장음표시 사용
231쪽
dicitur respectu silentia potius quam Orinae Aristoph. an. 537.
mode tui vocat halcspeari una Hanile II. 2. S like a patii ted antPyrrhus stood, Anii lineis neutral to Ut re illis nil ni alter, id notring. Nec inultum abludit illud Euripidis Phoen. 227. σα δ' ἁγάλμασι χρυσοτεύxτοις, Φοίβω λάτρε εγενόμαν, nec Horatianum, statua aestur-1tior erit. Ceterum loci sententia, quae interpretes mirifice torsit, haec est Sacrisci xii queurriue i. e. duces muto oculorum eloquio conlpellabat, quos saepe in patriis convivilis cantando delectarat, duam virgo pura oce celebrabat genitoris nun felitassiniunt, uin tertia sebat Hatio. 235. 'Aνδρων. Virorum conclave. Exempla hujusmocli vocabulorum in P vide in Glossar. Prometh. 667 quius addantur βοων η των βοῶν στύσα ἱππων των ἴππων, ex Phiγnichi Appar. Sophist. p. 29. d. Belcher sicut Mons Olivrerum dictus est Ἐλ&ιών, Ἐλαιῶνος, cit Aposti. I. 2. εραμεων, fictilium receptaculum a cupboard Aristoph. Lus 200. ubi Obraeus comparat πεθεών. Elliptica ei a locutio ἁνδρων seu γυναιxῶν θάλci 'os unde Secundus caSus pro recto in usum venit. 236. A ταυρωτος. Expers viri. ζυγος ζαὶ παρθενοS. Gyoso εἰ εὐχθαι γάμοις αἱ γημάμεναι λέγονται. a ratio salSISsima est. Aristopli. Livs. 2l7. Oico δ' ατ αυρωτη διάξω τον βίον EuStath. in Iliad. A. p. 88l 20. ἁταυρωτο γυνῆ. di ζυξ. xa μθ υπ' ἁνδρὶ γενομένη, σε caι άμαλις π ταύρου. R ecte Heinsius notavit vi ginem Sic vocari, quia αὐρος est αἰδοio ἁνδρός. Paginaria exemplis polluere supersede Valdhenaei ius Anini ad Ammon. p. 40 facetam diligentiae suae in hac re illustranda excusationem piosert. Hujus loci oblitus est Reis igitis,inis in Con) in Aristoph. p. 80 ait vocabulum ἁταύρωτος in hoc sensu comoediae SSe proprium.
232쪽
tionen facere perinittit. i. e. quae Sub tutela io Σωτηρος est, cui tertia libatio fiebat. Perfecta felicuas Plato Phileb. p. 95. A. o τρίτον Θω Σωτθρε. Mi Schol. p. 43. d. Rulinicen. ι μεταφοράς Τρη
λυμπίου αὶ θεῶν Oλυμπίων λεγον, τυν ὁ δευτερον Ἐρώων, τον c τρίτον Σωτηρος-quae transcripsit Hesychius. f. Photiunt in v. Plura ex Platone albit He indoi f. ad Charin id. p. 93. Eadem sere, omissa Sophoclis auctoritate, habet Scholiasta Arati in Phaenom. I. 14. Noster umen. 56. οὐ πάντα Ῥαίνοντο τρίτου ΣωτηρOs. Suppl. 27. cci Zευ σωru τρίτos, o coφύλαξ σίων ἁνcρών. Dum tertia limatio fiebat, paeana aliquis canebat Antiphanes ap. Asten. XV. p. 692. F. Ἀρμόδιος πεxαλεῆτο, παιαν cετο, εγάλην Διὸs Σωτηρος caro ηρ τις Pherecrates, Sive quis alius apud Athen. XV. p. 685. A. Eγχει' ἁπεβόα τρίτον Ιαεύν', ὼς νόμος στίν. Hunc Inorem paullo susius exposui, at vim hujus loci nemo interpretum perspeXit. 239. α ενθεν. Quae secuta sun . urip. Orest. I 272. x αλῶς τά γ' ενθένo'. ibid. loll. α ' στερ υ εr Ica Herodot VI.
v. 173. De sententia vem a v. 170. 243. Λυσις. Solutio. Fugium. Soph. oed T. 2 l. O πως
233쪽
enim ante dieii gemere,qurpye evenient liquida et consentanea vaticinus. Scilicet, o τι μόρσιμόν ἐστιν, τυ γένοιτ αν Suppl. 045.
Ibid ' Προχαιρετω o μελλον Repetetulum videtur
sium iunctura sumta Grammatici σύνειρθρον Vocant nomen quod .ctu articulo conStruitur. αυταῖς, Vero, i. e. τεχναι ΚάλχαντOS.
A. 435. τὰ πι τοῖσι δ' ἐξάρχου cauli. On. 266. μεθης τόξα τὰπὶ rsice δὲ Ἐγώ τε σιγῶ, καὶ συ μη φρόντιζε δὴ preci secuta sunt. Orest. l 453. τέ τουπι τωδε συμφορά εγίγνετο; Ibid. ' Ευπραζις. Secundus eruin exitus CompOSitum uno malum. Dicebant Graeci ευπραγία vel ευπραξία Photius Eb-πραξία οἱ παλαio xωμιxo διὰ το ς' Ουxυciδης δὲ διὰ το . Eumen. 767. μηχάνοισι- δυσπραξε ciις. 247. AVVt Oς. Cognatus Schol. αγχί' στοι . O συγγενιςόν. vel proriinus, quia Aguntemnon et principes Argivorum aberant; et lio verum puto. Senes de semetipsis loquuntur; μονόφρουρον, inquit Scholiasta erre μόνοι γέροντε εφύλασσον την Ἐλλά ca quoa in Persia etiam actum suisse ait Eschylus in Peisai una prologo, ut Senes regni custode relinquerentur. Hoc vivit, post Selaoliastana, V. . in Annal. Litter. Heidella. p. 223. Et sic qui lena Omnes praeter cliuigium, qui has voces ad Clytaeninestram refert. ἄγχιστos,
234쪽
Ibid. Ama Peloponnesiis. Honier Iliad. A. 270. ex Πύλου ἐλθων ηλόθεν 'Arrim γαίης quod Grammatici absurde explicant της μα-ον ὰπobrem in ora errore versantur Strabo p. 3 l. D. et interpp. ad Sopli in i Col. I 685. Recte vero Peloponnesum intelligunt ibid. 303. γης σοι περ Ἀπία ΓΓρῶτοι αλούνται. UMI id. Mus grav. cujus nota pro Arriano lege litano Schol. Venet in
τον αντάλου υἱον Πέλοπα. Et sic sere Apollodorus II. i. 5. Noster in Suppl. 259. et Steph. Byzantinus V. Ἀπία.
248. Io νο φρουρος Qui solus custodit. Ερκος Septu=n,
250. 'Αρ 'γος Rector quo sensu occum it Eurip. Iph. .l 303. T ad. 267. Simon id Analec t. I. p. 33. Thucyd. I. 32. Theocrit. XXII. li 0. Sed multo requentior significatio est auctor et ei ci usquin, ut in Soph. Ed. Ol. 60. Platon Cratyl. p. 54. d. Basil. 2. Menand in ΓΙλoxίω Cleric. p. 152. πολλῶν μοι cicῶν 'Αρχηγόν. Phocylid. ap. Stolipeum et Elym Ol. M. p. 32l, 4. ρυσε, xaxῶν αρχηγέ. Eurip. Hippol. 88 I. axῶν αρχηγον xφαίνει λόγον. Sic Cleantiae H in Jov. 2. Isocrat ad Nicocl. p. 98. Diomedes ap. Gaissor l. in Procl. p. l0. Cornut. p. 79. Eustath ad Iliad. . p. 790, 23. quae loca eo indicavi, ut monerem in hoc sensu capiendam
esse hanc vocem in Epist ad Hebr. II. l0. o ἁρχηγον τη σωτηρίαs, auctorenu non duceni salvationis.
235쪽
xecoμισμένοι Xenopia Anab IV. 7. l. ποῖ cειγμένοι ibid. V. l. 9.ἐσπασμέiot VI. 4. 6. Litirip. Med. 295. Hec. 268. Vid in si a I 067 Plura enotare SuperSedeo. 253. E. υαγγελος ελπις Syes quae a bono nuntio concipitur. vel Spes irae bona nunciat. Apud Eurip. Med. 006. δόξης ἐσφάληνευαγγέλου S SP Ghidi, quun veraSSen nie loeta nuntiatum in. Ibid. Θυηπολεω. Circun Su n na versor. Vid. Glossar in Pers. 207. Clytaemnestra εὐαγγέλεα ἔθυε, de quibus pantie in ad Aristopla Plui. 764. 254. Ευφρων. Lubens interpretatur Stanteitis. Sed sortasse significat benevolus erga te, ut in Pei's. 778. Insia 262. E γαρ φρυ-
256. Εὐφρονη. Noae Glossar in Prometia 676. Sensus est, Aurora, eae hac nocte nata, caetuim nunciunt adferat. Dies dicitur Noctis filia. Sic 270. ῆς νυν τεco ἴσης φῶς τό c ευφρόνη λέγω. Soplauci. Trachin. 94. Oν ἰολα νῖ i/ci ριζομένα τίκτει, Ma τευνάζει τε, ς λογιζόμενον ἰλιον, ἄλto atrisi. Contra μέραν dicit rato Ἀλίου Pindar. l. II. 58. Gentes inti quae tenebras luce priores putabant; ideoque tempus per noctes Ona putabarit visi A. Gell. III. 2. Caesar. B. G. VI. S. Tacit Getin. l. Hae indicavit Stant eius. Hinc i/υχθημερον dico ibant, non μερο νίurmva Sic Soph. Ed. CNJ.6l8. νί cras μέρας et apud Liutinos Horatiri S Noctesque cliesque. Honaei . u. I. 76. Ἀλλ' ore δη τρίτον μαρ εὐπλόxa 'os τέλε γ ώς.
259. Ιῶς φης. Qiuid ais ' Dissidentiam exprimit Eurip.
236쪽
26 l. φερπω. Subeo. Vid insta 37. φθονερὸν δ' ὐπ' ἄλγος
Ind. ad Apoll. Rhod. p. 62. 264. T δ υχ in pes aliter seri potest ' Sophocl. Αn
237쪽
glossam ex Elio Dionysio grammatico docto, desum tam esse discimus ex ustath ad Odyss. T. p. 854, 26 eandent habet .ex. Seguler. p. 325. d. Belcher Herodot VIII. 98. σων αν μερέων
238쪽
Vocem amabat uripides. 'Ιδαῖον λέπας Androm. 295. In ap. Stob. p. 59. Κ θαιρῶνος λεrras Phoeniss. 24. hujus sabula 289.)Hἁγγαιον λέπcis Inc Rhes. 287. Vid. Spaniae in ad Aristoph. Plut 1097. Henas tertius a lataeocrit. I. 40. d. ais i d. Stanteius conser Sophocl. lailoci. 459. ubi Lienani promontorium Ἐρμ aio Ορos memoratur. Sequentia nota I S. Ossius ad Melana. I. 2. Quod si sabulosae sint istae faces Agamemnoniae-Saltem Certum est veras esse potuisse cum saces in Ida accensae facile possint vi teri ab iis ciui in summo Atlione versantur ' quae quo pertineant minime video, narrulue Eschylus Llemni promontolium interponit.
239쪽
d. ωτι ω. Per dorsun eo. Liu dicitur ire εστ ευρέθαλάσσης, ut ait Honterus l. B. 59. Recte igitur Schol. περ-
βοναι. Eurip. PhoeniSS. 660. ισσὸς ῖν περιστεφθ Xλοηφόροισι ερνεσιν Κατασcίοισιν λβίσα ενώτισε. i. e. per terga di uu, aes minus accurate, ut opinor, hian vocem tractavit Orsonus.
χροιαν τίνα Eχον οῦν id αίμοσιν προς coνην. Eurip. Med. 77l. Aεξω δέχου δε μθ προς ἡδονην λόγουs. Iph. A l022. πρὸ ἡδονὴν φίλοι Σο τ αν γένοιτο, ὼν μου χωρίς, τάδε. 279. ἈρυσοφεγγVς. Aureain luceu ennuens. Eurip. haethon. p. Macroli Sat. I. 7. ω χρυσοφεγγες λι ω μ απώλεσας. I, Phoeniss. 2. Sol dicitur χρυσoco λίποισιν ἐμβεβὼ δίφροες. An thol. V. p. 30. Ob ετι χρυσοχάλι i/ον ὁρ- δρόμον ελίοιο quare adjicit poeta, cis is siλiος. 280. Μακι το ς. Nomen esse non montis, sed thominis, Ontendit eathius, ob sequentia, ὁ δ' ἴτε . . . Sed omnino de monte cogitandum, ut in ceteris stationibus, quae erant Ida, mon SHernipeus Athos, Macis tus, Messapitis, Cithaei n, Egi planctus, Aracla naeus. Eretria uboica colonia erat ex Macisto sidensi, Stratio X. 0. et sorte sic dicebatur Ilion aliquis Euboeae.
240쪽
βosas αι Βοιωτίας. StrabOIX. p. 405. B. ἐν δε τ' Ἀνθη coi4 3 Μεσσάπιον ἴρος εστίν ὰπὸ εσσάπου, quae vertit Servius ad Virg. n. VIII. . In Anthedonis ora quo Boeoti est, mons stat MessapiuS, adiice Messapo non natus. Stephantis vel , εσσάπεον ρos υβοίας, ubi Βοιωτίας reponunt cum Stephan tamen consentit Photius.
Ibid. Γραῖα. Vetrus. γέρων et γραῖα proprie de personis surpantur; sed et haud raro de Aus. Sophocles ap. Plutarch. Moral. p. l00. Γραίας cάνθης πάππος os φυσώμενος. Ed. Ol. l259. γέρων-πivos Theocrit. XV. 9. γραεύν ποτέλματα πηρdν. VII. l7. γέρων ἐσφίγγετο πέπλos. XXI. 2. γέρων ἐπ' ἐρείσμασι λέμβος. Sic Noster γέροντα μὐθον et τριγέρων μὐθος Ante omnes Homeru SOd. X. 84. ἁxo γέρον Conferre potest lector .eX. Sophocl. V. γέρων IS VOSS. ad Catuli p. 2 l. alchen aer ad Eurip. Phoenis'. p. 200. Stanteius vertit Graiae sed antiqiue in cutis secundis atque ita cepit POrsonus, ut videtur nam laudat Steph. ByZ Γραία πόλιs Ἐρετρίας ὁ πολirh Γραios Eligant lectores. Ibid. Θωμος. cervus. σωρο σταχυων a xορμῶν Hesych. Moeris ; ωμος, Ἀττιusis, os Ἀριστοφάνη Βαβυλωνίοις. Θημών, Ἐλλην cisis uia vid Pierson Nescio an 6,μό et θωμιγξ, cannabus, eandem habeant originem.