장음표시 사용
251쪽
ON Stirlisti ground this Di Seourse has laeen assigne to the sophistic periodis Dio' career. It is an neonai una Suelias is fantilia in sophistic literat ire an it exhibit both lienaeriis and the defecis of that foran Deo imposition. Carefulattention is patri founaffers of letali connected vitii rhetorical
252쪽
Εστι δε ο νόμος του βίου ἐν γεμών των
πόλεων δε πιστάτης κοινός, των δε πραγμάτων κανδε δίκαιος, Ῥῖς ον καστον ἀπευθυνειν δειτον αὐτο τροπομ ει δε η, σκολιος ἔσται καὶ πομβρος ο μεν οὐ τουτον φυλάττοντες εχονταιτης σωτηριας ' O δε παραβαίνοντες πρῶτον μεναυτούς ἀπολλύουσιν, πειτα και τους ἄλλους,
παράδειγμα και ζηλον αὐτοῖς νομίας και βίας
παρεχοντες. σπερ δε ς πλεόντων οι του πυρσου μη διαμαρτανοντες, οὐτοι μάλιστα σύ- ζονται και τοὐς λιμένας εὐρίσκουσιν, Οὐτως οι κατα τον νόμον ζοντες σφαλεστατα πορεύονται δια τον βίου και 'ης καταγωγης 'ηὐ δεούσης τυγχάνουσιν ἀνθρώπω μεν οἶν δη τις συμβούλω χρησάμενος μετενόησεν, οὐ μεντοι νομω τοσούτωδε τῶν τειχῶν ταις πολεσι χρησιμώτερός εστιν, ἴστε τείχιστοι μεν πολλαι τῶν πόλεων διαμενουσι, νόμου δε χωρις οὐκ εστιν οὐδεμίαν οἰκεῖσθαι πόλιν.
οὐ μόνον δε συμφερε τοῖς θνητοῖς, ἀλλα καιτοι θεοῖς. ο οὐ κόσμος ἀεὶ τον αὐτὀν νόμον ἀκίνητον φυλάττει και τῶν αιων ων οὐδεν ἄν παραβαίη τοὐτον. ὁθεν, οἶμαι, και βασιλεύς εἰ-
253쪽
254쪽
κοτως ανθρώπων καὶ θεῶν κεκληται, την μεν βίαν καταλυων, την δε βριν καθαιρῶν, την δε ἄνοιαν σωφρονίζων, την δε κακίαν κολάζων, διαδε και κοινὶ πάντας τους δεομένους φελQν, τοῖς μεν αδικουμένοις βοηθῶν. τοῖς δε πιπορουμενοις περ τινος μηνύων το δέον. ταν γαρ τις συμβάντος τινος αὐτῶ δυσκολου πράγματος ζητη τοσυμφέρον, ουδέν, οἶμαι, δε φίλους παρακαλεῖν ουδὰ υγγενεῖς, ἀλλα ἐλθόντα παρὰ τους νόμους
πυνθάνεσθαι και γὰρ ου αν τ οικεῖον σκοπῶν χεῖρον κείνω παραινέσειεν οὐδἐ αγνοησας το
βέλτιον ουδὰ δι' ἀοχολίαν τινὰ η το μη φροντίζειν
τους σκεπτομενους παραιτησαι αν. Oυναντιον
γαρ πάντων μοίως m)δεται και σχολην ἄγει προς τα τῶν ἄλλων πράγματα και υδὸν ἴδιον Ουδδ εξαίρετόν εστιν αὐτῶ. 4 α μην τοσούτω γε της παρὰ τῶν θεῶν μαντειας ὐφελιμώτερός εστι νόμος, σω τους μεν χρησμοῖς ηδη τινες γνόησαν και δοκοὐντες πραττειν καταῖτοὐς τἀναντία ποίησαν, θεν, οἶμαι, συμφοραῖς εχρησαντο παρὰ του νόμου δὸ υδε, στι σκολιον
οὐδἐ ἀμφίβολον, ἀλλ' ἁπλῶς παντα α προσηκει τοῖς δεομενοι φράζει ἄρχων δὸ πάντων καικύριος ων χωρις πλων και βιας κρατεῖ του-
ναντίον γὰρ αὐτος καταλύει την βίαw ἀλλα μετα
255쪽
CL Pindar, frag. 169. Di here pus into prose themioSi significant uir of the passagera Plato quote severat neshom it in Gorraias Si B.
256쪽
πειθοὐ καὶ βουλομένων προεστηκεν πείσας γαρ προτερον και δοκιμασθεὶς οὐτως γίγνεται και τηνισχυν την αὐτο λαμβάνει. Tηλικαύτην δε ἔχει δυνα ιιν Iτε και τοι θεοῖς οὐτός εστιν ὁ βοηθῶν τους γαρ εροσυλους καιτους παραβαίνοντας την προς αυτοῖς εὐσεβειαν κολάζει και μην αυτόν γε οὐδε εἷς la τε στιν ἀδικησαι 'ων αμ παραβαινοντων που Ομον 6 καστος ουκ κεῖνον, ἀλλ' αυτον βλάπτει τοσαυ-
της δε δικαιοσύνης και φιλανθρωπίας μεστος εστιν, στε και τοῖς ἀτυχοὐσι χρησιμωτερος
καθεστηκε τῶν γενει προσηκόντων και τοῖς δικου- μενοις σχυρότερος της αυτῶν κείνων ρώμης, και πατράσιν υἱεων εὐνουστερος και παισι γονεων
και ἀδελφοῖς ἀδελφῶν πολλοι οὐν π τῶν
φιλτάτων δικουμενοι προς τουτον καταφευγουσιν. ετι δε και μηδεν π μηδενός εὐ πεπονθος νόμος πῆσιν ων αν εὐεργετήσωσιν τερους κτινει τὰς χάριτας, και γονεὐσι παρὰ παίδων τὰς ὁμοιας κομιζόμενος και τοῖς δια τινῶν εὐεργεται παρατῶν ευ παθόντων και τοῖς κοινη φιλοτιμουμενοις
παρὰ της πόλεως. Kάλλιστα δε τα ἄθλα τῶν ευεργεσιῶν πεποίηκε, στεφάνους και κηρυγματα και προεδρίας ξευρώwα τοῖς με παρεχουσιν οὐδεμίαν φερε δαπάνην, τοῖς δε τυγχάνουσι του παντὀ αξια καθεστηκεν. τι δ' ἄν θελη τον υτελεστάτων, ευθὴς τούτο
257쪽
villin subjecis. For it is hieoauserit firs persuades
But so great is the o ver ii possesses, that it is the la hicli assist even the gods. For Xample, ille sacrilegio iis and thos e vli violate ille reverenee due to the go is it punishes. Moi eouer, the lax iis eis
258쪽
κότινον ουτως μέγα και τηλικαύτης αξιον σπουδης ἀποδείξας και τα σελιμα και την πίτυν και τον του θαλλου στεφανον ουτος ὁ α τρία ρηματα, οἶς καστος κηρυττεται των ὁ γαθῶι , πολλοῖς ἀποφηνας ου ην τιμιώτερα. Osτος εστιν Ο τας
πανηγύρεις συνάγων, ὁ τους θεούς τιμῶν, τηνἀρετην αὐξωw υτος ὁ την θάλατταν καθαιρων, την γην μερον ποιῶν, ὁ του Διδ οντως υιος, ὁ την ἀηττητον και ἀνυπέρβλητον ἰσχύν χωμ
τοσουτον πάντων σωφροσύνη και πιστει διαφερων στε και γυναικῶν κοινωνίαν και παρθένων Δραν και παίδων ἀκμην τούτω πάντες πεπιστευ-καμεν. ἔτι δε και παρθενου της Δίκης ουσης μόνος αὐτη δια σωφροσύνην σύνεστιν. οἶτος πίκουρος γηρως, διδάσκαλος νεότητος, πενίας συνεργός, φύλαξ πλούτου, τη μεν ειρηνησύμμαχος, ω δε πολεμω ναντιος ου μην ἀλλακα εν αυτ τούτω πλεον ισχυει τον γουν παρατῶν χθίστων κηρυκα πεμπόμενον osτος εστιν
σώζων και διαφυλάττων, παντός θώρακος καιπάσης ἀσπιδος σχυρότερον αυτ δοὐς ὁπλον τοκηρύκειομ εστ δε του νόμου σύμβολον. δια του - τον του ἀποθανόντας ουδεις τι κρίνει πολεμιους ουδ την χθραν και η υ ιν εις τὰ σώματα αυτῶν
259쪽
Portant, vorti so nauch devoted effori, iis as also vitii the parsiex the pine, and lae olive cro vi ;it is the la v vhicli has made the three vor is vitti vhiola ea la good Iman is publici acetainaedo more Precto iis to naany than life iis eis It is the la hicli convenes the nationa festive atherings, whicli honotur the go is, vitioli exalis virtueri it is thecia v vllicli purges the ea, Imalces civiliget ille lanci, is ille verita Ne sonis Veiis, the possessori invincitae, instiperable naight for it is socia superior o alleis in teniperance and triist vortia ines that notonly Parinershil ith vomen but also the hiloon ofinaidens and the prinae os ad xve ali have enti ustedio the la v. Besides, though Justico is a vir in suehis his continenc that La v d velis vitii her vithout
260쪽
ηπερ α πηδάλια ταῖς ναυσίν, - με ἀποβαλουσο τους οἴακας αὐ ου αν ἀπολοιτο μηχειμῶνος καταλαβόντος, πόλιν δ' υκ ενι σωθηναι τοὐ νόμου λυθεντος, οὐδ' αν μηδὲν ξωθεν συμβαίνη δεινόν. σπερ δε πο της εν αὐτω διανο ιας διοικειται και σώζεται των ανθρώπων καστος, δε ταυτης διαφθορὰ μανιαι και παρακοπην φέρει, παραπλησίως, αν τις ἀνελη τον νόμον ἐκ το βίου, καθάπερ οἶμαι τον νουν ἀπολωλεκδες εἰς παντελη