Diōnos Kassiou Kokkēianou Rōmaikē historia =: Dionis Cassii Cocceiani ...

291쪽

264 L. XXXVI. CICERO EXSUL. a. u. 696. κατεβίω. τί γα δεῖ τον Ἀριστείων, τί δὲ τον θεμμιστοκλέα λέγειν, ους ἐνδοξοτέρους φυγη ἐποίησε, τί του Σόλωνα, ο έκὼν ἔτη δέκα απεξενω ; μὴ ουν μηδὲ - μητε χαλεπόν τι των τοιούτων, μητε τῆ του σώματος μητε τη της ψυχης μῶν 'σει προσηκει, νόμιζε εἶναι, μητ αγανάκτει τοῖς προ πεπτωκόσιν οὐδὲ γαμουδ αῖρεσίς τις ἔστιν ημῖν - ζην πως αν ἐθελησωμεν, ἄσπερ ἀπον, αλλ' ἀνάγκη πάσα υπομένειν μὰς τα δοκούντα - δαιμον- τουτοδὲ αν μὲν ἐθελοντα ποιῶμεν, - λυπησόμεθα, αν δὲ ἀκόντως, υτε ἐκφευξόμεθά τι τῶν πεπρωμένων, καὶ το μέγιστον τῶν κακῶν προσεπικτησόμεθα - μάτρο ἀνιῶσθαι. ζεκμηριον δὲ οτι οἱ μὲν καὶ τα ἀτοπώτα ευκολως φέροντες ἐν οὐδενὶ δεινῶ καθεστηκέναι νομιζουσιν, οἱ δὲ καὶ τοῖς ἐλαφροτάτοις βαρυνομενοι πάντaτα ἐξ ἀνθρώπων κακὰ ἔχειν ἡποπτεύουσι καὶ μεροι οἱ μὲν τὰ ἀμείνω κακῶς, οἱ δὲ καὶ τὰ χείρω καλ- μεταχειριζόμενοι, τοιαυτα καὶ τοῖς ἄλλοις κάτερα

δοκεῖν εἶναι ποιουσιν οἷ αὐτοῖς εἶναι παρασκεν

27 ζουσι. καὶ λουν ταλα λογιζόμενος μητε τοῖς - ρουσιν ἄχθου, μη , αν του ἐκβαλόντας σε - - χοῶντας πυνθάνη, λυπού. κούφαι μὲν γαρ καὶ ἐφη με κνι καὶ ἄλλως αἱ τῶν ανθρώπων εὐπραγίαι εἰσί, καὶἰσειαν ἀλλον τις α αυτῶν ἐπαύξη, ἐαον -- περ πνεύμα πίπτει, μάλιστα δὲ ἐν ταῖς στάσεσιν. ἄτε γαρ ἐν τεταραγμένοις καὶ ἀκαταστάτοις πράγμασι φερόμενοι μικρον, ἀλλον δὲ οὐδὲν τῶν χειμαγμένων διαφέρουσιν, αλλ' ἄνω τε καὶ κάτω, ποτὲ μὲν δωρο, ποτὲ δε ἐκεῖσε καν ἄρα τι καὶ το βραχύτατον σφαλῶσι, παντελῶς βαπτίζονται. καὶ is γε φετον ρομον μητε τον Σκιπίωνα μητε του Γράνχους η καὶ ἄλλους τινὰς εἴπω, μέμνησο μὰν πως

292쪽

a. u. 696. L. XXXVIII. CICERO EXSUL. 265 Κάμιλλος ὁ φυγὰς μεινον του Καπιτωλίνου μετὰτῶτα ἀπηλλαξε, μέμνησο δὲ Ο τον Ἀριστείδον του θεμιστοκλέους στερον διήνεγκεν. -- καὶ si μα- λιστα μὲν ἔλπιζε - καταχθησεσθαι, οὐτε γὰρ ἐξαδικίας αεληλασα, καὶ ἐπι-ησουσι μέν σε ώς πυ- θάνομαι, καὶ αὐτοὶ οἱ ἐκβεβληκότες, ποθησουσι δὲ πάντες αν δὲ δη καὶ ἐν τοῖς παρομιν ἐμμείρος, φιγε καὶ ἀνιαθῆς παρὰ τολο μηδέν. αν μὲν γάρ μοι re κεισεις, καὶ πάνυ ἀγαπησεις χωρίον τέ τι παραθαλασσίδιον ἐξω πάτου ἐκλεξάμενος, καὶ ἐν αὐτμγεωργων τε αμα καὶ συγγράφων τι, iaενοφῶν, ς Θουκυδίδης τό τε γὰρ εἶδος τούτο της σοφίας διαρκέστατόν ἐστι καὶ παντὶ μὲν ἀνδρί, πάση δὲ πολιτεία ἀρμοδιώτατον, καὶ η φυγη φέρει τινὰ σχολην γονιμ-έραν -- εἴπερ οντως ἀθάνατος καθάπερ ἐκεῖνοι γενέσθαι ἐθέλεις, ζηλωσον αυτούς. τά τε γὰρ ἐπιτηδεια ἀρ- τα ἔχεις καὶ ἔτ' αξιώματός τινος προσδέη εἰ γάρ τι καὶ ἐν τούτοις ἀγαθόν ἐστιν, υπάτευκας καὶ πλέον ουδὲν τοῖς καὶ δεύτερον καὶ τρίτον η καὶ τέταρτο ἄρξασι, πλην γραμμάτων ἀριθ- μω κενων, πάρχει, α μήτε ζῶντα μητ' ἀποθανόντα

τινὰ φελεῖ οἴκου αν λοιο ουτε Κορουῖνος θυτε

Μάριος Ἀπτάκις ἡπατεύσας ἀλλον η Κικέρων ἶναι - -υ γεμονίας τινος ἐπιθυμεῖς, ο γε καὶ τρο δοθεῖσάν σοι ἐξέστης, καταφρονήσας μὲν ων ἀπ αυτῆς κερδῶν, καταφρο σας δὲ καὶ της λιγοχρονίου τε καὶ πευθύνου πῶσι τοῖς συκοφαντεῖν ἐθέλουσιν ἐξουσίας. καὶ ταλ εἶπον οὐχ οτι καὶ παγκαῖόν τι αυτῶν προς ευδαιμονίαν ἐστίν, αλλη καὶ ἐν τοῖς πολιτικοῖς. ἐπείπερ ἐχρῆν, ἱκανῶς --αι, να καὶ ἐξ ἐκείνων - διάφορον των βίων

μαθὼν τὰ μὲν λη, τὰ δὲ ἀπώση, καὶ τὰ μὲν διώξης,

293쪽

266 L. XXXVI. CICERO EXSUL. a. u. 696.

τα δὲ φυγης σμικρος γαρ ὁ βίος μῶν, καὶ δασεμη πάντα αυτον αλλοις βιῶναι, ἀλλ' ηδη τι καὶ σεαυτ'ε χαρίσασθα σκέψαι δὲ οσοφη τε συχία της - νχης - η υροια - - βων η τε ἐλευθερώ - δουλείας καὶ Ἀσφάλεια των κινδύνων διαφέρει, ἔνεπιθυμησης ζῆσαι, θω σοι παραινω. -τω μὲν γαρ ευδαιμονήσεις, καί σου μέγα ονομα, καὶ τοντο

ἀεί, καὶ ζῶντος ἐπὶ --φ καὶ τελευτησα τος δε- 29 α δὲ δη την τε κάει - σπουδάσης καὶ την ἐν πολιτεία λαμπρότητα ζηλώσης, δυσχερὲς μ- ονε, εἰπεῖν βουλομαι, φοβοῶμαι δέ, ἔς τε τα πράγμα

αποβλέπων καὶ την σην παρρησίαν ἐννοῶν, τροπιδύναμιν καὶ το πλῆ ς - ἀντιστασιωτῶν σου θεω ρῶν, μηποτέ τι καὶ αυθις σφαλης καὶ εἰ-- ἐν nγένοιο, μεταγνωση μόνον, εἰ δέ τι ἔτερον ἀνηκεστον πάθοις, ουδὲ μετανοῆσαι δυνηση καίτοι πως μὸν δεινόν, πῶς δ' ουκ αἰσχρον ἀποτμηθηναί τε τινος τροκεφαλην καὶ ἐς την ποραν τε ναι, καν ---nt, καν ανδρα τινὰ αὐτη καν γυναῖκα νυβρίσαι και μμεώς φαυλά σοι οἰωνιζόμενον μισησης, αλίώς διοστμίαν τινὰ προδεικνύντα φύλαξαι μηδε σε ἐξαπιτο- - καὶ φίλους τινὰς τῶν δυνατῶν ἔχεις ομνγα σε ἀφελησουσὶν οἱ δοκοῶντες φιλεῖν προς τοὐς ἐχθρῶς διακειμένους, σπερ που καὶ πεπείρασαι οἰγὰρ δυναστείας ἐρῶντες παρ' οὐδὲν πάντα ταλλα, προς το τυχεῖν - βούλωται, τίθενται, ἀλλα κἀτους φιλτάτους καὶ τους συγγενεστάτους πολλάκις ἀντὶ τῶν ἐχθίστων ἀντικαταλλάσσονται.''

30 καὶ Κικέρων μὲν ταλα ἀκούσας ἐάων πως ἐγέ- , ἡ μέντοι καὶ ἐπὶ πολ ἔφυγεν, ἀλλὰ κιὰ υκ αυτοττο Πομπηίου τού μάλιστα αυτὸν ἐκβαλόντος - ηχθη αἴτιον δὲ οτι ὁ Κλώδιος τόν τε πρά- τον

294쪽

a. u. 696. L. XXXVI. CICER0 EXSUL. 267 νειότερον, ἐν δεσμοῖς ἔτι καὶ τότε ποπα Λουκίμμα- ολω οντα, πεισθεὶς - χρημάτων ἐξήρπασε καὶ et σφῆκε, καὶ τον Πομπηιον τον τε Γαβίνιον ἀγανακτη μοντας Aia τουτ περιυβρισε, τοῖς τε ἀμφ αυτους-σι κιὰ πληγὰς καὶ τραύματα ἔδωκε, καὶ του -- του τάς τε φάβδους συνέτριψε κά την ουσίαν κωλέρωσεν. Οργισθέ γα δια ταυθ' ὁ Πομπηιος, -- λως τε καὶ οτι τη ἐξ-σία, ν αυτος τοῖς δημάρχοις απεδεδώκει, - χυτο ὁ Κλώδιος ἐκέχρη ο ἀνα- κἀλέσα-- τον Κικέρωνα θέλησε, καὶ αυτω την - δον ευμ δια του ιννίου πράττειν ρξαπο. καὶ ς ἐσηνεγκε μὲν ἐς το βουλευτηριον την υπὲρ

απτο γνώμην, πιωντα τον Κλώδιον τηρησας - τι-

στάντος δέ οἱ τέρου τινος δημάρχου ἐκείνην τε ως - - πληθε κοινωσων ἐξέ κε, καὶ se Κλωδίω

ρος πάντα καθάπαξ ναντιουτο κἀκ τούτου καὶν λονεικα κε τραέματα ἀπ αυτῶν πολλὰ καπέ- ροι ἐγίγνετο πρὶν δὲ η ἐς τουτο ἀφικέσθαι μυληθῶς - διος - τε Κάπωνα ἐκποδων, πως μον - ἔπραττε κατορθώση, ποιησασθαι, καὶ τον Πτολεμαῖον τότε την Κύπρον ἔχοντα ἀμύνασθαι, οτιπτον παρὰ των καταποντιστων ου ἐλύσαπο, την τε

-- ἐδημοσίευσε καὶ προς την διοίκησιν αυτῆς τον Κάτωνα καὶ μάλα ακοντα ἀπέστειλε.

ταλα μὲν ἐν π λλει ἐγίγνετο Καῖσαρ δὲ ευρε I- ουδὲ μ τη Γαλαπίεε πολέμιον, ἀλλα ἀκριβῶς

παντα σύχαζεν - μέντοι καὶ ἐν εἰρηνη διεγέν-ο, ηλλα κά -τομάτου - πρῶτον πολέμου τινος αυτω-μβάντος δεερος συνηνεχθη ἄστ αυτον ἀσπερ ἐς

et μάλιστα ἐπε μει πάντα καὶ πολεμησαι καὶ κατορθῶσαι Ἐλουητιοι γαρ πληθει τε ἀκμάζοντες καὶ χώραν -κ αὐτάρκη τη πολυανθρωπία σφῶν ἔχοντες,

295쪽

268 L. XXXVIII. CICERO EXSUL. a. u. 696.

μέρος μέν τι ἐκπέμψαι ἐς ποικίαν - ηθέλησαν, μη καὶ διοσπασθέντες εὐεπιβουλευτότεροι τοῖς isse θεῖσί ποτε π αυτῶν γένωνται, πάντες δὲ δη -- αναστῆναι βουληθέντες, ως καὶ ἐς ἐτεραν τινὰ καὶ πλείω καὶ βελτίω χώραν μετοικισθησόμενοι, τάς τε κώμας καὶ τὰς πόλεις σφων άπάσας ἔπι-σαν, στε μηδένα μετάμελον της ἀναστάσεως ποιησασθαι καιτινας καὶ ετέρους των αυτῶν δεομένους προσλαβω- τες ἀπηραν, υρκετόριγός σφισιν γουμένου, ἐν φθοντες τόν τε Ῥοδανον διαβηναι καὶ προς ταῖς labπεσί που κατοικισθηναι. καὶ ἐπειδη ὁ Καῖσαρ τροτε γένυραν διέκοψε καὶ τἄλλα, κωλύσων αὐτώς διαβηναι τοιμάζετο, ἔπεμψαν προ αυτὸν δίοδόν τε αἰτούμενοι καὶ προσυπισχνουμενοι μηδὲν την - Ῥωμαίων γην κακώσειν καὶ ἔς, εἰ καὶ τὰ μάλιστομητε ἐπίστευεν αὐτοῖς μητε προχωρησαί ποι ἐπιτρέψειν ἔμελλεν αυς στι γε -δέπω καλῶς παρεσκευ στο, βουλεύσεσθαί τε υπὲρ ων ξίουν μετὰ τῶν υπροστρατηγων ἔφη καὶ την ἀπόκρισιν ἐνέητη τινι μέρεδώσειν καί τι καὶ ἐλπίδος, ῶς καὶ ἐπιτρέψων σφωιτην δίοδον ὐπετείνατο κἀν τουτω τὰ ἐπικαιρότατοδιετάφρευσε καὶ ἀπετείχισεν, - πορον αυτοῖς τροδ οδον γενέσθαι οἱ Ουν βάρβαροι χρόνον μέν τι- ἐπέσχον, ἔπει ἐπειδη μηδὲν κουσαν κατὰ mis ' κείμενον αραντες το μὲν πρῶτον διὰ τῶν Ἀλλοβρώγων ἐπορεύοντο περ ἀρμηντο, ἔπειτ' ἐντυχόντες τοῖς κωλύμασιν ἐς Σηκουανους ἀπετράποντο, καὶ διστε τούτων καὶ δια τῶν ἰδού- ἐθελοντί σφισι τροδωδου, ἐφ ω μηδὲν ἀδικηθῶσι, παρεχόντων διιόν τε - μέμειναν τοῖς ἀμολογημένοις, αλλὰ την χώρα αυτῶν ἐλεηλάτουν πέμψαντες - οῖ τε φκουανοὶ καὶ οἱ Αἴδουοι προς τὸν Καίσαρα ἐπικουρίσ

296쪽

a. u. 696. L. XXXVIII. CICERO EXSUL. 269 τε καρ αυτου ρτουν, καὶ ἐδέοντο μη σφας περιιδεῖναπολουμένους καὶ ἔλεγον μὲν ουδὲν μια οἷς ἔπραξαν, ἔτυχον δ' - -ως ων ξωt, ὁ γαρ Καῖσαρ φοβηθεὶς μη καὶ ἐπὶ την Ἀλοσαν οἱ Κλουητωι τράπωνται, rλετο μετ' ἐκείνων αυτοὐς ἀμύνασθαι μάλ- λον η συμφρονησασί σφισιν, περ ὁ λ- ην ἐσμ

μνον πολεμησαι προσπεσων - δια ταυτα τοῖς

' πιοίοις τονυραριν διαβαίνουσι τους μὲν τελωροταίους ἐπακολου-υντας ἐν πιτῆτμπορωδιέφθειρε, τως δὲ προκεχωρηκότας ἐς τοσουτον ἐκ του αἰφνιδίου καὶ ἐκ του τάχους της διώξεως καὶ της πυστεως των κολωλότων ἐξέπληξεν, στε ἐς μολογίαν ἐπὶ iώρα τινὶ ἐθελησαι ἐλθεῖν - μέντοι καὶ συνέβη 33σαν ἐπειδη γαρ μηρους τηθησαν, γανάκτησαν

νοτι πιστοωντο, αλλ οτι ἀπηξίουν μηρους τισὶ λυναι. καὶ των μὲν σπονδῶν κατεφρονησαν, προ Ιωροῶντες δὲ αυθις την τε Ἀπον του Καίσαρος, ἀποτε - πεω πολ προδραμουσαν καὶ τοὐς ὀπισθοφύλακας αυτῶν παραλλάπτουσαν, υποστάντες τω ---- ἐνίκησαν, κἀκ τούτου αὐτοί τε φρόνημα λαβόν et του καὶ ἐκεῖνο φυγεῖν διά τε την ἐλάττωσιν, καὶ π σπανίσας - ἐπιτηδείων προς πόλιν τινὰ ἔξω - ολυ ουσαν ἐξετράπετο, νομίσαντες του τε προσωπεῖντο καὶ ἐπεδίωξαν αὐτόν. ἰδὼν - τούτο

Κομαρ, καὶ φοβηθεὶς την τε ὁρμην αὐτῶν καὶ τοηιμος, se μὲν πεζ- προς μετέωρόν τι ωρμησε, τοὐςὸ ωκέας προεβάλετο προκινδυνεύσαί σφισιν, -- ἐπιτηδεί παραταξη. τρεψαμένων τε αυθις αὐ- - ἐκείνων, καὶ προς αὐτο τ ορθιον -- φερορομήνων, ἐπικατέδραμέ σφισιν ἐξαίφνης , καὶ - συν- -γμένος σποράδας ἐξ υπερδεξίων οὐ χαλεπῶς απιε νατο τραπομένων δε τούτων, αλλοι τινὲς των μη

297쪽

270 L. XXXVIII. CICERO EXSUL. a. u. 696. μαχομένων, υπό τε γαρ του πλήθους καὶ - σπουδῆς - πάντες αμα παρεγένοντο, προσψdam ἐξαιφνης κατὰ νώτου τοῖς ἐπιδιώκουσί σφας, καὶ ἐθορυβησαν μὲν αυτούς, πλεῖον δὲ οὐδὲν ωρον ο γαρ πιι α τοῖς ἱππε- - φεύγοντας προειδέας αὐτος κοπλιτική προς ἐκείνους ἐτραπετο, καὶ κρατησας πρός τε τὰς ἀμαξας ἀμφοτέροις σφίσι συγκαταφυγούσιν ἐφεσπετο, κἀνταμ αυθις ἰσχυρῶς is'αυτῶν αμυνομενους σφῆ ἐνίκησε παθόντες δε ταυθ'

οἱ βάρβαροι δίχα διηρ σαν οἱ μὲν γαρ ἀμολόχη

σα αυτῶ καὶ ἔς τε την οἰκείαν θεν ἐξανέστησαν ἐπανηλθον, κἀνταμα τὰς πόλεις ἀνορθώσαντες κη'σαν οἱ δὲ υ ἐθελησαντες - πλα παραδο-ο, προ τον Ῥῆνον ς καὶ ἐς την ἀρχαίαν σφῶν γρο ἐπανελθεῖν δυνάμενοι, ἀρμησαν, καὶ αὐ οὐ οἱ eis μαχοι των Ῥωμαίων δι' ων διηyεσανχαδίως με ἀολιγους καὶ νενικημένους ἔφθειρον. 34 ουτω μεν δη τον πρῶτον πόλεμον ὁ Καῖσαρ ἐπρολεμησεν, ἀρξάμενος δὲ ἐκεῖθ' - ου ησύχασεν, ἀλλαυτός τε το αυτο βούλημα - ἀπεπληρωσε αὶ

τοῖς συμμάχοις ἐχαρίσατο. οῖ τε γὰρ Σηκουανοὶ μιο Αἴδουοι την τε προ μίαν αυτο ἰδόντες καὶ τοεργα ομολογούντα ταῖς ἐλπίσιν αἰσθόμενοι, χείροτε εὐεργεσίαν ἄμα καταθέσθαι καὶ τους Κελτο α ς ομοχώρους σφίσι τιμωρησασθαι θέλησαν - γαρ Ῥῆνον πάλαι ποτὲ διαβάντες της τε χώρας αυτῶν τινα παρετέτμηντο καὶ -τοὐς --ελεῖς ἐπεποίη το,ομηρους σφῶν ἔχοντες. καὶ ἐτύγχανον γὰρ δεόμενοι ων ρέγετο, αδίως αὐτον ἀνέπεισαν ἐπικουρήσοι σφισιν. ρχε μὲν γὰρ θεριοούιστος τῶν Κελτῶν ἐκερνων, καὶ την τε κύρωσιν της βασιλείας παρὰ τῶν Ῥωμαίων εἰληφει, καὶ ἐς τους φίλους τους τε σν

298쪽

εγέγραπτο προς δὲ δη την ἐκ του κολέμου δόξαν - την ας αυτης ἰσχυν ουδὲν νύτων ἐφρόντισε, κληη καθ' oσον παρα του βαρβάρου πρόφασιν της διαφορας, μη καὶ προsπάρχειν τι ἐς αυτον νομισθῆ, ιαβεῖν θέλησε κιὰ διὰ τουτο μετεπέμψατο αυτον εως καὶ διαλεχθηπιαί τι αυτ δεόμενος. ἐπειδη τε et πη--σεν, ἀλλὰ καὶ ἔφη τι 'εt τί μοι βουλε- τοι Καῖσαρ εἰπεω, αυτος προς ἐμὲ ἐλθέτω ουτε γαρ

gum καταδεεστερος αυτου εἰμι, καὶ τον χρείαν τινος ἔρροντα ---προς ἐκεῖνον ἀφικνεῖσθαι δεῖ' VMγην τε ώς καὶ πάντας τους Ῥωμαίους προπεπηλακι- οπυς -- ω --φ ἐποιησατο, καὶ παραχρηματρος τε ομηρους των συμμάχων ἀπήτησεν αυτόν, est ροαπηγόρευσεν αυτή μητε της χώρας σφῶν ἐπι- νώνει μητ' ἐπικουρίας οἴκοθεν ἐπάγεσθαι. ταυτα α ἔπραξεν ουνοτι καὶ καταπληξειν αυτόν, ἀλλ' οτι οπιεῖν κἀκ τούτου πρόφασιν του πολέμου καὶ με-yri καὶ εὐπρεπῆ λήψεσθαι ηλπισεν. οπερ γέρον - ἀχθεσθεὶς γαρ ὁ βάρβαρος τοῖς ἐπιτάγμασι

πολλα καὶ δεινὰ ἀπεκρίνατο, στε τὸν Καίσαρα λό' ς μὲν μηκέτ αυτ- ἀντιπέμψαι τον δὲ δηχεσον

μονα, τη των Σηκουανῶν πόλιν ευθως, καὶ πρὶν g-εσθαι τινά, προκατασχεῖν. ν τουτεοί στρατιῶται, αγγελίας -ουσης τι by 'Ἀριοουιστος ἰσχυρῶς παρασκευάζεται, καὶ οτι καὶ

' ροι τῶ Κελτων πολλοὶ οἱ μὲν διαβεβήκασιν δη ' - ώς ἐπὶ βοηθειαν αυτου, οἱ δὲ καὶ μ' ------- συνειλέχαται, πως ααίφνην σφι φ'-χωνται, δεινῶς θυμησαν τά τε γα μεγέθη

- καὶ in πλῆθος το τε μάσος καὶ τὰς απι - ' Ἀροχείρo- ἀπειλὰς ἐκπλαγέωτες ουτω διετέθησαν

299쪽

2 2 L. XXXVIII. CICERO EXSUL. a. u. 696.ώς μηδὲ προ ανθρώπους τινάς, αλλὰ προς θηρία

ἄπορα καὶ πρια προσοισόμενοι, καὶ ἐθρυλουν τι πόλεμον ουτ προσηκοντα - ἐψηφιεσμένον διατα ἰδίαν του Καίσαρος φιλοτ μίαν ἀναιροῖντο, καὶ προ επηπειλουν ἐγκαταλείψειν αυτόν, α μη μεταβά- ται μαθὼν ουν ταυτ ἐκεῖνος τω μὲν πληθε τῶν στρατιωτῶν οὐδὲν διελώξατο, υτ γαρ καλον ἐνόμζεν εἶναι τοιαυτα προς πολλοὐ λέγειν, καὶ ταυτ τους πολεμίους μέλλοντα ἐκφοιτησειν, καὶ ἔδεισε μηπως ἀπειθησαντες θορυβησωσι καὶ κακόν τι ἐξερσωνται, τους δὲ δ υπάρχους καὶ τους πομείονος ἀθροίσας τοιάδε ἐν αυτοῖς ἔλεξεν. 36 ' ου ον αυτόν, ω ανδρες φίλοι, τρόπον γοῶμε, δεῖν μῆς περί τε των ἰδίων καὶ περὶ των κοινων βουλευεσθαι -δε γαρ τον αυτὸν ορῶ σκοπὸν ἰδιοτε έ-στ καὶ δημοσία πασιν ἔντα. μῖν μὲν Τορτα ἐπιεικέστατα καὶ ἀσφαλέστατα, φ δὲ δημω τοκράτιστα καὶ προαιρεῖσθαι καὶ πράττειν προσήκει. δεῖ μὲν γαρ ἐν τοῖς ἰδίοις δραστηρίους εἶναι - γαρ ἐπιεικὲς ου ἐθέλει μη καὶ ἐκ τούτου σωζεσθαι

μην αλλὰ ἀνηρ μὲν οστις ἀπραγμονέστατός ἐστι, ιἀσφαλέστατος εἶναι δοκεῖ, πόλις δε αλλως τε κοιἀρχην ἔχουσα, τάχιστ αν - του τοιούτου κατα θείη ταλα γὰρ οἴτως οὐχ υ ανθρωπων ταχθέντο,

αλλ' π αυτῆς της φύσεως νομοθετηθέντα και ἀεὶ καὶ ἔστι, καὶ ἔσται μέχριπερ αν καὶ τω φον

γένος συνεστήκη τούτων ουν ἴτως ἐχόντων , πὸ

υμῶν οὐδένα χρὴ το ἴδιον si καὶ ἀσφαλὲς ἐν 'παρόντι ἀλλον η τὸ τοῖς πῶσι Ῥωμαίοις καὶ - ε 4 πὲς καὶ συμφέρον προσκοπεῖν λογίζεσθε γὰρ - τε ἄλλα οσα εἰκός ἐστι, καὶ μάλισθ' ora δευρ ηλθομεν αὐτοί τε τοσούτοι καὶ τοιούτοι ἔκ τε της βουλῆς

300쪽

a. u.6κ a XXXVIII. CAESAR ET ARIMISTUS. 2 3ἐκ τῶν ἱππέων οντες, καὶ πλῆθος πολυ στρατιωτῶν i μοπά τε φθονα λαβόντες, - ῖνα αθυμῶμεν, ωδ εια ἀμελῶμεν, ἀλλ οπως τά τε των πη-ων πως διοικησωμεν καὶ τὰ των ἐνσπόνδων ἀσφαλως διασωσωμεν, τούς τε ἀδικεῖν ἐπιχειρο τάς σφας--ώμεθα, καὶ τὰ ημέτερα ἐπαυξησωμεν. - εἴ γε μὴ ταυθ' -τω φρονουντες - μεν, τί ποτε καὶ ἀρον ἐξεστρατευσαμεν, αλλ' - τροπον γέ τιω οἴκοι καὶ τὶ τοῖς ἰδίοις κατεμείναμεν καὶ γάρ που καὶ

ι εινον ν μηδ' ποστηνα την στρατείαν η προσταχθέντας αυτην προδουναι. εἰ δ' οἱ μὲν πο των et gum ἀναγκαζόμενοι - προσταττόμετον - της

πατρίδος πρά-ειν, οἱ δὲ δη πλείους ἐθελονταὶ διατε τὰς τιμὰς καὶ διὰ τὰς φελείας τὰς ἀπο των --ιέμειν περιγιγνομένας πάρεσμεν πως - η καλως κως μῖν ἔχοι ψευσασθαι καὶ τὰς των ἐκπεμψάν τειν μῆ ἄμα ά τὰς μετέρας αυτῶν ἐλπίδας; ἰδία - γαρ οὐδ' ἀν εἷς ουτως - πράξειεν - μη ουτ κοινω πταίσαντι συναπολέσθαι το δὲ δημόσιον in χουν πάσας καὶ τὰς εκάστου συμφορὰς αναφέρει λεγω δὲ ταλα ου προς ὁμῶς, ἄνδρες ταῖροί et 37- φίλος, τους ἐνταμ οντας, οὐτε γὰρ ἄλλως νοεῖτε αυτὰ ωστε καὶ μαθεῖν δεῖσθαι, υτ λιγώρος αυτῶν ἔχετε στε καὶ προτροπης χρηζειν, αλλ'

'η τινὰ των στρατιωτῶν ησθημαι αυτούς τε θρυ--πτας- ου προσηκοντα τόνδε τον πολεμον ἀνη-

ρημεθα, καὶ τους ἄλλους προσστασώζοντας, is αὐηρ τε βεβαιοτέραν ἐκ τῶν παρ' ἐμοὐ λόγων την ὐπερ I, πατρίδος προθυμίαν ποιησησθε καὶ ἐκείνους ηρ - α προσήκει διδάξητε πλείω γὰρ ἄν παρ' υμῶν, - καὶ πολλάκις ἀκούοντες αυτὰ ἀφεληθεῖεν η παρ' μή cra πυθόμενοι. λέγετε τοίνυν αὐτοῖς τι -