Athenaiou Naukratitou Deipnosophistai. Athenaei Naucratitae Deipnosophistarum libri quindecim ex optimis codicibus nunc primum collatis emendavit ... commodisque indicibus instruxit Johannes Schweighaeuser ...

발행: 1805년

분량: 604페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

καὶ ἐρωμένων, την τρυ--νότητα εμῖαίνων , ἄσπαζομένων Θάνατον ενδοξον ἀντ' αἰσχροῖ καὶ επω rhoisineri. νειδίστου βίου. Σαμοι δε, - φησιν Ἐκίας ἐν Κολω - φρομ τωνι--ὰ, γυμνασιον ἀναθώriς τω Ἐρωτι, την δια Rτουτον αγομένην ἐορτην Ελευθέρια προσηγόρευσαν' Γον Θεον καὶ Ἀθηναῖοι ἐλευθwας ετ ον. και οἱ Πεισιστρατίδαι εὐκτόντες ἐπεχείρησαν διαβαλλειν πρ τοι φ τας περὶ τον λον τουτον πραξεις. Xli I. Τουτων λεχθέντων, ὀ Πλούταρχος ἀπεμνημόνε Amor . M των εκ Φαλου Αλεξιδες

καί μοι σοκοῖσιν ἀγνοέ, οι ζωγράzοι h

composita, i testarem Dei hui declarabat, quum gloriosam mortem turpi & pmbrosae vitae anteferrent. Samii vero, ut Emias tradit in Colophoniacis . cum gymnasium habedient Amori dedi trum . festos clites qui in huius Dei honorem agebantur Ele theHa nominabant. Propter eum ein Athenienses etiam libertatem nam sunt:& Pisistratidae, cum excitissem imperio, primi ausi sun a res gestas huius Dei calumniari. ra. His dictis, Plutarchus ex Alexidis Phaedro luriversus recitavit rE Pirino dum redeo perplexvi matis,

in plutosophania inridi iasi Gn.risque niihi sina gnorare cupia emi, quid sit, psimis' omnes, O A qia auri

32쪽

πανταχόθεν, εδε τυπω f ra J ' πολλ' ώδη φέρων. Η τόλμα μεν γάρ, ἀνδρός ἡ δε δειλία, 1 o γυναικος ' ἡ δ' ἄνοια, ' μανίας ' a δε λόγος, Cρονοῖντος ἡ στοφόνης A, Θηρός' ο δε πόνος, e ἁδαμαντος' η φιλοτιμία δε, δαίμονος.

και ταυτ ἐγω, μα την Ἀθηναν και λους, eυκ οιδ' ο τι εστίν' - ἀλλ' ἔμως εχει γέ τι τοιοῖτον επιιστ', εἴ γε μη γ του ονόματος.

Ευβουλος οε, η Ἀραρως, ἐν Καμπυλίωνι Tis ην ὀ γρα)όας πρωτος ἀνθρώπων ἄρα η κηροπλαστησας ερωθ' ὐπόπτερον 3ῶς οὐδὲν μει πλὰν χελιδόνας γράτειν,

Nam mas profecto non es a sta nee foeni arneque νem Deus est, nee homo : non intelliamsremm , non vecora: sed compactus unaeque, peries mininodas uno sub vuctu Prens.

Abdaeia in illa , s recte advertas, νιri est ;pavor mulieris: inoma simphatici: praudenIta ratior tam ferae violenia ;ΔHria adamantis Dei eontensio. Atque ego qui haec dixi, tamen, ita me M iuvent, ignoro quid sit: verum est in quo eomenise m retio istis, sed nomine disconvenit. Eulnitus vero, sive Araros, in Ompylione ait: isis Me primet , quis Dis moraiasium. qui Amorem pinxiι, finxit avi primum, allaena Quam pin noras nil nisi hirundines t

inmerito alatus fingi tua Amor.

33쪽

απαλλαγ αι τω φεροντι την νοσον

διαταράττων ' χαλε-ωτατος. διόπερ ἡ ποιπης οὐ-

momni imperitus unis cuti is. Neque enim ille leois aut facilis exemissu Deus, virin semel in eoiae insevit aemtis non, sed Maws lamnis. Quomodo ergo aptus foret pennia Z Me quisqssis Axit, nugas dixerit.

Alexis, in Abscisso: sis. in Plangentei

- Femur haec sententia inter sapientes, non volare cupidinem , sed eos pia amant: utam onoari crimine alieno, pera ue pictorum inrorantiama .rre ρ Pn civis pcnnigem co m. x4. Theophrastus in Erotico ait, ilixisse Giaeremonem Tragicum, ut vinum se attemperat moribus bibentium, se O amorem: qia ues modicos est, piratus est patiae; in vero insensior, penu ι O est Mavi mus. Quare non ma-Disii iam Co le

34쪽

τος οὐ κακως αυτοῖ τάς δυνάμεις διαιρων , 2ησί ,, Δίδυμα γάρ τόξα αυτον εντείνεσθαι ' χαρίτων, ταμω ἐπ' εὐαίωνι τύχα , το ς ἐπι συγ - βιοτοῦς.

εὶαι, πονών τε συναμπους τοις σωμασι μάλιστα, προ ὁρευειν τ' αρίστους τω πόθω , ποι τικους, ἐταμους, προθυμους, ευπόρους, sis τοῖς ἁπόροις βλεποντας, ἀθλιωτατους. a Θεοφιλος δ', εν τω Φιλαύλω Tis ' ς ηδ τους ερωντας οὐχι νουν ἔχειν ἔη πού τις εστι τους τρόπους ἀβέλτερος. Eι γαο ἁῖέλοι τις τῶ βίου τὰς ἡδον ας, καταλείπετ οὐδεν ἄλλο πλην τειηκέναι.

Ie clistinguens hic poera vires illius, ait: granisos in s m intendere gratiamin, amnis ad sellam vitam, alteram ad vitae eonMonran. Idem vero poeta etiam de amantibus,

in fabula Quae Saucius inscribitur, se ait:

is non amantra solos eredat invere quos Mutom esse oponet maximos, eontra laboras corpore iam mo, ad res cupitas inrasmbentes sedulo .atidam , inquietos, Pr mios, opipams, in rebus arctis ad videndum acerrimos.

Theophilus vero in Philaulo: ι. e. Tibia in St Eoso:

Quicunque mentem ngat adesse amantibM.

ipse est ingenio goliis O bardis morinus.

Nam qui voltimates de vita exemerit, in visa praeter mortem nil re ueri

35쪽

και σοβαρος, ἀποκόψαντες αὐ υ τα πτερὰ, s ἶνα μη πέτηται προς τον ουρανὸν παλιν,

εδοσαν, περιzανες σκυλον ἀπο των πολεμαγ. c

Aristophon, in Pythagorista: At nonne iure o nuino de sentinia consentium Deorum iam ιιι' fl f coelo exclusus est IAmor 'Nam sediti G aqvi turbelas dabas visam ulte agitans. Eryo, eum es amgans , confidems, alas puero prauidi iubetit, nempe ad coelestes ne unquam revolam domos ro se emn ad nos demiserunt exstaran. Alas quas habuit, dede ne has Victoriae

36쪽

Τι ς ς ε συ ταυτὶ προσδοκας πείσειν ἐμε, ως εστ' εραστὴς , ἔστις ωραίων Οὐ- τρόπων ερασπες ἐστι, την οιιν παρῶς,ἄῖρων τ' ἀληθως; ' Ουτε τουτο πεδομαι, ιοῦθ' ὼς πένης ἄνθρωπος, ἐνοχλων πολλάκις sτοῖς εὐπορουσιν , ου λαβειν τι βουλεται. ' λεαις, Ἐλίνη d 1ὶς οστις αυθις της ) ακμῆς των σωμάτων ἐρα, τον ἄλλον er ' οὐδε γινωσκει λόγον τῆς ἡδονης εστ', οὐχι των φίλων, φίλος, ἁδικεῖ τε τον 'Ερωτ' ἐμῖανως θνητος Θέον,

ἀπιστον αυτὸν πασι τοῖς ἄλλοις ποιων.

Τουτων τ Ἀλέξιδος ἀπομνημονεύσας ο Mυρτίλος, κατα ἀποβλεψας εἰς τους τὰ της Στοῆς αἰρουμενους, - Ἐρμείου του Κουριεως ἐκ των Ιαμβων προειπων

De amantibus Amphis . in Dithyrambo, ait: Ain tu p O speras ta persuas nun mihi, amanIem esse aliγem, μι adolescentis vimis moras honestos, faciem non eonsideret pAmens profecto. NeFe ego aut sis erediam, aut pauperem ultum , μι sae' adiret divitem, non a id inde velle impetrarum sibi.

Alexis , in Helena:

leumFe amator tantum 'oram eo*ommamat, O amoris alias causas non habet; voluptatis amicus, non amicorum cluit,

iniurius e amori est monalis Deo , apud alios quem inmerito Dspectum Dest. s. Ista Alexissis postquam recitasset Myrtilus, dei de oeulis in Stoicae disciplinae sectatores conversis, haec praefatus ex Herineae Curiensis Iauidis: hea. Vol. V. C

Stoicis ex prolaratur amor pue rorum.

37쪽

3 ATHENAEI DEIPNOSOPH. C. M

λόγων ὐποκροτηρες οἱ μονοι πάντα eτα , τοῖς πίνα ι, πριν η τω σοῖω δρυναι, αὐτοι καταρροῖέλε' καθ' αλίσκεσθε ἐναντία πράσσοντες οις τραγωδίπε, S

και τουτο μόνον ) εζηλωκότες τον αρχηγον -- της σοφίας Ζηνωνα τον Φοίνικα, ους οὐδέποτε γυναικι εχρη- σατο , παιδικοῖς δ' ἀεί' - Ἀντίγονος ο Καρυστιος ἱστορέῖ ἐν του Περι του Βίω αὐτου. Θρυλλεῖτε γαο , οτι is λὶ μη των σωμάτων, ἀλλα της ψυχῆς ἐραν' cι- τινες μέχρι οκτω και εἴκοσι ετων δέ, λέγονος συνεχειν f

τους ἐρωμενους. Καί μοι δοκέῖ Ἐρίστων ό Κῖις, ' ὀ

Προπατητικὸς, οὐ κακως εύρηκώαι, ἐν τω δευτέρω Πε- ρι των Τρωτικων Uμοίων, πρός τινα Ἀττικον, μεγαν τινὰ κατἁ-ηλικίαν, ἐπιδεικνυντα - καλὸν, ω Δω-

-ἀomm simulatores: qui sta omnis , quae in laniabus adρonuntur, nutu Sapienti daia pane , ira absiγruis; O deprehendistises conuaria his facere quae pompose prostretari, pueriorum ciet di speciesruores:& hoc uno, inquit, aemulantes ducis vestri sapientia in Zenonis Phoenicis , qui misere numquam est usus, sed delicatis pueris constanter; in tradit Antigonus Carv-miis in libis De illius Vita. Semper enim in ore geritis, onere non eorpora amata, sed animum: Vos qui usque ad vicesimun octavum annum tenendos dicitis amasios. Ac vetuleriir mihi Aristo Ceus Peripateticus, secundo li-hro De Eroticis Similibus, in Atheniensem quemulam Dandi aetate ac statura, cui Doras nomen erat, qssi lar Disitiros by Cooste

38쪽

ἰχθυων' ἀπογενομενων γρυν τουτων , οὐδεις ἐδεως σι 40 'προσοίρεται το κρεας, οὐδε τον ἰχθῖν, οὐδε ἐπιθυμε ι τωνῶμων και των αν-ύντων. Και γ το παλαίον παίδων ηρων, ὼς και Ἀριστο τῶν εῖη, όθεν και καλε θαι τους ερωμενους συνέβη παιδικά. προς ἀληθειαν γὰρ, καθάπερ φησὴ Κλεαρχος εν τω πρώτω των πιωτικωνι Λυκο2ρονίδην εἰ κεναι σησίν h ουτε παιδες ἄρρενος, ουτε παρθενων των χρυσοφόρων, οὐδε γυναικων βαθυκόλπων καλὸν το πρόσωπον, ἀλλα κόσμιον πεφύκει.

mosum se ostentabat, hallit illepide dixisset is Videor mihi id quod Doloni olim Gysses respondit in te transferre posse: Magnormar m ecto evptaus est donon δώρων asinus. αr6. Hegesander veru in Commenrariis ait: n Cori limenta amare omnes, non itetra nudam per se carnem aut pisces. Italae tibi illa desunt, nemo libenter came alit pisce vescitiar, neque ninia cruda absque condimendis exinpetit. a Nam & antiquitus pueros amabant, tu etiam Aristophon ait; unde etiam παιδικὰ i. e. Me pueri' a Grameis vocantiar amasti. Vere autem, quem ad n odun Ceam chira ait pNino libro Erota coriim , dixit LVc phronu es :

tam pulcra fatara, quam modesta est. Pudor e in Drem inspergit.

39쪽

Και ἡ Ἀριστοτέλης δε εῖη, τους ἐραστας εἰς ρὐδεν ἄλλο του σωματος των ἐρωμένων ἀποβλέπειν, η τους εῖθαλμους, εν Oiς την HL κατοικῶν. Σοφοκλης δέ που περι του κάλλους του Πελοπος διαλεγομένην ποιη- σας την Iπποδαμειαν, φησίν

ἔρωτος, αστραπην - ὀμμάτων ἔχει. cἐνθάλπεται ' μεν αυτος, ἐύοπτα δ' isa, ἴσον μετρων Τ όzθαλμον, ωστε τέκτονος β παρα στάθμην ἰόντας ' ὀρθούται κανων. . Λικύμνιος ὁ ' O Xιος, τον Υπνον φησας ἐραν του s. d.' Ἐνδυμίωνος, οὐδε καθευδοντος αὐτώῖ κατακαλύπτει ' Πλδtur. τους οφθαλμους, ἀλλ' ἀναπεπταμενων των βλεῖ ρων κοιμίζει τον ἐρωμενον, λως διαπαντος απολαύστης του Θεωρεῖν ἡδονης. λίγει δ' ουτως'

xvii. Similiter Aristoteles clixit, amatores nullam asiam Corporis partem in amasiis respicere nisi ociatos: quippe inquitius habitet pudor & nuulestia. Sophocles vero alicubi de Pelopis pulcririnline loquentem faciens Hippodamiam , ait:

Talem in ocissis illicem venatricon amoris, fulpur puoddam ocidorasan habet. Calet ει idem sese, urit vero me , se mei rens oculum meram, quemadmodum fabre ad anivsin eruntis recta fit norma.

7. Licymnius Vero olim, cum Somnum dixisset am re momisarem, ait, nec cla tulere eum illi oculos, sed sopire amasium apertis palpebris; quo constanter fritariar voluptate eius adspicietuli. Vertra poetae haec sunt: Di pug Cooste

40쪽

37 p. LI BER XIII.

αὐγαῖς, ἀναπεπιαμένοις οσσοις εκοίμιζεν κουρον.

και ἡ Σαπφω δε πρὸς τον ὐπερβαλλόντως λυμα- ζομενον την μορῖην , καὶ καλον ίἶναι νομιζόμενον, φησί Σταθι κἄντα φίλος, κῶ ταν ἐπ' οσποις λαμπέτασον χάριν.. δ' Ἀνακρέων, τί pi os G παῖ, παρθένιον βλεπων, δομαί ira συ δ' οὐκ ἀίεις,

olendore, vetas oculis sopivit puerum Sinsiliter Sappho illlim . qisi ob fbranae speciem in maxima omnium admiratione erat, exini teque pulcer li hebatur, sic compellatr

O GHorim expande gratiam IIam Anaci eon quid ait O pueri virgineo vultu,

puaero te; tu vero non allias, 1 ciens nempe, te meae animae renere imperium.

oeulorum praecipua gratia.

SEARCH

MENU NAVIGATION