Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

191쪽

ΠΑΙΑΝ ΕΙΣ ΑΣΚΛΗΠΙΟΝ. 459

Plillos tr. Iun. Imag. 13. uin Solatio clis descriliit limaginent aptiuis circuin volitantilnis: Aσκληπιος δὲ οἶμαι Ουτος ἐγγυς παιῶνα που

παρεγγυῶν γράφειν και Κλυτομ ἡ της ί0 κλυτομῆτις) ουκ απαξιῶν

παρα Gos ακουσαι βλέμμα τε αυτου προς σε φαιδροtητι μεμιγμένοντας παρα μικρον -τερον ἐπιξενώσεις αἰνίττεται. iiiii scrit,en dii in κλυτόμητις, ut est in IIvnino IIoinerico XX 1: H ιστον κλυτόμητιν ἀείσω. Antilol. Plati. IV 43, 1 et epigra inina Megaricitiai C. Insci'. ll066. Aperie iottiir Plii lustrii liis in licat lioc noni ine Aesculapiuin a Sopilocle in paeane orii atta in esse. t oin palantius titulus , clui extat Rottiae iii ae lilius Vaticanis Corp. Inser. III 5973 H:

Λουσολύτα, κλυτόμητι, φερέσ βιε, δέσποτα Παιάν).σῆ dυναμις κακόεργον ανακρο υει τ' ἐπίνοιαν ὰνθρώπων. τρομέει τε παλίν στροφος αἰσ' ὀλοή σε)υιδης τ' ευρυθέμεθλος, ὀταν ζωά γρια κυρσας)ἀντανυσης, βιοὁῶτα, φερεσσιπό νου νόσου ἄλκαρ. νυν ουν πάντα δομον, γενέτα ς τε καὶ αγλαὰ τέκναὶ σῶζε, μάκαρ Παιάν, ακεσώδυν ε, δῶτορ ἐάων.

lilii v. 2 Fiangli coniectii retini praetuli, cuni Uelcher Sull. Epigi'. I 35 ἄνα, κρατος αἰεν αμυνει supplevisset, se i v. 3, 4. 5 Vel cicerii in Sectitiis sum, lilii Frang paria in pio balbiliter τρομέει τε πάλιν καὶ Tάρταρος αἰνυς . . . ζωάγρια νουσων . . . φερεσσι πόνοισι βροτοῖσιν. Praeterea v. 6 γενέτας scripsi, illai Fi ang γενέταν τε καὶ ῖγλαα τ., Vel cicer γενετηρα καὶ ἶλβια τ. v. de in ea coniecturii re lintegravi. ulii scri liunt ciκεσώδυνε, σῶζε, Πατρῶν . At illiod in lapille legitii rversit 8 IO AZINOF non a i v. 7 est refereuilum , sed nomen Pa tr mi vid. iiiii l. n. 6640) suit stili scriptuna, sive is ile licavit, sive

scii ipsit Aescii lapii signi ini. Conncias ei in I. ipli hos versus eo In POSliit. Soplioclis Paeanem iniitatuna esse, eritqtie fortasse, Pii suspicetur integri s lios versus ex ipso Soplioclis carmine petitos esse: neti in illivi qui-ileni certuin, P:itrii in uni is ilina non esse auctore in lium tin versillina, Reil petiit iste ex ali tu livmito in Aesculapium, cuius generis carinii a pilli a anti pii liis seret antur . vellit extat talis liymnus a p. 0rigen. ait v. II ieret. 460

p. 68. Alitis liyiuni partici ila extat in litulo Attico Corp. Insci . l litis: Ἐγρεο. Παιήων Ασκληπιε, κοίρανε λαῶν, Λητοῖδου σεμνης τε Κορωνίδος ηπιόφρων παῖ'vol si ii ex Ametris consisti,at epigramma: πέντ' ἐπὶ πεντήκοντα φίλος. potitit nil teni facile φίλος apitii Plut . excidero, cum continuo sequntur Φιλήμονα δε τὰν κωμικὸν κτλ. , ut Sophocles liae e scripserit grandaevus sitb finesti b mi Doloponnosii forinsse in nienioriani mortui sub illipsit in tempus Herodoti, quocum iuvenis una leniana contraxerat Et porquinqtingintn dii nique annos servaveriit. Vomini ritimis inceria lineo Omnia, satilissilio est coniecturis abstinere. Et eri in es. qtiae in con meritatione ito Sophociis vita p. XII lixi.

192쪽

ύπνον απο βλεφάρων σκεδάσας ευχῶν ἐπάκουε σῶν μερόπων. οῖ πολλα γεγηθότες ἱλασκονταισον σθένος, ηπιόφρων Ἀσκλήπιε, πρῶτον, Πείαν. ἔγρεο καὶ τεον δμνον Miu. κέκλυθι, χαῖρε.

Iersiis hi non inelegantes, non lanien salis anti pii. iii quosl maxinaeargitit v. 4: σῶν μερόπων quocum componas Liician Trago lopuli. v. I93: Κλύε σῶν ἱερῶν μερόπων ἐνοπάς, μέγα σον κράτος, ὀλβιοφρον ποδάγρα) et v. b 'είαν, qtiani Iam laic lapiculae error sul esse vi letiar. iana poeta scripserat opilior δῶτορ υγείας quotl etia in IIemnann coniecit . et v. 6 non χαῖρε, se i κέκλυθι χαίρων, ut etiam Boechii coniecit. Fortasse iii sex versus ex Isodemi liynino petiti sulit, ile quo

cons. LIician. Εncoin. Dena ostia. c. 27, ex quo loco ne pia Pla in conficias in anti Pi Orit in poetariiiii rati Ine iuria reseremi una esse Isodein una.

Illinc Soplioclis Paeanem in Aescuὶapium non sollini Pliilostr. vit. Apollon. III IT: οἱ de pδον ωὁήν, οποῖος ο παιαν O τοὐ Σοφοκλέους, ον Αθήνησι τῶ Ασκληπιω ἄδουσιν niena orat cs etiam Suii l. v. Σοφοκλης: και ἔγραφεν ἐλεγείαν τε και παιῶνας και λογον καταλογάδην περὶ τοὐ χοροί) seil etin tein respicit otia in Liician. encoin. De in ostii. c. 27: ουδε γα ' Ἀσκληπιῶ μεῖον τι γίνεται τῆς τιμῆς. εἰ μη τῶν προσιόντων αυτῶν ποιησάντων ασματα, τῶ Ἀλισοdήμου τοὐTροιζηνίου καὶ Σοφοκλέους ἄδεται. vii loctas Inire coiitlptus svid. var. leci. ap. lacolitigii im) sic vuletur conigerulus: εἰ μὴ προσιόντων τῶνεις αυτον ποι σάντων παιῶνα, τἀ IG0ὁ μου τοὐ Ποιζηνίου καὶ Σοφοκλέους ἄδεται, vel etiani ασματα τα Ἱσοδ. Nani lioc ilicit Liicianiis:

non in inuitur Aescii lapii lion Or si planilo deflant poetae, illii novos paeanes in illiina compostierint, et antiqua Iso lenii et Sopia oclis carmina repetiuntur: mi Oil strinant ea quae se diu nihil', qtiae ita sunt scribetula: καὶ τῶ Λιονύσω το μεν ποίησιν καιρον ποιεῖν εκλέλειπται. τὰ δεπροτεροις Gυντεθεντα τοῖς νῆν εις μέσον εν καιρῶ κομίζουσι χάρινουκ ἐλαττω φέρει τω τον θεον δοκεῖν τετιμηκέναι. atque Pliilostratus si uollite testati ir liunc paeanent etiam tu in ea iii Allienis solitiini esse. Fortasse aliteIn Sopli uetes tum composuit. cuna Alli nae pestifero ratorii Ol alborarent, cs. De l. Reg. v. I 8T: Παιὰν δε λάμπει στονόεσσά τε γῆρυς ομαυλος. Et tunc orta salnita cle Astsculapio poetani visente ut liospitaliter excepto, vul. praeterea Pliat. Nuna. c. q. Et M. 250, 5 et quae ipso dixi in vita Soplioclis p XX. - Sia illas et in plures paeanes e01nnaei noret, litic soletasse spectat, quoil dicit Plutostr. vit. Apoll. VIII 8:ενι οήσας δὲ Σοφοκλεα τον Αθηναῖον, ος λέγεται καὶ ανέμους θέλξαι τῆς ῶρας υπερπνεύσαντας. tit is paeaneni Mi placan los ventos conlpOstierit: cs. quae dixi in continenlatione de vita Sopli. p. XXI n. M. Ex Soplioclis alipio carmine petiti sunt versus ap. Clena. Al. Str.

ου δὲ θεοῖς αυθαίρετα πάντα πέλονται, Πόσφι Λιός κεῖνος γὰρ ἔχει τέλος ἡδὲ καὶ αρχήν. naim qiioil Cloniens ilicit: Σοφοκλῆς δὲ ὁ τραγ ωδοποιὸς λέγει, itule

non semiitur liaec ex tragoe lia i euta esse. Narach sui, liticios censettius versus. sed iiiiiii illest, fluod alui pio poeta sit indipitini. - Ce-

193쪽

teriun ite Hymno aliquo in Τύχην fortasse est accipientium, Piod dicit Menander ile encunt. Illiet. Gr. IX IM: ωσπερ και την Τύχην Σοφοκλῆς δμνησε dιαπορῶν γένει. Ex lioc hynano conieci ali Praiulo peti- luna esse anuli Ini lilii fragmentum svi te infra Dag. allespot.ὶ ap. Stob. Ecl. Pitys. I b. I 2. tibi VA praeinitti in t Σοφοκλέους ἐκ Φαωρας : naui

tun proxi in uni fr. sit ex liae tragoecha, possis coniicere ἐκ Φαίδρας teniere litic irrepsisse, et si impliciter Σοφοκλέους scribe nil una. Alvie Parcae poterant colninoilse invocari in liniatio. qtii Fori unae erat clestinatiis. Exst;int apti l eurulena Sinini uni ib. I 6, 33 versus in Fortunaelio no reni l)Ticis nurneris compositi. qtii Aescii di n0inen prae se semini. a cuius ingenio plane aibliori elit, itaque oliui Aristoteli itelli, nunc intersi'. a lespota recepi. Possit fortasse aliviis sit spicari illi Aescitvli et Soplioelis noni ina esse confiisa, i l Iuuit alias miomie a ni lit. iit illi

versus liuic liyinno in Fortiana in aliscintiant ili': verit in liuic coniecti Pa coinpliu a Obstant. - Plane alieni sunt versus Ileroici, quos Atlie n.

XIII 592A Soplioeli tritulit: Σοφοκλῆς ὁ ' o τραγωδοποιος ἡ δη γέρωνων ηράσθη Θεωρίδος τῆς εταίρας ' ἱκετεύων ουν την Αφροδίτην φησί - Κλυθί μευ ευχομένου, κουροτρόφε ' δὸς ὁὲ γυναῖκα

τήνδε νέων μεν αναίνεσθαι φιλότqτα και εὐνήν, ἡ δ' ἔπιτερπέσθω πολιοκροτάφοισι γέρουσιν, ων ἰσχυς μεν απήμβλυνται. θυμος δε μενοινα.

nain vetusta liaec est cantilena. Prae vulgo ait IIouiemini refertur svit. HOna. p. Ibin, Pia in se illa tum illa in lalnii a leni irariatione in Sopliocles in suli in usum vertisse ilicitur. Ceteriina in vita IIoni. v. 4 legitur: ων ωρη μεν, Elistati a. auteni 0 l. 1968. 41: τὸ αἰδοῖον . . . και Ουρώ ... δηλοῖ δ αυτο καὶ ο εἰπὼν ως των γερόντων Ουραὶ μεν απ. θ. δε μενοινα. ne die tan en lluc retulerim quoi l Pliotitis ilicit 361. 16: ουράν αἰdoso Σοφοκλῆς, se i puto lioc ex stranni te satyrico pselutini esse.

194쪽

XIX.

. . Θυρσοφόροις μέγα πρεσβεύων Λιόνυσος αυτ η γὰρ πρόφασις παντοδαπῶν λογίων, αῖ τε Πανελλήνων ἀγοραὶ θαλίαι τε ανάκτων,

ἐα ου βοτρυόεσσ' οἰνὰς υποχθόνιον 5 πτόρθον ἀνασχομένη θαλερῶ ἐπτύξατο πήχει αἰθέρος ' oφθαλμῶν δ' ἐξέθορον πυκινοίπαῖδες φωνήεντες, ὀταν πέση αλλος ἐπ' αλλω,

πριν δε σιωπῶσιν παυσάμενοι δὲ βοῆς νέκταρ ἀμέλγονται μόνον ὁλβιον ανθρωποισιν, l0 ξυνον τοὐ χαίρειν φάρμακον αυτοφυές του θαλίαι φίλα τέκνα φιλοφροσi1ναι τε χοροί τε

195쪽

των δ' αγαθῶν βασιλευς οἶνος ἔδειξε φυσιν. τῶ συ, πάτερ Λιόνυσε, φιλοστεφάνοισιν ἀρέσκων ἀνδράσιν, ευθυμων συμποσίων πρυτανι, 15 χαῖρε ' δίδου δ' αἰῶνα, καλῶν ἐπιήρανε εργων, πίνειν καὶ παίζειν καὶ τα δίκαια φρονεῖν.

Xαιρέτω ἡμέτερος βασιλευς σωτήρ τε πατήρ τε ' 463ἡμῖν δὲ κρη ῆρ' οἰνοχόοι θέραπες

κιρνάντων προχυταισιν ἐν ἀργυρέοις' ὁ δὲ χρυσός οἶνον ἔχων χειρῶν νιζετω εἰς ἔδαφος.5 σπένδοντες δ' ἀγνώς φακλδε τ' Ἀλκμήνη τε

πρύτανε. - V. 15 distinguebatiar αἰῶνα καλῶν , ἐπιήρανε, ἔργων quod correxit Osann, contriι Sclineide vin ἐπιήρανον coni. , Hoelcerseripsit δίδου δ' ἄρ' Ιωνα. - V. 16. πίνειν, Ρ πίνει. . 2. Athon. X 463 B: καὶ ων δ' ὁ Σῖος φησίπι χαιρετωκτλ. - V. 2 et ex parto v. 3 etiam assert XI 496 Cr Προχυτ ς' εἶδος ἐκπώματος . . . Ιων δ' o Xῖος ἐν ἐλεγείοις ' Ῥμῖν . . . κlρνάντων προχύταισιν ἐν ἀργυρέοις. - V. 2. κρητῆρ' posteriore loco VL, κροτῆρι ADC, κρητήρ libri priorO I. - οἰνοχόοι, altero l. PVL οἰνοχόαι. - θέραπες, priorO l. Ρ Looτες, altero C θεράποντες. - V. 3. προχυταισιν ἐν ἀργυ- ρέρις, priore loco προχοαῖσιν ἐν ἀργυρέαις. Deindo Ia Obs coni. κιρνάντων ' προχύταισι δ' ἐν ἀργυρέοισιν ἔκαστος οἶνον ἔχων δ ιερόν,

cui coniecturae vel altor Athenaei locus adversatur, quani Itiam sane volsie loeus difficultato ali ilia 1ι laborat: nam solebant RPIRIn ex h3 dria, vinum ex amphora craterae infundere: hic vero epichrai utuntur ad vinumteinperandum. Aperie depravatri stini, quae sequuntur. Bentley eonioeii ὁ δ' ἔκαστος . . . χειροῖν ἴζέτω κτλ., Lobeck ὁ δε κρῆσας . . . χειροῖν νιζέτω κτλ., Toup ὁ δὲ μυσης . . . χειροῖν, ego olim proposui ἡ δε Τρυσὰς . . . χειροῖν νιζέτω εἰς ἔδαφος vel ἐκ δέπαος), ae similitorosann. μυσὰς autem, cluamvis non tantum Aervorum stlorat nomon Aristopli. Vesp. 125 1), geli etiam ingenitoriam lio ininum cf. λόγος πρεσβευτικός, iii Tliossalo Hippocratis filio tribui solet, libi it o Chryso, Nebra Coi illio, qui in Crassae urbis expugnatione praInus ni 1 nconscendit, valde memorRbilia Ieguntur , tamen non est verisimile lite tintirn in Dieni sive ex mini Stria sive ex convivis nominatina appellari.

Stoli ὀ δε μυσὰς νίτρον ἔχων κτλ. , Hariung κιρνάντων πρOIυταισι δ' ἐν ἀργυρέοισιν ὁ μυσὸς οἰνον τ' ἐγχελω νιζέτω ευ τ' ἔδαφος. Denimio Haupt, qui in prooemio leci. Berol. 1862-3 tloliis versibus copiose visputavit , multa molitus scripsit ὁ χρυσοs οἶνον ἔχων χ ε ιροῖν ἱζέτω εἰς ἔδρανον, de Lacedaemoniorum rogo Ionis hospite interpretatus. Nihi scribendum videtur: ὁ χρυσὸς οἶνον Qων χε ρσὰν νιζέτω ἡ κ'

δαφος. Aurpa enina pluuia sive poculo ad libaniluni utuntur, quemadmodum etiam in sacris aquam Iii stratena ait reo vasculo insundere solebant,

σὰν ἔχειν. - V. 5. σπένδοντες, omnino σπείσαντες requiritum non nullorian Vectoriam praesens tempus vice aoristi usurpari solet, sed non memini, Ine aliud veret σπένδειν exemplum legere: atque si quemad- inoctu in hie prioris enuntiati sententia rapetit tir, plane ROristus requiritur. - V. 5. Ῥρακλέr seripsi, v. ορακλεῖ, B Ἀρακλῆ, nisi forte quia

196쪽

I0N. 579 Προκλέr Περσείδαις τ' ἐκ Λιὸς ἀρχόμενοι πίνωμεν, παίζωμεν, ἴτω διὰ νυκτὸς ἀοιδη, ὀρχείσθω τις ' ἐκὼν δ' ἄρχε φιλοφροσυνζς.οντινα δ' ευειδης μίμνει θήλεια πάρευνος,10 κεῖνος των ἄλλων κυδρότερον πίεται.

Eνδεκάχορδε λύρα, δεκαβάμονα τά ξιν ἔχουσα, τὰς συμφωνούσας αρμονίας τριόδους πρὶν μέν σ' επτάτονον ψάλλον διὰ τεσσαρα πάντες

Ελληνες σπανίαν μοὐσαν αειραμενοι.

'Υὸς ὁ μὲν ὴνορές τε κεκασμένος ηδε καὶ αἰδοῖ 464 καὶ φθίμενος ψυχῆ τερπνὸν ἔχει βίοτον, εἴπερ Πυθαγόρης ἐτυμως ὁ σοφὸς περὶ πάντων ἀνθρώπων γνώμας εἶδε καὶ ἐξέμαθεν.

Λυτὰρ ἴγ' ἐμμαπέως τον Ορίγανον ἐν χερὶ κευθει.

erodat poetam eum libationem sol lonnoni describat eonsulto versum ex meris spondeis pnnxisse. - V. 10. κυδρότερον, B ανδροτερον, undo Din dors coni. άδρότερον, poterat ἄβρότερον. - πίεται, Mein Lo Coni. πιετω Fr. 3. Elieltiles Introii. IIamno n. p. 19. Me it,oin.: 'Επὶ μὲω ουν του

κeta. Elulem Pappi nonrine legiantur in Crana. An. Par. 1 56, 10. - v. 1. εν- δεκάχορδε λυρα scripsi, ut sint Ionis verba: num Tlino illo ina rospicit, cuius lyra undoeina elicii dis instriae ta tribiis constabat tetractiordis, Ra iit ossontile ceni intervalla, δεκαβάμωs etάξις. Horan aian ἐν δ sκαχόρδω δ' res seripsit. scit recte deiticio artio iluua et ηυ delevit. - ἐχουσα Methois., ἔχεις αεί Pappiis et Pona, ἔχεις as cod. Cor. ἔχειν αει Brvenn. - V. 2. τριόδους, τριωδους Papp. Bryonn. - V. 3. μεν G Pappiis ot Brysiantias, codd. πρὶν μὲν ουν vol προς μεν go'. - διὰ τεσσαρα, in prooedosi scripsi δὶς τεσσαρα. - V. 4. σπανίαν, Setinoide in σπανίην .Fr. 4. I log. L nori. I 120: ων δ' ὁ Xιος περὶ αυτου Φερεκύδου τησω Dς ὁ μεω veti. - V. 1. ὼς Niober ling, v. ώς. - V. 2. ψυχη, viii uni aliquod lite dolueseere videtur. - V. 3. Πυθαγόρης, cod. Mon. Πυθαγόρας. - ἰΣυμως, Hartiing tetύμους. Ceteram Gostiling in script. aend. 1851ὶ putat Iononi rospexisso liis Versibus ipsius Pliore dis alio lsertur epigramma apud Diog. L. , quo carmine illo Pythagorae praecla rana viriutoni vatieinatus esse dieitur: Tῆς σορίης πάσης ἐν ἐμοι τέλος

197쪽

Tην ποτε Θησείδης εκτισεν Οἰνοπίων.

Allien. X 436 F: καὶ αυτος δὲ H ἐν τοῖς ἐλεγείοις ἐρῶν μενομολογεῖ Xρυσίλλης τῆς Κορινθίας, Τελέου δε θυγατρος.

χαῖρε μελαμπετάλοις, ριπίδη, εν γυάλοισιν Πιερίας τον αεὶ νυκτος ἔχων θάλαμον ἴσθι δ' υπὸ χθονὸς ων, ὁτι σοι κλέος ἄφθιτον ἔσται ἶσον 'Ομηρείαις ἀενάοις χάρισιν.

198쪽

παῖδα, ταυρωπόν, νέον ου νέον, ῆδιστον πρόπολον βαρυγδουπων ερώτων, οἶνον αερσίνοον,ανθρωπων πρυτανιν.

10. ώιον ἀεροφοίταναστέρα μείναμεν ἀελίου λευκοπτέρυγα πρόδρομον. 11. Seliol. Apuli. Rii. I ll65: Καὶ Ιων ἐν διθυράμβω ἐκ μεν τοὐπελαγους αυτὸν Αἰγαίωνα) φησὶ παρακληθέντα ίυπο Θέτιδος αναχθῆναι, φυλάξοντα τον Λία ' Θαλάσσης δε παῖδα. Cf. Eviloc. 29 et 01. 12. Ai ginta. Sopli. Alitig.: Σταδιάζεται dὲ τα περὶ την ἡρωῖδα ἴστορούμενα καὶ την αδελφην αυτῆς Iσμήν ν, ας ὁ μεν 'Tων ἐν τοῖς διθυραμβο ις καταπρησθῆναί φησιν αμφοτέρας ἐν τῶ δερῶ τῆς Ηρας υπὸ Astod ἄμαντος ros αεοκλέους.

13. I)atis: in. V 14. 9: 'γωνι δε οἶδα τῶ Xίω καὶ δμνον πεποιημε- νυν Καιροῶ ' γενεαλογεῖ δε ἐν τῶ υμνω νεώτα τον παί ὁ ων Λ ιὸς

Καιρον εIναι. vatiis. - V. l. ἄδαμον, fort. ἄδαμνον. - V. 3. βαρυγδουπων, Hariungπανυγρωπῶν, cilin potuisset multo probat ilius h δ ίστω ν πρόπολον βαρύ γδουπον ερώτων coniicore, neque vero linec cor rectio videtiir nocessaria. - ἀερσίνοον Casauboniis, B ἀερσίπνοον, vulgo ἀερσίπνουν, M. Seiani id ἀερσίφρονα. I, r. 10. Schol. Arist. Pae. 835: Ἱων ό Xιος διθυραμβων καὶ τρα

φαίνεται δὲ τετελευτηκὼς ἐκ τούτων. Παίζων Ovν ὁ Αριστοφάνης αοῖο, αυτόν φησιν αστέρα κληθῆναι. Eadem Suid. v. διθυραμβοδιδάσκαλοι. - V. I. χώιον scripsi, lugebatur cioων. - ἀεροφοίταν, ήεροφοίταν Rav. Suid . , ἁμεροφοίταν Bentley. - V. 2. μείναμεν uenile , μῆνα μεν Rav. Sili I., μείνωμεν Ven. AH. - λευκοπτέρυγα, ap. Suid. RVE λεπτῆπτέρυγι. Di tityrainbi esse hoe initi uni ex Aristopliane coliticias.

199쪽

466 Ουδ' ὐγε σῶμα τυπεὶς διφυεῖς τε κόρας ἐπιλάθεται ἀλκῆς, αλλ' ὀλιγοδρανέων φθογγάζεται θάνατον δ' ἴγε δουλοσυνας προβεβουλεν.

Fr. 14. Philo Iud. 885 C ed. Francos. 16913: Toυ δὲ πε ρὶ to ἐς νιθας ἐναγωνίου μέμνηται καὶ ὁ τραγικὸς Ἱων διὰ τουτ ων ' oro γε κτλ. Sed sori. lito locus potiris ex tragoedia aliqua petitus, quod etiam Iutilo signifiearo videtur. Mei uehe ad tra oediam, qua Phoenis inscripta suit, retulit, in fragmento, quod Schol. Aristoph. Ran. 706 servavit, heptametriam dactylictim ad lautiis loci similitudine ni restituens:

Contra ex lyrico carmine potest petitum esse quod Iogitur ap. Plui. Qu. Sum p. VI prooem. Τιμόθεον τον Κόνωνος ... ώς ἐκ των πολυτελῶν καὶ στρατηγικῶν δείπνων ἀναλαβὼν ὁ Πλάτων ἐδείπνισεν ἐν Ακαδημία, μουσικῶς καὶ α τελῶς et αῖς ἀφλεγμάντοις ῶς φησιν ὁ Ιων, τραπ ἐ- ζαις. Minus etiam constat quo pertineant talia, Paemadrnodum quod Phol. 92, 10 Zonar. 1045. exhibet: Θίασος ' τὀ ἀθροιζόμενον πλῆθος επὶ τελει και τιμῆ θεοὐ ' Ουτως Βημοσθένης καὶ πενοφῶν. ων δὲ επὶ παντὸς αθροίσματος τάττει τουνομα.

200쪽

MELANTHIUS.

του γὰρ δαπάναισι θεῶν ναους αγοράν τε Κεκροπίαν κόσμησ' ἡμιθέων ἀρεταῖς.

Pliit. vit. Cim. c. 4: Κίμων ὁ νιλτιάdου μητρὸς ην φησιπύλης, γένος Θράττης, γατρος υλόρου του βασιλέως, ως ἐν τοῖς Αρχε - λάου και Μελανθίου ποιήμασιν εις αυτὸν Κίμωνα γεγραμμένοις ιστόρηται.

Plui. vit. Cim. c. 4: ου μην αλλα και oλως φαίνεται τοῖς περὶ

τας γυναῖκας ἐρωτικοῖς o Κίμων ε νοχος γενέσθαι ' καὶ γαρ Aστερίας τ' γένει Σαλαμινίας καὶ πάλιν Μνήστρας τινος ὁ ποιητης μελά- 46 θιος μνημονεύει προς τον Κίμωνα παίζων δι ἐλεγείας σπουδαζομένων υπ' αυτos. Melanthius. Fr. 1. Plui. vit. Cin . e. 4:U-Πολύγνωτος οὐκ ην τῶν βαναύσων Ουδ' ἀπ' ἐργολαβίας Φραφε την στοάν, ἀλλα προῖκα, φιλοτιμουμενος πρὸς την πόλιν, ὼς οῖ τε συγγραφεῖς ἱστοροὐσι καιμε λάνθιος ὁ ποιητης λέγει τον τρόπον τουτον ' Αὐτου κτλ. Goett-ling s I pleatus est noe distichon inscriptum fuisse in portica ποικίλη. atque epigraminatis timius etiam alias reliqaias superesse , sed vide Keil Μus. Rsen. XVIII 53 sema. - V. 2. κόσμησ' liinri, κόσμησε κpὶ Steph. ἀρεεαῖς Reislco, libri ἀγοραῖσι νὶ, cod. Med. γραφαῖσιν.

라틴어 텍스트