장음표시 사용
191쪽
επρησσεν, ἴτε πίνοι η πράσσοι. τὼ μέν τοι πολιτικα, ουτε σοσὸς , ουτε ρεκπηριος o, αλλ' ἰς αν τις sic των
χρηστων ἁθροαίων. LXXXyI. Καὶ Ἱερώνυμος δ' ἡ ' Ρόδιος ιν τοῖς Ἱστορικοῖς 'Υπο- μδς' .. μνήμασιν φησιν, ἔτι Σοzαλης εὐπρεπη παιδα εξω
δὶ, . αλλω μηδεν προσθεῖναι , τον δε Σοτοκλέα διἁ
m ακολασίαν κατατρονηθηναι. και ἡ Σοφ-λης ἀκουσας εποίησεν εἰς αυτὸν τοιούτον ἐπίγραμμα, χρη-- l
sese daret: veram ad gererulam rempublicam nec solemtiae satis in eo ruit, nec industriae; in erat velut unu e probis conrnu soae civibus Atheniensibus. α82. Hieronymus vero Rhodius in Historicis Comine tariis narrat etiam , Sophoclem aliquando puerum fommolam, quo frui vellet, extra murii in se luxisse. Puer tire sinini palsium in gramine substravit, laena vero Sophoclis se antho involverrunt. Post congressum amem
puer rapta Sophoclis laena discessit, relinquens illi puerile suum palliolum. Id factiitri, hominu in sermonibus ut par erat divul Priam, ut comovit Eliripides, ludi, io traducens dixit, se quoqtis aliquando eodem Pauro in eo, sed nihil de suo pinrita .; Sophoeleni vero ob ni. metani la viam sprerum ab illo Dis. Quod intelligens S phocles, confecit in eum hoc Epigramna, in quo ui
192쪽
μενος τω προ του Ἐλίου και Βορέου λόγω, καίτοι προς μοιχείαν αὐτόῖ παραινιττόμενος' Ἐλιος ην, οὐ παύς, Ευριπίδη , ἔς με χλιαίνων γυμνον ἐποίησεν σὰ δὲ σιλοῖνθ' ἐτέραν Βορρῶς ώμίλησε. συ δ' οὐ σοφὸς, ος τον Ερωτα,
αλλοτρίαν σπείρων, λωποδυτην ἀπάγεις. Θεόπομπος δ', ἐν τω Περι των συληθέντων ἐκ a Δελτων Xρημάτων' ,, Ἀσωπιχον, τη , τον Ἐπαμινωνδου ερωμενον , το Λευτρικον τρόπαιον ἐντετυ-- μένον ἔχειν ἐπι της Κτπίδος, και Θαυμαστως αυτον κινδυνεύειν' ἀνακέῖσθαι δε την ασπίδα ταύτην εν Δελφοῖς ἐν τη στοα. 'n 1ε τω αὐτω συγγράμματι Θεόπομπος' δε Φιλογύναιον μεν, σηπι, γεγονέναι Φά - λον λ τον Φωκέων τύραννον, φιλόπαιδα δε υνόμαρ- χον' και ἐκ των του Θεοῖ χαρίσασθαι τουτον εἰς Δελφούς παραγενομένω τω Πυθοδωρου του Σικυωνίου υἱω,
tur fabula de Sole & Borea , & ninuriam adulteria illius
occulte traulucue Sod sis, non puer, Euseides , qia me eri Miraulaeia radavit: tisi vero, aliam amanti, Boreas eo sevu. Tu autem non sapisu, qia Amorem , alienam m aras, grassatorem sedauria.
83. Theopompus in libro De Delphicoriam donari r m Spoliatione: n Asopichum, ait, Epaminondae atri sunt, Leuctricum tropaeum sciuo insculptum luciuisse. ipsumque erim mirifica fortiriuline pugnasse: consecra- tuin autem id scinum esse Delphis in porticu .ia In e dem vero scripto Theopompita ait: n Mulierii ui amori deditiini fuisse Phaslum, Phocensium tyrannum, mois maremum vero puerorrum amoribus: & hunc ex Delpli
os spossis, cinn consuesset Pystinlota Sicyonii filio,
193쪽
Θημα Uνόμαρχος εδωκε. Φαρσαλία τη Θεσπαλίδιορχηρορίδι δά2νης στεῖανον χρυσουν Φιλόμηλος Πωκε, Λαμψακηνων ἀνάεημα. αυτη ἡ Φαρσαλία is Mμ
somnoso puero, qui Delptios Venerat quo comam detonderet. donasse ei Sytam inritin donaria, pestines aureos quatruor. Diniadae vero filiae. tibicinae, Bronsi viae, Phayllus caretiesium pocillum aui eum donavit, Phocaeensium donarium, & coronam auream hedera- ain Peparethio m. Ipsa vero, inquit, etiam Pythi- Lim canere voluerat, sed a mittit sine est mollibita.
Lucolae vero, Tracholei filio Physcidae, somnoso puero. Onomarctius deest, ait, laurea π ex auro coro. nam, Ephesiorum donariun . Idem puer ad Philippum duinis a patre. & ibi prostitiuus, absPae munere sit rat dimissus. Epilyci Amplii politani filio, forinos, puero, Damippo, Plisthenis donarium ononiarchiis dedit. Pharsaliae Thest alae laltati ci lauream ex auro coronam Philomitu dederat, Lampiscenorum donarium. Haec Pharsalia deinde Metaponti a vatistiis f*e, ab adol
194쪽
ταποντίω ὐπο των εν ν αγορῶ μάντεων , ' γεννάνης νης ἐκ της δάzνης της χαλκης, ην ἔστησαν Μεταποντῖνοι κατἁ την Ἀριστέα του ΙΠροκοννησίου 3 ἐπι--μίαν, σε ετησεν εξ 'Υπερβορέων παραγεγονέναι. τάχιστα ωῖθη εἰς την αγοράν εμβαλουσα, ἐρι-d μανων γενομένων των μάντεων, διεσπάσθη ὐπ' αυτων.
και των ἀνθρωπων υστερον ἀναζητούντων την αιτίαν ,
εὐρεθη διὰ ' τον του λοῖ στέφανeν ἀνηρημε . Oραα ουν και ὐμεῖς , οἱ Cιλόσοφοι, οι παμούσιν τη Azροδίτη χρωμενοι, και ἀσεβούντες εἰς την Θεον, μη τον αὐτον λατθαρητε τρόπον. τότε γὰρ καὶ οἱ παῖδές εἰσι καλοι, ὼς Γλυκέρα εφασκεν ἡ ἐταίρα, μον ἐοίκασι γυναικι πόνον , κα θ εο ἱστορεῖ Κλέαρχος. Fμ οι μεν γωρ καὶ κατἁ φύσιν δοκεῖ πεποιηκὼναι Κλεώνυμος ρ Σπαρτιάτης, πρωτος ἀνθρωπων εἰς
scentibiis J in foro stantibus, cum vox edita esset ex aenea lauro , quam stat lerant Metapontini uuo tempore apud eos versaliatur Aristeas Proconnesius, ex Hyper, reis ut perhiuebat recliens, in priuauim conspecta est soriim ingressa , in furorem assis vatibus. f e, ad lescentibus J discerpta est. Quumque postea in caussam iam inquirerent homines, compertum est occisam esse propter Dei coronam. α84. Videte igitur etiam vos, philosophi, qui praeter naturam Venere luimini. & irnpii estis adversiis Deam. ne eodem ninio pereatri. Nam etiam pueri nonnisi tunerat sint, ut aiebat Gly ra meretrix, pumuque mulie bus similG βnt: quemadmodum Clearchin refert. Milii vero etiam secundum natura in secisse Cleonymus Spam tantis videriu, qui primira hominum obsides E epit a
Puerorumanior etintra naturam.
195쪽
όμηρίαν λαβων παρὰ Μεταποντινων γυνα&ας, παρ- eΘενους ἀ- ενδοζοτάτας και καλλίστας διακοσίας, ως
ἱστορεῖ Δοῖρις ο Σαμιος ἐν τν τρίτη των Περὶ Ἀγώο- κλεα Ἱσποριων. καγω δε, κατα την Ἐπικρατους 'A τιλαίδα, Ἐρωτικα μεμ ηκα ταυτα παντελῶς
Σαπφοῖς μελη, si1J του Κλεομένους Λαμυν-
Θίου. t. δε, ῶ σιλωοτοι, ) καν ερασθεντες που γυναικαν ἐν ἐννοια λαβητε ώς αδυνατόν ἐστιν το τυχεῖν μάθετε - παύανται οι ερωτες, - φησι Κλεαρχος. τοτε γὰρ περι την ΓΠειρηνην Τ χαλκν βοι βους ἐπανελ' και γεγραμμενη κυνι και περισπερα και χηνὶ, τῆ μεν fκύων, τν δε περιστερα, τ' A χην προσηλθον καὶ ἐπεπηδησαν Qανεντων δε πασι τουτοις αδυνάτων απέ' -
σαν , καθάπερ si Κλείσοῖος ἡ Σηλυμβριανός. αὐτος
Metapontinis naulieres, virgines nobilissimas formosissimasque ducentas, ut Duras Sanis iis narrat tertio libro Historiariim De rebus Agathoclis. Atque ego etiam, ut ei apud Epicratem in Antilaide. Amatoria edidiat hare omnia Sanhus eamua L aut J cIeomenis Lamynthii. Vos vero, o Philosoplii, etiani si amore aliquando rapta mulierum in animum induxeritis fieri non posse ut illis potiamini, discue cessant amores , tu ait Clearchus. Nam ω aeneam vaccam , quae ad Pirenen est, hos conscendit; & eum picta cane α columba & ansere congredi canis, columba, & anser , easque inscendere volu runt; quod quum fieri non posse cognoscerent omnes, destiterrunt: quod ipsum ecta in Gei sopito usu venit Se-
196쪽
γλ τοῖ ἐν Σάμω Παρίου αγάλματος ερασθὰς κατέ- Stamiarum κλεισεν αυτὸν v τω ν- , ὼς πλησιωται δυν ἀμε- -' P νοι και ὼς -ἀνάτει δια τε την ψυχρότητα καὶ ἀ-ίτυπον τοῖ λίθου, τηνικα α της ἐμουμίας ἀπεστη, και προβαλλόμενος το σαρκίον' -λησίασε. της πράξεως ταυτης μνημονεύει και Τ Αλεξις ἡ ποιητης is τω
a - Γεγένηται δ', ὼς λέγουσι, καν Σαμωτοιάθ' ετερον. λsίνης ἐπεθυμησεν κόρης ἄνθρωπος, ἐγκατέκλεισέ θ' εαυτον ' τω ν . και Φιλημων τόῖ -τῶ μνημονεύων σίν Ἀλλ' is Σάμω μεν τοῖ λώίνου ζώου ποτε ανθρωπος ἐράσθη τίς' ειτ εἰς τὸν νεώ
Κτησικλέους δέ ἐστιν εργοι το ἄγαλμα, ia σησο δάος ό Mιτυληναῖος ἐν τω Περι Ἀγαλματσποιων.
lynstriano. Hic enim Sami captus amore staritae ex Pario marmore, inclusit sese in templo, Dasi cum illa congre si posset: & cum non posset os saxi frigiditatem renixumque, tram quislem cupi sit ite abstitit . di praetendens in riinculam explevit libidinem. Eius tam meminit etiam Alexis poeta in fabula, cui titillus Pimira . ubi sic ait rFactum est, ut aiunt, Sami quoqrustallimum p iddam. Saxeant evemrs viinem homo , se ipsis iraelusit in remplo. Et Pliilemon eiusdem meminit, dicens :At Sami lapictae sta me asiquando amore caprus homo est fgidam: inde in templam inelusit se. oesiciei opus illa statua est, ut ait Adaeus Mityle meus in libro De Statuarsis. Polemon vero, sive Pes Athen. Vol. V. N
197쪽
Anirnantia δου μεν τινος βασιλικου οἰνοχόου , ἀλεκτρυών ' εκα λεὼ
miis auctor est lun i qui Hellassicus inscribitire: is Delphis . ait, in tabularum pictariam thesauro, duo sunt pueri lapidei: quoriim unius cupidine incensus aliquis, qui spectatum venerat, sese cum eo inclusit. & congressus praemium reliquit coronam. Qui quunt tam esset convictus . consultantibus Delphis praecepisse aiunt Deum, hiberii ni climitterent hominem, quippe qui niercedem sibi dessisset. α8s. Sed & mina animantia homines antariam: Secum dum quempiam , regium pinceri an , gallus gallinacius rno natatur is gallus Centauriis; Semandus vero . minister erat Nicomedis, regis Bistyno ri; ut tradit Nicander sexto libro De Foruinae cisibus. Aegii vero, puerum amavit anser; ut Clearchus narrat primo Ilium Eroti coriam: pueroque illi Theophrastus in Amatorio ait nomen tuisse Amphilocho, fuisse autem genere Ole-
198쪽
την πόλιν ταυτην Διονύσιός τις ην παῖς, οέ μετα μναλλων ἐκ παλαίστρας παραγενόμενος ἐπὶ την θ' - , λατταν ἐκολύμβα. δελοις δε προς αυτον n τοῖ πελάγους ἀπηντα, και αναλαμβάνων επὶ - νωτα ἔφερεν ἐπι πλειστον νηχόμενος , και πάλιν αποκαθίστα in την γην. Ρ Φιλανθρωπότατον δέ ἐστι καὶ συνετω- Delphinus
μενον. Φύλαρχος γουν ἐν τῆ δωδεκάτη ' δε Κοίρανος,
niun . Hermeas vero Hermodora filius, genere Samiiis, amasse anserem, scribit, Lacydeni philosophum. In Le cadia pavontin, mi Gera chus, tam Vehemel ter amasse virginem, ut illa II ortua ipse cum ea exspiraret. De hiis num vero Iassi pueriam amasse fama est, ut triusit Duris nono libro; ulsi de Alexandro vecta faciens, ita seribit: n Arcessivit etiam pueriam ex Iasis. Erat enim iaeo oppido puer nomine Dionysius, qtii quutra e pala stra cum aliis ad mare se contusisset, ibique urinarenisi Delphinus e pelago ei occultens dorso suo impositum puertim gesta it longius natans, rursiisque in terram deposivit. M Est autem homini , amantissimum animal &intelligentia inprimis praedirum Delphinus, & mi H gna tiam sciat rependere. Phylarchus qui em libro duodeciano haes stritat: is Coeraiaus Milesius, cum pis*tores,
199쪽
δ zινα, και μέλλοντας κατακόπτειν, αργύριων δο , και παραστησάμενος ἀτηκεν Gς το πέλαγος. και με- τα ταλα ναυαγία χρησαμενος περι Mύκονον, και
πάντων ἀπολομένων, μόνος υπο δελτῖνος ἐσωθη o Κοί. ρανος. τελευτησαντος δε αυτοῖ γηραιοῖ εν π πατρίδι, και της ἐκζορῶς παρὰ την θάλατταν γιγνομένης --τα τύχην ἐν τη Mιλητω, ἐν τω λιμένι πληθος δ rL
νων ἐτάνη εν τη ἡμέρα ἐκείνη, μικρὸν ἀπωτέρω των
συνεκκομιζόντων τον Κοίρανον, άπει συνεκσερόντων και fσυγκηδευόντων ' τον ανθρωπον. U δ' αὐτος urivia Eleptias ini- Φύλαρχος δα της εικοσπης , οσην ἐλάτας το ζωον τμlantem. λα'οργίαν εσχεν εις παιδίον. γράῖει δ' ἀτως' , , Tot
mai delphinuis reti ceperant, in eo esse videret ut in milia illum conciderent, data pecunia eis persuasit ut mari redderent li ramque dimitterent. Post id teinpiis naufragium passias ad Myconum, pereuntibus omniinas, in iis a delphino servatiis est Coeraniis. Idem cum se nex vita laninis esset in patina , & exsequiae sorte foris tuna secundum mare Mileti fierent, ingens delphinorii minittit ido eo die in portii conspicietatur haud proculata eis qin funus Coerani prosequebantur, quasi & ipsi Rinus sequerentiar & iusta viro illi persolverent. ia laeui
Phylarchus vicesimo libro docet, quam singuliari an O re elephas hellua vilexerit infantem. Scribit autem in hunc modum: n Cum hoc elephante sinivit aletariar foemina elephas, quam Nicaeam vocabant; cui uxor Inclian oriens infantem suum trivnta dies natum custome dum adposuerat. Tum mortua muliere nurias quidam Diuili eo Corale
200쪽
της ἀνθρωπα, δεινη τις οιλοστοργία γέγανε του Θηρίου προς το παιδίον. ευτε γωρ -' αυτοῖ χωρι μενοντο βρέφος ὐπέρμαν' ο δέ, εἰ μη βλέποι το παιδίον, ησχαλλεν. στ οὐν ἡ τροσος ἐμπλησειεν αυτο ποῖ γάλακτος , ἁνα μέσον τω ποδων του Θηρίου ἐτίθει α a το ἐν σκά . εἰ δε μη τοῖτο πεποιηκοι ,' Ποῖην οὐκ ἐλάμβανεν ἡ ελίφας. και μεra ταύτα δ' ἔλης της ἡμέρας τοῖς καλάμους λαμβάνων, και των παρατι- Θεμενων χορτασμάτων , καθεύδοντος του βρέτας, τάς μυίας ἀπωσόβει' αε δε κλαίοι, τη προβοσκίδι την μην is ι, κὰ κατεκοίμιζεν 3 αυτί το δ' αυδεποίει καὶ ο αρ ην ὲλεῖας πολλάκισπμύς σὲ, ω Qιλόσοzοι, καὶ των δελzίνων και LXXXV i.
ἔτι τε ἁνημερωτεροί καίτοι ΓILρσαίου του Κιττάως ἐν ii τοῖς Συμποτικοῖς 'Υπομνημασι βοωντας , καὶ λίγον- rumito se
amoris adfectus Miluae exstitit adversus intaluein. Nee enim sustinuit ut a se infans removereriar : &, nisi prae sentem videret parvulum, tristis erat. Igittar qiioties lacte infantem nutrivisset nudiix , inter pedes helluauillum in cunis posuit: quod rusi illa fecisset, pkilniici abstinetrat elephas. Et deinde per totum ci in arandines sumens & stramina adpositat, doriniente infante, Nin scat ab eo abigebat: & fiente illo, proboscide cunas Mirarit, eumque sopietiit. Atmie idem saepe e lani fa ciebat elephas mas. α86. At vobis, Philosophi, mens est quam delphinis& elephantibus agrestior & inmitior: quamvis Periheus Greleus in Convivalibus Commentariis clinet dimitque: . Convenire ut inter pocula mentio fiat reriam vener a.