장음표시 사용
112쪽
χόντες η τινος των τοιούτων η σώματος η διανοίας3η λαλιὰν os περιποιησάμενοι, καθάπερ πτερω- μενοι μονον ου κατ αστρων φερονται, δημαγωγοί τε καὶ ξεναγοὶ και σοφισταὶ λεγόμενοι, δημους και σατράπας καὶ μαθητὰς θηρεύοντες των δεαλλων καστος των μηδεμίαν χορηγίαν ἐχόντων υπο δε της αὐτης νόσου κρατουμενων περιερχεται προς τερον ζῶν και τί περ αὐτο λεγει τις φροντίζων, καν με εὐφημηση τις, ως οἴεται, μακάριος και φαιδρός, ε δε η, ταπεινός τε και κατηφης και τοιουτον αὐτον εἰναι νομίζων ὁποιοναν εἴπη τις και δίαιταν μεν η δίκην α εχ πρός τινα ου ἀξιοῖ τον διαιτητὴν τον δικαστην τοις τυχοῶσι προσεχειν μGρτυσιν, αυτός δ' περ εαυτου
πάντας ἀξιόχρεως γεῖται. 13 δη κακοδαιμονεστερον ανθρώπων ε τ' ἄλλοις
κειμενων και τον ἀπαντῶντα κυριον εχόντων, προς ὁ ἀει βλεπειν αναγκη και σκοπεῖν το πρόσωπονεκάστου, καθάπερ τοῖς ικεται το των δεσποτον:πῶσα μεν ει εστι δουλεία χαλεπη τους δε απὰ τύχης ν οικία τοιαύτη δουλεύοντας εν et δύο τρεῖς δεσπόται, και αὐτα ταῖς τε λικίαις και ταῖς φύσεσι διάφοροι λεγ δ πρεσβύτης νελευθερος καὶ τούτου παῖδες νεανίσκοι πίνειν καιοπαθῆ θελοντες se υκ αν τῶν ἄλλων οικετῶν ὁμολογήσειεν ἀθλιωτερους, ταν τοσούτους δεηθεραπεύειν και τούτων καστον ἄλλο τι βουλό
μενον και προσταττοντας η διανοίας Oret ἀπονοίας, εὐτονίας mi ini. - ζῶυ ζησῶ H. - τοιαύτη En Perili γ' αὐτ I.
113쪽
they a hecis Again is hecis involve in litigation
114쪽
I E δε τις δη μόσιος οἰκέττὶς εἴη πρεσβυτῶν ,' νεανισκων, πενητων, πλουσίων, σώτων, φιλαργυρων, ποῖός τις αν ὁ τοtουτος εἴη οἰμαι δε ει τις ἐν τοιαυτὶ πόλει χρηματα χων ναγκάζετο βιοὐνεν γ πῆσιν ξU ἀρπάζειν τα του πελας και μηδεις νόμος κώλυε, παραχρημα α ἀπεστη των χρη μάτων ε και φιλαργυρία τους πώποτε περβεβληκει τοὐτο δη νυν επι της δόξης ἐστίν. φεῖται γαρ εἰς ταύτην τω βουλομένω τινα βλάπτειν καιπολίτη και ξενω και μετοίκω.
15 οῖς ἀτίμοις βίωτος εὐλόγως ὁ βίος φαινεται, και πολλοὶ μῶλλον αἱρούνται θάνατον η ζην την
επιτι ιιαν ἀποβαλόντες, τι τω ἐθελησαντι τύπτεινεξεστι και κόλασις υ εστιν δία του προπηλακι - ζοντος. οὐκοὐν τον δοξοκόπον πασιν ξεστι τυπτειν τω παντὶ χαλεπωτερας πληγας των εις το ςμα καίτοι τους μεν ἀτίμους υκ αν ευροι τις αδίως πό τινος τοὐτο πασχοντας το γαρ
νεμεσητον οἱ πολλοι και τον φθόνον εὐλαβοὐνται
και το τελευταῖον κ των σθενεστερων αυτοῖς
ουδείς εστι κίνδυνος του δε βλασφημεῖν ριάλιστατους δοκοὐντας ενδόξους οὐδεις φείδεται οὐδε
116쪽
καγώ, φησιν, περ σου κακῶς ἀκουσομαι. βέλτιον o ἴσως ην, μηδὲ ει λεγε την ἀρχην προσποιεῖσθαι.
Tον οικέτην πολλάκις ἀνειμενον καὶ παίζοντα δεσπότης περιπεσον κλαίειν ποίησε τον δε της δόξης ηττονα ο βουλόμενος εν ρηματι συνεστειλεν εἴ τις επωδὰς πίστατο τοιαύτας παρὰτης XIηδείας μαθον η παρὰ τῶν Θετταλῶν, στεφθεγγόμενος τῶν ανθρώπων ους θελε ποιεῖν
κλαίειν και δυνῆσθαι μηδενός κακοὐ παρόντος, ου αν δόκει τυραννὶς ti/αι η τούτου δυναμις; προς mi ν 'ον επὶ δόξη κεχαυνωμενον πιυς εστιν
17 Ουδει ος ου εχει ταύτην την σχύν. δύο γὰρ τρία ρηματα εἰπον εἰς συμφορὰν και λύπηνεν αλεν και μην εἴ γε τις οὐτως εὐδαιμονίου τινὰς εχοι ὁ σῶμα, στε αν τις αὐτῶ καταράσηται, Π ρ χρημα πυρεττειν η την κεφαλην ἀλγεῖν, osτος ἀν' ἀθλιώτερος πηρχε τῶν τρισαθλίωμ ει δέ τις οὐτως ἀσθενῶς χοι την διάνοιαν, στε ει τις λοιδορήσειεν αυτόν ξίστασθαι παραχρημα την φυγχην, πῶς οὐχι τω τοιούτω φευκτὀ ὁ βίος:Eι δέ τις κρίνοιτο καθ' ὁκάστην μεραν περὶ Oτου δήποτε η περι οὐ ζην η περι τῶν χρημGτων, δρ' οὐχι τω παντι βελτιον ἐῶσαι τοὐτ και μηκετιτὶ λοιπόν κινδυνεύειν,' ει φεν περὶ χρηματων, I τα χρηματα, ε δε περι οὐ ζην, ὀν βίον τι οὐνοῦ
ς περι τη. δόξης ἀγων οὐκ ἀει τοις ἀνθρώποις
118쪽
τοῖς νοητοις ἐνέστηκεν, ου μόνον ἄπαξ της ημερας, ἀλλα πολλάκις, ουδε ε ,' ρισμένοις δικασταῖς, ἀλλα πῶσιν πλῶς, καὶ τουτοις ἀνωμοτοις και μητε μαρτυρων πιστρεφομενοι μητε τεκμηριωνοῦ μητε γαρ εἰδότες μητε ἀκουοντες μητε λαχόντες δικάζουσι, και οὐδεν αὐτοῖς διαφερειπίνουσιν λουομενοι την ψηφον φέρειw και τοπάντων δεινότατοw in γαρ αν απολυστ ημερον,1 αύριον καταδικαζει. οὐκούν νάγκη τον πο της νόσου ταύτης εχόμενον πεύθυνον περιερχεσθαι και προσεχειν καστω και δεδοικεναι μη τιναεκον η ἄκων λυπηση, μάλιστα των τοίμων τινὰ και των ε υτραπελων. ει γὰρ και σμικρόν, οἱα
πολλὰ συμβαίνει, προσκρούσας τινι τύχοι, ευθύς επαφηκε ρημα χαλεπόw και τοὐτο ειπών, εὐνμεν ἀποτύχη πως, οὐδεν ηττον τάραξεν σὰν δ'επιτύχη του καιρίου' παραχρῆμα ἀνηρηκεν πολλοὶ μεν γὰρ λως χουσιν στε π παντὀ διατρεπεσθαι και διαρρεῖν.20 Ου μην αλλὰ και νίοτε ἄλλα επ' ἄλλοις μῆλλον
ἰσχύει καθαπερ, ιμαι, των παίδαρίων καστονιδιότροπόν τινα μορμὼ δέδοικε και ταύτην συν
είθιοται φοβεῖσθαι α μεν γὰρ φύσει δειλὰ ratio τι αν δείξη τις ς φοβερὰν οβ λην πί γε
τούτων των μειζόνων νείδη τινά εστι πρός τινας.
120쪽
γὰρ ς' λίχνον η φιλάργυρον κώφης η κίναιδον
η καθόλου πονηρὀν τον επι τη σωφροσυν κομῶντα και την ἀρετην επιγεγραμμενον, λον ἀπολώλεκας. IΠερσεύς την κεφαλην της Γοργόνος περιφερων και ταύτην τοις χθροῖς δεικνύς ποίει λίθους οι nono δἰ si ενδ ρηματος, ὰν ἀκούσωσι, λίθοι γεγόνασι και τομο ου δεῖ περιφερειν, ε πηραφυλάττοντα αὐτο .22 Kαιτο φερε, - και των ὀρνεων τὰς χωνὰς συνίεμεν, των κοράκων η κολοιῶν, κα των ἄλλων ζωων, οἷον βατράχων η τεττίγων, δῆλον οτι και ταῖς τούτων φωναῖς αν προσείχομεν, τι λεγε περι- μου ὁ κολοιός ὁ πετόμενος η τί φησιν η κίττα και τίνα εχε δόξαν mi κοὐν εὐτυχο)μα τὶ μηξυνιεναι πόσοι δη των ἄνθρώπων των βατραχωνεισιν ἀφρονεστεροι και των κολοιῶν aλλ ίμως κινεῖ τὶ παρὰ τουτων μβ και πανυ κακῶς διατίθησιν.