장음표시 사용
751쪽
itaque liberi obligantur ad beneficium reddendum parentibus, occasione oblata 3.74r.), & ex demonstratione superiori successionis parentum cI. 98 a. n. a patet, idem
quoque extendendum esse ad parentes gradus cujuscunque superioris, beneficium vero parentibus reddi potest etiam in liberis eorundem . 739 para. o. Iur. me. h. T a. 976. h. ς naturaliter ad praestanda officia humanitatis obligamur collateralibus, quia nobiscum communem quendam parcntem primi, vel ulterioris gradus habent I. 39Q. IT . ,
consequenter qua talibus. Euod erat unum.
Enimvero inter cognatum collateralem & alium que cunque respectu nostri non alia datur differentia, quam quod cum illo communem quendam parentem, cujuS memoriam habemus, veneremur . 9O. s s. h.). Collateralibus itaque qua talibus non aliter speciali quadam rarione obligamur ad praestanda officia humanitatis, quam quatenus in i piis beneficium redditur parenti communi primi, vel ulterioris gladus. αuod erat HIeram.
Quoniam collaterales non per nativitatem a se inviem deis scendum, ficuti liberi a parentibus; ideo non paria ipsorum jura sunt, quae parentum & liberorum; nec eadem illos tenet obligatio, quae his natura inest. Natura tamen eos inter se putat, quatenus a communi quodam stipite deseendunt, qui
tuo ipsis proprior est, eo arctius quoque intelligirur vinculum. unt enim membra familiae stipitis sui. ad quem reseruntur 3. 33s. , ita ut alii sint in familia patris & matris, veluti fratres atque sorores, alii in familia avi nostri, vel aviae, alii in familia proavii nostri & proaviae, ae ira porro s 87. seqq. . Quamobrem s beneficia rependuntur parentibus inhiaris suis; vel rependuntur patri aut matri & fratribus ae s roribus, vel avo & aviae, vel proavo, aut proaviae in iis, quae ab ipsis descendunt, ae ita porro. Natura igitur fratres ac sorores amari non modo jubet qua hominea, verum etiam
752쪽
propter patrem nostrum ac matrem, & collaterales teteros propter avum ae aviam, proavum & proaviam, & ita porro,ae in linea inaequali respective propter parentem ejus gradus, jus unusquisque agnoscit communem stipitem f. 398. , veluti ego filium fratris amare debeo propter Patrem meum, R is me amare propter avum suum. . I O.
Quoniam naturaliter id p sumendum, quod fieri ab En,id de eo aliquo debebat, naturaliter autem speciali quadam ratione prasiumen cognatis collateralibus obligamur ad praestanda Ossicia hu- dum. inanitatis non aliter, quam quatenus in ipsis beneficium redditur communi parenti primi, vel ulterioris gradus .ioo9. I naturaliter quoque unusquisque prasiumuin ostium
ab sod humanitatu potius cognato costiterati, quam exrraneo astare velis, consequenter eum magis amare, quam extraneum I. 634. para. δ. γ r. nat. . Magis amare alterum hic idem est, ac eundem in casu coblisionis aliis praeserre. . I. IOII.
Similiter quia collateralibus qua talibus non aliter ad Δα.le suossicia humanitatis speciali quadam ratione Obligamur ad restiterat, praestanda ossicia humanitatis, quam quatenus in ipsis be- am ius. neficium redditur parenti communi primi, vel ulterioris gradus I. roo9ta, consequenter non quatenus ipsis per se hoc beneficium debetur, ad beneficium vero beneficiario no nisi jus imperfectum competit g. a 6. arr. 4. Iur. .ar. ἔαLaterabbas quoque qua talibus non Neris jus perfectam is incia humanitaris ex speciali obligatione Flis praestanda.
Si fratres mutuo amore se invicem complectantur, per se unus alterius beneficium meretur speciali quadam ratione. In hoc autem merito non attenditur fraternitas, ea enim conis
753쪽
sistit in mutua dependentia quoad ortum suum a communi Patre ac matre: quae eis arctius eos obliget ad mutuum amorem . qualem natura in omnibus hominibus exigit g. 6r9. Part. r. Jur.nat. , non tamen is ideo notionem fraternitatis per modum determinationis essentialis ingreditur. Quamobrem cum amor actualis non operetur jus perfectum ad beneficium 3. 26. pari. a. 'ri nat. , multo minus fraterni eas, quae fratrem amori isti commendat, jus perfectum producere valet. Ferendum statri est, etiams mereatur beneficium, ut id a fratre ipsi denegetur, nec eundem ad exhibendum cogere jure potest.
De iure ha- Quia collateralibus qua talibus non competit ius per- νὰδιαπιο sectum ad ossicia humanitatis ex speciali obligatione ipsiscutiteratri praestanda f. 1 ors.); nec usi competit jus perfectum ad
am. hoc , ut eos compotes reddamus bonorum fortuna, quilas res compotes reddere poteramus g. 6 a. Ra t. f. yr. nat. J, consoquenter nec jus perfectum in bona pos mortem no ram relicta succedendi g. 937. , ac Meo ea i Is retinguere non tenemur, cumque ea de causa a voluntate nostra unice dependeat, ut- . .rum Cos haeredes instituere Velimus, nec ne, haeredes naturales. ' non sani cognati costaterales, sed voluntaris f. 983.).
Ius haereditarium cognatorum collateralium minime perofectum est, sicuti ascendentium & descendentium g. 98s. , consequenter perperam veri haeredes dicuntur in oppositione ad eos, quos defunctus sbi haeredes esse voluit I. L999. . Immo rationes sussicientes nobis esse possunt, cur
bona nostra post mortem nostram extraneis potius, quam cognatis collateralibus relinquere malimus, etiams solum jus imternum spectemus, quod ex obligatione in consitientia Oritur. Obligatio, quae ex cognatione oritur, praesupponit aequale . . meritum eorum, quibus beneficium praestatur, & inter eos, quorum. aequale meritum est, Praelationem tribuit cogna
754쪽
to colla terati, non vero fimpliciter eundem ceteris praese ii vult. I o I 3.
Parentes exfamedari dicuntur, si ipsis expressa liberorum .id eHa-
voluntate aufertur haereditas. redatis ρ Nimirum quia parentes sunt perinde liberorum suorum st. haeredes naturales, sicuti liberi parentum suorum c F. 983. . eodem sensu a liberis exhaeredari di euntur, quo sensu liberos exhaeredari dicimur a parentibus cf. Io OO. . . Io I 4. Si parentes scientes ac volentes ea faciunt, qua ipsorum erga H rura.hberos obficio e damerro repugnant; naturaliter uberi eos exLare- titer luim,
dare possunt. Etenim si parentes scientes ac volentes ea faciunt. quae ipsorum erga liberos officio e diametro repugnant; ipso facto declarant, quod personam parentum tueri nolinti Quoniam igitur candem sua sponte exuunt, nec ipsis competere potest jas, quod ob eorum in Iiberos profecta beneficia natura iisdem tribuit. Quamobrem cum jus succedendi in bona liberorum post mortem suam ab iisdem relictorum ob beneficia ista illis tribuatur, pro uti ex de
monstratione superiori sm. abunde liquet; si liberi
declarent, quod nolint, eos in bona post mortem suam relicta succedere debere, consequenter eos exhaeredent L f. io 33. 96o. , injuriam iisdem minime faciunt . 8 9. pars. δ. Fur. nar. b. Quodsi ergo parentes scientes ac volentes ea faciunc quae ipsorum erga liberos ossicio e diametro repugnant; liberi eos exhaeredare possunti
Qui ossicia parentum erga liberos in superioribtis demor strata perpendit, facile intelliget, quaenam sint facta, per quae illa tolluntur, ita ut quis Parentis personam exuisse dicendus sita D: irod by Corale
755쪽
st. Ita si parentes insidias vitae liberorum struant, s omnem
eorum fortunam subveVere, aut famae ipsorum nocere Omni
bus viribus conentur, si odio prosequantur, quod ad vitant scelestam sese seducere non patiantur; justa omnino de causa ex dia redantur. Idem etiam recte fieri potest, si turpi vitae dediti opes omnes, s quas habent, profundant, fratres autem vel sorores fuerint filio. quorum egestati subvenitur, bonis suis post mortem suam iis relictis. I. IOIs.
mando te- Si liberi, vel his Hscientibus parentes 'aetere rur, nec fa samentum sta de causa eHaredentur: testamen um non valet quoad haereae parentum D in ιtutionem. Etenim jus parentum & liberorum haere-
liberorum ditarium jus perfectum est 3. 983. , quod adeo ipsis ci- ex parte tra injuriam s β. 8s9. pari. I. Furi nat. auferri nequit j. invalidum. 64. pari. I. Dr. nat. ), nisi justa de causa ex haeredentur IOoo. roi 4. . Quodsi ergo liberi, vel his deficientibus parentes I. 98a. praetereantur, nec justa de causa exhaeredemtur, testamentum non valet quoad haeredis institutionem.
Quodsi nimirum liberi praetereantur, haereditas ipsis adimutut dc alii desertur in testamento. Si ergo iusta causa non allegetur, ob quam hoc fieri posit; testamentum quatenus contrajus liberorum factum, cum naturaliter unicuique jus suum si tribuendum s f. 922. Part. ι. Jur. nat. , nec contra jus alteri 3 uicquam faciendum 9 Io. Port. l. Dr. nat. , utique ubsistere nequit. Et idem eodem modo intelligitur de parentibus praeteritis, nec justam ob causam exhauedatis.
ctainam Quoniam testamentum non valet, si liberi, vel his de-neresseris ficientibus parentes praetereuntur, nec justa de causa exhar-
756쪽
Nηus a liberis vel haradris necessario in taendi, vel justa ricausa ex aere anssi. Equitatem hanc naturalem sequitur Iustinianus, prouti in
Posthamus dicitur, qui post mortem demum patris na- Densis scitur. Quoniam liberi sunt haeredes sui parentum suorum mo. I. 9 7 9. ; Ashumai quoque haeres suus patris sui es, immo
etιam mi, ac awa, aut starentum cujuscunque gradus superioris. Nulla sane ratio est, cur posthumus ideo deterioris conditionis esse debeat liberis ceteris, quod a motae demum Patris nascitur. . s. Io 38.
. Sitiferi, vel parentes exfoedautur, in testimento alligam meo sextari est e aeredasιοου causa. Etenim liberi ac parentes in te- hareiatio stamento aut sunt haeredes instituendi, aut justam ob cau- nis in usu sam ex haeredandi s. roa 6. . & nisi justam ob causiam ex- menis acteia limedentur, testamentum inValidum quoad institutionem hae-gori. redis soas . . An igitur validum sit testamentum, co 'stare nequit, nili cognita causa ex haeredarionis. Necesse igitur est, ut ea in testamento allegetur.
Causae exhaeredationiε facta sunt rooo. Iox . Pr haec igitur commernoranda, nec sussicit de moribus perversis e haeredati verbis generalibus conceptum judicium. Ita non sussieit dixisse, quod ex haeredarus summo mcerore affecerit conistinuo exhaeredantem; sed facta recenseri debent, quae maerori causam dederunti Non suffcit dicere, quod filia sit meretrix. si stuprata forsan fuerit. s. 1O 9. si rebaredatus negat causam exi reda imis es immeritum Denissa ex Odum obtendiat; hares ιnstitutus causam stro re debet. Quo-
757쪽
misso. niam enim exhaeredatio non valet, nisi ob justam causam, 'quae scilicet exhaeredatum indignum reddit, qui defuncto succedat q. Io oo. ros 4.); ex haeredatum ea commisisse, quae ipsi imputantur, certum omnino esse debet. Quod li ergo exhaeredatus neget, se ea commisisse; probandum utique esit, quod commiserit. Quamobrem cum defunctus ipse probare non possit, haeres autem quoad bona a defuncto relicta personam ejus repraesentet h. 938. , & ipsi ab ex- haeredato jus, quod ex testamento habere debet, contro- Vertitur, negata caussa ex haeredationis, quod per se patet; si exhaeredatus neget causam exhaeredationis, & immeritum odium obtendat, haeres institutus causam probare debet.
Quoniam vel parentes exhaeredant liberos g. Io oo. , vel liberi parentes Ioi 4. ; non est quod excipias, non prae sumendum esse istiusmodi odium, quo vel parentes adducario tur ad imputandum liberis facta, quae non commiserunt, vel etiam liberis impellantur ad ausum istiusmodi adversus parentes. Etenim ob praesumtion em nemini auferri potest ius suum, quod manifestum est. Immo fieri potest, ut sine dolo
Imputentur exhaeredato, quae minime commisit.
Si heredes instituti exhauritum ad haereditetam admistere.. vel, si eum admistere possunt ἰ resamentum tamen qaoad cetera manet validum. Etenim Cum quilibet jus suum remittere
possit, quando nil fit contra jus alterius cujusdam ii 7. pari. nyan nat. ; haeredes quoque instituti jus, quod ex
testamento habent, vel quantum sibi visum fuerit, de eo remittere possunt, quatenus Jertii jus minime violatur. Quamobrem si haeredes instituti exhaeredatum ad haereditatem admittere velint, admittere quidem possunt; quoniam tamen legatariis jus lauta auferre nequeunt l. 336. Part. a. Furi
758쪽
M . , testamentum quoad legata validum manet. Immo cum nulla ratio sit, cur exhaeredatione sublata non valeat, si qua praeterea in testamento voluit deiunctus, ab illa minime dependentia ; quoad haec quoque testamentum validum manet. Haeres voluntatem defuncti immutare nequit: sed cum haeis reditatem repudiare possit 3. 973. , immo susceptam abdicare f. 974. , multo magis de acquisita pro arbitrio suo disponere potest, eam ex redato vel cedendo, vel certam ejus partem in eum conferendo. Hoc nimirum facit jure suo. Quoad cetera vero in testamento nihil immutare potest, cum ad mutationem ipsi sit jus nullum. Quando itaque haeres institutus ex haeredatum in locum sui, vel in partem haereditatis admittit; stricte loquendo. nihil in testamento immutatur, sed totum illud subsistit, & quoad id, quod ex eodem acquisivit haeres ac suum factum est, instar domini saltem disponit.
Ab in Unso saccedere dicitur, qui in bona defuncti Pc- Gid s/cedit testamento nullo facto, vel a detuncto in testamento s.ccessio ab
non institutus haeres. inrestito.
Posterius in Jure naturae addendum, prouti ex iis patet, quae mox sequentur. In Jure Romano tamen vix locum habet, juxta quod nemo nisi miles pro parte testatus & pro parte intestatus decedere potest. g. Ioa a.
Si postumus, vel unus ex liberis ceteris fuerit praeteritus ς De praeter, ad haereditatem una cum ceteris a Irtendus, edi testimenIum νο- tione posia ad cetera θι sit, etiam quoad legata, nis ideo relicta intelligan- sumi vel rar, quia haereaeum numeram minorem putavis defunctus, seu quia liberorumpos Lamus, vel alius quis prateratu . Etenim posthumus nou aliorum. A a a a a a minus
759쪽
minus est haeres suus, quam ceteri liberi . ro 37. . consequenter haeres naturalis not. f. 983 , quem ipse natura haeredem instituit ij. 983. . Quamobrem etsi intestamento fuerit praeteritus, una cum ceteris tamen ad haereditatem admittendus. Ino erra framum.
Quoniam liberi nonnisi justam ob causam exhaeredari possunt ,. rooo. λ &, si exhaeredentur, causa exhaeredationis in testamento alleganda ror 8. , quando vero saltem praetereuntur, in testamento nulla eorum mentio fit, consequenter ex silentio testatoris colligi nequeat exhaeredatio; si praetereuntur, jus situm, quod tanquam haeredes naturales habent . 983. , per hoc ipsis non adimitur.
Quamobrem una cum ceteris liberis ad haereditatem admittendi. od erat secundum.
Enimvero etsi testamentum sit inva Iidum quoad institutionem haeredum I. ror s.), quatenus scilicci de funisto non soli succedunr, qui haercs initituti siunt, consequenter nec in ea parte, in qua instituti, sed praeterea admattuntur etiam qui praeteriti sunt liberi, per demonstrata n. ι. m a. nulla tamen ratio est, cur voluntas testatoris non subsistere debeat quoad ea, quae in ipsa haereditate nullam vim habent qualis v. gr. est tutelae datio. Quamobrem testamentum
quoad haec subsistere dchet in hypothesi propositionis prae-
sentis. mod erat Ieritum. Denique cum parentes in testamento etiam Iegata relinquere possint, modo id non fiat in praejudicium liber rum roos. ; sit admisso ad haereditatem posthumo, vel alio ex liberis praeterito legata tamen in praejudicium liberorum facta non dici possint. quin etiam quoad legata testamentum subsistere debeat dubitandum non est. Ouodsi ergo satis appareat, testatorem non ideo legata rcliquisse.
760쪽
quia posthumo, vel alio ex liberis praeterito numerum ha redum, inter quos haereditas dividenda, minorem putavit; testamentum etiam quoad legata subsistiti mis
erat quartum. Jure naturali valet voluntas ultima deiuncti, quantum Valere potest. Ualere autem potest, quatenus non .est Contrajus alicujus, veluti contra ius haeredum naturalium. Quamdiu itaque in testamento nihil occurrit, quod juri liberorum haereditario adversatur; nihil quoque in eodem immutandum, nec a voluntate testatoris recedendum. . Oa 3.
Si parentes, vel filius , quem quis hab et, unicus, aut Mera De parenti-
ritorum faerint relicta. Etenim in hypothesii propositionis praesentis testamentum invalidum est quoad haeredis institutionem g. io 33. , & praeteritos ad haereditatem esse admittendos patet eodem modo, quo idem ostendumis in propositione praecedente de liberis quibusdam praeteritis. diuod
Enimvero quoniam haereditas, quae debetur parentibus 98a. ac liberis s. s. 97 3. 978. in testamento alii, vel aliis defertur per spoth. I illis admissis, per demonstrara n. . hi utique repellendi sunt. Auod erat fecundum. Quod vero testamentum subsistere dc bcat quoad cetera, quae in eodem continentur, etiam quoad legata, nisi in praejudicium parentum, vel liberorum praeteritorum suerint facta; eodem modo pater, quo idem in propositione praec dente demonstravimus. Aaa a a 3 Cum