장음표시 사용
211쪽
53O. πάντα δε ταὐτα τὰ διάφορα εις εν τέλος ὁρα, τουθεos την δόξαν, τῆς εκκλησίας τὴν οἰκοδομήν. V. 33Ι . Μεγας ὁ των μοναχων ἀγων, και πολύς ὁ μόχθος. ἀλλ' εἴ τις καλως διοικουμένν ἱερωσύνν τούς 5 εκεῖθεν ἱδρωτας παραβάλοι, τοσοῖτον ευρήσει το διάφορον,
ει καὶ πολύς ὁ πόνος, ἀλλα κοινον τῆς ψυχῆς και του σώματος το αγώνισμα ' μὰλλον δε το πλέον τῆ του σώματος κατορθοὐται κατασκευῆ. καν μὴ τοὐτο ισχυρον ὴ, 1o μένει καθ' ἐαυτὴν ἡ προθυμία, οὐκ εχουσα εις εργον ἐξελθειπι καὶ γὰρ καὶ νηστεία σύντονος, καὶ χαμευνία, καὶ ρυπνία, καὶ ἀλουσία, και ὁ πολυς ἱδρὼς, και τὰ λοιπὰ,
Oσα προς τὴν τοὐ σώματος ἐπιτηδεύουσι ταλαιπωρίαν, πάντα οἴχεται, τοὐ κολάζεσθαι μέλλοντος οὐκ Οντος
15 ισχυροῖ. 333. Ἐνταὐθα δε καθαρὰ τῆς ψυχῆς ἡ τέχνη
καὶ ουδὸν τῆς τοὐ σώματος ευεξίας προσδεῖται, ωστε δεῖξαι τὴν αυτῆς αρετήν. τι γὰρ ἡμῖν ἡ τοὐ σώ-τος ισχύς συμβάλλεται προς το μήτε αὐθάδεις εἶναι, μήτε οργίλους, μήτε προπετεῖς, αλλὰ νηφαλίους, καὶ σώφρονας, καὶ κοσμίους, ao καὶ τἄλλα πάντα, δι ἄν ὴμῖν ὁ μιακάριος Παυλος τὴν τοὐἀρίστου ἱερέως ἀνεπλήρωσεν εικόνας 334. Αλλ' οὐκ ἐπὶ τῆς τοὐ μονάζοντος αρετῆς ἔχοι τις ἄν τοὐτο ειπεῖν.
212쪽
VI. Ἀλλα καθάπερ τοῖς μεν θαυματοποιοῖς οργάνων δειπολλῶν, και τροχων και σχοινιων καὶ μαχαιρῶν, ὁ δεφιλόσοφος απασαν εν τῆ ψυχῆ κειμένην εχει την τέχνην, των εξωθεν οὐδὸν δεόμενος 333. ούτω δὴ και ενταὐθα ὁμεν μοναχος και τῆς σωματικῆς εὐπαθείας προσδεῖται, και 5 τόπων προς την διαγωγὴν ἐπιτηδείων, ινα μήτε ἄγαν ἀπφκισμένοι τῆς των ανθρώπων ἄσιν ομιλίας, και την απὸ
τῆς ερημίας ἔχωσιν ησυχίαν, ετι δἐ και τῆς ἀρίστης μηἀμοιρῶσι κράσεως των ωρῶν' οὐδὸν γὰρ οἴτως ἀφόρητον
τω κατατρυχομένω νηστείαις, ῶς ἡ των αέρων ανωμαλία. Io τῆς δε των ἱματίων κατασκευῆς και διαίτης ενεκεν, οσαπρμματα εχειν αναγκάζονται, πάντα αὐτουργεῖν αυτοι
φιλονεικοὐντες, οὐδὲν δέομαι λέγειν νυν. 336. Ο δὲ ἱερεύς ουδενὸς τούτων εις την αυτοὐ δεήσεται χρείαν, a 'ἀπερίεργος καὶ κοινὸς εν ἄπασίν εστι τοῖς Οὐκ εχουσι Is βλάβην, την επιστήμην απασαν εν τοῖς τῆς ψυχῆς θησαυροῖς ἀποκειμένην ἔχων. 337. δε τὸ μένειν εφ' εαυτῶν και τὰς τῶν πολλῶν ομιλίας ἐκτρέπεσθαι θαυμάζοι τις,
213쪽
μην ἁπάσης τῆς ανδρείας τῆς εν τῆ ψυχὴ τεκμήριον ἱκανόν. ο μεν γὰρ εἴσω λιμένων ἐπὶ των ο ἰάκων καθήμενος, Ουπωτης τέχνης ακριβῆ δίδωσι βάσανοπι τον δε εν μέσφ
5 πελάγει και τω χειμωνι δυνηθέντα διασῶσαι τὸ σκάφος, οὐδεὶς οστις οὐκ ἄν εῖναι φαίη κυβερνήτην αριστον. VII. 338. Ου τοίνυν ἡμῖν ουδὲ τον μναχὰν θαυμαστέονὰν εἴη λίαν και μεθ' ὐπερβολῆς, ὁτι μενων εφ' εαυτου ου ταράττεται, ουδὲ διαμαρτάνει πολλὰ και μεγάλα ἁμαρτή-
Io ματα ουδὲ γαρ εχει τὰ παρακνίζοντα και διεγείροντα την ψυχήν. αλλ' εἴ τις πλήθεσιν Oλοις εαυτὸν εκδεδωκώς, καὶ τὰς των πολλων φέρειν αμαρτίας ἀναγκασθεις, εμεινεν ἀκλινης και στερρὰς, ωσπερ εν γαλήνη τω χειμωνι τηνφυχὴν διακυβερνῶν, ουτος κροτεῖσθαι και θαυμάζεσθαι
15 παρὰ πάντων ἄν εἴη δίκαιος ἱκανὴν γὰρ τῆς οικείας ανδρείας την δοκιμασίαν ἐπεδείξατο. 339. Μὴ τοίνυν μηδὲ αυτὸς θαυμάσης, ἔτι την αγορὰν φεύγοντες ημεις καὶ
τὰς των πολλῶν συνουσίας οὐκ εχομεν τούς κατηγόρους
πολλούς. 34o. Ουδὲ γὰρ εἰ καθεύδων οὐχ ἡμάρτανον, ao ουδ' εἰ μὴ παλαίων οὐκ επιπτον, οὐδ' εἰ μὴ μαχόμενος οὐκεβαλλόμην, θαυμάζειν εχρῆν. 54 I. Τίς γὰρ, εἰπε, τίς
δυνήσεται κατειπεῖν καὶ ἀποκαλύψαι την μοχθηρίαν την
ἐμήν; ὁ Οροφος ουτος και ὁ οἰκίσκος; ἀλλ' οὐκ ἄν δύναιντο ρῆξαι φωνήν. 342. Ἀλλ' ἡ μήτηρ ἡ μάλιστα πάντων 25 εἰδυῖα τὰ ωά; μάλιστα μεν ουδὲ προς αὐτήν ἐστί μοί τι
214쪽
κοινὸν, οὐδὲ εἰς φιλονεικίαν ηλθομεν πώποτε. εἰ δὲ καὶ τουτο ην συμβὰν, οὐδεμία ουτως εστὶ μήτηρ αστοργος καὶ μισότεκνος, ῶς τοὐτον, ον ἄδινε καὶ ἔτεκε και εθρεψε, μηδεμιὰς ἀναγκαζουσης προφάσεως, μηδὲ βιαζομένου τινος, κακίζειν και διαβάλλειν παρὰ πἁσιν. 343. 'Eorεὶ sοτι γε εἴ τις την ὴμετέραν προς οκρίβειαν εθέλοι βασαν ζειν ψυχην, πολλὰ αυτης εὐρήσει τα σαθρὰ, ουδὲ αυτος Oγνοεις, ὁ μελιστα πάντων ημὰς τοῖς ἐγκωμίοις επαίρειν παρὰ πἁσιν εἰωθώς. 344. Καὶ οτι γε ου μετριάζων ταὐταλέγω νυν, ἀνάμνησον σαυτὸν, οσάκις εἶπον προς σε, λόγου Io τοιούτου γενομένου πολλάκις ἡμῖw ὁτι, εἴ τις αἶρεσίν μοι προὐτίθει, ποῖ μὰλλον βουλοίμην εὐδοκιμεῖν, εν τy της εκκλησίας προστασία, η κατὰ τον των μοναχων βίον, μυρίαις αν ψηφοις το πρότερον εδεξάμην εγωγε. οὐ γὰρ
διέλιπόν ποτε μακαρίζων πρός σε τους εκείνης τῆς δια- Is κονίας προστῆναι δυνηθέντας καλως. Oτι δἐ, Oπερ εμακάριζον, οὐκ αν εφυγον ἱκανῶς εχων μετελθειν, οὐδεὶς ἀντερεῖ.
343. Ἀλλα τί πάθως οὐδεν ούτως ἄχρηστον εις εκκλησίας προστασίαν, ῶς αυτη ἡ αργία και - ἀμελετησία, ην ετεροιμεν ἄσκησίν τινα εἶναι νομίζουσιν, εγὼ δὲ αυτὴν ἄσπερει et o παραπέτασμα τῆς Oικείας ἔχω φαυλότητος, τα πλείονατων ελαττωμάτων των ἐμαυτοὐ ταύτy συγκαλύπτων και
οὐκ εῶν φαίνεσθαι. 346. D γὰρ ενεθισθεις τοσαύτης ἀπολαύειν ἀπραγμοσύνης και εν ησυχία διάγειν πολλῆ, καν μεγάλης 9 φύσεως, υπὸ τῆς ἀνασκησίας θορυβειται as
215쪽
Oυ μικρον το αγύμναστον. οταν δε ὁμου καὶ βραδείας νδιανοίας, και των τοιούτων αγώνων απειρος, τοὐτο δη τὸ ἡμέτερον, των λιθίνων ουδεν διοίσει ταύτην δεξάμενος τηνοικονομίαν. 347. Διὰ τοὐτο των εξ εκείνης ερχομένων 5 της παλαίστρας εις τοὐς αγῶνας τούτους ολίγοι διαφαίνονται οἱ δε πλείους ελέγχονται, και καταπίπτουσι, και
πράγματα ὁπομένουσιν αηδῆ και χαλεπά. και Ουδεν ἀπεικός. οταν γὰρ μὴ περι των αυτῶν οἴ τε αγῶνες ἄσικαι τα γυμνάσια, των αγυμναστων ο α ωνιζόμενος Ουδεν
io διενήνοχε. 34R Δόξης μάλιστα δει καταφρονεῖν τον εις τοὐτο ερχόμενον το στάδιον, οργῆς ανώτερον εἶναι, συνέσεως εμπλεω πολλῆς. τούτων δὲ τῶ τον μονήρη στέργοντι βίον οὐδεμία γυμνασίας ὁπόθεσις πρόκειται. ουδὲ γὰρ τούς παροξύνοντας εχει πολλούς, ἴνα μελετήση κολάζειν 15 τοὐ θυμοῖ την δυναμιν οἴτε τούς θαυμάζοντας, και κρο- τοὐντας, ἴνα παιδευθῆ τοὐς παρὰ τῶν πολλῶν διαπτύειν επαίνους' τῆς τε εν ταις ἐκκλησίαις ἀπαιτουμένης συνέσεως, οὐ πολύς αὐτοῖς λόγος. οταν Οἴν ελθωσιν εἰς τοὐς αγῶνας, ἄν μη μεμελετήκασι την πεῖραν, ἀπροοῖνται, ao ἰλιγγιῶσιν, εις ἀμηχανίαν ἐκπίπτουσι, και προς τεμ μηδὲν ἐπιδοὐναι προς ἀρετην, και απερ ἔχοντες ῆλθον πολλοι πολλάκις ἀπώλεσαν. VIII. 349. ΒΑΣ. Τι οδν; τούς εν μέσφ στρεφομενους, και πρα μάτων φροντίζοντας βιω-
VIII. The temptations os Maemoriae and the sese sprerib Mae
216쪽
τικων, καὶ τετριμμένους προς μάχας καὶ λοιδορίας, και μυρίας δεινότητος γέ ντας, και τρυφῶν εἰδότας, ἐπιστή- σομν τῆ πης εκκλησίας οἰκονομία; 53O. Εὐφήμει, εφην, ἁ μακάριε σύ. τούτους γὰρ οὐδ' εις νουν βάλλεσθαι δει, οταν ιερέων ἐξέτασις p ἀλλ' εἴ τις -τὰ τοὐ πῶσιν sὁμίλειν και συναναστρέφεσθαι δύναιτο την καθαρότητα και την αταραξίαν, την τε ἁγιωσύνην και καρτερίαν καὶ νηφιν, και τὰ ἄλλα τα τοῖς μοναχοῖς προσόντα λαθὰ, φυλάττειν ακέραια και απαρασάλευτα, μὰλλον των μεμονωμένων εκείνων. 5 3I . ῶς ο γε πολλὰ μεν εχων ελαττώ- io ματα, δυνάμενος δε αυτὰ τη μονώσει καλύπτειν, και ποιειν ἄπρακτα τω μηδενὶ καταμιγνύναι εαυτόν, οὐτος εις μέσονελθὼν οὐδὲν ἔτερον η το καταπέλαστος γενέσθαι κερδανεῖ,
καὶ κινδυνεύσει μειζόνως. 552. μικροὐ δεῖν ἐπάθομενὰν ημεις, εἰ μη η τοὐ θεοὐ κηδεμονία τὸ πὐρ ταχέως 1s ἀνέσχε της ἡμετέρας κεφαλης. 553. Oυ γά γ ἐστι λαθεῖν
τον ουτω διακείμενον, Oταν εν τω φανερω καταστν, αλλὰ
πάντα τότε ελέγχεται' και καθάπερ τὰς μεταλλικὰς ἴλας δοκιμάζει τὸ π,, ουτω και η τοὐ κληρου βάσανος τὰς των ανθρώπων διακρίνει ψυχὰς, καν οργίλος τις P, κὰν ao μικρόφυχος, κἄν φιλόδοξος, καν ἀλαων, κὰν ο τι δηποτε ἔτερον, ἄπαντα ἐκκαλύπτει καὶ γυμνοῖ ταχέως τὰ ελαττώματα' 554. ου γυμνοι δε μόνον, αλλὰ καὶ χαλεπώτερα και ισχυρότερα αυτὰ καθίστησι. καὶ γὰρ τὰ τοὐ σώματος τραύματα, προστριβόμενα, δυσίατα γίγνεται' καὶ τὰ της as ψυχῆς πάθη, κνι μνα καὶ παροξυνόμενα, μὰλλον ἀγριαί-
217쪽
νεσθαι πέφυκε, καὶ τούς ἔχοντας αυτὰ πλείονα ἁμαρτάνειν
βιάζεται. 333. Καὶ γὰρ εἰς πωτα δόξης επαίρει τον -
προσέχοντα, καὶ εις ἀλαζονείαν και εις χρημάτων επιθυμίαμ' ὐποσύρει δε και εις τρυφην καὶ εις ἄνεσιν και5 ραθυμίαν, κὐ κατὰ μικρον εις τὰ περαιτέρω τούτων εκ τούτων τικτόμενα κακά. 336. Πολλα γάρ εστιν εν τω μέσω τὰ δυνάμενα ψυχῆς ακρίβειαν εκλῖσαι, και τον επ'ευθείας διακόψαι δρόμον. 3 57. Καὶ πρωτον απάντων αἱ προς τὰς γυναῖκας ὁμιλίαι. ουδὲ γάρ ἐστι τον προεστῶτα, Io καὶ παντὸς του ποιμνίου κηδόμενον, τοὐ μὲν των ἀνδρων ἐπιμελεισθαι μέρους, τὸ δε των γυναικῶν παρορῶν, ὁ μάλιστα δεῖται προνοίας πλείονος, διὰ τὸ προς τὰς αμαρτίας εὐόλισθοπι αλλὰ δει καὶ τῆς τούτων ὁγιείας, εἰ καὶ μὴ εκ πλείονος, ἀλλ' οὐν εξ ισης φροντίζειν τῆς μοίρας, I 5 τον λαχόντα τὴν επισκοπὴν διοικεῖν. καὶ γὰρ επισκοπει- σθαι αυτὰς, ἡνίκα ἁν κάμνωσι, καὶ παρακαλειν, ῆνίκα θνπενθῶσι, καὶ ἐπιπλήττειν ραθυμούσαις, καὶ βοηθειν καταπονουμέναις ανάγκη. 358. Τούτων δε γινομένων, πολλὰς
ὰν εύροι τὰς παρεισδύσεις ὁ πονηρὸς, εἰ μὴ ηκριβωμένν2O τις εαυτὸν τειχίσειε φυλακῆ. καὶ γὰρ ὀφθαλμὸς βάλλει καὶ θορυβεῖ ψυχὴν, οὐχ ὁ τῆς ἀκολάστου μόνον, ἀλλὰ καὶ
ὁ τῆς σώφρονος, καὶ κολακεῖαι μαλάσσουσι, καὶ τιμαὶ καταδουλοὐνται' καὶ πιάπη ζέουσα, τοὐτο δὴ τὸ πάντων
αιτιον των Ῥαθῶν, μυρίων αἴτιον γέγονε κακῶν τοις οὐκ
25 ορθῶς χρησαμένοις αυτῆ. 339 Ηδη δὲ καὶ φροντίδες συνεχεῖς ημβλυναν τὰ τῆς διανοίας οξύ, καὶ μολύβδου
218쪽
βαρύτερον τὸ πτηνὸν ἀπειργάσαντο ' και θυμος δὲ προσπεσὼν καπνοὐ δικην τὰ ενδον κατέσχεν ἄπαντα. IX. 36O. Τί αν τις εἴποι τὰς εκ πης λύπης βλάβας, τὰς ἴβρεις, τὰς ἐπηρείας, τὰς μέμψεις, τὰς παρὰ των μειζόνων, τὰς παρὰ των ελαττόνων, τας παρὰ των 5 συνετῶν, τὰς παρὰ των ἀσυνέτων; 56 I. Τουτο γὰρ δημαλιστα το γένος τῆς ορθῆς ἀπεστερημένον κρίσεως, μεμψίμοιρον τε ἐστι και Ουκ ἁν ευκολως ἀπολογίας ἀνάσχοιντό ποτε. 362. Τὸν δὲ προεστῶτα καλῶς ουδὲ τούτων δει καταφρονεῖν, ἀλλὰ προς απαντας περι ἄν αν Io ἐγκαλῶσι διαλύεσθαι, μετὰ πολλῆς τῆς επιεικείας και πραότητος, συγγινώσκοντα μἄλλον αὐτοις τῆς ἀλογουμέμφεως, δε ἀγανακτοὐντα και ὀργιγμενον. 563. γὰρ ὁ μακάριος Παυλος μη κλοπῆς υπόνοιαν λάβν παρὰ τοῖς μαθηταῖς εδεισε, και διὰ τοὐτο προσέλαβε καὶ ετέρους εις I5την των χρημάτων διακονίαν. να μη τις ημῶς μωμήσηταί, φησιν, εν τῆ ἁδρότητι ταύτη τῆ διακονουμένν ὐφ ημῶν
πῶς ημὰς ου πάντα δει ποιεῖν, ἄστε τὰς πονηρὰς ἀναιρεῖν υποψίας, καν ψευδεῖς, καν αλόγιστοι τυγχάνωσιν οἴσαι,
καν σφοδρα τῆς ἡμετέρας ἀπέχωσι δόξης ; 364. Οὐδενος ao
γὰρ αμαρτήματος τοσοῖτον ημεῖς ἀφεστήκαμεν, Oσον κλοπῆς ὁ ΓΙαὐλος' αλλ' Oμως και τοσοῖτον ἀφεστηκὼς τῆς πονηρὰς ταύτης πράξεως, ουδὲ ούτως ἡμέλησε τῆς των πολλῶν ὐπονοίας, καίτοι λίαν ούσης ἀλογου και μανιώδους. μανία γὰρ δεν, τοιοῖτον ὐποπτεῖσαί τι περι τῆς μακαρίας as καὶ θαυμαστῆς εκείνης ψυχῆς αλλ' oμως ουδὲν ῆττον καὶ
219쪽
ταύτης τῆς υποφίας, τῆς Ουτως aλόγου καὶ 3ν οὐδεὶς ἄν μὴ παραπαίων ὐπώπτευσε, πόρρωθεν αναιρεῖ τας αἰτίας. καὶ ου διέπτυσε την των πολλων ἄνοιαν, ουδὲ εἶπε Τίνι γὰρ ἄν επέλθοι ποτε τοιαῖτα περὶ 'μῶν ὐπονοεῖν, καὶ aπδ5 των σημείων, καὶ απὸ τῆς επιεικείας τῆς εν τη βω, πάντων ημἀς καὶ τιμώντων και θαυμαζόντων; αλλὰ παν τουναντίον καὶ προεῖδε καὶ προσεδόκησε ταυτην την πονηρὰν υπόνοιαν, καὶ πρόρριζον αυτὴν ἀνεσπασε, μαλον δε ουδε
φῖναι την αρχὴν ἀφῆκε. διὰ τίς IIρονοοῖμεν γάρ, φησι,
Io καλὰ οὐ μόνον ενώπιον Κυρίου, αλλὰ καὶ ενώπιον ανθρώπων. 563. Τοσαύτη δει, μὰλλον δε καὶ πλείονι κεχρῆσθαι σπουδῆ, ἄστε μὴ μόνον αἰρομενας κατασπῶν καὶ κωλύειν τὰς φήμας τὰς οὐκ αγαθὸς, αλλὰ καὶ πόρρωθεν, ὁθεν ανγενοιντο, προορὰν, καὶ τὰς προφάσεις εξ ἄν τίκτονται 13 προαναιρεῖν, μὴ περιμενειν αὐτὰς συστῆναι καὶ εν τοῖς των πολλῶν διαθρυληθῆναι στόμασι. τηνικαυτα γὰρ Oύτεεύπορον αὐτὰς ἀφανίσαι λοιπὸν, αλλὰ καὶ λίαν δυσχερες, τάχα δὲ καὶ αδύνατον ' οὐτε ἀζήμιον, τρο μετὰ τὴν των πο λῶν βλάβην τοὐτο γίνεσθαι. 566. Ἀλλα γὰρ μέχρι ao τίνος οὐ στήσομαι διώκων ἀκίχητας το γὰρ ἁπάσας τὰς εκεῖ δυσχερείας καταλέγειν οὐδεν ετερόν ἐστιν, δε πέλαγος ἀναμετρεῖν. 567. Καὶ γὰρ Oταν τις αὐτὸς παντὸς καθαρεύση πάθους, ὁ τῶν αδυνάτων ἐστίν ' ἶνα τὰ τῶν αλλων ἐπανορθώση πταίσματα, μυρία ὁπομένειν αναγκάζεται as δεινά. προστεθέντων δὲ καὶ τῶν οικείων νοσημάτων, θέα
τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοιs ἐνθυμηθηναι
220쪽
την αβυσσον των πόνων καὶ των φροντίδων, καὶ oσα πάσχειν ἀν-κη των τε οἰκείων καὶ των ἀλλοτρίων βουλόμενον περιγενεσθαι κακων. X. 568. Νυν δε, φησιν, οὐ δεῖ σοι πόνων, ουδὲ φροντίδας εχεις κατὰ σαὐτὸν ων; Εχω μεν, εφην, καὶ νυν. 369. Πως γὰρ εστιν, ανθρωπον sδντα και τον πολύμοχθον τοὐτον βιοὐντα βίον, φροντίδων ἀπηλλάχθαι καὶ aγωνίας; ἀλλ' οὐκ εστιν ἴσον, εἰς πελαγος
ἄπειρον εμπεσειν, και ποταμὸν παραπλεῖν ' τοσουτο γὰρ
τούτων κἀκείνων των φροντίδων το μεσον. 37O. Νυν μεν γὰρ εἰ μεν δυνηθείην και ετεροις γενεσθαι χρησιμος, βου- IOλοίμην ἄν και αυτὸς, και πολλῆς μοι τοὐτο εργον εὐχῆς εἰ δε οὐκ εστιν eτερον ὀi σαι, εμαυτὸν τοὐν εὰν εγγενηται διασωσαι καὶ τοὐ κλύδωνος εξελειν, ἀρκεσθησομαι τούτφ. 57Ι. Εἶτα τοὐτο μεγα οἴει, φησὶν, εἶναι' ἔλως δὲ καὶ σωθησεσθαι νομίζεις, ετερρο μηδενὶ γενόμενος χρησιμος; 155 72. Ευ καὶ καλῶς, εφην, εἴρηκας' ουδὲ γὰρ αυτὸς τοὐτοπιστευειν εχω, ἔτι σώζεσθαι ενεστι τον Ουδεν εἰς την τοὐπλησίον κάμνοντα σωτηρίαν. ουδὲ γὰρ εκεῖνον τον δείλαιον ωνησε τι τὸ μη μειῶσαι το τάλαντον ἀλλ' ἀπώλεσετο μη πλεονάσαι καὶ διπλοῖν προσενεγκειν. 373. 2o ἀλλ' επιεικεστεραν μοι οἶμαι τqν τιμωρίαν εσεσθαι
εγκαλουμενν, διὰ τί μη καὶ ετερους εσωσα, η διὰ τί καὶετερους καὶ εμαυτὸν προσαπώλεσα, πολύ χείρων γενό-
3. οὐ δεῖ κτλ. J Cp. vi Iet init. νυν μὲν εἰ καὶ πολλοὐ μοι δει πινου. It is probable that ob δει σοι vas farsi corrupted into οὐδείς σοι see critical notein and that ἀγών wasilien interpolated to Inalce a construction for οὐδείs.