장음표시 사용
191쪽
διὰ rui ἰσχυν του ζώου γ δια το των Ἀθηναίων νόμισμα os ἔχειν ἐγxe χαραγμένην, περ ἐκτένειν δει του πGρρησιαζομένους. Eudem habet Hesych. f. etiam Polluc. IX. 62. Athen XII. 2. e Menandri Piscato libus, ut ii quosdam exules Heracleotas induxerat, hunc versum ast eri πωχus a i s ixeir επὶ στόμα quem Casaubonus in eandem se latentiam intei pi etatur. S cIIuΤZ. Suidas, Hesychius et Zenobius eadem fere ema te presentant. Vid. Synes Ep. 53. Polluc. IX. 62. Julian. r. VII. p. 2l8. τον οὐ δὲ ἐπιτίθημι τὴ γλώττη. Dubitari possit an ad Atheniensi uni nummos respexerit Theognis
phrast. p. l 94. Paullo aliter fere eodem tamen sensu, Sophocl. ind. Col l 05 l. ν αὶ χρυσέα πιάλεις επὶ γλώσσρβέ axεν uti vid. Schol. 37. οἰκος λεξειεν αν. Abrescia conseit Eurip. Hipp.l074. D δώματ, 10 φθέγμα γηρύοισθέ μοι. mirona. 24. δόμοι φθέγμ εχοντes Plura congessit Spal linii Muse Antici. Stud. I. p. 29. Cons. Habac Prophet. II. l. 38. Ληθομαι. Obliviscor. Interpretes ad unum vertunt non intelligentibus lateo. Sed in media voce nihil aliud significare potest
quam obliviscor ut apud Homeriana, συ ληθeat. Quare vertendunn, iis qui hinc cognita habent, lubens peti leni opetor, ignorantibus Vel O, Omιn quae vidi obliviscor i. e. me oblitum esse fingo quod eodem recidit ac Plautinum illud, Noe tu hercle, ri te Dii inant, linguain coniserinies Posthac etian illud quod scies, nestaveris: Ne videris quos Dideris. Vid. Gloss. in Theb. 232. Hanc interpretationem sirenat Herodoti locus IV. 43. οὐ πιστάμενος ro υνομα, ΚὼVεπιληθομat Eurip. Hipp. 467. εν σοφοῖσι γαρ ἁδ εστ θνητῶν, λανθάνεεν τα μὴ Καλα. 39. Επεί. Ex quo ἁφ' υ. Hesycli. Plena locutio videtur eSSe εξ cεiνου οὐ χρόνου, ἐπεί Herodot. VII. 69. αι Περσεων φρουρη εν αυτω cci τεστ quee πω Δαρείου, ἐξ exei νου οὐ χρόνου, πείτε επὶ cύθας στρατεύετο. Vid infra 955. Choeph. 507. ἐπεὶ μάλων
192쪽
42 ' Διθρονος καὶ δίσκηπτρος πιμη, dicitur de Atri
dis quorum literque rex erat. IJ infra J09. ἐθρονον ράτος. ixρα-τci Ἀ-ρWicit Sophocl. M. 252. βασιληίδα τιμάν pro inperio dixit Euripides Hippol. 276. ex Homer Iliad. . 93. Thucyd. I. 132.
pro proscisti ponitur Thucyd. II. 2.
194쪽
Remigio alarum ut M F. Ursinus contulit Plaut. Amphitryon. Non Ocὶus qui iri Daedaleis ni tulissem re)itigiis et Liu retii VI. 43. Reurigia oblitiae pennamini vela renituens. similiter renios et vela conjunxit Miltonus de Satana volante P. A. II. 94l belloves m nowbothisar an sati. Cf. Meiars ad L.ycophr. 25. Drahent Orch. B. 1
Sit Ital. XII. 98. 5 l. Δεμνιοτηρης Cubile servans. Vid. Hesychius in notis
195쪽
Αἴματος ἐμφύλοι δεδουπότος Ἀψγύρτοιο Υ στερόπους πεrat Theodectes ap. Stob. Εcl. p. l23. r. Oταν δὲ φωραθῶσιν, o έντε κακοὶ, Tίνουσι ποινὰ υστέροισi εν χρόνοις Nempe, quos ait Lysias contra An loci l. p. 06. d. Auger. υτε ὁ θεὸς aραχρῆμα κολάξ,εt, Sed Se cundum Euripi leni, σῖγα αε ρac ε ποδὶ τείχουσα, μάρπτει τουSxaxobs, ταν τύχη. Id. Plutarch de Seram. V. p. 6. d. Wyuenta. Horat. C. III. n. l. Raro antecedentem scelesturn Deserui pede Poena clarιdo. Cui contrari una est quod alibi dixit Culpan poena prenii cornes Lati peccatum vocat Oster παρβασίαν xίποινον
Theb. 740. 58. Ιαραβαίνω. Proetergredior c. nes recti. Insea 762.
δίxην παραβάντες Eumen. 766. Tois ἁμα παραβαiνουσι νυν ὁρxώματα. id notata ad Theb. 740. Ibid. ρινυς. Furia Criniinum vindex in oraculo p. Herodot. I. 86 describitur sine pessibus et manibusu contra in Sophocl.
59. Κρείσσων. Super s. Haec vox, de diis usurpata, diu Stratur ad Prometh. 35. Cf. Schaeser Meletena Crit p. 3 l. 60. ενιος Ζευς Iupiter o utilis. Prout de amicitiae, hospitii, juri urandi, sodalitatis, purificandi dure age Datur, invocabatur Zeus φίλιος, ξένιos vel ἐφέστιos. ἴρxios, ἐταιρεios, ειθάρσωs.
196쪽
63. Eρείδω. Fuleso Theocr. VI l. 7. υ γ' ενερεισάμενos πέτρα γόνυ. Sophocl. Ajac. 309. Omnino ei urn ut ἐρεισθείς, maod ex scholiis pro ερειφθεὶς recepit Musgravius. Vir locutionis nemo interpretum perspeXit, praeter Summum virum Is Casaubonum, qui conseri Pers. 26. Ἀσία χθών, βασιλes aias, Αἰνῶς, ta/ῶς ἐπι γόνυ έxλεται. Dicitur de iis qui luctantes vel praeliantes in genu procumbiunt. Stimonides Epigr. ILXXIV. Μίλωνος τόc' ἄγαλμα αλού
Κιννύρου M. ισθωσάμενος α πρῶτα των πών λέγειν Sic legenuum.
197쪽
d. Ιροτελεια. in plurali. Sacri a antenuptialia, et, me
ἔσω τα λεγόμενα θεώρητρα ubi pro si reponendum θυσία ex Hesychio, Photio Polluce Timaeo, et Nostri Schol. ut h. v. Eustathius scripturam mendosam hausit ex Phil inonis Lie X. Technol. v. Teλos. CL Eurip. pla. A. 7l8. Platon Comic. ap. Atlae n. X. p. 44 l. F. Tlaoin Mag. p. 760. iii ii Sallier hunc verStim laudat et v. 2l9. προ-
198쪽
c πέλη, τὼ εσσεται, quem VerSum laudans Scholiasta ad h. v. habet πέλει, unde corrigendum πέλοι. Non multum abludit Pilati ad Jii-daeos responSiam Joann. XIX. 23. o γέγραφα γέγρti a. M PROSen mulier. Ominode advocat GeneS XILIII. 4. Ἀγὼ γὰρ αθάπερ τές- νωμαι, Ἐπέxνωμαι Horum exemplorum nonnulla Iraemonstravit Albrescitius, alienis etiam perinistis. Vid. Herinan n. ad Viger. p. 709.69. A πυρος. Igne carens. Hoc de Furiai una sacrificiis intelligunt Scholiastri, Stanteius, Schulgius, sali, quibus neque ignis neque vinum adlathiebatur, ut aiunt. Sed ulule, quaeso, hoc didiceriint Furiarum quidem σπονZai, quae ex aqua fiet ant, ideo dicebantur νηφάλιοι Sed sacrificia facta esse sine ignibus, id vero salsissimum est Philochorus p Schol. Soph. inti Col. l0 l. de hi fusili Odi sucris agens deScribit οὐ μόνον θυσίας νηφειλίους, ἁλλα α ξύλα τινά, εφ' cato P. In Eumen. 06. Clytaenanestra ait Eunte nida compellans, m πολλὰ μεν η των μῶν λείξατε οάς -οίνους, Πηφάλια μειλίγματα, ει νυxτι σεμνὰ δεῖπν' ἐπ εσ χήρ πυρὸς F θυον-. Quare hoc epitheton ad Furias haud pei tinet. Forte vertendum est tenFlO-τun sacrifolis Carentiit , hiae Paris neglexerat num sententia ad Parida respice te videtur, atque ita intellexit Hunil lolcitius. Hesych. Ἀπίρου. θύτου Σοφocλη Mυσois Pindar. l. VII. 88. εὐξαν ὰπίροι ἱερois Aλσος εν Ῥυπίλεε, de Heliadis qui obliti erati ignent ad sacra apportare. 70. τε νης. Intentiis elie)uciis V τω χθει ευθῖ cit
199쪽
pus, et Aristoph. Nub. 4l9. Plato Comicus p. Schol ibid. Aρ
Ibid. Σκηπτρον. Baculurn Callimachus Epigr. I. 7. vocat
Eustath ad Iliad. H. p. 668, 29. Cratini versitim ex li Dionysio citans, habet προβιβῶντci sed verum puto προβύντες Hesych. ΙΠρο- βοῶντες-προβαίνον res Richen aer ad Eurip. Placeniss. 1538. 75. υελος. eclulla Metaphorice Robur, ut in Odyss. B. 290. . 08. ἐνον εν ἁμφεφορεύσι, cci ἄλφιτα, μυελον ἁνδρων. Primam apud Homeriim producit Iliad. . 482. μυελο αἴτε Σφον
200쪽
vero ni fit Meae hac terra abiit, quod admodum insulse interponeretur. Nempe Choriis, quam dixisset se ἰσχυν ἰσόπα δα νέμειν ἐπι in π- τροις, Sententiam explicare pergit hunc in modum-Quippe infantiuin robur Tirenio senio quFollet, nec ineSi martiu vigor contra, G- fremitu seniuni, fore cetatis ani marcido, tribus pediuus incedit, nec infantidus quidquam praestat. locuti solent ni ESD Aρη ενεστιν, i=ὶest Cor. Suppl. 745. Γυνη μονωθεi Ουcέν ους ἔνεστ' Aρης. Sophocl. El. 243. Oρα γε μέ i/roi, ἁ γυν ah ὶν os Αρης Eνεστιν.
Eurip. PhoenisS. 34. ab Abreschio citatus; Aρην δ' Αἰτωλὸν ἔν
υς ενι χωρα In suo loco non Diest Anglice, et notin it ' Proper place quod ne in interpretum perspexit, etsi a Verothaud longe abfuit Abrescitius Callina acta. H. Del. 92. ΓΙλαζομένqπελάγεσσι πόce δέ οἱ Ου εν χωρα ess vid Ernesti et alchen aer. ad Theocr. Adoniag. p. 365. A Xenoph. incon III 3. ἰ ἔτι ois