장음표시 사용
91쪽
XL. HYολεμαῖος A ό του Ἀγησάρχου, εν τα. ΠερV- τον Φιλιπατορα Iστορίαις, βασιλέων ερωμένας ἀνα- aeuiunM. γράQων, σπίν' - Φιλίππου του Mακεδόνος αὐξησαντος Φιλινναν την ὀρχηστρίδα , ἐξ ἡς και γεννησαι Ἀρμλύον Τ τον μετα Ἀλέξανδρον βασιλευσαν ' Δη--τρίου, του Πολιορκητου, μετω τὰς προειρημένας, M νίαν' Ἀντιγόνου δε Δημω, εξ νη Ἀλκυονέα γενηθροναι Σελεύκου δε τοῖ νεωτέρου Mυσπαν και Νύσαν. Βρακλείδης 4 i Λέμβος, εν τῆ ἔκτη ' Mi τριακοστῆτων Ἱστοριων , Δημα φακιν ἐρωμένην γενέσθαι του Δημ
n O sentis quantum praestra aliis omnibus. αTum illa ridens: . At Me, o miser, inpi, NIcito mi i omniam videri longe puridi num. αοι Demetrius e n Attamen, ais, 'r moa,m e glande, Lavia, rapa hoc est. α4o. Ptolemaeus Agesarchi fistus, in Remin ad Phil patorem pertinentium Historia, restum amasias rece
sens, haec in itat: n Philippus Macedo Phili am salta tricena in elignitatem evExit, ex qua etiam Aridaeum genuit, qui post Alexari irrum regnavit: Demetrius v ro Polio etes, post praedictas, Maniam r Antigonus omo , e qua narias est Alcyoileus : Seleuciis vero iunior Hstam & 'sum. ιι Heraclides vero Lembus sexto &vigesimo HMoriarum libro ait, amasiam fuisse Demo Diuitiam ny Coo le
92쪽
εξαμαρτάνοπα τω Δημητρίω, καὶ οτι ἀπέκτεινε τας της Δημους Θεραπαίνας στρεβλων. II μ δε του εἰρημένου της αγίας ονόματος ο M χων τάδε φησίν Ισως δ' αν ἀπορησαι τις ' ευλόγως ἄμα ,
Tο μὲν οὐν ὐπαρχον εὐθέως εκ παιδίου αυτὴν, Mέλιττ' ην ονομα. τω μον μεγέθει οὐν J q
Dernetrii; citius amore inlanisse etiam patrem ipsi Antigonum. & Oxythemulem occulisse, in qiii miliaciam Demetrio peccasset, & Demorus ancillas tormentis necasser. l. De praeclicto Maniae notane idem Macho haec ait: Finasse dubia erit qiaspiam, nu H φά-m imarerito .
ex his qui haec nunc audient, quo pacto mutar Attica adpellara fuerit aut habita Ma ni a. V enim turpe arissieri, Ph- um habere nonaen, rasraim quae hera sit media ex Graerid. Aut AHGensiaran civitatem Dud in o nem inoris,a a asii omnes corrigi DLnt pNomen ego hiae a tenens impossum ,
93쪽
των τότε γυναικων βραχύ τι καταδεεστέρα Io φωνὴ δ' ομιλία τε κεχορηγημένη,
πάνυ δ ' εὐπρόσωπος οἰσα καὶ καταπληκτικη Κ πολλους εραστας και πολίτας και ξενους
εχσυοτ λου προ fτης J γυναικος τις λόγος dγένοιτο, μανίαν την Mελιτταν - καλην I sεzασκον αι. καὶ προσεξεργάζετο αυτῆ το πλῶν. ἡνίκ αν σκώ-υε γάρ a. ρημάτιον εὐθυ τουτο μανίαν ἀνεβόα αυτη Θ' ῆτ' ἐπαινοίη τίν, η ψεγοι πάλιν, ἐπ' Vτοτέρων προσέκειτο μανία των λόγων. Διο της μανίας ἐπίρρημ' ' ἐκτείνας δοκεῖ καλέσαι τις αὐτην των ἐραστων Mανίαν
aliis suae aetatis mulieribus nonnihil concederet, voci vero O semnonis facultate exbnia essEt praedira , suseue piacritudine omnis pereelleret, multosque amatores cives O extenos haberet; quoties de tuo sermo inrideret, elamabant omnes: π Infanum, iαὶ quam pulcrian Mellata est α Hirimumque tua etiam comist. Q ories enim iocaretur,
solebat rΚ 'e laudarer aliquem, sive viti rare , aurique 'moni insanum illud μανία ὶ in rabatur. Itaque vorem μανια, sic intrauci staram . produrans aliquis ex amatoribus , videtur eam i ran Ma nia m. adρellas: O magis obtinuit accessorium hoc nomen, petam id quod myrium fuerat. Utatur aurem eastudo laborasse, in qgiaran perhiaent, Mariae
94쪽
Tῆς Μανίας ηρα Λεοντίσκος ποτθο παγκρατιασπης , και συνεῖχ αύτην μόνος γαμετης τρόπον γυναικός. ὐπο δ' Aντηνορος μοιχευομει/ην αἰσθόμενος ' αὐτην υστερον ,
,, ὀλυμπιονικων νυκτος ἀθλητων δυεῖν Τ
Gnathaenam vero Iositam in pra Ilas ventrem exonerara . hoe veluti lege flanuum est a Diphilo. Me Gnathaena a uando Mantae micrans ciun iaccret: n Qiad hoe . puella, quid nsi lapidem haberes ' u respondens ait Mania ris Tisi darem, niisera, quo clunes tergeres. 4 42. Fuisse vero etiam facetani in respondendo, his versibiis declarat Machon :Maniam amabat Leon cos tam paneratiusta, illa vi solus renuitu ιι ae uxoris loco. D de vimus compressam intellexit ab An lanora, in rabatur valde. At illa: n Ne praviser, inquis .n eras, mea anima: discere ex iam exporrisse, ν Olympiae vi mari a crurum duramin
95쪽
is πλπην, τί δυναταί ποτ', ηθελον. Αἰτουμίνην, λέγουσι, τρο πυγην ποτε ὐπο τω βα λέως Μανίαν Δημητρίου , ανταιῶσαι δωρεὰν καυτόν τινα. δίτος δ'' επαπρίψασα μετα μικρὴν,. λεγει,, Ἀγαμεμνονος παῖ, νυν με, εξεστί σοι, is f παρέντι λεύσσειν, δε πρόθυρος ησθ' ιιεί Εἶναι δεκων αὐτόμολος ανθρωπος ξενος και παρεπιδημησας Ἀθηνησίν ποτε , την Μανίαν μετεπέμψαθ', οσον η σε δους. εἰς τον δε πότον ' ην συμπαρειληῖως τιναε ἐκ της πόλεως των ἐπιγελαν εiθσμενων
απαντα τοῖς τρέφουσιν ) άδε ε πῆος χάριν βουλόμενος εἶναι γλατυρὸς αστεῖός θ' ἄματης Mανίας ἄριστα παιζουσης σοόδρα,
od ille tam dedisse , mox eonversa in N Agamemnonis fili, nune hare siret tuin praesentia ad rere, quae iamdudum. αμ-inus qiddam, trans a sὶ creduas , Athenas Ione mm venisset, Maniamaeeisit ad se, quantinn deporeser
ageniti numerans. Forae ad eoenam ad serra urbanos aliquot cives, pina μωs vocant,
ridere Diitos in Hemiis patiam. Ibi tin venustum facere se ae lepidum volema Mim Maria, ut ervi mers, sin luderet,
96쪽
ἀνισταμένης τε πολλάκις εἰς δασυποδα' αὐτρο ἐπικροῖσαι βουλόμενος' , , Προς των Θεων, δε μειράκια , τι δοκει των ἀγρίων ἐνρον ποτε asC is ἐν τοὶς ορεσι τάχιστα Θηρίων ' τρέπειν ; ἡ M-- δ'' 3 - Αὐτόμολοι , ia βέλτιστ' v ἔφη. AIετα ταυτα δ' ὼς ει λθε πάλιν ἡ Mανία, τον αὐτόμολον ἔσκωπτε, - ψασπίν τ' ἔ αὐτον γεγονεναι, προσβολης Ουσης που. 3 o δε στρατιω ς, υπό τι ἴδηJ ' σκυθρωπάσας, ἀπεπεμψε ταύτην, διαλιποῖσ ἡ ἐταίρα δέ F,, Mηθεν παρω τοῖro, σησι, λυποῖ, φίλτατε - οὐ φεύγ - απέβαλες την ασπίδα, d δε μα την Ἀφροδίτην, ἀλλ' ὀ σοι χρησας τότc 3s'Εν συμποσίω δ', ως zασι, παρὰ V Mανία,
παρεδεξατ αυτην si των πονηρων τις πάνυ.
O simul ad leporem saepsera consur ret, eam fenu dicto ci ians: nDicite,n quaeso , adoles ιυ , inquit, quae vobis feran viIa est per monω mstare cel me ρ α Tum Mania: isId quod quaeris dicam; transfuga.
ridere eoeyis transfugam , O mmam obiecit amissam, m acies maelio conssjerent. At mitis vultu nonnihil iram praeferens, ditast tuam ; quae mm dis erat rn Amici. m sud. inquit, tam graviter feras ;ri nam timc, mim DPres , non amsi ta ps i nn armanet, stis is pia ribi eam eommodaverat. αConvivio, ut nareant, apud Maraiam exre t ipsam homo scissuas ainorium Diuili od Coos e
97쪽
ΙΠαρα Γναθαίνη Δ ιλος πίνων ποτέ' ψυχρόν γ', ἔφη, τ' ἀγγειον , ὼ Γναθαιν', ἔχεις. εδε Των σων γάρ, ελεν , ἐπιμελας, ῶ Δπιλε, δε εις αὐτο γ' αἰει δραμάτων ἐμβάλλομεν. ΙΠρος την Γνάθαιναν Δπιλος κληθείς ποτε sἐπι δεῖπνον, ὼς λέγουα , τοῖς Ἐῖροῖσι οις
τιμωμενος μάλιστα των ερωμενων,
D in tibi intinuavi r n Vis-m superne, nan in om mv- ρ M viras ilia: n Surene, n o optime, ahe s umor enιm, m ne deci lissa ornatum evitis πώε i d vores. ia M. Sint & aliariim meretricum scite clicta idem Μachon eo legiti quae hic ordine commemorare non fuerit ab hoc loco alienum. GnaMaenae igitur haec resere: Apud Gnathaenam potans aliquando Diphilus: n Guidum , ait, ad nodum, Gnathaena , vas habes. ci
Et illa: n Nil mirum, inquit; sedudo quippem tuorum dramatum aliquod in illud Gnucimus. MAd Gnathaenam Diphιlira vocatus aliquando ad cirenam saero Veneris, ut nareant, ese: prae caciem ma ne amatoribus honorasus,
98쪽
ληθν θ' ὐπ' αυτης εὐενως kγαπωμενος' παρην εχων δυο Xῖα , Θασία τετταρα, μύρον, στεῖάνους, τραγηματ, ροτον, ταινιας, IOο , μαγειρον, τα ροτα ταῖr', αυλητρίδα. Και των εραστων Συριακοῖ τινος ξένου, πέμψαντος αύτη χιόνα, σαπέρδην Θ' ενα αἰσχυνομένη τα δωρα μη τις καταμάθη, φυλαττομενη τε πολυ μάλιστα Δί2ιλον, I sμη Κ δ ην μετα ταυτα κωμωδευμενη το μεν τάριχος εἰπε ταχεως φ αποτερειν προς τους σπανίζειν ομολογουμένας ἀλων, την χιόνα Γ εἰς τον ἄκρατον ἐνσεῖσαι λάθρα a τω παιδἴ τ' ἐπεταε, εγχεανς ἔσον δίκα ao κυά ους προσενεγκεῖν Διῖίλω ποτηριον. 'Υπερηδέως δε την κύλικ' ἐκπιων ἁ νω, και τὸ παράδοξον καταπλαγεις ο Δπιλος'
ippe quem elani o ipsa impensus amaria:
unplenta attulerat, amyhom Gru duas , bis potiatin This , Murta. redisnuada , hoedum, coronas , O coquum, O ribtesnam. Interea ctam peregrinus amator Syriacus
saperdam unam mi set O pariter nivem φν,- ρωemetuens ne quis id rem ret. in primis verita Diphilium , ne comitas
tradicta tussis ossan supplicium daret; risui iugo salsamensum prutinusas eos qui e re se profiteremur fasis,
nivem vero clanculum is memm coniici.
Tum puerum ivit Oathos decem fere in poeulum infusos assem Diphilo. Qia eum opiae me fleeasset poculum. pereulsus tanto frigoria miraculo:
99쪽
Gnathae. δε-την Ἀθηναν καὶ Θεους , ψυχρόν γ', ε , μ' ,, Γνάθαιν, εχεις τον λάκκον ὀμ ινλογουμένως. V asia δ' ειπε Tων σων δραμάτων γάρ επιμελως δε εiς αυτον αἰεὶ τους προλόγους εμβαλλομεν.
Μαστιγίας μάλωπας ἡ λους ἔχων,
μετα της Γναθαίνης ἀπὸ τύχης ἀνεπαύετο. Περιλαμβάνουσα δ' αυτον, ὼς ανωμαλον 3o bτο νωτον ' εἶχε παντελως Tάλαν, τάλαν is ἄνερ, πόθεν ἔχεις ταυτ', ε , τα τραυματα; Κακεῖνος αυτ συντομως απεκρίνατο, ἔτι παις ποτ' ων ἐνηλατ' εἰς πυράν ποτε,
παίζων μετά τινων ἡλικιωτων ἐμπεσων. 3 3s,, Nαι την φίλην Δημητρα, δικαίως τε γωο, δε ἄνθρωπε, φησὶν, εξεδάρης ακόλαστος ων ΓΠαρὰ Δεξιθία δειπνουσα si ἐταρα ποτε
DIta me, inquit, Pallas amet O quiequia est De et,n Gnathaena, gelidus aiano vin es puteus GL α At illa: n Q Uni ' namque m ein nos sedulon Prologos inanini subulianis immitinus. αExstructus estis veriuro inbissus babar sone tam Gnathaena in lectulo. Illa ubi persensit messita in eomplexibus male complanati tero extuberantiam :n Miser, unde haec, inquit, ae si vulnera ρ α Responssit He miram quam cymmnio, parvum Itidenum saltu se e m aequaliaus, prolapsum ιn ignem res*inato eorpore. Gnathaena arridens: n Tam proterima min fores .n ecastori vapulasti non immerito. α ad Dexi eam Ione eo an iverat
100쪽
e της Δεξι εας τν μητρι Nη την δερτ μιν , Α - εἰ, φησὶν , ηδειν, si Γναθαινα, τοὐτ' ἐγω, δε τν W1ψι συαδει πισυν αν, οὐχὶ σοι, γυναι. Ἐπει προέβη τοῖς ετεσιν ἡ Γνάθαινα , καὶηδη τελέως ἐν ὀμολογουμενως σορὸς, ἐώς την αγορὰν λέγουσιν αυτην ἐξίναι, ' 4sκα τοδιον ἐ*οραν, καὶ πολυπραγμονεῖν πόσου πωλεῖθ' ἔκαστον. ίιτ' ιδουσα κατὰ τύχην
d το Θ' ηλικία στόδρα νέον' , ,' Ω προς των Θεων, is μειράκιον, ο καλος, φησὶ, πως is της; χάσον 'o δε μειδιάσας' - Κύβδ', ε , τριωβόλου. si ,,Tιὸ δ ο επιτρέψων ἐστί σοι, φησιν, τάλαν, - ἄντα γ' εν Ἀθήναις Καρικοῖς χρησθαι σταθμοῖς; U
Gnathaena. Matri rem βae seponeret Demnea se e quicquia erat obsonii , ibi tum enathae r n Ecastor. si id θοῦ antia. o matri mae, inpiat. conrix n , non tibi. αAetate iam provectior qMIm Gnashaena esset, O manifeste iam fretis moxima ἰin Drum eum attini Ioliram Smia, O obsonia inspexis, quaesisseque quanti Hesret quodque. Ibi tum eonspirata sone
santem lanium quem am venustum admodum, ac Mais iuvenem: π mra tu, Per Deos,