Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

211쪽

XXIX.

Πολλοῖς ἀντιλέγειν μὲν ἔθος περὶ παντος ομοίως, ὀρθῶς δ' ἀντιλέγειν, Ουκέτι τουτ' ἐν ἔθει καὶ προς μεν τούτους ἀρκεῖ λόγος εις ὁ παλαιός, , ,σοὶ μεν ταυτα δοκουντ' ἔστω, ἐμοὶ δὲ τάδε. 5 τοὐς ξυνετοῖς δ' αν τις πείσειε τάχιστα λέγων ευ, οῖπερ καὶ ράστης εἰσὶ διδασκαλίας.

Βάκχου μέτρον ἄριστον, ο μη πολὐ μηδ' ἐλάχιστον ἔστι γὰρ η λύπης αἴτιος η μανίης.

χαίρει κιρνάμενος δὲ τρισὶν Νύμφαισι τέταρτος τῆμος καὶ θαλάμοις ἐστὶν ετοιμότατος ' 5 εἰ δε πολὐς πνεύσειεν, ἀπέστραπται μεν ἔρωτας, βαπτίζει δ' υπνω γείτονι του θανάτου.

212쪽

υρουμαι σοφίας εἶναι μέρος ουκ ελάχιστον

ὀρθῶς γιγνώσκειν οἷος ἔκαστος ἀνήρ.

Προς σοφια μεν ἔχειν τολμαν μάλα συμφορόν ἐστιν, M5χωρὶς δὲ βλαβερη καὶ κακότητα φέρει.

Πολλάκις ἀνθρώπων οργὴ νόον ἐξεκάλυψεν

κρυπτόμενον, μανίας πουλυ χερειότερον.

' II δέος ξ λυπη παῖς πατρὶ πάντα χρόνον.

Παν γὰρ αναγκαῖον πρῆγμ' ανιαρὸν ἔφυ.

3. Stob. App. T. IV p. 10: ηνον, corr. Zήνου ' ηγοῖραι κτλ. Ευηνου Ilaeti, Gaisford Ζηνοδότου. - V. 2. γιγνώσκειν, V. γινώσκειν. 4. Stob. LI IT: Ευήνου som. disti clion B). - V. Goφια, A Trine. Vinii. σοφίαν. 5. Stob. XX 2: Ευήνου. et Maxim. Cons. II 594. - V. 2. πουλυ χερειότερον B m. f., V. πολὐ χειρότερον. Maxi in. πολὐ χεῖρον. 6. Pliit. do amoro prol. c. 4: ῶστε ἐπαινεῖσθαι χαι μνημονευέσθαι τοὐ Ευήνου τοὐτο μονον, ώς ἐπέγραφεW χε, os V λύπη κτλ. ulbi Doelinor rosio τὰ μονόστιrον ἐπίγραμμα coniecit, sortasse nam non vidi conimentationes Doeli nem) obsecutiis Heckero, qui Conam. do Anthol. II 23 hune versuIn inscriptionis Reptilemalis esse dicit, qui unus Plutaretio inuolnerit, ita cimo liti ne pentani et Iim mitori Eueno tribuendum censet, in Plutarcho nihil ni ita is Eueni versum Emen Ilitum exilibet Artemit .

Vnig Arsen. 273 ni Hi mi od πατέρc . Ac de Heraniani in Plat. Phaedraim 191: θαυμαστος δὲ ἐγένετο Ευηνος' καὶ αλλαχοῖ αυτὰν ἐπαινεῖ, δς καὶ τον ζαμβον τοὐτον εἱπε' Ψόβος η λύπη παῖς πατρὶ πάντα βίον. Frocli licii legendiim putat αἰδως η λύπη comparans Ilutil. Lup. I 10:,, Nam maiorem partem ex illis filiis) doloris et contumeliao capimus. 7. Stob. I 18: χριστο χέλης περὶ α ρε τῆς ... υδικίας δέ ἐστιν εἴδη τρια, ασέβεια, πλεονεξία, υβρις . . .. υρρις δέ, καθ' ῆν τὰς ἡδονὰς αυτοῖς παρασκευάζουσιν εἰς ἔνειδος αγοντες ετέρους' ὁθεν καὶ Ευηνος περὶ αυτῆς λέγει - τις κτλ. uiri Dari οὐθὲν).8. Arist. Metapli. IV 5: to γὰρ βίαιον αναγκαῖον λέγεται, διὰ καὶ λυπηρόν, ωσπερ καὶ Εὐηνός φοσι ' Πεῖν γὰρ αναγκαῖον κτλ. Cf. ibi

213쪽

Φqμὶ πολυχρονίην μελέτην εμεναι, φίλε, και ὁ Η ταυτην ἀνθρώποισι τελευτῶσαν φυσιν εἶναι. 10. 476 Plui. dua est. Plato ii. X 3: 'Eγωγε φήσαιμ' αν Ασπερ αλας συμβάλλεσθαι πρὸς ἄψον, ὐδωρ δε προς 1 ἀζαν. μηνος δε καὶ το πυρεφασκεν ηδυσμάτων εἶναι ἄριστον. duae lite unitis Eueni nonii ne stat ginenta cona prelienili. rectilis illi ulnis attribui videntiir. sed nillil nova ivluna ilia xi: est eniim Praestio ite Eueno et cognoni inibus poetis ilissicilli uia, ite Pia varie ili splitaveriant G. IVagnei ite Euenis poetis vratisi. I 838. Fr. Sclii eliber fἰottingite 1830. I. Caesai in Antiis Atilial. 1838 n. 145. Dentulors ile Anua. Gr. epigr. quae ait

artes specialit p. 16 seq. Clini enini no inen Euelii li titit raro conanistin Oretur, talia en testimonior in ite poetis limitis ii uni in is latita est penturia. ut non sit naimi In si ilissentiaiit inter se id li stilli a cui Hie vin-ilicare stirilia errant. Milii maiilena, qtiotiescun lite accessi ait lianc quaestione in . semper nova illit,ita Iuli I laterria Olbiecta est. Urilieni liini est a

loco Harpocrat.: Ευηνος ' Tπερίδης εν τῶ κατ Αὐτοκλέους δυοαναγράφουσιν Ev ῆνους ελεγείων ποιητας ομωνύμους ἀλλήλοις, καθάπερ Ερατοσθένης εν τῶ περὶ χρονογραφιῶν, αμφοτέρους λέγων Παρίους εἶναι, rνωρίζεσθαι δέ φησι τον νεώτερον μόνον ' μέμνηται δε θοτέρου αυτῶν και Πλάτων. Eratost lienes γνωρίζεσθαι iunio renaidicit, Plonia in itinc uni iis limius supererat it carii, in a. alterilis me inuria prope ol,livione utaritia, eum ni illae stiperessent elegiae. Hyperides utrianiliternorave int, prorsus incertuna. IIcirpoci' auon Picitoliis testii nuntii ni iit mi in ait maiore in ali ait nil norena mutilerit. in cinaris: a mihi glia eniim tititurni atione, coi sulto opinor. Plotita in ipse Illicitiai at. Illi ut cerii iiii est litinc Euenu in Socriatis sere aequaletii suisse. I iiiii qtiosi Suncellius I 184

circa Ol. 80 adnotavit μηνος ἐλεγείας ποιητης ἐγνωρίζετο. si coiii-

παίδων, ταυτην δ'. Insolens sano in torpunctio post pede ni miintur i. noe in init Offenilit soxtus pes citiobus monosvllatris voe. conAttina, ne quo tan eo in poeta, cuius li exametri duo tantii in supersunt. qunt quam noVaudum.

214쪽

ponituus mini Ilai postrationis loco. li:ilui illil te spectat itinior in Elienuni: ne pie utinen cre litisse eitin, Plena Plato dicit . iani citaea 0l. 80 noui inisi i l lirit ilι In aliqua in consecutu in esse: hic qitoque . iit saepe iii his excliptis, error subest: vuletur ni inor Euenus circa illivi tempus natiis esse, ut circa 0l. 90 floruerit: quocuna convenit. quo i Stii l. v. Φίλιστος hii ne historiciani Eueni elegiogrii pili iliscipuluna vocat. Quan ilii;ilia poetae et plii losoplii εἰ raeci longaevi esse solent . quam liuina Plato P mi arbitrio in ullii finxit, taliten et t. ln ea liae apti l Platonena legulati tr. sita lent. iit notem Eueni ait illuit ipsi ina lena pris s0l. 90ὶ reserit inus. euinque ἐπιδευτέροις suptiis tariana accenseatitus, cons. potissi inuin locu in

Pliae in p. 26l Α: Π μην; και ελεγχόν γε καὶ επεέέλεγχον ως ποιq-τεον εν κατηγορία τε καὶ απολογία τον δὲ κάλλιστον Πάριον Eυηνον εἰς μέσον ουκ αγομεν; oς υποδήλωσίν τε πρῶτος ευρε καὶ παρεπαίνους; οἴ δ αυτον και παραφόγους φασὶν εν μετρω λέγειν μνῆμης

χαριν.At Aristoteles is Iospie saepius Eueni nastutionein secit a c passi iii versus ex elegiis vel laeroicis carinini litis a Ilithitit: hunc veri, ali illosopli ista otia uino segregati tu in censeo: neque eni in verisii ille est, pili losopliu in us lina esse ait Iu0duni recentis poetae auctoritἰite, cultis saeculo eius inodi sententiae, quas Aristoteles Eueni non ine ait hibet, lana errant pervagatae: potius consstillati euam est, huius p0etae aetate in a priua Orillis artis haud ita procul abesse. Hunc igiti ir cretio naaiorena esse Elienuna. citius elegias noli sol uni Aristoteles usurpavit, sed etiarn is, qui epito-lnen ex aliti quomim elegi Ogr pliorii in carminibus concinnavit. viile ait Tlaeogn. v. 467 seqq. Seti tui ius ita uitilio post haec Elieni carinin;i, iptorii ita exeinpi i tarn liane perpalica vi lenti ir sitisse . penitiis interieriint. Huiicetin leu inc. .iuctor post Censorinii in p. 86 ilicit. tibi principes elegiacae poesis auctores receiiset: cuuinto, M/1 ινι erantis, Euerit/S, Silii dein iecte iii ii omen restiti it lini est . in ira in libris legi tui eunectus.

Menander autent ii tritin in alui eni an in inor in Elienuni vixerit.

ii in au leo lecernere: es. ile Menanili Atison. Cento Nilpt.: os tιkl Euenuni, quem Morander sapientem vocavit. Veriani lite ita iiii illi bieerror aliquis delitescit. Ex hoc loco Ausonii colligas etlluleni Elieni iiii

etiam aluatoria carinina. iluae laseivia erant insignia. coli postlisse. iploi'-stina pertinet Artemul. Dii eir. I 4: ετυμως κεκλημένος καμηλος θίονεὶ

κάμε θρος, ῶς φησιν Συηνος εν τοῖς εἰς Συνομον Ἐρωτι

κοῖς, liinc Eueni scripta cuna Aristissis stillulis Milesiis coinponit Epictet.

IV9.6. Euenuni ni oi'eni amatoria poeniata scripsisse non esti inprobalbile, es. etia in Tite0gii. v. 1345 seq. , vel uua ista Erotica, quae Artein illorus. Epictetiis, Ausonius iliciant, illis saeculis situliose ut viiletiir lectitillian itur, eunt ni aioris Elieni carinina ita in tu tuin intercepta essent. Neque veru niinor Euenus vi detur liorunt eroticorunt a lictor esse, celete nil illineritoriae est pririli tuna. pluit ostensiat eum et ii Sint ili argitimenta trii clii visse. Igitiir Eroti comina auctor a Pariis poetis plane erit segregandus: Alisonius Monanilii lau lena, illiae pertinet at ait alterii triuia Patiora iiii elegiograptiui uin. temere ii anstulit ait aliuna Liten una Eroticoruin alictorern, qui post Menan ita aettite in vixit. Nana qliae necessiti ulu inter hunc

215쪽

et epigra inniato se aptios, ite siti ibiis postea ilicet tir, intercellat, in indiliureliditu. IIaec si recte ili spitiata sunt. nam ora Eueno trili uenita sitiat D. l-5:lias eni in reli si uis nimie antilli a lili 0 luni ne pie novicii poetae esse apparet: ita Ple non itu litto ea suptiis tae, Socratis aequali, vinclicare. A lxnuiorem Elieitum refero D. 6-s: nam laqs versiis Praeter fr. G Atalato teli acceptos reserimus: D. 6 praeter Plutarcti ulu Arte inulo rus et II er-iIaias a illi utent: vers una satis nollini suisse apparet, at pie illi repetunt tantu In versum. qtlena ali anti litorii iis aucto minas a lii illitum esse ii orant. non ipsius Eueni liliris ii si si int. De D. 10 stuc tuo, se i cilin Plutarctius niis quana in inseris Eueni versus ait Scripserit, sane verisi inite Est, lioc Piu vie maioris Eueni esse. Praeferea autem insignes reli vitae eleparum

Iulius poetae servatae sunt in Tlieogni deis v. 467 seqv 667 se li134b seqq. ile quibus sito loco dixi. Posteriore aetate plures extitisse poetas eiusdem nurninis docet 477 Antilologia: ibi eni in non sol uni Euenus sin pliciter nast ni oratur. se lpraeterea Ascalonita, Siceliota, Atheniensis, Grammatimιs, contra Pariorurn niis Plani sit nientio, neque videntur e0runt epira an inlata extitisse. Ex iis epigra inniatis, quae simpliciter Eueni ilicunt ui , t in ulu lanaen certis sinae Eueni Parii est XI 49: veriana est liuc non epigran in a. se lpars elegiae, estque ut alia, quae illic leguntur, velut Anacreontea 47. 48. fortasse etiam Autonte luntis epigr. 50 a Coiislantino Cephahi a illecti unex poetico a lupio stoli legio, Ploti non sola epGriimulata conlinet at. Relit Ima epigra mimata, Pi Omina auctor si inpliciter Euenus ilicittir, ita sunt eo inparata ut ad Pari una poeta in prorsiis non possint relam i IX l22. 7IT.

7 Ι 8. XII 172. Plan. 165. 166J. ne illud viii leui, quo it in Stratonis Musapae ilica legi tui' XII I72 . Et quatuor illii leui ex liis IX TIT. 718. Plan.

Isib. I 66ὶ aperte eius lena sunt poetae, seli etiam liuo. Plae Sup sunt. iiiiiii pri, lilia et, vi ominus ait eun te in reseramus. IIunc' i Ptui' Elieri uiu, cuius Sex extant epimantinata. satis illa qui leni ni e liocria, consentaneum est eum esse, cuius carinina recepit Plii lipptis, vi l. Prooeni. v. 13:

εἴκασον ως ἐθέλεις ανθεσιν αρτιφυτυις. Fieri potest ut Ilic Euenus prorsus ili versus sit a mi attior illis. iiiii

cognornento ali Pio oritant tir, seil veris inrite non est . . Siceliosae aute uino inen utilii o innitio suspectu in est . coniicioque 'Aσκαλωνίτου scrit,eii

iluiu, quosl Iaeolis quo Ple suspicat is est. Ac nailii lii leni Ascalonita visus est ille Euenus suisse. cui iis epigramnata recepit Plii lippiis: nanipi' i inuin illiut epigra nania IX 75 eo loco legitiir, tilii pleraque ex Plii lippo Siint tieseripta, ite inde illud ipsunt epGram Iuri poetae alicuitis liauit ol,-scuri illa aetate fuit, quippe quod in Do initianu ni sit inllex una. Ne pio

vero lioc oliticiensluim est, squoil lioc epigra nania salis ingeni 0 Suni esse. illa partini fragi lo aliquo ac uini ne lalburare vi leantur; nam inventionis lata de lioc ipsum epigratii uia est stati lanillini, si clui dem poeta Leoni laui ὶ Hecker Ευήνω δάφνηπι συνεπιπλεκτοὐς δε coniecit.

216쪽

Talentinuua est liuitatus. Seil alii fortasse aliter ea de re ii ulic liniti t. Atheniensis alitein quo tempore vixerit prorsus incereturn, cti in vix licetit iniici inire. unde Constantiniis Cepit alas linc epigra uiuia petiverit. Ac fieri potest ut patriae noliten lite quomie tit aliis locis a lilirario sit a lililii in miare si quis lioe epigramina Philippi coronae velit vinili are, non a lino duin refragabor. Superest ilenique grammatimιs: sulem oli in lia iniiternutati. seil .lae Eueni nomini subiecta sunt in cod. Pal. . minisestii in librii mi αυτοσχεδίασμα est. duanavis nomium hoc epigram uia ili integrii in restitutiun sit. sun naa tanaen ar Immenti plana est ac perspicua. Invellitur eni in luc Euenus in gramimalicos in villos et iniquos poeta milia aesti inatores, ita Iue lepide istos cum tineis componit . quonia in lio Musis infestium an iniat libros rottit et pessiiin lat. 'ὶ Librari iis igittit .ipioniana intellexit de gramnaticae artis studiis veiqiii fieri. ipstini

Et ienti In granimati lim appellavit; at apparet liunc poeta in . qui graininaticos vellenientissi ino odio persequatur, ab ea professione prorsus alie-nllIn esse. Vertini Piis fuerit poenialis auctor incertulli. Legitur sane eo loco. qui ex Plii lippi coroiui est petitus. se i li0c cpiuiliae titilici uin non raro sallax, natu etia in liis locis passini vel antiquiora carinina vel recentiora sunt inserta. Ipsu in autetia ilicenili genus plane est singulare ne siecit ni ceteris epigramimatis. Plae Eueni noinen prae se semini. comparii nil uni: Iacobsius calainistratii in appellat: nesciinus autern utriini auctori sit proprium ac peculiare. an aliis Itile asciverit. sive qiuul liona ines sibi infestos tenebricosaeque ilietionis stlattiosos perstringere voletini, sive cluotlalienuin catanen aliena nudie oratione ni imitatus est. Iain ne ilui l desuleretur iraec idioque Euenorunt epigrananiata subiungat n.

I. Tu onus Philippi.

Ἀτθὶ κόρα, μελίθρεπτε, λάλος λάλον ἀρπάζασα,

τέττιγα πτανοῖς δαῖτα φέρεις τέκεσιν, τον λάλον α λαλόεσσα, τον ευπτερον ά πτερόεσσα, τον ξένον α ξείνα, τον θερινον θερινά κουχι τάχος ρίψεις; ου γὰρ θέμις ουδὲ δίκαιον - ολλυσθ υμνοπόλους υμνοπόλοις στόμασιν.

Η το δέρας χάλκειον oλον βοῖ τἀδ' ἐπίκειταιεκτόθεν, γῆ ψυχην ἔνδον ο χαλκος ἔχει.

, Lepidum errorem admisit Benndors, qui criminatur uio non perspexisse huius poemitis sententiam, quippe qui rest grainnanticos rotiri omni, atquo ut meliora edocerot, dicit hic increpitari φωλάδα σελιδηφάγον. Apparet igitur illum ne legisse quidem hoc epigramina totum, qui non viderit σίλφην compellari. Sed alias ouoquo luculenta et levitatis es in-aeitiae sermonis graeci documenta edivit. Ceterum Thudielium Mus. Ith. XII 294 hoe epigramma omni ex parte integmina ne planum esse arbi

tratur.

217쪽

Aυτος ἐρεῖ τάχα toυτο Μυρων' ουκ ἔπλασα ταύταν ταν δάμαλιν, ταυτας ὁ εἰκόν ανεπλασάμην.

Εἰ μισεῖν πόνος εστί, φιλεῖν πόνος εκ δυο λυγρῶν αἱρουμαι χρηστης ἔλκος ἔχειν οδυνης.

Παλλὸς καὶ Κρονίδαο συνευνέτις ειπον Moὐσαι την Κνιδίηπι αδίκως τον Φρύγα μεμφόμεθα.

Πρόσθε μεν Iδαίοισιν ἐν Ουρεσιν αυτὸς ὁ βουτας δέρξατο ταν κάλλευς πρῶτ ἀπενεγκαμέναν. Πραξιτέλης Κνιδίοις δε πανωπήεσσαν ἔθηκεν μάρτυρα τῆς τέχνης ψῆφον ἔχων Πάριδος. ΙΙ. Euentis Ascalonita.

Kῆν με φάγνς ἐπι ρίζαν, ομως λι καρποφορήσω.ῖσσον ἐπισπεῖσαι σοί, τράγε, θυομένω.

Ξεῖνοι, την πεοίβωτον εμὲ πτόλιν. Iλιον ἱρήν, rq ν πάρος ευπύργοις τείχεσι κλργμένην, αἰῶνος τέφρη κατεδήδοκεν' αλλ ἐν Oμηρω κεῖμαι, χαλκείων ερκος ἔχουσα πυλῶν. ουκέτι με σκάψει Πωοφθόρα δούρας Αχαιῶν,πάυτων δ' Ἐλλήνων κείσομαι ἐν στόμαrι. ΙΙΙ. Euenus Atheniensis A ποτε παρθενικαῖσιν ἱλασκομένα παλάμησιν Κυπριδα συν πευκαις καὶ γάμον ευξαμένα,

218쪽

10. Ἐχθίστη Μούσαις σελιδηφάγε, λωβήτειρα, φωλας, αεὶ σοφίης κλέμματα φερβομένη, τίπτε κελαινόχρως ἱεραῖς ψήφοισι λοχάζν, σίλφη, την φθονερην εἰκόνα πλαττομένη; φεὐγ' απὸ Μουσάων, ιθι τηλόσε, μηδ' ὁσον ἄφει

βάσκανον ἐν ψήφp δόξαν ἐπεισαγάγy.

tatur Leonula in Tar. IX M: Ιξαλος ευπωγων αἰγὸς πόσις ἐν ποθ' αλωθοῖνης τους απαλοὐς πάντας ἔδαψε κλάδους' r επος εκ γαίης τόσον ἄπυε κεῖρε κάκιστε Γναθμοῖς ἡμετερον κλῆμα το καρποφόρον. μω γὰρ ἔμπεδος ουσα πάλιν γλυκὐ νέκταρ ἀνησει, Ποσσονεπισπεῖσαι σοὶ τράγε θυομένω. et laoc potius liti ian Elieni epigra initia ol, octilos liabuit 0vid. Fast. I MI seqq.8. Anth. Pal. IX 62 a m. sec.: μηνου Σικελιωτου sco l. Par. ευαύνου εἰς τον Ἱλιον). Ei leniis Siceliola tion soluui tino tantuin tiocloco -eo in Ine Inoratilr, sest ipsa liaec appellἱltio insolens est, niti I sinatione Siculiis. erat. Σικελός dicenti iis, sin aliun te migravet at in Siciliain. ali anti tria l=all'i;i nonien traxisse conseiliane itin est, itaque coniicio Ἀσκαλωνίτου.

ληκας τοὐς τας βίβλους βιβρωσκούσας tita cod.) ηγουν σῆτας.

219쪽

XXX.

Κότταβος ἐκ Σικελῆς εστι χθονός, ἐκπρεπες εργον,ον σκοπον ἐς λατάγων τόξα καθιστάμεθα ' εἶτα δ' ἄχος Σικελός, κάλλει δαπάνn τε κράτιστος

Θεσσαλικὸς θρόνος, γυίων τρυφερωτάτη εδρα 5 ευναίου δε λέχους εξοχα κάλλος ἔχει Μίλητός τε πιος τ', εναλος πόλις Οἰνοπίωνος 2 ροηνη κρατεῖ χρυσότυπος φιάλη, καὶ πας χαλκός, ὁτις κοσμεῖ δόμον εν τινι χρεία Φοίνικες δ' ευρον γράμματα λεξίλογα

i0 Θήβη δ' ἀρματόεντα δίφρον συνεπήξατο πρώτη 'φορτηγους δ' ἀκάτους Κῆρες , άλὸς ταμίαι '

C r i t i a s. 1. Athon. I 28 B: Αριτίας δὲ Ουτως τα ἐξ εκάστης πολεως ἰδιώματα καταλέγει) Κότταβος κτλ. - V. i ib. XV fissi Hrμάθε παρ' ἐμοὐ, ῆtι πρῶτον μεν ἡ τῶν κοττάβων παιδιὰ Σικελική ἐστιν

ευρεσις, ταντον πρῶτον ευρόντων Σικελῶν, ώς Κριτίας φησιν o καλλαίσχρου ἐν τοῖς ἐλεγείοις διὰ τουτων' Rότταβος κτλ. et v. 1 etiani Soli. Arist. Pac. 1244. - V. 1. Λότταβος, Meinelio κόσσαβος, sed vide se. 7, 10. - ἐστι χθονός, ἐκπρεπὲς . ΛJ. pr. loco χθονὀς εκπρεπὲς εἰς. - V. 2.ον σκοπόν on . Η Ρr. l. - ἐς λατάγων, pr. l. Η ες λατάμων, post. I. BPUἐκ λαταγῶν. - v. 3. Σικελός, Β Σικελικός. - καλλει δαπάνm τε C agat . , VL. καλλιδαπάνη τε. - κράτιστος C, κράτιστε D, κρατίστο VL. Post h. v. fort. plures Omisgi sunt. - U. 4. γυίων, B γυω. -. v. b. ευναίου V, υναῖον L. - ἔξοχα orn. BCM. - V. 6. υἰνοπίωνος, Β οἰνοποίωνος. V. 7. Tvρσηνο BCD, Τυρσηνῆν VL. - V. 8. οτις, B osset ις. - v. s. γράμματα λεξίλογα Sch volgi aeuser correxit minus commoda Dotareo δεξίλογαὶ, γράμματ' ἀλεξίλογα codd. et Eust. Od. p. 1771, 46, tilii v. s et II affert; ad te Granini. Helch. An. I 382, 19: ἀλεξίλογα ' ουτω τὰ γράμματακέκλqκε Κριτίας ὁ τύραννος. - V. 11. B ἀκάτας άλὸς om. κῆρες. Nil mera adiecti sunt editionis Bachianae.

220쪽

τον δὲ τροχοὐ γαίης τε καμίνου τ' ἔκγονον ευρεν, κλεινότατον κέραμον, χρήσιμον οἰκονόμον, ' το καλὐν Μαραθῶνι καταστήσασα τρόπαιον.

πίνειν την αυτην οἰνοφόρον κύλικα,

μqδ αποδωρεῖσθαι προπόσεις ὀνομαστὶ λέγοντα, μη δ ἐπὶ δεξιτερὰν χεῖρα κύκλω θιάσου

. ω Λυδὴ χεὶρ ευρ' 'Aσιατογενής, και προπόσεις ὀρέγειν ἐπιδέξια, καὶ προκαλεῖσθαι ἐξονομακληδην, ω προπιεῖν ἐθέλει ειτ' απὸ τοιούτων πόσεων γλώσσας τε λύουσιν l0 εἰς αἰσχρούς μύθους, σῶμα τ' αμαυρότερον τεύχουσιν προς δ' ἔμματ' ἀχλυς ἀμβλωπὸς ἐφίζει λῆστις δ' ἐκτήκει μνημοσύνην πραπίδων νους δε παρέσφαλται δμῶες δ' ακόλαστον ἔχουσινηθος ' ἐπεισπίπτει δ' οἰκοτριβὴς δαπάνη

15 οἱ Λακεδαιμονίων δε κόροι πίνουσι τοσουτον,

ῶστε φρέν' εἰς ἱλαρὰν ασπίδα πάντ' ἀπάγειν, εἴς τε φιλοφροσύνην γλῶσσαν μέτριον τε γέλωτα τοιαυτη δὲ ποσις σώματί τ ωφέλιμος

V. 12. τρoros Casiiub., libri τροχόν. - γαίζς, BCD γαίας vix rocte. - τ' ἔκγονον, Is τε γόνον. - U. 14. Μαραθῶνι, CI Μαραθῶνος. 2. Athon. X p. 432 D: Προπόσεις δὲ τας γινομένας εν τοῖς συμποσίοις Αακεδαιμονίοις Ουκ ην ἔθος ποιεῖν οὐδὲ φιλοτησίας διὰ τούτων προς ἀλλήλους ποιεῖσθαι ' δηλοῖ δὲ ταῶτα Rριτίας εν τοῖς Ἐλεγείοις' Καὶ τόδ' κτλ. - V. 4 quo ad 8 ἐξονομακληδην) om. C.

κυκλω Α, κύκλου BP, κυκλουν VL. - λάσου, C aula. θίασον, Porsoli Θασίου. - V. 5. αγγεα Λυδὴ χεὶρ ευρ' Ἀσιατογενής scripsi, ut ii exametri pranatini tantiun verint in supersit, pentametra Hiiti una intercopitim: li Xaino train integrat in intorci disso ratus Dol reo scripsit qγγε', α Λυδὴ νεὶρ ευρ' 'Aσιατογενῆς, clini iam antea Porson vidisset legenduna

Ἀσιατογενὴς ἐτόρευσεν , I vilia eri ina poeula si vo ωα a Critia Coinnie Inorata e8so existiuint. - V. 8. προπιεῖν BC, A προπολεῖν, P προποτεῖν, V προπιτεῖν, Ιὼ προπίνειν. - ἐθέλει, Harthing ἐθέλη. - V. 9. τε λυουσι PVL, τελεtot πιν ABC. - V. 11. τεύχουσιν, Bauli Τρυrουσιν. - ὁμματ' Hermanii et Me inelie, v. ὁμμ'. - V. 12. λῆστις C2L, ABDUCI λῆσις. V. 16. vi leti ir ελπίδα πάντας ἄγειν legendum, quod recepit Meine Ice, at liue ἐλπίδα etiam Εinperitis coniecit, Harti ing ἐλπίδα πάντας ἀνεῖν.- V. 17. γλῶσσαν B, γλῶτταν v. - V. 18. τοιαύΤη, B τοιαῶτα.

라틴어 텍스트