Epicorum graecorum fragmenta

101쪽

auctores ad Tagm. 43. 55 118. 128 laudatos ). Praeterea mentor 1 Λευκιππίδων κατάλογος Schol.

Eosae et Catalogus pro diversis poematis nanent auctores Huias Dagmna. 75 162 29. 160 128. de Demus.

Sed alia testimonia obstant Arg. Seut. ης ἀσπίδος φαρχὴ ἐν τω δ' καταλόγω φερεται μέχριστίχων ν καὶ ς δ).

Haec igitur areati ex oeis V. 1 perte docet, S unpta Catadosti lium 1arto inserta erat in Hesych. :-ῖαι ὁ κατάλογος ,σιόδου. tym Gud. p. 246, 23: μιαι εστι κατὰ sic λόγος υσιόδου

Hanc testimoniorian repugnantiam removit March-scnesset p. 109), statuens ,antimat tempori Dus Eoeas Riogo siversas iusso. Postero autem tempore naee camina, tum propter argumenti similitii sinem tum propter vinpropter Hesiodi nomen uisivi impositum, collecta et in unum comus redacta sunt, ita sidem, ut, cum Catalogus tres Euros comprehenderet, raoeis quarti nomen

1 Novam inscriptionem ηρωια γενεαλογία), Maam Pud Proesum p. 4 et geletam deprenendimus, ab ipso Proclo fictam esse ossendi Marchscheir. p. 104. egebatur, και σὴ corr. Sana. Petri ad Leg. Att. p. 462.

102쪽

CATALOG FRAGMΕΝΤΑ. daretur, id quod e scholio illo estodio colligitur. Cui corpori nomen μεγάλαι Ποῖαι, ao apud scriptores nonnullos occvizit, imposituIII esse, Verisimile est. )Mamlschesiali opinioni adsentiunt viri d. omnes,ma post eum Hesiodea tractamant. CATALOGI FRAGMENTA.18. Servius ad Vergil. Aen. VII, 268 Antiquis mos fuit meliores generos rogare. . . . Hesiodus etiam περὶ γυναικῶν inducit multas heroulas optasse nuptias virorum fortitam. 19. Schol. Laur ad Apoll. Rhod. III, 1086 υτι Προμηθεως καὶ Πανδώρας υἰος ευκαλίων σίοδος ἐν πρώτω καταλόγων φησί, καὶ τι ευκαλίωνος ' καὶ Πυρρας Ἐλλην. Ex hoc scholio Misit udocia p. 108,

21 m. 20. Schol. Ambri et Hari ad Hom. Od. , 2 Λευκαλιων, ἐφ' ου ὁ κατακλυσμος γεγονε, Προμηθεως μενην ἰος, μητρος δε, ς οἱ πλεῖστοι λεγουοι, λυμενης,

ῶς δε υσίοδος, Προνόης.

1 In Pausaniae loco IX, 1, 5 4 ἐς γυναικάς τε ἀδόμενα καὶ α μεγάλας ἐπονομάζουσαν Noίας καὶ delendum esse vidit Schubari, qui in editi novissima 1870 II p. XVIII:

103쪽

21. Adnotat ad Lactiunt Placid Argum ad Ovid. Melanian. Lib. I. p. 788 Stav. Ex terra cum omnia generata in Variam1Π1Ῥae eruIII mctiter reperiatur, tum Hamanum genus, quod cuncta inceret, ri metheus Iapeti filius, ut idem Hosiodus ostendit, ex humo finxit, cui Minerva Spiritum infudit . 22.

ύρη δ' ἐν μεγάροισιν ἀγαυο Λευκαλίωνος Πανδώρη ι πατρί, θεῶν σημάντορι πάντων, μιχθεῖσ' ἐν φιλότητι τεκε Γραῖκον μενεχάρμην.

θεντων της ταλίας, σπερ ἐδείχθη, Λατίνους μεντους επιχωριάζοντας, Γραικοῖς δε τους ελληνίζοντας ἐκάλουν ἀπο Λατίνου του ἄρτι μῖν ρηθεντο καὶ Γραίκου των δελφῶν, ως φησιν υσίοδος ἐν καταλόγοις Γυγριον δε Λατῖνον Α).J ,κούρη - μενεχάρμην . In lydi libris versus, a Latini mentio saeuat, Videtur excusisse . Maraeirsch. s. Harte Catal. Bibl. Matrit p. 26. )IVelch. Trit Aesch. p. 12. In rioribus Promethei si Iapeti genealogias confusas esse, nota Lehmammas, si addit nisi Dinnia periuctata sint, de Prynea poetam in illo carmine cecinisse . Marchsch. Fragm. XXII. 3. Γραικὸν Laur. Ισd. 1 heog. 1013. 2 , Ea ni I heogoniam excipit eodem Oxscriptore ac Ioh. Lascari tetriistichon hexametris versibus, hoc titulo: σιόδου καὶ ταυτα, id est, esiodi eum haec. Princeps eius Versus ita se habet κουρη δ' ἐν μεγάροισιν ἀγαxo sic δευκαλίωνος. Harte.

104쪽

'Ι δ' υποκυσαμένη Λι γείνατο τερπικεραυνωυὼ δύω Μάγνητα Μακηδόνα θ' ἱππιοχάρμην, οῖ περὶ Πιερίην καὶ πιλυμπον δώματ' ἔναιον. Constant. Porphyr de them p. 22 M. Nol. III p. 48 Bonn. Μακεδονία η χώρα νομάσθη ἀπο Μακεδόνος του σιος καὶ Θυιας της Θευκαλίωνος, ως φησιν -&δος ὁ ποιητής -- - ἔναιον M.

Μάγνης δ' υ ίκτυν τε καὶ ἀντίθεον Πολυδευκεα.Herodian de unpropria, dictione V. Nauch Lex. Vindob. p. 310 Boisson. n. r. II p. 259 περὶ δε διαίρεσιν.ώς ταν σίοδος λεγU Μάγνης δε κατ αυτο καὶἀ. L . ου γαρ διαιρεῖται ν η αἰτιατικη εἰς ν λήγει, αλλ' εἰς οἷον Λημοσθενε Λιογένεα, ημοσθενηAιογενη. s. Granini περὶ βαρβαρισμου καὶ σολοικίας post Amanomun Valchenaerii p. 96, ubi legitur seΜάγνης δ' υ ίκτην τε καὶ ἀ. II. . 25.

Ἐλληνος δ' ἐγένοντο φιλοπτολέμου βασιλῆος Βῶρός τε Σουθός τε καὶ χλος ἱππιοχάρμης.

105쪽

Κρηθεὴς δ' θάμας καὶ Σίσυφος αἰολομήτης

Σαλμωνεύς τ' αδικος καὶ πέρθυμος Περιηρης.Τgetet ad Lycophr. V. 284 ωριεῖς στρατος ὁ Ἐλληνι- κός, πο Λώρου του Ἐλληνος παιδός, ως φησιν m&δος ἐν τη ρωικῆ γενεαλογία Ἐλληνος - Περιήρης .

Schol. iniir ad poli. Rhod. IV, 266 Οἱ ἀποAευκαλίωνος το γενος ἔχοντες ἐβασίλευον Θεσσαλιας, ως φησιν καταῖος καὶ Ησίοδος.

Schol. Laiar ad poli. Rhini. , 482 λωιάδαςJἘρατοσθενης δε γηγενεις αυτούς φησι, δια δε oἀνατετράφθαι πο της Ἀλωεως γυναικος μυθευθῆναιως Ἀλωέως εισιν ιοί. σίοδος δε Ἀλωέως καὶ φιμεδείας κατ ἐπίκλησιν, ται δὲ ληθείαις Ποσειδῶνος καὶ φιμεδείας ἔφη, καὶ ωλον, πόλιν Αἰτωλίας, ὁπο του πατρος αυτῶν κτίσθαι Τ).

Fragm. XXV. 3. Αἰολίδου - θεμιστοπόλου βασιλῆος get e codd. nonnulli. 1 καὶ - ἐκτίσθαι' καὶ κτίσαι δε αυτους φασιν ἐπ νO-ματι του πατρος πόλιν ἐν Θεσσαλία υλον. Schol. ar.

106쪽

Suid. I, 2 p. 387, 4 min. et Zona r. p. 790 v. Ἐπιάλτην πιμηρος και ισίοδος in καὶ οἱ 'Aττικοὶ τον δαίμονα δια δε του το ανδρα Ἐφιάλτην και τον το ριγοπυρετον λεγόμενον. f. tym M. p. 434, 13.

Eustain ad Il. p. 561 16 Rona. 426 Bas ad Od. p. 1687, 1 Rom. 439 Bas. 29. 'o αυτ θανάτου ταμίης.Scnol. Laur Apoll. nod. IV, 7: ον δε νδυμίωνα υσίοδος μεν υεθλίου του ιος καὶ Καλυκης, παρα ιος εἰληφότα το δῶρον ν αυτ ταμίαν ειναι θανάτου, τε θέλοι' ὀλέσθαι, imae descripsit, ut solet,

λίονε η διπλη), τι ἐντευθεν σίοδος -πορος κατεπίκλησιν καὶ Μολιόνης αυτους γεγενεαλόγηκεν γόνωδε Ποσειδῶνος ουδέποτε δε πιμηρος ἀπο μητρος σχηματίζει Apollon Lex. Ηoni. v. Μολίονε p. 13, 21Beis. μαχηταί, απὐτης κατὰ μάχην γενομένης μολήσεως,1 ,,Videtur post Ησίοδος colo interpungerulum esse. Sed praeceptum ipsum non satis firmum est. oeul. qui Strab. I. p. 19 laudat. 2 Ex Apollonio restituit Sonaeser Greg. Corintn. p. 85; ἐν codd. faur. Par. 3 μέλλοι udocia. 4 Vecta udociae τε μέλλοι ὀλέσθαι poetae virulicat Schaeser.

EDice. Gre Fragmenta. I. T

107쪽

η ἀπὸ του συνεχῶς μολίσκειν εἰς μάχην ἀπὸ γαρ μητρος οὐδεν σημαίνει et ηρος. Ησίοδος δε ς Μολιόνης - υιους γεγονότας παραδίδωσι.

ρίωνες δε παῖδες -τορος, τέατος καὶ ἴρυτος, ανδρειοι καὶ νιοχικοί, ρηθέντες που καὶ Μολίονες παo'Uμηρω ), παρὰ δε τοῖς στερον Μολιονίδαι, υς πιμηρος με διδύμους στορε απλῶς, οι δε κατ υρίσταρχον οὐχ υτως οἷον κατὰ του Λιοσκόρους, αλλὰ κατὰ τον ,σιόδου μῆθον καὶ διφυεῖς, δύο μεν εχοντας σώματα, συμπεφυκότας ' δε γε ἀλληλοις. f. p.

882, 25 sqq. Rom. 834 Bas., ibi uiditur, φιλάδελφοι δε στοροὐνται, καὶ μια ψυχη ἐν δυσὶ σώμασι διοικου- μενοι CL Schol. Ven Madest ri 638 sq.-Schol. 1ct. a. lGL , 709 τερατώδεις τινες ησαν, ς σίοδος, αμφω ἐν ενι σώματι οντες Eudoc. p. 33, 11 sqq. Ρlut Inorid. p. 1083 C.

Περικλύμενόν τ' ἀγέρωχονολβιον, ω πόρε δῶρα Ποσειδάων ἐνοσίχθων παντοῖ' αλλοτε μεν γὰρ ἐν ὀρνίθεσσι φάνεσκεν αἰετός, αλλοτε δ' αὐτε πελέσκετο, θαsμα ἰδέσθαι,

μύρμηξ, αλλοτε δ' αὐτε μελισσέων ἀγλαὰ sλα, αλλοτε δεινος φις καὶ ἀμείλιχος εἶχε δε δῶρα

108쪽

CATALOGI FRAGMENTA. 99 παντο , οὐκ νομαστά, τά μιν καὶ πειτα δόλωσε βουλῆ Ἀθηναίης.Schol. Laur. .1 Apoll. nod. , 15 de Pericly nenoctisserens: σίοδος δὲ μεταβληθεντα εἴς τινα των

συνήθων μορφῶν ἐπικαθεσθῆναι - ὀμφαλω του ζυγο των φακλεους ππων, βουλόμενον εἰς μάχην

καταστηνα τω ρωι, το δε πιρακλεα καιρίως αὐτον

κατατοξευσαι της Ἀθηνῶς ποδειξάσης Τ) φησὶ δεουτως ,Περικλύμενον - Ἀθηναίης . Eii locia p. 333, 15 sqq. coli Schol. Ven. A ad Ιl. B 336 ιρακλης γαρ ἐπιστρατεύσας τη Πύλω δια το μη καθαρθῆναι αὐτον - Νηλεως τον φίτου φόνον, καὶ δια τηντων Νηλειδῶν δε ἀφροσύνην , πολὐ ην πορθῶν την πόλιν. καὶ ἐφ' οσον μεν Περικλυμενος ὁ Νηλεως ἔζη, δυσάλωτος ην η πόλις αμφίβιος γαρ ἐγένετο ἐκεῖνος, καὶ δη γενόμενον αὐτον μέλισσαν καὶ στάντα ἐπι τουωρακλέους αρματος, Ἀθηνῶ δείξασα Ηρακλεῖ )ἐποίησεν ἀναιρεθῆναι. τότε Νέστωρ ἐν Γερηνοις τρεφόμενος, πορθηθείσης της Πύλου και των α αδελφῶν αὐτοs ἀναιρεθέντων, μόνος περιελείφθη - δι καὶ Γερήνιος νομάσθη στορεῖ σιοδος ἐν

Καταλόγοις. austa ua ad Od. p. 1685, 1 sqq. Rom. 436 as.) τον δε Περικλύμενον υσίοδός φησι δῶρον εἰληφεναι παρα Ποσειδῶνος, αμείβειν αυτον εἰς ολυαν ζωου η δενδρου αἱροῖτο εἰκόνα Scnol. a. Od. , 285 Ovid. Metamn XII, 556 sqq.

109쪽

πιεῖν δε Νηλῆος ταλασίφρονος υιεας ἐσθλοὐς ενδεκα, δωδεκατος δε Γερήνιος ἱππότα Νεστωρ ξεῖνος ὼν ἐτύχησε παρ' ἱπποδάμοισι Γερήνοις. Νεστωρ ιος λυξεν ἐν ἀνθεμόεντι Γερήνω. Heriusian. y ap. Steph. 'g. v. Γερηνία πόλις Μεσσηνίας, ενθα, φασί, Νέστωρ ο Πύλιος ἐτράφη η φυγας ηχθη υσίοδος ἐν α καταλόγων κτεῖνε - Γερήνοις , ἀπο εὐθείας της Γέρηνος. καὶ αυθις Νεστωρ

Γερήνω . Hi versus leguntur etiam p. ustath ad . p. 231, 29 m Rom. 175 Bas. V. 2 respicit Schol ad

Od w68 V. 3 Steph. Byg. v. Ἀβαι πόλις Λυδίας ὁ πολίτης αβηνός ώς Γερηνός ). σίοδος ,παρ' ἱπποδάμοισι Γερηνοῖς .

Τηλεμάχω δ αρ ετικτεν ἐυζωνος Πολυκάστη Νεστορος ὁπλοτάτη κούρη Νηληιάδαο Περσέπολιν μιχθεῖσα δια χρυσεην 'Aφροδίτην.

Eustaui ad Od. p. 1796, 9 sq. Rom. 597 Bas. υτοὐ

'λεμάχουν ὰλ καὶ Πολυκάστη. της Νέστορος

Περσεπτολιν, ς Ησίοδος ἡ Τηλεμάχω - Ἀφροδίτην .

110쪽

CATALOGI FRAGMENTA. 101 μιγῆναι - ἐθελουση, ἀλλ' υχ σπερ υσίοδος τὰ περὶ του Πηλεως καὶ της Ἀκάστου γυναικος διαμικρον ἐπεξελθών. Cf. Schol. Latur ad Apoll. Rhod. I, 224:υκαστος Πελίου υἱος ἔγημε Κρηθηίδα , ως τινες, Ἱππολυτην η ὁ Πηλέως ἐρασθεῖσα προεισυνελθεῖν si δε ἀπετυγχανεν, προλαβουσα τον Πηλέα τω ἀνδρὶ κατηγορει τι θελεν αυτ i συνελθειν. δ δεξάμενος το Πηλέα ς ἐπὶ θηρα ει το Πήλιον κατελειψεν, να υπο θηρίων διαφθαρω ἐπιστὰς δε ὁ Ἐρμῆς , ῶς τινες, χειρων ἔδωκεν αὐτω φαιστότευκτον μάχαιραν. καὶ τὰ ἐπιτυγχάνοντα θηρία ἀναιρῶν λθεν εις την πόλιν καὶ ἀνεῖλεν Ακαστον

και την αὐτου του 'Aκάστου γυναῖκα. Schol. PiIul. Netii. IV, 88. Apollod. III, 13, 3. mloc. p. 31, 28 sqq. a Gess. . . ΠΙ, D.

Hδε δέ οι κατὰ θυμὸν ρίστη φαίνετο βουλή αυτον μεν σχέσθαι, κρυψα δ' δόκητα μάχαιραν καλην ην οἱ τευξε περικλυτος Ἀμφιγυήεις'ώς την μαστευων οιος κατὰ Πηλιον αἰπυαιψ' υπο κενταυροισιν ὀρεσκώοιο ι δαμείη.Schol. ind. Nein. IV, 95 enarrata Daedali Acastilustoria sic pergit: ταυτα δε ἱστορουσι πολλοὶ μεν, ἀτὰρ δη και υσίοδος λεγων ουτως ,ηδε - δαμείη .

Schol ad Hom. Od. , 69 Τυρὼ η Σαλμωνεως ἔχουσα δύο παιδας ε Ποσειδῶνος, Νηλεα τε καὶ