Athenaiou Naukratitou Deipnosophistai. Athenaei Naucratitae Deipnosophistarum libri quindecim ex optimis codicibus nunc primum collatis emendavit ... commodisque indicibus instruxit Johannes Schweighaeuser ...

발행: 1805년

분량: 604페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

Ἀχαρνευσι θ παρασημαλται, λίγα. τον Πελοποννη- aσιακον πόλεμον ἔτι ΙΙερικλης δία τον 'A. σπατίας ερω- - , και τας αρπασθείσας απ' αὐτης Θεραπαίνας ὐπὸ

νεανίαι κλέπτου μεθυσοκώταλι.

εἶθ' οι Mεγαρνς 3 ὀδύναις πεῖυσιγγωμίνο αντεξέκλωψαν Ἀσπασίας πόρνας δύω κακεdis ' ἄρχη τοὐ πολέμου κατερράγη s

α πρίδας πάσας 'Aπόλλωνος νόμον,

in Acharnensi h ὶ sciuiniscat, Peloponnesiacum hellum dicem a Pericle ob Aspasiae morem , & sistineptas ei a Megarensi ruis famulas es e suscitarium: Meretrirem Sisintham prosecti Megara

Inde Megarensis dolore O iri tumidi,vies i si puerum Aspasiae seona sis:

O hine intestam mmpia beliaumversis Graecis, ab tres numris Ias. 26. Ergo ab iis meretricibus, quae ingentem merce- ' dein exigunt, ut abstineas tibi consulo, vir literarissi

62쪽

αὐται δε μόνον αὐλουσιν 'Ιέρακος νόμοιν' Επικρατης τησῖν ἐν Ἀντιλανδι. ἐν ω δραματι καὶ min' της πολυθρυλλητου Λαιδος τάδε λέγει Aυτη δε Λαις αργός ἐστι καὶ πότις, το καθ' ἡμέραν Μωσα πίνειν κατθίειν μόνον , πεπονθέναι δε ταὐτά - φ δοκεῖ C τοις αετοῖς 3 ου rei γαο ἔταν ι τι νέοι, ἐκ των όρων προαr εσθίου και λαγως , 5 μετεωρ' ἄναρπάζοντες ἀπὸ της ἁ ύος. σαν δε γηράσκωσιν 'δη, si τοτε 'lim τους νεως δουσι πεινωντες κακως' καπειτα τουτ' . ιναι νομίζεται τέρας.

- νem nonnisi meraris modos eanune :ut ait Epicrates in Antilauis. Quo in dramate etiam de famosa illa Iaide haec dicit rmee illa est Lais, otios, meroliba, nil alluci evrans quam psod eomedat in diem ει tyre. Eique e nis aquisis quod solet. Namque eae dum veniant annis in iuvenilibus , lepores vesciantur a*- monrivagas oves, sinime raptas I etu violentiae: ar ubi senesu intritus interiis vigor , esuris enectae te Vm insidunt venires; quod oectio auguralis Ponentum vocat. Iure iotur summo Laidis pomniaum putes quae cum soraret mundris praeviridaniavi,

vetula.

63쪽

ὐπο των σπατηρων ν ἀπηγριωμένη .ίδια δ' M αυτης Φαρναβαζον 9αττον αν. ἐπει δε δολιχον τοῖς ἔτεσιν -- τρέχει, d

τας αρμονίας τε διαχαλα του σωματος, Is

εξέρχεταί τε πανταχόσ ηδη πιομένη, δίχιται δε καὶ στατηρα και τριωβολον, προσίεται δε καὶ γεροντα και νεον eυτω σε τιθασος γέγονεν β ω', ὼ Qίλτατε, ε Σοτ' αργύριον ἐκ της χειρος ηδε λαμβανει. Nνημονεύει της Λαιδος καὶ Ἀναξανδρίδης ἐν Γερο τομανία, και αλλας επαίρας αὐτῆ συγκαταλέγει δία

τουτων

vidisses i in Pharnabatum farisiam

At postqvam extrina a iis c Me la ara I, O se resolvit eo Poris compactio . Desie illam aspicias aιμe aspectam δε puas. Q ovis Deonian ad compotantam custat enu iam flaterran dficit, nee triobesum :ιυν bus non ex fat: --αι sentaratque adeo mansus facta est, o carissimo , argentum ut i a GOM e dantia manu. Meminit vero Laidis etiam Anaxandricles in Gerontonia. nia, i. e. in fabula Senum Vestitia; ubi alia senui scor. ra recenset, his vertis e A. Corinthiam menta O L.tisin y B. Q idni pilum nostraturan. A. Erat ia amica qMutam,

64쪽

Anthea. B. Et haec nostra fuit amasia. A. Per Iorim I florebat tunc Las fear erat tunc O Theobta egrepa fomia, O pulceretnia promittebat fore: erat item O mum petuam ni rada. 27. Haec te monitum Volui, a inice Μyrtile. Et, quod est apud Philetaeriam in Venatrice: rex eum fis, pone mores illos. Nonne nosti. non O suavissismun, emori eodum tquemadmodum montium ess aiunt Phoransium.

Aut est- ne tibi illud suavissimum, quod in Maratha nus Timocles ait Z

antum interest, cum puella Potius, quam eum prostdulo , noctu concismiares Pame IIlla eantis sol tas, color, halirus, boni Dii I

65쪽

το ψη σῖόδρ' εἶναι πάχ' ἐτοιμα, δεῖν δ ετιἁγωνιάσαι, και mari r ναί τε ' και S a πληγας λαβεῖν ἀπαλαῖσι χερσίν ἡδυ γε,

νη τον Δία τον μέγιστον. - Ετι πολλα τοῖ Κυνουλκου Θίλοντος λέγειν, και του Mαγνου ἐπιρραπίσαι βουληθεντος αυτον εἰς τιμην

πῆς , ῶστ ἐχθρων συμμαχίας καλεσαι'

φησιν ο Καλλίμαχος. οὐ γαρ αυτάρκεις ἐμεις

tum esuod non in promtu statim sunt omnia, sed vios adhuc

Adhuc plura dictitriam Cynuiciam mastigare paratat Magnus, ulciscendi Myrtili gratia; cum ipse Myrillus antevertens insensus enim Syro erat γ ais :- Αι non ita exin ta ora nostra est, inseniom ut in auxilium vorare necesse sit: vectis Callimachi utor. Nonne enim satis nobis ipsis ad te propulsarulum viritim est, Cynulce Ut minori es O sumus, ut foedum loquens Inunuam in ore laevam si Iam po G. quod in Philyra Ephippus ait. Videris enim milii horum unus esse, Duili od by oc

66쪽

τι χνοαζουσας αὐλητρίδας, αἴ τε τάχιστα ἀώρων σορτηγων ὐπο γούνατα μισθου ελυσαν. e Ἀλλα περὶ των οντως ἐτήρων τον λόγον πεποίημαι, τουτέστι φ των Oιλίαν αδολον συντηρέ, δυναμένων' οὐ Κύνουλκος τολμα λωδορεῖν, μόνας τε ' των αλλων γυναικων - της Cιλίας ὀνοματι προσηγορευμένας , ηὰπε της παρ' Ἀθηναίοις καλαμενης Eταίρας της Venire

Quos literas Musae docuere sinistraas :ut dixit aliquis ex Parodis.

28. Ego vero, viri convivae, non, ut est in Metag nis Auris, aut in Aristagorae Mammacytho, - vobis saltatrices dixi hetaerassemvis prius; me nune vobis loquor nuper puberes lutesnas, quae est inrevi ran onerariorem ob meroedem genua stami int. si-Ve, nienseri Lia rnua Militarunt. Sed de his verba feci. quae vere helaenae sunt; id est, qtiae oriritiam non dolosam conservare possunt, quas ne nulcus quidem male sidiis trailucere ausit: quae solae prae caeteris inalieribus ab amisitia non en invenerunt, aut ab illa quae apud Atlaenienses Hetaera Venus adpellaturi De qua Apollodoriis in libro De Dus ait: DIL

67쪽

s. ATHENAEI DEIPNOSOPH. C. 4.

την τους ἐταίρους και τάς ἐταίρας συνάγουσαν' τουτοδ' istι zίλας. Καλουσι γουν και ά ἐλευθεραι γυναῖκες ἔτι και νυν, και αι παρθένοι, τας συνηθεις καὶ d

και ετι

Λατω και Νιοβα μάλα μεν φίλαι ἐσαν ἐταιρα. Καλοῖα δε και τας μισθαρνούσας, ἐταίρας' καὶ το ἐπι συνουσίαις μισθαρνῶν, ἐταιρεῖν' οὐκ ετι προς υ ἴαμπ ἄναῖέροντες, ἀλλα προς το εὐσχημονέστερον, καθο και Μένανδρος, εν ΓΙαρακαταθεκη, ἀπο των ἐταιρων τους ἐταίρους διαστελλων, φησί '

την προσαγόρευσιν ου στόyo' ευ μον ποιεῖ

I Fortasse etam haec eum setiuentibus verba sunt Apollodora. a Desunt vulgo. qtine hie lineis inclusa.

tarean AphroAsen; qtiae sodales & hetaeras coniiungit, id est, a reas. α Sane etiani nunc & ingenuae matronae& virgines suas familiares & anticas hetaeras vocant. Ut

olim in Sappho et

Haee ineis hetaeris li. e. famiaaraburi luciunda pulcra eaniam. Narsusque alibi :Latona O msie admodum ameae fumni Maerae. Vocant vero etiam meritorio mulieres, Maeras: & εταιροῖν, corpora ouaestis facere: non iam originem nominis

spectantes. sed honestiorem sorinam. Quenui in cyclum etiam Menander, in Deposito, ab horis mulier Uus heia nos distinguens, ait: Quod fecistis . non ἐταίρων amrιcomm est opus. sed ἐταιρων. amomum, meretricum. Vociun affines siseraeam Horam Desunt non inis sentini iam. t sive, nomen Iesunt non ainodum honesum. J

68쪽

Ἐπειτα εοιν λυπούμενος τύχη τις ημών, ἐκολάκευσεν, η κατε- ης. - , οὐχὶ συμπιεσασα το στόμα, ωσπερ πολεμιον, i ἀλλα τοῖσι στρουθίοις χαυνουσ' ομοίως ' ἡσε, παρεμυθητατο, s

ἐποίησέμιλαρόν, εὐθεως τ' ' ἀῖεῖλε παναὐτῶ τὸ λυποῖν, καπέδειξεν zλεων. Eύβουλος δ' εν Καμπυλίωνι, κοσμίαν εταίραν παρ

γων, φησίν

' Ωι δ' εδείπνει κοσμίως l

οὐχ ὼσπερ ἄλλαι, των πρασων ποιουμεναι τολύπας, ἔσαττον τὰς γνMους , και των κρεων

a ἁπεβρυκον αἰσχρως ἀλλ' ἐκαστα μικρον αν

29. De meretricibus veri Ephippiis, in Capturia, haec ait:

Tum vero intrantem si quem moesitria etentatum cernat, eum demutat mosissur, O Urastitur , non os r dum comprimens

hostilem tir morem, scis hians, O PUMulos tintrata, oblectat, invenit solaria, atque his remeias tristitatis nubilum dispellens Hilarran subito ae plasdum facis. ΕΘulus vero in Campullone , modestam inducens meretricem , dicit: - μα vero quanta cimabat modestia Inon tarim vi illae, totis quae porri globubuecas tununtra farcium, O nrrpiter degluriunt earnes : mossicom sed de sngulis Men. Via. V. ExXIX.

69쪽

απεγεύεθ', 'ερ παρθένος Mιληπια Ἀντιφάνης, ' ΥΦα Oὐτος .', ον λέγω , ἐκ γειτόνων αυτω κατοικούκτης τιμ, ιΩν. ἐταίρας εἰς ερωτ' ἁzίκετο, της , ερημου δ' επιτρόπου καὶ συγγενων, ηθος τι χρυσουν προς ἀρετην κεκτημένης, sοντως ἐταίρας. αἱ μεν ' αλλαι τοὐνομα βλάπτουσυ τοῖς τρόποι - , οντως ον καλόν. να λας, Νεοττίδ' h- Α. Σαν δέ τις μετρια λίγου ἀὼ, Ατοῖς δεομένοις τινων ὐπουργῆ προς χάριν, ἐκ της παιρίας ἐταῖρα τσυνομα προσηγορευθη. καὶ συ νῖν οὐχ , ῶς λεγεις, πόρνης, σαίρας δ' εἰς ερωτα τυγχάνεις s

Antiphanes, in Hydra: f , in Hydria. J- Is, quem coepi escere. raestantem eoaran musierem viciniae simulavis aspexu, venis in amoron illico. civis erat , proximiraris tutelaec ue egens, sed mores aureos as uiuumn possidens, agni ea vere. Nam pleraeque mulieres honestum infamant nomen socio morabim

Anaxilas . Neouide: A. Sι qua modestis semper tuens semonIM. gratam insonfidus quoqtu operam praesitis ramis quod se a ret, eo A m te ae sibi

ac li nonr en. Et tu, prantium Pra sicas, ne incitasti in amicae, non mutriculae ,

70쪽

amorem. U-ne eroo vere vera o fraudium evera' B. Venusta cene est: ira me o iuvent 13o. Vester vero adolescentulus - philosophus talis est, vialeni Alexis sive Antiphanes in f ut1 Sonaiao inducit: Eap in catamitus his nu porri

nobiscium coenae umμam ζ nempe hoc est, ne amararem ps quam offendat inulans.

Ι e quo genere stite etiam Ephippiis in fabula Sappho

dixit: - ωn -s in florente aetatuis alienum ingress s Liaest edere obsonium , O admouere damus Immunem manum ἰhune aUitrare noctem hospiti condisere. Eadem Aeschines quoque orator vixit in Oratione comtra Tinrarchussi.

SEARCH

MENU NAVIGATION