Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

발행: 1866년

분량: 424페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Μνημοσυνης καὶ Ζηνὸς Oλυμπίου αγλαὰ τέκνα, μῶσαι Πιερίδες, κλυτέ μοι ευχομενω ἴλβον μοι προς θεῶν μακάρων δότε καὶ προς απάντων

ἀνθρώπων αἰεὶ δόξαν ἔχειν ἀγαθήν'

5 εἶναι δε γλυκυν ωδε φίλοις, ἐχθροῖσι δε πικρόν, τοῖσι μεν αἰδοῖον, τοῖσι δεινὸν ἰδεῖν.

χρήματα δ' tμείρω μεν ἔχειν, αδίκως δε πεπῆοθαι Ουκ ἐθέλω ' πάντως υστερ- ῆλθε δίκη.πλουτον δ' ἔν μευ δῶσι θεοί, παραγίγνεται ἀνδρί 10 εμπεδος ἐκ νεάτου πυθμένος εἰς κορυφήν δν δ' ἄνδρες τιμῶσιν υφ' υβριος, ου κατὰ κόσμον ἔοεται, ἀλλ' ἀδίκοις ἔργμασι πειθόμενος ουκ ἐθέλων ἔπεται ' ταχέως δ' ἀναμίσγεται ἄτη

αρχὴ δ' ἐξ oλίγου γίγνεται ωστε πυρός, 340 Ib φλαυρη μεν τὸ πρῶτον, ἀνιηρὴ δὲ τελευτῆ'ου γὰρ δὴν θν τοῖς υβριος ἔργα πέλει. αλλὰ Ζευς πάντων ἐφορῶ τέλος, ἐξαπίνης δέ

Aστ' ἄνεμος νεφέλας αἶψα διεσκέδασεν

ἀεὶ και φαίνεται καὶ γίγνεται ποῖς τους χρωμένους, ολυς αν lay προστάτας καὶ συμβούλους. Dionys. Hal. XVII 12: παραπλήσιον τι πή- σχουσιν αἱ δημοκρατοτμεναι πόλεις τοῖς πελάγεσιν' ἐκεῖνά τε γὰρ υπότων ἀνεμων ταρδετεται φύσιν ἔχοντα ἡρεμειν, αυταί τε ὐπὀ των δημαγωγῶν κυκῶνται μηδὲν ἐν αυταῖς ἔχουσαι κακόν. cf. praeterea fr. Adespot. 23. Addo Cic. pro Cluentio c. 49 et interpretes ad Livium

Fr. 13. Stobaeus Flor. IX AE: Σόλωνος. Disputavit ilo lio e carinino L,inder Philol. XIII 499 se i f. - Parodia lii sit iiiiiiii in olegius inalesis. 1. V. 1 affert clem. AI. Str. VI 742: Σόλων τῆς ἐλεγείhις ωδε ἄρ

42쪽

P0ETAE ELEGACI.ηρινός, ὁ ς πόντου πολυκύμονος ἀτρυγέτοιο 20 πυθμενα κινήσας, γην κατὰ πυροφόρον δρώσας καλὰ ἔργα, θεῶν ἔδος αἰπὼν ἱκάνειουρανόν, αἰθρίην δ' αυθις ἔθηκεν ἰδεῖν ' λάμπει δ' ηελίοιο μένος κατὰ πίονα γαῖαν καλόν, ἀτὰρ νεφέων οὐδεν se ἐστὶν ἰδεῖν 2b τοιαυτη Ζηνὸς πέλεται τίσις, ου δ' ἐφ' ἐκάστω,

ῶσπερ θνητὸς ἀνήρ, γίγνεται ὀξυχολος αἰεὶ δ' Ου έ λέληθε διαμπερές, ὁστις ἀλιτρόν θυμὸν ἔχρ, πάντως δ' ἐς τέλος ἐξεφάνη

ἀλλ' ὁ μευ αυτίκ' ἔτισεν, ὁ δ' υστερον εἰ δε φύγωσιν 30 αυτοί, μηδὲ θεῶν μοῖρ' ἐπιουσα κίχρ,

ηλυθε πάντως αυδις αναίτιοι ἔργα τίνουσιν

η παῖδες τούτων η γένος ων ὀπίσω. θνητοὶ δ' ωδε νοεὐμεν ὁμως αγαθός τε κακός τε 'ῖν δ' ειν αυτὸς δόξαν ἔκαστος ἔχει, 35 πρίν τι παθεῖν' τότε δ' αὐτίκ' οδύρεται ' ἄχρι δὲ τούτου χάσκοντες κούφαις ἐλπίσι τερπόμεθα. χώστις μεν νούσοισιν υπ' ἀργαλέρσι πιεσθy, 34l

τὰς Scripsi, li. e. aliqua re se potiturum esse riniis plisv e sperat: δόξανεχειν idem est atque δοκεῖν, potest iratur uoia soliun de eo, cilii aliis, so latiam do oo, qui sibi vitioli1r diei. IIbri admodum variant, δειν ην ελαυτου la , ot δεινὰν etiarn B. m. s. Exhibet, ενδ ηι εχ αυτὰς ite,

43쪽

ώς υγιὴς ἔσται, τοὐτο κατεφράσατο

αλλος δειλὸς ἐὼν ἀγαθὸς δοκεῖ ἔμμεναι ἀνήρ,

40 καὶ καλός, μορφην Ου χαρίεσσαν εχων Jεἰ δέ τις ἀχρήμων, πενίης δε μιν ἔργα βιῶται,

κτήσεσθαι παντως χρηματα πολλὰ δοκεῖ.

σπεύδει δ' ἄλλοθεν ἄλλος' ὁ μὲν κατὰ πόντον ἀλῆται ἐν νηυσὶν χρήζων οἴκαδε κέρδος ἄγειν 45 ἰχθυόεντ', ἀνέμοισι φορευμενος ἀργαλέοισιν, φειδωλην ψυχῆς -δεμίαν θέμενος ἄλλος γῆν τέμνων πολυδένδρεον εἰς ἐνιαυτον λατρευει, τοῖσιν καμπυλ' ἄροτρα μέλει λλος Ἀθηναίης τε καὶ 'φαίστου πολυτέχνεω M ἔργα δαεὶς χειροῖν ξυλλέγεται βίοτον ἄλλος υλυμπιάδων Μουσέων πάρα δῶρα διδαχθείς, μερτῆς σοφίης μέτρον ἐπισταμενος ἄλλον μάντιν ἔθηκεν ἄναξ εκάεργος 'Aπόλλων, ἔγνω δ' ἀνδρὶ κακὸν τηλόθεν ἐρχόμενον, 55 ω συνομαρτήσωσι θεοι τὰ δὲ μόρσιμα πάντως ουτε τις οἰωνὸς ρύσεται Ουθ' ιερά

44쪽

POETAE ELEGIACl. ἄλλοι Παιῶνος πολυφαρμάκου ἔργον ἔχοντες ἰητροί καὶ τοῖς ουδὲν ἔπεστι τέλος

πολλάκι δ' ἐξ oλίγης οδύνης μέγα γίγνεται ἄλγος,

ω κουκ ἄν τις λύσαιτ' ηπια φάρμακα δους' τ--κακαῖς νούσοισι κυκώμενον ἀργαλέαις τε

ἁψάμενος χειροῖν αἶψα τίθησ' υγιῆ. 342 Μοῖρα δέ τοι θυητοῖσι κακον φέρει ἡ δε καὶ ἐσθλόν δῶρα δ' ἄφυκτα θεῶν γίγνεται ἀθανάτων. 65 πῶσι δέ τοι κίνδυνος ἐπ' ἔργμασιν, ουδέ τις οιδεν, η μέλλει σχήσειν χρηματος ἀρχομένου ἀλλ' ὁ μὲν ευ ἔρδειν πειρώμενος ου προνοησας εἰς μεγάλην ἄτην καὶ χαλεπην ἔπεσεν, τῶ δε κακῶς ἔρδοντι θεὸς περὶ πάντα δίδωσιν 0 συντυχίην ἀγαθην, ἐκλυσιν ἀφροσύνης. πλούτου δ' οὐδεν τέρμα πεφασμένον ανδράσι κεῖται si γὰρ νυν ἡμέων πλεῖστον ἔχουσι βίον, διπλασίως σπευδουσι ' τίς ἄν κορέσειεν ἄπαντας; κέρδεά τοι θνητοῖς ώπασαν ἀθάνατοι ' 5 ἄτη δ' ἐξ αυτῶν αναφαίνεται, ηυ ὁπόταν Ζευς

πέμ- τισομένην, ἄλλοτε ἄλλος ἔχει.

Thaogn. τίθησιν. - V. 7I-76 leguntur in Theognislois v. 226-30. V. 71. assert Aristot. Pol. I 3, 9: ῶσπερ Σόλων φησι ποιήσας πλούτου δ' οὐδὲν t. n. ἀνδοάσι κεῖται. Plut d . Eup. di Vit. 4: Oθενευ προς τούτους λέλεκται ἡ πὀ τοὐ Σό λ ωνος ' πλουτου δ u. t. π. ανθρωποι σε. BasH. M. de Ieg. Gentil. II p. 183: κατὰ τόν Εξhκεστίδου Σόλωνα, ῆς φησι πλ. δ. οὐ τ. π. ἀνδράσι κεῖται. ἀνθρώποισι otia in Theogn. - V. 72. ἡμέων, Τlioocn. ημῶν et νόον pro βίον. - V. 73. διπλασίως, Theogn. διπλάσιον - κορέσειεν ἄπαντας, Booderiein κορέσει' ἔνα πάντως, Ahiens κορέσειε πένητας, Schneide vin κορεσειεν απαντα. - V. 74. Theog. χρήματά τοι θνητοις γίνεται ἀφροσυνη. - V. 75. ἄτη Vind. Voss. B n . s. ἰes n. m. abceg v. vulgn αυτή. - αυτῶν, Thoom. αυτῆς et ὁπότε pro ὁπόταν. - V. 76. πέμψst, Vin 1. Voss. πέμψμε. τισομένην, Theogn. τειρομένοις. - ἀλλοτε ἄλλος ἔχει Schaeser ex Theognido, vulgo ἄλλοτε et ' ἄλλος cisi iit Vind. . e ἄλλοτ' αν ἄλλος ἔχοι ut Gaias. , abeg ἄλλοτε τ' ἄλλος εχοι. Hormann αλλοθεν ἄλλος εχει,Ηar-

45쪽

Ουδε μάκαρ ουδεὶς πέλεται βροτος, αλλα πονηροί πάντες, οσους θνητους ἐέλιος καθορα.

Πολλοὶ γὰρ πλουτευσι κακοί, αγαθοι δὲ πένονται αλλ' ημεῖς αυτοῖς Ου διαμειψόμεθα 343 τῆς αρετῆς τον πλουτον, ἐπεὶ το μεν εμπεδον αἰεί, χρήματα δ' ἀνθρώπων αλλοτε ἄλλος εχει.

Γνωμοσυνης δ' αφανες χαλεπώτατόν ἐστι νοῆσαι μετρον, ο δῆ πάντων πείρατα μουνον εχει.

Πάναρ δ' αθανάτων αφανὴς νόος ἀνθρωποισιν.

Γηρασκω δ' αἰεὶ πολλὰ διδασκόμενος.

46쪽

Νῶν δε συ μευ Σολιοισι πολυν χρόνον ἐνθάδ' ἀνάσσων τήνδε πόλιν ναίοις καὶ γένος υμέτερον

αυταρ ἐμὲ ξυν νηὶ θοῆ κλεινῆς απὸ νήσου ασκηθῆ πέμποι Κυπρις ἰοστέφαιος 1 οἰκισμῶ δ' επὶ τ φδε χάριν καὶ κυδος ὀπάζοι ἐσθλὸν καὶ νόστον πατρω ἐς ἡμετέρην.

Mλλ' εl μοι καν νυν ἔτι πείσεαι, ἔξελε τοὐτο, μηδε μέγαιρ' ὁτι σευ λῶον ἐπεφρασάμην, καὶ μεταποίησον, Λιγυαστάδη, ωδε δ' αειδε 'Oγδωκονταέτη μοῖρα κίχοι θανάτου

47쪽

Μηδέ μοι ἄκλαυστος θάνατος μόλοι. αλλὰ φίλοισιν ποιήσαιμι θανὼν ἄλγεα καὶ στοναχάς.

Eἰπέμεναι Κριτίη ξανθότριχι πατρος ἀκουειν ου γὰρ αμαρτινόω πείσεται ηγεμόνι. 345

Dλβιος ω παῖδές τε φίλοι καὶ μώνυχες ἶπποι καὶ κυνες ἀγρευταὶ καὶ ξένος αλλοδαπός.

υόν τοι πλουτουσιν οτs πολὐς ἄργυρος ἐστιν

Fr. 21. Plui. comp. Sol. et Poplic. c. 1: Ἐτι τοίνυν δ τοῖς περὶ Μίμνερμον ἀντειπὼν περὶ χρόνου ζωῆς ἐπιπεφώνηκε ' Μηδέ μοι κτλ.ευδαίμονα τον ἄνδρα ποιεῖ. Enitent Stob. Flor. CXXII 3. - V. 2. ποιήσαιμι Pliit., καλλείποιμι Stob.. Fr. 22. Plato Tini. p. 20 Ε: Hν μεν ουν οἰκεῖος και σφοδρα φίλος ὁ Σόλων) ὴμῖν Uρωπίδου του προπάππου, καθάπερ λέγει πολλάκις καὶ αὐτος ἐν τῆ ποιήσει, ubi lus lilii inis verbis scitot. et Proclus in Tini. p. 25 F hoc visitelion adscripsit. Cf. Aristoteles Illi sit. I 15: καὶ Ελεο-

τῶν κατὰ Κριτίου τοῖς Σόλωνος ἐλεγείοις ἐχρήσατο, λέγων οτι πάλαι ασελγὴς ἡ οἰκία ου γὰρ ἄν ποτε ἐποίησε Σόλωπι Εἰπεῖν μοι Αριτία πυρρότριχι QYbZb πυρότριχι) πατρῶς ἀκούειν. Plato Cliarini 1. 157 E: Η τε γὰρ πατρώα υμ ν οἰκία ἡ Κριτίου τοs Uρωπίδου καιωπὀ 91νακρέοντος καὶ πιπὰ Σόλωνος καὶ υπ' ἄλλων πολλῶν ποιητῶν ἐγκεκωμιασμένη παραδέδοται ἡμῖν ώς διαφέρουσα κάλλει τε και αρετῆκαὶ τ' ἄλλy λεγομενη ευδαιμονία. Fr. 23. Ρl ato Ios. 212 Et αλλὰ ψεύδεθ' ὁ ποιητὴς ὁ ς ἔφη πιλ-

βιος κτλ. v. 1 u uo υνυχιοι). Solonis osso docet Homnias in Phaedi . p. 78 ed. Ast.: Rαι ἐν τοῖς ποιήμασιν Aς καλου τοὐ ἐρῶν μνημονεύει Solon λέγων πιλβιοι ω κτλ. t s. Luc. Amor. o. 48: ὁλβιος γὰρ ώς ἀληθῶς κατὰ την τῶν σοφῶν ἀπόφασιν, ω παῖδές τε νέοι καὶ μώνυχες ειποι. Eadem in Tli cogn. 1253. 4, imi θηρευταί τε κυνες καὶ ξένοι

αλλοδαποί. , olim sit spicatiis stina Solonis sortasse esse otiam proximan disti clion ny. Theogn. 1255-6, ubi eadem sentcntia uoratur:

ὁστις μη παῖδάς τε φιλεῖ και μώνυχας Ἀπους. καὶ κυνας, οἴποτε οῖ θυμὸς ἐν ἡσυχίη.

48쪽

Ρ0ETAE ELEGIACl. και χρυσος και γης πυροφόρου πεδία Ἀποι ἡμίονοί τε, και ω μόνα ταυτα πάρεστιν, γαστρί τε και πλευρῆς και ποσὶν αβρὰ παθεῖν, 5 παιδός τ' ἡδε γυναικός, ἐπῆν καὶ ταυτ' ἀφίκηται, ηβης' συν δ' ωρ si γίνεται αρμόδια. ταυτ' αφενος θν τοῖσι ' τα γὰρ περιώσια πάντα

χρήματ' εχων ουδεις ἔρχεται εἰς Αἴδεω 'ουδ' αν ἄποινα διδους θάνατον φύγοι Ουδὲ βαρείας 346 10 νουσους οὐδὲ κακὸν γῆρας ἐπερχόμενον.)

'Mθ' ῆβης ἐρατοῖσιν ἐπ' ἄνθεσι παιδοφιλήσsi μηρῶν ἱμείρων καὶ γλυκεροὐ στόματος.

' γα δε Κυπρογενους νυν μοι φίλα και Λιονυσου καὶ μυσέων, ἁ τίθησ' ἀνδράσιν ευφροσυνας.

Tlieogit. τα δέοντα, Setinui te vin τάδε μοὐνα. - V. 4. πλευρῆς scripsi, πλευρὴ Pliit., πλευραῖς Theogn. cf. llori, t. Epp. I 12, 5: ,,Si ventri belle, si lateri ost possibusῬae tuta nil Divitiae poteriant rogales Midore maius.' - παθεῖν, Hertzberg πατεῖν. - V. b. ἀφίκηται, x ἐφίκηται. - V. 6. ῆβης Ccivx, ῆβη vulgo: ῆβqς suspens una ex αβρὰ παθεῖν, pueri et nulliems flore friIi, que nimiiiiotiti in ost apud Tlieogn. 1003' των αυτοὐ κτεάνων ετ πασχέμεν. - αρμόδια scripsi, legebatur αρμονία, nam ni in is placet quod olim cornu elidavi αρμόνια. Apud Tlieogn. lorige aliter: παθεῖν

ἐκεῖνα μὲν ἔγραψε νέος ων ἔτι καὶ σπέρματος πολλου μεστός, ως ἡ Πλάτων φησί. - v. 1. ἔσθ' ῆβης Canter, isto ἐσθήβης, volt. edd. ἐς Θήβης.

- παισοφιλήση, BriInck παιδοφιλήσεις. - V. 2. ἱμείρων RP. Plut . Om. Legitiir i ii tege ' versus ap. Atlae n. XIII p. 602 E siilii P om. ἱμείρων) ot Apulei. ile Magia c. 9: ,, Nuna igit Ir etiana Solonem fuisse Serit In, Suv mi in et Plailosopli una negabis, cuius ille lascivissimus versus est: μηρῶν ἱμείρων κτλ. ubi vett. Edd. μείρων ευ μείρων. Fr. 26. PIG. Aniat. c. 5, ubi D. 25 affert: ὁ Σόλων ἐκεῖνο μεν ἔγραψε νέος ων ἔτι ... ταυτὶ πρεσβύτqς γενόμενος Ἐργα κτλ. , ubi vulgo v. I μοι νυν, sed Κ νὼν μοι, ut ceteris lodis. - V. 2. edd. volt. Et ΕΗ τίθησιν pro τίθησ . Iilem disti li. legitiir vit. Sol. c. 31 ubi CBae

49쪽

Παῖς μεν ἄνηβος εὼν ἔτι νήπιος ἔρκος οδόντων

φυσας εκβάλλει πρῶτον ἐν ἔπτ' ἔτεσιν '

τοὐς δ' ετέρους οτε δη τελέσI θεος ἔπτ ενιαυτούς, ῆβης ἐκφαίνει σήματα γεινομένης 3475 τη τριτάτη δε γένειον ἀεξομένων ἔτι γυίων

λαχνοῶται, χροιῆς ἄνθος ἀμειβομένης ' τῆ δε τεταρτη παρ τις ἐν εβδομάδι μέγ' ἄριστος ἰσχυν , ῆντ' ἄνδρες σήματ' ἔχουσ' αρετῆς πέμπτρ δ' ώρί- ἄνδρα γάμου μεμνημένον εἶναι

I0 και παίδων ζητεῖν εἰσοπίσω γενεήν

τῆ δ' ἔκτη περὶ πάντα καταρτύεται νόος ἀνδρός,

Moυσάων, FaL,ia τίθησιν ot Sept. sapient. conv. c. 13 et RP. IIeriniam in Pliae tr. p. 78 ubi ἔργα τῶ οι καὶ νουσάων τίθησι). - V. 2. Solineido in Μουσάων θ , α τίθησ .Fr. 27. Integram liano ol Ram servaverunt Philo de opis. I HIn lip. 24 A e l. Franeos. 1691ὶ: τὰς ηλικίας ταυτας ἀνέγραψε καὶ Σόλων ὁ τῶν 'Aθηναίων νομοθέτης ἐλεγεῖα ποιήσας τάδε ' Παῖς μὲν κτλ. et Cloni Alex. Str. VI 814: τάς τε τῶν ηλικιῶν μεταβολὰς κατῶ ἔβδομάδα γίνεσθαι Σόλωνος αἴ ἐλεγεῖαι δqχοὐσιν A δέ πο ς' παῖς μεν κτλ. cf. Ambrosius Εp. VI 39. Legitiir elegia etiam in Coll. Paris. Ap. Crainer An. Par. Ι 46: Ἐρωελεγεῖα Σόλωνος πρὰς περίστασιν ηλικιῶν notabo littera Cὶ, ot Apostol. XIV 94. Respiciunt hue Consomn. de die uat. c. 14. Macrob. in Sonan. Scip. I 6) ot haud ilubio Aristot. Pol. VII 1 4, 11: κατὰ την τῆς διανοίας ακμήW αυτη δ' ἐσtὶν ἐν τοῖς πλείστοις ῆνπερ τῶν ποιητῶν τινὲς εἰρήκασιν οι μετροῶντες ταῖς εβδομάσιν τὴν ολικίαν, περὶ τον et ρόνον τῶν πεντ ἡ κοντα ἐτῶν. Re mirsus VII

15, 1i: Aὐo δ εἰσιν ἡλικίαι πρὀς ἀς ἀναγκαῖον διηρῆσθαι τὴν παιδείαν,

τῶν ενὰς καὶ si κοσι ἐτῶν οι γὰρ ταῖς εβδομάσι διαιρουντες τὰς ηλικίας ώς ἐπὶ τὰ πολὐ λέγουσιν οὐ καλῶς corr. κακῶς), δεῖ δε τῆ διαιρέσει

τῆς φυσεως ἐπακολουθε . I a sint ili Hippoc ratis sententia vid. pnaotoue a Pollux II 1 et Hoissonatio Aneod. II 455. A lde Dare inberet Extraiis do bis c. nagdic nux p. 141. - Porson, Franke, alii lianc Solonis elegia in in suspicionem v e RV emant, iniuria: nam tenue 11 O e armimentiam Miam orationis exili intern PIamlain requirit, Deque cimae dixit Solon D. 20 v. 4ndversantur huius elegisto V. 16, si ace Iratius inquisiveris in utriusquo carminis institum. - U. 2. ἐν επτ', C επτ αν. - V. 3. τελέση Sch Refer, Viligo τελέσει. - V. 4. ἐκφαίνει, C δὲ φαίνει, a P. Cl. eod. Par. δὲ φανείσης, - σήματα Plillo Ap. C, σπέρματα Cl. - γεινομένης, γινομεν ζς Ap., γενομένης cod. Par. ap. Cl. - V. 5. τριτάτy, C τρίτη. - δε orn. Philo. - γένειον, γένεια Λ P., γένει C. - δει seripsi, qii Od etiam

En peritis coniecit, leget . ἐπὶ . Ap. Cl. cod. Par. ed. m. ἀεξόμενον ἐπὶ γενυων. - V. 7. πας τις ἐν ε βδομάδι μέν' Cl., παῖς sπαῖς C) τις om. Ph. ἐν ἐνὶ Ph0 1βδομάδεσσιν εβδομάσιν Ap. Iua. Ap. C. - v. 8ρηντ' Cl., ητ' C Ap,, οί τ' Pli. - αρετῆς, Ap. ἀρετῆς. - V. 9. ώρίου ἄνδρα γάμον scripsi, ut iam in prooedosi, legebatur ἄριον ἄνδρα γάμου, Ap. ἄρη ἀνδρα γ. In epecdosi libroriun seri pili rain servavidistinctioni, addita ἄριον, ἄνδρα γ. - γάμον μεμνημένον, Pli. μεμνημένον ὰρ γάμου.

εἰσοπίσω, Ρli. ΛΡ. C ἐξοπίσω. - v. 1i. καταρτυεται, κ ταρτύνεται AP. et Cl. cod. Par. ed. Fl.

50쪽

επτὰ δε νουν καὶ γλῶσσαν εν εβδομάσιν μέγ' ἄριστος οκτώ τ' ἀμφοτέρων τέσσαρα καὶ δέκ' ἔτη '

i5 τῆ δ' ἐνατη ἔτι μεν δύναται, μαλακώτερα δ' αὐτos προς μεγάλην αρετην γλῶσσά τε καὶ σοφίη ' τῆ δεκάτρ δ' oτε δη τελέσρ θεὸς επτ' ενιαυτους, Ουκ ἄν ἄωρος ἐὼν μοῖραν ἔχοι θανάτου.

Νείλου ἐπὶ προχοῆσι Κανωβίδος ἐγγύθεν ακτῆς.

Πολλὰ ψευδονται ἀοιδοί. 34830.

Diogenia n. II 09: 'Αρχῶν α κουε και δικαίως καδίκως' ἐκ των του Σόλωνος ἐλεγε ίων παραινετική. CL Arsen. 79. Apost IV 3. V. 12. ου δ', C ἐν δ' . Hinc Sclinci de v. ἐν δ' εὐδειν ἔθ' ομως, salso.

- ερδειν, vulgo ἔρδειν, Cl. ἐσιδεῖν. - όμως, nΡ. Cl. coit. Par. e l. Fl. ομοίως. - ἔργ' ἀπάλαμνα, Cl. ἔργα βάταια. - V. 13. μέγ' ἄριστος, mi. Ap. C μετ' ἀρίσταις. - V. 14. o κτώ τ' ἀμφοtέρων, Pii. Ap. o κτῶ δ' αμφότερα, C οκτω δ ἀμφότερον, et αμφότερον coniecit Sintonis. I ein te C τεσσερεκαίδεκ', tando τέσσερα olicius. - V. 15. ἔτι μεν δυναται, Hartuns δύναται μεν ἔτι. - μαλακώτερα, Cl. μετριώτερα. - V. 16. γλῶσσά τε καὶ σοφίη Pli. Ap. nisi mi od καὶ oni. C Analirosius. σῶμά τε καὶ δύναμις Cl., iiii le Sclineser coni. σῶμά τε καὶ Goφin, quno conic-

turn n vero ut, errat: neque tarmen Clena eritis Scriptumi prohan la, sin alii restituit II arti ing, nisi quod μαλακώτερα servavit: nani est linitii dubion correctoro aliquo prosecta: In illi vitii ian in voco μαλακώτερα dolito scere viiletiar: conieci μαλιώτ ερα , li. o. cum coryoris virtute Ai m nyonas. eloquinutia et sapientia nimi u/m yra tui sive potior est. Fornuvni tosti sientur Hesyclatiis μαλιωτέρα, προσφιλεστέρα. Λ sorinn μαλιον i. o. μῶλλον , ima usus est Tyrtaeus, clescon lit μαλιώτερος, Uierna lino tum αμεινότερος

Hi illuci καὶ πρότερον, quo i Uii te in FaL onaittunt, recto se lini et, Versiis Solonis non nil illii l ton pus pertinoi, mio Plutar lius Solonona ilicit Ao- raptum a trisAu, i. e. republiea Athonionsilini l egit iis liri lata. soci rose-roiulus ital elegi nin, MItim unto illitii itor composuit: tinni fortasso ianioli in iuveniri viserni Aegypti uia. Fr. 29. Sclaol. Dint. p. 165 e l. ne Ich. πολλὰ φεύδονται ἀοιδοί. . . .

ἐμνήσθη ταυτης παροιμίαςὶ καὶ Φιλόχορος εν Aτθίδος α καὶ Σόλων

Diuitiroci Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION