Diōnos Kassiou Kokkēianou Rōmaikē historia =: Dionis Cassii Cocceiani ...

281쪽

254 L. XXXVIII.,0DlUS IN CICERONEM. a. u. 696. τι, αυτον παρόντος τε ἐκείνου καὶ ἐναντιουμενου μνησεσθαι ἔλεγε, καὶ προσέτι καὶ δίκην δώσειν καὶ ἔαυτου τι προς τούτο συμπράξαντος τοιούτους --

των λόγους λεγόντων, οὐχ οτι ἐναντία ἀλληλοις ἐγίγνωσκον, αλλ' - ἐκεῖνον ἀνυπόπτως ἀπατησωσι, - Πομπηίω προσέθετο. οὐτε γα προώπώπτευέ τι Φαυτόν, καὶ ἐπίστευε πάντως π αυτω σωθησεσ- των τε γαρ αλλων πολλοὶ καὶ ἐλειτο αὐτον καὶ ἐτώμων, στε καὶ κινδυνεύοντας συχνοὐ τους μὲν παροτων δικαστῶν, τους δὲ καὶ παρ αυτῶν - κατο ε ρων ἐύεσθαι καὶ ὁ Κλώδιος, ατ οιαὶ ἐν με πλα λω γενόμενος καὶ συστρατεύσας ἐπὶ πολῶν χρόνον, οὐδὲν ,τι οὐ κατὰ γνώμην -- ἐδόκει ποιησειν. τόν τε Γαβίνιον ἄντικρυς, ατε καὶ πάνυ φίλον αὐτώοντα, καὶ τον Πίσωνα από τε της ἐπιεικείας καὶ Aa την του Καίσαρος συγγένειαν ὐπάρξειν οἱ προσεδ 16 κησε τούτοις τε - τοῖς λογισμοῖς κρατησειν ἐγπίσας, καὶ γαρ ἐθάρσει παρὰ λόγον σπερ ἀνεξετάστως ἐδεδίει, καὶ φοβηθεὶς μη καὶ ἐκ πονηρού συνειροδότος την ἀποδημίαν πεποιησθαι δοξη, ' μὲν Ra σαρι χάριν δη τινα ἔχειν ἔλεγε, τω δὲ δη Πομπηί'

ἐπείσθη.

καὶ ὁ μὲν Ουτως ἀπατηθεὶς παρεσκευάζετο εος καὶ πολλτων ἐχθρων ὐπεροίσων προς γὰρ δη τοις εἰρημένοις, α τε ἱππεῖς συνελθόντες ἐς το Καπιτώλιον πρέσβεις περ αυτω πρός τε τοὐς υπάτως κά την γερουσίαν, ἄλλους τε τινας ἐκ σφῶν καὶ τλευτὰς τόν τε υρτησιον τὸν Κύιντον καὶ Γάιον Κουρίωνα ἔπεμψαν κὰ ὁ Νίννιος τά τε αλλα - συν ρετο, καὶ την ἐσθήτα τω πληθει, καὶ ἐπίονι κοιν συμφορῆ μεταβαλεῖν παρήνεσε. καὶ πολλοὶ τούτο κά τῶν βουλευτῶν ..., καὶ οὐ πρότερόν γε

282쪽

a. u. 696. L. XXXVIII. CICER0 EXSUL. 255 μετεβάλοντο πρὶν τους πάτους σφίσι δι προγραφης ἐπιτιμησαι ἀλλ' ην γαρ - των ἀντιστασιωτῶν αυτου δυνατώτερα, υτε ὁ Κλώδιος χρηματίσασθαί τι πὲρ evmυτ-Νι-- ἐπέτρεψεν ουτε Γαβίνιος την πρόσοδον τοῖς ἱππευσιν ἐς την βουλην ἔδωκεν, ἀλλα καὶ ἔν τινὰ αυτῶν, ἁ πολυς ἐνεκειτο, καὶ ἐκ της πολιτείας ἐξηλασε, τω τε Ορτησί καὶ τω Κουρίωνι, οτι και ἀθροισθεῖσί σφισι συνεγένοντο καὶ την πρεσβείαν πέστησαν, ἐπεκάλει. καὶ αυτους ο Κλωδιος

4, πληθος ἐσαγαγὼν πληγαῖς ἐπὶ τῆ πρεσβεία διά

τινων προπαρεσκευασμενων συνεκοψε καὶ μετὰ τουτα- τε Πίσων, καίπερ ευνοῖκῶς φ ικέρωνι κων ἔχειν, καὶ συμβουλευσας γε αυτω, εώρα αλνατον ον ἄλλως αυτον σωθηναι, προυπεξελθεῖν,

ως ἐπειδη διὰ τουτο κεῖνος ἀργίσθη, παρηλθεν 4-ν ἐκκλησίαν οτε πρῶτον δυνηθη, τὰ γὰρ πολλὰ

ἐρρώστει, καὶ πυθομένου του Κλωδίου τίνα γνώμην περὶ των γεγραμμένων ἔχοι, εἶπεν οτι ουδέν μοι υτεφρον ουτε σκυθρωπον ἔργον ἀρέσκει καὶ ο Γαβίνιος --ηθεὶς το αὐτο τούτο ουνοπως ἐκεῖνον ἐπήνεσεν, αλλὰ καὶ τῶν ἱππέων της τε βουλης προσκα τηγορησεν ὁ μέντοι Καῖσαρ, ζω γὰρ του τείχους Π Κλωδιο δι αυτόν, ἐπει περ αεστράτευτο τονρμιλον συναγαγὼν καὶ ἐκεῖνον ἐπιγνώμονα τῶν γερογρ φινων ἐποιησατο, την μὲν παρανομίαν τῶν περὶ - Λέντουλον πραχθέντων κατεψηφισατο, την μέν et

Ist, τιμωρίαν την ἐπ' αὐτοῖς γραφομένην ου ἐδοκομμεν - μὲν γὰρ περὶ τῶν τότε γενομένων ἐφροννε, πάντα εἰδέναι ἔφη, την γὰρ σώζουσάν σφας ρῆφον δεδωκὼς ν ου μην καὶ προσηκειν ἐπὶ τοῖς κρεληλυθόσι τοιουτόν τινα νόμον συγγράφεσθαι. issa μὲν - εἶπε. Κράσσος δὲ διὰ μὲν του

283쪽

υἱέος βοήθειάν τινα τω Κικέρωνι ἐνεδείκνυτο, oras δὲ τὰ του πληθους ἔπραττε καὶ ὁ Πομπηρος πισχνεῖτο μὲν αυτ την ἐπικουρίαν, σκηψεις δέ τιναῖαλλοτε αλλας ποιουμενος κά ἀποδημίας συχνὰς -- τηδες στελλόμενος - ἐπημυνεν. ἰδων Ουν ταυθΚικέρων καὶ φοβηθεὶς αυθις ἐπεχείρησε μὲν aris, αρασθαι, τά τε γαρ αλλα κά τον Πομπτον φανερῶς προεπηλάκιζε, κωλυθεὶς δὲ υπό τε του κάτωνος - του Ορτησίου, μη καὶ ἐμφυλιος ἐκ τουτου πόλεμος γένηται, τότε δη - ακων μετά τε αἰσχυνης καὶ ne κακοδοξίας, ἁ καὶ ἐκ του συνειδότος ἐθελον ς ε i5 φευγώς, μετέστη. πρὶν δὲ δη ἀφορμῆσαι, ἔς τε π πιτωλιον ἀνέβη καὶ ἀγαλμάτιόν τι 'AMqνἀς ἀνέθηκε, φυλακίδα αυτην νομάσας υπεξηλθε δὲ ἐς Σικελίαν προστάτης τε γαρ αὐτη ἐγεγόνει, καὶ ματίδα πολλην ἔν τε τοῖς δημοι καὶ ἐν τοῖς ἰδιωτας

τ τε αρχοντι αυτης εἶχε τιμηθησεσθαι φυγόντος δ αυτου ὁ νόμος το κυρος ου οπως ου ἐναντ- θεντος τινός, αλλὰ καὶ σπουδασάντων αλλων τε καὶ

αυτῶν ἐκείνων, υπὲρ του Κικέρωνος ανὰ πρώτρος πράττειν ἐδόκουν, ἐπειδήπερ απαξ εκποδὼν ἐγεγώνει, ἔλαβε καὶ η' ουσία -του ἐδημευθη, καὶ 3οἰκία σπερ τινὸς πολεμίου κατεσκάφη, τό τε ἐὸν et φος αυτης ἐς νεὼν ἐλευθερίας ἀνέθηκαν. αυτω τε ἐκείνω η τε φυγη ἐπετιμήθη καὶ η ἐν τη Σικελι διατριβη ἀπερρηθη τρισχιλίους τε γαρ καὶ ἔπτασίους καὶ πεντηκοντα σταδίους υπὲρ την Ῥωμην υπερ ωρίσθη, καὶ προσεπεκηρυχθη ν' εἰ δη ποτε -καυτῶν φανείη, καὶ αυτὸς καὶ οἱ ποδεξάμενοι αντον ἀνατὶ διόλωνται. 18 καὶ ο μὲν ἐς την Μακεδονίαν διὰ τουτο μαιον

καὶ Ἀκε διέτριβεν ὀδυρόμενος ἐντυχὼν δ' am'

284쪽

a. u. 696. L. XXXVIII. TER0 EXSUL. 25 Φιλίσκος τις ἀνηρ ἔν τε ταῖς A ναις συγγεγονως οἰ καὶ τότε κατὰ την τυχην συντυχών ου αἰσχυνένη, ω Κικέρων, θρηνων καὶ γυναικείως διακείμωνος ἁ ἔγωγε υποτ αν σε προσεδόκησα ουτω μα- λαι- νεσθαι, πολλης μὲν παιδείας καὶ παντοδαπῆς μετεσχηκότα, πολλοῖς δὲ καὶ συνηγορηκότα. καὶ ο υπολαβὼν εἶπεν 'αλλ' -δέν τοι ομοιόν ἐστιν, ω Φιλίσκε, υπὲρ αλλων τέ τινα λέγειν καὶ αυτβωμβουλευειν τα μὲν γαρ υπὲρ των αλλοτρίωνι --α ἀπο ορ- καὶ διαφθόρου της γνώμης προτόντα, καιρον ἐς τα μάλιστα λαμβάνει οταν δὲ Mi πάθημά τι την ψυχην καταλάβν, θολομαι καὶ

σκοτουται καὶ οὐδὲν δύναται καίριον ἐννοησαι. θεν κου πάνυ καλῶς εἰρηται τι αον παραινέσαι ἐτέροις ωτὶν η υτον παθοντα καρτερησαι. ' ' λέγεις μέν sti ἔφη ὁ Φιλίσκος ἀνθρώπινον ου μέντοι καὶηξώων σε, τοσαύτη μὲν φρονησε κεχρημένον, τοσαὐτρο δε σοφίαν σκηκότα, μη - προπαρεσκευάσθαι προς πάντα τα ανθρώπινα, ν' εἴ τι καὶ παράλογόν σοι προσπέσοι, μητι γε καὶ αφραπιον σε ευροι ἐπεὶ φων ἐν τούτω καθέστηκας, καὶ γαρ αν τι ἀφωι εαμ σε διαλεξάμενός τι τῶν προσφόρων, νυσπερ ' τα φορτία συναιρόμενοί τισιν ἐπικουφίζουσιν αυ--vς, καὶ ἐγώ σοι το πάθος -- ἐπελαφρύναιμι, τοσούτω - ἐκείνων σφ μηδὲ το βραχύτατον αὐ- v μεταλήψομαι. ου γάρ που καὶ ἀπαξιώσεις παραμμίου τινος παρ' ἐτέρου τυχεῖν. ει μὲν γὰρ αυτάρ- ηης εα-- ησθα, οὐδὲ αν μιν τῶν λόγων τούτων ἔδει νυν δ' μοιον πέπονθας σπερ εἰ 1πποκράτης η ημοκηδης η καὶ αλλος τις τῶν πάνυ ἰατρῶν σηματι δυσιάτω περιπεσὼν αλλοτρίας χειρος προς

- ακεσιν -- προσεδεηθη ' ἀλλ' εἴ γέ τινα 'os

285쪽

258 V XXXm. CICERO EXSUL. a. u. 696. ωaris Κικέρων Ἀοιουτον ἔχει λόγον - την αὐών μου τααλ. ἀπο της φυχης ἀφελεῖν κά ἐς το - χαῖόν με - ἐπαναγαγεῖν, λοιμότατος εἰμι ἀκουεικωσπερ γαρ των φαρμάκων, - δη καὶ των λόγων καὶ διαφοραὶ πολλαὶ καὶ δυνάμεις ποικίλαι εἰσίν, ω- ουδὲν θαυμαστον εἰ καὶ ἐμὲ τον λαμπρον ἔν τε τῆ γερουσία καὶ ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τοῖς τε καμνρίοις σοφί τινὶ κατα-ησει ς.''di φέρε ουν εἶπεν ο Φιλίσκος, ' ἐπειδη τε ἀκούει,ετοιμος εἶ, σκεψώμεθα πρωτον μὲν εἰ κα- ώς ἀ- θῶς ἐστι ταυτα τα περιεστηκότα σε, ἔπειτα δὲ τίν. τρόπον αυτὰ ἀκεσόμεθα. ἐγὼ τοίνυν πρῶτον μαπάντων ορῶ σε γιαίνοντα - σώματι καὶ - μά- ἐρρωμένον, περ που πρῶτον κατα φυσιν ἀγαθόν ἐστιν ἀνθρώποις, ἔπειτα δὲ τ ἐπιτηδεια αυτάρκη κεκτημενον, στε μητε πεινην μητε διψῆν Ἀπολη καὶ λλο τι τοπον π απορίας πομενειν , ο δε καὶ δεύτερον εἰκότως αν τις ἀγαθον ἀνθρωπήφυσητιθείη οταν γάρ τινι η τε του σώματος συστασις

ἔτη καὶ διαρκεῖν φροντιστῶν δυνηται, πάντα - 20 προς ευδαιμονίαν ἐπιβάλλοντα καρπουται ὁ Κικέρων κολαβὼν ἔφη ' αλλ' ουδεν των τοιούτωηοφελός ἐστιν, ταν του την ψυχην λυπῆτι καὶ δάκνη πολλεγα πλεῖον αἱ ἐκείνης φροντίδες ταλαιπωρουσί

τινα - του σώματος ευπάθειαι τέρπουσιν. σπερ καὶ θω νυν ουδὲν ουτ της του σώματος γιείας προτιμῶ, νοσῶν γε την γνωμην, υτ της - -

2 τηδείων ευπορίας πολλῶν γαρ ἀπεστέρημαι ' κώος ' καὶ τουτό σε ἔφη ' λυπεῖ εἰ μὰν γὰρ ἐνδεημε σθαι τῶν ναγκαίων ἔμελλες λόγον αν τινα εἶχεναχθεσθαί σε τοῖς ἀπολωλόσιν εἰ δ ἔκπλεά σοι πάντοτα ἐπιτήδεια ἡπάρχει, τί ἀνια τι μη καὶ πλείω κέ

286쪽

τό ἐστι, καὶ ἐν τω is καὶ παρον καὶ ἄπον καθώσπων, ἐπεί τοι καὶ πρότερον δὲ δή--τοιο μη ma καίοις ἐχρῶ, στε καὶ τότε μὴ εἰναι - μη ἔχρη ιες, η καὶ νυν εἶναι- μη δέη, νόμιζε καὶ γαρ-δὲ καπρψά σοι τα πολλα αυτῶν γέγονεν, πιστε σεα-δην ἐδι--αν περ αυτὰ ποιεῖσθαι, ἀλλ' πότε της γλωστης καὶ - των λόγων σου πεπόρισται, ιι - καὶ ἀπόλωλεν --- ἀγανακτεῖν προσηκει

ει - περ ἐκτηθη τινά, -τω καὶ ἀπεβληθη ουδὲ γὰρ οὐδ' οἱ ναυκληροι πάνυ χαλεπῶς φέρουσι πολλὰ ζημιο ενοι λογίζεσθαι γάρ, οἶμαι, φρονίμως ἐπίστανται - η θάλαπτα η διμῶσά σφισιν αυτὰ καὶ ἀναγλαι. καὶ περὶ μὲν τούτων ἱκανά ἀποχρην τε γὰρ αν- 21θρωπον προς ευδαιμονίαν το τὰ ἀρκουντα κεκτῆσθαι

- μηδενὸς - - σῶμα χρήζει προσδεῖσθαι νομίζω, - πει το περιττὸν καὶ φροντίδας καὶ πράγματα- φθόνους ἔχειν γουμαι. ἐπειδη δὲ ἔφησθα - 2 δεμία ἀπόλαυσις - - σώματος ἀγαθων ἐστιν, μη καὶ τὰ της -της προσυπάρχη τινί, ἔστι μὲν -- ὁ λόγος, δύνατον γάρ, κακῶς αυτῆς ἐχού- ς, μη ου κά το- αυτῆ συννοσεῖν, ἐγὼ μέντοι-- μον οἶμαι εἶναι της ευεξίας της γνώμης ἐπιπι

ι ii μναί τινι η της - σώματος τουτο μὲν γάρ,

M. καὶ σάρκινον ον πολλὰ μὲν ατοπα ἐν ἐαυτῶ ἔχει, ηιλῆς δὲ ἐπικουρίας παρὰ του δαιμονί- δεῖται - δὲ δη, οἷα θειοτέρας φύσεως ουσα, καὶ δ

θαι καὶ νουθετεῖσθαι αδίως δύναται --- τι - ἴδωμεν τί τέ σοι τῶν της mi πα-ν - , καὶ τί τῶν κακῶν προσγενόμενον - αν μέμψαίμεθα. χρῶ τοίνυν ἔγωγε πρῶτον μὲν -

287쪽

260 L. XXXVM. CICERO EXSUL. a. u. 696. νιμώταπον σε ἀνθρώπων οντα τεκμηριον δὲ πλεῖστα μὲν καὶ την βουλην καὶ τον δῆμον, ἐν ἀσυνεβουλευσάς τι αυτοῖς, ἔπεισας, πλεωτα δὲ κἀτους ἰδιώτας, ἐν οἷς συνηγόρησάς σφισιν, φελη- α ἔπειτα δὲ καὶ δικαιοτατον πανταχου γουν πέρ της πατρίδος καὶ των φίλων ἀνταγωνιζόμενος τοιοἐπιβουλευουσιν αυτοῖς ἐξητασαι καὶ αυτά γε --τα νυν πέπονθας ου δι' αλλο τι συμβέβηκέ σοι μιπάνθ' υπὲρ των νόμων κώ της πολιτείας καὶ λέγων καὶ πράττων διετέλεις καὶ μην τι καὶ σωφροσυνου- τα πρῶτα ανηκεις, αυτ το ἐπιτηδευμά σου - λοῖ - γαρ οἷ ἐστὶ δουλευοντά τινα ταῖς

σώματος δοναῖς ἐν μω τε ἀεὶ φαίνεσθαι καὶ ἡ τη αγορα ἀναστρέφεσθαι, μαρτύρια τα μερινὰ ἐπε

των νυκτερινῶν ποιουμενον. -τω δὲ δη τουτων

ἐχόντων ἐγὼ μέν σε καὶ ἀνδρειοτατον μην εἶν τοσαύτη μὲν ἐώμη διανοίας, τοσαυταὶ δὲ καὶ in ca γων χρώμενον - δέ, ως ἔοικας, αὐτος έαυτου, ἐν πλαγεὶς οτι παρά τε την ἐλπίδα καὶ παρὰ m ἀξία 5 ἔπταισας, παρηὶρησαί τι του σφόδρα ἀνδρείου ἀλώτουτο μὲν εὐοψ αποληψ- τοιουτων δὲ των -- σὲ ὁντων, καὶ - μὲν κοντος του σώματος - δὲ καὶ

της ψυχης, υνορῶ τί το λυπού ἐστί σε α ταλα αυτο εἰπόντος ὁ Κικέρων ἔφη ' οὐδ ειουν σοι μέγα κακον εἶναι τιμία καὶ φυγη καὶ τομη οἴκοι διατρίβειν ... μετὰ τῶν φίλων εἶναι, Lua

ἐκ της πατρίδος μεθ' ἴβρεως ἐκπεπτωκότα - ἐν ἀλλοτρία γῆ καὶ ἀλάσθαι, φυγάδα προσαγορευομ νον καὶ γέλωτα μὲν τοῖς ἐχθροῖς, αἶσχος δὲ τοῖς si

κείοις παρέχοντα. '' Ἀδδαμη ἔμοιγε' εἶπεν, Φιλιπ'κος δυο γαρ τούτων οντων ἐξ ων συνεστηκαμεν, ψυχης τε καὶ σώματος, καὶ simῶν κατέρεπαρ' avr

288쪽

a. u. 606. L. XXXVIII cICEM EXSUL. 261της της φυσεως καὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν δεδομένων,ἀ μέν et περ, ταυθ' ἀμα άνοιτο, καὶ βλαβερον αν εἰκότως καὶ αἰσχρον νομίζοιτο, εἰ δ' ορθῶς ἔχοι, καὶ μαλλον --φέλφον εχ ο καὶ - νυν πάρχει. - γα δη-λλ' ἐκεῖνα καὶ αἱ ἀτιμίαι, καὶ εἰ δη τι τομολον τερον νόμετε καὶ δοκησει τινὶ καὶ αἰσχρὰ καὶ κακά ἐστι, καὶ ουδὲν ουτε τω σωματι - τη-χ λυμαίνεται. ποῖον μὲν γαρ α σῶμα εἰπεῖν ἔχοις νενοσηκος η καὶ ἀπολωλός, ποίαν δὲ ψυχην ἀδικωτέραν η καὶ ἀμαθεστερα γεγονυῖαν - τιμίας καὶ νυγης η καὶ αλλου τινος των τοι τ- ἐγω - γαρ οὐχ ορῶ το δὲ αἴτιον τι συδέν σφων φύσει κακόν ἐστιν, σπερ υδ η ἐπιτιμία ουδ ή ἐν τῆ παπρίδι διατριβη φύσει χρηστη, αλλ οποῖ ποτ' αν τις καστος μῶν περ αυτὰ δοξάση, τοιαυτα καὶ δοκεῖ εἶναι. αὐτίκα τὸν ἀτιμίαν οὐκ ἐπὶ τοῖς αὐτας παντελῶς ανθρωποι νομίζουσιν, ἀλλ' ἔστιν α τῶν ἔργων ἐπαίτια παρὰ τισὶν area παρ' ἄλλοις ἐπαινεῖται, καὶ ετερα προς τινῶν τιμώμενα προς τέρων κολάζεται εἰσὶ δὲ ba καὶ την ἀρχη. -τε το ἔργον της ἴσασι καὶ πάνυ εἰκότως οσα γὰρ μη προσάπτεται τῶν τη φύσει του ἀνθρώπου προσηκόντων,-δ' ἀνήκειν ἐς αυτον νομίζεται. ῶσπερ αν ουν, εἰηρίσις τις η καὶ ηφισμά τι ἐγένετο τον δεῖνα νοσεῖν η τον δεῖνα αἰσχρον εἶναι, γελοιότατον αὐδηπουθεν ' ουτω καὶ περὶ της ατιμίας ἔχει το δ' αὐτο -- 24

καὶ περὶ την φυγην ἔγωγε ορμον ἀποδημία γάρ

τις τιμός ἐστιν, σπι εἴπερ αυτη καθ' αυτην φάτι-- μηδεμίαν κακίαν ἔχει, οὐδὲ τη φυγη δηπον προστρίψασθαί τι κακον δύναται, ἐπεὶ την γε αλλως χνοὶ πλεῖστον σον χρόνον οἱ μὲν ἄκοντες, οἱ δὲ καὶ κόντες ἀποδημομι, καί τινες καὶ πάντα τον

289쪽

262 L. XXXVm. CICERO EXSUL. a. u. 696. - καταναλίσκουσι περινοστουντες, σπερ ἀεὶ πανταχόθεν ἐξελαυνόμενοι, καὶ ουδὲν μέντοι - τουτο βλάπτεσθα νομίζουσιν. ου μην ουδὲ διαφερε τιέκουσιόν τινα - τουτο ποιεῖν -δὲ γαρ -δ' oακων σωμασκων ηττόν τι ἔρρωται του ἐθελοντὶ αυτοδρῶντος ουδ λακω ναυτιλλόμενος ηττονά τινα ἀφέλει ν του μέρου τἀται. καὶ αυτό γε -- - ἀκουσιον - ορω δυνάμενον ἀνδρὶ φρονίμω συμβη-

ναι. - εἴπερ ἐν τουτειτο διάφορον - τε - - του κακως πράττειν ἐστὶν οτι τα μὲν ἐθελοντα ετο μως, τα δ' ακοντες χαλεπῶς ποιουμεν, πιθεράπευτον ἐὰν γάρ τοι πάντα τα αναγκαῖα κουσω

μένωμεν καὶ πρός μηδὲ, αυτῶν ηττώμεθα, συνανή ρηται πάντα κἀκεῖνα, σπιαν ἐν π ἀκουσίν - τις εἶναι καὶ γάρ που καὶ ρχαῖος λόγος καὶ μάλα eo ἔχων ἐστὶν οτι δεῖ - μνο-ο- βου μεθα ἀξιουν γιγνεσθαι, αλλ οσα - ἔκ τινος ἀνάγκης γίγνη- βουλεσθαι ουτε γὰρ αυθαίρετον τον του βίου τρω πον ἔχομεν ουθ αυτῶν ἐσμέν ἀλλ' πως - τῆτυχη δαη, in οστοῖος αν ἐκάμφ μμ δαίμων ἐπιπληρωτης του τεταγμένου δοθη, τοιούτον --πη καὶ ἐκεῖνον - ποιεῖσθαι. ab ταυτα μὲν δη τοιαυτά ἐστιν, αν τ' ἐθέλωμεν αντε καὶ μή εἰ δε σε ουχὶ Ἀτιμία -- ουδ η πηαύτη λυπεῖ, αλλ οτι μη μόνω μηδὲν δικηκὼς τροπατρίδα, ἀλλα καὶ πολλὰ εὐηργετηκω φίμωσαί τε καὶ ἐξεληλασαι, λόγισαι -- ' τι ἐπει περ ἄπαξ ἐπέπρωτό σοι τοιούτο τι παθεῖν, κάλλιστον ηπου- αριστον συμβέβηκε το μηδὲ ἀδικησαντά σε ἐπ a ρεάσθαι - μὲν γὰρ πάντα τὰ κα κοντα τοῖς - λίταις συνεβουλευσας καὶ ἔπραξας, - ἰδιωτώων, ἀλλ' υπατευωω, ουδ' ἰδία τι πολυπραγμονων, M.

290쪽

αλλ επὶ τ βελτίω γενομένοις ὁ δεῖνα δὲ καὶ ὁ

δεῖνα ἐκ δυναστείας καὶ ἐπηρείας πάντα κατὰ σου πιεσκευάσαντο, στ' ἐκείνοις μὲν καὶ ἄχθεσθαι καὶ λυπεῖσθαι ἐπὶ τῆ ἀδικίον προσηκει, σοὶ δὲ δη ἀνδρείως φέρειν τὰ δόξαντα - δαίμονι καὶ καλον καὶ Φαγκαῖόν ἐστιν. ου γάρ που ἀλλον - ἐθελησας - τε Κατωνα συμπράξας καὶ - εντούλ συνο- μάψας καὶ πάντα μὲν τἀναντία των συμφερόντων τῆ πατρίδι παραινιωας, μηδὲν δὲ των προσταχθέντων σοι, α αυτης ποιησας, οἴκοι μένειν ἀδικησας

- ορθωσας φυγε, οὐκουν εἰ καὶ τῆς δόξης σοι μέλει, πολλ- - αίρετώτερόν ἐστι μηδὲν ἀδικη- σαντά σε ἐκπεπτωκεναι η κακουργησαντά τι οἴκοι με μενηκέναι τά τε γαρ ἄλλα καὶ η αἰσχυν τοῖς ἀδίκως ἐκβαλουσί τινα, αλλ' ου - κατ' ἐπηρειαν ἐξελαθέντι προσγίγνεται καιτοι ἔγωγε ἀκούω τουθ 260τι - ἄκων δ' ἀλῶς μετέστης, ἀλλ' ἐθελοντης εμίσησας τον μετ' αυτῶν βίον, ἄτε μητε βελτίους ἀς ποινναι δυνάμενος μητε συναπολέσθαι σφίσιν πιομένων, καὶ ἔφυγες - την πατρίδα, ἀλλα τους βουλεύοντα αυτῆ. - ἐκεῖνοι μὲν καὶ ἄτιμοι - ἐξόριστοι ἶ- αν, πάντα τἀγαθὰ ἐκ των ψυχῶν -βεβληκόεες, ἡ δὲ ἐπίτιμος καὶ ευδαίμων, μητμόπως τινὶ δουλευων κάὶ πάντα τὰ προσηκοντα ἔχων, - τε ἐν Σικελία αν τε ἐν Μακεδονία αν τε καὶ M-- που της οἰκουμένης ζῆν ἐθελήσης. Ῥυ γαρ δη προ τὰ χωρία ουτε εὐτυχίαν ουτ κακοδαιμονίαν τινὰ Mωσιν, ἀλλὰ καὶ αυτὸς ἔκαστος αυτ- καὶ πατρίδα mi εοδαιμονίαν ἀεὶ καὶ πανταχου ποιεῖ καὶ ταυθ'

' Κάμιλλω νυ σας ηδέως ἐν Ἀρδέα κατήκησε, 3 vθ' o Σοακίων λογισάμενος ἀλύπως ἐν Λιτέ φ