Aischylou Agamemnon. Agamemnon. Ad fidem manuscriptorum emendavit notas et glossarium adjecit Carlous Jacobus Blomfield

발행: 1832년

분량: 372페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

360 365

Stant eius. Hic locus vulgo longe

Sed te vera distinguendi ratione nemo Semel monitus luti itat, it . Διὸς πλαγὰν χουσι Iovis ictu in habent locuti ex arena desumta; ubi pugil vel gladiator, seium ab advel'sario percussus est, dicitur ἔχειν πληγὴν Antiatticista San-gerna. p. ill ed Belfher. ΙΠληγην ἔχων δεντ του τετρωμένος Ἀν/α- αν ίcης. id infra 3l4. Eurip. Androni l07l φασγάνων πληγὰς εχei. Terent Amir. I. i. 55. certe captus est habet ubi Donatus. ΗΑΒΕΤ. .' ι mestur de eo qui letaliter vulneratus est. Formit lani lustra Vir sitim nati J. F. Grono vitis Obs. II. 25. qui ellipsin, a Bosio ejusque editolibus praeterini3Sana, recte tipplet;

τ γ ἐξιχνεύσαντ' usgr. Dein vulgo editur os πραξεν, Sed os Omitterulum esse vi sit Herma ann US.

36l. Sitin te ius interpungi jubet

Vid. Glossarium. Alio modo me tra disponit Burn eius os πραξ',

ευσεβης Sed displicet istud υx, sententiae initi una, Versiam claudens. De pede cretico cum Sy-Zygia i Ochaica conjuncto id ad Theti. 90 infra 26. 365. Totain periodum exhibui secundum editionem POrsoni Her-Πrannus ita coi rigit πέφαντci iaεγγόνυ sin τόλμηrον Αρ πνεόντων μείζον' iccis os, Κλεόντων δωμάτων πέρφευ' περ τ βέλτεστον. Magis i a ce diceretur περ βελτιστον, Sine articulo. Sec locum manifesto vitiatum jam lectoruni

72쪽

μαντον, στε κἀπαρκεῖν

oculis subjiciam, prout refingemium

me πραπίδων λαχό α. Sed nianifesto eae eoium genere est qui Marte n remini nefastaratri justo ferocius respirant. Dornibus veroeztra noduam Nilenissus, ultra id quod optini uim est res Succedunt, NeF e adeo sine calarnua te sunt ut contra ea in riseria vel bene cordatus ho)no. Vulgata alii aliter vel corrigere vel explicare conantur. Plerique mitrantur τέ- φανται ad deos pertinere. Sed nu Squam, quantum Sciam, hoc

verbum tertiae pluralis vicem gerit. Sed tamen xέcρανται ξυμφοραί, Eurip. Hipp. 250. quod notavit Censor hujus fabulae Q. R. p. 520. Quare reser ad atheum, qui ex eorum genere dicitur, qui impiam vim respirant. Dein ἐγγόνοi vel εγγονοι condicit Stanteius, et mox ἁτόλμητον, Paod metrum respuit et 1 de ipso Paride agatur, nihil Hic faciunt posteri. MOX Veio

jungere laod faciunt interpretes,

plane nefas est. Voces εστ δ' ὐπί μαντον x. . . utlerus ita vertit: Sit niihi vero quod tu tunisit, et nimi antplius, ut in eo ac-φgiescam Sana mente praeditus, cujus interpretationi haec Oblici possunt: primo εστω non St Optantis sed imperantis: tragicias vixisset ' η vel γένοiτ : dein con Structi pOS-tularet τλὰ πημαντον cum articulo; porira παρxεῖν vel πaρcei nus quam valet contenturn esse. In loco disticillimo paullo liberius agendum duxi; sed, ut verum fatear, neque mea, neque ulla, quam adhuc videre contigit, explicatio omnem dubitandi caussam eXimit. Ibid. εγγόνους edd. εγγόνοιSVOSS. cγόνους T. xγόνους Schol. οἱ θεοί, φησί, πέφανται caὶ φανερουS

tandum est in genuina in sorinam εxγoνos. Vid. Orson ad Eurip. Phoeniss. I 22.367. ixato Voss. quod magis e more usitates ret. 368. φλυόντων con)iciti Steph. sed minus recte. Vid. Glozssarium.

leriis; sic Flor. et in antistiGphe

73쪽

εὐ πραπίδων λαχόντα.ου γαρ ἐστιν παλξις πλούτου, προς κορον ἀνδρὶ λακτίσαντι μέγαν δίκας βωμον εις ἀφανειαν. βιῆται δ' ἁ ταλαινα πειθω,

ου ἐκρυφθη, πρεπε δε φῶς,

αἰνολαμπες σίνος.

κακοὶ δε χαλκοῖ τροπον, τρίβω τε καὶ προσβολαῖς

380. σίνου MuSgr. σέλα Aurat. 382. re deest in Flor. Dubito an legendum Sit τρεβj. Vid supra l92. Mox προβολα is Steph. Can

Hippol. 434. Suppl. 82. Eschyl.

74쪽

μελαμπαγης πέλει δικαιωθείς, Ἀπειδιωκε παις ποτανον ρνιν, 385πολει προστριμμ αφερτον Ἀνθείς.

ζαν κλοπαῖσι γυναικός.

λιπουσα δ' ἀστοῖσιν ἀσπιστορας στρ β . κλονους λογχίμους τε καὶ ναυβατας οπλισμους, I95αγουσα Ἀντίφερνον λιω φθοράν,

suetudine tragicorum. Quinimo mihi quidem valde dubiuiri videtur

R πετε vos Graecum sit vocalitatum. πετεηνος certe in duobus Homeri locis reserit,endum est Pro πεγε- ει VOS, quam formam veteres critici non agnoscunt Herodianti autem

Ἀτρειδάν Steph. Mutavit Canter. 393. λο-cii Steph. Canter. 394. Strophen et Antistr aliter ordinavit Burnei usu aliter eidlerus De proximo versu vid. Herniann Elem. Doctr. Metr. p. 256. Constat ex duplice dochmio cum bacchio.

75쪽

βεβακεν ρίμφα δια πυλὼν, ατλητα τλῆσα ' πολλὰ δ' στενον τάδ' εννεποντες δομον προφηται. 'Ιω. 4 δῶμα, δῶμα, και προμοι. ἰω λεχος, καὶ στίβοι φιλανορες. παρεστι ' σιγασ, ατιμος, λοιδορος,

398. πολ c εστε voi edd. Vet. πουλλArnaldus et Hentia itis. πολυο επέστενον Botheus, pirabante Bullero πολυ δ' ἁνέστενον Flor. πολλὰ δ' στενον, auxvii conjectura a Burnei recepta, cuivis tragicorum lectione imbuto sepi babit. 399. τόξ' εννέποντες edd. Omnes; τό δ' . sed omnino legentium τάδ' εννεποντες Ol Servavit Butlerus. In hi usmodi locutionibus semper serenti merum pitu silena adhibent tragici Vid. alctentier ad urip. Phoenis s. 30 et confer Herc. F.

964. El. 783 804. i5 l. Ibid. δόμων edd. δόμω legit

Botheus. quidem mallem δόμον, cum Stanteio et Musgr. qui citat

hil alii Selioliasta hunc in modum explicare etentat. ἁφεμένων χμων

Stant eius in curis secundis legit σιγῶ pro σιγῶσι dativo plurali. SchutZius πάρεστι σῖγ' ατιμος ἁλλ'

nuper dedit πάρεστι σιγὰs, i. q. σιγηλυς ἄτιμος, ἁλοίδορος, ἄληστος ὰφεμένων, cεῖν satis ingeniose. sed id ad . 403. Musgravius conjicit φοιτάς, vel μοιχώς, Vel si i/ύς. Ilcus quidem altius latere urbi tirar quain ut conjectura sanari possit. Burn eius aliquid deesse

oli in Hei mannus, proliante But-lero. Cetera Omne fere φεμέ- ναν legunt, et interpretantur abductan vel antissin, quasi significationem haberet passivam, quum

76쪽

ποθω δ' υπερποντίας

φασμα δοξει δομων ἀνάσσειν. 405

ευμορφων δε κολοσσωνε εται χαρις ἀνδρί ομματων δ' ἐν ἀχηνίαις ερρε πῆ Ἀφροδίτα. ὀνειροφαντοι δε πενθημονες ἀντ β 410 πάρεισι δομι φερουσαι χάριν ματαίαν.

μάταν γαρ, εὐτ αν σθλά τις δοκῶν ραν, παραλλαζασα δια χερων, βεβακεν ψις ου μεθυστερον πτεροῖς παδοῖς πνου κελευθοις, l5

τα μεν κα οἴκους ἐφεστίους Μη

404 ὐπὸ ποντι a Steph. Can Flor Pau vius, et qui eum secuti ter una voce T. StanteiuS. Sunt. 405. ἄνα ii Voss. Stant qui li. πάρεισιν enth. Schutg. φάσμα demelenae imagine Mene Porson. πάρεισιν δόxat comicilla visa acceperunt. Rectius vero Her annus. Sed haec vox aliud interpretatur Schulgius, qui φάσμα videtur significasse ac δέ ti. Vid. ait notare thominea adeo prae do Schneider ILex. v. δόcη et oόxos.lore macileniunt, ut umbra potius Ι2. μάτα Aurat. Constructi O- aut spectrum videatur. Cf. supra nem hujus loci in Glossario xv. 82. et Glossarium plicui. . Sed vel sic ostendit ευr' 406. ευμόρφωι γαρ ολοσσῶν αν, sequente βέβαιζεν in indicativo. Steph. Stant ευμόρφων ' Ca Schulgius coimicit δοψ νορρν, satis Saul . earSon. ευμόρφων δὲ Flor ineleganter. SchutZ. -υμόρφων se οὐ murneius, 413. χεερων Flor. quod minus placet. Quoties autem l4. i. H ὶ μεθυστερον Voss. ὁ et γὰρ confusa sint, non pus Mox idem πτερόει ὀπαοόs. Voluit, est ut osterulam ' γαρ PorsonuS. ut opinor, πτερosa ὀπαδίς. 407. τὰ νορε Steph. Stant ανδρὶ l6. Ἀφ' στία Steph. Canter.

77쪽

τάδ' ἐστί, καὶ τῶνδ' υπερβατώτερα.το παν , ἀφ Ἐλλαδος ιας συνορμένοις,

πενθεία τλησικαρδιος δομων Ἀκάστου πρεπει.

τευχη καὶ σποδος εις ἐκα-στου δομους ἀφικνεῖται. χρυσαμοιβος δ' ' Ἀρης σωμάτων, και ταλαντουχος ἐν μάχ3ὶ δορός, πυρωθεν Ἀξ Ιλίου φιλοισι πέμ

πει βραχυ ψηγμα δυσδάκρυτον ἀν- 425

infra 46l. 667 739. Suppl. 60.

jecturam, Buller valde probatain, in textum recipere non dubitavi.

78쪽

ζει, φθονερον δ' π αλγος ερ-

πει προδικοι Ἀτρείδαις.

εὐμορφοι κατεχουσιν Ἀχ-

ευθέτου edd. Vet. εὐθέγους Stant. Bigo t. 43l του λέβητας edd. Articulum recte expulit Hermannus, et ex antistiGphico ουν. Et sic quidem Scriptum est in Flor. 432. νcρας Stant Scia utZ.q35. διὰ edd. ια Burneius post Hermannum de Metr. p. 348 rectius arne versiculos diSponens, citi in hac sati illa bis iterum Occur

44 l. Plane otiosum puto ευμορφοι NeScio an rectius legeretur ευμόρφουs Triclin. εὐμόρφως. η42. εχθρῶν T. ἐλί iras VOSS. Butlerus per εχοντας intelligit victores Ina vem habentes sepulcra.

79쪽

δημοκραντου δ' ἀρὰς τίνει χρέος. μενε δ ἀκουσαί τι μου μέριμνα νυ- 445

ναὶ δ 'Ερινύες χρόνω

παλιντυχεῖ τριβα βίου 50 τιθεῖ ἀμαυρον, ἐν δ' αἴ

80쪽

τίς δε παιδνός, ἡ φρενῶν κεκομμένος,

φλογος παραγγελμασιν νεοι πυρω- θεντα καρδίαν, Ἀπειτ 465

ἀλλαγα λόγου καμῶν

γυναικος αἰχμα πρεπει, προ του φανεν-

βασιλεύ, Τροία πτολιπόρθ', quod pro πτολεπόρθα positum Sse vix crediderim. 460. l. την πόλιν T. Steph. την deest in Flor ejecit POrSOnus. Aliter dividit Burneiu πυρος '-

quidem lectio vulgata, Uum repletes entavi, Iminime satisfacit. xplicari non potest nisi sententi sim suppleas, ἡ ψυθος γιγνομενον sane divinii in quiddan est, si rodo non si risit ni Sed hoc nequaquam placet; et laeterea ro pro Sane

non memini apud tragicos vidisse, nisi sequente dρα vel ἄν. Stant eius conjecerat χ' τοι Gelow εστιν, i ψύθos. ἡ τοι Flor. Auratus pro μθ legebat μοι. 463. τις δ' ce Schutg. probante Buuero ut sit sensus: Certe mendarium in deos non cadu quis vero adeo stolidus &c. cujus quidem sententiae vini alii forsan videant; ego non video. libaudiendum

SEARCH

MENU NAVIGATION