Dio Chrysostom, with an English translation by J.W. Cohoon

발행: 1932년

분량: 535페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

TH SI XTY-EIGHTH DISCO URSE ON OPINION

142쪽

DI CHRYSOS M

δια το ἀσθενεῖς καὶ ἀνάσκητοι εἶναι πάλιν ἴδεσθαι με αφροδισίοις καὶ σιτίοις καὶ ποτοῖς δεσιν

αναγκη τον τε Ιωνα και τον Θετταλον και τον

Ιταλιώτην και τον Γετην και τον νδὀν και τον Σπαρτιάτην ἀλλ' οἱ μεν ου πάνυ τι φροντίζουσι των δεων, ἀρχην δε οὐδε πειρονται πάντωwοι δε ἀποθανεῖν λοιι/τ' ἰν ὀλίγω πλεον ησθεντες. To ουν της δόξης εοικεν ba παντοδαπωτατον και πλείστη και μεγίστη τούτου διαφορά. δια δε

τοὐτο εν οὐδενὶ γενει των ζωων εὐροι τις αντοσαύτην στάσιν ουδ ομως εναντίον αὐτω τιφγενος, οἱον ἱππων η κυνῶν λεόντων η βοῶν ελάφων, ἀλλα τρεφονταί τε ὁμοίως και γεννῶσι και τρεφουσι και επὶ ταὐτα ὁρμῶσι και των αυτῶν ἀπεχονται τὰ ομοια. μον- γα- ξυνεπονται ἰς το πολύ τω δεῖ και το ἀλγεινον φεύγουσιν. ἄνθρωπος δε φύσει φρονήσεως μετεχων, ἀπολειπόμενος δε αὐτης δια φαυλότητα και ραθυμίαν,

δόξης και πάτης ενδοθεν μεστος εστι και παντα ἀλλήλοις διαφερονται, και περι εοθητος και στολης και περὶ τροφης και αφροδισιων και περ τιμης και ἀτιμιας, κατὰ θνη και πόλεις ὁμοίως δε καιεν τηε πόλει καθ' αὐτὰν καστος σπούδακεν

με γην ς πλείστην κτησασθαι, o δε ἀργύριον, ὁ δ ἀνδράποδα, ὁ δε ξύμπαντα ταμα, ὁ δ' πὶ τ λεγειν θαυμάζε θαι και δια τούτο τῶν ἄλλων

143쪽

it is thecause of this fac that in no hireed of aninia is uould ne findiso great dissension nor Nould ne find an breedis at variatice vitii itfel talce fore Xample, horse or dog or lion or catile or deerrio the contrary, animal that are allice hieliave allice in laeding, in i egetling, and in rearing their OUng, and the have the ante appetites and the sanae averSions. The reason is that in genera the y folio vortly What is pleasan and shun vliat is ainfiit But

144쪽

DIO CHRYSOSTOM

πλεον δύναIθαι, o δε αυτ μόνον δεινός εἰναι καὶ πην εμπειρίαν την περὶ τα πράγματα εζηλωκεν,

πλειστην επιτηδευειν.*5 ουτων μεν ον, περ φην, οὐδεν αν, ς εικός, ορθῶς πράττοιεν Ουδε οι τὰ κράτιστα δοκοὐντες επιτηδευειν Ου γαρ ειδότες ὁ βελτιον η ὁ

χεῖρον η τὸ συμφερον ιροὐντα ουδεν ὁστις δ'επεθύμησε φρονησεως και διενοηθη πῶς χρηεπιμεληθεντα αὐτο και παίδευσιν τίνα παιδευ- θεντα γενέσθαι ἄνδρα ἀγαθὸν και διαφεροντα τῶν πολλῶν, τουτον εγώ φημι φύσεώς τε χρηστης τυχεῖν και τύχης ὁμοίας. ελπις γαρ ζητοὐντα και παιδευόμενον ξευρεῖν ὁ δεον και πρός τί δρῶντα και τί βουλόμενον πάντα τὰ αλλα χρηπράττειν και οἰκονομεῖν. δε τοὐτο συνεις παντα αν δη καλῶς διαπράττοιτο και τὰ μείζω δοκουντα και τὰ σμικρότερα και εἴτε ιππικης επιτηδευοι ἀγωνιαν εἴτε μουσικης εἴτε γεωργίας πιμελοῖτο εἴτε στρατηγεῖν

εθελο η ἄρχειν τὰς ἄλλας ἀρχας η τὰ ἄλλα τὰ

κοινὰ ν τη πόλει πράττειν, εὐ πάντα ποιησειρκαι περι υδὸν αν σφάλλοιτο ἄνευ δε τούτου καθ' καστον μεν τῶν ργων νίοτε ὁτ τε και τοῖς ἄλλοις φαίνοιτο αν κατορθῶν' οἰον ει γεωργῶνεπιτυγχάνοι περὶ τους καρπούς η ιππευειν εμπει -

145쪽

extent.

146쪽

DIO CHRYSOSTOM

ρότερος εἴη 'a' κατὰ μουσικην κανος γιγνωσκοι η ἀγωνιζόμενος δυναιτο τῶν ἀντιπάλων κρατεῖν, το δε σύμπαν ἀμαρτάνοι α προς Ουδεν γαθον οὐδε στε φελεῖσθαι ταυτα εργαζόμενος. οὐκουν δυνατός ' στιν εὐδαιμονεῖν, σπερ Οὐδεὐπλοησαι δύναταί τις υ ειδδες νθα πλεῖ, ματηνεν ω πελάγει φερόμενος, νυν με ὀρθης πλεουσης της νεώς, αν λω τυχη, νυν δε αποκλινούσης, και Γν μεν οὐρίου φερομένου του πνεύματος, πάλιν δε ναντίου χρη δε σπερ εν λύρα τον μέσον φθόγγον καταστήσαντες ἔπειτα προς Οὐτοναρμόζονται τους ἄλλους ει δε η, οὐδεμιαν Ου-δέποτε ἁρμονίαν ἀποδείξουσιν οἴτως ν τω βίω ξυνέντας το βέλτιστον καὶ τούτο ἀποδείξαντας

πέρας προ τοὐτο τἄλλα ποιεῖν - δεχη, αναρμο στον αὐτοῖς και εκμελη τον βίον εἰκός εστι γίγνεσθαι.

Ane μάτην Eimperius deletes δε ἄρτι vuhi PH.

149쪽

THE SI XTY-NINTH DISCO UI SE ON VIRTUE

150쪽

1 Aπορόν μοι δοκεῖ εἰναι τι οἱ ανθρωποι αλλαμὸν παινουσι και θαυμάζουσιν, ἄλλων δε φίενται καὶ περὶ ἄλλα σπουδάκασιν ἐπαινοὐσιχὸν γάρ, ὁ επος εἰπεῖν, παντες και θεῖα και σεμνά φασιν ἀνδρειαν και δικαιοσύνην και φρόν σιν και συλ-ληβδην ἀρετη πβσαν. καὶ Ους αν γονται τοιούτους εἶναι η γεγονεναι η ἐγγύς, θαυμάζουσι καιύμνοὐσι και τους μεν τινας θεούς, τους δ ηρωας ἀποφαίνουσιν, οἱον Ἐρακλεα και Διοσκούρους και Θησε και ιλλε και πάντας τους μιθεους λεγομένους. ἐς ν' ἄν μοιον πολαμβάνωσιν,ετοιμο εισιν παντες κείνω πείθεσθαι και πηρετεῖν, ὁ τι ἄν προστάττη, και βασιλε και ἄρχοντα

ἀποδεικνυνα εαυτῶν και τα σφετερα επιτρεπειν

ὁ α σώφρονα και δικαιον και φρόνιμον οντως

ὁπολαμβάνωσι και πλῶς ἄνδρα ἀγαθον.

'OIτε ταύτη μεν ου ἄν τις αὐτοῖς μεμψαιτο ως υκ αἰσθανομενοις τι σεμνόν τι και τίμιον και του παντὀ ἄξιον χρημα ἀρετη επιθυμοὐσίγε μην πάντων μῶλλον η γαθοι γενεσθαι καιπράττουσι παντα προτερον η πως σωφρονησουσι και φρόνιμοι πονται και δικαιοι και ἄνδρες σπουδαῖοι, καλῶς μὰν αυτῶν δυνάμενοι προ ἴστασθαι,

SEARCH

MENU NAVIGATION