장음표시 사용
51쪽
ἀρχῶν restitutiani ex Apost. est.. vut FO αρχων. praeterea ex K rectilis scrit,as Αρχῶν ακουε καν δίκst καν disp. Apparet alitein non Solonis esse litinc versunt. Se i poeta in si inite in sententiani in Elogiis protulisse. Cf. et hi in prov. in Append. I 100 ίScliol. Aoscii. Clioepti. 75JAoὐλε δεσποτῶν ακουε καὶ δίκαια καδικα. et lib. II 1 κρεισσόνων γάρ iat ἀκούειν καὶ δίκαια καδικα sic enim coIT.).
θεσμοῖς τοῖσδε τύχην αγαθθν καὶ κυδος ὐπάσσαι.
32. 24.JEἰ δε γης ἐφεισάμην πατρίδος, τυραννίδος δὲ καὶ βίης ἀμειλίχου
- καθηψάμην, μιάνας καὶ καταισχυνας κλέος, δεν αἰδεῶμαι ' πλέον γὰρ ωδε νικήσειν δοκέω 5 πάντας ἀνθρωπους. 33.
Οὐκ ἔφυ Σόλων βαθυφρων Ουδε βουλήεις ἀνήρ 340 ἐσθλὰ γὰρ θεos διδόντος αυτὸς οὐκ ἐδέξατο περιβαλὼν δ' ἄγραν, ἀγασθεὶς οὐκ ἐπέσπασεν μέγα
Fr. 31. Pluti vit. Sol. p. 3: ἔνιοι δέ φασιν, ὁτι καὶ τορο νόμους ἐπεχείρησεν ἐντείνας εἰς ἔπος ἐξενεγκεῖν, καi διαμνημονευουσι τηναρχὴν ουτως δεουσαπι πρῶτα κτλ. - V. 1. εὐχώμεσθα Stephanus A), εὐχώμεθα CFaL, ευχόμεσθα S, ευχόμεθα IR. - V. 2. κυδος, He I Brκυρος. - Ο πάσσαι, ὀπάσαι CFaL. Hacte ita uti diibio continenticia sunt. Fr. 32. Plui. vit. Sol. c. 14r ἀλλα πρός μὲν τοῖς φίλους εἶπεν, ὼς λέγεται, καλὰν μεν εIναι τὴν et υραννίδα χωρίον, οὐκ ἔχειν δε ἀπόβασιν, πρὸς δε Φῶκον ἐν τοῖς ποιήμασι γράφων ' Et δὲ γης, φησὶ κτλ. ενευ δηλον, ὁτι και προ τῆς νομοθεσίας μεγάλην δόξαν εἴχεν. - V. 2. δὲ καὶ Ci καὶ . - V. 3. μιάνας, i μιῆναι. - καὶ on utunt Babel. - V. 4. αἰδείμαι ACFaL, vulgo αἰδουμαι. Fr. 33. Plui. vit. Solon. c. 14 : υ δὲ φυγόντος αυτ ῆ τὴν τυραν - νίδα πολλοὶ καταγελῶντες ὐλεγον, γέγραφεν ουτως' οὐκ ἔφυ κτλ.Tαττα τοὐ ς πολλοὐς καὶ φαύλους περὶ αυτ os π εποίζ κε λέγοντας. Videntur lineo, sicut ea tune sequuntiar, ex eodem Enmnino iiii Phocinn potita osse. - V. 1. ἔφυ, '' a, ἔφυς Fat . - βουλξεις, βου- λείης ia. - V. 3. ἄγραν, in prooedosi ἄγρην scripsi. - ἀγασθεὶς, Huelliis
52쪽
Ρ0ETAE ELEGIACI. δίκτυον, θυμου θ' ἁμαρτη καὶ φρενων ἀποσφαλείς 5 ηθελον γάρ κεν κρατήσας, πλουτον ἄφθονον λαβών καὶ τυραννευσας 'Aθηνῶν μουνον ημέραν μίαν, ἀσκῖς υστερον δεδάρθαι καπιτετρῖφθαι γένει. 34. Γνα μεν τότ' ἐφράσαντο, νῶν δέ μοι χολουμενοι λοξον ὀφθαλμοῖς ὁρῶσιν πάντες ὐστε δηχι. 35. 'A μὲν δελπτα συν θεοῖσιν ην-', αλλα δ' ου μάτην
Συμμαρτυροίη ταῶ τ' αν ἐν δίκη χρόνου
Αθηνῶν, Selinῆide Win Ἀθηνέων. - ημέραν, in proe cdosi ἐμέρην scripsi. - V. 7. ασκὰς C aL, et A n m. f., αὐτὰς RTωBab Vi et A a in . pr. κἀπιτετρῖφθαι Sintonis, κἀπιτετρίφθαι C, καὶ ἐπιτετρίφθαι vulgo. Coteriun in iis, Miao statim ap. Plui. c. 16 leguntur: φοβηθείς, μησυγχέας παντάπασι καὶ ταράξας την πόλιν ασθενέσet ερος γ ἐνηται του καταστῆσαι πάλιν καὶ συναρμόσασθαι προς τὰ ἄριστον arintranti ii praeeunto Bolchero Solonis Versus delitescere: Συγχέας ἁπαντάπασι καὶ ταράξας την πόλινασθενέστερος γένηται γένωμαιὶ του καταστῆσαι πάλιν. sed Ι lutarcisi litve e stant. Fr. 34. Plui. vit. Solon. o. 16: χτι δ' ουν προσέκρουσε τοῖς πλείστοις ἔτερα προσδοκήσασιν, αυτὰς εῖρηκε περὶ αυτῶν, ἁς Xcis να κτλ.- V. 1. Xαῶνα, FaL χάρμα. - χολουμενοι, in pro ecdosi χολευμενοι scripsi. - V. 2. δήμι Reifice, vulgo δήῖον.
Fr. 35. Aristi l. II 536: G δὲ δὴ Σόλων καὶ βιβλίον ἐξεπίτηδες
πεποίηκεν εἰς αυτὰν καὶ την εα υτ οὐ πολιτείαν vel sic tanton potest carmen ad Phocum intelligi , ἐν ω ἄλλα τε δὴ λέγει καὶ ταυτα 'A μεν κτλ. ὁρῶς, ῶς αυθαδῶς καὶ ου τῆς σῆς συμβουλῆς; Ααὶ ταὐταμεν ἐστὶν ἐν τε et ραμέτροι ς. - V. 1. ὼ μὲν L aissores, viligo ἄμα γὰρ, ΓΘ Ιiunt. ἀ μεν γάρ. - ῆνυσ' Gaissores, v. ῆνυσα. - ἄλλα δ' Gai Af., v. ἄμα δ'. --, α S lineidor αο, Sclinoidemn ων. Videtur Potius poeta scripsisso ἄλλα δ' ov μάτην αυτὰς ερδον. - U. 2. εὐδον, Inrulors wδον. Fr. 36. Aristid. II 536: ἐν δὲ τοῖς ἰάμβοις Σό λων λέγει) Συμ-
μαρτυροίη ... ου τ' ῖν κατέσχε δῆμον. i. e. usquo ait V. 20. Pnrten ivssori Ρlui. olon. o. 15: οἱ δε πλεῖστοι πάντων ὀμos φασι τῶν συμβολαίων αναίρεσιν γενέσθαι την σεισάχθειαν καὶ τουτοις συνάδειν μῆλλον
53쪽
μήτηρ μεγίστη δαιμόνων ολυμπίωναριστα Γῆ μέλαινα, τῆς εγώ ποτε δρους ἀνεῖλον πολλαχῆ πεπηγότας
5 πρόσθεν δε δουλευουσα, νυν ἐλευθέρα. πολλοὐς δ' Ἀθήνας πατρίδ' εἰς θεόκτιτον ἀνήγαγον πραθέντας, αλλον ἐκδίκως, αλλον δικαίως, τους δ' ἀναγκαίης υποχρησμὸν λεγοντας, γλῶσσαν Ουκέτ' 'Aττικήνl0 ἱέντας, ῶς αν πολλαχῆ πλανωμένους, eoὐρ δ' ἐνθάδ' αὐτοί δουλίην αεικέα ἔχοντας, ξδη δεσποτῶν τρομευμένους, ἐλευθέρους ἔθηκα ταυτα μεν κράτει,
ὁμου βίην τε καὶ δίκην συναρμόσας, 15 ἔρεξα καὶ διήνυσ' ώς υπεσχόμην.
τὰ ποιήματα. Σεμνυνεται γὰρ Σόλων ἐν τουτοις, ὁτι τῆς τε προὐ-ποκειμένης γῆς ορους ἀνεῖλε . . . ἐλ ευθ έ ρα v. 4. 5 . Ιαὶ των ἀγωγίμων προς ἀργυριον γεγονότων πολιτῶν τους μεν ἀνήγαγεν v.
ἀπήγαγεν, FaLC ἀπῆγεν, v ἐπανήγαγεν) ἀπδ ξένης γλῶσσαν . . . ἔχοντας v. 9-12 . - V. 1. ἐν δίκη χρόνου, Reisve ἐν μήκει τρόνον,
Clavigeriis Αρόνου μήτηρ, μεγ., ego coniicio ἐν Aίκης θρονω. V. 3. μέλαινα, Θ μέλαιν'. - τῆς Scaliger, v. ἡς. - V. 4. πολλαχῆ, vulgo πολλαχῆ, ap. Pliat. Fatai πολλαχου. - V. 5. πρόσθεν ΘΓ ot Plut., Ap. Arist. v. πρόσθε. - δουλευουσα Γῆ et Plut. sed CqFaL. δουλευουσαν νυν ἐλευθέραν , ap. Arist. v. δουλευσασα. - v. s. θεόκτιτον Θ, Vulgo θεόκτιστον. - U. I. πραθέντας, Solonii Rud illabie πρηθέντας scripserat. - ἐκδίκως, Θ ενδίκως. - V. 8. ἄλλον δικαίως, Γ ἄλλον δε δικαίως. -υπο χρησμῖν, Vulgo υποχρησμόν, Reishe υπο χρησμους, male do sorati vaticinant imis cogitans, Ahrens χρησμωδέοντας, sed illi, qui apud Oxteros servitutem serviebant, patriae linguae vixdirin gnari obscuri et ob Discati sermonis ambagit ias utebantur: ipse poeta lineo verita Ioησμὰν λέγοντας explanat iis, quao subiecit γλῶσσαν Ουκέτ' 'At τικην ιεντας. itaquo post λέγοντας distinxi. Parii in ro to Emperius rφήμην sive χρησμὸν λέγοντας, II lung δεσμους φέροντας. Ceteriun loeus non lun
i persanatus: nutaci thendum, ut iam olinialixi, τῆς ἀν αγκαίης υπo, alit si τους δε integritan Est, versus intercidisse censendus est: poterat enim Poeta praeter eos, Nil apud alteros sorvi tutoni sive iustam sivo iniustain serviebant, hic etiam eos co nemorare, qui, ut servitutis calansitatem n se averto ent, Patria roneta soriis aegro vita in sustentat ant ot ipsi non minus at pie illi patrii sermonis propo nodum imine-,res: ni die hanc onicctiiram inprimis vid otiir cornixi enitare, quod poeta dixit πολλαχῆ πλανωμένους. - V. 9. Oυκετ , Plui. Oυκ. - V. 11. δουλίην Arian k, δου
Baeti ἡδε. - δεσποτῶν Γ, vulgo δεσποτας : poeta, no necusativus Ria Re eusativo suspensus esset, in olentior In strii turam praetulit, es. Aratias
766 πεφοβημένος ἐρι θαλάσσης. In Proecilosi scripse i Rin ῆθη δεσποτῶν,
quod recepit Hartiang. - V. 13. κράτει, Θ κράτη. - V. 11 assert Pliat. vii. Sol. c. 17, ubi recte βίην, Arist. βίαν. - σvναρμόσας, ω ξvναρμόσας. - V. 15. ἔρεξα Γω, V. ἔρρεξα. - διήνυσ' scripsi, legebutiir διῆλ
θον. quod ex falsa interpretationa est orthran. cf. Hesyclitiis: διήνυσαμ διῆλθον. Nana διῆνον, quod fortas o quis praeserat, lilii e Ioco minus est conveniens. neque RIlias litvoe verbi fornia extat.
54쪽
P0ETAE ELEGIACI. - θεσμοὐς δ' ὁμοίους τῶ κακῶ τε κἀγαθῶευθεῖαν εἰς εκαστον ἄρμόσας δίκηνεγραψα. κέντρον δ' αλλος ώς ἐγὼ λαβώυ κακοφραδης τε καὶ φιλοκτημων ανηρ20 ουτ' αν κατέσχε δῆμον ουτ' ἐπαυσατο, MI
πρὶν αν ταράξας πῖαρ ἐξέλη γάλα.
ε - - Εἰ γὰρ ῆθελον δ τοῖς ἐναντίοισιν ῆνδανεν τότε,αυθις δ' ἶ τοῖσιν ἀτέροις δρῶσαι, διὰ πολλῶν αν ἀνδρῶν ῆδ' εχηρώθη πόλις.
5 των Ουνεκ' αρχὴν πάντοθεν κυκευμενος ως εν κυσὶν πολλαῖσιν ἐστράφην λυκος.
Πίνουσι καὶ τρώγουσιν, οἱ μεν ἴτρια, οι δ' ἄρτον αυτῶν, οἱ δε συμμεμιγμένους γούρους φακοῖσι κεῖθι δ' Ουτε πεμμάτων ἄπεστιν Ουδέν, Ουθ' ὁσ' ἀνθρώποισι γῆ
V. 16. ὁμοιους ΓΘ, V. ομοίως. - V. 20. ovet' ῖν, Arist. ουκ αν, sortasse recte, ut detrulo ου δ' ἐπαυσατο sit scribomium, Sed Plittaristi. vit. Sol. c. 16. mii liae e ro lintegrat: και τοι φησίν, ῶς, εἴ τις αλλος ἔσχε την αυτην δυναμιν, ουτ' δν κατέσχε δῆμον, Ουτ' ἐπαυσαto Fa ἐπαυ- σαντοὶ πριν . . . γάλα. - δῆμον, Roisico et Canter θυμόν coni. . Atarons λῆμ' ον. - V. 21. Hartian interpunxit ταράξας, πῖαρ κτλ., at liace est verborrem strii tura πρὶν αν γάλα ταράξας ἐξελν πῖαρ, laic stomio ut filias πῖαρ substantivi vina servat. Fr. 37. Arist. II 437 porgit: εἶτα τί φησιν ὁ Σόλωπι εἰ γὰρ κτλ.
apparet sex eodem e Rrinino osse, et pauca tantum intercidisse. v. 2. 'νδανεν Θ, V. ἐνδανε . - V. B. αἶθες, in Prooedosi Sem Psi αυτις. - άτεροις Innniso 'to depravaluin: totiis locus videtiir sie scribendus esse: εἰ
μελον, ὼ τοῖς ἐναντίοισιν ῆνδανεν δίχα, αυθις δ ἀ τοῖσι
55쪽
5 φέρει μέλαινα , πάντα δ' ἀφθόνως πάρα. 39. Σπευδουσι δ' Οι μεν ἴγδιν, οἱ δε σίλφιον, οἱ δ' οξος. 40. Κόκκωνας ἄλλος, ετερος δε σήσαμα. 35241. Pliotius 491, 21: Poυπι το ῆδυσμα. Σόλων.
Πεφυλαγμένος ἄνδρα ἔκαστον δρα, μη κρυπτὸν ἔχων ἔγχος κραδίρ
s vata, illionii lino Iu D Attici ad Boeotorii in et Laeontina ex onapi ii in otiam brovo O vidontur eloeluti osse in voco Μαμμάκουθος, querna lino litin eod. Ravennas Arist. Ran. 990 exhibet.
Fr. 40. Plirynich. p. 396: ἔτι καὶ νυν κόκκωνα οἱ πολλοὶ λέγουσιν ορθῶς' καὶ γὰρ Σόλων ἐν τοῖς ποιήμασιν Ουτω χρῆται ' Rόκκωνας δε ἄλλος ετ ερος δε σεσαμα. ita vulgo et eod. Bacti ann An. II 399. Lo-hoch odidit κόκκωνας vel κόκκωνα δ') ἄλλος, ἄτερος δὲ σήσαμα, quod ferri neci iit; sort. κόκκωνας ἄλλος, ετερος εἱχε σήσαμα. Fr. 42. Diog. Ibnert. Isi: τῶν δὲ ἀδομένων αὐτos εστὶ τάδε ' Πεφυλαγμένος κτλ. - V. 2. ἔχων εγχος scripsi, similitor IIartune ἔχων ἔχθος, loget,atur ἔγχος ἔχων : prixotitii hoc, tui litO V. 3 pronoΠMIie σε, quRInidiam potorixui leuioro nuitatione destingi, Panni anteiι proposui μή σε κρυπτὰν ἔγχος εχων κρ. - ἔγχος, edd. voti. εχθος Sambuc. ἔχθρος .ROeper eoni. ἔλκος od. Lugd. ἔλχος). Olim conieci: μὴ κρυπτὸν nθος
56쪽
Choracius p. 107 ed. Boiss. : Tαῶτα ὁη σου τῆς πόλεως τα γνωρίσματα, ἐν αἱ κοιναὶ του βίου θεραπαιναι γῆ τε και θαλασσα τοῖς εαυτῆς εκατέρα δώροις αβρυνει' γῆ μεν γὰρ τοῖς ενοι κοὐ σιν επίσταται φέρειν ὁσα τίκτουσιν ωραι, υπτία τε πῶσα και καθειμενη, καὶ το τos Σολωνος, λιπαρη κουροτ ρο φος ' θαλαττα dὲ μικρον ἄπωθεν τῆ πόλει διακονεῖ, διεστηκυῖα τοσοίτον, ἶσον μητε κΤυπω παρενοχλῆσαι κυμάτων, μήτε την εξ αυτῆς χορ γίαν δυστυχεστέραν καταστῆσαι τῆς μεταξυ πορείας ἐκτεινομένης. M. Galen. Pro trepi. c. 8: 'υμεινον ουν ἐστὶν εγνωκότας την μεν των μειρακίων ωραν τοῖς ηρινοῖς ἄνθεσιν εοικυῖαν, ολιγοχρονιόν τε την τέρφιν εχουσαν, ἐπαινεῖν τε την Αεσβίαν λέγουσαν,
Ο μεν γὰρ καλός, ὁ ν ἰδεῖν πέλεται ' 353
ὁ δε καγαθὸς αυτίκα και καλὸς εσται. πείθεσθαι δε καὶ Σόλωνι et ην αυτὴν γνώμην ε ν δεικνυ μένω. Fortasse εἰ Tilcitus Solonis ali iuuit a poplit liegnia intelligit. sed potuit etia in in Elegia taleni sententiani proponere, et soletasse Solonis suntliel Stis, qui legii rati ir in Theognitieis v. 933, 34:
Παύροις ἀνθρώπων αρετῆ και κάλλος ὀπηδεῖ' ὁλβιος, δς τουτων ἀμφοτέρων ἔλαχεν.
ut etiam Sclineide vita coniecit. - Η arti in praeterea alia titiae iam ex Tlieogii idea sylloge vindieare voluit Soloni, IM-208. 605-6. 693-4. 84 -851, s4b ut ipse iam antea sigilificavi), 949-54 ut quo it taliuolim non verisinii te esse dixi, via in vis etiam Uecker lios versus Sololii trit,uerit), 11M-6, lieni pie 12b5 sipientculmo tu in ipse idissiDie
Duod Diodor. Sic. Exc. Vat. T. III p. 16 ilicit υτι o Σόλων ηγεῖτο τους μεν πυκτας καὶ σταδιεῖς καὶ τους ἄλλους αθλητὰς μηδεν αέιόλογο ν συμβάλλεσθαι ταῖς πόλεσι προς σωτηρίαν, τους δε φρονήσει καὶ αρετὴ διαφέροντας μόνους dυνασθαι τὰς -τρίδας ἐν τοῖς κινδυνοις διαφυλάττειν, fortasse ex elegia petitum, in via ni nita altis
ἐν to ς. - κραδίν, et . Frob. κραδίην. - V. 3 σε προσεννέπη scripsi, vulgo προσενέπη, It gen πρός σ' εν ἐπη. - V. 4. οἴ, co4. Cant. ἡ. - μελαίνης, vulgo μελαίνας, Ilgen μελαινῆς, Itooper εκ μελαίνας φρένας γεγών P.
57쪽
gymnasticae stitilia parito exagitavit, atque Xenoplianes sis. 2ὶ. uincetiam putatica victoriun praemia utinuisse sertur . viii. Diog, L. I 55 cs. Plutar cli. vit. Sol. c. 23. - Solonis iit mina a popliti iegnia a lupio id an ver-stini intelligat Ibilia iiiiis Epist. 726: Συ δ' εἰδὼς τον Σόλωνα, καὶ νυν,ον ἀνθ' ῆμῶν αἰτιασθαι δίκαιον, οὐκ αγνοεῖς, aintaiguum est. Atuliverat Libanius a mendaei aliquo lis in ine Τlieodoriun anai clin conlhuneliosis semiontibus contra is una uti, itaque iliu nullas ad illii iii litterasinisit: iani cum ille ultro Liluanio lori ani nusisset epistolant, liaec reseripsit. Fortasse intellexit D. 42. - Alia quae fortasse quis Ilucreserenda esse censeat, oinnia apoplithegimatis Minti inerranilii ari,itror. Ea deni Pie. quae Plato in Tirnaeo et in Critia de Atlantide Solonis carmine inclioato illo qiii dein seil non persecto mentoriae tradulit . fama sonasse aludia vetiista nit lintur . ne lite vero verisi inite est Platonis aetate reliquias eius ni olli carminis superstites suisse, conseras praeter alios c. Fr. l Iernuinia de Platonis plii losoplii a I p. 703 et es terinan nait Plut. vit. Sol. c. 32.
Jliod Pliotius 164. 9 exilibet: Κιγ χάν ειπι το ἐπεξιεναι ' Ουτως Σόλων silmiliter Sui l. : Κιγχάνειν τo επεξιέναι οἱ περὶ Σόλωνα)rectius in tei' legit ut reli pilas retiit eris. - duae assert Scli 0l. Aristi l. III 524: Ἀλλ' o ποι αἱ καὶ νομοθέται καὶ ποροιμίαι καὶ ρήτορες καὶ πάντες κελευουσιν, αμυνεσθαι τοὐς υπάρξαντας, τούτο εἰσηγεῖτοl. . . . 'ομηρος Ἀνδρ' επαμύνασθαι, οτε τις προτερος χαλεπη νll.
ταμ α 0xon. ταώ) ευθυς αμυνόμενος κτεῖναι ηως πένητα γν ῶναι sitaec ma a tuor veriba Om. 0x.). Παροιμία ' τον ξύοντα ἀντιειειν. A μοσθένης ' Aμύνασθαι τον εἰς υμῆς υπαρξοντα. ex legilius petita sitnt, via. Deniostia. in Aristocr. 639: καὶ ἐαν τίροντα ῆαγοντα βία αδίκως ευθυς αμυνόμενος κτείνη, νηποινεὶ τεθνάναι.ntiae apuit Sela. Aescii. Proin. v. 400 sine auctoris no in ine leguntur οἴχεται τυ κλεπος αυτος εχων, ita tui illit,ie Solonis sunt ex legilnis petita. viii. Pollux VIII 34: Σόλων μέντοι το κλέμμα κλεπος 354εν τοῖς Νόμοις ωνόμασεν, illia in litaui sane verSus speciein reserunt, ac potuit in Elegia ilici: .
58쪽
υνδρ' εἶδον πυρὶ χαλκὸν ἐπ ανέρι κολλήσαντα Ουτω συγκόλλως ἄστε συναιμα ποιεῖν.
υνδρ' εἶδον κλέπτοντα καὶ εξαπατῶντα βιαίως καὶ τὸ βία ρέξαι τουτο δικαιότατον.
Pliit. Sept. Sap. Conviv. b: υ δε Aισωπος, εἴγε, εἶπεν, ειdείης, ω ξένε, τοὐς νυν αυλοποιους ώς προέμενοι τα νεβρεῖα, χρώμενοι τοῖς ονείοις, βέλτιον ηχεῖν λέγουσιν. Λιὸ καὶ Κλεοβουλίνη προς τὸν Φρυ
γιον αυλὸν ἐνίξατο, Νεβρόγονος κνήμη ἡ σε κερασβόλον
ουας ἔκατι κρούσεως ' ωστε θαυμάζειν τον ὁνον, εἰ παχύτατος καὶ αμουσότατος ων ταλλα, λεπτότατον και μουσικώτατον ὀστέον παρέχεται. Ita nten bacti coniecit, vulgo Λιξ καὶ Κλεόβουλον ἡ προς τον Φ. αυ. νεβρ. κνήμη κερασφόρον ουας ὴζε θώυμάζειν εκατι 355 κρουσεως, A. Voss. Ven. Ρ ηρξατο κνήμη νεκρογόνος α α κεὐασφόρωουας ἔκ τε Ρ τι) κρούσεως, ea leni TVR nisi quod ἐκτοκειούσεως τε,
Cleobulina. Fr. 1. Αth. X 452 B: Πολλοὶ δε γρίφων καὶ τωουτοί τινές εἰσιν os ' ἄνδρ' . . . ποιεῖν τοῖτο δὲ σημαίνει σικυας προσβολήν. v. 1. πυρὶ χαλκὸν, ap. Ath. πυρίχαλκον, sed voram lo- tionsin servaveratnt Aristot. Illiol. III 2 ubi πυρίχαλκον/Vl,ZA ,3 sit Poet. c. 22. Demetr. do oloe. 162. Rhet. alg. VI 360, VII 949 licio utroquo Ioeo εἶδον ἐγω πυρὶ χ. qui primum versum assemini. Cleobulinae sivo Eumetidis esse docet Plut. Sept. Sap. conviv. c. 10: ὁ δὲ Αἴσωπος ο Ioν αμυνόμενος υπὲρ αυτ ς, ου Ζελοιότερον ουν. εἶπε, τὰ μὴ δύνασθαι ταυτα διαλυειν; οῖόν εστιν, o μικρὸν Lμπροσθεν ήμῖν του δείπνου προυβαλεν υνδρα tδον ... κολλήσαντα. - ἐπ' ἀνέρι liuo fortasse rosereri la Hesychii glossar επ' ἀνέρι, ἐπ' ἀνθρώπω eod. ἐπάνω).. Fr. 2. Gale opuse. Pitys. p. 720 Orolli opus . Sontoni. T. II 222ὶr Βούλομαι δὲ καὶ ποήματα των παλαιοτέρων μαρτύρων ἐπαγαγέσθαι 'Κλεοβουλίνης ' υνδρ' εἶδον κλ. κ. εξ. βία, ῶς και τὸ β. o. v. δ. ἐν πάλαι ταὐτα. Αἰσχύλου δε κτλ. Emendavit βιαίως Heringa. Gnippo da Archyta p. 193. aenigma audititicium zonset.
59쪽
cons. quae ilixi i Oniment, de Coin. l. Att. p. Il3. ualet ting Ilaec excogitavit:
Ἐρξατο νεβρογόνει κνήμη καὶ ἐδέξατ' ἔνειον),
και τὁ κερασφόρον θυας εκατι κρουσιος ὐξεν, θαυμάζειν.
Πῶς τις ἄνευ θανάτου σε φποι, βίε: μυρία γάρ σευ λυγρά ' καὶ Οἴτε φυγεῖν ευμαρές, -- φέρει ἡδέα μεν γάρ σου τα φύσει καλά, γαῖα, θάλασσα, ἄστρα, σεληναίης κύκλα καὶ ἡ ελίου 'ταλλα δε πάντα φόβοι τε καὶ ἄλγεα ' κῆν τι πάθη τις ἐσθλόν, ἀμοιβαίην ἐκδέχεται Νέμεσιν.
60쪽
Καὶ τοδε Aημοδόκου πιοι κακοί' οὐχ ὁ μέν, ος δ' ου, παντες, πλην Προκλεους ' καὶ Προκλέης δὲ Xίου.
Πάντες μεν Κίλικες κακοὶ ἀνέρες ἐν δε Κίλιζιν εἷς ἀγαθὸς Κινύρης, καὶ Κινύρης δε Κίλιέ.
Καππαδόκην ποτ εχιδνα κακη δάκεν ' αλλὰ και αυτη M6 κατθανε, γευσαμένη αῖ τος ἰοβόλου.
Demodocus. Fr. 1. Antii. Pal. XI 235r Λημοδόκου. Respondit liuiuePigrRmmati, De inodocum exagitatis, Phocylides, solet asse offensus Milesiorii In irrisiona sis. 53, vid. Phocyl. 1: Και τόδε Φωκυλίδεω ' Λέριοι κακοὶ κτλ. - v. 2. δε που scripsi, viilgo δὲ πιος, cod. Pal. χιος, Briinck Xaος. Fr. 2. Antii. XI 236: του αυτου. - V. 2. καὶ Iacotis, cod. Pal. δὲ 'HOe epigra inina Demodoco omnino abiudicandum censeo: tanta Enim similitudo intor hoc epigraimma et prius, quod Deiriodo elis se comPOStuSSei Pse profitetiir, inter odit . ut incredibile sit, homi nom facetum ot ingoniosum lepido dicterio tam it Iopulo liis osse usum. Alius nescio quis Demodoci vestigia i egens lioc epigramma composuit. quod propter hune ipsam similituilino in subitineturn est De niodo ei versibus; eunt autem nomen positae non esset ad ilitiun, quoniam ignorolHItur, iloimie proclivi erWro Demodoco tributiun est, Iuernitit Inocliini plumini eri ores in Authologia orti sunt. Ceteritui incertum, uti uni novicilina an iuntiquiun Bite Pigrain uia, quoniam Propria virtute omnino caret. Fr. 3. Ant. XI 237r του αὐτου. - V. 2. Fraedemann αγατος ἰοβόλου κάτθανε γευσαμένη. fort. rcete. Hoc opigramma non magis L emo loci est, quam id quod praecedit: est auteni satis novicium: noque tamen notum aliquent Iiominem videtur versificator exagitare, limentiuimodi In epigr. 4, Sed Cappialogum gentem omnino perstringit, iniae vulgo mal audiebat.