Epicorum graecorum fragmenta

91쪽

ΑΕGΙΜΙUS. est, qui in monte Helicon Hesiodo posti ira traditur. Acchis autem in primo didascalico leviuus dinos uin gumentis utitur, per 1ae ostendi putat, Hesiodum natu priorem. - XVII, 21, 3 De Homero et Hesiodo inter omnes fere scriptores constitit, aetatem eos egisse vel isdem fere temporinus Velinomerum aliquanto antiquiorem, utramque tamen ante Romam comittam vixisse, Silviis tua regnantibus, annis post uellum Troianum, ut Cassius in primo annalium de omero ai ae Hesiodo S riptum reliquid, plus centum atque sexaginta ante Romam autem conditam, ut omelius Nepos in primoenronico de Homero dicit, annis circiter centum et

sexaginta.

Valchenaer. Rdaur. Ρnoen p. 735 ,,Patrem posimatis veteriam meliores critici, dum silent, ignorare se sate-Dantur: nonnulli triduerrent illud vel Hesiodo vo Cercopi Milesio Aegimius Herculi vicem retulerat accepti Deneficii: nuic inscriptum posima complecteDatur procul dunio bellum Aegimii cum Iruptiuis Aegimi filiori1uaque duorrum, ad quos tertius Hyllus accessit Heraclides, nistoriaan.

Alii 1idem attigerunt no posima sed diligenter git atque eleganter de Aegrini Heni. Valesius Emend. I, cap. XXXII . f. pollod II, 7, 7. Diod. IV, 37. citer Dor. I, p. 28. IVelch. Cycl. p. I, p. 263-267.

Scnol Laur ad Apoll. Rnod. III, 587 ' γελόν φησιν Ἐρμῆν πο ιος πεμφθῆναι, κελευοντα δεξασθαι τον

Φρίξον, να την ἰητου θυγατερ γήμη ὁ δε τον Αἰγίμιον ποιήσας δια το δερας αὐτον αυθαιρέτως φησὶ προσδεχθῆναι. λέγει δὲ τι μετὰ την θυσίαν

92쪽

AEGIMIUS. 83άγνίσας το δέρας οντως ἔστειχεν εἰς τους ἰητου δόμους το κῶας ἔχων.

ποιήσας ἐν δευτέρω φησὶν τι η Θέτις εἰς λέβηταυδατος ἔβαλλεν του ἐκ Πηλέως γεννωμένους, γνῶναι βουλομένη εἰ θνητοι εἰσιν, τεροι in δε εἰς πυρ, ς υπολλώνιος φησι καὶ δ πολλῶν διαφθαρέντων ἀγανακτῆσαι τον Πηλέα καὶ κωλῶσαι τον Ἀχιλλέα ἐμβληθῆναι εἰς λέβητα καὶ δια τοὐτο καταλιπεῖν την Θέτιν αυτόνJ ).

Νήσω ἐν ' αντίδι in την πρὶν Ἀβαντίδα κίκλησκον θεοὶ in ἐόντες, την τότ ἐπώνυμον ἴβοιαν βοος νόμασε Ζευς. Herodian. I p. 104 ap. Stepn Byg. v. βαντίς η βοια, ς υσίοδος ἐν Αἰγιμίου δευτέρω περὶ Tosς

Ἐκ του δ' ρκον ἐθηκεν ἀμείνονα ἀνθρώποισι νοσφιδίων ἔργων πέρι Κύπριδος. Scnol ad lat Symp. p. 374 Behic: Ἀφροδίσιος ορκος ουκωποίνιμος ), ἐπὶ τῶν δι' ἔρωτα ομνυόντων πολλάκις

1 ετέρους Cod Lauri corr. oechi Coni. P. I, p. 13.2 Quae uncinis inclusimus, e cod. P . Recesseriant. 3 ,,Videtur παροιμία excidisse, quo reseratur Sequens ταυτης . Marchsch. Fraen. III. 3. νόμασέν νιν Ζεύς libri υροιαν δε βοος τό ἐπώνυμον ἀνόμασε εος Ηerin. δη τότε γ υβοιάν μιν ἐπώνυμον νόμασε Ζευς Metaehe. Fragm. IV. 1. ἀπημνα em. Opusc. VI, p. 257. 2. πέρι archscn. περὶ Scnol.

93쪽

M EGIMIUS. και ἐπιορκουντων μέμνηται δε ταύτης καὶ σίοδος λεγων ἐκ - Κυπριδος αφροδισίωνJ ). Hunc locum huc pertinere viscimus ex Hesych. v. αφροδίσιος ορκος )' παροιμία, ην καὶ ἀναγράφουσιν Ἀφροδίσιος ορκος ου δάκνει. πρῶτος δε σίοδος ἔπλασε α περὶ τον Λία καὶ ηὐγώ, coli fragm. 5 et Apollod. II, 1, 3, 1 sq. Ησίοδος δε καὶ κουσίλαος Πειρηνος αυτήν

se την - φασιν εἶναι. ταυτην ιερωσύνην της Ἐρας εχουσαν Ζευς φθειρε φωραθεὶς δε φ υρας της με κόρης ψάμενος εἰς βουν μετεμόρφωσε λευ-κην, αρχην δε ἀπωμόσατο μη συνελθεῖν. διό φησιν υσίοδος - ἐπισπασθαι την ἀπο των θεῶν ὀργηντους γινομενους ορκους περ ερωτος - δε αἰτησαμεν κτλ. cf. D. ).

Καί οἱ ἐπίσκοπον Ἀργον ει κρατερόν τε μέγαν τε, τέτρασιν φθαλμοῖσιν ὁρώμενον ενθα καὶ νθα, ἀκάματον δε οι ρσε θεὰ μενος, ουδε οι πνος πῖπτεν ἐπὶ βλεφάροις, φυλακην δ' χεν εμπεδον αἰεί.Schol ad Eur Phoen. 1116 υ δε τον Αἰγίμιον ποιήσας φησί Καὶ isti'. agetet ad i. p. 153 sq. Apollodori II, 1, 3, 3 πιρα δὲ αἰτησαμένη παρὰ Λιος την βουν φυλακα αυτης κατέστησεν υργον τον πανόπτην,ον Κερκωψ υργου καὶ σμηνης της Ἀσωποὐ θυγατρός λεγει).

94쪽

Schol. Ven Hom. H. 24υργειφόντην Κατὰ τους ,σιόδου μυθους τον βουκόλον γους ἐφόνευσεν

γνθα ποτ' εσται ἐμον ψυκτηριον, ορχαμε λαῶν. Athen. XI p. 503 C, D Νίκανδρος δ' ὁ Θυατειρηνος καλεῖσθαί φησι ψυκτήρια ,αι ους ἀλσώδεις καὶ συσκίους τόπους τους τοῖς θεοῖς ἀνειμένους, ἐν οἷς εστιν ἀναψυξαι καὶ ο τον Αἰγίμιον δε ποιήσας, εἴθ' ,σίοδος ἐστιν η Κέρκωψ ὁ Μιλήσιος, ἔνθα

λαῶν .

Πάντες δε τριχάΓκες καλεονται, ουνεκα τρισσην γαῖαν - πάτρης ἐδάσαντο. Elmi M. p. 768, 26 sqq. Tριχάικες ο συνεχῶς κινουντες ἐν τοῖς πολέμοις τὰς κατα λόφον τρίχας. τοιουτο καὶ το κορυθαίολος Ἐκτωρ. σίοδος δε διατο τριχῆ αυτους οἰκῆσαι, οἱον μάντες - ἐδάσαντο . τρία γαρ Ελληνικὰ θνη si ρητ επωκησαν, Πελασγοί, Ἀχαιοί, Λωριεῖς. V. dii Dor. I p. 29.

Nienuhr. ist. Rom. I p. 332 d. III., qui Vocauulum τριχάικες de triuiis Doriensiuni triDuoia intellexit Goeul. de tripoli Dorica poeta in cogitasse putans, consere iubet

Fragm. VIII. 1. δε Sic cod. Marc. Sytb. Iegebatur γαρ.

95쪽

recensione carnainlin Hesiodeomni a Masan. IX, 31, 4 facta, Astronomai abest. Memoratur a lin. . .

XVIII, 25. Hut morat p. 402 F. Schol. Arat V. 254. Τgetet ad Hos opp. 382 est XII, 167. Nomen carminii est 'Aστρονομία apud then., Ἀστρολογια apud Plut Plin. ἀστρικην βίβλον citant Schol.

Arat. gela De argumento caminis Marchach. p. 195:, idetur stellamini et suorum recensionem sabulariimquctastronomicarum expositionem comprehenssisse, usiunctis des ortu occasu lues stellaminc observationibus haesisque fortasse permn Isticomam et rerum SMrrariun ratione. s. 10. 11.

In δε βροτοὶ καλέουσι Πελειάδας. Xειμέριαι δυνουσι Πελειάδες. 'μος ἀποκρυπτουσι Πελειάδες. Athon. XI p. 491 C: καὶ ὁ την εἰς ισίοδον δε αναφερομένην ποιήσας Ἀστρονομιαν ἀεὶ Πελειάδας αυτὰς λέγει τὰς δὲ - Πελειάδας καὶ πάλιν χειμέριαι

Πελειάδες καὶ πάλιν .. τημος - Πελειάδες .in Plin. N. Η. XoI, 254 213 occasum matutinuni Vergiliariun Hesiodus nam nullis maoque nomine exstat Astrologia)tradidit fieri nim aeq Iocinim autumni conficeretur. Fragm. IX. τὰς δε Sic erm. τάσδε ulao. - Versus a Schol. Pind. Nem. II, 16 laudatos 'πέτη τ' ἐρόεσσα καὶ πλεκτρη κυανωπις, Ἀλκυόνη τε καὶ στερόπη δίη τε Κελαινώ, Μαιά τε καὶ Μερόπη, τὰς γείνατο φαίδροος υτλας, et paullo post Κυλλήνης ἐν ὁρεσσι θεῶν κήρυκα τεχ' Ἐρμῆν ex Astronomia sumptos esse suspicatur Marchsch. . Scia1eide . exerriti. Hu. p. 26.

96쪽

Νυμφαι Moίτεσσιν μοῖαι, Φαισύλη δε Κορωνὶς ἐυστέφανός τε πιέεια, Φαι ἱμεροεσσα δ' Ευδώρη τανύπεπλος, ας 'Tάδας καλέουσιν ἐπὶ χθονὶ φυλ' ἀνθρώπων. Τgetet ad Hos opp. 382 p. 206 246 Gaiff. υλλο δε τινες δώδεκα θυγατέρα φασὶ γενέσθαι τω Ἀτλαντι, καὶ ιον αντα, ον ἐν Λιβύη θηρῶντα φις ἀνεῖλεν καὶ α μεν πεντε τον ἀδελφον τουτον θρηνουσαι ἀπώλοντο Ζευς δε ἀστέρας ταύτας πεποίηκε, α λεγομένας Γάδας, ἄν τὰ νόματα ὁ σκραῖος ουτος υσίοδος ἐν τη αστρικῆαυτου βίβλω διδάσκει, λέγων νύμφαι - ἀνθρώπων .EOsdem versiis affert Schol ad Arat. 172 v. 2 et 3 ad v. 254 2-4 getet Chil. XII, 169. 13. Schol ad Arat Phaen I, 27 'ν μίαν δε τούτων

των Αρκτων την μεγάλην, ν με ολιγον ὀνομάσει Ἐλίκην, υσίοδός φησι Λυκάονος θυγατέρα εἶναι, καὶ ἐν Ἀρκαδία κατοικοsσαν λέσθαι μετὰ Ἀρτέμιδος την περὶ τὰς θήρας ἀγωγην ἐν ορεσι ποιεῖσθαι φθαρεισαν δε υπο ιος καὶ δη μέλλουσαν τεκεῖν ὀφθῆναι- αυτῆς λουομένην ἐφ' ω ὀργισθεῖσαν την Αρτεμιν

θηριωσα αυτήν, καὶ ἴτω τεκεῖν ρκτον ουσαν τον κληθέντα ρκάδα οἴσαν δε ἐν τ ορε θηρευθῆναι υH αἰπόλων τινῶν καὶ παραδοθῆναι Λυκάονι μετὰ

a gin XII. 3. δ' reposui eracliol nis. Marc. 476 saec. XI ad Arat. v. 172 καὶ vulgo. - . Νυμφαι, ας Τάδας καλ. sλ' ἀνθρώπων getet Chil. Corninent. ea codd. nonnulli. 1 τοος θῆρας Cod. Marc. 476.

97쪽

ΑSΤRONOMIA. του βρεφους μετὰ χρόνον δε τινα δόξαι εἰσελθεῖν εἰς το Λυκαιον, Ἀστι του Λιος βατον, ἀγνοήσασαντον νόμον - του διου ιου διωκομενην των Αρκάδων δ αυτην ἀναιρειν μελλόντων δια τον εἰρη- μενον νόμον, ὁ Ζευς δια την συγγενειαν αυτης ξείλετο καὶ ἐν τοι αστροις ἔθηκεν, Ἀρκτον αυτην ὀνο

Apollod. III, 8, 2, 2.

Haec ad Stronomiam pertinere collegit archacn. Lactant Placid. Armini ad Ov1d. Metauim. Π, sau. 5 6. p. 797 Stav. de Callisto disserente: Quae a Iove cum Arcade fidio, quem erat enixa inter sidera conlocatur. Graecis .utern Ielice a nostris Septentrio iunet1patur, et a Tethy-Oceano ob Iunonis Irain inter cetera sideraliquore non tingitur, in auctor Hesiodus indicat. 14. Hygin Astr. II, 20 p. 465 Stav. 59 Bunte Ariea. Hic existimatur esse, si nrixum et Hellen transtulisse dictus est per Hellespontum, Paem Hesiodus et nerecydes ait nabuisse miream pellem. Ῥsemio- Eratosin. CR-tast. 19 Kριος εἶχε δε χρυσῆν δοράν, ως ισίοδος και Φερεκύδης ειρήκασι. Senot. Strogg. id

Germ. rat. 22 p. 142 Breysig Arietem namqwe, ut Hesiodus et nerecydes dicunt, inter astra collocatum propter nrixum et Hellen, inamantis et Nebulae filios. Cf. cnol. Sangem. .ul doc et Scnol. p. 79 sq. Hunc

98쪽

ASTRONOMIA. putant iidam esse qui Phrixum et Hellen Colchos portavit pertulit). Nebula eum his dedit aureo vellere Hesiodum qui eos persera L deinde iungit decidisse

Hellen. a. q. Hellespontum di stunt quam Neptunum compressisse, ex a filios genuerit Phrixum autem perlatum Colchos arietem immolasse pedemque eius auream Iovi sacrasse ideo eum non parere in erecydes, wiod deposito vellere aureo in caelum sit receptus. 15.

editore excussi de Orione: οὐτον δὲ Nσίοδός φησι Βρυλλης- της Μίνω καὶ Ποσειδῶνος εἶναι, δωρεὰν δε ἔχειν παρὰ του πατρος ς καὶ ἐπὶ των κυμάτων πορευεσθαι, ἐλθόντα δὲ ἐς πιον Μερόπην την Οινοπίωνος βιάσασθαι οἰνωθεντα τον δὲ Οἰνοπίωνα χαλε- πηναντα αὐτον ἐκτυφλῶσαι ελθόντα δε εἰς Λημνον

ἀλητευοντα μαίστω συμμῖξαι ος αὐτον ἐλεησας δίδωσιν αὐτω ποδηγέτην κυδαλίωνα, ον λαβὼν ἐπὶτων μων ἐφερε τὰς οδοὐς αυτω σημαίνοντα ἐλθὼν δε εἰς νατολὰς καὶ Nλίω συμμίξας ὐγιάσθη, καὶ ουτως επὶ τον Οἰνοπίωνα ἐλθὼν τιμωρήσασθά ἔμελλεν ὁ δε μαθὼν πο γην κρυβη. ἀπελπίσας δε αὐτονευρεῖν ' εἰς κρητην λθε καὶ Ἀρτέμιδι συνθηρος ν.

ἐπιχειρησας ουν καὶ ταυτην βιάσασθαι - σκορπίου πληγεὶς ἐτελευτησιν.

99쪽

αὐτο ἀνδριαν ἐν τοι αστροις αυτὸν θηκεν ὁ Ζευς ὐπὸ ρτέμιδος κά Λητοs ἀξιωθείς

Schol ad Germ. rat. 36 p. 174 Breysig. Hesiodus autem dicit inter astra collocatum Eridanuni propter Phaethonta Schol. p. 185. rivini 209. 17. am. n. Oxon. IV p. 238 Kαὶ πρῶτος κατελθὼν

ὁ Ἀβρααμ εἰς Αἴγυπτον ἀριθμητικην καὶ ἀστρονομίαν Αἰγυπτίους δίδαξε πρῶτοι γαρ υρεταὶ τούτωνοι αλδαῖοι γεγένηνται παρα δε τῶν Ἐβραίων ἔλαβεν Φοίνικες αφ' ων ο μεν Κάδμος ταλα μετήγαγεν εἰς τους Ἐλληνας ο δὲ Ἀσίοδος μάλα συντάξας εὐφυῶς Ελλησιν CL Iosepli Antiq. - Ι 8 9 , .

CATALOGUS EO ΕΑΕ. Ηes. lisog. 1019-22: υται με θνητοισι παρ' ἀνδράσιν εὐνηθεῖσαι Ἀθάναται γείναντο θεοις ἐπιείκελα τέκνα. s δε γυναικῶν Γλον ἀείσατε, ἡδυέπειαι οὐσαι υλυμπιάδες, κοὐραι ιος αἰγιόχοιο. f. Max. yr. XXIV, 9 ,σιόδω δε αείδουσιν αἱ Μοῖσαι τι αλλο η γυναικῶν ἔρωτας καὶ ανδρῶν καὶ ποταμῶν ἔρωτας καὶ βασιλεων καὶ φυτῶν XXXII. 4 auctoris Verba, Supra p. 80 exscripta sunt). Dio Chrysost. r. de regno I g 13 sq. I p. 77Rsit.): Ο μέντοι ,σιοδος δοκεῖ μοι οὐδε αὐτος

100쪽

CATALOGUS. OΕΑΕ. ἀγνοεῖν την αυτο δύναμιν, σον ἐλείπετο μηρου. πῶς λεγεις; τι ἐκεινου περὶ τῶν ρώων ποιήσαντος, αυτος ἐποίησε γυναικῶν κατάλογον καὶ τω οντι την γυναικωνῖτιν μνησε, παραχωρήσας uήρωτου ανδρας ἐπαινεσαι. Unde hausit Eustath ad Hom. n. p. 745, 49 sqq. Rom. 643 as.) cf. eiusdeui vecta ad

Od λ 254 1680 28 sq. Min. 429 as. Πάνυ δεξιῶς ὁ ποιητης την αψωδιαν ταύτην ρώων ἄμα καὶ ρωίδων πεποίηκε καtάλογον, σιόδου μόνων γυναικῶν ποιησαμένου κατάλογον. PseudO-Luc. Inor cap. 3 V p. 248 Lelun. I p. 292 Jacob. ἔναγχος os διηγουμενου σου ον πολύνώς καὶ παρ ισιόδω, κατάλογον ν ἀρχῆθεν ηράσθης

coli disputat cum Hesiod 1 VIII p. 142 Lehm. III p. 341 Deob J, ubi γυναικῶν ἀρετὰς respicit Irucianus. Menarulo περὶ ἐπιδεικτικῶν Rhett. Tr. I p. 268

valet.): πολλη δε ἱστορία τοιαύτη παρα ποιηταῖς καὶ συγγραφεῶσι, παρ' ων καὶ λήψη την χορηγίαν ἐπιφωνήσεις δε καὶ τῶν Σαπφοs ἐρωτικῶν και τῶν ηρου καὶ Bσιόδου πολλὰ δε αὐτῶ ἐν τοῖς καταλόγοις τῶν γυναικῶν εἴρηται περὶ θεῶν συνουσίας καὶ γάμου.

Seo ad Verg. Aen. VII, 268 Hesiodus etiam περὶ γυναικῶν inducit multas heroidas optasse nuptias Vimmam sortiuIII. Carmen vatas a veteridias scriptoribus notissilibus laudatur nominatur enim ἔπη τα ἐς τὰς γυναῖκας vel

τα ἐς γυναῖκας δόμενα PM1s. I, 3, 1 et IX, 1, 5 4J), περὶ γυναικῶν Ssi viii l. l.), γυναικῶν ρωι-