Epicorum graecorum fragmenta

81쪽

INCERTA SEDIS FRAGMENTA.

Ἀλλ' Io μεν εστι καλειν ἐπὶ δαῖτα θάλειαν. Aristot. old. V vulgo IID, 3 p. 1338 24 Dμηρος ουτως ἐποίησεν ,ἀλλ' οἷον - θάλειανμ καὶ ἴτω προειπων τερους τινάς, ο καλέουσιν ἀοιδόν φησιν,

se κεν τερπνσιν παντας . )5. 6.

χαλκῶ .

m γαρ ἐμοὶ θάνατος.

Aristoc olae IV, 14 p. 1285 10 δηλοῖ δ' 'ομηρος 'Aγαμέμνων γα κακῶς με ἀκούων νείχετο ἐν ταῖς ἐκκλησίαις, ἐξελθόντων δε καὶ κτεῖναι κύριος ν. λεγε γαρ ,ον δε- ἐγὼ απάνευθε μάχης φεύγοντανοησω .... ου οἱ . . .. αρκιον ἐσσεῖται φυγέειν κύνας

νατος .Fragm. IV. unc versum in Aristotelis exemplaribus post Hom. Od. 38 lectium fuisse coni. Spengel; v. Susemihi a dioc. μέν ἐστι hocus nondiri emendatus. μην clineid. μέν γ' Goetu μέν e Spengel. - θάλειανJ Legematur θαλείην.1 ,,Ηona. d. XVII, 385, ibi nunc pro παντας legitur ἀείδων . Sus. FI'agnani V VI. χαλκω πὸ ψυχὴν ἀεροσασκε τεμῶν vel ἀερείσας μετ' ἐμῶν ατειρεῖ ἀτηρει al. χ codd. Verum ieet. restituerunt editores recentiores.

82쪽

Μυσεν δὲ περιβροτόεσσα λειλή. Misist ap. Schol. Vici ad Il s 420 αδύνατον νεκρῶν τραύματα μύειν ως φησιν Ἀριστοτελης εἰρηκέναι Ομηρον μυσεν - τειλήμ. τουτο δε το μιστίχιον

ουδε φερεται.

Φήμη δ' ἐς στρατον λθε.

Aeschines conti . Timarch. g 128. s. p. 48. 10.

Βουλὴ καὶ μύθοισι καὶ περοπηίδι τεχνm. Strid, I, p. 17. Ουτος δ' ὁ πτολίπορθος ἀεὶ λεγόμενος κά τὸ γλιον λῶν ,βουλ - τεχνy Polyaen. Praef. Οἱ δ' ρωες καὶ την νίκην αυτ ἀνῆψαν ἡσα δ' ηλω βουλη Πριάμου πόλις ευρυάγυια Od. χ230 καὶ ἀλλαχου αλλοι πάλιν α μαρτυρουσιν ἀλῶναι το Ἱλιον δυσσέως βουλη - τέχνy Sion. Uo-G. MV. 48 p. 348 Gaiff. ed. Ups J λεξανδρος ἐρωτηθεὶς πό τινος πῶς ἐν ὀλίγω χρόνω της οἰκουμενης ἐκυρίευσεν, εἶπε ' βουλῆ - τέχνm .

φος ο αἰζηοὶ Θημήτερα βωλοτομευσι. Dionys. alio. de Homeri poesi opusc. mythol. d. Gale. Amstet. 1688. p. 296). Ἐστι δε καὶ αλλος τρόπος

83쪽

74 INCERΤΑΕ ΕDIS FRAGMENTA. μετωνυμία λέξις ει αλλου κυρίως κειμένη, αλλο δὲ κατὰ ἀναφορα σημαίνουσα οἷόν ἐστι παρ' αὐτω, , φος - βωλοτομῶσι Plut morat p. 377 .

Φθέγξατο δ' ηνίοχος νηος κυανοπρωροιο. Inid. p. 294 εἰσὶ δε παρ' αὐτω μεταφοραὶ ποικίλαι, αἱ μεν ἀπο ἐμψυχων ἐπὶ ἔμψυχα οἷον φθέγξατο

κυανοπρωροιο . Versum sine notan auctoris affert Anonymus περὶ τρόπων ap. Boisson. necd. Gr. IIIp. 286. 13.

Aωρήσω τρίποδα χρυσούατον. Idid. p. 309: το ἐνεργητικο αντὶ του παθητικos, ,,δωρησὶ χρυσούατον , αντι του δωρήσομαι.

υνο μεν δαίοντο, μέγας η Ηφαιστος ἀνέστη.

Scholi veti ad lacopia . 86 λεύσσω θέοντα γρυνόνJγρυνος γαρ ἐστιν Ἀορμός καὶ πιμηρος ' ,γρυνοὶ

ἀνέστη Eadem habet gitet ad loc. - Sine nomine auctoris Versus laudatur ab tyna M. p. 241, 56. 15.Aόγχη συρίζουσα.

Seo ad Verg. Aen. - 691 Stridunt*ae hastilibus aurae Homerias συρίζουσα λόγχη.Fraem. XIV. γρυνοι Si Schol veti ad lacoplar. v. p. 29J;

84쪽

Prob. ad Verg. Georg. II, 60 p. 5 Keil. Tyron

enim Sarram appellatam omero docet, ibi en etiam Ennius sequitur auctorem, cum dicitioenos Sarra oriundos. 17.

Βαρυβρομα θωυσσοντες. Suid. v. θωυσσοντες I, 2 p. 1202 Berian.) υλακτουντες. μηρος βαρυβρομα θωυσσοντες .Fragmenta, salsa. tu in Gud. V. δαῖφρων p. 33, Is κουριδίης ἀλόχοιο δαῖφρονος Πηνελοπείης si s. d. ora56 κουριδίης, ἀλόχοι δαῖφρονοςJ, unde sua nauent Euatain. a.d Od P. 1939, 26 Rom. 80 Bas Elym. . p. 45, 4. - ξάετες ηνασσεν Etyrra. . p. 346, 29 - Od. γ 305 ἔπτάετες δ' ηνασσε , λιγνυν αἰθαλόεσσαν inum. . p. 565, 27 ad κόνιν αἰθαλόεσσαν Σ 23, ω 316 spectare videtur, τλημονα θυμὸν ἔχοντες Scnol ad ur Hec. 198 - Il. E 670, γάνυται δέ τάκουων Xen Symp. VIII 30 - Π 405, πυκινὰ φρεσὶ μήδεα εἰδως Xen. l. l. - Ιl P 325, φοινίσσετο δ' α*ατιγαλ isd. V. Φοινικικῶν II, 2 p. 156 Bemn. Il. K 484, αλα πορφυρόεσσαν Ser . ad Verg. Georg. IV, 373 ad Od.

24 pertinet, etc. etc. In ali Oraim invasit poetam possessione Homerus cnOLPind. Nem V 9 p. 472 Boec . - es. Opp. 124, Clem. Stram. II p. 50 Poth. ημεν τ ευνάζη κτλ. - es. Opp. 339. allui. Versus quatuor , Aristo Dulo nilosopno Iudaeo omem

ipso fictos ess ostendit Valchen dias de Aristo Dido Ilidaeo P. II 6 sqq.

85쪽

γνθα με ἀντίθεος ελαμών τροχοειδει δίσκωπληξε κάρη, Πηλευς δε θοῶς αν χεῖρα τανυσσας αξίνη ἐυχάλκω πεπληγε μέσα νώτων. Schol ad M. Andri 68 ουδ α σε Φῶκον ωσπερ ἐγὼ - ἐφόνευσα την Ἐλενην, ουτως ουδε λώφελες τον Φῶκον ἀνελεῖν καὶ ὁ την λκμαιωνίδα πεποιηκώς φησι περὶ του Φώκου Ἐνθα - νώτων . Schol. Vat. υλλως Μίγνυται Αἰακος ναμάθη si Νηρεως εἰς φώκην ηλλαγμενηὶ δια το μη βουλεσθαι

συνελθειν - καὶ τεκνοῖ ἐκ ταύτης παῖδα τον Φῶκον ον ο Πηλευς ἀνεῖλεν επιβουλευσας δια το ἐν τοις ἀγῶσι διαφεροντα αυτον εἶναι Πηλεω και πελαμῶνος.

Νεκυς δε χαμαιστρώτου ἔπι τείνας ευρειης στιβάδος, παρέθηκ αυτοῖσι θάλειαν δαῖτα ποτηρια τε στεφάνους τ ἐπὶ κρασιν ἔθηκεν. Athen. I, p. 460 B: Ποτηρια δε πρῶτον οἶδα νο - σαντα τον μόργιον ποιητην Σιμωνίδην ἐν ἰάμβοις ουτως καὶ ὁ την Ἀλκμαιωνίδα δε ποιη- σας φησὶν ,Νεκυς - ἔθηκεν .

86쪽

ALCMAEONIS

Πότνια η αγρευ τε θεῶν πανυπερτατε πάντων. Elym. Gud. v. Zαγρεύς p. 227, 37) ὁ μεγάλως ἀγρεύων, ς πότνια - πάντων, Mia την Ἀλκμαιονίδα γράψας ἔφη. aerum. An Oxon. II, p. 443.

Apollod. I, 8, 5, 2 δευς δε ἀνηρ γενόμενος γενναῖος ἐφυγαδευθη, κτείνας ώς με τινες λεγουσιν, ἀδελφον Οἰνέως Ἀλκάθοον, ως δε ο την Αλκμεωνίδα )γεγραφώς, τους μέλανος παῖδας ἐπιβουλεύοντας Οἰνεῖ, Φινέα υρύαλον Υπέρλαον Ἀντίοχον ' Εὐμηδην Στέρνοπα Σάνθιππον Σθενέλαον.

Strab. X p. 452 ' δε την Ἀλκμαιονίδα γράψας, Λαρίου του Πηνελόπης πατρος υιεῖς γενέσθαι δύο, Ἀλυζε και Λευκάδιον, δυναστευσαι δ' ἐν λυκαρνανία τουτους μετὰ του πατρός τούτων ουν ἐπωνύμους τὰς πόλεις μορος λεγεσθαι δοκεῖ.

SAMO ur. r. 997 NOL II, p. 251 Dind.):U δε την Ἀλκμαιωνίδα γράψας τον ποιμεν προσαγαγόντα το ποίμνιον τω Ἀτρεῖυντ η καλεῖ.

87쪽

fόου ας πλίζοντο θοῶς Λαναοῖο θυγατρες πρόσθεν ἐυρρεῖος ποταμο Νείλοιο ανακτος. Clem. l. Stroni. IV, p. 224 522 C Sytb. 18 oti. αομοι λέγει καὶ ὁ την Λαναιδα πεποιηκὼς ἐπὶ των Λα- ναου θυγατέρων δε ,, ι - ανακτος , καὶ τα ἐξης.

Harpocrati v αυτόχθονες υ δε Πίνδαρος καὶ την Λαναῖδα πεποιηκώς φασιν Ἐριχθόνιον καὶ μαιστον εὐγης φανηναι. HESIODUS. Suid. v. ,σίοδος Vol. I, 2 p. 903 Berissi.J Ποιη-ματα δὲ αυτου ταυτα Θεογονία, Ἐργα καὶ ιμέραι,

Ἀσπίς, Γυναικῶν ρωινῶν κατάλογος ἐν βιβλίοις , Ἐπικήδειος εἰς Βάτραχόν τινα, ἐρώμενον αυτου, περιτω γδαίων Λακτυλων, καὶ αλλα πολλά. Ρroes Γένος Ἐσιόδου -ss oeu Inim ore. II, p. 7 8 Lips. J Συνεγράψατο δε ο τοιολος Ησίοδος βίβλους εκκαίδεκα, πιμηρος δε ὁ παλαιος ιγ . Et paullo infra p. 8 9 Aps. l) ισιόδου Ἐργα καὶ φέραι τοβιβλίον ἐπιγέγραπται προς ἀντιδιαστολην των

88쪽

ΗΕSHMUS. 79ετέρων αὐτο πεντεκαίδεκα βιβλίων σπίδος Θεογονίας, ρωογονίας Γυναικῶν καταλόγου, καὶ των λοιπῶν Pausan. IX, 1, 4 ): Βοιωτῶν δε οἱ περὶ

τον Ελικῶνα οἰκοὐντες παρειλημμένα ' δόξο λέγουσιν,ώς αλλο σίοδος ποιήσαι οὐδε η τα Ἐργα καὶ τούτων δε o ἐς τὰς Μούσας ἀφαιροὐσι προοίμιον κτλ Ἐστι δε και ετέρα κεχωρισμένη της προτέρας, ώς πολύν τινα ἐπῶν λυσίοδος ἀριθμον ποιήσειεν, ἐς γυναῖκάς τε αδόμενα, καὶJ' ας μεγάλας ἐπονομάζουσιν μίας, καὶ Θεογονίαν τε και ἐς τον μάντιν Μελάμποδα, και ς Θησεὐ ἐς το υιδηνομο Πειρίθω καταβαίη, παραινέσεις τε είρωνος ἐπὶ διδασκαλία τῆ Ἀχιλλέως, καὶ σα ἐπι Ἐργοις τε καὶ ιμέραις οι δὲ αυτοὶ υτοι λέγουσι και ς μαντικην 'Nσίοδος διδαχθείη παρὰ καρνάνων καιῆστιν ἐπη μαντικά, πόσα τε ἐπελεξάμεθα καὶ μεῖς, και ἐξηγήσεις ἐπὶ τέρασιν.

Alia camina, ab auctoribus laudatis praeterinissa,

poetae tribuuntur, veluti Αἰγίμιος Steph. yg. v. βαν- τίς), στρονομία sive ἀστρικη βίβλος Athen. Schol. Arat , Zelga, tui. Plinius), ηυκος γάμος Sehol. Apoll. Rhod. Athen.), Ἐπιθαλάμιον εἰς Πηλέα καὶ

Θέτιν Τgelaa), Camon bucolicum Fulgent. - γαμεγάλα Procl. Athen. 8J). f. Marchschessol. Hesiodi etc. fragmenta p. 87 sqq. Demostodiae poesis natura Herodot. II. 3:ουτοι se Homerus et Hesiodus δέ εἰσι ι ποιήσαντες

θεογονίην Ἐλλησι, καὶ τοῖσι θεοῖσι τὰς ἐπωνυμίας

89쪽

80 HESIODUS. δόντες καὶ τιμάς τε και τέχνας διελόντες, καὶ εἴδεα

αυτῶν σημηναντες.

Max. yr. XXXII, 4: 'Oμηρος τα ἔπη εἰργάσατο

προσην τε αμα εἶναι καὶ ξυνετὰ πασι, καὶ κεχαρισμέναεκάστοις ενθυμηθεὶς δε τι λίγον μεν το ξυνετον ἐν παντι, το δε πολυ δημαγωγεῖσθαι φιλεῖ, ουδετέρωτω γένει ἀποκεκριμένην την ποίησιν ξειργάσατο ' καθάπερ ὁ σίοδος, χωρὶς με των ρώων, ἀπογυναικῶν αρχόμενος, καταλέγων τα γένη, στι εξ ης ἔφυ χωρὶς δε αυτω πεποίηνται οἱ θεῖοι λόγοι, ματοι λόγοις θεογονία χωρὶς δ' υ φελεῖ τὰ εἰς τον βίον εργα τε α δραστέον καὶ μέραι ἐν αἷς δραστέον. CL Di Cnosost. r. II do Regno g 13 sq. I p. 77 Reisit. et g 8 p. 75 Reislc.).

Diomed. p. 480 iitsch. GramIn Lat. I. p. 482 Keil. Exegetici vel nareativi species sunt tres, angeltice, nistorice, didascalice. Angellice est a sententiae scribuntur .... niStorice est qua narratione et genealogias conponuntur, ut est estod γυναικῶν κατάλογος et si liis. Quintil. X. I. 52. Raro adsurgit Hesiodus magna*1Θpars has in nominibus est occupata, tamen utiles circa praecepta sententiae levitasqDe Vectorem et compositionis probabilis, daturmae ei palma in illo medio genere dicendi. Dion Halicam debeti scripti censura cap. I, 2.

Nσίοδος μεν γα ἐφρόντισεν δονης καὶ νομάτων λειότητος καὶ συνθέσεως ἐμμελους. s. Veli Paterc. I. 7. Aristopn. an. 1033 sq. σίοδος δε κατέδειξε γης ἐργασιας, καρπῶν ρας, ἀρότους.

90쪽

HESIODUS.υ δὲ βασιλεὐιτον 'Ησίοδον ἐστεφάνωσεν εἰπὼν δίκαιον εἶναι τον ἐπὶ γεωργίαν καὶ εἰρηνην προκαλούμενον

νικῶν, ου ον πολεμους καὶ σφαγὰς διεξιόντα. Plut morat p. 23 Α. Κλεομενης ὁ Ἀναξανδρίδεω τον μεν πιμηρον Λακεδαιμονίων εἶναι ποιητηνε , τον δε πισίοδον των εἱλώτων τον με γαρ ως χρη πολεμεῖν, τον δὲ ως χρη γεωργεῖν, παρηγγελκέναι. Cf. Aelian. V. Hist. XIII, 18. Scnol. ad Od. o 74χρη ξεῖνον παρεόντα φιλεῖν, ἐθελοντα δε πεμπειν lis πολλοῖς - φερετο καὶ στιν υσιόδειος της φράσεως ὁ χαρακτηρ.

De poetae aetate Herodot. II, 53. σίοδον γαρ καὶ πιμηρον λικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκεω μευ πρεσβυτέρους γενεσθαι, καὶ ου πλέοσι.

Suid. v. υσίοδος I, 24 903 sque Bernn.). - δευμηρου κατά τινας πρεσβύτερος, κατα δε αλλους σύγχρονος Πορφυριος καὶ αλλοι πλεῖστοι νεώτερονεκατον ἐνιαυτοῖς ρίζουσιν λβ μόνους ἐνιαυτους συμπροτερεῖν της πρώτης υλυμπιάδος. f. Tetela.

Veli Paterc. I. T. Hesiodus .... circa CXX annos

sistinctus ih Homeri aetate. Gess. . . III. 11, 1. Super aetate Homeri ai quo Hesiodi non consentitur. Alii Homerum, Palu ΗΘSiodum, maiorem natu fuisse scripserunt, in quis nilocnomis et Xenopnanes alii minorem, in quis L. Accius poeta et Εpnomis istoria scriptor. . autem Varro in primo de imagininus, uter prior sit natus, pariam constare dicit, sed non esse unium, qui aliquo tempore eodem vixerint, Idque ex epigrammate ostendi, vio in tripod scriptum