Epicorum graecorum fragmenta

221쪽

ad Apoll. Rhod. I, 1357 οτι δε ιανοὶ μηρα δοσαν ιρακλεῖ καὶ μοσα μη λήξειν ζητουντες πλαν καὶ φροντίδα ἔχουσι ραχινίων δια το ἐκεῖσε κατοικισθῆναι υ ιρακλεῖ τους ὁμηρευσαντας, ιναιθων )ἱστορεῖ εὐυρακλεία.cONO N. Schol. Mur ad Apoll. Rhod. I, 1165 p. 73, 28J:Kόνων - δε ἐν τρ/ρακλεία φησιν τι ιγαίων καταγωνισθεὶς πο Ποσειδῶνος κατεποντίσθη εἰς το νυν λεγόμενον πο ου Ἀπολλωνίου ηρίον Αἰγαίωνος, τον αυτον και Βριάρεων καλῶν. Quae transcripsit Eudocia p. 29, 12. DE MODO CUS. Plut morini p. 161, A, B G μεν παίσαντον

ἐκαλεῖτο πρότερον Σεληναῖον. - γαρ παρ ιρα-

222쪽

DIOTIMUS. 213κλέους δίκας βουλομεν λαβεῖν, συνεργον παρέλαβεντην Σεληνην , δε επωδαῖς χρησαμένη μάγοις, αφρos κίστην ἐπλήρωσεν, ξ ης γεννηθεντα λεοντα μεγιστον Ἱρις ταῖς ἰδίαις ζώναις ἐπισφίγξασα κατήνεγκεν εις ορος φέλτιον ὁ δε ποιμεν τινὰ των εγχωρίων

ωπαίσαντον σπαράξας ἀνεῖλεν κατὰ δε θεῶν πρόνοιαν ὁ τόπος παίσαντος α αυτου μετωνομάσθη καθὼς ιστορεῖ Λημόδοκος εν α ιρακλειας. λ)DIOTIMUS.

Atnen. XIII p. 603 D: ιότιμος δ' ἐν τη μα- κλεια υρυσθέα φησὶν μακλεους γενέσθαι παιδικά, διόπερ καὶ τους θλους πομεῖναι.

Κέρκωπες, τοὶ πολλὰ κατὰ τριόδους πατέοντες

την Ἀμφιτροωνος προς φλεβόας μάχην κτλ. - Plut morat. p. 1132 B Heraclides in συναγωγὴ των ἐν μουσικῆ licitJγεγονέναι δε καὶ ημόδοκον εο κυραῖον παλαι Da GD κων es Clena. l. Suom. I p. 397 Pori), ν πεποιηκέναι γλίου τε πόρθησι καὶ φροδίτης καὶ φαίστου γάμον. noti ivl. p. 152 35 Belch. Ἱλίου ἀλωοιν ημοδόκου ποίησιν. Suid. V. αοιδός I, I p. 84 Beriin.J. ημόδοκος δε την Ἀφροδίτης καὶ Αρεος συνουσίαν - Od. θ 266 m. . 1 ,,Nullus omnino fuit Bergi Poeu. re p. 443. 2 Macrob. at V, 20 Arati etiam liber feriur ἐλεγείων invio de Diotimo Maodam poeta, si αἰάζω ιότιμον, ς ἐν πέτρησι κάθηται Γαργαρέων παισὶν βητα καὶ ἄλφα λεγων Eugistin ad Il. p. 86, 48 sq. Rom. 78 M.J. - Γραμματιστὴν nunc a poeta nostro non diversum fuisse censet Berode reli corn liri. P. 24. Fritiem II. 1. Legebatur κέρκωπές τοι corr. Meinehe COIn. Gr. r. II, I p. 25. - Κέρκωπες θ' o Bero de reli coni.

223쪽

214 ΡΗΑΕDIMUS. Βοιωτων σίνοντο γενος δ' εσαν Οἰχαλιῆες, 'sZλός, Εὐρύβατός τε, δυω βαρυδαίμονες ανδρες. Suid . Εὐρύβατος 1, 2 p. 45 erist.J' ιότιμος

Θουράτεον σκυφος ευρ μελιζώροιο ποτοῖο.Atinen I p. 498 F Φαίδιμός τε ἐν πρώτω ακλειας,, δουράτεον - πότοιο - .PI SINUS. Multi scriptores graeci, teste Clem Alex. Strom. VI

p. 266 628 B Sytb. 751 ou inomini opera expila- verrunt αυτοτελῶς γαρ τα τέρων φελόμενοι, λωιαεξήνεγκαν, καθάπερ Πείσανδρος Καμιρεὴς Πισίνου του Λινδίου την Ἀράκλειαν. f. Melch. Cycl. p. p. 311, 17. Tobech glaoph. p. 10.

224쪽

MINYAS.

χαλκοs . anyasulis hos versus esse suspicatur MeineheDISs Acad. Berol. a. 1832 p. 105. MINYAS. Minyasti auctor victoriam, quam Hercules de Minyis reportavit, Orithoinenivi expugnationem areaVR. f.

IVelch. Cye L p. I p. 25 sqq. - Paus. IV, 33, 7: Πρόδικος δε Φωκαεύς, εἰ δη τούτου τα ἐς την -- νυάδα επη κτλ. hilodem de pietat p. 7 Gomp.: την Μινυάδα γράψας s. r. 6.

Paus X, 28, 2 1) Ἐπηκολούθησε δε ὁ Πολυγνωτος ἐμοὶ δοκεῖν ποιησε Μινυάδι ἔστι γαρ η εν pΜινυάδι ἐς Θησε εχοντα καὶ Πειρίθουν se ειθ' ορμου ἐπὶ τούτω ουν καὶ Πολύγνωτος γεροντα ἔγραψεν δη τη λικία τον χάρωνα. s. Nelch. l. l.

p. 258 Sq.

υδυσσέα και η Μινυάς τε καλουμεν καὶ οι Νόστοι,

225쪽

MINYAS. μνημη γαρ εν ταύταις καὶ Ῥιδου καὶ των ἐκει δαμάτων στίν, ἴσασιν ουδένα υρύνομον δαίμονα. f. Welch. p. 255.

PMas. IX, 5, 8 sq. 4) Λέγεται δε καὶ ς ενυιδου δίκην δίδωσινυμφίων ων ἐς Λητὼ καὶ τους παῖδας καὶ αυτος' ἀπέρριψε κατα δὲ ἐν τιμωρίαν του Ἀμφίονος εστι ποιήσεως Μινυάδος ἔχει δε ἐς υμφίονα κοινῶς καὶ ε τον Θρακα Θάμυριν. i.

Ρatis. IV, 33 7 Πρόδικος δε Φωκαεύς, εἰ δητούτου τα ἐς την Μινυάδα ἔπη, προσκεῖσθαί φησι Θαμύριδι ενυιδου δίκην του ἐς τὰς Μούσας αυχηματος.

Paus X, 31, 3 2): ς δὲ του Μελεάγρου την τελευτην μήρω μεν εστιν εἰρημένα ς η ρινυς

καταρῶν ἀκούσαι των λθαίας καὶ ἀποθάνοι καταταύτην ὁ Μελεαγρος την αἰτίαν αἱ δε οῖαί τε καλουμεναι καὶ η Μινυας μολογήκασιν ἀλλήλαις Ἀπόλλωνα α δ αυταί φασιν αἱ ποιησεις ἀμυναι Κούρησιν επὶ τους Αἰτωλούς, καὶ ποθανεῖν ελεαγρον ἐπ 'Aπόλλωνος.

226쪽

THESEIDES. Aristot Poet. c. 8 p. 1451 16J Μυθος δ' ἐστιν εἷς, οὐχ ῶσπερ τινες οἷονται, ἐὰν περὶ να η' πολλαγαρ καὶ πειρα τω γένει συμφαίνει. ἐξ ων ἐνίων ουδέν ἐστιν ν ουτ δε καὶ πράξεις νος πολλαί εἰσιν, ἐξ ων μία ουδεμία γίνεται πρῆξις δι πάντες εοίκασιν ἁμαρτάνειν, σοι των ποιητῶν Ηρακληίδα καὶ Θησηίδα καὶ τα τοιαυτα ποιηματα πεποιήκασιν οἰονται γαρ ἐπεὶ ει ην ὁ ρακλῆς, να καὶ τονι sθον εἶναι προσηκειν.

Plut Thes. 28 di, γαρ ο της Θησηίδος ποιη-της Ἀμαζόνων ἐπανάστασιν γέγραφε, Θησεῖ γαμουντι Φαίδραν της Ἀντιόπης ἐπιτιθεμένης καὶ των μεταύτης Ἀμαζόνων μυνομένων καὶ κτείνοντος αυτὰς φακλέους, περιφανῶς εοικε μυθω καὶ πλάσματι. Schol ad ind. l. III, 2 χρυσόκερων ἔλαφονJθήλειαν δε εἶπε καὶ χρυσόκερων ἀπο στορίας ). ὁ γαρ Θησηίδα γε ψ. τοιαύτην αυτην λέγει καὶ Πείσανδρος ο Καμειρευς καὶ Φερεκύδης. Schol ad ind. l. X XI), 8 p. 253 oechl1. Ἀριστόδημος δέ φησι Σημον δέ τινα νυν νενικηκέναι αρματι, ως φησι ίφιλος ὁ την η -

1 ἱστορίας Vulgo ,τρίας corr. Scindari in phena. u. Hal. a. 1840. Vol. I p. 26.

227쪽

ΤΗΕSPROTIS σηίδα ποιησας ἔν τινι ἰαμβείω ἴτω - τρέψας δὲ πώλους, ώς ὁ Μαντινεύς Σημος, ος πρῶτος αρματηλασεν παρ' Ἀλφειω . THE SPROTIS.Ρaus. VIII, 12, 5 3) Ἐπὶ δε ὁδοῖς ταῖς κατειλεγμέναις δύο - ρχομενόν εἰσιν αλλαι, καὶ τ μεν ἐστι καλούμενον Λάδα στάδιον καὶ ἐν δεξιῶτης δο γης χῶμα ψηλόν Πηνελόπης δε εἶναι τάφον φασίν ου ὁμολογουντες τα ἐς αυτην ποιησει τa Θεσπρωτιδι νομαζομενy. - ταύτη μεν γέ ἐστιτ ποιησε ἐπανήκοντι ἐκ Ποίας 'Οδυσσει τεκεῖν την Πηνελόπην Πτολιπόρθην παῖδα CL Nelch. Cycl. p. I 1835 p. 12.M UI MEAE S. Suid. v. Μουσαῖος II, 1 p. 890 Borassi.): Ἐλευσίνιος, ἐξ Ἀθηνῶν, υιος ωντιφημου του Εὐφημου, του Ἐκφάντου του Κερκυῶνος, ον κατεπολέμησεν ὁ Θησεὐς και Ἐλένης γυναικός ἐποποιός, μαθητης υρφέως, ἀλλον δε πρεσβύτερος ηκμαζε γαρ κατὰ τον δεύτερον Κεκροπα, καὶ ἔγραψε 'Tποθήκας

228쪽

MUSAEUS Ἀθηναιοι γέγονε Μουσαῖος καὶ τον μεν υμόλπου παῖδά φασι. nilocn in cnol ad r. an. 1033. Hieron ad lasob. nron. p. 88 Scal. 47 cnoen. Serv. ad Verg. Αen. VI, 667 Eum alii Lunae Uni nitam, alii Orpne volunt, cuius eum constat fuisse discipulum. i. aus X, 7, 2. Diod. IV, 24. Tatian. r.

ad Gr. 1 g 6 p. 158 Otto. Euseb. raep. v. X, 11 p. 495 D. Plat. Republ. II p. 364 Ε Βίβλων δε μαδον παρεχονται Μουσαίου καὶ ρφεως, Σεληνης τε καὶ Μουσῶν ἐγγόνων, ως φασι Ps. - Orph. p. Clem AleX. Protr. p. 21 sit. 48 C Sulla. 63 ott.: cf. Iustin. Mart de monarchia Dei p. 82J συ δ' ακουε, φαεσφόρου ἔκγονε μήνης l Μουσαῖ'. roci in lat. Tim. p. 34 E Bas. 1534J. 79 Sennsid. ἴτε υν 'ς υἱοντον ιτυόν, εἴτε λιο τον Φαέθοντα λέγοιεν, εἴτε Σεληνης τον Μουσαῖον εἴτε αλλου τινος οἱ μυθο- πλάσται. f. p. 51 B 117 Schneid.): πείπερ καὶἀπ Μουσαίου του Σεληνιακου το γένος τοι ἐν Ἐλευσῖνι των μυστηρίων ἡγουμένοις, et p. 326 C.

Aristot Mirab. Auscult. 131 p. 43 1J Φασιν οἰκοδομουντων Ἀθηναίων το της is μητρος ερον της ἐν λευσῖνι περιεχομενην στήλην πέτραις ευρεθῆναι

χαλκῆν, ἐφ' η ἐπεγέγραπτο Ληιόπης τόδε σῆμα ,

ην οἱ μεν λεγουσι Μουσαίου ειναι γυναῖκα, τινες δεδειπτολεμου μητερα γενέσθαι Hermesianax ap. Αtnen.

LQ. Οὐ μην -δ' ιος Μήνης ἀγέραστον ληκε Μουσαῖος χαρίτων ρανος Ἀντιόπην, τε πολυν

229쪽

220 MUSAEUS. μυστησιν Ἐλευσῖνος παρὰ πεζαν εὐασμον κρυφίωνἐαεφόρει λογίων Pάριον ργειῶν νόμω διαποιπνυ- ουσα Ῥήμητρι γνωτη δ εστ και εἰν ἀίδη.

σαῖον τελευτησαι Φαληροῖ, καὶ αυτ επιγεγράφθαι τόδε et ἐλεγεῖον Εὐμόλπου gίλον υἱον εχει το Φαληρικον ουδας Μουσαῖον φθίμενον σῶμ π τῶδε

τάφω.Paus. I, 25, 8 6) Ἐστι δε ἐντος του περιβόλου του ἀρχαίου το Μουσεῖον, ἀπαντικρυ της κροπόλεως λόφος, ενθα Μουσαῖον δειν καὶ ποθανόντα γηρα

Passov p. 56 sq. 1 Plato Rep. II, 364 E βίβλων δε μαδον παρέχονται, Μουσαίου καὶ ρφεώς, Σελήνης τε καὶ Μουσῶν ἐγγόνων, ως τασι, ubi Schol. p. 15 Rulinit. 398 eis.J βίβρον περὶ

επωδῶν καὶ καταδέσμων καὶ καθαρσίων καὶ μειλιγμάτων καὶ των μοίων. I. Pausan. I, 22, 7 Ἐστιν Ουδεν Μουσαίου

βεβαίως τι μὴ μόνον ἐς Βημητρα υμνος Λυκομίδαις.

230쪽

υμνους τε καὶ λόγους περὶ Λιονύσου υρφεῖ καὶ Μουσαίω παρῶμεν - Passo p. 55 - - nimis in

Cererem. aus. IV, 1, 5 4). I, 22, 7. - Passo vis.

12. ρησμοί. Herodot VII, 6. VIII, 96. -- stopn. an. 1033. lat. l. ll. f. pol Socr. p. 41 . Ion p. 536 B. StriiD. XVI p. 762. Hlosiae Heroici cap. 19

1 CL Oenom apti Euseb. Praep. V. V, 31 p. 226 C: M μη μῶλλον της Κρητης συ καθαρμο προσδεη, ρφικους τινας η Ἐπιμενιδείους καθαρμους φανταζόμενος.