Aischylou Agamemnon. Agamemnon. Ad fidem manuscriptorum emendavit notas et glossarium adjecit Carlous Jacobus Blomfield

101쪽

καὶ γεραροῖς ἐπιχαρτον. πολε δ' ἔσκ ἐν ἀγκαλαις

νεοτρόφου τεκνου δικαν, φαιδρωπος ποτὶ χεῖρα, σαι- νων τε γαστρος ἀναγκαις. χρονισθεὶς δ' ἀπεδειξενεθος το προ τοκεων χαριν γαρ τροφεὐσιν μειβων, μηλοφονοισιν γαισιν δαῖ ἄκελευστος ἔτευξεν

102쪽

παρακλίνουσ Ἀπεκρανενδε γαμου πικρας τελευτάς,

δυσεδρος και δυσομίλος

iitroque loco S. Flor. 722. ix 'o Flor Eurip. Med.

103쪽

νυμφοκλαυτος 'Eρινυς.

παλαίφατος δ' εν βροτοῖς γερων λόγος ἀντ γ

τετυκται, μέγαν τελεσθεντα φωτος λβον τεκνουσθαι, μηδ' απα α θνησκειν. εκ δ' ἀγαθῆς τυχας γενει 30βλαστάνειν ἀκόρεστον οἰζυν. δίχα δ' αλλων μονοφρων εἰμί. το δυσσεβες γαρ εργον

μετα μεν πλείονα τίκτει,

σφετερα δ' εἰκότα γεννα. 735

δων γάμων tibi hune locum contulit ElnasleiuS. 724. Recte observavit utlerus primam in ΙΠριαμiδαισιν produci; quod saepius pili Homel una permetri necessitatem actum. . Πριαμίcat σε edd. vet. .itteram paragogicam addidit Pau ius ' σεν opponitur a quae sinalis in γέννglonga Videtii ante Oixων. Sic a in βο- ὐπερ τειχέων Theb. 88. BURNEius. Sed vide ad istuna locum, et supra adis. 669. 726. Ἐρινν/υς libri. Ἐρινυs Flor.)727. εν τοῖς βροτois edd. εὐβροτοῖς Flor. Ei hir litus, cui offensioni erat in hoc loco articulus, legendum censetia παλαίφατο δ' ἐν βροτcris, in Strophic autem versu

104쪽

καλλιπαις ποτμος ἀεί.φιλεῖ δε τι κτειν υβρις ἐν παλαι- α νεαρουσαν εν κακοῖς βροτῶν

δαίμονα ταν αμαχον

ἀνίερον θρασος μελαί- στρ. r.

feram id tantum monebo, deSiderari particulam cέ, quae reSPOndeat τω με in v. 738. 743. αίμονά τε τον ἄμαχον, ἁπόλεμον edd. Viciendum videtur τε et mo si πόλεμον, cum Stanteio et Abreschio Contra αίμονά τετον πόλεμον T. Hecto ἄμαχον, Ceterum dedi una Herin anno τὰν PI τόν, ut Sic constructio τὰν ἄμαχον δαίμονα, γοὐν ἁνίερον θράσος Aras, εἰδομέναν Oxεὐσι. Certe sic evitatur necessitas Scribendi vel μέλαιναν ἄταν cun Aurato et Pavxvi O, Vel εἰ coμένci clana Casauhion et Heathio, vel denique εἰ ὁμε i/ον. In anti Strophico forsan legendtina vel ὁσία una Ossio, vel

105쪽

νας μελάθροισιν ἄτας, 45

εἰδομέναν τοκευσιν.

δώμασιν τον δ' ἐναίσιμον τι ει βίον τα χρυσοπαστα δ' - σθλα συν πίνω χερῶν 75 0

ἄγε δη, βασιλεῖ, Τροίας πτολίπορθ',

'Aτρεως γενεθλον, πῶς σε προσείπω. πῶς σε σεβίζω,

μηθ υπεραρας, μην ποκάμψας καιρον χάριτος 760 πολλοι δε βροτῶν το δοκεῖν εἰναι

106쪽

προτίουσι, δίκην παραβαντες. τω δυσπραγοῖντι ς ἐπιστεναχειν πὰς τις τοιμος δηγμα δε λυπης ουδεν εφ' παρ προσικνεῖται ' 765και ξυγχαίρουσιν μοιοπρε πεῖς' αγελαστα πρόσωπα βιας μενοι.

ἔστι δ' αγαθος προβατογνώμων, ου ἔστι λαθεῖν Ῥμματα φωτος τα δοκουντ ευ φρονος εὐδιανοίας 770ὐδαρεῖ σαίνειν φιλοτητι.

ad Viger. v. 20. OVocet εἶναι g-itificare Perien sinceritatis. 762. παραβαίνοντες Triclinius, quem catalexis plus semel offendit, nam in v. 765. corrigit προσερο

763. δυσπραγέοντι rotiu contra syllabarum quantitatem LinP-sus est L.Obech ad Soph. lac. 427 quum diaeresin in hac voce quaereret. 764. Forsan scribendum TOUOS. Vid. Reig. Praef. ad Herodot. p. ni. Koen a Gregor. p. l. d. 2.

δεῆγμα H. Steph. qui tamen in adnotationibus correxit ex Stobaeo p. 499- 467. Oiγlia, quod sic

optime explicat, ni)ὶes ad illacrynianduim alienis infortun lis esse paratos; sed ita ut dolor is inedullas comian non ni Ordeat. ῆγμα T. I id. infir 949. 766. cai νυcτ δε χαίρουσι StObseu : unde HermannUS , Νυ ιδ χαίρουσιν ὁμοιοπρεπεῖς milias in Excerptis, Operarum errore. Hermanni coi rectio locum penitus enervat. Manifesto com unguntur lioni ines, qui rident laus adrident et sientibus ad ent, qui parati sunt

τω χαίροντι ξυγχαίρεεν Sto Daei lectionem ortarii fuisse Suspicor ex varia himus loci scriptura, ac

λασγα πρόσωπα. At σχυλος, quod

ex Phrynicto desumserat. Vid.

Sed in duabiis prinais editionibus plene post φωτο distinguitur.

107쪽

κάρ ἀπομουσως ησθα γεγραμμένος, οὐδ' εὐ πραπίδων οἴακα νεμων, 775θρασος ἀκουσιον ἀνδράσι θνησκουσι κομίρων νυν δ', ου α ακρας φρενος, οὐδ' ἀφιλως

γνωσε δε χρονω διαπευθομενος 780τον τε δικαίως καὶ τον ἀκαίρως

πολιν οἰκουρουντα πολιτῶν.

Εlnisleius ad Eurip. Med. p. 99.

77S. Schulgius omittit particulam ' quae abesse nequit Sibina et invicem respOmlent τότε μεν in v. 772. et νυν ὁ ε. 779. ευφρων τε πόνος εὐ τελέσασι edd. quae varie Xplicare tentant. πόνον Bothe. Sensus est manifestus. Tecum, ait Chorus, libere agam olitu unu bellisu Susciseeres, valde ini prudens illuvidebaris; qui involuntariarn virtuteiu viris ad torton destinatisa erres e hodie vero eae alta re te et vere benevolus videris, uuim Iun laborem feliciter perfecerant.' Oimittendunt τις, quae Oi rectio in mai gine eedlaamiana notatur:

108쪽

πρῶτον μὲν ' Ἀργος καὶ θεους ἐγχωρίους δίκη προσειπεῖν, τους ἐμοὶ μεταιτίους

ατης θύελλαι ζῶσι συνθνησκουσα δε

σποδος προπεμπε πίονας πλουτου πνοας.

τουτων θεοῖσι χρη πολυμνηστον χαριν τίνειν ἐπείπερ καὶ παγας υπερκοπους 95 ἐπραξάμεσθα, καὶ γυναικος Ῥυνεκα

109쪽

πόλιν διημάθυνεν Ἀργεῖον δάκος,

ἴππου νεοσσος, ἀσπιδοστροφος λεως,

πηδημ ορούσας ἀμφὶ ΓΙλειαδων δυσιν υπερθορων δε πυργοὶ μηστης λεων,

αδην Ἀλειξεν ιματος τυραννικου.

xαίως παθε. Hic locus, qui etiam apud Sitidam ponitur . Iάγας, vix dubium est quin desumtus fuerit ex liani libro de iovidentia. Elianus autem respexit ad locum istunt decantatum XAEschyli Murmidosin, quem iliu- stravit Galalcerris in Misc. Adv. Posth. c. 2. et inter recenteSPOisoniis ad Eurip. Med. p. 9. Unum alterumque locum adjiciani quibus ad istud proverbium allia

ditur Zacharias de Mutuli Opi Led Barthin. πάλιν δ' αὐ-ois icio is,

809. 797. ' Ἀργεῖον lico Porson. Vide an legenduin Sit arato V. Apud Palaephat. VII. Σφίγξ αγρία Pro Ἀργεία colTeXit Pierson. ad Moerin p. 395. Ἀργεία tamen Eudocia p. 38 l. Ideni Ammonio in v. . cελos reponi jubet γρias in ἁργeias Eurip. Hippol. 229. ταύρος, ἄγριον τέρας. Sed in si c

110쪽

θεοῖς μὲν ἐξέτεινα φροίμιον τοδε' τα δ' εἰς το σοὶ φρόνημα μεμνημαι κλυων καὶ φημὶ αὐτα, καὶ ξυνηγορον φ ἔχεις.παυροις γαρ ἀνδρων Ἀστι συγγενες τοδε, φιλον τον ευτυχουντ νευ φθονου σεβειν.

δύσφρων γαρ ἰός, καρδία προσημενος,

θος διπλοίζει τω πεπαμένω νοσον τοῖς αὐτος αυτοὶ πημασιν βαρυνεται,

806. φθόι/ων Flor. νευ ψόγου Stobseus p. 223 - i57. quod non vi de cur in textum Succedat. Obelo ciuidem apud Orsonum notatur φθόνου, Sed, Ut opinor, non nisi Operarum incuria. Obelusenini ad xci ρδίαν in proximo versu pertinet. Alii sensu uripides, vel Sophocles, apud Stobaeulara P. 99, 55 5lli 20 l. Kέxτησο ' ὀρθῶς ἁν ἔχης, ἄνευ ψόγου. 807. caρcίαν M. quod tuetur Matthiae. r. r. p. 60 l. αρcia Grotius in xcerptis, Casaubon. Pearson Infra it 62. δώμασ1 προ

μεναι. s. Opla CE l. T. i5. Incert. Illi es. 390. ubi idem regimen. 808. διπλοίζειν trisyllabum esse ostendit Pi ei son ad Moerin P. 275. MOX πεπαμμένω edd. ante Or-

809. Elmsteius admei acti l. 8 ld. Praetulit ois αὐτὸς iitrob. Sed in tertia persona retinendum videtur αὐτοί, etiamsi verum sit hanc Ornaan de prima aut secunda persona a tragici raro usurpatam fuisse. Insi a tamen 1 52 l. libri Omnes X laibent υτης. linstensententiae non Suffragantur Veteres granimatici. .ex Segule p. 467, 27. υτόν. o ocλγὶς ντὶ του

centiores celete Attici in hac parte sibi indulserunt. Demosth Phil. I. 5. ἔσω ὰν ccci λέσci ιθ υμ sis,

γνώcατε. Philippi Epistola in orat.

ponendum αυτῶν ex loco Dionysii a Porson suppleti ad Med. p. 19.Ι ecentioriani loca Daedam Videas apud Bast Epist. Crit p. 2l2. CL