηγημα; Tοιαῖτα πολλὰ δεξιως ελεγεν τε και

Eretrieus qisidem castigatione ista repressias est , Sophocles vero ad sermonem cum puero institii tum riirlita se convertit. Quem ubi vidit festucam e calice mini in o diis ino tollere parantem, interimavit, an sestueam eou - cuia ' Cumque ille, conspirare se, respoiulis Iet; - Flatulatur, inquit, eam expelle, ne igitum madefacias. Ut vel o faciem act calicem admovit puer, propius ille ora sito calicem ac movit , Pro captu capiti propius esset: quod ubi fuit proximum, manu preliensum osculatus est. Tvin plaudentilaus omnibus cuna risu, clamantibusque q inlepide decept vim puer in ad se pe lexisset: mestor, in inquit ille , o viri, anem inperatoriam ἰ quoniam Periclo meditat ναιο quidem nosse contare, ancin duos bellies non ea lere. Nonne igitur satis iane niihi ressit hoc strategema Z Talia multa scite clixit suci que, cum biberet hilaritatique