장음표시 사용
201쪽
192 SUMMIS. ἐξης στίχοι εἰλημμένοι εἰσι παρ' Εὐμήλου, παρ' φησι Μηδεια προς Ἱδμονα Τ).
σος ὁ Λιος καὶ Σεμελης παις ἐν Κυβέλοις της Φρυγίας πο της μας τυχὼν καθαρμῶν, καὶ διαθεις τὰς τελετάς, καὶ λαβὼν πῆσαν παρα της θεὰς την διασκευήν, ανα πῆσαν ἐφερετ την γῆν, χορειῶν εἶ καὶ τιμῶν
τυγχάνων προηγειτο πάντων ανθρώπων ). παρα- γε νόμιμον δε αυτον εἰς την Θράκην Λυκοὐργος ὁ ρύαντος λυπήσας φας μίσει, μύωπι ἀπελαύνει αὐτοντης γης καὶ καθάπτεται αυτο καὶ των τιθηνῶν ε). ἐτύγχανον γαρ αὐτω συνοργιάζουσαι θεηλατ δε ελαυνόμενος μάστιγι τον θεον ἔσπευδε τιμωρήσασθαι ' δὲ π δεους εἰς την θάλασσαν καταδύνει, καὶ ὐπὸ Θετιδος πολαμβάνεται καὶ υρυνόμης ὁ οὐν --
κοὐργος οὐκ ἀμισθὶ δυσσεβήσας εδωκε την Σανθρώπων δίκηW ἀφηρεθη γαρ προς του Λιος τον ὀφθαλμόν. της ἱστορίας πολλοὶ ἐμνησθησαν, προηγουμενως δε o την Εὐρωπίαν ' πεποιηκὼς ὁμηλος.
1 γάσωνα Schol. Par. 2 χορειῶν τε Sic Scholi minn.; χορεύω Scnol Ven. 3 τυγχάνων - ανθρώπων ἐτύγχανε
202쪽
Oφρα θεω δεκάτην ἀκροθίνιά τε κρεμάσαιμεν σταθμῶν ε ζαθέων καὶ κίονος ψηλοῖο.Cleni Alex. Stroni. p. 151 349o Sytb. 419 oti. υλλα καὶ ο την υρωπίαν ποιησας ιστορει το ἐν Θελφοῖς γαλμα Ἀπόλλωνος κίονα εἶναι δια τῶνδε '
Patis. IX, 5, 8 4) υ δὲ τ επη τα ἐς υρώπην ποιησας φησὶν Ἀμφίονα χρήσασθαι λύρα πρῶτον
μου διδάξαντος πεποίηκε δε και λίθων καὶ θηρίων δ οτι καὶ ταυτα δων γε.
γαρ γθωμάτα καταθυμιος ἔπλετο μοῖσα καθαρὰ καὶ ἐλευθερα σάμβαλ' χοισα. Patis. IV, 33, 2 3) υγουσι δε καὶ ἐορτην πετειον θωμαῖα Messensi) τὸ δὲ ἀρχαιον καὶ γῶνα ἐτίθεσαν
1 Iracunae signa, pos Schubart. - 2 CriιΠ1. n. Oxon. IV p. 314 πφοσόδιόν εστι ποίημα πο αρρένων ῆ παρθένων χορου ἐν τῆ προσόδω τη προς το θεὸν δόμενον φέρεται δ ἐν τουτ τω γένει καὶ ὁ ἀποτρεπτικόν ἐστὶ δε ποίημα σπαστικον κατα τον απὸ των θεῶν χωρισμὀν δόμενον Plui. morat p. 1136 F: υκ γνόει δέ, τι πολλὰ Βώρια παρθένεια ἄλλα Αλκμῶνι καὶ Πινδάρω καὶ Σιμωνίδη καὶ Βακχυλίδη πεποίηται ἀλλα μην καὶ ἔτι προσόδια καὶ παιῶνες καὶ μέντοι καὶοτι τραγικοὶ οἶκτοί ποτε ἐπὶ του Aωρίου τρόπου μελωδήθησαν κτλ. Cf. tyna. . p. 777, 3 asgi. Marchseu P. 24 sq. Fragm. XIII. 2. V καθαρὰν κιθάραν Bergi Poeti LIN. p. 811;- καθαρὰ καὶ ἐλευθέριος καλὰ . h. inperius.
203쪽
EUMELUS μουσικῆς τεκμαίρεσθαι δ' ἔστιν αλλοις τε καὶ μήλου τοι ἔπεσιν ἐποίησε γουν καὶ τάδε ἐν τω προσοδει τω ε Λῆλον ,, τῶ - ἔχοισα . i. IV, 4, 1:- δε Φίντα του Συβότα πρῶτον Μεσσήνιοι τότε et Ἀπόλλωνι ἐς Βῆλον θυσιαν και ανδρῶν χορον ἀποστέλλουσι τ δε σφισιν σμα προσόδιον ἐς τον θεον ἐδίδαξεν Ευμηλος, εἶναι τε ς ἀληθῶς Eυμήλου νομίζεται μόνα τὰ πη ταυτα - , 19, 10 2). INCERTORUM CARMINUM FRAGMENTA.
Apollodor. III, 8, 2, 2 Mμηλος δε και τινες τεροι λεγουσι Λυκάονι καὶ θυγατέρα καλλιστω γενέσθαι.
Do retulo Callisius filio Apollod. III, 9, 1, 1: Ἀρκάδος δε καὶ Λεανείρας της μύκλου Μετανείρας της Κρόκωνος, ως δε υμηλος λεγει, νύμφης χρυσοπελείας, ἐγένοντο παιδες γλατος καὶ Ἀφείδας.ουτοι την γῆν ἐμερίσαντο, το δε πῆν κράτος ειχεν
TZet2 ad lacophr. 480 υρκάς, ὁ Θιος Ἀπόλλωνος παι καὶ Καλλιστους της Λυκάονος θυγατρος, ως φησι λάρων ὁ Λαμψακηνός, κυνηγῶν ἐνέτυχέ τινι τῶν μαδρυάδων νυμφῶν κινδυνευούση καὶ μελλουσηφθαρῆναι - χειμάρρου ποταμο ἐν τη δρυι, ἐν γεγονυῖα ν η νύμφη, καὶ ανέτρεψε τον ποταμον καὶ την δρυν χώματι χυρωσεν δε νύμφη, ρυσοπέ-
λεια την κλησιν κατ' Ευμηλον, συνελθουσα αυτω
204쪽
INCERΤORUM CARMINUM FRAGMENTA. 195 γεννῆ πλατον καὶ Ἀφείδαντα, α ων εἰσι καὶ οι Ἀρκάδες, ως φησι πολλώνιος.
Μνημοσυνης καὶ Ζηνος λυμπίου εννέα κουραι. Clem Alex. Strom. VI p. 264 621 D Sylli. 742 Pori. μήλου γὰρ ποιησαντος , Μνημοσυνης - κουραι , Σόλων της ἐλεγείας δε αρχεται,' Μνημοσυνης καὶ Ζηνος υλυμπιου ἀγλαὰ τεκνα VHisci p. 5. 38 sit
Laps.J Eυμηλος μενδ ὁ Κορίνθιος τρεῖς φησιν εἶναι Μουσα θυγατέρας' υπόλλωνος, Κηφισουν ), Ἀπολ
Mur Lyd. de mens. IV, 48: υμηλος δε ὁ Κορίνθιος το Λία ἐν τῆ καθ' ημὰς Λυδία τεχθηναι βουλεται, καὶ μἀλλον ληθεύει σον εν ἱστορία ἔτι γὰρ καὶ νυν προς τω δυτικω της Σαρδιανῶν πόλεως μέρει is ἀκρωρείας του μώλου τόπος ἐστιν ος πάλαι μεν Γοναὶ ιος Γετίου νυν δε παρατραπείσης τω χρόνω
205쪽
Schoeno): Cinaeuio Lacedaemonuis poeta, qui Telegoniam Scripsit agnoScitur. Cinasthoni tribuuntur
Λακεδαιμόνιος, γενεαλόγησε γαρ καὶ ουτος πεσι. 2. ηλεγονία ) Hieron. l. 3. ράκλεια. Schol ad poli. Rhod. I, 1357. V. talia. p. 12.4. Οἰδιποδία Supra P. 8 Sq.
1 Γενεαλογίαι substituit Marissifcli. p. 248. 2 Tηλεγονία cori aptum; Θεογονία vel Γενεαλογίαι i. viri d. - Schol. ad Pind. Nem. I, 1: μηρίδας λεγον το μεν ἀρχαῖον τους ἀπ του μηρο γένους, ο καὶ την ποίησιν αυτου ἐκ διαδοχης ἐδον μετὰ δε ταυτα καὶ οι ραψωδοὶ υκέτι το γένος εἰς ' I- ρον ἀνάγοντες. ἐπιφανεις δε γενοντο οι περὶ Κυναιθον, ους φασι πολλὰ των ἐπων ποιήσαντας ἐμβαλειν εἰς την μηροοπο ιν ην δε ὁ Κυναμος πιος, ο καὶ των ἐπιπαφομένων Ομηρο ποιημάτων τον εἰς πόλλωνα γεγραμμένον μνον λέγε -
ται πεποιηκεναι. υτος ουν ὁ Κυναιθος πρῶτος ἐν Συρακου-
σαις ἐρραψωδησε τὰ μήρου ἔπη κατὰ την ἐξηκοστὴν ἐννάτην Dλυμπίαδα, A 'Iππόστρατός φησιν.
206쪽
Pans. VIII, 53, 5 2 : Κιναίθων δε ἐν τοις ἐπε- σιν ἐποίησεν ως Γαδάμανθυς μεν φαίστου, μαι- στος δε i η ἁλω, άλων δε εἶναι Κρητὸς παῖδα.οι με δη Ἐλλήνων λόγοι διάφοροι τα πλέονα καὶ ου ηκιστα ἐπὶ τοι γένεσίν εισι.
Patis. II, 3 9 7) Κιναίθων δε ὁ βακεδαιμόνιος, ἐγενεαλόγησε γαρ καὶ ουτος ἔπεσι, Μήδειον δ καὶ θυμγατέρα Ἐριωπι γάσονι ειπεν ἐκ Μηδείας γενέσθαι 'πέρα δε ες τους παῖδας οὐδε τούτω πεποιημένα ἐστίν.
Schol. Ven. ad Hom. Il. Γ, 175 Eλένης τε καὶ Μενελάου ἱστορεῖ ρίαιθος παῖδα Μαράφιον ως δε ιναίθων, Νικόστρατον. .
Paris. II, 18 6 5): ρέστου δε αποθανόντος ἔσχε Πσαμενος την ἀρχην Ἐρμιόνης της Μενελάου καὶ μέστου παις τον δε ρέστου νόθον Πενθίλου Κιναίθων ἔγραψεν ἐν τοι ἔπεσιν Ἐριγόνην την Αἰγίσθου τεκεῖν. Cf. - p. 402. IIII p. 82.
Paus. IV, 2, 1 Πυθέσθαι δε σπουδη πάνυ μελήσας ο τινες παῖδες Πολυκάονι ἐγένοντο ἐκ Μεσ-i Μῆδον lebetis.
207쪽
CARMEN NAUPACTIUM. σήνης, πελεξάμην τάς τε μία καλουμενα καὶ τὰ επη τὰ Ναυπακτια, προ δε αὐτοῖς πόσα Κιναπιων καὶ υσιος ἐγενεαλόγησαν - ην ς ε ταῶτα ην σφίσιν οὐδε πεποιημενον. CARMEN NAUPACTIUM. Patis. X, 8, 11 6): α δε πη τα Ναυπακτια
ονομαζόμενα ποἘλλήνων ἀνδρὶ ἐσποιοὐσιν οἱ πολλοὶ Μιλησίω X-ων δε ὁ Πύθεώ φησιν αυτ ποιῆσαι Ναυπάκτιον Καρκίνον. πόμεθα δε κά ημεῖς nτου Λαμψακηνο δόξη τίνα γαρ και λόγον ἔχοι ἄν
ἔπεσι ανδρος Μιλησίου πεποιημενοις γυναῖκας τεθηναί σφισιν νομα Ναυπακτια Cf. II, 3 9 7): Ex δε ἔστιν ν Ἐλλησι Ναυπακτια ονομαζόμενα. IV, 2, 1 Tὰ ἔπη τὰ Ναυπακτια.
Veriam nomen est apud Pausaniam alii Ναυπακτικὰ soranam habenL M. fragI11. 1 f. 11. 12. carminis aegumento disputavit Marchsch. p. 255 Sq. MuamVi Rccuratiore cognitione careamus, hoc proceri, poni videtur posse, in 1 omnes nunc consentiunt, hoc carmine celebratas fuisse illustres in alnilis lamnas una cum Bomam Iisapsis, ut Heynius dicit Nectaanen intra genealogiariam tenuitatem poetam se continuisse, sed satis copiose de heroum rebus gestis exposuisse ex iis concivili potest, 1ae scholiasta ad Apollonium de Argonautariin expeditione ex hoc carmine afferi .
Tην δε μεθ' ὁπλοτάτην Ἐριώπην ξονόμαζεν,
Ἀλκιμάχην δε πατηρ τε και υδμητος καλέεσκεν.
208쪽
CARMEN NAUPACTIUM. 199 Sctol. 1ct ad Hom. l. , 336: μοίως τω ποιητῆκαὶ Ἐλλάνικος την Ἐριώπην μητερα Asαντός φηG. Φερεκύδης δε ἐν εωδ και Μνασέας ἐν η Ἀλκιμάχην ὁ δε των Ναυπακτικῶν ποιητης διώνυμον αυτήν φησι '
τὴν - καλέεσκεν . Eadem e cod. o vni pretulit CraII1. necd. ar. III p. 286.
Ἀλλ' o μεν ουν ἐπὶ θινὶ θαλάσσης ευρυπόροιο οἰκία ναιετάασκε πολύρρην πουλυβοώτης. Merodian. περὶ μον. q. p. 15 II p. 22 tentet. J Ἐν
συνθέσει πολύρρην παρα τω τα Ναυπακτικα ποιήσαντι - ἀλλ' - πουλυβοώτης .
Apoll. Rhod. II, 298 sq. υρπυιαί, Ἱρίς τε διετμαγον. α μεν δυσαν κευθμῶνα Κρήτης Μινωίδος. Uni SehoL: κοιλάδα της Κρήτης κατεδυσαν τουτο δεφησι και Νεοπτόλεμος ὁ δε τα Ναυπακτικα ποιήσας και Φερεκύδης ἐν ς φασὶν ' εἰς το σπεος αυτὰς φυγειντ ς Κρήτης το - τω λόφω- Ἀργινουντι.
Apoll. Rhod. III, 242 τον μεν Ἀφυρτον Καυκασι νύμφη τέκεν στερόδεια. Ubi Schol. V τὰ Ναυπακτικα πεποιηκὼς υρυλλην αυτὴν λέγει.
209쪽
Schol. Laur ad Apoll. Rhod. III, 21 U μεν-ολλώνιος τούτους φησὶ προαιρεισθαι εὐξαι τους βόας ὁ δὲ τὰ Ναυπακτικὰ ποιήσας - πάντας ἀριθμεῖ τους - αυτο φερομενους ἀριστεῖς.
Schol. Laur ad poli. Rhod. III, 23 λλά τιν'
οἷ μητρος ἐμῆς δύναται, φησιν η μήτηρ η μη
πεισαι την Μήδειαν συνεργῆσαι τον ἄθλον ἐν δετοις Ναυπακτικοῖς Ἱδμων ἀναστὰς γάσονα κελεύει
21ὴ τότ αρ' Αἰήτη πόθον εμβαλε δῖ' φροδίτη Εὐρυλέτης φιλότητι μιγήμεναι ης ἀλόχοιο,
κηδομεν φρεσὶν ησιν πως μετ αεθλον γήσων νοστησn οἶκόνδε ἡ ἀγχεμάχοις τάροισιν.Φευγέμεν εὐμεγάροιο θοὴν διὰ νύκτα μελαιναν. Schol. Liaur ad Apoll. Rhod. IV, 9 παρα δε- τὰ Ναυπακτικὰ πεποιηκότι os εστι κατὰ την ἰδίαν προαίρεσιν ξιοὐσα η Μήδεια, αλλ' ἐφέστιος ἀνακαλουμένη ). οἱ γαρ υργοναῶται κατ ἐπιβουλην ἐνστάντος του της ἀναιρεσεως αυτῶν καιροs M προτραπομένου δὲ του Αἰήτου πι την Εὐρυλέτης της γυναι-
1 ποι σας e Cod. Par addissi. - 2 Cod. Par. ad . 515-522 Et δε ὁ μεν πολλώνιος Αργον φησὶν εμποδίσαι τοὐς ρωας ποστηνα βουλομενους τον ἀγῶνα ἐν δε τοις N. κτλ. - ἐφέστιος νακαλουμενη Sic ed. τ' ἐστίαν καλουμένη Cod. Laiar. ἐφ εστίασιν καλουμεν Marilschi. 4 Lacunae signa Os Keil.
210쪽
CARMEN NAUΡΑCTIUMκὸς συνουσίαν Ἱδμονος ποθεμένου τοι Ἀργοναυταις ἀποδιδράσκειν καὶ Μήδεια συνεκπλεῖ. Id. a. IV, 6 U μεν πολλώνιος φησι νυκτος πεφευγέναι την Μήδειαν επὶ την ναυν Αἰήτου συνεδριον εχοντος Κόλχων περὶ διαφθορῆς των ρώων. 4 ετ Ναυπακτικὰ πεποιηκὼς υπο Ἀφροδίτης φηM τον Αἰήτην κατακοιμηθῆναι ἐπιθυμήσαντα si αυτου γυναικὶ συγγενέσθαι δεδειπνηκότων παρ' αυτ των Κόλχων δ καὶ κοιμωμενων δια το βουλεσθαι αυτον την ναυν εμπρῆσαι δὴ τότ - τάροισιν di I δμων συνηκε το γεγονος και φησι φευγεμεναι μελαιναν 'ν δε Μήδειαν την ποδοψοφιαν ἀκου- σασαν η ἀναστῆσαν συνεξορμῆσαι. μεγε δε καὶ Βρό-
Schol. Mur ad poli. Rhod. IV, 7 Vμεν Ἀπολλώνιος μετὰ το φυγεῖν την Μήδειαν ἐκ του Αἰήτου οἴκου πεποίηκεν πισχνουμένην το κῶας γάσονι ' τα Ναυπακτικὰ γράψας συνεκφερουσα αυτὴν ὁ κῶας κατὰ την φυγη κατὰ τον αυτου οἶκον κείμενοντο Αἰήτου.
Paus. II, 3 9 7) Ἐπη δε εστιν ἐν Ἐλλησι μυ- πάκτια ονομαζόμενα πεποίηται δὲ ἐν αυτοῖς γάσονα ἐξ γωλκου μετὰ τον Πελίου θάνατον ἐς Κόρκυραν
μετοικῆσαι, και ι Μερμερον με τον πρεσβυτερον 1 των Κόλχων των Ἀργοναυτῶν ci Keil. - ποδοψοφίην