Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

발행: 1866년

분량: 424페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

MIMNERMUS.

θυγατέρας Ουρανου τὰς ἀρχαιοτέρας Μουσας, τουτων δὲ ἄλλας νεωτέρας εἶναι Λιὸς παῖδας. Respicit Scliol. Pind. Nem. III 16: Και o μεν Ἀρίσταρχος οὐρανου θυγατέρα την μοὐσαν δέδεκται, καθάπερ Μίμνερμος και Ἀλκμὰν ίστορουσιν.

ου μὲν δη κείνου γε μένος καὶ ἀγήνορα θυμόν

τοῖον εμευ προτέρων πευθομαι, οῖ μιν ἴδον Λυδῶν ἱππομάχων πυκινὰς κλονεοντα φάλαγγας

Ἐρμων ἀμ πεδίον, φῶτα φερεμμελίην 5 του μὲν ἄρ' οὐποτε πάμπαν ἐμέμψατο Παλλὰς 'Aθήνη δριμὐ μένος κραδίης, ευθ' ογ' ἀνὰ προμάχους

σευαιθ', αἱματόεντος ἐν υσμειρ πολέμοιο πυκνὰ βιαζόμενος δυσμενέων βέλεσιν ου γάρ τις κείνου δηων se ἀμεινότερος φώςi0 ἔσκεν ἐποίχεσθαι φυλόπιδος κρατερης ἔργον, οτ' αυγῆσιν φέρετ' ἁ κέος ήελίοιο. 3 2

substittiendiint . Cetermin hoc fragm. videtiir ex eadem elegia petitum, ad quam Pertinet fr. 13.

32쪽

Παίονας ανδρας ἄγων, ῖνα τε κλειτὸν γενος Ἀπων. 18.

Aelian. v. IIist. XII 36: 'Εοίκασιν οἱ ciρχαῖοι υπερ τos ἀριθμοῖτων τῆς Νιόβης παίδων μη συνάδειν ἀλλ λοις ... Μίμνερμος εἴκοσι

καὶ Πίνδαρος τοσουτους.

Plutarcii. de sac. in orbe lun. c. 10: G δε μη Θεων ἡμῖν Ουτος του Μίμνερμον ἐπάεει και τον Κυδίαν καὶ τον Αρχίλοχον, προς δε τούτοις τον Στησίχορον καὶ τον Πίνδαρον ἐν ταῖς ἐκλείψεσιν oλοφυρομένους τον φανερώτατον κλεπτόμενον καὶ μέσω ἄματι sic scitoti. v. ἄμα τηνὶ νύκτα γινομένην καὶ την ακτῖνα τοὐ ῆλίου σκότους ατρα

πον . . . φασκοντας. IN priIiici Min instriIu liauit dubie sunt, coi rigenituita auteni ἄστρον φανερώτατον κλεπτόμενον, quae sePllil

tiir ex cyssia svel Stesicli ors et Pitularo Fr. 84ὶ sunt petita. 21. Argum. Sopia. Antig.: Μίμνερμος δε φησι την μεν 'Iσμήνην προσομιλουσαν Θεοκλυμένω υπο Τυδέως κατὰ 'Aθθνῶς ἐγκέλευσιν τελευτῆσαι. Vuletiir exculisse iit, Puni cle Antigone ilixerat Mimneriniis. 22. Teteletes Lycoplii . v. 610: Τροιζηνία δε λέγεται ἡ Ἀφροδίτη ' ως axa Μίμνερμος λέγει, υπὸ Bιομήδους τρωθεῖσα ἡ Αφροδίτη παρεσκεύασε την Αἰγιάλειαν πολλοῖς μεν μοιχοῖς μοιχευθῆναι, συγκοιμηθῆναι δε καὶ τω 'μπυλύτω καὶ Κομήτη, τω Σθενέλου υM. Bιομήδης δὲ-ραγενόμενος εἰς τὸ υργος, ἐπιβουλεύεται παρ αυτῆς ' του δε καταφυγόντος isi τον ναὸν τῆς Ηρας δια νυκτος φεύγει συν τοῖς ἔταίροις καὶ ἰλθεν εἰς 'Ιταλίαν προς Λαὐνον βασιλέα, ος αυτὸν δόλω

νίου, Sed cum versiis, Mai semiuntur, tam a. Mimnermi quana a Menandri Poesi sint alieni, potius censemluni est M inin rini fragmetitum excissi8se,

33쪽

et illos versus Euripidis esse: Μιμνερμου πιννους ' α δη φιλέουσιν ἰητροί ..... Ευριπίδου ' πιπ)οῖα δὴ φιλουσιν ἰατροὶ λέγειν τὰ φαὐλαμείζω καὶ τὰ δείν' υπέρφοβα πυργῶντες αυ τούς. Contra Me in eice RP. rarii An. Ox. I p. 102 τὰ παρὰ Μιμνέρμω ' Ω Ζευ πολυτίμητε, ῶς καλαὶ νῶν αἰ γυναῖ recto Μενάνδρω scripsit. Ap. Stola. CXXV 3 Μιμνερ- μου ἐκ Νεοπτολέμου Voss. Vin 1. Tr. et Apostol. V 92 e simpl. Μιμνερμοοὶ Λεινοὶ γὰρ ἀνδρὶ πάντες ἐσμὲν ευκλεεῖ Ζῶντι φθονῆσαι, κατθανόντα δ' αἰνέσαι. sortiis so itidem excutit Mimnermi tragmentum, utileindo serit en luna sit Νικομάχου ἐκ μοπτολέμου vid. Suid. v. ωκομ.), sed eiun satis turbatum sit lio e caput, otiarii alia coniicias: possunt enim hi trimetri etiam Archilochi esse. - Alias Mimnermi reliquiaeliati I duino delitescunt in Theogni deis, maxime in posteriore libri IPurte, MIemadmoduIn V. 983-8. 1007-12. 1023-4. 1055-8. 1063-8.1069-70, ut iam olim signifieavi. II artung his alia addit 993-7 domi imis valde dubito , I 012-6, 1045-6. - Quod Porphyrio ad Hor. Epist. II 2. 101 perhibet: Mimnerentis duos libros tum lentima scripsst, nonni agis fide dignitin. qiIlian Suidae autosolio liasma: ἔγραψε βιβλία ταὐτα lioe adcl. AIsVEm) πολλὰ, ubi Κuster ταυτα cleleii luim consuit, Bern-lia,rdy ερωτικὰ τὰ πολλὰ proposuit, Halin παρὰ ταυτα, nonnulla inter

cepta esse a trivius.

34쪽

Aυτὸς κηρυξ ηλθον αφ' ἱμερτῆς Σαλαμῖνος, κόσμον ἐπέων ωδην ἀντ' αγορης θέμενος.

EI. δη τότ' εγὼ Φολεγάνδριος η Σικινητης 33

αντί γ' 'Aθηναίου, πατρίδ' αμειψαμενος αἶψα γαρ αν φάτις ηδε μετ' ανθρώποισι γένοιτο ' Ἀττικὸς Ουτος ἀνηρ τῶν Σαλαμιναφετῶν.

Solon. Fr. 1. Plut. Sol. c. 8: Ἐλεγεῖα δὲ κρυφα συνθεὶς καὶ μελετήσας, ωστs λέγειν ἀπὸ στόματος, ἐξεπήδησεν εἰς τὴω αγορὰν ἄφνω πιλίδιον περιθέμενος. πιχλου δὲ πολλου συνδραμόντος ἀναβὰς ἐπὶ τον του κήρυκος λίθον εν ωδῆ διεξῆλθε cf. Aristid. II 361 την ελεγεία ν,νς ἐστὶν ἀρχή 'Aυτός ... θέμενος. Toleto το ποίημα Σαλαμὶς μιγέγραπται καὶ στ ἱ χων ἔκατ όν ἐστι χαριέντως πάνυ πεποιημένων. Rem ipsam etiam IustiIi iis nareat II 7, qui cum clieit: ,,in phiblicum evolat factovie concursu lion inuin Nioniagis consilium dissimillet. insolitis sibi versibus suadero populo coepit. non sibi, se i ibi scripsisse censendus est. Respicit hoc carmen etiani Plii lodon . de Maia. in Vol. Hereul. I e..20.-V. 2. Ιφa li επῶν. - ώδῆν, fort. rectius ωδήν τ' , H qilodetiam Hariung proposuit. Fr. 2. 3. Diog. Laert. I 40: ἔνθα τοις Ἀθηναίοις ἀνέγνω διὰ κήρυκος τὰ συντείνοντα περὶ Σαλαμῖνος ελεγεῖα καὶ παρώρμησεν αυτους καὶ αυθις προς τους Μεγαρέας ἐπολέμησαν καὶ ἐνίκων διὰ Σόλωνα ην δὲ εἀ ἐλεγεῖα εῶ μάλistia καθαψάμενα τῶν 'Aθηυαίων etusici s tην

35쪽

l . .

5 γομεν εἰς Σαλαμῖνα, μαχησόμενοι περὶ νησου

φετέρα δε πόλις κατα μεν Aιὸς ουποτ' ὀλεῖταιαῖσαν καὶ μακάρων θεῶν φρένας ἀθανάτων τοίη γὰρ μεγάθυμος ἐπίσκοπος οβριμοπάτρηΠαλλας 'Aθηναίη χεῖρας ἴπερθεν ἔχει b αυτοὶ δε φθείρειν μεγάλην πόλιν ἀφραδίρσιν

αστοὶ βουλονται χρημασι πειθόμενοι, adbδήμου θ' ηγεμόνων α δικος νόος, οἷσιν ετοῖμονυβριος ἐκ μεγάλης ἄλγεα πολλὰ παθεῖν'

ου γὰρ ἐπίστανται κατέχειν κόρον ου δε παρούσας io ευφροσυνας κοσμεῖν δαιτος ἐν ἡσυχίll.

36쪽

. . . . . .

πλουτούσιν δ' ἀδίκοις ἔργμασι πειθόμενοι

. . . . . .

θ' ἱερῶν κτεάνων Οἴτε τι δημοσίων φειδόμενοι κλέπτουσιν ἐφ' αρπαγῆ ἄλλοθεν αλλος, Ουδε φυλάσσονται σεμνὰ θέμεθλα Aίκης,

i5 ῆ σιγῶσα συνοιδε τὰ γιγνόμενα πρό τ' ἐόντα,τω in χρόνω πάντως ἡλθ' αποτιωμένη. τουτ ῆδη πάσρ πόλει ἔρχεται ἔλκος ἄφυκτον εἰς δὲ κακὴν ταχέως ῆλυθε δουλοσυνην, ἡ στάσιν ἔμφυλον πόλεμόν θ' ευδοντ' ἐπεγείρει, 20 ος πολλων ἐρατὴν ἄλεσεν ἡλικίην ἐκ γὰρ δυσμενέων ταχέως πολυήρατον ἄστυ

τρυχεται ἐν συνόδοις τοῖς αδικουσι φίλαις.

ταυτα μεν ἐν δήμω στρέφεται κακά των δὲ πενιχρῶν amis sνται πολλοὶ γαῖαν ἐς αλλοδαπήν

χρήματα δ' ἴμείρουσιν ἐ'χειν, αδίκως δε πεπῶsθαι anutu uti ex se. 13 v. 7. ii it τίκτει γὰρ κόρος υβριν, ἀταν πολὐς ὀλβος επηται ut Sylburgius, ali iii auto probabilius his. 8ὶ. onicei nihil nisi liona isticlitum excidisse: ευφροσυνας κοσμεῖν δαιτὰς ἐν ἡσυχίη . πλουτουσιν δ' α δ ίκ ως Οἄθ' ιερῶν κτεάνων ο υτε τι δημοσίων φειδόμενοι, κλέπτουσι δ' ἐφ' αρπαγῆ ἄλλοθεν ἄλλος. ut ἀδίκοις ἔργμασι πειθόμενοι illatuin sit ex sr. 13 v. 12. Voomet v. 11 πλουτουσιν ο' ἀδίκοις ωγμασι πειθόμενοι pinne sustulit, sed Miod pu

V. 19. ῆ Stephanus M corr. At lv, ῆ cetori libri. - ἐπεγείρει AZ et

37쪽

25 πραθέντες δεσμοῖσί τ' ἀεικελχισι δεθέντες, καὶ κακὰ δουλοσυνης στυγνὰ φερουσι βία. Ουτω δημόσιον κακον ερχεται οἴκαδ' εκάστω, αυλειοι δ' ἔτ' εχειν Ουκ ἐθέλουσι θυραι, υψηλὸν δ' υπερ ερκος υπέρθορεν, ευρε δε πάντως, 30 εἰ καί τις φευγων ἐν μυχῶ n θαλάμου. ταὐtα διδάξαι θυμὸς 'Aθηναίους με κελευει, ῶς κακὰ πλεῖστα πολει δυσνομία παρέχει, ευνομία δ' ευκοσμα καὶ ἄρτια πάντ' ἀποφαίνει, καὶ θάμα τοῖς ἀδίκοις ἀμφιτίθησι πέδας 35 τραχέα λειαίνει, παυει κόρον, Γβριν αμαυροῖ,αὐαωει δ' ἄτης ανθεα φυόμενα, - νει δε δίκας σκολιὰς υπερηφανα τ' ἔργαπραύνει, παυει δ' ἔργα διχοστασίης,

παυει δ' ἀργαλέης ἔριδος χόλον, ἔστι δ' υπ' αυτῆς

40 πάντα κατ' ανθρώπους ἄρτια καὶ πινυτά.

eo I l. , ἰκνουνται P. - ἐς, L.8 εἰς - V. 25. πραθενtες, Ω n m. Pr. παραbέντες , Solon πρηθέντες scripserat. - ἀεικελίοισι , ML8Φrαεικλείοισι , ΑΡ ἀκελίοισι. - δεθέντες , FG vSApri δοθέντες. V. 26 vulgo cleest, supplevit Goetiling ox apogr. Planii l. Irinrte Cod. Matrii. p. l 13) : παίκακα δ. ζυγα φ. βία, undo καὶ κακαδ. συχνὰ φ. νίη scripsit, ego στυγνὰ ... βία praetuli, Hartiing et Satippe λυγρὰ pratoseriint. Vocinel perperain ζυγὰ tuetur, quod nullo

pacto licuit produla syllat a priore est errae. Selinei lori in , mri παγκ κα Uo emolio probanto scripsit, reliquerax tuetiir, mutus a I. ascari versuri SI Opericulo a uilitum esse, at eius molli versiis docto hoc lionii ne indignus, cpiamvis ille in Satippio sit visua . - V. 27. οἴκαδ', ΙΙerinan II OPRE. T

εἰγετις li) Ald. - ἐν, η vin l4ML8r. - ῆ θαλάμου scripsi, nisi malis παλαμων, ille nimio Sol neide vin et Koeci 1ly conieceratnt, codd. Omnes h θαλαμω. - V. 31. με, ΑΗ μή. - V. 32. κακὰ πλεῖστα, u καλα πλει στα, rL.8 vind4 πλεῖστα κακά, Selinei de vin κακὰ πολλά. - δυσνομία, lintea scripsi δυσνομίη et cloirtile ευνομίη, mi od Bauero iiii 3que placuit. - V. 33. ευκοσμα, η ἔμπεδα. - V. 34. και θῶμα scripsi, vulgo καὶ θαρὰ, Ο. Selinoi ter καὶ θ' ἄμα, quoil ego iiii ovio conieci, I artung καὶ ἄμα litatu non ferendo. Isto particilla θαμα, i. e. αμα, dixi nil Pind. V. 35. τραχέα, Chrysoloras τρηχέα. - λειαίνει, λαιένει Ω, λιαίνει,

m. Pr. πάντας. - πινυτά, Ven. συνετα.

38쪽

Uήμφ μὲν γὰρ ἔδωκα τόσον κράτος, ὁσσον ἐπαρκεῖ, τιμῆς ουτ' αφελών ουτ' ἐπορεξάμενος or ὁ εἶχον δυναμιν καὶ χρημασιν ησαν ἀγητοί, 337 καὶ τοῖς ἐφρασάμην μηδεν ἀεικες ἔχειν 5 ἔμην δ' ἀμφιβαλὼν κρατερθν σάκος ἀμφοτέροισιν,

Λῆμος δ' ίδ' αν ἄριστα συν ἡγεμόνεσσιν εποιτο, μήτε λίην ἀνεθεὶς μήτε πιεζόμενος.

Ἐργμασιν ἐν μεγάλοις πῆσιν ἀδεῖν χαλεπόν.

Tίκτει γὰρ κορος υβριν, ὁταν πολυς ὁλβει ἔπηται.

39쪽

βροντη δ' ἐκ λαμπρῆς γίγνεται αστεροπης Mκανδρῶν δ' ἐκ μεγάλων πόλις ἔλλυται ' εἰς δὲ μονάρχου δῆμος ἀωρ4 γυλοσυνην ἔπεσεν 5 λείως δ' εξάραντ ου ράδιόν ἐστι κατασχεῖν υστερον, ἀλλ' ἐδη χρὴ περὶ πάντα νοεῖν.

10. fl8.JΛείξει δὴ μανίην μεν ἐμὴν βαιὸς χρόνος ἀστοῖς, δείξει ἀληθείης ἐς μέσον ἐρχομένης.

Fr. 9. L i H . Sic. Exe. Vat. T. III p. 23 Irin ls.: Λέγεται Σόλων καὶ προειπεῖν τοῖς 'Aθηναίοις την ἐσομένην τυραννίδα δι' ἐλεγείωw 'Εκκτλ, . . . νοεῖν. V. 1-4 Diog. 1.. I 50 et Apostol. VI 93 e) affert. U. 1. 2 Plut. Sol. o. 3: Ἐν δε τοῖς φυσικοῖς ἁπλοῶς ἐστι λίαν καὶ αρ- χαῖος, ῶς δ ῆλον ἐκ τούτων 'Eκ νεφέλης ... ἀστε ροπῆς, dei Iule seqttitur fr. 12. V. 3. 4 Diod. Sic. XIX e. l. - V. I. πέλεται, Iliog. τέρεται. - μένος, ap. Diog. ed. Frob. βία. - χαλάζης, ap. Pl. C χάλαζα, Inod. θαλάττqς. - V. 2. λαμπρῶς, Diog. λαμπρῆς fort. rectius - γίγνεται, mod. γίνεται, et sic ut videtiir codd. Plui. IDiog. - V. 3. o Oui. I io l. utro pio l. - μονάρχου, I iod. XIX 1 τυράννου F τυραννονὶ -ἀrδρίη I io I. it, . , sed altero l. δῖδρείη, Dior. ἄἶδρις ἐών. - δουλοσύνην, I io I. Exc. δουλοσυνος, et Prioro I. G ἔπεσαν pro ἔπεσεν. - V. 5. λειως δ' ἐξάραντ' scripsi, cod. λίης δ' ἐξέραντα, id est, si quem plane extuleris,os. Phol. 218, 3r τὀ-λέως ἐστι τελέως. υρηίλοχος ' Λείως γὰρ Ουδὲν ἐφρόνεον. Apollon. de Pr n. 334 M. τελέως, λεως. Firmat Dio tomis diceris: πρὶν τελέως ἰσχvρὰν γενέσθαι. Antea Dripsi ex inon et Selinoi - lo vini coni. λίην δ' ἐξάραντ', Λlirens γαίης δ' ἐξάραντ', Knysor rειῆς δ' ἐξάραντ'. - οὐ ad i. L. Intulor . - ζώδιον, Coll. ραῖδιον. I iii torsoiδιον. - V. G. περὶ ad i. Dimiors, Silitonis coni. τινὰ πάντα, Schii ei-

dcxviii παρεόντα.

θώρακος και ἀσπίδος, προεῖπεν αυτοῖς τὴν ἐπίθεσιν τοὐ Πεισιστρῶτου. καὶ ov μόνον, αλλα και βοθθεῖν ἔτοιμος εἶναι, λέγων ταὐτα ' υνδρες 'Aθhναῖοι, -των μεν σοφώτερος, τῶν δὲ ανδρειότερός εἰμι ' σοφώτερος μεν τῶν τῆν απατnν Πεισιστρά to v μὴ συνιέντωW ἀνδρειότερος δὲ τῶν ἐπισταμένων μέν, οιὰ δέος δε σιωπώντων. Λαὶ ἡ βουλὴ Πεισιστρα - τ ἱδ αι ὁντες, μαίνεσθα ι ἔλεγον αυτόν οθεν εἱπε ταυτί ' Aε ἱ-ξε e κτλ. τὰ δε περὶ τῆς τοὐ Πεισιστράτου τυραννίδος ἐχεχεῖα προλέγοντος αυτos ταυτα ἐν Ἐκ νεφέλης κτλ. Carmen, ainde lioc di su-

clion petitu in , scriptum Eo lem fere tempore, liuo D. 9, Iio lite tuni enutritimilio migin . eiusdem elegiae est. - V. 1. δὴ μανίην, C σημανίην.

40쪽

Eἰ δε πεπόνθατε λυγρὰ δι' υμετέρην κακότητα, μη τι θεοῖς τούτων μοῖραν ἐπαμφέρετε

αυτοὶ γὰρ τούτους ηὐξήσατε ρύματα δόντες,

καὶ διὰ ταυτα κακὴν εσχετε δουλοσυνην 5 υμέων δ' εις μεν ἔκαστος ἀλωπεκος ἴχνεσι βαίνει, σύμπασιν δ' υμῖν κουφος ἔνεστι νόος

εἰς γὰρ γλῶσσαν ὁρῆτε καὶ εἰς επος αἰόλον ἀνδρός, εἰς ἔργον δ' Ουδεν γιγνόμενον βλέπετε.

Ἐξ ανέμων δε θάλασσα ταράσσεται ' ἐν δέ τις αυτην 339μη κινu, πάντων ἐστὶ δικαιοτάτη.

Fr. 11. Diog. L. I 51: πιτε τον Πεισίστρατον ἔμαθεν ἐδη τυραννεῖν, τάδε ἔργαψε προς τους 'A HYίους' Εἰ δὲ κτλ. sundo Nicotas Clioni 1it. p. 772 ed. Bonn., ubi eod. A om. v. 5-8 et ex Plutaristo v. 11υγρὰ, v. 2 μῆνιν, v. 3 ἐρύματα exilii ot) et Diod. Exe. Vat. T. III p. 24:Rαὶ μετὰ ταυτα τυραννουντος ἔφη. Εἰ δὲ κτλ. integriam servant. Plui. vit. Sol. o. 30: Λαι eto λοιπὸν ησυχίαν ηγε καὶ των φίλων φευγειν παραινοηντων οὐ προσεῖχεν, ἄλλα ποιηματα γράφων ώνείδιζε τοῖς 'Aθηναίοις ' εἰ δὲ ... δ Ουλοσύνην v. 1-4), et supra: καὶ πολλὰ διεξῆλθεν ὁμοια τούτοις, οἶς διὰ τῶν ποιημάτων γέγραφεν ' εἰς γὰρ κτλ. 7. 5. 6ὶ, urule Clem. Al. Str. 1 328 affert v. 7. 5. g. - V. 1. λυγρῶ, Diogen. δεινα. - ἡμετέρην, Diod. υμετέραν. - V. 2. μή τι θεοῖς τούτων, Diod. μὴ θεοῖσι ταύτην, et μὴ θεοῖσι ap. Pliit. FasC c etiam τούτων om.). μοῖραν, PII it. μῆνιν. - V. 3. ρύματα Stepilanus, ἐρύματα Dio 1. Iuut.,

giens do sutura Pisistristi tyrannide dixit, vid. sr. 9 et 10. Fr. 12. Plui. vit. Solon. c. 3: Ἐν δὲ τοῖς φυσικοῖς απλοῶς ἐστὶ λίαν καὶ αρχαῖος Aς δῆλον ἐκ τούτων. Eκ νεφέλης . . . αστε ροπῆς sfr sv. 1. 2). 'E ξ ἀνεμων δὲ θάλασσα κτλ. undo vulgo etiam lioc visit clion priora su Mungunt et net ulnin elegiani resonant: at Pilitarchus ex divorsis elegiis duo diversa exempla petiit, quod etiam Seline illo vinanimadvertit. Dixit autem poeta de popillo, qui nisi improbis ducibus utatur, sit iustissimus, sicut uuiret incidunt, ventis non tiimanti tuis. Horo lot. VII 16: τα σὲ καὶ ἀμφότερα περιήκοντα ἀνθρώπων κακῶν ὁμιλίαι σφάλλουσι, καταπερ την πάντων χρησιμωτάτην ανθρώποισι θάλασσαν πνευματά φασι εμπίπτοντα ου περιορῶν φυσι τῆ ἔωυτῆς χρῆσθαι. Polyb. XI 29: οθεν αεὶ et ὀ παραπλήσιον πάθος συμβαίνει περί τε

τοὐς ὀχλους. καὶ τ ζν θάλαττα καθάπερ γαρ κακε 'ς η μὲν ἰδία τό- σις ἐστὶν αβλαβῆς τοῖς χρωμένοις και στάσιμος, ὀταν δ' εἰς αυτὴν

εμπέση τα πνεύμαet α βία, τοιαύτη φαίνεται τοῖς χοωμένοις, o&ί τινες ἄν ωσιν οἱ κυκλοῖντες αυτὴν ἄνεμοι, τον αυτὰν τρόπον καὶ τὰ πλῆθος

SEARCH

MENU NAVIGATION