Diōnos Kassiou Kokkēianou Rōmaikē historia =: Dionis Cassii Cocceiani ...

301쪽

2 4 L. XXXVIII. CAESAR ET ARIOVISTUS, a. u.696. προγονοι, μῶν - οἴκοι μένοντες, ουδὲ τας στεντεμ οκνουντες, ουδὲ τους πολέμους φευγοντες, -ιὲ

τὰς ἐαθυμίας διώκοντες τηλικαυτην την πολιν ἐπώνσαν, αλλὰ ταῖς γνώμαις πάντα τὰ προσηκοντα προχείρως τολμῶντες καὶ τοῖς σώμασι πάντα τα ρι σαντα προ μως ἐκπονούντες, καὶ τὰ μὲν ἴδια

ἀλλότρια ἀεί ποτε παραβαλλόμενοι, τὰ δὲ δη τῶν

κέλας ἀς καὶ οἰκεῖα λοίμως κτώμενοι, καὶ μητε ετ δαιμονίαν ἄλλο τι η το τὰ δέοντα πράπτειν νομίζον'

τες, μητε δυστυχίαν ἄλλο τι η το μετ' ἀκραιώς

ι συχἀζειν γοώμενοι τοιγαροων ἐκ τούτων των το λιτευμάτων αυτοί τε, λίγιστοι το - ἀρχὰς γε-

μενοι καὶ πολιν οὐδεμίαν ης - ἐλάττω - κρώων νεμόμινοι, Λατίνους ἐκράτησαν, Σαβίνους ἐνί- αν, Τυρσηνούς, Οὐόλσκους, οπικούς, Λευκανούς, Σαροτίτας ἐχειρωσαντο, πασαν εν λόγω τη- τος τῶν Ἀλπεων γην κατεστρέψαντο, πάντας τους ἀλλον 38 λους τους ἐπελθόντας σφίσιν ἀπεώσαντο. καὶ π

τοὐς καὶ οἱ μετὰ ταύτα Ῥωμαῖοι οῖ τε παYέρες ζηλωσαντες οὐκ ηρκέσθησαν τοις παρωσιν, ουδ' ἡ πησαν οἷς παρέλαβον, ἀλλ' ολεθρον μὲν -των ωWlτην ἐαστωνην, σωτηρίαν δὲ ἀκριβη την ταλαιπωρισνομίσαντες εἶναι, καὶ φοβηθέντες με μη μείνον αυτὰ ἐφ' αυτὰ κατατριφθείη καὶ καταγηράσε εν, αἰσχυνθέντες δὲ εἰ τοσαμα παραδεξάμενοι sisto'

ἐπικτησαιντο, πολλω πλείω καὶ μείζω προσκατειρο 2 σαντο. τί γὰρ αν τις καθ' εκαστον λέγοι την Σαριο, την Σικελίαν, τους Μακεδόνας, τους Πλυριους, τρο

Ελλάδα, την λίαν την περὶ την γωνίαν, Βιθυνονς, Ιβηρας, ' ρους καίτοι συχνὰ μὲν αν χρηματα ἐφ' σαν αὐτοῖς Καρχηδόνιοι στε μη ἐκεῖσε ἐκπλε συχνὰ δὲ Φίλιππος καὶ Περσεδ ἄντε μη ἐκ στρος

302쪽

a. i. 696 a. XXXVM. CAESAR ET AMOVISTUS. 2 5 στρατφνω πολλὰ 'Aντίοχος, πολλὰ οἱ παῖδες -του καὶ ἔγγονοι στε ἐπὶ mi ρώπης καταμεῖναι. αλλ' -τε ἐκεῖνοι, πρό τε της δόξης καὶ προ του μεγέ υς της αρχῆς αργεῖν τε ἀκλεῶς καὶ πλουτεῖν ἀδεῶς Piοντο, υτ αυτων μῶν οἱ πρεσβύτεροι οἱ καὶ νυνλ' -τες, ἀλλ' ατ ευ εἰδότες τι διὰ τῶν αυτῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ τάται τὰ ἀγαθὰ καὶ σώζεται, πολλὰ μὲω ἐβεβαιώσαντο τῶν πρωπαρχόντων, πολλὰ ι καὶ προσεκτήσαντο. τί γὰρ δεῖ κἀνταυθα καθ' ἔκαντ- μεεμέναι την Κρητην, τον Πόντον, τη- - προν, την πηρίαν την υσιαν. την 'πιβανίαν την ἐκεῖ, Συρους ἀμφοτέγως, ωρμενίους εκαπέρους, υρ βίους, Παλαμίνους ων ουδὲ τὰ ονόματα πρότερον si ιβῶς εἰδότες νυν τῶν μὲν αυτοὶ δεσπόζομεν, τὰ 4 ετέροις ἐχαρισάμεθα, στε ἐξ αυτῶν καὶ προ - 4m καὶ δυνάμεις καὶ τιμὰς καὶ συμμαχίας προσειληφέναι. τοιαυτα os ἔχοντες παραδείγματα, μήτε τὰ τῶ 3s καέρω ἔργα καταισχύνητε μήτε την αρχὴν μεγίστην ἡδη ουσαν πρόησθε οὐδὲ γὰρ υδ' ἐπ' ἴσης vis τε καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς μηδὲν τῶν ομοίων κεκτη- μώκλις βουλευτεον ἐστίν. ἐκείνοις μὲν γὰρ ἐξαρκεῖ φηστωνευειν καὶ μετὰ ἀσφαλείας αλλοις ἡποπεπτω- ημα, ἡμῖν δ' ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ πονεῖν καὶ στρα-

τώεσθαι καὶ μετὰ κινδύνων την παρουσαν ευδαιμ- νων φυλάττειν. πολλοὶ γὰρ ἐπιβουλεύουσιν αὐτῆ πω γὰρ τοίπεραῖρόν τινας καὶ ζηλουται καὶ, -υιτα - τούτου πόλεμος ἀίδιός ἐστιν απασι τοῖς η αδεεστέροις προς τους ἔν τινι αυτῶν κερέχοντας β υν ἀπὸ πρώτης ἐχρῆν μηδὲν διαφερόντως ηρος τῶν αλλων ανθρώπων ηυξῆσθαι - ἐπείπερ

τηλικουτοι γεγόναμεν καὶ τοσαμα κεκτήμεθα, πή

303쪽

276 I. XXXVI. CAESAR ET AMOVISTUS a. u. 696, πρωταί τε ἡ ἄρχειν --λλων ψγκρατῶς η καὶ ἀτους παντεμ απολέσθαι, τοῖς γαρ ἐς τε αξώ τοσουτον καὶ ἐς δυναμιν τηλικαυτην προκεχωρηκόω ἀδυνατόν ἐστιν κινδύνως ἰδιωτευσαι, πειρώμεθτη τυχη, μηδὲ ἐκουσα αυτην καὶ αὐτεπάγγελὶ τοῖς τε πατράσιν μῶν πάρξασα, καὶ μῖν παραμι

νουσαν απωσώμεθα ἔσται δὲ τουτο -κ αν --:ῆίψωμεν ουδ αν τὰς τάξεις ἐκλίπωμεν ουδ ανκενης οἴκοι καθωμεθα η παρα τοῖς συμμάχοις via

νώμεθα, ἀλλα - τά τε οπλα δια χειρος ἀεὶ ἔχωμεουτω γαρ μόνως εἰρηνη σώζεται, καὶ τὰ ἔργα πολέμου διὰ κινδύνων ἀσκωμεν ουτω γὰρ μόνα

ου ἀεὶ πολεμησομεν, τοῖς τε δεομμοις των συμ- χων ἀπροφασίστως ἐπικουρῶμεν, Ῥυτω γὰρ καπλείους ξομεν, καὶ τοῖς ἀεί τι παρακινουσι των

λεμίων μη ἐπιτρέπωμεν , ουτω - ουδεὶς in ημω ἀδικεω ἐθελήσει. εἰ μὲν γάρ τις των θεῶν ἐγρο

της μω ἐγένετο τι, καν ταυτα μη ποιωμεν οντετιν μῖν ἐπιβουλεύσει καὶ πάνθ' - κεκτημελ φαλως ἀεὶ καρπωσόμεθα, αἰσχρον μὲν αὐην εἰ πεῖν τι την συχίαν γειν ἐχρην, μως δ' ουν εἶχον αν τινα σκηψιν εὐπρεπῆ οἱ μηδὲν των δεόντων κρω τειν βουλόμενοι. εἰ δ' ἀνάγκη τε του κεκτημένους τινὰ υπο πολλων ἐπιβουλεύεσθαι, καὶ προσήκει τα ἐπιθέσεις αυτῶν προκαταλαμβάνεσθαι, καὶ οἱ μνει τοῖς οἰκείοις συχάζοντες καὶ περὶ τούτοις - δυνεύουσιν, οἱ δὲ ἐκ περιουσία τω πολέμω καὶ πτων αλλοτρίων κτώμενοι καὶ ἐκεω φυλάσσουσιν, ουδεὶς γὰρ περὶ τοῖς εαυτου δεδιὼς τῶν του πέλα

ἐφίεται ὁ γὰρ περὶ τῶν παρχόντων οἱ φόβος sermρως του πολυπραγμονεῖν τὰ μη προσήκοντα αὐτοναποτρέπει τί τοὐτο λέγει τις ως οὐ χρὴ μῆ M

304쪽

a. u. 606. a XXXVIII. CAESAR ET ARIOVISTUS. 27 τι προσκτῆσθαι ου μέμνησθε, τὰ μὲν ἀκηκοότες, α δ εορακότες, τι Ουτε των ἐν τη Βαλία γενῶν -- Φεν πρότερον ἀπέσχετο του et πατρίδι μων ἐπιβου- λευειν πρὶν του πολέμους ἐν τῆ ἐκείνων χωριν τους προγόνους μῶν πονησασθω, ουτε οἱ Nπειρῶται πρὶν 4 την Ἐλλάδα -οὐ περαι- ναιν ου Φίλιππος μλλησας καὶ 41ὰ την Ιταλίαν στρατευσειν πρὶν

φθάσαντας την κείνου κακῶς ποιησαι ου Περσευς,

re υντίοχος, ου Μιθριδάτης, πρὶν τὰ αυτὰ αυτους ἐργάσασθαι καὶ τί ταλλα λέγοι τις αν αλλ' οἱ Καρ- χ ηδόνιοι τέως μὲν ουδεν δεινον φ' μῶν ἐν τη-ρικ εἶχον, ἔς τε την Βαλίαν διέπλεον καὶ την χώραν κατέτρεχον τάς τε πόλεις ἐπόρθουν καὶ παρ' 'λίγον καὶ το αστυ αυτ εἷλον, ἐπειδη δ' ἀντιπολεμωθαι ρξαντο, πανταπασιν ἐκ της γης μῶν ἐξειρασαν. τὰ δ' αυτὰ ταυτα καὶ περὶ τῶν Γαλατῶν et m Κελτῶν - τις εἰπεῖν ἔχοι καὶ γὰρ υτοι, χριμεν ἐντος τῶν υλπεων ἐμένομεν, πολλάκις αυτὰς

vπερέβησαν καὶ πολλὰ της Ιταλίας ἐπόρθησαν ἐπεὶ ἐτολμήσαμέν ποτε ἔξω τε τῶν ρων ἐκστ τευσαι

ηRὶ τον πόλεμόν σφισι περιστησαι, καί τινα καὶ της Ιφρας αυτῶν ἀπετεμόμεθα, -κέτ' -δένα πόλεμον g αυτῶν ἐν τη Ιταλία, πλην παξ εἴδομεν. πιταν ρην τούτων Μυτως ἐχόντων λέγη τις τι Ῥυ χρη 'λεμεῖν η ς, ουδὲν αλλο φησὶν A οτι υ χρηπι πιεῖν, ου χρη τέρων αρχειν, ου ἐλευθέρους,

y- εἶπέ τις, ουκ αν νέσχεσθε, αλλὰ καν ἐν χερσὶν

- απεκτείνατε, υτω καὶ νυν - ανδρες ταμρ' , προ τ . ἐκεῖνα λέγοντας διατίθεσθε, φη ' μασί σφων, αλλὰ τοῖς ἔργοις τον νουν τεκμαι

305쪽

278 L. XXXVlu. CAESAR ET ARIOVISTUS a. u. 696. -κουν τι μὲν ουτω χρη φρονεῖν Ουδέν' ἄν 41 ἀντειπεῖν μῶν νομίζω εἰ δ' οτι μοε ἐξήταστειπερ του πολέμου τουτου παρα τῆ βουλη καὶ πορροι τε μω μη ἐψηφισται, διὰ τουτό τις ηττον οἴεται δεῖν μῆς προθυμηθηναι, λογισάσθω τουθ οτι πάντες οἱ πολεμοι σοι πωπ- γεγόνασιν μῖν, οἱ μὲν ἐκ παρασκευης καὶ προεπαγγελσεως, οἱ δὲ καὶ ἐπὶ καιροὐ συμβεβηκασι. καὶ διὰ τομο σα μὲν - οἴκοι τε μενόντων μων καὶ την συχίαν ἀγόντον

κινηθη καὶ ἐκ πρεσβείας τινος την ἀρχην των ἐγκλφμάτων λάβri, καὶ σκέψιν υπὲρ αυτῶν καὶ δεῖ καὶ αναγκαῖόν ἐστι γίγνεσθαι καὶ ψῆφον ἐπάγεσθαι, ἀμετὰ τοὐτο τους τε πάτους η καὶ στρατηγοὐ προ a τάττεσθαί σφισι καὶ τὰς δυνάμεις ἐκπέμπεσθαι Ῥωδ αν ἐξεληλυθότων δη καὶ ἐξεστρατευμένων τινῶν ἐκφαν , ταμ ουκέτ' ἐς διαγνωμην γεσθαι χρο, ἀλλ ως καὶ δεδογμένα καὶ κεκυρωμενα α αυτῆς

της χρείας προκαταλαμβάνεσθα πρὶν αὐξηθέναι. τίνος μὲν νεκα μῆς ἐνταμ' ὁ δῆμος ἐξέπεμψε, τρνος δ' ενεκα ἐμὲ μετὰ την πατείαν εὐθὼς ἔστειλε, τούτο is ἐπὶ πέντε ἔτη καθάπαξ, ο μήπω πρότερον ἐγεγόνει, ἄρχειν λόμενος, οὐτο δὲ τέσσαρσι στρο τοπέδοις οπλίσας, εἰ μη καὶ πολεμῆσαι πάντως μὰ δεησειν ἐνόμιζεν ου γάρ ποεῖν μάτην τρεφωμε , οὐδ' is τάς τε πόλεις τὰς συμμαχίδας καὶ την'

ραν την πηκοον περιιόντες χαλεπωτεροι καὶ τῶν πολεμίων αὐτοῖς γιγνωμεθα, οὐδ' αν εἷς ταλα τσειεν, ἀλλ' is την οἰκείαν φυλάξωμεν is την τῶν πολεμίων πορθησωμεν is ἄξιον τι καὶ τω πληγει καὶ των ἀναλωμάτων ἐργασώμεθxx. -κων ἐν τ' καὶ ουτος ὁ πόλεμος καὶ πῶς οστιμών αλλος καὶ ora τέτραπται μῖν καὶ ἐγκεχείρισται καὶ πάνυ γε est

306쪽

a. u. 696 a XXXVIII. CAESAR ET ARIOVISTUS. 27sνίμως ἐποίησαν ἐφ' μῖν το τίσι πολεμητέον εἶναι διαγνῶμα καταλιποντες καὶ μη αυτοὶ τον πόλεμον Φηπισάμενοι οἱ μὲν γαρ οἴτ' ἀκριβωσαι τα των συμμάχων καὶ τοσουτον αυτῶν ἀφεστηκότες μνη--- αν, καὶ προς εἰδότας καὶ προπαρεσκευασμώ-ως τους πολεμίους - - ομοίως ἐπιτηδείως προ νεχθησαν ημεῖς δὲ δ κριταὶ μα καὶ λειτουργοὶ το πολέμου γιγνόμενοι, καὶ προσέτι καὶ ἐπ αυτ φωρους τους ἐχθροῶ τα πλα εὐεις ἐπιφέροντες, οὐτ' ἀνεξετάστως υτ αδίκως ουτ προφυλάκτως

τον ποιησομεθα.

καί μοι εἴ τις υμων ἐκεω υπολαμβάνει, τί δη Mτηλικολον λυριοούιστος πεπλημμέληκεν στ αντὶ φίλω καὶ συμμάχου πολέμιος μῖν γενέσθαι, --πείτω τουθ οτι τους ἀδικεῖν τι ἐπιχειρουντας - οἷς ποιουσι μόνον, αλλα καὶ ἐφ' οἷς φρονούσιν et νασθαι δεῖ, καὶ την τε αὐξησιν αττων πρὶν καὶ βλαβηναί τι προκαταλαμβάνειν, καὶ μη περιμείναν τα κακῶς ἔπειπαθεῖν, τότε τιμωρεῖσθαι. τι οὐ re καὶ ἐχθρος καὶ ἔχθιστός ἐστιν μω πῶς αν αλ-

--ἀλλον ἐλεγχθείη φα ων ἐποίησε πέμψαντος

- μου προ αυτὸν φιλικῶς οπως ἔλθη τε προ ημῶς - κοινῆ μεθ' ημῶν βουλε υσηται περὶ τῶν παρόντων, ουτ ηλθεν ουθ' ηξεινίπέσχετο. καίτοι τί μὲν sh ο αδικον η ἀνεπιεικὲς η φορτικὸν ἐποίησα μετα- η ψάμενος αυτόν ως φίλον καὶ σύμμαχον τί δὲ ἐκεῖνος ὐβρεως καὶ ἀσελγείας, ου ἐθελησας ἐλθεῖν, ωλέλοιπεν - ου δυοῖν ανάγκη θάτερον, τοι προ-τευκότα αυτόν τι κακὸν πείσεσθαι Ἀπερπεφρο- ότα - τουτο πεποιηκέναι --υν εἴτε τι ἡποτετοπηκε, σαφέστατα -- έαυτὸν ἐξελέγχει ἐπιβου- Ἀνοντα μν ουδεὶς γαρ μω μηδὲν δεινὸν παθων

307쪽

υ πτός ἐστιν, ουδ' ἀπ' ὀρρῆς καὶ ἀδόλου της γνωμης γίγνεται, αλλ' οἱ προπαρεσκευασμένοι, τινας αδνκησαι ἐτοίμην την ποψίαν κατ' αυτῶν ἐκ του συνω δότος σφῶν ἔχουσιν εἴ αυ μηδενος τοιούτου υπόντος υπερεόρακε τε ημῆς καὶ λόγοις υπερηφάνοις υβρικε, τί χρη τομον, ἐπειδὰν ἔργου τινος ἐπιλάβηται, προ δοκῆσαι πράξειν ὁ γαρ ἐν οἷς μηδεν κερδανεῖν ἔμελλε τοσαυτηίπεροψία κεχρημένος πῶς - πόρρωθεν δροληλεγκται μηδὲν δίκομον μητε φρονῶν μητε πράντων ου τοίνυν πέχρησεν αυτ τουτο, αλλα κώψε ἐλθεῖν προς αυτον ἐκέλευσεν, εἴπερ τι αυτ η δεοίμην καὶ μη μοι μικραν την προσθηκην ταυτη εἶναι νομίσητε μεγάλη γαρ ἐστιν ἐπίδειξις της δια νοίας αυτου. το μὲν γαρ αυτον η ἐθελη σαι προς η ς ἀφικέσθαι τάν αν τις καὶ κνω καὶ ἀρρωenis καὶ φόβφ ἀπολογουμενος υπὲρ αυτου ανέθηκε τοδὲ δη καὶ ἐμὲ μεταπεμψασθαι υτε σκηψιν ουδεμίαν ἐνδέχεται, καὶ προσεξελέγχει καὶ ἐκεῖνο αυτον - καταλλο τι πεποιηκότα λῆτι Ουθ' υπακουειν ἐς ουμημῖν καὶ προσεπι καὶ προσαντεπιτάττειν πάντα παρφ εσκευασται. καίτοι καὶ αυτο τούτο πόσης βρεως ἀπόσου προπηλακισμοὐ μεστόν ἐστι μεταπέμπεταίτι- ο ἀνθυπατος ο Ῥωμαίων, καὶ ἐκεῖνος ου ἔρχεται μεταπέμπεταί τις τον ἀνθώπατον τῶν Ῥωμαίων --λόβριξ ν μη γαρ τι μοὐ τού Καίσαρος ου ἐπει- σθη, μηδ' τι ἐμὲ τον Λαίσαρα ἐκάλεσε σμικρόν

τι τούτο καὶ αὐλον εἶναι νομίσητε. υτ γαρ ἐπαυτον μετεπεμψάμην, αλλ' ὁ Ῥωμαῖος, ό ἀν κατος, αἱ ἐάβδοι το ἀξίωμα, τα στραπόπεδα, υτε ἐγὼ μετροπέμφθην υ αὐτοs, ἀλλα ταῶτα πάντα ἰδία - γαρ ἐμοὶ προς αυτον ου δέ ἐστι συμβολα,- mini δὲ δη πάντες καὶ εἴπομεν τι καὶ ἐποιησαμεν καὶ -

308쪽

a. u. 606. I, XXXVIlI CAESAR ET ARIDVISTUS. 281 κουσαμεν κὰ ἐπάθομεν. σω οσω τις αν αὐτον - ἔν τε τοῖς φίλοις καὶ ἐν τοῖς συμμάχοις μῶν ἀναγεγράφθαι φήσy, τοσουτω ἀλλον ἀξιομίσητον οντα αποδειξει διὰ τι; τι οἷ μηδε των ἐχθίστων τις ομολογνυντων μῖν εἶναι ἐτόλμησέ ποτε ποιησαι,-- ἐκεῖνος ἔν τε τοῖς της φιλίας καὶ ἐν τοῖς της-μμαχίας ονομασιν ἐξείργασται, καθάπερ ἐπ αὐτο - πεποιημένος αυτάς, ν ημὰς ἀδικεῖν ἀδεῶς ἔin ἀλλ' -τε τότε hia τω προπηλακίζεσθαι καὶ ἐπιβουλευεσθαι ἐσπεισάμεθα αυτῶ, υτ νυν αὐτοὶ τὰς σπονδὰς λυσομεν ημεῖς μὲν γαρ ως προς φίλον καὶ

σπιμαχον λ αυτὸν ὁντα ἐπρεσβευσάμεθα, ὁ δ οράτερπως μῖν κέχρηται. σπερ ουν νίκα ευεργετεῖν τε 1 - ἐβουλετο ἀντ ευ πάσχειν ξίου, δικαίως ἐκείνων ἐτύγχανεν ουτω καὶ νυν, ἐπειδη ταναντία αυ- τῶν πάντα ποιεῖ, δικαιότατα αν ἐν ἐχθρου μέρει νο-

σθείη καὶ μη θαυμάσητε εἰ αὐτος ἐγὼ πρότερόν ποτε καὶ ἐν τη βουλῆ καὶ ἐν τω δημω χρηματίσας τινὰ πὲρ αὐτου , εἶτα ταυτὶ νυνὶ λέγω. ἐγὼ μὲν γ' καὶ τότε καὶ νυν την αυτην γνώμην ἔχω καὶ ου με ψάλλομαι. τίς δέ ἐστιν αὐτη τους μὲν ἀγαθους ηοὶ πιστοὐς καὶ τιμῶν καὶ ἀμείβεσθαι, τους δὲ κα- κους καὶ ἀπίστους καὶ ἀτιμάζειν καὶ ἀμυνεσθαι ἐκεῖνος δέ ἐστιν ὁ μεταβαλλόμενος, ὁ μητε καλῶς μητε Φώντως τοῖς δοθεῖσιν αὐτῶ παρ' μῶν χρώμενος. ωσθ' - μὲν δικαιότατα αν αὐτῶ πολεμησαιμεν 4b δένα ἀμφισβητήσειν οἶμαι οτι δὲ Ουτε ἄμαχος τε δυσπολέμητός ἐστιν ορει μὲν καὶ ἐκ τῶν ἄλ-um τῶν ομοφύλων αὐτῶ, ους πολλάκις μὲν καὶ πρότερον, ψστα δὲ καὶ νυν ἐνικησαμεν, λογίζεσθε δὲ

καὶ α ων περ αυτου ἐκείνου πυνθανόμεθα. υτε γρη ἄλλως δύναμίν τινα οἰκείαν συνεστηκυῖαν καὶ

309쪽

282 L. XXXVIII. CAESAR ET ARIOVISTUS a. u. 696. συγκεκροτημένην ἔχει νυν τε, τε μηδὲ δεινον προσδοκῶν, καὶ παντελῶς παράσκευός ἐστιν. τοίνυν ουδὲ ἐκ των μοχώρων αν τις αυτ- προ -

μως, ουδ' εἰ πάνυ ἐπαγγέλλεται, βοηθήσειε τίς μγαρ α ελοιτο ἐκείν συμμαχησας πολεμησαι μω, μηδὲν φ' μων λελυπημένος πῶς δ' - αν ab

λον μῖν παντες η ἐκείνω συναράμενοι την τε τυραννίδα αυτολομορόν σφισιν υσαν καταλυσαι κἀτης χώρας μέρος τι ταμ ημῶν προσλαβεῖν ἐθελφ σειαν εἰ δὲ δ καὶ συσταῖέν τινες, υτ γε κἀκρείττους αν μῶν γένοιντο. να γαρ ταλλα ἐάσω, το πληθυς μῶν την λικίαν, την ἐμπειρίαν τα ἔργα, ἐκεῖνό γε τις υκ οἶδεν τι μεῖς μὲν καταχῶν ομοίως ο σῶμα ἁπλίσμεθα, ἐκεῖνοι δὲ δη γυμνῶτο πλεῖστόν εἰσι, καὶ μεῖς μὲν καὶ λογιωμω καὶ τ ξει χρώμεθα, ἐκεῖνοι δὲ δη θυμῶ προς πάντα ἀμπιε τακτοι φέρονται μη γάρ τοι μητε την ορμην αὐτεινμητε το μέγεθος η τῶν σωμάτων η της βοης om τε φωνη τε γὰρ οὐδένα πώποτε ἀνθρώπων κώκτεινε, καὶ τα σώματα αυτῶν δρῶν μεν ουδεν πλέον,ατε τὰς αὐτὰς μῖν χεῖρας ἔχοντα, πάσχειν δὲ στολῶπλείω, τε καὶ μεγάλα καὶ γυμνὰ οντα, δυνησεται η τε ορμη ἄμετρος καὶ προπετὴς το κατ' ἀρχὰς mima 46 καὶ ἐκκενολαιῬαδίως καὶ ἐκ λίγον ἀνθεῖ. πεπει ραμενοι δέ που, λέγω καὶ νενικηκόσιν μῖν τους ομοίους αυτοῖς ταυτὶ παραινῶ, σθ' - μητε φλόγ' δοκεῖν ἡπ ἐμοὐ παράγεσθαι, καὶ - ἔργω ἐν

ρωτάτην την ἐλπίδα της νίκης ἐκ τῶν προκατειργα 2 σμένων ποιεῖσθαι καὶ μέντοι καὶ τῶν Γαλατῶν πιτῶν τῶν μοίων σφίσι συχνοὶ μῖν συμμαχήσουσεν, ἄστ εἰ καί τι φοβερον τὰ - ταλα εἶχε, τουτοκαὶ μῖν καὶ ἐκείνοις ἡπάρξει.

310쪽

a. u. 696 a XXXVIII. CAESAR ET ARI0VISTUS. 2836- ουν αυτοί τε υτ λογίζενθε καὶ τους αλ-λους διδάσκετε ώς εἴ γε καὶ μῶν τινες αλλως πως φρονουσιν, αλλ' ἔγωγε καὶ si πολεμησω, οὐδὲ ἐγκαταλείψω ποτὲ την τάξιν ην ἐτάχθην πο της πατρίδος ο τί μοι το δέκατον στρατόπεδον ἀρκεσει καὶ γαρ ευ οἶδ οτι καν δια πυρος δέη, καὶ γυμνοὶ χω- ρη-υσι προθυμως οἱ δὲ δ αλλοι την ταχίστην

απαγάγετε, μηδέ μοι μάτην ἐνταὐθα τρύχεσθε, τά τε

κοινα εἰκη ἀναλίσκοντες καὶ των αλλοτριων πόνων μεταποιούμενοι, την τε λείαν την φ ετερων κτω- μενην σφετεριζόμενοι. '' ταλα του Καίσαρος εἰπόντος ου μόνον ουδεὶς γαντεῖπεν, εἰ καὶ τὰ μάλιστά τινες τἀναντία σφίσιν ἐγίγνωσκον, αλλὰ καὶ συνήνεσαν πάντες , καὶ οὐχ

ηκιστα οἱ δι ποψίας αὐτω οντες, λογοποιεῖν, ηκουσαν. καὶ τους γε στρατιώτας ου χαλεπῶς ἔπεισαν πειθαρχῆσαι, τους μὲν ἐκ του προκεκρίσθαι προ -

μυμενους, τους δ' ἄλλους δι' ἐκείνους φιλοτιμουμένους ἐξαίρετον δὲ δ το δέκατον στράτευμα ἐποιησατο οτι εὐνοιάν πως ἀεὶ αυτοs εἶχεν ούτω δὲ δη τὰ πολιτικὰ στρατόπεδα προς την των καταλόγων τάξιν ἀνομάζετο θενπερ καὶ νύν μοίως τὰ μοντα τὰς ἐπικλησεις ἔχει.ώρμημένων - αυτῶν ὁ Καῖσαρ Ουκώς κατὰ χῶ θι Ἀμεινε, μη καὶ χρονίσαντες ἀμβλύτεροι αυθις γένωνται, ἀλλ' - ς ἄρας ἐπὶ τον 'Αριοούιστον λασε. καὶ ουτω γε αυτὸν τω αἰφνιδί της ἐφόδου κατέπληξεν ἄστε καὶ ἐς λόγους οἱ ἡπὲρ εἰρηνης ἐλθεω

κατηνάγκασεν - μέντοι καὶ συνέβησαν αυτός τε

γὰρ παντα προστάξαι καὶ ἐκεῖνος Οὐδὲν πακούσαι 'θέλησεν ο τε Ουν πόλεμος συνερρώγει, καὶ μετέωρον - μόνον αὐτοὶ κάτεροι, αλλὰ καὶ οἱ σύμμαχοι