장음표시 사용
211쪽
dicis echian in uripidem luctor: sic etiani tyinoi M. P. 244, 38. Participi uinclaeis Occurrit Claoepta. 602. Theocr. XVll. 8 l. infinitivum δαημεναι passina apud Hona eruta. Verte autem intellexu quid signi carent aptitae lepore vescentes. Ibid. Η Λαγος at της. Qui lepore vescuur. Substantivus est, Sicut χρηματοδaίτ' Theli.
Ibid. Δημιοπληθης. Opabus publicis abundans. Sic γυ
212쪽
I 29. γη. Invidia. Vid. notas. De invidia Deorum quaedam notavi ad Pers. 368 in Glossario.
130. Iροτυπεις. Vettunt Hermannus et esu sera n Fens, XHomero Il. N. 136. ρῶε δὲ προύτυ αν αυλλέες, promtyem nt. d. Ω. 3l7. ανὰ lucis δε οἱ ὁ Δριμωμένος προυτυψε Sed ibi in activa voce ponitur Bullerus vertit inritatuni et rectius quidermo nisi potius reclitendum sit procu sum; Sed vel sic durum est et fortasse verum est, quod observavit clauigius, Oraculi ambiguitatem poetam
Parthen. 2. De poculorum labris posuit Selavius in Ιερραιβοῖς p. Athen. XI. p. 476. C. ὁργυρηλάτοις Κερασι, χρυσά στόμia προσβεβλημένοις, uti olim male correX Tois xέρασι, penultimam enim in xεράτα prodiici tonuit me Vir exquisitae doctrinae, cui e regium Graecae Oeseos Thesaurum debemus, cluardus Malmy. Intellige autem fraenuin servitutis hic Choeph. 959. μέγα τ si ρρέθην ψάλεον iuων. nsra5l2. τοιόνc Tρois περιβαλὼν ζευxτ isto Aναξ Ἀτρείch πρέσβυς et confer Pers. 95.133. Π τηνος κυων. latus canis. Aquila scilicet Prometh. 1057. Δεῖ ΓJτηνὸς ίων, δαφοινο ὼετός. Vid. Glossar ad Prometh. 828. stat Aquilo incuria Scripsi, quunt deberem Grypes vid. Supra dv. St. In hoc loco signum cum re significata confunditum: πτανοῖσι curei de Atridis intelligendum esse colligitur ex praeeunte 'ixω, quod observavit Bullenisu cita vina portenti esse monet in eo luod leporem praegnanten dilaniari in aquilae. Quod vero censet hoc te serendum
214쪽
143. Καταμομφος In reprehentionem incurrens. cci τί μεμπτος dixit opta ocles Ed Col. 234. Recte explicat Schol. Δε ititit την νίκω/, ατάμομφα διὰ τον χόλον Αρτέμιδος Omen erati nixti generis, quale Obtulit sese Xenophonti ex pheso cum Cyro egresso, Anab VI. l. 23 ubi aquilani vidit sedentem, νπερ ὁ μάντιs
215쪽
Schol. τε τόξευσε τον δράxοντα, ἐπεφών/ουν αἱ νύμφαι Οὐ βάλλειν αυτό, , In rn βέλος. ε οὐ το ἐφυμνιον ἐγένετο Ιηπαιηων. Et sic sere Clearclaus περὶ Ιaροιμιῶν apud Athen. V. p. 70l. C. Euripides vero derivasse videatur ex an in PlacenisS.I050. φον βοάν. Apollon. .ex. HOnaer. Inos. ὁ Απόλλω i/ ἰπο τη τοξεία s. ἔνtot ε ψιλῶς δεποτης tra σεως eadem sere Hesychius. In Homer Iliad. O. 365. . i52. alia est forma mos . . Apoll. 2 2. Ἀλλα αὶ os προάγοιεν detra tuo ii δῶρα Sopli ind. T. 55. me, Δάλιε Παιά i/. s. ibid. 094. Qu-rip. Electr. 2ll. Ceterunt tirones non eiuli sunt, lariusmo li ex lamationium, si, uoi, et Similium, Origines non ex Graeco fonte repetendas esse, sed ex istius populi lingua, cui mythologiam suam Gi decia acceptam retulit, id est AEgyptior In .l 45. E. χε νηις Naves detinens. Sic dicebatur piscis quidam exiguus, quem nave retaritare Veteres fabulati sunt. Donat in Terent Andr. IV. v. 8. Renrorari a reniora, pisce minutissi ino, tui naves retinet: nam Graece εχενηἱ vocatur. V Cf. Oppian Hal. I. 2l2. et Suidam in v. l47. δαιτος. Non epulandius. Observavit SchutZius Eschylui caussam adtuli Sse satis sutilena, quae Dianam ad classem in Atili de retinendam impulerit, Iplai geniaeque Sacrificium exigendum. Quod nescio an vere ani ImadverSum sit nana lite hoc portentum non tam carissa quarta signun sui Sacrificii at Atri sis Imo consummandi. Ipse vero Aganaenino Jana ludum numen Dianae laeserat. Fabulana de Iphigeniae mactatione, pro libitu immutarunt poetae. Sopia Electr. 576. Callina. H. Dian. 262. et scriptor τῶν Κυπρίων teste Proclo, ed. Gaissor l. p. 475. Dianam eo iratam suisse triniunt, quod Agamemnon, cervam configens, Se deae actitando parena jactavit. s. Tetet Z ad Liycophr. 84 Ptolem Hephaest. p. laot Bibl. p. 483. ubi fabula aliquantum variatur Euripides vero, qui ex recepta petatis suae Imythologiae recedere anaabat, Iphigeniana ex voto quo lana patris sui Diana, debitani fuisse tradit. Sacrificium tingit Pindar Pnla. XI. 35. non item caussana Totam sabulaui Homero ignotana suisse patet ex Iliad. I. 45. quod observavit cla Ol. a i locuna.
216쪽
IM ' Δεισηνωρ. Maritum veritus. Sic Sc. o δεισηνορα)videtur vocare mactationem Iphigeniae, quae suit ea, ut omni vitore et timore Seposito, Clytaemnestra postea Suum maritum interfecerit. Is CAsΑΠBON. De hujusmodi compositis ab νη vid ad Prometh. 749 Pers. 4 l. I 49. Ιαλινορσος. Retrogressus. ὀπισθόρμη ros. PhotiuS.
Strat vox θαλινορμέiwς Iliad. A. 326. quare probare neque OTOupium in Suid. I. p. 33. et Porsonum Advers. p. 295. legentes in Philetaeriversu, Arri 6 ὰρ θαλίνορος Scribendum ti παλίνορρος In hoc loco videtur Si nificare resiliens in caput Agavieni nonis, nisi legendum cum Schulgi παλίνορσον reducer AgaΤne nnonem.
autem, tilia, in cun proeliaris aeres tui successnus, fitalici donubus Atridarum, ab alit diis in ulnere visis, Calchas Inon tintiaΓὶ t.
217쪽
155. Ζευς οστις ro εστιν Solennis invocandi soranula, quae Omnes dei, qui invocatur, titulos in se comprehendat quod notavit P. Victorius V. I, XIII. 2. Plato Cratyl. p. 400 Ε. σπερ εν
158. Iροσεικάζω. Coniparo insta il00. axω δε τω προσ-ειcάζω τί ce Choepta l0. oia ξυμφορα προσει cli scit CL Thela. 427. Hinc cormparando assequor. Otum autem locum, qui interpretes mirifice torsit, sic verterim; satis inepte, inquit 'Vellauer. Non
enim aliun tuulun conlpa 3 ando assequi possunὶ, ninibus perpensis, praeterquain hunc JOVIS, S revera inutile conjectura onus Xσι tere licet, et in hoc ornine ac iurescere. το μίτην ἄχθος illicitur fere ut ματ riv
218쪽
ἐπιβρίω Theocr. XXII. 43.l65. 'Toιακτηρ. Victor Metaphora ex palaestra desumta.
219쪽
haeret igitur in hoc loco cum metaphora quae in ρε ciuτηρος ruthibetur. Pindar. Ne in IV. 27. ἐπινιxίοισιν tio δαῖς Epinicios sive Epinicia scripsit ipse Pindarus : item Euripides et Simonides eius : Athen. I. p. 3. Callimachi memoratur πινέcων εἰς Σωσίβιον. Alio SenSII, ut videtur, Sophocles Electr. 692. Toυτων νεγcων πάντα ἁπινixi
aberrat Schulgius, qui interpretatur Iovem carnianibus celebrare ab eoque victoriarm precibus vetere. Sensus aic St, nec Coelus, nec Saturnus quidquaru sunt; Ovem vero ι quis victorem esse ait, i Omnino recte judicat.
220쪽
d. Ιαρα. d. Cum quarto casu. Homer Iliad. A. 347.
pretes verterunt Deo in donuni, Sc. o σωφρονετιν, quem en Suna voces non feriant.