Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

21쪽

TYRTAEUS.

oς δ' αυτ' ἐν προμάχοισι πεσὼν φίλον ωλεσε θυμόν

ἄστυ τε και λαοὐς και πατέρ' ευκλεἱσας,

25 πολλὰ διὰ στέρνοιο καὶ ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης καὶ διὰ θωρηκος πρόσθεν ἐληλαμένος,

τον δ' ολοφυρονται μεν ὁμως νέοι ἡ δε γέροντες, ἀργαλέω τε πόθω πῶσα κέκηδε πόλις καὶ τυμβος και παῖδες ἐν ἀνθρώποις ἀρίσημοι 20 καὶ παίδων παῖδες καὶ γένος ἐξοπίσω. ἀλλ' υπὸ γης περ ἐων γίγνεται α θάνατος, ὁντιν' ἀριστευοντα μένοντά τε μαρνάμενόν τε γης πέρι καὶ παίδων θουρος υρης ὀλέσρ. 35 εἰ δὲ φυγη μεν κῆρα τανηλεγέος θανάτοιο, νικήσας δ' αἰχμῆς αγλαὸν ευχος nil, πάντες μιν τιμῶσιν ὁμως νέοι δὲ παλαιοί, πολλὰ δε τερπνὰ παθὼν ἔρχεται εἰς 'Aῖδην γηράσκων ἀστοῖσι μεταπρέπει, ου δέ τις αυτόν 40 βλάπτειν Ουτ' αἰδούς οὐτε δίκης ἐθέλει, πάντες δ' ἐν θώκοισιν ὁμῶς νέοι οῖ τε κατ' αυτόν εἴκουσ' ἐκ χώρης οῖ τε παλαιότεροι. ταυτης νυν τις ἀνὴρ αρετῆς εἰς ἄκρον ἱκέσθαι πειράσθω θυμῶ, μη μεθιεὶς πολέμου.

V. 23. ος δ' αυτ' seripsi, cum autea coniecissem εἰ δέ τι i vel ἄνδρα δ'ος, ut v. 27. τον δ' o 1. κτλ. sit apodosis, vulgo αυτὰς δ' et plene interpungitur v. 26, 1 sartung ὁστις δ' . - V. 25. πολλὰ, A πολλῶδὲ. - V. 31-34 Ueu ex alia elegia petii os esse existimat. - V. 31. Ουδέ ποτε Isorii 1ὲinn, vulgo ουδέποτε. - V. 35. εἰ, Iueriinck ην, contrii Uraintis et Steph. φύγοι. . . ἔλοι. - τανηλεγέος, Vinit. τανηλεγέως. V. 36. ἔχη, B ἔτη. - V. 37. μιν om. A., Schneide vin coniecit μέν. - V. M. τερπνὰ A, θερπνα vulgo. - V. 39. γηράσκων A, vulgo γηράσκων δ', explicantur liis versit, is 39-42 vecta πολλὰ τερπνὰ παθών. - μεταπρέπει Vind. Trinc., vulgo μετατρέπει. - In Theognideis haec sunt conistri, ta et ni RIo oli In lilienis vorsibus conglutinatii V. 933: Παυοοις αν-

θρώπων αρετὴ καὶ κάλλος ὀπηδεῖ ὁλβιος δς τουτων ἀμφοτέρων ἔλαχεν '

πάντε* μιν τιμῶσιν' ὁμῶς νέοι οῖ τε κατ' αυτὰ Iως ης εἴκουσιν, τοί τε παλαιότεροι ' γηράσκων ἀστοῖσι μεταπρέπει, Ουδέ τις αυτὸν βλάπτειν οὐδ' αἰδοὐς ουδὲ δίκης ἐθέλει. Franico v. 39-42 siit, liticios eenset, Uitersch Aet. Mon. III 636 existimat v. 41. 42 ante v. 39. 38 eollocandos, hi πάντες δὴ ἐν θώκοισι coniecit, contra Solinoido vin vulgatiim oritin milietur, sed v. 37 et 38 eiiciendos esse censet, quod fieri nequit, nam vir

sortis contin Io ala omni viis, Maain is non luni nil Son ciui In POPVenerit,lionorari solet. Schneide vino assensus est Louis cli, qui hoe ilistichon

22쪽

Aῖθωνος δὲ λεοντος ἔχων ἐν στήθεσι θυμόν.

Πρὶν αρετῆς πελάσαι τέρμασιν ἡ θανάτου. 325

υγετ', ω Σπάρτας ευάνδρου κοὐροι πατέρων πολιατῶν, λαιὰ μεν ἴτυν προβάλεσθε,

θ μη φειδόμενοι τῆς ζωῆς 'ου γὰρ πάτριον τα Σπάρτα.

Fr. 13. Galon. do Hippocr. ot Platon. plae. III T. I p. 267 ed. Bas. o ν καὶ ὀταν εἴπy μύσιππος) Tnρταιον λέγοντα ' A Pθων ο ς κτλ. ὁτιμεν γὰρ ἔχει ὁ λέων θυμὀν ακριβῶς απαντες ἄνθρωποι καὶ πρὶν α κοὐ- σω Tυρταίου γιγνώσκομεν. et ibi t.: Tυρταιος δέ γε, καθάπερ ουν καὶ πληρος καἱ Ησίοδος καὶ απλῶς εἰπεῖν ἄπαντες οἱ ποιηταὶ σφοδρότατον ἔχειν φασι τοὐς λέοντας τον θυμόν, ἄστε καὶ των ἀνθρώπωνοστις ἀν η θυμοειδέστατος εἰκάζουσι λέοντι. Fr. 14. Plutareti. do Stolo. ropuσ. o. 14: καὶ το Τυρταίου τὰ πρὶν αρετῆς κτλ. - πρὶν, Branck πρίν γ'.Fr. 15. Dio Clios. I 34 od. Emp.: ἔτι δὲ οἶμαι την παρακλητικήν, οῖα τῶν Λακωνικῶν ἐεβατθρίων, μάλα πρέποvσα τῆ Λυκούργου πολιτεία καὶ τοῖς επιτηδεύμασιν ε κείνοις ' ἄγετ' g κτλ. ubi Selaol. go diu nil. MorelliitIn : παρακλητικὰ ἐκ τῶν οταίου. Taetet. Chil. I 692:Tυρταῖος Λακων στρατηγὸς καὶ ποιητὴς υπῆρχεν Προτρεπτικὰ προς πόλεμον γράψαε ασράτων μέλη . . . Aς ώων ὁ μυσόστομος onτω που

γράφει λέγων αγετ' ω κτλ. Alirens olim haec in tetra rnetros redigero instituit. - V. I. Σπάρτας, V παρτα. - V. 2. κοὐροι, Μ κουρα. - πατέρων CΜΑUP Tetetet . , πρότxρον In in marg., πρῶτον Tel I. - πολlατῶν scripsi, πολιητῶν P, quod Hermann coniecit, πολιηταν V, πολιητῶν Μ, πολιητὰς C, πολιῆται Μ in in . et reli., Om. TZetz., Alirens oπλιτῶν, Selinei de vin πανοπλιτῶν, THeracli ἄγετ ω Σπαρτας πολιῶται, κοὐροι πατέρων ευάνδρων. - V. 3. λαιῶ et Tgetaos, λαῶμὲ , λαιὰν uὲν 31. λαιῶμέν tot mr. - ἴτυν, B ἴτην. - προβάλεσθε, προβάλλεσθε BCMP ain. s. a m. pr. προβάλλεσθαιὶ et Taeta. cod. B TZeig. προβάλλοντες . - V. 4. o eloceriint Κloig ot Thiersoli. - βάλλετε cancellis sepsi, nam est hau litui,ie a librariis profectum a i versum redintegrandum; Tyrtaeus scripsisse videtur δόρυ δ ε ξιτερα δ ευτόλμως. Ceteriini βάλλετε libri in o-- liores PCM supra ράλλοντες) var. loci. v. , sed βάλλοντες V et rEli., Lugae et Titieracli παλλοντες. - V. 5. φειδόμενοι, TZeta. φείδεσθε, titul μpriua πάλλοντες . . φείδεσθαι conieci. - τῆς ζωῆς Μ, τὰς ζωῆς C, ζωῆς iel I. - V. G. πάτριον CM cora'. πάtρι , παzρὶ B, πάτρι v. - τα Σπάρτα CII corr. τῆς σπάρτας ΤΣotg., τῶ Σπάρτα B, τῆς Σπάρτας v. Contra Inr Pro laoc versu nihil nisi περὶ πάτρας.

23쪽

Aγετ', ω Σπάρτας ενοπλοι κούροι, ποτὶ τανυρεος κίνασιν. 17. Milol. neptiaest. 357 ed. 2 εἰ aissores: Eυρίσκεται δ' απλῶς εὐμέσω λιφεως κοινη και ἐν παλιμβακχείω. ως καὶ παρὰ Τυρταίωηρωες ' οὐτως γαρ ελαβε τον δεύτερον πόδα του στίχου. Igitur ῆρωες

paenultima correpta ilixit Tolae ita. ut saepe est aptus Pitulat uin. iii felle sec Inita lie xantetri ut vitietur. Hai liing praeterea Totaeo tribuli versus trimetros iam tbicos, deminius ilixi Carin. popul. VI. - G. Wolf Tyriaci nonaen restituere volitit apud Lydum de mensilaus p. IIT, ubi Συρυτος ο Αακεδαιμόνιος ὁ μελοποιὸς legitur sile mio loco dixi p. 1014 e l. n. Iion recte: naina Tyria ei ingenio hoc prorsus ablior ret: nec niagis prolain ta Schni Hiliconiectura, qui Alcmani viri cavit.

Fr. 16. Hephaest. 46 om. nom. Ructoris: G uέντοι τον σπονδεῖον ἔχον, ἀλλα μη τον ανάπαιστον Π ρ λζγοντα, εισὶν es Λακωνικὰν καλουσι, προ2ερόμενοι παράδειγμα ' Ay ετ' κτλ. υρεος DE iidem κίνησιν , vulgo Aρεως. Prol lxbiliter isd Tyrtaeum reserunt, valetionaritia Alcmani trabilit, quod sano Scholion cod. A videtur confirmare, ἐπεὶ Ἀλκμὰν ἐχρήσατο, Γλυτος δὲ Λακων, sed credo hoe M ammatici αυτοσχεδίασμα esse. - ΕX Tyrtaeo conVorsus videtur versus ap. Mar. Vici. IIII: De o Spartae primores Dirate nunc Parcas ducentes, intoni illo falso Molossicum versum dicit temorequo morara Laconici exerisitus Parcas in

belli Peloponnesii novissimam tempus reseri, quandocilii lem Xenophon primus commemoraverit: sti iam II omnippus coniicias indo sabulam Μοίρας inscripsisso videtiir, quae falatita initio bolli docta est, vid. Commentat. de eonioedia Au. 318, estque verisimilo Spartanos legiones sitas indo ab antiviissimo tempore μοίρας sivo μόρας appellavisse, sed do scriptio exercitus reiPae miluaris varias sutilit vicissi tintinea.

24쪽

λός, στιγματίης, πολυγήραος, ισος αλῆτst 326qλθεν κνισοκόλαξ, ευτε Μελης ἐγαμει, ακλητος, ζωμοὐ κεχρημένος, ἐν δε μέσοισινῆρως εἱστήκει βορβόρου ἐξαναδυς.

fluvio, non do advena parrisito accipiemia ossa ExistinDLt, cs. Etiam Uelelior Mythol. III 47. Si Meles Holnera pater intelligenitiis est, Asitis fortasse Imain ali imem nuptiis intervenire finxit, qua inquam Homeriei Iriorigo repetenda ex iis, quae Atlie n. VI 259 Λ refert. Ceteriam non est hoc epigromma, sed Pars maioris carminis.

25쪽

σνδρὶ μεν Ἱππαίμων ἔνομ' ἐν, Ἀπω δε Πόδαργος καὶ κυνὶ Λήθαργος, καὶ θεράποντι Βάβης Θεωσαλός, εκ Κρήτης, Μάγνης γένος, A ον- νως

ώλετο ὁ ἐν προμάχοις οξυν υρη συνάγων.

Bαμασκηνός: x ώς ἀρίστου. εἰς Ἱππαίμονα τὰν ἐκ Rρήτης Μάγνητα.

ἀλλ' αυτὸν τον 'jππαίμονα; δοκῶ μὲν οὐδε Μαγνητων. ὀθεν ἡ ν'Iππαίμων. ουτος μὲν ουν φροὐδος ἐξ ἀνθρώπων αὐτῶ Βάβητι καὶ Ποδάργω. et ap. Polluc. UI 45: ου μην Ουδε ὀ Μάγνης κύων,τo 'Iππαίμονος κτῆμα , ὁ Λήθαργος , ανώνυμος , ος τω δεσπότη

add. - Amo νος Pisin. , αῖμονος Pal. Cotorum Thessalus fuit equus, insiticus canis, Hippaemon Magnesius, servi, vii insertoro liabet ir loco, patriam consulto poeta videtur rotietiisse: filii fortasse Pliryx, vid. Tit. Phryg. n. I ap. Stevari A Description os sortio ancient monumenta in Ι ydia und Phrygia: BABA, idem nomen Bάβυς, vid. Provectia Λακιονῖ Βάβυς αὐλει, ite quo es. Atlion. XIV 624 B et Zenob. Prov. IV 8i, et Βάβυος χορὸς App. Prov. I 46. Ceteritin etiam Pherecydis Syrii pator Βάβυς vocabuli ir, vid. Suid. Φερεκύδης, Diog. Laeret. I 116. Da simith cationa consor Pliot. Bibl. p. 341 B: Βάβια δε οἱ Σύροι, καὶ μάλιστα οἱ ἐν Βαμάσκω τὰ νεογνὰ καλοῖσι παιδία, ἡδο δε καὶ τὰ μειράκια απὰ

τῆς παρ' αυτοῖς νομιζομένης Βαβίας θεου. Hartuum mea in explicationen repreliendit, nimium honore in cani alit equo tribui existimans patria eorum adilita, Miod mihi Maidem non est offensioni: at quod ipse contendit lia o oin nisi Mi viritin refero ruta esse, qui ex Magnesia Tliessalica suerit oriundus, eum maiores fuerint Cretonses, huic interpretationi non solum orsio vectoriam obstat, sed etiam hoc refragatur, quod Magno tes non credo illa aetato roeto Tli ossalis ac congeri; nam et in in postea Magnetes a Ceteris Thessalis seiuncti suerunt, cf. Aeseliin. adv. Clo-siph. 83. His duobus argumentis uisus olim istam proposui explicationem. Sin omnia ad unuΠI Hippasmonem referenda sunt, tria simul in eo laudari existimatulum est, MIoniam Magnetes ex Thessalia oriundi olim in Creta domicilium collocaveriant, liaiul ita mulio post his se lituis relictis noulini lirbem IIagnesia in ad Maeandriam condidorrent: nam lia ecfuit reapse Hippaemonis patria, non Geta, ut videtur lemma cod. Pal. indicara: etonim nulli ouinino Magnetes Cretam insulam videntur obtinuisse, postquam sedes suas in Asiam transtulerunt: cf. etiam IIoechinata II 410.

26쪽

Tῖς δε βίος, τί δε τερπνον ατερ χρυσῆς 'Αφροδίτqς; 327 τεθναίην, ὁτε μοι μηκέτι ταυτα μέλοι, κρυπταδίη φιλότης καὶ μείλιχα δῶρα καὶ ε υνή, εσθ' ῆβης ανθεα γίγνεται ἁρπαλέα 5 ανδράσιν ὴ δὲ γυναιξίν' ἐπεὶ δ' οδυνηρον επελθργῆρας, ο τ αἰσχρὸν ὁμως καὶ καλὸν ἄνδρα τίθει, αἰεί μιν φρένας ἀμφὶ κακαὶ τείρουσι μέριμναι,ουδ' αυγὰς προσορῶν τέρπεται ῆελίου, αλλ' ἐχθρὸς μεν παισίν, ἀτίμαστος δὲ γυναιξίν - I0 ουτως αργαλέον γῆρας εθηκε θεός.

Mimnor 1 f. Fr. 1. Stob. Mor. LXIII 16: Μιμνέρμου τίς δ ε κτλ.V. 1. 2 affert Plut. do viri. mor. e. 6 s. p. n.: ἀκολάστων μὲν γὰρ αῖδε φωναί ' τίς δὲ χάρις, τί δὲ τερπνὸν ἄνευ χρυσῆς 'A. T. . . . μέλFl. Cf. Apostol. XVI 61 e. IIne respicit II orat. Epp. I 6, 65: Si. Arannemnus

uti censet. gine amore iocisque Nil est iucundum, vivas in amore i9cisque. ut i REIIOl. ΦW: , , Mia nerinus seraptor elogiortina fuit, qui dixit nil esse iocundu iri sino Ruiore et iocis, concor lans Epicureomun sectae. reeti iis illo militern , quam Porpllyrio , qui dicit Mimnermum inoologa quR lalii ΙHeron urni corrigunt Epicw0 sectam commeri lasso. V. 1. τίς δὲ, cod. Vin L Argon. τίς δαί. - χρυσῆς, fort. χρυσέζς, quemadmoduIn nunc etiam Moinoico et Hartung scripsemini. - V. 3 et sem

ἄνθει. - V. 5. ἐπεὶ ὁ ', ΑΗ ἐπεί τ', Briinck ἐπὴν δ' . - V. 6. ὁμως καὶ καλὰν liinra, ὁμῶς καὶ κακὰν II erinstrin. δμως καὶ καλό oederisin coni. , quae coniecturae improbarulae sunt, recto se habet librorii in lectio; ὁμῶς τίθει eodoin modo dictit In est, quo Xenophion scripsit Agesil. 11, 12 ἀεὶ ειθεὶς eὰ τῶν φίλων ασταλῶς. Ceteriini τίθεr scripsi, V. τιθεῖ. - V. 7. αἰεί μιν scripsi, v. αἰεὶ μέν. - V. 8. προσορῶν, Grotius προσορῶν. Niunori a Mecti sunt editioriis Baclitanae.

27쪽

Hμεῖς δ' οιά τε φυλλα φυει πολυανθέος ἄρyἐαρος, οτ' αἶψ' αυγῆς αυξεται ἡ ελίου, τοῖς ἴκελοι πήχυιον ἐπὶ χρόνον ἄνθεσιν Dης

τερπόμεθα, προς θεῶν εἰδότες Ουτε κακόν 5 ουτ' ἀγαθόν Κῆρες δε παρεστήκασι μέλαιναι,

ἡ μὲν ἔχουσα τέλος γήραος αργαλέου, δειη δ έτέρη θανάτοιο ' μίνυνθα δε γίγνεται ῆβης καρπός, ὁσον τ' ἐπὶ γην κίδναται ὴ έλιος αυτὰρ ἐπὴν δὴ τοίτο τέλος παραμείψεται ωρης, l0 αυτίκα τεθνάμεναι βέλτιον ἡ βίοτος

πολλα γὰρ εν θυμω κακὰ γίγνεται αλλοτε οἶκος τρυχουται, πενίης δ' ἔργ' o δυνηρα πέλει' αλλος δ' αυ παίδων ἐπιδευεται, ωντε μάλιστα

ἱμείρων κατὰ γης ἔρχεται εἰς 'AMην ' 15 ἄλλος νουσον ἔχει θυμοφθόρον ουδέ τις ἔστιν ἀνθρώπων, ω Ζευς μη κακὰ πολλὰ δίδοι.

G πριν ἐων κάλλιστος, ἐπὴν παραμείψεται ἄρη, Ου δὲ πατὴρ παισὶν τίμιος Ουτε φίλοις.

Πθωνφ μὲν ἔδωκεν ἔχειν κακὸν ἄφθιτον ὁ Ζευς γῆρας, ὁ καὶ θανάτου ρίγιον αργαλέου.

Fr. 2. Stob. XCvIII 13: ΜιμνερμοW ' μ εις δ κ et 1. - V. I. π - λυανθέος A, V. πολυάνθεμος. - ῶρy scripsi, legeb. ἄρη. - V. 2. αἶψ', Briinck αψ. - αυγῆς Schneidevtin, αυγῆ libri; subiectum est φύλλα. Postea Solineide in coni. : φυλλ', α φύει πολυανθέος ἄρη εζαρος, αἶψ' αυγῆς ἄζεται ἡ ελίου. - V. s. μήν, Brianck ἐπεί. - παραμείψεαι, παραμεῖψαι A. - V. 10. τεθνάμεναι Baeli, eodd. δὴ τεθνάναι, g toplianus et O. Selinoidere τεθνῶναι, at ei iisn1odi tornia satis dubiae est auctoritatis, cf. IIermann ad Aeschyli Agam. 5H. Defendit tmen Ahrens Pthilol. Suppl. I 539. - V. 11. ἄλλοτε A, v. ἄλλοτε τ'. - V. 12. πενίης, περὶ ἡ A. - V. 16. δίδοι scripsi, διδοῖ B, v. διδῶ.Fr. 3. Stob. CXVI 1: μιμνερμου A, sed Trine. Mενανδρου τὀ πρὶν κτλ. - V. 1. ἄρη, Ursin. ex eodd. ἄρην, quod probant Nauch et Hartung, non recte, es. Hesiod. Op. 407 4 δ' ωρη παραμείβζται, et supra A. 2, 9. - V. 2. φίλοις Voss., vulgo φίλος. Fr. 4. Stob. CXUI33: Μιμνερμου Ναννοῶς Νάννου A, ona. Iomma Vind.)' Τιθχονψ κτλ. - V. 1. ἔχειν, A. Vind. Trine. σχεῖν, fort. ὀχεῖν. - ὀ Ζευς oin. A. B. Voss. Vind. , ὁ Tranc., ἄφθιτον αἰεί coni. Selineide vin.

28쪽

Aυτίκα μοι κατὰ μεν χροιην ρέει ἄσπετος ἱδρώς, πτοιῶμαι δ' ἐσορῶν ανθος ὁμηλικίης τερπνον ὁμως καὶ καλόν, ἐπεὶ πλέον ἄφελεν εἶναι )ἀλλ' ὀλιγοχρόνιον γίγνεται ἄσπερ οναρ5 ῆβ' τιμήεσσα ' το δ' ἀργαλέον καὶ αμορφον γῆρας υπὲρ κεφαλῆς αυτίχ' υπερκρέμαται, ἐχθρον ὁμως καὶ ἄτιμον, ὁ τ' ἄγνωστον τίθει ἄνδρα, βλάπτει δ' oφθαλμους καὶ νόον ἀμφιχυθέν.

δῖ γὰρ ἄτερ νουσων τε καὶ ἀργαλέων μελεδωνῶν 32s

εξηκοντα sev μοῖρα κίχοι θανάτου.

Μήτε τίνα ξεινων δηλευμενος ἔργμασι λυγροῖς μήτε τιν' ἐνδήμων, ἀλλα δικαιος ἐὼν)την σαυτου φρένα τέρπε ' δυσηλεγέων δε πολιτῶν ἄλλος τίς σε κακῶς, ἄλλος ἄμεινον ἐρεῖ.

υληθείη δὲ παρέστω σοὶ καὶ ἐμοί, πάντων χρῆμα δικαιότατον.

Fr. 5. Stob. CXVI 34r ἐκ Μιμνερμου Ναννοὐς Nάννου A, om. Vind. Trino. ' 'Aλλ' o λιγ ors. κτλ. ... ἀμφιχυθέw sed cum V. 4 legantur in Theognideis v. 1020-1022, recto Brunch fragmento, quod servavit Stobaeus, tres versus Dra Inisit: Λυτίκα ... Eιναι, PIi Praecedunt apud Theogn. 1017-1019. - V. 4. o ναρ, Selineide in kαρ. - V. 5.αναλεον, Tlieogn. ουλόμενον. - U. 6. Theogn. αυτίχ' υπὲρ κεφαλῆς γηρας υπερκρέμαται. - V. 7. τίθει, logehutur τιθεῖ. Aoταν γνωστὰν τιθῆ. Fr. 6. Iriogen. I aert. I 60: φασι δ' αυτὸν Σόλωνα καὶ Μιμνερ- μου γράψαντος ' αῖ γὰρ κτλ. ἐπιτιθῶντα αυτῶ εἰπεῖw Ἀλλ' si μοι ut 1. cf. Apostol. I 60 13. - V. 1. μελεδωνῶν scripsi, nisi praestat μελεδωνέων, ut Cobot odi lit, legebatiir μελεδώνων. Sola liae forma antiqui poetae tisi sunt, μελεδών roeontis admodum aetatis eSt VOcRMilum, ciun μεληδών satis habeat anetoritatis. Fr. 7. Anuiol. Pal. IX50: μιμνερμο In marg. m. s. MIMNEPΜΟΥ, tu ui in rasura ἀλ ων, tuin infra alia Inanus addidit παραίνεσις εἰς to ἀνέτως ζῆν seod. Par. Μνημέρμου παραινετικόν ' την σαυτOs φρένα κτλ. Ide in itistichon legitur in Tlheogn. v. 795-796 praemisso alior Μήτε τινὰ ξείνων κτλ., mrod Bacti, alii reete Mimnerino vindicaveriant, quos et olim in proe cclosi et nunc secratus sirin, eum in epocilosi Mina norino abiu Ucavissem. - U. 3. την σαυτos, Bellicer olim την σ' αυτου, poterat σῆν αὐetos scribi. ut est in Homeri Humno in Iere. με συ δ' ἀτρεκέως ερεείνων σὴν αυτοὐ φρένα τέρπε, sed nihil inutandum, cf. Aleaeus D. 72. 78. 87. - V. 4. eod. P bis αλλος et praetorea ἀμείνον'. EFr. 8. Stob. XII: Μενάνδρου N αν νους Λ, oua. Trinc., μ ναννους Vin I., Μένανδρος ἐν Νάννοις Sehow.ὶ ἀληθ. κτλ. Passo v et ista B tomi Μιμνέρμου. - V. I. ἀληθείη, Selinei de xv. ἀληθίη. cf. Naueh Philol.M 466.

29쪽

MIMNERMUS.

Hμεῖς δ' αἰπὐ Πύλου Νηλήroν αστυ λιπόντες ἱμερτὴν Ἀσίqν νζυσὶν αφικόμεθα, ἐς δ' ἔρατην Κολοφῶνα βίην ἡ πέροπλον εχοντες ἐζόμεθ' ἀργαλέης υβριος ηγεμόνες

5 κεῖθεν δ' αὐτ' υλεντος απορνύμενοι ποταμοῖο

θεῶν βουλῆ Σμύρνην εῖλομεν Αἰολίδα. 330

Strat, o XIV 63l: Κολοφῶνα δ' Ἀνδραίμων Πυλιος κτίζει , ῶς φησι καὶ Μίμνερμος εν τῆ Ναννοῖ.

Ουδέ κοτ' αν μέγα κῶας ἀνήγαγεν αυτὸς γηγων ἐξ Αἴης, τελέσας ἀλγινόεσσαν οδόν,

Fr. 9. Strabo XIV 634: 'Aπελθόνεες δὲ παρὰ τῶν 'Eφεσίων οἱ Σμυρναῖοι στρατεύουσιν ἐπὶ τον τόπον ἐν ω νῶν ἐστὶν ἡ Σμυρνα, Λελέ-νων κατεχόντωW ἐκβαλόντες δ' αvetoὐς ἔκτισαν την παλαιὰν Σμύρναν.... στερον δὲ ἡπ4 Αἰολέων ἐκπεσόντες κατέφυγον εἰς Κολοφῶνα καὶ με etὰ τῶν ἐνθένδε ἐπιόντες την σφετέραν ἀπέλαβον καθάπdo καιμίμνερμος ἐν τῆ Nαννοῖ τράtει μνησθεὶς τῆς Σμύρνης ὀτι πε

λοφῶνος , vii I 45 Μίλης dici vi letiir. Ego euin oliui στιῆντο Oniecissem probante IIertzbergio, in prooedosi δὲ κρυόεντος δ' αυ στυγόεντος) scripsi, vid. Pausanias VIII 28, 3: υλεντος coi ld. ἀνελόντος)δε eos ἐν Λολοφῶνι καὶ ἐλεγείων ποιηταὶ την ψυχρότζτα αδουσιν, adde u . VII 5. 10, ut hunc ipsuin locuna respexerit: et in eundem modum Moinelie κεῖθεν παχνήεντος proposuit; quo in prato torou offendit ἀπορνύμενοι praeseritis temporis participiunt, idioti satis tuotur Pindariis Pyth. I 65 ἔσχον δ Aμύκλας ἴλβιοι Πινδόθεν ἀρνυμενol. - V. 6. βουλὴ, Cob ut βουλῆς nulla necessitato. - Σμύρνην εῖλομεν Brunck, vulgo Σμύρναν εἴδομεν.

Fr. 11. Strabo I 46: εἰ δ ωσπερ ψ Σκήψιός Ψησι παραλαβὼν κάρτυρα Μίμνερμον, ὀ ς εν τῶ 'Ωκεανῶ ποιῆσας thν οἴκησιν vos Αἰήτου προς ταῖς ἀνατολαῖς εκτὰς πεu7θῆνα τησιν ἡπο τ os Πελίου τὸν Iά- σονα καὶ κομίσαι τὰ δέρος, Ουτ αν ῆ ἐπὶ το δέρος ἐκεῖσε πομπὴ πιθανῶς λέγοιτο εἰς ἀrνῶτας καὶ αφανεῖς τόπους, οὐδ' ὁ δι' ερ μων καὶαοίκων καὶ καθ' qμῆς to σου τον ἐκτετοπισμένων πλους Οἴτ' ἐνδοξος ου τε πασιμέλων. Ουδε κτλ. καὶ ἡποβάς' Αἰήταο κτλ. Apparet has ocohRerere et paucos quos lani versus interclitisse. - V. I. Ουδέ κοτ' ἄν Porson, v. ουδ' ὁκόταν. - μέγα Briinck, v. μέτα. - αὐτὸς, Hecker αυτις.

30쪽

5 Aἰῆταο πόλιν, τόθι τ' ἀκέος Ῥελίοιοακτῖνες χρυσέω κείαται ἐν θαλάμω, 3Zκεανου παρὰ χεῖλος, D' βχετο θεῖος γήσων.

Hέλιος μεν γὰρ ἔλαχεν πόνον ῆματα πάντα, ου δέ ποτ' ἄμπαυσις γίγνεται Ουδεμίαῖπποισίν τε καὶ αυτθ, ἐπεὶ sio δοδάκτυλος Ηώς

b τον μεν γὰρ διὰ κυμα φέρει πολυερατος ευνήκοιπη, 'Hφαίστου χερσὶν ἐληλαμένη χρυσοὐ τιμήεντος, υπόπτερος, ἄκρον ἐφ' ἴδωρ 331ευδονθ' ἁρπαλέως χωρου ἀφ' Ἐσπερίδων γαῖαν ἐς Αἰθιόπων, ῖνα δη θυον ἄρμα καὶ ιπποι in εστῶσ', οφρ' Πῶς ήριγένεια μόλη ενθ ἐπέβη ετέρων Οχέων ,περίονος υἱός.

1 aiisan. IX 29. 4: Μίμνερμος δε ἐλεγεῖα εἰς την μάχην ποιVσας την Σμυρναίων προς Γυγην τε καὶ Aυδούς, φησιν ἐν τω προοιμίωV. 6. χρυσέω, Hecker χρυσεοι. - U. 7. χεῖλος, D' scripsi, ABC χείλεσιν, rel. et oud. χείλεσ', D'. Fr. 12. Atlion. XI 470 Ar Μίενερμος δ' ἐν Nαννοῖ ἐν εο νῆτζσι χρυσῆ κατεσκευασμένy πων τὴν χρείαν ταυτην υπὀ Ηφαίστου τον Ηλιον καθευδοντα περαιουσθαι προς et ἀς ἀνατολάς, αἰνισσόμενος τὰ κοῖλον του ποτηρίου λέγει δ' ovτως Ῥέλιος κτλ. - V. I. fort. Ηέλιος δ' ἀμέγαρτ' λαχεν πονδε, miocum componas τιρὴν δὲ λελόγχασ' Ισα θεοῖσιν. Hermann πόνον. ἔλλαχεν, Stoli ἐλιος μεγαν ἐξέλαχεν. - V 2. ποτ', Baeli κοτ'. - γίγνεται Dindorf, γίνεται vulgo, compares 1, 4. 2, 7 et II. 6, 4, ubi ipse in proe eclosi γίνεται seripseram. U. 3. ἐπεὶ, Casailbonus ἐπῆν. - V. 4. εἰσαναβῆ, Hormariri εἰσανέβη. - V. 6. κοιnη Meinelio, quemadmodum ὁμοῖος et ὁμοι roς dici solet; possis otiam κω Πη ut ὀλώῖον est a P. Hesiod. Th. 591, vulgo κοίλη, Eusistis. p. 1632, 27 qui h. I. rospicit κυλη. Ahrons coni. κοίλη εν, Solaneido vin κοίλη vφ'. - V. 7. ὐπόπτερος Hevne, vulgo υπόπτδρον, ut Apollo tripodo a lato sertur Monitin. Insiit. Aminaeol. T. I t. 483, ut ap. Aesch. Proni. v. 138 oceanides ἔχω πτερωτῶ vshutitur; cons. etiam Gerii Rrd Piet. Vasc. I t. 41, 57 al. - V. ες - 'GL, ευδονθ' oθ' AB. - Αρπαλέως. quod non est reserendum ευδοντα, sed iungendum cum Verbis φέρει ἄκρον ἐφ' ὁδωρ, novo ni ododixit hi. o. celer ster. rapide, nisi forte ἀρπαλίμως scripsit. - χώρου ,