Epicorum graecorum fragmenta

161쪽

MELAMPODIA. Seemulus liber ab Athen. XI p. 498 A. terinis XIII p. 609 E citatur. Carmen celeberrimorem vatum, Mopsi Amphilochi, Calchantis, Tiresiae historias comprehendisse et a clarissimo eorum Melampode nomen accepisse priΦahdlis est coniectura Marchschesselli p. 170. 177.

Θαῖμά μ' ἔχει κατὰ θυμόν, σου ἐρινειος λύνθους ουτος εχει μικρός περ ἐών εἴποις αν ἀριθμόν;

μύριοί εἰσιν ἀριθμόν, ἀτὰρ μέτρον γε μέδιμνος

εὶς δε περισσεύει τον ἐπενθέμεν ου κε δύναιο.ως φάτο καί σφιν ἀριθμος ἐτητυμος εἴδετο μετρου ' και τότε δη Κάλχανθ' υπνος θανάτοιο κάλυψε. Stran. XI p. 642 λεγεται δε κάλχας ὁ μάντις μετυμφιλόχου του Ἀμφιαράου κατὰ την ἐκ Ποίας πάνοδον πεζῆ εὐρο ἀφικέσθαι, περιτυχὼν δ' εαυτου κρείττονι μάντει κατὰ την λάρον, Μόψω τω Μαν- τοὐς της ειρεσίου θυγατρός, διὰ λύπην ἀποθανεῖν.ισίοδος μεν ουν ουτω πως διασκευάζει τον sθον'

προτεῖναι γάρ τι τοιοsτο τω Μόψω τον Κάλχαντα ἡθαυμα - ἀριθμόν V. 1 - 2 τον δ' ἀποκρίνασθαι,,μύριοι - κάλυψε V. 3 - ).

schesset, a manu rec ex gelgae adnotat. MI L cophr transcripti in esse tolli constat: cf. uti an et I inii ad loc.

162쪽

MELAMPODIA. 153178.

Zε πάτερ, εἶθ' σσω μοι isi αἰῶνα βίοιο ἄφελλες μναι καὶ σα φρεσὶ μήδεα ἴδμεν θνητοῖς ἀνθρώποις νυν δ' ουδέ με in θὸν δεισας,

ος γέ με μακρον ἔθηκας ἔχειν αἰῶνα βίοιο επτά- ἐπὶ ζώειν γενεας μερόπων ἀνθρώπων.

Tetela ad iscopis. v. 682 πέμπελον τον πέργηρων

νυν δε ον ειρεσίαν λέγει, ἐπειδή φασιν αυτον επτὰ γενεὰς ζῆσαι αλλοι δε ἐννέα ἀπ γὰρ Κάδμου καὶ κατωτέρω Ἐτεοκλέους καὶ Πολυνείκους, ως φησι καὶ ὁ της Μελαμποδίας ποιητής παρεισάγει γὰρ τον Πιρεσίαν λέγοντα Ζεὐς - ἀνθρώπων .Eosdem versus affert xeg. in n. p. 149. 179.

Οἴην μεν μοιραν δέκα μοιρέων τέρπεται ἀνήρ τὰς δέκα δ' ἐμπίμπλησι γυνὴ τέρπουσα νόημα.

Scnoli Vett. ad lacopnr. 683 ανδρῶν γυναικῶν εἰδότα

et Apollod μοιρέων Κoe y μοιρῶν vigo. - 2. τὰς δέκα δ'J

163쪽

154 ΜΚLΑΜΡODIA. ξυνουσίας λέγεται τον Λει τὶ φα ἐρισαι φάσκοντα τὰς θηλείας δεσθαι ἄλλον τῆ πολλη συνουσία περ τοὐς ανδρας ), καὶ χρήσασθαι- Πιρεσία κριτη διατὰς δύο αυτο μορφάς' τον δε εἰρηκέναι δέκα οὐσῶντων πασῶν δονῶν μίαν με ἔχειν τους αρρενας, τὰς δε λοιπὰς τὰς γυναῖκας ὀργισθεῖσα δε ηυρα ἐτύφλωσεν αυτόν ὁ δε Ζευς ἐχαρίσατο αὐτω μαντικην καὶ πολυχρονιον ζωήν, ς ὁ της Μελαμποδίας ποιητής' ἐννέα με μοίρας δέκατην δέ τε μοῖραν

Apollod. l. L g 4 sq. Nσίοδος δέ φησιν τι θεασάμενος se. ειρεσίας περὶ Κυλληνην φεις συνουσιάζοντας, καὶ τούτους τρώσας, ἐγένετο ἐξ ανδρὸς γυνή, πάλιν δε τοὐς αυτοῖς φεις παρατηρήσας συνουσιάζοντας ἐγένετο ἀνήρ. διόπερ φα καὶ Ζευς ἀμφισβητοὐντες πότερον τὰς γυναῖκας η τοὐς ανδρας

ηδεσθαι μὰλλον ἐν ταῖς συνουσίαις συμβαίνοι, τοὐτονανέκριναν κτλ. s. hleg Trall. Mirati cap. IV p. 74 sq.

τὰ δε δέ Adnotat in Apollodor. - Μanifestum fit, legendum esse ἐννέα δ' ἐμπ. nam o decem M tibus una detracta supersunt novem eyne. ano Ioci interpretationem quam Phlegontia vertris sirinari posse persuasum sibi habebat Hea ne falsam esse ostendit Marchach. - un μπλησι ει α ad Apollod. ἐμπίπλησι auctores reliqui.

1 τὰς θηλείας εἴπερ τους ἄνδρ. δεσθαι - συνουσία καὶ

164쪽

MELAMPODIA. 155 Aικαίαρχος καὶ Κλεαρχος καὶ Καλλίμαχος καὶ αλλοι τινες περὶ Πιρεσίου τάδε Πιρεσίαν τον υήρους ἐν

Ἀρκαδία ανδρα οντα ἐν τω ὁρει τω ἐν Κυλλήνη οφεις ἰδόντα ὀχευοντας τρῶσαι τον τερον καὶ παρὰ χρημα μεταβαλεῖν την ἰδέαν γενέσθαι γαρ ἐξ ανδρος γυναῖκα καὶ μιχθῆναι ἀνθ ρί του d. Ἀπόλλωνος αυτῶ χρήσαντος ως ἐὰν τηρήσας ὀχευοντας μοίως τρώσητον ενα ἔσται οἷος ην, παραφυλάξαντα τον ειρεσίαν ποιησαι τα υπὸ του θεου ρηθέντα καὶ ουτως ἀνακομίσασθαι την ἀρχαίαν φυσιν. ιδ δε ἐρίσαντος

ιστον δ' ἐν δαιτὶ καὶ εἰλαπίνη τεθαλυδεὶ τέρπεσθαι μύθοισιν, ἐπην δαιτὸς κορέσωνται. Athon. II p. 40 F: ηδιστον - κορέσωνται Nσίοδος ἐν τη Μελαμποδεία φησίν.

ιδ δε καὶ το πυθέσθαι, σα θνητοῖσιν ἔνειμαναθάνατοι, δειλῶν τε καὶ ἐσθλῶν τέκμαρ ἐναργες. Clem Alex. Strom. VI p. 266 4. 628 D Sytb. 751Ρou ,σίοδός τε ἐπὶ του Μελάμποδος ποιεῖ ,ἡδυ ἐναργές καὶ τ εξῆς παρὰ Μουσαίου λαβὼν του ποιητο κατὰ λέξιν.

Fragni CLXXX. 1. ηδ ἐστιν ἐν milgo ex coniectura legitur δὐ γαρ ἔστυν codd; m. eineste. s. Huebneri Herm. 1866 , . - Post hoc fragmentiam an nullo aut eximo intervallo gemitum esse proximum recte vidit Buum Lex. I p. 128. Fragm. CLXXXI. I. ἔνειμαν Sic arctoech. ἔδειμαν vulgo. Ἀδειξαν Goeul. - . δεινῶν oechi coni. p. I p. 13.

165쪽

N δὲ Μάρης θοος αγγελος λθε δι οἴκου,

πλήσας δ' ἀργυρεον σκυπφον φερε, δῶκε δ' ανακτι. Καὶ τότε Μάντης με δεσμον βοὸς αἴνυτο χερσιν, Ιφικλος δ' ἐπὶ νῶτ επεμαιετο τω δ' ἔπ' οπισθεν υπφον χων τέρy, τέρη δε σκῆπτρον ἀείρας, εστειχεν Φυλακος και ἐνὶ δμώεσσιν ειπεν. Auten XI p. 498 Α-B: σίοδος V ἐν δευτέρω

Μελαμποδείας συν in σκυπφον λέγει τω - ανακτι . καὶ πάλιν καὶ τότε - ειπεν Versum securuliun πλησας Ἀνακτι Athenaeo auctore usus affert Eusta VI.

184. De Proeti filiabus quas Melampode anaitas ESSe

constat, Apollod II, 2, 1, 4: κρίσιος μὲν Αργους βασιλευει, Προῖτος δε πρυνθος καὶ γίνεται κρισίωμεν ἐξ υρυδίκης της Λακεδαίμονος Λανάη, Προίτωδε ἐκ Σθενεβοίας ' φινόη Λυσιππη φιάνασσα αυται δε ς ἐτελειώθησαν, ἐμάνησαν, ως μεν Ησίοδός φησιν,οτι τὰς ιονυσου τελετας ου κατεδέχοντο. Ad Melampodiam refert ulinicen. 185.

Fragni CLXXXIII. 1. μάντης Cod. Ven Athenaei. Recepit Meinelce ,,Nomen proprium re patri sequentia, ostendunt Ania crit p. 229 cf. Heran Vol. I p. 27) μάντις vulgo. βοος emsteria ad es h p. 1366 βιός vel βίος codd. Athenaei. - 1 Cl. Prob. ad Verg. Buc. VI, 48 p. 22 Keil.

166쪽

Strab. XI p. 676 Ησίοδος δ' ἐν Σόλως πουπόλλωνος ἀναιρεθῆναι τον Ἀμφίλοχόν φησιν. s.

fragm. 177. 187.

Μάντις δ' -δείς ἐστιν επιχθονίων ἀνθρώπων, οστις αν εἰδείη Ζηνος νόον αἰγιόχοιο. Clem Alex. Stroni V p. 259 610 B Snb. 727 Pori. Ἀλλα καὶ υσίοδος δι' ων γράφει συνάδε τοῖς προειρημένοις ' μάντις - αἰγιόχοιο . OPERA MAGNA. Proculus adines opp. 126 Το δ' ἀργυρεον ενιοι τu si ἀκουουσι, λέγοντες τι ἐν τοῖς μεγάλο νς εργοι το ἀργυριον της ν γενεαλογεῖ. Fulgent.

Mnnol. II, 1: Hesiodus in Ducolico carinine. CLfracan. 188. Unde colligi potest tale carinen ,,uDerius de Uricultura, exponens deque aliis rediis ad eam pertinentinus, litescis adeo, si id concludere licet ex Tagm.

I Apud Atnen. VIII p. 364 B e Datur: νυν δε τουτωνκτ1 ἄπερ πάντα Ἐκ των εἰς σίοδον αναφερομένων μεγάλων ποίων καὶ μεγάλων Ἐργων πεπαρωμπαι, aedvertis καὶ μεγάλων Ἐργων secturi II ind. . cui astipulantur recentiores. s. and A tron. II, I sqq. Properi II III 34

167쪽

OPERA MAGNA.lulscriptum esse. De hac re disseruerant . . Hug-Ηesiodi EPTA MET A Frio. 1835. Wolcher Mus.

Rnen. I 1833 p. 25 sqq. Caesar in Diar Antii V 1838 n. 65 sqq. p. 29 sqq. March sensis Hesiodi

. . . . fragmenta p. 20 sqq. iure ist. Lut Gra . Vol. II p. 389 sq. 501-503. 188. Fulgent Mytisol. III, 1 p. 70 StaV. , Proetos Pamphyla lingua sordidus dicitur, sicut Hesiodus in Bucolico carinius scri Di dicens: e pri gro A, ta fulvo ut actis mones morum, id est Sordidus uvariun Deno calcatariam sanguineo rore . Ad la loci Muncker ,,Maeca Verus omissa sunt in editionilnis. s. eid ea ita repraesentat: ritos ista flue tactis me ne semorum M. ocon in ed. oetu. p. 255 ,,Fulgentii locus in cod. membr. Biul Gotn sic legitur: siproe is soritidgriitos pampnda lingua sordidus dae: sicut estodus in 1. dicens Ducolico carinino scrinit πρotoc Ἀφoyaon cadocdisteo vinaιμa1ιo 21 c. Id est Sordidus variun Deno vinus P ros calcatamam sangne rore. - a sci ψυ1ra egregie staui- litur coraectio σταφυλῶν, in postrenus autem ninil latero

potest nisi αἱμάτιος δρόσος vaod emi Dene dici potvit

168쪽

textu a memoranis nostris fides naueri denet, non fuit ευ, sed καλῶς. Supersunt literae a lite tun a aluus nini propius abest quam λακτιστῶν λακτιστός, i. e. λελακτισμένος. Quare non diluit Fulgentium, aut iiDra-Iliun sic natiuisse in codice suo: προῖτος σταφυλῶν καλῶς λακτιστῶν αἱμάτιος δρόσος, iae ver Da ille sic vertit sordia dus uvarum Dene calcatarum sanguine 1 ro S. Graeca autem verna utriam Hesiodi sint, an ficta, alii nudicent . )189. Plinius N. . XV, 1 Hesiodus quoque in pri-- cultum agrorrum docendam arDuratus vitam negavit oleae satorem fructum ex ea percepisse 1emquam tam tarda tunc res erat. Huc pertinet Herodot V, 2:

190. Plin. N. Η. XXII, 22 g 67: spnodelum do clari simis eruamna, ut quod ne uin aliqui appellaverint, Hesiodus et in fluviis nasci dixit. 191. Ibid paullo infra st 3): Aspnodeton an Hesiodo maidam alimon appellari existumavere, Iod falsum ar-1 fὁJ προῖτος σταφυλῆτι - λακτιζομένης αἱμορρόω

- ερ Ilii Ruscul Sc di cies p. 35 , si ad veritatem proximo accessisse videtur. - βεβριθὼς σταφυλῆσιν ἐυ λακτιζομέν σιαι μόρροις Spenge in Dinae Antiq. II 1835 p. 208. Aliomani de n. l. tentamin V. p. Marcksen.

169쪽

Di or est enim suo nomiine natimon, non parvi et ipsum erroris inter Ructores.

192. Plin. N. Η. XXI, 204 145: olio Musaeus irassiodus per ingui iuuent dignationis gloriaeque aridos; polium tractari, coli, olim condia, venena laaDeri, contra serpentis substeriri, uri, portari, in vino decomi recens vel aridum inlinique. Cf. XXI, 7 g 44 Sicut apii lGraecos polium nerbam, inclutam usaei et Hesiodi lau- ΓDus, ad omnia utilem praeclicantium supermae cetera ad famam etiam ac dignitates, prorsusῬ1 miram, Si nodo, ut tradunt, folia eius mane andula, meri si plausurea, sol occidente caeriale adspiciuntur. Cf. neopnr. Hi St.

Plant. IX, 23 St. 19, 2 Vinini.) και ς δη φασι τοτριπόλιον al. πόλιον)J καε υσίοδον καὶ Μουσαῖον εις πῆ πρῆγμα σπουδαῖον χρήσ/ον εἶναι δι' o καὶ

ὀρύττουσιν αυτὸ νυκτωρ σκηνην πηξάμενοι. f. Looech. Aglaoph. p. 309.

193. Plin. N. H. XXV, 2 g 12 Primus autem omnium, Ῥ1Os memoria noVit, O neus de noctis curiosius aliqua prodidit, post eum Musaeus et Hesiodus polium nerbam in quantum mirati sint dixi as, Orpneus et Hesiodus suffitiones conmenda ere. 194. Plin. N. II. XXIII, 1 g 42 Moracis potionidus per Hginti dies anto canis ori in totidemque postea suadet Hesiodus uti. 1 , Videtur Hesiodus τριπέτηλον dixisse ' oeul opuscα

acadd. p. 197.

170쪽

ORNITHOMANTIA 195. Seo ad Verg. Georg. III, 280 Scit lectum esse apud Hesiodum Q Theocritum hectam esse quandam,maae hippomanes Vocatur, 1asi ππου μανία. Si enim eam comederint equi, furorern patiuntur. 196.

Ρ1 oculus ad ea Opp. 126 G δ' ἀργύρεον ενιοι το γη ἀκούουσι, λέγοντες, τι ἐν τοι μεγάλοις Ἐργοις το αργυριον της Γης γενεαλογεῖ. ORNΙΤΗOMANTIA.Ρroci adines opp. 826 8 24 sqq. p. 368 447 Gaisi. ὁρνιθας κρίνων κτλ.)J Tούτοις δε πάγουσί τινες την ὀρνιθομαντείαν, α τινα Ἀπολλώνιος ο 'μ-διος ἀθετεῖ. INCERTA SEDIS FRAGMENTA.197. Aueto libri do caelo II, 1 Aristot. d. Behic. . 298 25 Φι): ἰσὶ γάρ τινες ο φασιν οὐθεν ἀγενη- τον εἶναι των πραγμάτων, αλλὰ πάντα γίγνεσθαι' γενόμενα δε- μεν φθαρτα διαμενειν, τα δε πάλιν φθείρεσθαι, μάλιστα μεν οἱ περὶ 'Hσίοδον, εἶτα καὶ των αλλων ο πρῶτοι φυσιολογησαντες. Locuta indicavit oeulin in picae primo fragmentoriun esto si Opusco acadd. Iam 1869 p. 194).