장음표시 사용
321쪽
ὀρεγνύς' ἐκτεlνας ὶ Aperte haec glossa reseremia est ad Iliad. μ. 24. Hesychius. Ea nostra glossa apud Moerid. in v e bis scribe ὁμοῖ pro αμα. Iliad. v. 192, alibi. Hesychius. Iliad. β. 4 i. ci. L.elirs. de Arist. P. 97. - ) Cossicis lectionem ἔνειρα correxi ex Hesrchio. Ceterum cs. glossaria praecedentcn . Einendata lectio etiam in Iaex. Ilachm. ρὶ Ilia it α. 65. IIesychius. Cf. Apollonium.'ὶ Iliad. φ. 775. Apollonius. Hesychius. ) Iliad. β. 488. Besychius.') Iliad. δ. 126. Hesychius.' in Saepe legitur. II Ichius.
ist) Passi IIJ. N) Iliail. δ. 571. Hesychius. Perperam codex ὀπιπεύειν. λὶ Iliail. θ. 342. Sest suspicor verum esse τελευταῖον. quod supra iana aliquoties viminus, solent librarii glossam et interpretationem ὁμοιοτελεύτους sacere.
322쪽
oποτε ' ἀντὶ τοὐ ποτέ N).ρτρηρ ς' ταχύς, ὀξύτατος , δρατηριος οτρύνοντες ' κελεύοντες
ρυθαρ ' το γονιμώτατον μέρος ρύθατα ' οἱ μαζοὶ των προβάτων οὐκ ἀθεεI' οὐ χωρὶς θεlαe προνοίας Τ').
Iliad. α. 455. Hesychius. In Lexico Bactim. add. ἡ κουσμον γυναικεῖον, quod reser ad Odyss. σ. 295.
ὶ Odyss. α. 547 , alibi. Iliad. g. 58. Apollonius. Besychius. βὶ Odyss. x. 126. Apollonius. Besychius.') Iliail. β. 810. Hesychius.
Iliad. κ. 85. Hesyaehius.' Coniungenda cum glossa Superiore.
323쪽
si κατα κόσμον ' οὐ κατα το πρέπον ).
ὀχεύς ' ὁ ιμας τῆς περικεφαλαίας, ω συνέχεται περὶ τον τραχηλον
τού φορούντος ' καὶ ὁ συνέχων τἡν θωρακοζώνην ἱμας N . ὀχῆες ' δεσμοI. μοχλοί ) Iliad. β. 2l4. Hinc corrige Hesychiuin qui interpretatur:
κατα τρόπον. CL supra glossam κατ' αἶσαν.
324쪽
Τ) Passim occurrit. Apollonius. Hesychius. in Coniunge cum glossa sequente.
) Passim. Apollonius. Hesychius. ) Iliad. μ. 448. CL Hesychium. Iliad. δ. 16l , alibi. Apollonius. Hesychius. Iliad. ξ. 37. Apollonius. Hesychius. Iliad. η. 87, alibi. Hesychius. ὶ Iliad. o. 205, alibi. Iliad. β. 325. Apollonius. Hesychius. φ) Iliad. λ. 629. Apollonius. Hesychius. N) Odyss. ε. 405. Apollonius. Hesychius. J Iliad. ρ. 561. 3 in Odyss. τ. 163. Apollonius. Hesychius. Apion satis inepte
legebat παλαιραγου. in codex παλαμῶν. Iliad. γ. 128. CL Apollonium. Hesyclitus. Iliad. α. 126. Hesychius nielius παλινσύλλεπτα . quod παλιν σύλλεκτα scripserim. φὶ Iliad. π. 395. Apollonius. Hesychius. Iliad. α. 126. Cf. Apollonium. Hesyria ius.
325쪽
παλλει ' κινεῖ. σεIεται, αλλεται ρὶ.παλλομένων ' αλλομένων. κληρουμένων ζ'.
Confundit πάλλει et πάλλεται. Iliad. x. 452. IIesyclitus.7ὶ codex interpretatur παλώμενον. Correxi ' ob Ilia d. o. lsi. IIes Whius. Eiicienduin vi detur ἁλλομένων. in Apollonius. Hesyclitus.') Ulii in uni vocabulum quod in Coclice deest, supplevit Por- sonus. De Dracolae erit Lehrsius post IIerodianu in p. 402. φὶ Iliad. ω. 5. Hesychius.
λὶ Iliad. θ. 250. Ex Apollonio cimendan luna est αναφέρεται pro αν φαIνεται , es. interpretes ad Hesychium in voce. δ) Vocabulum saepe obvium. CL Apolloniun . Hes illius. in Iliad. φ. 552. Hesychius. yὶ Frequens apud Honierunt, licet ipse iii finitivus non occurrat. 3 in Iliad. δ. 6. Apollonius. Hesyclitus. Diuiti eo Corale
326쪽
παραταδόν ' παρατατικῶς, κατα τρόπον, κατα το δέον q). παρα σ*ἱ ν' παρ' αὐτοῖς ' . παραυδησας ' παραμυθησαμενος '). παρεια ' γναθος , καὶ μέρος τῆe νεώς '). παρεἱπη' παραπείσηπαρειπώ παραινέσας παρέσφηλεν ' παρεσ*αλη, ἀπερρύη l. παρηλασεν ' ὐπερηλασεν ητοι ενίκησεν παρθένιος ' ο ἐκ παρθένου ἔτι δοκούσης εἶναι γεννώμενος παρθενοπίπας ' o τας παρθένους απατων ΤΤ).
παροιθεν ' ἔμπροσθεν ' . παρος ' χρονικῶς καὶ τοπικῶς , αντὶ τού ἔμπροσθεν
Iliad. i. 499. CL Apollonium. Hesychius. ) Iliad. δ. 381. Cf. Hes hi una. Iliad. ζ. 450. Hesychius. in Odyss. ε. 418. Apollonius, spini quem corrige ὐπο τῆς ἁλός. Iliad. 9. 726. cs. Apolloniunt. Hesyclitus.') Iliad. o. 22. Hesychius.
in Iliad. λ. 793. Glossa perlinet ad Iliad. θ. 3li: παρέσφηλεν γαρ 'Απόλλων:Λpollinis opera Teucri sagitta παρεσφαλη καὶ απερρύη. cf. Ηesychium, Sutilanti et Lexicon Bactrinant, .
grammatio in perperaria intellexisse Homeri locunt quem imus axi.
327쪽
παρώχετο ' παρήρχετο ' . πάσασθαι ' γεύσασθαι l. πανσυδIη' μετα πασης ὀρμῆς, παντρατιδ , ὁ θυμαδόν'.
Iliad. δ. 272. Hesychius. Iliad. ι. 487. HesIchius. in Iliad. β. 12. Apollonius. Hesychius. Iliad. π. 769. lΙesIchius. ) Iliad. u. 282. Hesychius. - Odyss. ι. 119. Cf. Apollonium. Hesychius. Iliad. μ. 245. Mossa nautila, quam supple ex Hesychio. Cf. Iliad. v. 354. in Iliad. p. 798. CL Apollonium. Hesychius.'ὶ Iliad. p. 112. Apollonius. Η Ichius. φὶ Iliad. v. 36. Hesychius. 3ὶ Passim legitur. Apolionius. IIesyclitus. λὶ Iliad. u. 796. Hesychius. Iliad. ω. 190. Est interpretatio Apionis, es. Elym. M. 33ὶ Odyss. κ. 12 T. Hesychius. φὶ codex πέλαθρα. Ilia). φ. 407. Apollonius. Hesychius. Ex Apione, cf. Eustati iliana p. 545. 1 f. in 'in Passim invenitur. Hesychius. ' Iliad. λ. 634. κ. 140. HesIchius.' 'in codex πέλλης, quod correxi quia manifesto re picitur
328쪽
πένταχα ' εἰς πέντε μερη '. πεξαμενος ' κτενίσας , ξανας'. πεπαλαγμένος ' μεμολυσμένος ' ωεν καὶ παλη δια το μολύνεσθαι
πεπαρμένον ' πεπερονημένον, καθηλωμένον, τετρυπημένον '). πέπλον ' περιβόλαιον. ιματιον γυναικεῖον πεπιυμένος ' σχινετός V . πεπον ' προσηνέςατε , προσφιλέςατε Π). πέπονες ' εκλυτοι. ασθενεῖς ). πεπρωμένοW εIμαρμένον, ωρισμένον. πεπερασμένον υπὸ μουας εἰς
Iliad. π. 642 ; tum τυρον αμέλγουσι , quod fieri non potest ut opinor, sed alibi etiam confusa sunt vocabula τυρὸς et πυός, quorum hoc primum sit πυρους, tuin τυρός. Collato Hesychio videbis πυὸν necessarium esse, nam pertinet ad absurdammiandam Homerici vocabuli elui nolo,ani. Benique codex habet σκα*ην , quod recte σκαφη scriptum est in lexico Bactim.
Iliad. σ. 410. Hesyclitus. Passim legitur. Apollonius. Hesychius. Odyss. o. 161 , alibi. in Odyss. κ. 168. Hesychius. φὶ Iliad. β. 405. Hesychius. in Iliad. μ. 87. Hesychius. Iliad. e. 176 ubi πεξαμένη. Ex Apione, cs. Apollonium. Melius Hesrchius qui interpretatur πεξαμένη. ὶ codex παληλύα. Correxit Cobetus. Iliad. ζ. 268. Hesych. φὶ Iliad. α. 246. Hesychius. Τ'ὶ Iliad. ζ. 90, alibi. Apollonius. Hesrchius. in Passim. Hesychius. ) Passim. Hesychius. Cl. Apollonium. Iliad. β. 255. CL Apollonium et Hesyclitum v. πέπον. in Co lex ἀπο μοίρας. Iliad. π. 441 , alibi. 0dyss. ζ. 45. nes Ichius. Diuili od by Corale
329쪽
2απυκασμένον ' ἐσκεπασμένον . περιβεβλημένον , καὶ ἀπύκαςον ἀσκέπαςον ij. πέπυςo' ηκηκόει i. πέρι ' περισσῶς δ). περιάγνυται ' περικατακλαται, οἱονεὶ περιωχεται in.
περιβαλλομένους ' προσλαμβανομένους ' .
περιδινοὐνται ' περιτρέφονται . περιδρομος ' παντη περιέρχεσθαι δυναμενος' . περιδώμεθα ' συνθώμεθα περιέστατο ' περιεβαλετο N . περααλλές ' λIαν καλόν
περlσκεπτον ' ἀφ' οἶ ἐςὶ περισκοπῆσαι καὶ ιδειν '. περιτέγεται ' το περισσὸν θυμοὼσθαι καὶ ὀργIζεσθαι M). in Ody s. χ. 488, alibi. Hesychius. 'Απύκας non novi quis dixerit.
Iliad. x. 457. Hesyclitus. ) Odyss. e. 146, alisi. Hesychius. Apollonius. ) Iliad. π. 78. Hesychius. Apollonius, apud quem perperam
ε) Codex περια ἱ κ. Sed respicitur Iliad. ρ. 760. Εnien- late Ilesraelitus.') Odyss. χ. 148. Lex. Bachmanni: περιβαλώμενος ' προσβαλ- λωενος. Sed utrum probaris, glossa nihili est. ζ' Iliad. φ. 163. CL Apoljonium. Hesychius. Praeterea laudatur Gregor. Nag. 35 p. 566 A. φὶ Resero ad Homericum περιδινηθητην , Iliad. x. 165. CLIIesychium. ) Codex παντὶ περιέχεσθαι' correxi ex Apollonio. Iliad. a. 812. Iliad. φ. 485 , ubi περιδώμεθου. Hesychius.
ὶ Passim. Hesychius. Uὶ Interpretationem quae excidit, supplerit Ponsorius e Suitia. 0 lyss. α. 426. Glossam esse Hormericam patet coli. Etyin. u. p. 664. 46. J Codex περισσαἰνεται. sed legemium esse περιςίνεται. esset- Diqitiroci by Corale
330쪽
πέφρικα ' απὸ του φρίκη δ).tur e Lex. rhet. Behic. p. 297. i : Περιςένετα ' εμούμενος iste Belcherus. codex θυμούμενοςὶ περιττῶς καὶ πέραν του δέοντος θυμού- ται καὶ ὀργίζεται. Reser olossam ad Iliad. x . 163. Librarii qui
scripsit περισσαἰνεται, errorem, consirinatum ordine literarum, inde repeto quod crederet vocabulum derivari a voce περισσόν.
Onania naec non sugerunt Thesauri Editores. in Iliad. u. 55l. Hesychius.
Passina. Hesyclitus.' Myss. π. 21. Iliad. ξ. 8. Apollonius. Ilesyelitus. ) Cons. glossani sequentem. Odyss. η. 126: ὐποπερκάζουσιν. ') Iliad. ω. 316. Cf. Hesychiuin, sed ad Homerum utramque glossani retuleri in ob Λpollonium qui haec habet: πυκνόν μέλα καὶ περκαζειν ἔτι λέγομεν την ς υλ 1ν την μελαινομένην. Addaim tamen hanc Minotationem ex Lar. XII proph. post Cyr. Voss.: Περκάζει ' τῆ παρατασει ἀκμάζει ἡ ἐκ τούομφακος μεταβαλλει εἰς το μέλαν τῆς τοιουλῆς χρωμα oram μενον - Περκνω M v. μεν περκαζεο λάγεται ἡ μελαινομένης αφυλή. Apud Amos. 9. 13 legitur περκάσει.