장음표시 사용
181쪽
Aωδώνην φηγόν τε, Πελασγῶν δρανον, ' ν. Stran. VII p. 327 οἱ δε Πελασγοὶ των περὶ qu Ελλάδα δυναστευσάντων ρχαιότατοι λέγονται καὶ ὁ ποιητής φησιν ουτω' -Zε ανα Θωδωναῖε, Πελασγικε, ὁ δ' ισιοδος Λωδώνην - εν CLDagm. 150. 226.
Sonol Ven Α- om. Il, I, 246 σημειουνταί τινες ο τι την λην Πελοπόννησον ου οἶδεν ο ποιητής, υσιοδος δέ. 227. Eustain ad Hom. Od. , 370 p. 1424 6 Rom. 65Bas. πιτι δ' ἐντευθεν ἀαβὼν ,σίοδος καὶ τα Μέγαρα την χώραν σκιόεντα ἔφη, ο Πορφυριος δηλοι. 228. Πωσης τε δνοφερῆς καὶ κέδρου νηλέι καπνω. Senol ad getet. περὶ μέτρων in Crani Anecd. Oxon. IIIp. 318 not. α τετρασύλλαβα μέτρα καὶ το ἡρωον μονοποδία διποδία μετρουνται παρὰ τον μαιστίωνα ' ἰαμβικος υσιόδου δια τὰς κοινὰς δε υρηται καὶ
ἡρωος ' πίσσης - καπνω M. Hic versus exstat etiam in cnol. epnaest Cod. odi. Aucti T. IV, 9 olimSainant. Ivestpna Scripti metre gri: I p. 121J.
Fragni CCXXV. Vulgo εν. Casaub ηκεν. Boisson. , quem secuti sunt recentiores, εν. 1 Il. Π, 233.
182쪽
Πολλα δ' ἀπο χλωρῶν δενδρέων μυοντα χαμαζε.Gramna in ram. necd. Oxon. I p. 85 Ἀσφάραγος αρτηρία παρὰ το σφαραγεῖν το δε se κατὰ πλεονασμόν, το στεροπη παρὰ την στέρησιν της ψεως, καὶ ἀστραπη καὶ ἀμυειν δε το ἐπιπεπτωκέναι ' πολλὰ
χαμὰγ , αντὶ του μυοντα. Hunc versum Hesiodi esse ex aliis testimoniis discimus, veluti Heri, lian. - in Elym M. p. 430, 7. Emn. Florent a p. Mille Melanges p. 150. navor ecl. p. 230, 23 fol. 3. D. Ald.J. CLEtym Gud. p. 559, 57 sqq. 230.
Aiso δ' ἐν πλήσμησι διιπετέος ποταμοῖο.Sclaol. Laur ad Apoll. nod. I, 757 διαφέρει πλημνη καὶ πλησι η' η με γαρ την χοινικίδα σημαίνει του τροχοῖ, η δε πλησμη την πλήμμυραν του ποταμου. διόπερ παρ' Nσιόδω ουτως ἀναγνωστεον αυτος ποταμοῖο , καὶ ου ως τινες ἐν πλήμνησι , εἰ μηαρα ἔξωθεν προσλάβοιμεν την συν πρόθεσιν, συνπλήμνησιν. Haec de Ulixe Mifragium passo et ad
Ρnaeacum insulam natante intellexit Gli ann.231.
ἀκαλὰ προρέων ς βρη παρθένος εἶσιν. Stepn. Byz. v. Παρθένιος ποταμος ἐν μέσω της 'Aμαστριανων πόλεως ρέων ἐκλήθη δ' ἐκ του συνεχῶς
Fragm. CCXXIX. χααάζε id an M. Flor cum inium Anecd.; corr. Marchach. 1 Vol ΙΙ p. 172 Lenig. 2 ,, vectis postremis colligi potest αυτος δε πλησμησι scriptum fuisse . Marchscn.
183쪽
HESIODUS περ αυτὸν την παρθένον Ἀρτεμιν κυνηγετεῖν, η διατο ρεμαῖον καὶ παρθενῶδες του ρευματος Dὼς
Εwm. . p. 44, 35. Cod. Voss. ἐκ του ἀκαλος ουν γινεται καλά, ς μαλος μαλά, ς παρ' μι- όδω , ἀκαλὰ προχέων in marg. ρ προρρέων αντὶ του συχως. Locum indicavit illine de Callimachi
Eustath ad II W, 148 p. 1293, 25 Rom. 1403Bas. Ἐς πηγας δε ἱερευονται μηλα δια τὸ αυτὰς γονίμους εἶναι του λου ποταμοs, ἔτι δε καὶ τιμίας αρχικω λόγω, καθὰ παραδηλοῖ καὶ ,σίοδος. 233. Ἐν ηλω τότε πρῶτον ἐγὼ καὶ πιμηρος αοιδοὶ μελπομεν, ἐν νεαροῖς μνοις ράψαντες ἀοιδήν, Φοῖβον Ἀπόλλωνα χρυσάορον ον τέκε Λητω. Schol ad ind. Nem. II, 1 Φιλόχορος δὲ ἀπο ου συντιθεναι καὶ ράπτειν την δην ουτω φησὶν αυτούς se του ραψωδοὐς προσκεκλῆσθαι δηλοι δε υσίοδος λεγων' ἐν - Λητώ V. 1 - 2 laudat Eustath. ad . p. 6, 14 sq. Rom. 5 Bas. 234. Νηπιος, ο τὰ τοιμα λιπὼν νετοιμα διώκει. Schol ad Theocr. XI, 7 et Orio antinolom. SchneideW.
184쪽
INCERTAE SEDIS FRAGMENTA. 175 Coni cru p. 44) Nσίοδος ' νήπιος - διώκει . . ea Sum sine auctoris nonune inerant Schol ad in I. IPyth. III, 38 Plut moria. p. 505 D. 235.
Ἐργα νέων, βουλαὶ δὲ μέσων, ευχαὶ δε γερόντων.
Harpocr. V. ἔργα νεων τουτο καὶ Tπερίδης ἐν τω κατ' -τοκλέους ,σιόδου φησὶν εἶναι ' παροιμία τίς ἐστιν, ην νέγραψε καὶ Ἀριστοφάνης ὁ γραμματικος ουτως ἔχουσαν is ἔργα - γερόντων . adem fero narrat Apostol. IX, 6 Pant. VII, 9 Nol. II p. 419 Levi GJ CL hol. v. Strab. XI p. 674 sq. 236. Βῶρα θεους πείθει, δῶρ' αἰδοίους βασιλῆας. Plato do episti. III p. 390 ουδ αστεον αυτοῖς οτι δῶρα - βασιληας Suid. V. δῶρα Vol. I, 1 p. 1448 Beriai.J δῶρα - βασιλῆας οἱ μεν σιόδειον Γονται τον στίχον. 237.
Et κε πάθοι τα κ ρεξε, δίκη, θεῖα γενοιτο. Aristot. Me V, 8 p. 1132 25: ὁ ἀντιπεπονθὸς - ἐφαρμόττει - ἐπὶ το διανεμητικον δίκαιον ουτ α ὶ ο διορθωτικόν καίτοι βουλονταί γε τουτολεγειν καὶ το Ῥαδαμάνθυος κε - γένοιτο , isti Micn Ephes p. 67 ἔστι δὲ τ ἐπος ἀπο των σι
185쪽
Seneca Lud de morte Claudii 14 Aeacus, homo iustissimis, vetat. Illum altera, tantum parte audita condemnat et ait: εἴκε, - γένοιτο . Goetii. - Versiain asperiant praeterea Iulian. Caes. p. 314. Schol ad Aesch. Supsi.
D κε πόλις ρέζρσι, νόμος δ' αρχαῖος αριστος. Porphyr de instin. II, 18 p. 134 9 Nauch) καὶ τουισίοδον ουν εἰκότως τον των αρχαίων θυσιῶν νόμονεπαινουντα εἰπεῖν - ως κε - αριστος .239. μ δε σε πατρὶ κτίλον εμμεναι. Schol. ibi Nic. hor. 452 τα κτίλα επὶ των μερων και τιθασσῶν τίθεται καὶ σίοδος ' χρηεμμεναι 240.
φαυλόν κεν δόξειεν εμεν, χαλεπον δε νοησαι. Ps.-Ρlat Epist. XI ad Imdamantem p. 358 sq. Stepti. 528 ereli.): συμβουλευσαι μεντοι ἔχω σοι τε καιτοις οἰκισταῖς, ο εἰπόντος μεν μου, φησιν υσίοδος, δόξα αν εἶναι φαυλον, χαλεπον δε νοησαι.
Fri n. CCXL. ,Facile erit versiculum restituere ita: O εἰπόντος με ἐμει φαυλόν κεν δόξειεν ἔμεν, χαλεπον δε νοῆσαι Significaveram hoc fragmentum praetermissum in Diario classico acturgens A. 1846. N. 143. p. 1143. Sed non satia accurate. Vestigia vectoriam latonicoriam fortiusse piis pressius legerit sic scribendo δόξειέν κεν φαυλον ἔμεν-. . . Sed melius eri φαυλον initio collocare . oetii. Opusec. Rea-
186쪽
INCERTA SEDIS FRAGMENΤΑ. 177241. αγαλμα. Suid. V. αγάλματα I, 1 p. 41 miud τα των θεῶν μιμήματα, καὶ πάντα τα κοσμου τινος μετεχοντα καὶ Ησίοδος το ορμον γαλμα καλει. 242. ἀπτερέως.
Horodian. περὶ παθῶν II p. 230 Leniet. in tym M. p. 133, 34 ἀπτερέως παρ' Nσιόδω ωσπερ το ἀψοφέως. σημαίνει δε- αἰφνιδίως.
Εtym Gud. v. αρκυς p. 78, 20): εἶδος δικτύου ἐκ παχέος σχοινίου, ο στῶσι προς θήραν λεόντων ηαρκτων η ἐλάφων καὶ δασύνεται, ἐκ του ειργω τοκωλύω, τροπη της ι διφθόγγου εἰς α ισίοδος. f. Etym M. V. αρκυς p. 144, ). Cram. necd. Oxon. ΙΙ
p. 336 427. Fragmentum affert Goetit Ophisce acadd. p. 197. 244. αφυζαν.
τον λέοντα. Fragm. CCXLIV. V φυζον Ιεle Quaest Bes p. 18.
187쪽
βρῖ. Strata. VIII p. 364 παραδείγμασι δε χρῶνται του μεν ποιητο τω κρι καὶ δῶ καὶ μάψ Nσιόδου δε, οτι το βριθ καὶ βριαρον δε λεγει.
Schol ad Philostr. eroic. p. Boiss. p. 464: στέον οτι του καὶ ουτινος ευρίσκεται καὶ τω καὶ τινι, γενικῆ καὶ δοτικὴ μόνως αι δε αλλαι πτώσεις Ουκεν χρήσει εἰσίν. ευρίσκεται δε καὶ παρ' υσωδωμόνω καὶ γενικη των πτώσεων πληθυντικῶν ἐν χρήσει, οτων αντὶ του ώντινων. havor Lex. p. 558 6 1390, 7 d. Bas. καὶ των αντὶ του ντινων παρα
247. πρόκριν.Cram. necd. Oxon. I p. 6 ,σίοδος δε το πρόκριν παρα το κρίσις, πρόκρισις, πρόκρισιν και ἐν συγκοπὴ πρόκριν ).248. τέττορες. Ρhavorin. Ecl. p. 421, 31 τέττορας δωρικῶς λεχθέν, ου ευθεῖα κεῖται παρ'Ἀσιόδω.
1 ἀωτὶ του καὶ Schol. 2 CL SchneideW exerratu criti. p. 27 ,,Hoc incredibile censeo, nolim enim ad illud decantatum magis iam intellectum τέο υβριν decuretere Buspicarique pronum est, poetam esiodeum in explicatione fabulae Procridis nomen ipsi a προκρισε induum dixisse: nam testo Apollod. III, 15, 1 teleonta, uicito πρυκρινε. Seio Hesiodum decuriatis formis delectari mastrum alia est ratio .
188쪽
Strab. XIII p. 58 do Priapo: πεδείχθη δὲ θεὸς ἴτος υ πο των νεωτέρων οὐδε γαρ υσίοδος οἶδε Πρίαπον.
λέγει δε την δαδα κυρίως του δὲ παρ' μῖν καλουμένου λύχνου του ηρωας χρωμένους ὁ ποιητης εἰσάγει οὐδε' ισίοδος μέμνηται.
251. Mun ad Soph. ed. R. p. 4 erin. Schol. Soph. Vol Π p. 13 Dind. πιτ δε νεώτερον το του τυράννου νομα δηλον οἴτε γαρ Ῥμηρος ἴτε σίοδος οἴτε αλλος ουδεὶ των παλαιῶν τύραννον ἐν τοις ποιημασιν νομάζει. FRAGMENTA DUBIA.
δων - θεοειδης . Unde hausit Eustath ad Il. p. 72, 18 Rom. 20 Bas. - Versum esiodo tribuunt Herm. et Buuman de inns. Omnent Acad. Berol. a. 1820-21, p. 178 not.1 -υδε Sic in i pro καὶ ουτε.
189쪽
Φοῖβον δωρ ἐπάγων κερα Ἀκεανοῖο ροησι. Apollon Lex Hom. v. Φοῖβος p. 164 Belch.)' . . . φοῖβον δε κατὰ γλῶτταν το καθαρόν, ς καὶ λιόδωρος δ).,,φοῖβον - ροησι .
ΡMogon Trall. Mirab. cap. IV. p. 74 Xyl. 73 KellexJ: Ἱστορεῖ δὲ καὶ υσίοδος καὶ ικαίαρχος καὶ Κλεαρχος καὶ Καλλίμαχος καὶ αλλοι τινες περὶ Πιρεσίου τάδε. Iam nauata illa, tuta cf. fragm. 179 , cap. V. p. 75Xyl. 74 ed. sic pergit Οἱ αυτοὶ ἱστορουσιν κατὰ την Λαπίθων χώραν γενέσθαι Ἐλάτω τω βασιλεῖ θυγατερα ὀνομαζομενην καινίδα ταύτη δε Ποσειδῶνα μιγεντα ἐπαγγείλασθαι ποιήσειν αυτην ο ανεθέλη, την δε ἀξιῶσαι μεταλλάξαι αυτην εἰς ἄνδρα, ποιῆσαί τε τρωτον του δε Ποσειδῶνος κατὰ τοἀξιωθεν ποιήσαντος μετονομασθῆναι Καινέα.
Kαὶ ἀτασθαλίησι νόοιο.Εum Oud. p. 88, 45 v. ἀτασθαλία περὶ τον οἶνοναταξία ,, καὶ - νόοιο , ουτως ἐν ,σιόδω. Elyma autem M. p. 162, 35 haec 11 et ἀτασθαλία αμαρτία, ἀδικία κυρίως με η παρὰ v θάλειαν ἄτη βλάβη, ς πανσινέα η παρὰ τον οἶνον ταξία. παρὰ το τη ἄτη θάλλειν καὶ αυξάνεσθαι πιμηρος,, εῖνοι δε σφετερησιν ἀτασθαλίησιν λοντο H. 409) tyni. Sorb. Gaiff. aoni. u. p. 463 D:
190쪽
ἀτασθαλία περὶ τον ινον ταξία καὶ πιμηρος, πιασθαλίησιν νόοιο. Elymis Gud. ,respicit fori Opp. 683 685 nisi ,. ἀχρείησι νόοιο maiss
Cic. ad it VII, 18: Ego autem, etsi illud ψευδησιόδειον - ita enim putatur, obser o, μηδε δίκην, praesertim in te, a Io init unquam vidi temere neri, tamen illius aerela movebar. - Plut morat p. 1034 Ε:προς το ελοντα ,, μηδε - ἀκούσyς , ἀντελεγεν Ζηνων κτλ. - cnol ad ur. Hipp. 264: ο μηδεναγαν οἱ μεν πιλωνι τω Λακεδαιμονίω ἀνατιθέαο ιν, ως Κριτίας Θεόφραστος, ως τὰ Σισυφου λεγόμενα καὶ Πιτθεως, οἷον ,μηδεν γαν , ,, μηδε δίκην δικάσyς . - Lucian de calumn non tem. ore L . Nilo p. 271 Iacob. - Αlia testimonia congessit Solineide viii de Pittheo meta commesi p. 7.
Grammaticus in aenm. nec L Gr. II p. 247:
Πρῶτος ,σίοδος παρὰ της Ἐλένης το εἴδωλον παρ-
ηγαγε. Legendum Videtur πρῶτος Στησίχορος κτλ.; cf. tamen ero. oere lyra. Gre. d. III. Ρ. III p. 981.
Aristot. ist. Anim. VIII, 18, 2 p. 601 31 sqq. α μεν ουν γαμψώνυχα, καθάπερ εχηται πρότερον,