장음표시 사용
201쪽
sorina nescio an alibi exstet. Simillimum illiu Archilochi apud He-
Ibid. Τρίπους Tripes Sphingis aenigma Eschyliam in mente
8l. ΕΙμεροφαντος. tui interdiu apyaret. Contra νυcτίφοιτ' vel νυκτίφαντ ονείρατα Prometh. 679. Minus recte vertit
Stanteius, quasi soninium ιurnurn, quod metapholtim enervat. Poetis autem mos est, quum tropum paullo audaciorem adlii bent, epitheiuni Statim adjungere, quod notionem ejus circumscribat ac definiat. Resexeniplis patebit. In Prometh. 828 gΠpa vocat OSte Ζηνὸς ἴνας, metaphoriti tanae quodammodo corrigit, adjiciendo Ῥαγeis, canes pii leni, sed canes non latrantes. heli. 4 exercitum vocare fucturm, sed adbicit χερσαῖον. mul. 2. pulvis dicitur nuntius, sed Daucos. Ibi l. 856. Chalintis cymbar dicit θεωρίδα, sed statim subjicit τὰν ἁ στιβη Πόλλωνι, ad di Scrinae Verde θεωρίcos : id Glossar ad loc. Choeph. 49 l. vesten qua Agamena non irretitus eriit, Orestes vocat πέδας, sed adjicit δεχάλcευτoi, Pedicoe, sed non eae letallo factae ciἰδους etiam χἁλxευτοι πέδαι p. uripi leni. Noster in si agimento p. Athen. XI. p. 49 l. A. Pleiadas vocat πελειάδας, sed ut a collinabis distinguat, adjicit ἁπτέροι una recte Observavit Allienaeus. Sic Eurip. Hecub. 65. bracla iuvi xίπωνα vocat, sed coλιόν quia veri Scipiones
203쪽
87. A πτυνομος. Qui urben tuetur. Idem ac πολεσσοὐχos Theb. 257. Sintile compositum πεδιονόμos liad. 258. ubi Glossarium consulas de eois γοραiois. Υπατος Supia 4 de θον tois θεοις vid. Pers. 34. Ceterum per βωμου intelligetulae sunt arae in plateis positae, Si quidem ἔθος ην τοι ἐν ἁγυιαis ἱσταμένοις eois ἐπὶτciis ερχομέναι ἁγγελitiis θύειν, ut ait Schol. Aristoph. Nub. 3l7.
204쪽
Euripidem Suppl. I 029. ξυντηχ'ε is αυραι licόλοις uim larSan αυρciis de fiamma accipiendum Rufinus in Anthol. VII. 37. Ἀν- δέ μοι παίcων ἁδόλου χροόs, i ρεσε γύψου ρίσματα. Pindar. l. VI. 9.ἁcόλοις σοφία γάλα cicoλoi lac puralyn ex . Petr. II. l. citavit Stan-leius. In hoc loco intellige sinceram ac veram consolationem. Ibid. Ιαρηγορια. Persuasio. Consolatio, quae ab his flammis bene auspicatis exoritur Sed vide notas.
98. Ιαιων Medicus. ἰατρός Hesycli Noster in Philocteta
205쪽
Rid ' διον κράτος. Robur, seu dubia quae ab nune λὶ itinere vis ducebatur. in recte explicat Scholiusta Huc respicit
206쪽
'Eντελεῖς. ρχοντα s. quae VOX in Choephi. 248. Soph. Trachin 762. Polysen VII l. 39. at Ain eschio citatis, significat perfectunt; sed in istis locis rescritientium x τελεῖς, et ap. ILuci an de Sacris. I. p. 536. ILOCuti Οἱ εν τέλει, Nisgiuratus Seu Praefecti, satis nota est. vid. Ualchen aer ad Herodot. IX. 06. Theh. 027. Totabr' ἔδυ ς ωγε acμείων τέλεt. id Sophocl. Ant. 67. M. 339. Philoct. 385. 925 Eurip. Suppl. 955. et ibi Mus gr. Thucyd. II. 0. VI. S. P. I .eoparil. menti. I. . Dulceri ad hucyd. I. p. 40. Lennep. ad Phalar. p. l69. Ibid. εὐθεν. in inutis. Dono deorum Pindar. Pn h. XI. 76. θεόθεν ἐραίμαν ciλῶν. l05. Ιειθῶ μολπαν. Suadelan cantic0rum, quae Satis apte dicitur robur senectae proprium. l06. λκα συμφυτος. Robur elati congenuunt. Dicitur de cantu sicut ap. Pindar. l. I. 79. ἐμοὶ μὲν ν Mois caρτερώτα-ro, βέλος ἁλc τρέφει. Similiter adhibet συμφυτος Pindar. Isthm.
207쪽
108. Qt θρονον κρατος. In periinu binomin regi in Vid. supra adis 42. Stanteius comparat lusu rei Ἀτρεῖδαι, Soph. Ajac. 252. Infir 602. Menelaus Ilicitur hσc γη φίλον ράτος ubiqueeniri de Menelao loquitur Esclaylus, quasi una gamenin One in imperi consociatus fuerit. I 09. αγος Dux id ad Pi Ometh. 96. αγος sta x άρων. li 0. Ιρακτωρ Vectriae, vel potest significare lanurn quae
Horat Carna. IV. v. 2. Cui reae deoru)n regnun in aves vagas Peranirit. In Aristoph. Av. 5l5. ubi in libris legitur, ' δε δεινότατόν στεν
τhs εφαλm βασιλευ ἄν, Oi rigendum puto, ' δε δεινότατόν γ' εστιν πάντων, ὁ Ζεύς, ὁ γε νυν βασιλευ ἄν, Eστηxe εχων πιτης εφαλω ετόν, ἔρνιν βασίλειον. 1l3. Κελαινος. Niger. Inter se aquilarum Species hi Aristotele recensita H. A. IX. 32. prima a colore πυγαργος dicta est tertia a colore itidem μελαναίετος et λαγωφόνος. De his accipiendus est Eschsus D cελα os idem est ac μελαναίε ros qui ex descriptione AriStoteli μέλα την χροιάν ca μέγεθος ἐλάχεστος, xαι ράτιστος τουτων. Hinc Achille apud Homerum alii aquilae comparatur Il. . 252. Aierosi illa εχων μέλανος το 0qρητΗρos,
208쪽
ναιέτω, propter fortitu sinem, Menelaus πυγάργω comparatur, quaSi imbellis et uxoriuS. V ΤΑNE EIUS. Conser ZetZ ad Lycophr. 90. Rem ipse illustrat poeta infra 20. memoran cunos μασι δισσου gἈτρείδαs. Ceterum hoc portentum pro re sua eXcogitavit Eschivlus;
ati e Rulinicen ius. Plenius explicat Schol. Platon p. 90. ubi ait εἄρηται ατὰ θν γλῶτταν i. e. peculurr et obsolet idioniate sive obscuriori signiscatione; vid. Gaiaher ad M. Anton. p. l 58, 40. 1l5. ερος ἐκ δορυπαλτου. rdeaetra ianu; quem Verum esse horum ei bonii sensum primus monuit claneideriis in Indice ad Xenoph. Hist. r. v. Δόρυ quem tacite sequitur clauigius in editione altei a Sic apud Teutona die Schweriseide deaeterun latus, et propitis nos Angli, the Sisord-aran. Quod ad oram libri caligerant annotatum St, ξαριστερῆς, mei una calami lapsum fuisse puto. Sic ει cόρυ, deaetrorsunt, Xenoph. Anab IV. 3. 29. Hist. r. VI. 5. 18. Dionys Hal. III p. 90, 3. π σπίδα vero sinistro1 sum. Vid. Hesych. in . Ibid. - Δορυπαλτος Hastam vibrans Forma PasSi Va, SenSuactivo. id infra v. ΙΠανάλωτos 352 et conser Glossar in laeb. 985.
209쪽
ll6. ΓΙ πρεπτος Late conmicuus. Simile fere compo- Si tum est εἴ πρεπτος, conSpicuus, Suppl. 7l7. Intellige autem vel Agamemnonis palatium, vel tentorium. Il7. Λαγινος. .eporinus. A vetere forma λαγός, de ii a conserat, qui vult Athenaeum IX. p. 400. Lie X. Graec. P. Hermania. de Ena Gi . Gr. p. 320. Cyrilli Liexic apud Bernat d. in Thona Mag.
Erotiano et Galeno Liex Hippocrat Occurii in Hippocr. de Aeri et Aq. q. 24. Auctores de leporis cecunditate a Stant ei latulantur Aristot Probi. X. 7. H. A. IV. 5. Herodot. III S. Oppian Cyn. III 52 l. quibus adjicias Atlae n. IX. p. 400. Eratosth. Cataster. p. l2.ed Feli. Horat. S. 2. IV. 44. Foecundae leporis. Ibid. Φερμα. Gestanten Leporis fetus φέρματα Ocatur, ut apud Ovidium et XV l63. clypeus dicitur gestarnina. Il S. λαπτομαι. mpedior. Retardor Homer Iliad. Z. 38.
Theogn. 223. νόου βεβλαμμένος ἐσθλού. Soph. M. 954. πο- βλci φθεῖσαν φίλου, ubi vid. Musgi'aV. Sed propius accedit Octvss.
A. 95. quem locum in animo habuisse nostrum lacile crediderina.dλλά νυ τόν γε θεοὶ βλάπτουσι ελείθου iinpedirunt illum ne iter suscipiat. Verte igitur, inpedita quo nianus ultinHDu cursu'm perscerent. ll 9. Aίλινον. AElinon. α λενο cantilena quaedani lugubris. υι vos θρηνος. Hesych. Elinon exclama Ob mala Atridis impen-
210쪽
ci νετράφη . s. Herodot. II. 79. qui miratur ulule ad aegyptios pervenerit Λίνος cantilena. Homer. Iliad. . 569. Toiσιν ' ν μέσσοισι liis φόρμιγγι λιγείη μεροεν ιθύριζε. ἱνον ' πο αλυναειcε Λεπταλέη φων, uti latini liis toriam ex Philochoro tradit Schol. Venet et deatino locum intelligit Pausan. IX. 29. et recte quidem, me saltem dii liceo etsi aliter sentiunt viri eruditi C. G. Heyne et R. P. night, qui de hac quaestione nainus consulte scripsit in Pro- lego me nis ad Homer. q. 47. Ot non recordatus, ut opinor, staginenti Hesiodei. Ibiti. O s. Id quod felliae faustuum qiue eri Ilista 350. To δ'